Dr Kurt Schumacher
Ik zoek een huis
T—!ftrtrur«s8:
Chris telij k-Sociale Opbouw.
*rciMir-
ZEEUWSCH DAGBLAD
bezield leider der soeiaal-democraten.
Agitator of Staatsman?
TWEEDE BLAD
Concentratie en aaneen
schakeling.
v.
de geheele harina- uitgelaten. Het is daarom begrij-
voorraad. heeft gesteld, of hij het nuttig
Nieuwe opslanr*
tegen Britsche
Labour-regeeri g.
FEUILLETON.
Avontuur in Oud-China.
Dankbrief aan
Gromyko.
- DONDERDAG 12 DECEMBER 1946
No. 518
i heeft den steun gekregen van de
Hoofdkantoor L. Vorststr., Goes, groep voor Buitenlandache Zaken
Bijkantoren Middelburg, Rouaan- der parlementaire fractie, bestaan-
sche Kaai; Vlissingen Walstraat; de b(jna veertiS leden va?
communisten" kunnen worden
genoemd.
lingschap aanwezig, die een harte- °e 9r°eP bU
liike ontvanest eenoten sche zake" ls °-m- on,tev1re"
De conferentie keurde de be- «jan ingevolge van de e-
grooting voor 1947 op 6.950.000 ^treffende standaar-
dollar goed waarvan 950.000 dollar d'sat,e d°r Britsche enAme-
bestemd is ter bestrijding van nkaansohe wapenen, waar
vóór 1 Januari gemaakte kosten. over ,naar T
Men besloot de algemeene con- 9een bevredigend antwoord
ierentie in Mexico City te hou- ',8 ?.e9eY?.n"1 Lagerhuis.
Indien bij interne besprekm-
Allereerst is reorganisatie noo- bewegingarbeiders en onderne- H gen geen bevredigende ant-
Jg op het terrein van de Christe- mers niet in klassenstrydverhou- ^Jj,an «ux ey, oe a.rec WQOrden worden verkregen
lijke ondernemersorganisatie. Zal ding, doch m samenwerking, komt zal de zaak, indien noodig,
W moA Aan mnf»t Haar ko- niet tot ziin recht. Hier moet iets "icuc&cucciu, uai uci wciciuvli 'u..:- ..«i*
'O- L
dig op het terrein van de Christe- mers niet in klassenstrijdverhou-
lijke ondernemersorganisatie. Zal ding, doch in samenwerking, komt
het goed zijn, dan moet daar ko- niet tot zijn recht. Hier moet iets
men-concentratie en ineenschake- veranderen. bond rore^worX'g^rfcht."33''
ling. De concentratie zou hierin Daarover een volgend maal. a°cht ®'nwSkinv van h« ver- Verder wekt de Britsche diplo-
moeten bestaan, dat de twee een- A. HAGOORT. bond met de Unesco te onder- mfrtieko vertegenwoordiging in
trale organisaties, het Chr.stehjk zoeken. Huxley zeide, dat het we- hot buitenland bezorgdheid De
Werkgeversverbond en de Chris- reldverbond momenteel 70 mil- Brlt3';ho diplomatieke vertegen-
elijke Middenstandbond met el- TWEE BELANGRIJKE iioe„ leden telde en sprak de hoop woordigers, zoo zegt men, zyn
kaar samenspreken om te komen INSTELLINGEIM uit dat zijn besprekingen te Pa- leden van »een klie^ van de oude
tot de stichting van een Christe- heffe„ de zittingen op.| Hj' met L'uis Sa^llant secretaris. school», die heftig tegen de 8ow-
lijke ondernemingscentrale. De Unrra en Unesoo generaal van het Wereldverbond Ift-üme zjjn en de Britsche so-
van Vakvereenigingen, tot een cialistische regeering met vol-
definitief accoord tusschen beide doende vertegenwoordigen. De
vier Christelijke ondernemersvak
organisaties, die bij het Werkge- De directeur-generaal van de
versverbond zijn aangeloten en de UNRRA, Fiorello Laguardia,
elf, die zich bij den Middenstands- heeft op de laatste bestuursver-
bond schaarden zouden de eerste gadering van de UNRRA ver
vijftien leden kunnen zijn. En on-klaard:
middellijk zou zich daarbij een lit
zestiende, en dan een heel belang- «Wil hebben een plan ui -
rijke kunnen voegen, de Christe- gevoerd, dat is opgesteld
lijke Boeren- en Tuindersbond. door economen en bekrach-
Op deze wijze zou zich tevens tj d door staats|ieden. Het
de ineenschakeling voltrokken „«„.„„„„i
organisaties zou leiden.
hebben en zou een organisatie ge
vormd zijn met een flink ledental,
die als waardig partner van het
C.N.V. zou kunnen optreden. Een
convent van deze beide centralen
zou de Christelijk-sociale bewe
ging tot een sterke eenheid maken.
