Vrije meeninpiting. Hoe er gestookt wordt. De uitspraak te Neurenberg. HET INDISCHE VRAAGSTUK. Van een Zeeuwsch meisje PROTESTANTSCH CHRISTELIJK BLAD VOOR ZEELAND Pangkal Pinang. NEDERLANDSCHE QBLIGATIELEENING IN AMERIKA. Liquidatie van Amerikaansche fondsen. gestorven in ballingschap. Russische voorlichting over Indië. Engelsche ziekte. In vrijheid gestelde oorlogsmisdadigers Uitgave Stichting „Zeeuwsch Dagblad" Hoofdkantoor: Goes, L. Vorst- str. TO, Tel. 2438, Giro 274289 Kantoren: Vlissingen, Walstr. 33, Tol. 108; Middelburg, Rou- aansche Kaai 39, Tel. 2009; Neuzen Vlooswyckstr. Tel. 2052 In de voor-oorlogsche jaren heeft de nat.-socialistische pers volop gelegenheid gehad ons volk radicaal te vergiftigen en ons land naar buiten verdacht te maken. In het najaar van 1939 toen het steeds meer ging spannen, werd de goedgezinde pers met nadruk verzocht alles te vermij den, ook in de berichtgeving, waardoor een der strijdende par tijen zich geprikkeld zou kunnen gevoelen, Maar de Mussert-pers deed wat ze kon om den indruk te wekken, dat een Engelsch gezinde politiek werd gevoerd. Zij stookte en bleef stoken. Tot het telaat was. Alles ter wille van de vrijheid van drukpers. De laatste maanden laat de Communistische pers geen gele genheid voorbij gaan om ook aan het buitenland duidelijk te maken, dat ons leger in Indië een kolonialen oorlog voert en dat het de bedoeling van Nederland is de Indische volken te onder drukken. En tegelijkertijd worden direct of indirect, de soldaten op gewekt, niet naar Indië te gaan. Kan dat zoo doorgaan? Een dienstweigeraar, een deser teur wordt gestraft! En met recht. Maar moeten dan de op ruiers vrijuit gaan? De vrijheid van drukpers, de vrije meeningsuiting is een koste lijk goed. En in andere landen trouwens ook in ons land gedu rende en den eersten tijd na de bezetting hebben we kunnen zien, wat het beteekent, als die vrijheid wordt aangetast. Maar toch komt den laatsten tijd meermalen de vraag op, of van die vrije meeningsuiting niet een misbruik wordt gemaakt, dat toch eigenlijk ontoelaatbaar is. ZEEUWSCH DAGBLAD 2e JAARGANG No. 459 Abonnementsprijs ƒ3.30 per kwartaal. 'i Hoofdredacteur: R. ZUIDEMA Directeur: JACJQ. DB SMIT. Vrijdag 4 October 1946 Advertentieprijs 12% cent per m.m. waar beslist zal worden over de toekomstige positie van een deel der bevolkingsgroepen van ons Koninkrijk. Gij, die in ons vaderland uw krant leest en met vette let ters gedrukt ziet staajn: Pankal Pinang, gedenkt dan hen die hier vielen, hun nabestaanden 't allermeest, Gij, die straks de verslagen van deze conferentie in uw bla den leest, ga in. uw gedachten naar die begraafplaats en leg daar bij die met houten krui sen gesierde graven, niet al léén uw kransen neer. Bidt daar ook, om den vrede voor deze volkeren, waarvan een groot deel nog leeft onder ver drukking en terreur. Leer hier, op deze plaats in de nabijheid waarvan straks ge schiedenis wordt gemaakt, uw plicht en verantwoordelijkheid verstaan in de gescliijedenis van ons land ons door God op gedragen, t.o.v. de landen en volkeren in onze Oost. Dan zullen deze dooden njet vergeefs gevallen zijn. Dan zullen deze houten krui sen getuigen van het offer, dat ons volk heeft gebracht in den dienst van ons Koninkrijk, in den strijd voor recht en vrij heid. G. VAN SLUIJS, Vile Batt, Stoottroepen, Java. (In verband met de confe rentie, die thans onder leiding van Dr v. Mook te Pangkal Pinang wordt gehouden, ont vingen wij bovenstaand schrij ven van een Zeeuw (Souburg), dat we gaarne opnemeiy) Nd Malino: Pankal Pinang. Pankal Pinang, hoofdstad van het eiland