Vrije meeninpiting.
Hoe er gestookt wordt.
De uitspraak te Neurenberg.
HET INDISCHE VRAAGSTUK.
Van een Zeeuwsch meisje
PROTESTANTSCH CHRISTELIJK BLAD VOOR ZEELAND
Pangkal Pinang.
NEDERLANDSCHE QBLIGATIELEENING
IN AMERIKA.
Liquidatie van Amerikaansche fondsen.
gestorven in ballingschap.
Russische voorlichting
over Indië.
Engelsche ziekte.
In vrijheid gestelde
oorlogsmisdadigers
Uitgave
Stichting „Zeeuwsch Dagblad"
Hoofdkantoor: Goes, L. Vorst-
str. TO, Tel. 2438, Giro 274289
Kantoren: Vlissingen, Walstr.
33, Tol. 108; Middelburg, Rou-
aansche Kaai 39, Tel. 2009;
Neuzen Vlooswyckstr. Tel. 2052
In de voor-oorlogsche jaren
heeft de nat.-socialistische pers
volop gelegenheid gehad ons volk
radicaal te vergiftigen en ons land
naar buiten verdacht te maken.
In het najaar van 1939 toen
het steeds meer ging spannen,
werd de goedgezinde pers met
nadruk verzocht alles te vermij
den, ook in de berichtgeving,
waardoor een der strijdende par
tijen zich geprikkeld zou kunnen
gevoelen, Maar de Mussert-pers
deed wat ze kon om den indruk te
wekken, dat een Engelsch gezinde
politiek werd gevoerd.
Zij stookte en bleef stoken. Tot
het telaat was.
Alles ter wille van de vrijheid
van drukpers.
De laatste maanden laat de
Communistische pers geen gele
genheid voorbij gaan om ook
aan het buitenland duidelijk te
maken, dat ons leger in Indië een
kolonialen oorlog voert en dat
het de bedoeling van Nederland
is de Indische volken te onder
drukken. En tegelijkertijd worden
direct of indirect, de soldaten op
gewekt, niet naar Indië te gaan.
Kan dat zoo doorgaan?
Een dienstweigeraar, een deser
teur wordt gestraft! En met
recht. Maar moeten dan de op
ruiers vrijuit gaan?
De vrijheid van drukpers, de
vrije meeningsuiting is een koste
lijk goed. En in andere landen
trouwens ook in ons land gedu
rende en den eersten tijd na de
bezetting hebben we kunnen
zien, wat het beteekent, als die
vrijheid wordt aangetast.
Maar toch komt den laatsten
tijd meermalen de vraag op, of
van die vrije meeningsuiting niet
een misbruik wordt gemaakt, dat
toch eigenlijk ontoelaatbaar is.
ZEEUWSCH DAGBLAD
2e JAARGANG No. 459
Abonnementsprijs ƒ3.30 per kwartaal.
'i
Hoofdredacteur: R. ZUIDEMA Directeur: JACJQ. DB SMIT.
Vrijdag 4 October 1946
Advertentieprijs 12% cent per m.m.
waar beslist zal worden over de
toekomstige positie van een
deel der bevolkingsgroepen van
ons Koninkrijk.
Gij, die in ons vaderland uw
krant leest en met vette let
ters gedrukt ziet staajn: Pankal
Pinang, gedenkt dan hen die
hier vielen, hun nabestaanden
't allermeest,
Gij, die straks de verslagen
van deze conferentie in uw bla
den leest, ga in. uw gedachten
naar die begraafplaats en leg
daar bij die met houten krui
sen gesierde graven, niet al
léén uw kransen neer. Bidt
daar ook, om den vrede voor
deze volkeren, waarvan een
groot deel nog leeft onder ver
drukking en terreur.
Leer hier, op deze plaats in
de nabijheid waarvan straks ge
schiedenis wordt gemaakt, uw
plicht en verantwoordelijkheid
verstaan in de gescliijedenis
van ons land ons door God op
gedragen, t.o.v. de landen en
volkeren in onze Oost.
Dan zullen deze dooden njet
vergeefs gevallen zijn.