Van dit convent zou de algemeene
representatie en de groote, prin-
cipieele representatie kunnen uit
gaan. In gemeenschappelijke sa-
werd echter uitgevoerd in
den geest van de Bergrede.
Ik hoop, dat in de toekomst
niets zal worden gedaan, dat
aan dezen geest afbreuk
doet."
Laatste vergadering
van de Unesco.
De conferentie van de Unesco
menspreking zou aan' de verdie- |s ™ndaag fëjndigd. °P da
ping van het principieel inzicht laatste vergadering waren vijf
rrwoorttomArB troti /ia SrwaticnhA ri*-
gewerkt kunnen worden, lot alle
geledingen van het Christen-volk
van Nederland zou dit convent
zijn maanwoord kunnen richten,
maar het zou ook tot hut geheele
volk van Nederland kunen spre
ken over de beteekenis der Chris
telijke beginselen voor het sociale
leven. Versterking van het leden
tal van de arbeiders- maar ook
van de ondernemersorganisaties
ware daarvan te wachten. In ge
zamenlijk overleg kan dan ge
werkt worden aan een organisato
rische parallelliteit tusschen beide
centrales, waardoor ook bedrijfs-
gewijze een regelmatig en gezond
overleg tusschen de Christelijke
vakorganisaties van ondernemers
en arbeiders mogelijk zou worden.
Wat dit zou beteekenen voor de
ontwikkeling tot en het optreden
in de bedrijfsorganisatie, zal men
niet licht te laag aanslaan. Con
centratie en ineenschakeling zou
in dezen weg landelijk bereikt
zijn.
Maar ook plaatselijk zou er nog
wel iets zijn te bereiken. Op dit
oogenblik kennen we plaatselijk
de Christelijke Besturenbonden.
Practisch zijn dit plaatselijke
centralen van de arbeidersvakor
ganisaties. Die besturenbonden
doen het directe werk voor de
waarnemers van de Spaansche rc-
publikeinscbe regeering in bal-
R./NGEN
„opstandelingen" wenschen een
volledige hervorming van het
ministerie van Buitenlandsche
Zaken, met minder diplomaten,
die op grond van hun carrière
functies bekleeden, en meer di-
recten invloed van de Labour-
party in het ministerie.
Ook anderen voegen zich wel
licht bij deze „rebellen". In elk
geval is het waarschijnlijk, dat
Bevin, de minister van Buiten
landsche Zaken, binnen twee h
drie maanden voor een der groot
ste crises in zyn carrière zal
staan.
IAN6Z KEQXS78 30 OOËS 7£UU15
(Ingez. Med.)
Schuhmacher, die de aandacht politiek-georganiseerde jongeren,
op zich gevestigd kreeg, door zijn In hoeverre de Duitsche jeugd op
bezoek aan Engeland, wat ont- het oogenblik voor nieuwe ge-
stemming teweeg bracht in i dachten toegankelijk is, hangt in "elk? s°orfc ook> 111
Frankrijk is 'n bezield man, met de eerste plaats af van de op- seliland te zien.
een bewogen leven achter zich, lossing van het nijpende voedsel- Prijzen in Moskou
ENGELAND WIJST
CRITIEK VAN DE
PRAWDA AF.
Een officieel Britsohe woord
voerder heeft in antwoord op het
gisteren in de Prawda gepubli
ceerde artikel over hot bezoek van
Schumacher, den leider der Duit
sche sociaal-demoeraten, aan En
geland, verklaard, dat Engeland
niet het voornemen heeft eenige
herleving van het Duitsche natio
nalisme of militairisme toe te
staan. Hieraan werd toegevoegd:
„Niets is verder van ons dan het
bevorderen van het opkomen van
een nieuwen führer. Onze geheele
politiek is integendeel gericht op
het bevorderen der democratie en
wfj wenschen niet de herleving
van de dictatuur van een enkele
een leven dat hem klaarblijkelijk
heeft gevormd tot den voorvech
ter en pleitbezorger die hij nu is.