Banka. Voor het paleis van den Re sident wappert de driekleur. .De bewoners van Banka voe len zich veilig en gerust, want orde en rust heerschen er. Eens wapperde hier de Rood- Wit-te vlag: „merdeka" was de groet. v Terreur en wanbestuur, ziekte en honger 1 Een batt. Nederlandsche mi litairen, het IHe, nu Vile batt. van het Reg. Stoottroepen, landde Febr. '46 op dit eiland. Het sloeg een bruggenhoofd, breidde dit uit; baande zich een weg door snip en vuur, versper ringen en verdedigingswerken 165 K.M. ver dwars door dit eiland, naar de hoofdstad: Pan kal Pinang. Plantte hier wéér de drie kleur, vlag van ons Koninkrijk. Bezette al de andere plaatsen, sloeg de T.K.R. uit elkaar en vestigde zoo rust en orde en veiligheid. Vooreerst nam de Bankanees een afwachtende houding aan. Wat zou soldatse orang Blanda brengen? Eerst orang Nippon, die hun rijst stal, hun vrouwen en doch ters roofde, hun mannen weg voerde, weerlooze menschen vermoordde, Toen orang T.K.R., niet veel beter dan orang Nippon, Ma- lcicrs die in dienst waren ge weest bij Nippon, met enkele zonen van Nippon werden nu de baas. Hun zonen werden ge dwongen dienst te nemen, het Chineesche voiksgedeelte werd onderdukt. Rampokken en on veiligheid. Geen rijst, geen klee ding, geen medicijnen. Beangst leefden vele kampongbewoners in de wildernis. Toen kwam orang Blanda. „Merdeka" vertelde niet veel goeds van hen. Rampokkers, boeven en moordenaars werden opgepakt, de T.K.R.-leiders werden vast gezet. Er kwam rijst, medicij nen, doktoren, verpleegsters, werk en kleeding. Juli '46 vertrok dit batt. naar Java. Weemoedig nam de bevol king afscheid van hen Ze hadden soldaten ontmoet en een bestuur gekregen die hen beschermden, waardeerden, hielpen Menschen, waarvoor ze niet ter aarde behoefden te nijgen, niet bang behoefden te zijn. Die vlag, die driekleur vóór het Residentiepaleis in Pang kal Pinang is ook voor hen weer het symbool van vrijheid en recht. Op de begraafplaats van Pangkal Pinang staan dertien eenvoudige houten kruisen, ver meldende de namen van hen, die voor de vrijheid van dit volk hun leven lieten. Dertien graven van Neder landsche jongens, die vielen op het veld van eer, in den strijd voor rechtsherstel van ons Ko ninkrijk. Diezelfde driekleur heeft hen bedekt, toen zij ten grave werden gedragen Zij rusten in vrede, Ni Malino: Pangkal Pinang, Lady Baden Powell bracht een bezoek aan het paleis Soestdijk, waar zij de lunch gebruikte met de Prinselijke Familie. De Chief Guide inspecteerde de kabouters, onder wie zich Prinses Beatrix bevond. Prof. Lieftinck heeft te Washington tijdens een pers conferentie medegedeeld, dat de Nederlandsche regeering een obligatieleening in Amerika wenscht te plaatsen, zoo dra de markt daarvoor gunstig is. Hij verklaarde, dat de aangelegenheid met verschillende beleggings maatschappijen en banken was besproken en dat deze in uiterst gunstigen zin hadden gereageerd. Sprekende over de mogelijke liquidatie van Amerikaansche fondsen uit particulier Neder- landsch bezit wees Prof. Lief tinck er op, dat het hoogst on waarschijnlijk is, dat het geheele bezit, dat geschat wordt op 600 800 millioen dollar, zou wor den geliquideerd. Hij oordeelde het verstandig een deel der fond sen aan te houden met het oog op de rente en het dividend, en verklaarde met nadruk, dat nog geen Amerikaansche fondsen uit particulier bezit zijn verkocht en dat de in de V.S. gaande geruch ten, als zou de dalende tendens van Walstreet ten deele te wijten zijn aan het op de markt brengen van Amerikaansche fondsen door Nederland, ongegrond zijn. Prof. Lieftinck