Dan zullen deze houten krui
sen getuigen van het offer, dat
ons volk heeft gebracht in den
dienst van ons Koninkrijk, in
den strijd voor recht en vrij
heid.
G. VAN SLUIJS,
Vile Batt, Stoottroepen, Java.
(In verband met de confe
rentie, die thans onder leiding
van Dr v. Mook te Pangkal
Pinang wordt gehouden, ont
vingen wij bovenstaand schrij
ven van een Zeeuw (Souburg),
dat we gaarne opnemeiy)
Nd Malino: Pankal Pinang.
Pankal Pinang, hoofdstad
van het eiland Banka.
Voor het paleis van den Re
sident wappert de driekleur.
.De bewoners van Banka voe
len zich veilig en gerust, want
orde en rust heerschen er.
Eens wapperde hier de Rood-
Wit-te vlag: „merdeka" was de
groet. v
Terreur en wanbestuur, ziekte
en honger 1
Een batt. Nederlandsche mi
litairen, het IHe, nu Vile batt.
van het Reg. Stoottroepen,
landde Febr. '46 op dit eiland.
Het sloeg een bruggenhoofd,
breidde dit uit; baande zich een
weg door snip en vuur, versper
ringen en verdedigingswerken
165 K.M. ver dwars door dit
eiland, naar de hoofdstad: Pan
kal Pinang.
Plantte hier wéér de drie
kleur, vlag van ons Koninkrijk.
Bezette al de andere plaatsen,
sloeg de T.K.R. uit elkaar en
vestigde zoo rust en orde en
veiligheid.
Vooreerst nam de Bankanees
een afwachtende houding aan.
Wat zou soldatse orang Blanda
brengen?
Eerst orang Nippon, die hun
rijst stal, hun vrouwen en doch
ters roofde, hun mannen weg
voerde, weerlooze menschen
vermoordde,
Toen orang T.K.R., niet veel
beter dan orang Nippon, Ma-
lcicrs die in dienst waren ge
weest bij Nippon, met enkele
zonen van Nippon werden nu
de baas. Hun zonen werden ge
dwongen dienst te nemen, het
Chineesche voiksgedeelte werd
onderdukt. Rampokken en on
veiligheid. Geen rijst, geen klee
ding, geen medicijnen. Beangst
leefden vele kampongbewoners
in de wildernis.
Toen kwam orang Blanda.
„Merdeka" vertelde niet veel
goeds van hen.
Rampokkers, boeven en
moordenaars werden opgepakt,
de T.K.R.-leiders werden vast
gezet. Er kwam rijst, medicij
nen, doktoren, verpleegsters,
werk en kleeding.
Juli '46 vertrok dit batt. naar
Java.
Weemoedig nam de bevol
king afscheid van hen
Ze hadden soldaten ontmoet
en een bestuur gekregen die
hen beschermden, waardeerden,
hielpen
Menschen, waarvoor ze niet
ter aarde behoefden te nijgen,
niet bang behoefden te zijn.
Die vlag, die driekleur vóór
het Residentiepaleis in Pang
kal Pinang is ook voor hen
weer het symbool van vrijheid
en recht.
Op de begraafplaats van
Pangkal Pinang staan dertien
eenvoudige houten kruisen, ver
meldende de namen van hen,
die voor de vrijheid van dit
volk hun leven lieten.
Dertien graven van Neder
landsche jongens, die vielen op
het veld van eer, in den strijd
voor rechtsherstel van ons Ko
ninkrijk. Diezelfde driekleur
heeft hen bedekt, toen zij ten
grave werden gedragen
Zij rusten in vrede,
Ni Malino: Pangkal Pinang,
Lady Baden Powell bracht een bezoek aan het paleis Soestdijk,
waar zij de lunch gebruikte met de Prinselijke Familie. De Chief
Guide inspecteerde de kabouters, onder wie zich Prinses Beatrix
bevond.
Prof. Lieftinck heeft te Washington tijdens een pers
conferentie medegedeeld, dat de Nederlandsche regeering
een obligatieleening in Amerika wenscht te plaatsen, zoo
dra de markt daarvoor gunstig is. Hij verklaarde,
dat de aangelegenheid met verschillende beleggings
maatschappijen en banken was besproken en dat deze
in uiterst gunstigen zin hadden gereageerd.