Kurt Schuhmacher kwam in 1918
als oorlogsinvalide uit den eersten
wereldoorlog. Hij onderging bo
vendien tien jaar concentratie
kamp onder het Hitler-bewind en
werd in Dachau baast tot een
blinde.
Het is een man onaangenaam
om te zien een wrak, maar
niettemin een der markantste fi
guren van het na-oorlogsche
Duitschland. Het is dan ook niet
pr,obleem. Over zijn bezoek aan Een fabrieksarbeider krijgt
Engeland zeide Dr Schuhmacher
zeer tevreden te zijn-
In hoeverre Schuhmacher door
de leidende volkeren nog een taak
een maand vacantie.
Heeft geen geld voor vacantie
en blijft doorwerken.
Ontvangt een maand extra-
zal toebedeeld krijgen is een open salaris,
vraag. Hoewel men open blijft Dit bedrag is juist voldoende
en begrijpend voor zijn felheid en om één paar schoenen te koopen
agitatie, ware het beter als zijn voor zijn dochter,
optreden meer het karakter droeg „Herrijzend Nederland",
van grootere bezonnenheid en ge
matigdheid, temeer waar hij de |y|r VAN KLEFFENS
groote bevolkingsgroepen achter i ztK\ZICH NIET
zich heeft, die mede in dien zin TERUfiTRFKKFN
bewogen worden. de DaU T schrijft
JSïJlSfï leveaswIJ2e en Peter Boreoigh onder den kop:
dheid wordt gewaar- toekomst van Van Klef fens",
flPPTYl. maar amfotIP ie mnmoniool - -
zonder reden, dat men in Frank-
'T "u rijk misnoegd was over de ont-
meer algemeen werk' Zij'houden die. m|n Engeland deerd, maar agitatie is momenteel
zich - op de ééne plaats meer, b®reld- S<*uh<nacher een niet den weg waarop men bet „Van de geruchten, dat Mr van
op de andere minder - bezig met te«enstander van het C°™m"nls- Duitsche volk dient voor te gaan. KI'effcns zi=h per j'Januari a.s.
oy umiuc. u«iK ..i i man dj M d
de studie der Chnstel.jk-soc.ale z)j mQnd ne d h
beginselen en zij voeren de pro- economisch herstel van
paganda; _v<x.r de arbeidersvak- DuitschIandj dat onontbeerlijk is
beweging in de eerste plaats, maar J
i. T vn. - z. i"i v°or het geestelijk herstel van de
toch ook voor de Christelijk- Duitschers. In Engeland toonde hij
somaie beginselen in het algemeen. zich £en warm Spleiter voor
Moet de Chnstel.jk-soc.ale bewe- Duitsche d maar
f"g ge.rep"s,entee2d ^orden.^a vrees kent: opnieuw bedrogen te
treden de besturenbonden op. Wij WQrden door v djctato g{
achten dit voor het oogenbijkaan- maal door de d,mocrat e. Juist
vaardbaar, doch er ontbreekt iets. hierdoor wer(J de ,|jk j k
als in de propaganda en de re-
vraagt zich echter in politieke
kn4n af of Kurt Schumacher
werking met de ondernemers. Die
wel de aangewezen man is om
hebben in tal van plaatsen geen DuitschIand uit zijn ontreddering
orgaan, noch voor studie, noch verlossen en te tóden bilf_
voor propaganda, noch voor re- nen den kri d Eur esche
presentatie. Maar ook het tut- volkeren. Men ziet in hem meer
gangspunt der Chnstel.jk-soc.ale den agitator dan den staatsman
T.a.v. Nederlandsch wenschen be-
lip Rpnpprinn hlnlrkpprt treifende de grenscorrecties heeft
ue K,geering OIOKKeert Schuhmacher zich fel afwijzend
3 pelijk, dat men hem de vraag
zou achten persoonlijk in Neder-
De Nederlandsche regeering land de verwoestingen in oogen-
beeft met het buitenland ver- schouw te nemen en zich een in-
schillende transacties afgesloten, druk te vormen van het in ons
die van direct belang zijn voor land doorstane leed.
onze volkshuishouding. Voor Ne- Hierop antwoordde hij, dat hij
derland onontbeerlijke producten gaarne elk land, dat hem daartoe
o.a. kali uit Duitschland (Russi- uitnoodigt, zou bezoeken, dus
sche zóne) en hout uit Tjsecho- hij is nog nooit in Nederland ge-
Slowakije, zullen worden inge- weest er met de progressieve
voerd, waartegenover haring stroomingen in contact te komen,
moet worden teruggeleverd. In Met name acht hij toenadering tot
verband hiermede heeft de minis- de Nederlandsche Socialisten ge-
ter van Landbouw, Visscherij en j wenscht.