zeide, dat Nederland waarschijnlijk in 1947 meer dan ooit middelen zal behoven voor de finan ciering van den wederopbouw. Tot dat doel zal in genoemd Jaar 400 500 millioen dol lar moeten worden geleend. Verder verklaarde hij, dat Ne derland hoopte binnen vier jaar de begrooting in evenwicht te krijgen. „Een van de grootste problemen van de regcering is de betalings balans, waarbij het om vreemde valuta gaat. Nederland moet op groote schaal importeeren, ten einde het economische leven op gang te brengen, alle soorten grondstoffen, sommige halffabri katen en appartuur, verder con sumptiegoederen een aanzienlijke hoeveelheid landbouwproducten. Wij hopen echter geleidelijk over te schakelen op productiegoede ren". In verband met de liquidaties zeide'Prof. Lieftinck: „Wij moe ten zorg dragen, dat wij in staat zijn rente en aflossing op onze buitenlandsche schuld te betalen, hetgeen slechts mogelijk is, als wij buitenlandsche fondsen, die een hoog rendement geven, aan houden. Het tempo en de omvang van de liquidatie zal in hooge mate afhangen van de bereidheid van particuliere eigenaars om te ver- koopen. In Nederland is de wensch geuit, tot verkoop van Amerikaansche fondsen, over gaan gaan ter betaling van belas tingen en voor nieuwe investeering in handelszaken. Wij hebben de mogelijkheid tot liquidatie ge opend, doch laten den verkoop zelve aan de eigenaars van de stukken over". De conferentie te Pankal Pinang. Uit alle deelen van den archipel zijn de laatste dagen ongeveer 80 afgevaardigden te Pangkal Pi nang aangekomen. In deze conferentie zal gehan deld worden over de sociaal-eco nomische positie der minderheden en de cultureele belangen als taal, onderwys en godsdienst in Indië. Evenals in Malino is geschied worden eerst de vraagstukken van staatkundigen aard afgehandeld, waarby tevens resoluties zullen kunnen worden vastgelegd, daar na volgen de andere onderwerpen. Chineesche afgevaardigden uit 16 plaatsen hebben Zondag en Maandag voorvergaderingen ge houden ten einde hun gedachten en denkbeelden te toetsen en tot een vastomlijnd standpunt te komen. Dinsdagmorgen om 10 uur is de conferentie in de vergaderzaal van de sociëteit begonnen. Van de drie groepen, Neder landers, Ckineezen en Arabieren, zullen vertrouwensmannen worden aangewezen, die tezamen een com missie zullen vormen ten einde met Dr Van Mook overleg te plegen en de besprekingen te regelen. Ze was innemend en een voudig. Hulpvaardig voor iedereen, 't allermeest voor de vervolgden en de ver drukten. Een Zeeuwsch meisje, geboren aan de zee, met een zuivere ziel. Haar geest was een heldengeest en haar hart een heldcn- denhart. Ze woonde in de stad' van den grooten Mi- chiel. Dit moeten de kin deren van Zeeland weten I De vijand kwam. Het Vaderland riep. Irene was bereid. Ze vreesde niet en ze gordde zich aan. Ze zag den geweldigen achter grond: 't Was een geeste lijke strijd. Nooit heeft één een vergeefsch beroep op haar gedaan. Ze gevoelde het als een roeping van God. In memoriam. IRENE DOORNBOS, 17 Febr. 1916—4 April 1944. Ontmoeting Sjahrir en Lord Killearn. Naar uit Batavia wordt gemeld, zal Sjahrir in het begin van do volgende week een samenkomst met Lord Killearn hebben. Men verneemt verder, dat hy; en dus niet Soekarno, aan het hoofd zal staan van de delegatie, die de wapenstilstandsonderhandelingen zal voeren. De Indonesiërs blijven prote steeren tegen de aankomst van nieuwe Nederlandsche troepen in Indië. Het Russische orgaan „Nieuwe Tijden" bevat een artikel, volgens hetwelk de Britsche regeering reeds ongeveer vijf millioen pond heeft uitgegeven