Sprekende over de mogelijke
liquidatie van Amerikaansche
fondsen uit particulier Neder-
landsch bezit wees Prof. Lief
tinck er op, dat het hoogst on
waarschijnlijk is, dat het geheele
bezit, dat geschat wordt op 600
800 millioen dollar, zou wor
den geliquideerd. Hij oordeelde
het verstandig een deel der fond
sen aan te houden met het oog
op de rente en het dividend, en
verklaarde met nadruk, dat nog
geen Amerikaansche fondsen uit
particulier bezit zijn verkocht en
dat de in de V.S. gaande geruch
ten, als zou de dalende tendens
van Walstreet ten deele te wijten
zijn aan het op de markt brengen
van Amerikaansche fondsen door
Nederland, ongegrond zijn.
Prof. Lieftinck zeide, dat
Nederland waarschijnlijk in
1947 meer dan ooit middelen
zal behoven voor de finan
ciering van den wederopbouw.
Tot dat doel zal in genoemd
Jaar 400 500 millioen dol
lar moeten worden geleend.
Verder verklaarde hij, dat Ne
derland hoopte binnen vier jaar
de begrooting in evenwicht te
krijgen.
„Een van de grootste problemen
van de regcering is de betalings
balans, waarbij het om vreemde
valuta gaat. Nederland moet op
groote schaal importeeren, ten
einde het economische leven op
gang te brengen, alle soorten
grondstoffen, sommige halffabri
katen en appartuur, verder con
sumptiegoederen een aanzienlijke
hoeveelheid landbouwproducten.
Wij hopen echter geleidelijk over
te schakelen op productiegoede
ren".
In verband met de liquidaties
zeide'Prof. Lieftinck: „Wij moe
ten zorg dragen, dat wij in staat
zijn rente en aflossing op onze
buitenlandsche schuld te betalen,
hetgeen slechts mogelijk is, als
wij buitenlandsche fondsen, die
een hoog rendement geven, aan
houden.
Het tempo en de omvang van
de liquidatie zal in hooge mate
afhangen van de bereidheid van
particuliere eigenaars om te ver-
koopen. In Nederland is de
wensch geuit, tot verkoop van
Amerikaansche fondsen, over
gaan gaan ter betaling van belas
tingen en voor nieuwe investeering
in handelszaken. Wij hebben de
mogelijkheid tot liquidatie ge
opend, doch laten den verkoop
zelve aan de eigenaars van de
stukken over".
De conferentie te
Pankal Pinang.
Uit alle deelen van den archipel
zijn de laatste dagen ongeveer 80
afgevaardigden te Pangkal Pi
nang aangekomen.
In deze conferentie zal gehan
deld worden over de sociaal-eco
nomische positie der minderheden
en de cultureele belangen als taal,
onderwys en godsdienst in Indië.
Evenals in Malino is geschied
worden eerst de vraagstukken van
staatkundigen aard afgehandeld,
waarby tevens resoluties zullen
kunnen worden vastgelegd, daar
na volgen de andere onderwerpen.
Chineesche afgevaardigden uit
16 plaatsen hebben Zondag en
Maandag voorvergaderingen ge
houden ten einde hun gedachten
en denkbeelden te toetsen en tot
een vastomlijnd standpunt te
komen.
Dinsdagmorgen om 10 uur is de
conferentie in de vergaderzaal van
de sociëteit begonnen.
Van de drie groepen, Neder
landers, Ckineezen en Arabieren,
zullen vertrouwensmannen worden
aangewezen, die tezamen een com
missie zullen vormen ten einde
met Dr Van Mook overleg te
plegen en de besprekingen te
regelen.
Ze was innemend en een
voudig. Hulpvaardig voor
iedereen, 't allermeest voor
de vervolgden en de ver
drukten.
Een Zeeuwsch meisje,
geboren aan de zee, met
een zuivere ziel. Haar
geest was een heldengeest
en haar hart een heldcn-
denhart. Ze woonde in de
stad' van den grooten Mi-
chiel. Dit moeten de kin
deren van Zeeland weten I
De vijand kwam. Het
Vaderland riep. Irene was
bereid. Ze vreesde niet en
ze gordde zich aan. Ze zag
den geweldigen achter
grond: 't Was een geeste
lijke strijd.