Voedselvoorziening de blokkee- j In verband hiermede heeft men
ring van alle hier te lande aan- hem vragen gesteld voor de toe-
wezige voorraden gezouten haring komstige ontwikkeling der Soci-
gelast. Met ingang van heden is aal-Democratie in Duitschland.
een a'fleverings- en vervoerverbod Volgens Schuhmacher was daar
van alle gezouten haring inge- nog weinig van te zeggen,
steld. Dit vervoerverbod geldt I De taak van het Socialisme
niet voor het vervoeren van de 1 moet volgens hem zijn een huma-
aanvoerplaats naar de opslag- niseering van de economie. In zijn
plaats van den reeder. Reeders en Zaterdag te Londen gehouden
handelaren, daaronder begrepen rede noemde hij in dit verband de
be- en verwerkers, zijn verplicht naam van den humanitairen So-
uiterlijk voor 14 December bij het
bedrijfschap voor Visscherijpro-
ducten een opgave in te dienen
van de hoeveelheden gezouten
haring, uitgedrukt in kantjes,
welke zij op 10 December 1946
voorhanden of in voorraad hebben
of voor derden hebben opgesla
gen. Na inventarisatie worden be
paald in welke verhouding tot af-
cialist Jean Jaures.
Het West-Europeesche Socia
lisme heeft een eigen taak en zal
zijn eigen vorm moeten vinden.
Andere volken dan het Duitsche
zullen daarbij leiding moeten ge
ven. De Duitsche jeugd staat voor
het grootste deel nog afzijdig van
de politiek. De S.P.D., de groot
ste partij in het Westen, bevat
levering kan worden overgegaan.ook het grootste percentage der
TT C. a'°'
Jl' zou terugtrekken, is tot nog toe
geen bevestiging ontvangen. De
geruchten vinden ongetwijfeld
hun oorsprong in het feit, dat
het lidmaatschap van Nederland
van den Veiligheidsraad op dien
datum expireert. Mr van Klef-
Ontevredenheid c 'er de fens' Minister zonder portefeuille,
buitenlandsche pentiek. is de. Nederlandsche vertegen-
woordiger in den Veiligheidsraad.
De Britsche Labour-r eg coring, Als zoodanig heeft hij zich een
aldus een correspondent van Reu- reputatie verworven, welke aan-
ter, staat voor een nieuwen „op- sluit bij die, welke hy zich ge
stand" van een sterke en invloed- vestigd heeft als Nederlandsche
rijke groep der parlementaire Minister van Buitenlandsche Za-
Labour-fractie. Deze is niet al- ken te Londen tijdens den oor-
leen ontevreden over vele aspecten j0g. Naar ik verneem zal zijn
der Britsche buitenlandsche poli- scherp intellect, dat in den Vei-
tiek, maar ook over de behande- ligheidsraad des te meer tot zijn
ling van Britsche diplomatieke recht is gekomen door zyn scliit-
aangelegenheden door permanente terende beheersching van de En-
functionarissen van het ministe- gelsche taal, waarschijnlijk niet
rie van Buitenlandsche Zaken, voor de Vereenigde Naties ver-
Deze groep is dezelfde als die, loren gaan. De mogelijkheid be-
welke verantwoordelijk is voor staat namelyk, dat hem de lei
den vorigen „opstand" inzake de ding van de Nederlandsche dele-
buitenlandsche politiek, maar gatie wordt toevertrouwd."