voor de militaire campagne in Indonesië en zeven divisies, toegerust met kanonnen, tanks, vliegtuigen en zelfs gifgas, op de been houdt, „Zeventig millioen Indonesiërs", aldus Nieuwe Tijden", „verdedi gen op een heldhaftige wijze hun vrijheid tegen buitenlandsche im perialisten". „De Engelschen", aldus ver volgt het blad, „aarzelen niet alle 't Begon mgt het verspreiden van illegale lectuur. Later met het verzorgen van onderduikers. Haar bijzondere capaciteiten vielen op. Ze werd ingeschakeld als koerierster van „Trouw". En ze ging mee om de kranten en pamfletten voor Zeeland en Brabant te halen, in een koffer, ergens door Nederland. Of ook andersom. Want veel illegale lectuur is in den oorlog in Zeeland gedrukt en dan ging het Holland in, net als de brochure van Boissot, die uit Engeland kwam. Dit werk lag haar. Haar zenuwen waren van «taal. Ze bloosde niet als ze haar koffer eenmaal openen moest voor de douanen in Roozendaal, want ze waa onverschrokken, ,,'t Zijn archief stukken", zei ze toen, want zo was archivaris en conservatrice van het Vlissingsche museum. Ep de koffer ko» dicht, men geloofde haar, Voor al haar reizen door het land berekende ze niets. Ze wilde niets, want ze vond altijd dat ze nog te weinig gaf. Zoo veel waarde heeft ze aan het recht en de vrijheid gehecht. Het spoorkaartje betaalde ze zelf. Irene wist ook van den overval op het kringkantoor van het D.K. in Sint Laurens. Ze wist als koerierster datum en uur precies. Ze verzorgde de correspondentie en de contanten. Op diep donkeren avond van December wilde ze mee. Ze was niet meer te houden. Zulk werk vond ze prachtig, 't Was moei lijk, want wij meenden, dat dit jongenswerk was. Maar we kenden haar kracht en konden niet weigeren. Ze kwam ook over den drempel van de opengebroken kluis, toen de inbraak was gelukt, en ze vulde haar koffer berstende vol. Die bonnen beteekenden weer leven en hoop voor zoovelen. V Maar de dag kwam, dat ze moest gaan duiken. Een booze stem had haar naam genoemd. Toen is ze vertrokken naar Eind hoven. En de Zeeuwen hebben haar nooit meer levend terug gezien. Ze hebben haar Moeder en zuster vastgezet, maar Irene heeft de Gestapo nooit gevonden. Misschien weet u nog wel, dat er den volgenden dag op de Zeeuwsche lijn in den trein fel werd gecontroleerd. Alle damestaschjes met inhoud gingen toen onder de loupe. Dat was om Irene, de stille werkster aan het binnen- laudsch front. Eenmaal verbannen zette zij haar werk voort. Weer zat ze vol piannen en dat zaten ook wij. Zoo'n kracht moest inge schakeld worden in het hart van het land. Dit was een juweeltje. Maar hij die de opdracht had haar dit mee te deelen, werd dien zelfden dag door de Duitschers gegrepen. Het contact was ver broken. In dien tijd hielp zij, waar in eigen omgeving te helpen viel. Ze kreeg nieuwe contacten. Ze ging meedoen aan een gevaar lijk wapentransport, samen pret andere meisjes Voor de morgen kwam is ze ineens naar den hemel gegaan. Te hard voor zichzelf, en te goed voor anderen misschien, had ze er niet over gesproken, dat ze ziek geworden was. De diphterie kreeg heel' erg vat en nog dien nacht kwam het einde. Zonder hulp, ver weg van huis, is zij den dood ingegaan. Om de Gestapo niet te gerieven werd een list verzonnen. Ze werd begraven als een vondeling van de straat, omdat ze één van die „vervloekten" was, een slachtoffer van de nazi-terreur. Thans is ze weer van Eindhoven overgebracht om te rusten in den Zeenwschcn grond op het Vlissingsche kerkhof in de schut van haar familie en vrienden. Zij, die met haar in den strijd hebben gestaan hebben