Nooit heeft één een vergeefsch beroep op haar gedaan. Ze
gevoelde het als een roeping van God.
In memoriam.
IRENE DOORNBOS,
17 Febr. 1916—4 April 1944.
Ontmoeting Sjahrir en
Lord Killearn.
Naar uit Batavia wordt gemeld,
zal Sjahrir in het begin van do
volgende week een samenkomst
met Lord Killearn hebben. Men
verneemt verder, dat hy; en dus
niet Soekarno, aan het hoofd zal
staan van de delegatie, die de
wapenstilstandsonderhandelingen
zal voeren.
De Indonesiërs blijven prote
steeren tegen de aankomst van
nieuwe Nederlandsche troepen in
Indië.
Het Russische orgaan „Nieuwe
Tijden" bevat een artikel, volgens
hetwelk de Britsche regeering
reeds ongeveer vijf millioen pond
heeft uitgegeven voor de militaire
campagne in Indonesië en zeven
divisies, toegerust met kanonnen,
tanks, vliegtuigen en zelfs gifgas,
op de been houdt,
„Zeventig millioen Indonesiërs",
aldus Nieuwe Tijden", „verdedi
gen op een heldhaftige wijze hun
vrijheid tegen buitenlandsche im
perialisten".
„De Engelschen", aldus ver
volgt het blad, „aarzelen niet alle
't Begon mgt het verspreiden van illegale lectuur. Later met
het verzorgen van onderduikers.
Haar bijzondere capaciteiten vielen op. Ze werd ingeschakeld
als koerierster van „Trouw". En ze ging mee om de kranten
en pamfletten voor Zeeland en Brabant te halen, in een koffer,
ergens door Nederland. Of ook andersom. Want veel illegale
lectuur is in den oorlog in Zeeland gedrukt en dan ging het
Holland in, net als de brochure van Boissot, die uit Engeland
kwam.
Dit werk lag haar. Haar zenuwen waren van «taal. Ze bloosde
niet als ze haar koffer eenmaal openen moest voor de douanen
in Roozendaal, want ze waa onverschrokken, ,,'t Zijn archief
stukken", zei ze toen, want zo was archivaris en conservatrice
van het Vlissingsche museum. Ep de koffer ko» dicht, men
geloofde haar,
Voor al haar reizen door het land berekende ze niets. Ze
wilde niets, want ze vond altijd dat ze nog te weinig gaf. Zoo
veel waarde heeft ze aan het recht en de vrijheid gehecht. Het
spoorkaartje betaalde ze zelf.
Irene wist ook van den overval op het kringkantoor van het
D.K. in Sint Laurens. Ze wist als koerierster datum en uur
precies. Ze verzorgde de correspondentie en de contanten.
Op diep donkeren avond van December wilde ze mee. Ze was
niet meer te houden. Zulk werk vond ze prachtig, 't Was moei
lijk, want wij meenden, dat dit jongenswerk was. Maar we kenden
haar kracht en konden niet weigeren.
Ze kwam ook over den drempel van de opengebroken kluis,
toen de inbraak was gelukt, en ze vulde haar koffer berstende
vol. Die bonnen beteekenden weer leven en hoop voor zoovelen.
V
Maar de dag kwam, dat ze moest gaan duiken. Een booze
stem had haar naam genoemd. Toen is ze vertrokken naar Eind
hoven. En de Zeeuwen hebben haar nooit meer levend terug
gezien.
Ze hebben haar Moeder en zuster vastgezet, maar Irene heeft
de Gestapo nooit gevonden. Misschien weet u nog wel, dat er
den volgenden dag op de Zeeuwsche lijn in den trein fel werd
gecontroleerd. Alle damestaschjes met inhoud gingen toen onder
de loupe. Dat was om Irene, de stille werkster aan het binnen-
laudsch front.
Eenmaal verbannen zette zij haar werk voort. Weer zat ze
vol piannen en dat zaten ook wij. Zoo'n kracht moest inge
schakeld worden in het hart van het land. Dit was een juweeltje.