„Verbaast u zich over mijn u dat?"
kamer, Dr Forsyth?" j Weer scheen de Chinees te
„Ja", gaf de zendeling ten willen glimlachen,
antwoord. „In een hotel had ik! „Young-Foo ligt in mijn pro-
zooiets...." vincie gaf hij verklarend ten
„Het is alles mijn eigendom"antwoord. „Het is mijn plicht
onderbrak Li-Weng-Ho. „Daar i te weten wat daarmee in be-
ik dikwijls in Canton ben hebtrekking staat, die er komen
ik op deze kamer beslag ge- j en gaan meer in het bijzon-
1 orrrl T.lr li t~\ i4 n ir.o 4 4 1-—- 11——. mm. 4 a Ia. t. n 4-
legd. Lk houd er van te mid
den van mooie voorwerpen te
verkeeren en heb daarom en
kele van mijn. schatten hier
heen gevoerd."
Hij liep naar het einde der
kamer en sloeg op een gong.
Als antwoord kwam terstond
een Chinees binnen, die zijn or
ders ontving en vertrok, kort
daarop evenwel weer binnen
kwam met een blaadje, waarop
twee keurige kopjes thee ston
den. De bediende schonk thee
in en vertrok. Daarop richtte
de manderijn zich tot zijn be
zoeker.
„U vertrekt morgen naar
Yong-Foo, Dr Forsyth?"
der, welke vreemdelingen het
land binnenkomen."
Hij wachtte een oogenblik,
alsof hij wilde, dat hetgeen, nu
volgen zou, diepen indruk ma
ken zou op zijn gast en ver
volgde dan:
„De bevolking van Young-
Foo houdt niet van vreemde in
dringers."
Zijn .koele oogen keken den
zendeling dreigend en onderzoe
kend aan, als om te weten te
komen welke indruk zijn woor
den op hem gemaakt hadden.
Alvorens te antwoorden,
dronk de zendeling een paar
slokjes thee en zei toen: „Ik
kan dat oordeel begrijpen. Het
De Engelschman toonde zijn is natuurlijk. Maar ik ben een
verrassing en vroeg; „Hoeweet geneesheer, He kan uw onge-
Verwijten aan Neder
land en Engeland,
De vereeniging van IndonesiërB
en Maleiers in Groot-Brittannie
heeft zich onlangs in een brief
tot Gromyko gericht en haar dank
uitgesproken voor het feit, dat
hij en do andero Sovjet-afgevaar
digden by de V.N, hen en de
rechtvaardige zaak van het Indo
nesische volk verdedigd hebben.
„Namens het Indonesische
volk", zoo luidt het schrijven,
„vestigen wy uw aandacht op het
feit, dat do Britsche regecring
voortdurend troepen opleidt en
bewapent. Duizenden Nederland
sche soldaten worden nog steeds
in Groot-Brittannië opgeleid. On
danks den z.g. wapenstilstand en
do „overeenkomst" arriveeren er
nog steeds goed getrainde en
bewapende Nederlandsche solda
ten in Indonesië. Er kan in geen
enkel opzicht aan getwyfeld
worden, dat het ware doel en
voornemen van Britten en Neder
landers de handhaving van hun
heerschappij over Indonesië is,
teneinde daar de natuurlijke rijk
dommen te exploiteeren en een
handje vol hebzuchtige kapitalis
ten in staat te stellen van de
onderdrukking van het volk te
profiteeren". Na do verklaring,
dat de Britsche en Nederlandsche
regeeringen het Atlantisch Hand
vest, het Handvest der Vereenigde
Naties en de verklaring van Te
heran schenden, vervolgen de op
stellers van den brief: „Tot op
het oogenblik, dat do V.N. het
Nederlandsche gouvernement ver
hinderen zijn lage doeleinden na
te stroven, kan er in Zuid-Azië
geen bestendige vrede noch een
succesvolle oplossing van de pro
blemen worden bereikt en dit zal
vroeg of laat een bedreiging
worden van vrede en veiligheid.
De erkenning van Indonesië als
een onafhankelyken souvereinen
staat door alle democratische lan
den zal een stap zijn in de rich
ting van vrede en veiligheid in
Azië in het algemeen en in het
Verre Oosten in het by zonder.
Het is hoog tijd, dat de V.N.
een actie ondernemen in overeen
stemming met hun charter".
Dr GIRALS REGEERING
VAN EEN CRISIS GERED?
Volgens welingelichte Spaan
sche waarnemers zal het besluit
van de politieke commissie der
V.N. ten aanzien van het terug
roepen der ambassadeurs en ge
zanten uit Madrid tot onmiddel
lijk gevolg hebben, dat Dr Giral's
Spaansche regeering in balling
schap van een crisis wordt gered.