opnieuw hun beloften hernieuwd om te blijven dienen. Want het Vaderland roept hen, ook nu nog. En wie overwint zal de dood niet zien, maar het Leven. S. WILLEM SE. men er zich niet van bewust is, hoe de vrijspraken in overeen stemming te brengen zijn met het denazif icatie-programma. Wanneer kleine partijleden door de tribunalen, die hier in de Ame rikaansche zóne thans een uitslui tend Duitsche aangelegenheid zijn, tot gevangenisstraffen worden veroordeeld, hoe kan men dan de steunpilaren van het nazirijk als deze drie mannen dan vrijuit laten gaan? Dat is de vraag die wij vandaag al vaak hebben hooren stellen, De vrijgesprokenen, die tot op dit moment nog te gast zijn in de gevangenis en wachten op reis- faciliteiten om zich naar elders te begeven, verkeeren thans onder de protectie van het gerecht. De vraag is evenwel nog open of zij na hun vrijspraak voor interna tionale misdaden zich nog te ver antwoorden zullen hebben voor hun eigen volk voor hun steun aan de partij, die zooveel misdaad en ellende gebracht heeft. Wanneer men de gevoelens van onbehagen ziet die zoo doende nog heerschen om trent het lot van enkele nazi leiders, dan valt het op dat Nederland geen enkele reden heeft om zijn rechtsgevoel, voor zoover gekrenkt door de in ons land begane misdaden, onbevredigd te achten. Niet alleen het vonnis van Seyss Inquart is volkomen bevredigend te achten door het uitvoerige aan deel die de Nederlandsche aan klacht In de motivooring heeft ge kregen, doch wanneer men kijkt naar de acht voornaamste nazis, die hun werkterrein tijdens de be zetting over ons land hebben uit gestrekt, dan, zal men achter al de namen h'et „death by han ging" vinden. In de eerste plaats Göring, ziel en motor van de economische plundering van ons land. Keitel en Jodl, die de plannen smeedden, voor den inval in Nederland, Rib- bentrop, die het bedriegelijke me morandum liet overhandigen na den inval, Rosenberg, wiens ein- satzstaben onze kunstschatten roofden, Kaltenbrunner als hoofd der Gestapo, Sauckel, wiens naam voor een half millioen Nederland sche arbeiders een wreeden klank, heeft, en ten slotte Seyss Inquart. De overige beschuldigden be- hooren niet tot de groep, waarmee Nederland een zeer speciale reke- ning had te vereffenen. Zeker voor zooycr het ons land betreft is het vonnis van Neuren berg dus volkomen bevredigend voor het rechtsgevoel dat de hoog ste straf eischte voor de misdaden van een zoo massalen omvang. De ellende die de nazi's over Nederland hebben ge spreid en de offers die ons volk voor de vrijheid heeft «Mjjeacht, zijn in -dit histori- iisfe vonnis vastgelegd op ifesn wijze, die wij niet beter *ftnden wenschen. Op- fen ondergang van Zon en Maan. Zaterdag: Zon op 0.46 u., on der 18.10 u. Maan op 10.36 u., onder Hoog water te Vlissingen Zaterdag 5 October: 9.09 u, 1.05 m,, 22.02 u. 1.25 m. Dat we in den eersten tijd na de verdrijving van de Duitschers min of meer leden aan Engelsche ziekte wekt geen verwondering. Maar 't dreigt een chronische kwaal te worden, en dat is erger. Onze soldaten zijn noodgedwon gen in Engelsche uniformen ge stoken. Maar is het nu ook noo- dig, dat allerlei Engelsche woor den en uitdrukkingen door ons leger worden overgenomen. Zóó arm is onze Nederlandsche taal toch nog niet? De Engelschen waren gewoon een bok of een ander dier, als mascotte mee te voeren. Dwaas bijgeloof. En zoowaar, nu heeft ook de Prins Bernhard-kapel iets dergelijks, een bok, nog wel met een eigen oppasser, welk beest overal wordt heengesleept en uit den treure gekiekt. Engelsche officieren liepen soms nonchalant, onopvallend