Maar hij die de opdracht had haar dit mee te deelen, werd dien
zelfden dag door de Duitschers gegrepen. Het contact was ver
broken.
In dien tijd hielp zij, waar in eigen omgeving te helpen viel.
Ze kreeg nieuwe contacten. Ze ging meedoen aan een gevaar
lijk wapentransport, samen pret andere meisjes
Voor de morgen kwam is ze ineens naar den hemel gegaan.
Te hard voor zichzelf, en te goed voor anderen misschien, had
ze er niet over gesproken, dat ze ziek geworden was. De diphterie
kreeg heel' erg vat en nog dien nacht kwam het einde.
Zonder hulp, ver weg van huis, is zij den dood ingegaan.
Om de Gestapo niet te gerieven werd een list verzonnen. Ze
werd begraven als een vondeling van de straat, omdat ze één
van die „vervloekten" was, een slachtoffer van de nazi-terreur.
Thans is ze weer van Eindhoven overgebracht om te rusten in
den Zeenwschcn grond op het Vlissingsche kerkhof in de schut
van haar familie en vrienden. Zij, die met haar in den strijd
hebben gestaan hebben opnieuw hun beloften hernieuwd om te
blijven dienen. Want het Vaderland roept hen, ook nu nog.
En wie overwint zal de dood niet zien, maar het Leven.
S. WILLEM SE.
men er zich niet van bewust is,
hoe de vrijspraken in overeen
stemming te brengen zijn met het
denazif icatie-programma.
Wanneer kleine partijleden door
de tribunalen, die hier in de Ame
rikaansche zóne thans een uitslui
tend Duitsche aangelegenheid zijn,
tot gevangenisstraffen worden
veroordeeld, hoe kan men dan de
steunpilaren van het nazirijk als
deze drie mannen dan vrijuit laten
gaan? Dat is de vraag die wij
vandaag al vaak hebben hooren
stellen,
De vrijgesprokenen, die tot op
dit moment nog te gast zijn in de
gevangenis en wachten op reis-
faciliteiten om zich naar elders
te begeven, verkeeren thans onder
de protectie van het gerecht. De
vraag is evenwel nog open of zij
na hun vrijspraak voor interna
tionale misdaden zich nog te ver
antwoorden zullen hebben voor
hun eigen volk voor hun steun
aan de partij, die zooveel misdaad
en ellende gebracht heeft.
Wanneer men de gevoelens
van onbehagen ziet die zoo
doende nog heerschen om
trent het lot van enkele nazi
leiders, dan valt het op dat
Nederland geen enkele reden
heeft om zijn rechtsgevoel,
voor zoover gekrenkt door de
in ons land begane misdaden,
onbevredigd te achten.
Niet alleen het vonnis van Seyss
Inquart is volkomen bevredigend
te achten door het uitvoerige aan
deel die de Nederlandsche aan
klacht In de motivooring heeft ge
kregen, doch wanneer men kijkt
naar de acht voornaamste nazis,
die hun werkterrein tijdens de be
zetting over ons land hebben uit
gestrekt, dan, zal men achter al
de namen h'et „death by han
ging" vinden.
In de eerste plaats Göring, ziel
en motor van de economische
plundering van ons land. Keitel en
Jodl, die de plannen smeedden,
voor den inval in Nederland, Rib-
bentrop, die het bedriegelijke me
morandum liet overhandigen na
den inval, Rosenberg, wiens ein-
satzstaben onze kunstschatten
roofden, Kaltenbrunner als hoofd
der Gestapo, Sauckel, wiens naam
voor een half millioen Nederland
sche arbeiders een wreeden klank,
heeft, en ten slotte Seyss Inquart.
De overige beschuldigden be-
hooren niet tot de groep, waarmee
Nederland een zeer speciale reke-
ning had te vereffenen.
Zeker voor zooycr het ons land
betreft is het vonnis van Neuren
berg dus volkomen bevredigend
voor het rechtsgevoel dat de hoog
ste straf eischte voor de misdaden
van een zoo massalen omvang.
De ellende die de nazi's
over Nederland hebben ge
spreid en de offers die ons
volk voor de vrijheid heeft
«Mjjeacht, zijn in -dit histori-
iisfe vonnis vastgelegd op
ifesn wijze, die wij niet beter
*ftnden wenschen.