Giral is uit Parijs naar de V.N.
vertrokken met een „ultimatum"
van zijn socialistische aanhangers
en andere groepen, dat zijn regee
ring haar plaats zou moeten rui
men voor een anderen vorm van
oppositie-regeering, tenzij hij een
positieve actie door de V.N. zou
weten te verkrijgen.
VOLKSBEWEGING TE
BANDOENG.
Kort geleden is te Bandoeng
een volksbeweging onder den
naam „Partai Rakjat Pasoen-
dan" opgericht, welke zich ten
doel stelt een vrijen staat Pa-
soendan (West-Java) op demo-
cratischen grondslag te vestigen
Deze staat zou in de Federatie
van Indonesië moeten worden op
genomen als staat en niet als gc
biedsdeel van de republiek Java
en Sumatra. Deze party heeft te
Bandceng en omgeving duizen
den leden. Bij elke vergadering
treden massa's Soendaneezen toe
In een request, gericht tot dc
Commissie-Generaal, heeft de ver-
eeniging laten weten, dat zy hel
eenige orgaan is, waardoor het
Soendasche volk zijn stem kan
doen hooren en dat zij spreekt
namens millioenen Soendaneezen,
die zich thans niet kunnen doen
hooren, zoodat zy daarom de ver
langens van het volk van de
Soendalanden formuleert. Het
request wyst er op, dat het Soen-
daneesche volk sterk verlangt
naar vrijheid, doch dat de ver
wachtingen, welke door de rede
van 7 December gewekt waren,
door de gebeurtenissen niet be
vestigd zijn.
lukkigen helpen, verlicht hun
lijden en...."
„Ontheilig hun geloof, ont
bind hun gebonden voeten, ver
tel hun dat het ten huwelijk
verkoopen een zondig, duivelsch
ding is, bezoedel ze met de
zoogenaamde Westersche be
schaving. Is dat niet zoo?"
„Zeker", antwoordde Forsyth.
„Als u hetgeen ik bij uw vo'.k
wensch te doen op zoo'n rauwe
manier wilt voorstellen, Edel
achtbare heer, dan kan ik u
zeggen, dat u wel één en ander
van mijn taak hebt genoemd."
„Wilt u deze plannen ook in
mijn provincie, in Young-Foo
ten uitvoer brengen?"
De mandarijn wachtte, keek
met zijn gevoellooze oogen zijn
gast aan en vroeg: „Ik onder
stel, dokter, dat u van plan zijt,
zoo te doen met mijn goedvin
den?"
„Daarop hoop ik dan ook'
zei Forsyth ernstig.
Li-Weng-Ho wuifde zich met
zijn waaier eenige koelte toe.
Met betrekking tot de tempe-
natuur was dit 'n tamelijk over
bodige bezigheid, maar Dick
Forsyth was lang genoeg in
China geweest om te weten,
dat de waaier gebruikt wordt
lik ben pas getrouwd en heb
de vrouw, die meestal alleen in
boeken voorkomt. Ik ben der
halve in goede stemming en ge
niet het optimisme mijner voor
vaderen, die boven hun bureau
een karton hadden geprikt,
waarop te lezen stond, dat
moeilijkheden gemaakt zijn om
overwonnen te worden, lk heb
nu een groote moeilijkheid te
overwinnen, lk zoek een huis
lik. laat mij van de eenc in
stantie naar de andere sturen.
Langen tijd doe ik niet anders
dan van des morgens tot des
avonds naar de relaties te
loopen.
En zoo waar, ik krijg van het
bureau van huisvesting een
paar adressen. Nu ben ik op
weg, denk ik en in mijn brein
wordt reeds de redactie ge
vormd van het telegram, dat ik
ga sturen aan haar, dat niet
alleen mijn geluk, doch tevens
mijn moeilijkheden deelt.
Dan kom ik aan het eerste
adres. Een mooi huis. Als het
eens raak was. Vlak bij het
station. Ik bel. Het geluid
waait wat stilte in de hal en I
de gang weg en dringt tot
daar, waar de dienstbode
troont. In deze „kast", kazerne
bedoel ik of station, woont me
vrouw alleen en heel hoog de
dienstbode. Twaalf kamers met
badkamer en twee appartemen
ten waar men eenige keeren
per dag alleen pleegt te vertoe
ven. Dat weet ik allemaal van
het bureau voor huisvesting. De
deur gaat open. Plechtig. Alsof
er een doode in huis is. Mijn
hoed zwaait af, Vanwege den
eersten indruk, die evenals de j
eerste klap een daalder waard
moet zijn. Ik prevel mijn naam
en ik buig mij voor de dienst
bode alsof ik haar slaaf ben.