met een stokje. En zoowaar, ook onze officieren beginnen met stokjes te loopen, paradestokjes. Men kan er om lachen. Maar ook kan de vraag worden gesteldKunnen we niet een beetje ons zelf zijn? Vrij, maar volstrekt niet veilig. Aan Von Papen 1» de toegang tot do Franscke z6ne, waar hij zich. met z(jn vrouw te Bavona- burg wilde vestigen, ontzegd. Waarschijnlijk zul hij nu verzoo- ken naar Hamburg te mogeu gaan. Pfeifer, de Beiersche minister zonder portefeuille, heeft ver klaard, dat hij de drie vrijge-, sproken Duitschers zou laten ar resteeren als zij langer bleven dan de tijd, die benoodigd is voor het vorkrijgen van reispapieren naar ander gebied. Zij zijn schuldig volgens de zuivoringswotten en zij zouden spoedig geïnterneerd worden, aldus Pfeifer. Het bestuur van de Communis tische partij in Beieren heoft een telegram gezonden naar den mi- nistor van Justitie met hot ver- zook Von Papon, Schacht on Fritzscbo onmiddellijk bi hechte nis te nomen. Uit Hannover wordt bericht, dat het bestuur van de Duitsche Sociaal-democratische party aan don geallieerden bestuursraad een brief heeft gezondou, waarin wordt verzocht een onafhankelijk Duitseh gerechtshof in te stellen om oorïogmisdadigers te be rechten. Von Papen wordt in dezen brief „de schuldigste van alle thans in leven zijnde Duitschers" genoemd. oorlogsinetlioden tegen de vreed zame bevolking aan te wenden. De buitenlandsche pers heeft bij her haling melding gemaakt van de wreede behandeling van vreed zame burgers door de Engelsche soldaten". Het blad is verder van meening, dat de gebeurtenissen van den laatsten tijd geen twijfel laten omtrent het oogmerk van Neder land zijn heerschappij te herstel len. „De instelling van de Commis sie-Generaal voor Indonesië", al dus gaat het blad verder, toont ■duidelijk, dat leidende kringen in Nederland en hun beschermheeren in Londen er niet aan denken de souvereiniteit van de Indonesische republiek te erkennen. Met woorden streeft de Neder landsche regeering naar een vreedzame oplossing van de kwes tie, doch in werkelijkheid voert zij een politiek van bruut geweld. Zij streeft er naar om met be hulp van wapengeweld haar wil aan het Indonesische volk op te leggen. Een speciale verslaggever van het A.N.P. meldt Zonder eenigermate af breuk te doen aan de over tuiging dat het internatio naal gerecht te Neurenberg een vonnis over de nazi-lei ders heeft geveld, dat geba seerd is op de hoogste opvat tingen van het recht, op een volkomen objectieve beoor deeling van het bewijsmate riaal, en dat gespeend is van de politieke en nationale hartstochten die In vele lan den leven, kan men vast stel len, dat dit vonnis niet over al het rechtsgevoel van de menschen heeft bevredigd. Voor dit rechtsgevoel was er een strenge onderscheiding tus- schen de moreele schuld en de juridische straf- baarheid en het is dan ook begrijpelijk, dat velen met on voldoende begrip staan tegenover de drie vrijspraken en de enkele gevangenisstraffen. De afwijkende meening, die vertolkt is door den Russischen rechter en jiie gestaafd is door omvangrijke beschouwingen over de schuld van Schacht, von Papen, Fritzsche enz., en die evenzeer vernomen werd uit de mond van den Amerikaanschen aanklager Jackson, bewijst dit. In Tsjecho-Slowaaksche krin gen alhier konden wij vernemen, dat hier een zekere ontsteltenis is teweeg gebracht door het feit, dat von Neurath, die enkele jaren de verantwoordelijkheid droeg voor het Duitsche bestuur in Tsjechië, niet de hoogste straf heeft ge kregen. Oostenrijk zal weinig be grip kunnen toonen, voor de vrij spraak van von Papen. Ook