Op- fen ondergang van
Zon en Maan.
Zaterdag: Zon op 0.46 u., on
der 18.10 u. Maan op 10.36 u.,
onder
Hoog water te Vlissingen
Zaterdag 5 October:
9.09 u, 1.05 m,, 22.02 u. 1.25 m.
Dat we in den eersten tijd na
de verdrijving van de Duitschers
min of meer leden aan Engelsche
ziekte wekt geen verwondering.
Maar 't dreigt een chronische
kwaal te worden, en dat is erger.
Onze soldaten zijn noodgedwon
gen in Engelsche uniformen ge
stoken. Maar is het nu ook noo-
dig, dat allerlei Engelsche woor
den en uitdrukkingen door ons
leger worden overgenomen. Zóó
arm is onze Nederlandsche taal
toch nog niet?
De Engelschen waren gewoon
een bok of een ander dier, als
mascotte mee te voeren. Dwaas
bijgeloof. En zoowaar, nu heeft
ook de Prins Bernhard-kapel iets
dergelijks, een bok, nog wel met
een eigen oppasser, welk beest
overal wordt heengesleept en uit
den treure gekiekt.
Engelsche officieren liepen
soms nonchalant, onopvallend met
een stokje. En zoowaar, ook onze
officieren beginnen met stokjes te
loopen, paradestokjes.
Men kan er om lachen.
Maar ook kan de vraag worden
gesteldKunnen we niet een
beetje ons zelf zijn?
Vrij, maar volstrekt
niet veilig.
Aan Von Papen 1» de toegang
tot do Franscke z6ne, waar hij
zich. met z(jn vrouw te Bavona-
burg wilde vestigen, ontzegd.
Waarschijnlijk zul hij nu verzoo-
ken naar Hamburg te mogeu gaan.
Pfeifer, de Beiersche minister
zonder portefeuille, heeft ver
klaard, dat hij de drie vrijge-,
sproken Duitschers zou laten ar
resteeren als zij langer bleven dan
de tijd, die benoodigd is voor het
vorkrijgen van reispapieren naar
ander gebied. Zij zijn schuldig
volgens de zuivoringswotten en
zij zouden spoedig geïnterneerd
worden, aldus Pfeifer.
Het bestuur van de Communis
tische partij in Beieren heoft een
telegram gezonden naar den mi-
nistor van Justitie met hot ver-
zook Von Papon, Schacht on
Fritzscbo onmiddellijk bi hechte
nis te nomen.
Uit Hannover wordt bericht,
dat het bestuur van de Duitsche
Sociaal-democratische party aan
don geallieerden bestuursraad een
brief heeft gezondou, waarin
wordt verzocht een onafhankelijk
Duitseh gerechtshof in te stellen
om oorïogmisdadigers te be
rechten.
Von Papen wordt in dezen brief
„de schuldigste van alle thans in
leven zijnde Duitschers" genoemd.
oorlogsinetlioden tegen de vreed
zame bevolking aan te wenden. De
buitenlandsche pers heeft bij her
haling melding gemaakt van de
wreede behandeling van vreed
zame burgers door de Engelsche
soldaten".
Het blad is verder van meening,
dat de gebeurtenissen van den
laatsten tijd geen twijfel laten
omtrent het oogmerk van Neder
land zijn heerschappij te herstel
len.
„De instelling van de Commis
sie-Generaal voor Indonesië", al
dus gaat het blad verder, toont
■duidelijk, dat leidende kringen in
Nederland en hun beschermheeren
in Londen er niet aan denken de
souvereiniteit van de Indonesische
republiek te erkennen.
Met woorden streeft de Neder
landsche regeering naar een
vreedzame oplossing van de kwes
tie, doch in werkelijkheid voert
zij een politiek van bruut geweld.
Zij streeft er naar om met be
hulp van wapengeweld haar wil
aan het Indonesische volk op te
leggen.