Of zij mij wit aandienen bij
mevrouw. Die slaapt, zegt de
dienstbode. Hoe laat mevrouw
gewoon is haar middagdutje te
beëindigen. Om vijf uur. Een
uur dus voor den aanvang van
deft avond. Ik beloof terug te
komen. Als ware het een aan
gename verrassing, mijn terug
komst. Om vijf uur sta ik weer
op de stoep. En pleeg dezelfde
ceremonie van hed-nmiddag en
probeer een toonbeeld te zijn
van goede opvoeding, eenvou
dige hartelijkheid, charmante
beminnelijkheid, nederigheid en
alle kwaliteiten, die het hart
VROUWELIJKE
GU ER ILL A-STRIJDERS
IN GRIEKENLAND.
Een groep van een honderd-
vijftigtal guerilla-strijders, waar
onder twintig met tommyguns
gewapende meisjes, heeft bij Mou-
ries, tien kilometer ten Zuiden
van de Bulgaarsehe grens, den
expressetrein Alexanderopolis
Saloniki tot staan gebracht. De
locomotief werd vernield, de pas
sagiers beroofd, de postwagen in
brand gestoken. Twee treinbeamh-
ten werden doodgeschoten en 6
gendarmes. 20 soldaten van het
geregelde leger liet men eehter
ongemoeid.
Boksmatches met doodelijken
afloop.
Een soortgelijk geval als zich
Zondag te Malmo voordeed, heeft
zich Maandag afgespeeld in Noi
ingham. De I'ransehe vliegge- j
■vichtkampioen Emile Fameehon,
sloeg daar den Schot Murphy in
de negende ronde uit. Murphy
was bewusteloos en de dokter, die
hem na afloop onderzocht, vrees
de voor een bloeding in de her
senen. Hij werd naar het hospi-
taal vervoerd, waar hij Dinsdag
middag aan de gevolgen van den
slag overleed.
De wedstrijden waren georga
niseerd ten bate van de hospi
talen voor vrouwen te Notting
ham. Het organiseerend comité
heeft thans besloten gelden in te
zamelen ten bate van Murphy's
nabestaanden.
Knock-outs met doodelijken af
loop doen zich in Europa overi
gens weinig voor. In Amerika
daarentegen hebben zich dit jaar
reeds elf gevallen met doodelijken
afloop voorgedaan.
van een dienstbode kunnen
vermurwen. Want deze ge
dienstige is nu een autoriteit.
Indien zij gunstig intervenieert
ben ilk er voor vijftig procent.
Bovendien speel ik voor haar
dc generale repetitie. Dadelijk
is mijn première.
Ik mag in de hal komen. Een
overwinning op den bedelaar,
die «ven voor mij werd wegge
stuurd. Mijn zelfvertrouwen
groeit. Wie de dienstbode kan
zeggen? Wederom noem ik in
ootmoed mijn naam. Dc gang
is van groote lengte. De dienst
bode blijft lang weg en komt
terug. Waarvoor ik kom? Ik
noem dc naam van eenige be
langrijke ingezetenen. Dat is
mijn stunt, want iik heb geen
jenever en geen textiel en zelfs
geen geld, want ik schrijf voor
mijn brood. Dc gang blijkt
lang. De dienstbode vertoeft
langer dan zooeven onder de
oogen van haar werkgeefster.
Dan komt ze. De mevrouw.
Klein en bedrijvig. Het is haar
aan te zien, dat zij uitgeslapen
is. Doordringende oogjes.
Mijn prémière begint. Ik pro-
beer er de voorstelling van mijn
leven van to maken. Althans
voor eenige jaren totdat er ook
voor ons een heusch huis zal
zijn met tippeltjes behang en
ingebouwd bad.
Neen, in mevrouw's woning
is geen plaats. Ze heeft zeif
maar één slaapkamer. Ze is
trouwens zóó klein, dat i>W me
afvraag, waar je zoudt moeten
zoeken om een behoorlijke kans
kans te hebben haar in die
slaapkamer te kunnen vinden.
Beneden heeft zij haar zitka
mer en haar eetkamer. Dc serre
is te koud om in dit jaargetijde
te wonen. Aan den anderen
kant van de gang is de ontvang,
ikamer: „voor als er eens iemand
komt."