al heeft het gerecht diens politiek in Wecnen dan ook als van moreel inferieure kwaliteit gebrand merkt. De Duitsche publieke meening is thans nog niet voldoende duidelijk gebleken om er conclusies uit te trekken, doch eenigc stemmen die zijn opgegaan getuigen er van, dat Van de zijde van het directo raat-generaal voor bijzondere rechtspleging wordt het volgende overzicht verstrekt 'van de kam pen die in het tijdvak van 1 Oc tober 19451 October 1940 wer den opgeheven, Het totale aantal opgehe ven kampen bedraagt 48, terwijl het aantal van thans nog in gebruik zijnde kampen 82 is. Hieronder bevinden zich een 7-tal kampen in Zuid-Limburg, die zullen I worden opgeheven zoodra de nieuwe mijnwerkerskampen i klaar zijn gekomen. Verder i ligt het in de bedoeling om i nog een 20 a 25-tal kampen binnen afzienbaren tijd te liquideeren. Een aantal daar van is inmiddels per 1 Octo ber 1946 in liquidatie ge gaan, o.a. het Militair Hos pitaal te M id d e I b u r g. Uit het bovenstaande zou men afleiden, dat het totaal aantal kampen, dat door het directoraat- generaal voor bijzondere rechts pleging in gebruik zou zijn ge weest 130 bedroeg. Dit is echter niet het geval, het totale cijfer heeft nooit hooger gelegen dan 100. De kampen die werden opgehe ven waren voor een groot deel kazernes, die teruggegeven moes ten worden aan het ministerie van Oorlog en die per kazerne gemid deld ruimte boden voor 1000 4 2000 man. Hiervoor in de plaats zijn door het ministerie van Oor log in ruil gegeven een aantal forten, die gemiddeld slechts ruimte bieden voor 200 300 man per fort. Een aantal kampen werd terug gegeven aan den oorspronkelijken eigenaar. Voor zoover het tuchtscholen en dergelijke betrof, gingen zij weer over in handen van de gewone Justitie, terwijl scholen, nood ziekenhuizen enz. hun oorspronke lijke bestemming weer terug kregen. DE BILT ZEGT: Iets koeler. Weersverwachting, geldig tot Vrij dagavond: Zwaar bewolkt met tijdelijke opklaringen, plaatselijk enkele buien, hier en daar nog vergezeld van onweer. In den ochtend op sommige plaatsen mist. Meest ma tige wind tussehon zuid en west. Iets koeler. Laatste berichten. Nederlandsche mosselen naar Frankrijk. Blijkens oen publicatie in hot Franseho staatsblad ia do invoer van mosselen uit Nederland toege staan tot een hoeveelheid van 8000 ton. De conferentie te Pangkal Pinang. Donderdag heeft de eerste bij eenkomst te Pangkal Pinang plaats gevonden, waarbij 4 afge vaardigden van de associatieve groepen het woord hebben ge voerd. De „Tegelberg" vertrokken. Gistermiddag tegen vijf uur is het m.s. „Tegolborg" met 2081 man van de 7 December-divisie uit Amsterdam naar Batavia ver trokken. Hiermede heoft het zesde schip met troepen van deze divisie ons land verlaten. Nieuwbouw vordert gestaag. Van do aan de Provincies vol gens het bouwplan 1946 toegewe zen woningen waren er 30 Sep tember 9746 in aanbouw of ge gund voor 31 Juli en 31 Augus tus luiden deze getallen resp. 6884 en 8329. De veroordeelden van Neurenberg. Frank, Streicher en Kalten brunner hebben hun advocaten meegedeeld, dat zij tegen hun doodvonnis n i e t in beroep zullen gaan. Seyss Inquart weet nog niet of hij gratie zal vragen. Goering heeft tegen zijn advocaat gezegd. „Ik berust, het komt er niet op aan, of ze mij ophangen of dood schieten". Keitel en Jodl verlangen „als soldaten te sterven". Baldur von Schirach, Hitiers jeugdleider, heeft verklaard: „Ik ga niet in beroep, twintig jaar is een rechtvaardige straf voor de misdaden, die ik begaan heb".

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1946 | | pagina 1