Ik ben dus nog niet eens
iemand, anders was ik in dat
appartement. Daarachter ligt de
kamer, waarin de bibliotheek is
geborgen van haar overleden
man. Daar mag niemand aan
komen. Mevrouw is vol piëteit.
Ik ook. Ik buig het hoofd in
meewarig begrijpen. Nou, en
boven is de slaapkamer en de
logeerkamer en de kamer van
den zoon, die met oud en nieuw
altijd naar huis komt en de ka
mer van de dochter, die in Mei
1.1. liefst acht dagen achtereen
bij haar moeder vertoefde.
Bovendien is daar de badka
mer. En heelemaal boven komt
er aarzelend uit, „zijn een paar
dienstbodekamertjes".
Ik hoop niet te indiscreet te
zijn, maar ik waag het te we
ten, dat mevrouw maar één
dienstbode heeft. Ja, dat klopt,
maar zij probeert er nog een
paar te krijgen en als dat lukt,
dan moeten die meisjes natuur
lijk een kamer hebben, niet-
waar.
Neen, bij haar is geen plaats.
Er zijn toch zooveel menschen
die wel ruimte hebben. Me
vrouw weet er genoeg. Neem
nu de Janssens aan den over
kant eens. Zijn met drieën en
hebben een woning van ja-
welste. En daarnaast. Maar
men moet natuurlijk eerst weer
de menschen aan de beurt doen
komen, die zooals zij, geen
plaats hebben.
Onthutst sta ik buiten, Ik
heb nog de moed naar een an
der adres te gaan. Daar heeft
de huisheer suikerziekte en me
vrouw een hartkwaal. Haar
hart zit blijkbaar in het hoofd,
om de aandacht af te leiden en
zoo gelegenheid te hebben zijn
gevoelens te verbergen. Gedul
dig wachtte hij dus af, wat nu
volgen zou.
Toen de mandarijn weer
sprak, was de Engelschman
verbaasd over de wending, die
zijn gastheer ineens aan het ge
sprek gaf
„Kent u Leiand Barrington
goed, dokter Forsyth?"
„Neen", antwoordde de dok
ter terstond. „Voor vannacht
had ik hem nooit gezien."
„OI"
Na dezen uitroep volgden
weer eenige oogenblikken van
stilte. Daarna vroeg hij ineens
„En is de bekoorlijke juffrouw
Barrington ook een vreemde
linge voor u?"
Hoewel op de woorden niets
aan te merken viel, voelde For
syth, dat deze vraag iets be- i
leedigends had voor Kathlijn
Barrington Een gevoel van
wrok steeg in hem op, maar hij
bedwong zich en antwoordde
„Zeg u liever, dat zij voor mij
een vreemdelinge was, mijn
heer; ik hoop, dat we nu vrien
den zijn".
Geen spier van 'net gezicht
van den mandarijn bewoog,
U hebt geluk gehatT
als Uw leverancier nog nel een
pakje Maizena Ouryea vnorU kon
reserveeren. De aanvoer is nog
beperkt maar iedereen vraagt
yyj
Hei oude vermaarde merk
(lngez. Med.)
maar bij de woorden, van den
zendeling scheen een schaduw
over zijn gezicht te vallen en
met kracht vouwde hij zijn
waaier toe. Daarna sprak hij
op ijskouden toon: „Dr For
syth, in Young-Foo zu.lt u geen
tijd hebben voor vriendschap".
„Maar", begon Forsyth onwil
lekeurig.
„Ik zei: geen tijd. Ik mag er
zeker we! bijvoegen: ook geen
gelegenheid, als u er tenminste
prijs op stelt, uw werk te ver
richten, dat, zooals u zich her
innert, afhankelijk zal zijn van
mijn gunst".
Nu gingen Forsyth dc oogen
open en begreep hij, dat de
gunst van den mandarijn ge
kocht moest worden door af
stand te doen van de vriend
schap van juffrouw Barrington.
Daarom was hij dus gevraagd
te komen theedrinken. Nu be
greep hij, dat het gevoel van
afkeer, dat zich van hem mees
ter gemaakt had, toen hij den
Chinees met juffrouw Barring
ton had zien praten in het „Pa
leis van de tienduizend genoe
gens" niet misplaatst was.
(Wordt vervolgd.)