Een speciale verslaggever van
het A.N.P. meldt
Zonder eenigermate af
breuk te doen aan de over
tuiging dat het internatio
naal gerecht te Neurenberg
een vonnis over de nazi-lei
ders heeft geveld, dat geba
seerd is op de hoogste opvat
tingen van het recht, op een
volkomen objectieve beoor
deeling van het bewijsmate
riaal, en dat gespeend is van
de politieke en nationale
hartstochten die In vele lan
den leven, kan men vast stel
len, dat dit vonnis niet over
al het rechtsgevoel van de
menschen heeft bevredigd.
Voor dit rechtsgevoel was er
een strenge onderscheiding tus-
schen de moreele schuld
en de juridische straf-
baarheid en het is dan ook
begrijpelijk, dat velen met on
voldoende begrip staan tegenover
de drie vrijspraken en de enkele
gevangenisstraffen.
De afwijkende meening, die
vertolkt is door den Russischen
rechter en jiie gestaafd is door
omvangrijke beschouwingen over
de schuld van Schacht, von Papen,
Fritzsche enz., en die evenzeer
vernomen werd uit de mond van
den Amerikaanschen aanklager
Jackson, bewijst dit.
In Tsjecho-Slowaaksche krin
gen alhier konden wij vernemen,
dat hier een zekere ontsteltenis is
teweeg gebracht door het feit, dat
von Neurath, die enkele jaren de
verantwoordelijkheid droeg voor
het Duitsche bestuur in Tsjechië,
niet de hoogste straf heeft ge
kregen. Oostenrijk zal weinig be
grip kunnen toonen, voor de vrij
spraak van von Papen. Ook al
heeft het gerecht diens politiek
in Wecnen dan ook als van moreel
inferieure kwaliteit gebrand
merkt.
De Duitsche publieke meening is
thans nog niet voldoende duidelijk
gebleken om er conclusies uit te
trekken, doch eenigc stemmen die
zijn opgegaan getuigen er van, dat
Van de zijde van het directo
raat-generaal voor bijzondere
rechtspleging wordt het volgende
overzicht verstrekt 'van de kam
pen die in het tijdvak van 1 Oc
tober 19451 October 1940 wer
den opgeheven,
Het totale aantal opgehe
ven kampen bedraagt 48,
terwijl het aantal van thans
nog in gebruik zijnde kampen
82 is. Hieronder bevinden
zich een 7-tal kampen in
Zuid-Limburg, die zullen
I worden opgeheven zoodra de
nieuwe mijnwerkerskampen
i klaar zijn gekomen. Verder
i ligt het in de bedoeling om
i nog een 20 a 25-tal kampen
binnen afzienbaren tijd te
liquideeren. Een aantal daar
van is inmiddels per 1 Octo
ber 1946 in liquidatie ge
gaan, o.a. het Militair Hos
pitaal te M id d e I b u r g.
Uit het bovenstaande zou men
afleiden, dat het totaal aantal
kampen, dat door het directoraat-
generaal voor bijzondere rechts
pleging in gebruik zou zijn ge
weest 130 bedroeg. Dit is echter
niet het geval, het totale cijfer
heeft nooit hooger gelegen dan
100.
De kampen die werden opgehe
ven waren voor een groot deel
kazernes, die teruggegeven moes
ten worden aan het ministerie van
Oorlog en die per kazerne gemid
deld ruimte boden voor 1000 4
2000 man. Hiervoor in de plaats
zijn door het ministerie van Oor
log in ruil gegeven een aantal
forten, die gemiddeld slechts
ruimte bieden voor 200 300 man
per fort.
Een aantal kampen werd terug
gegeven aan den oorspronkelijken
eigenaar.
Voor zoover het tuchtscholen en
dergelijke betrof, gingen zij weer
over in handen van de gewone
Justitie, terwijl scholen, nood
ziekenhuizen enz. hun oorspronke
lijke bestemming weer terug
kregen.
DE BILT ZEGT:
Iets koeler.
Weersverwachting, geldig tot
Vrij dagavond:
Zwaar bewolkt met tijdelijke
opklaringen, plaatselijk enkele
buien, hier en daar nog vergezeld
van onweer. In den ochtend op
sommige plaatsen mist. Meest ma
tige wind tussehon zuid en west.
Iets koeler.
Laatste berichten.
Nederlandsche mosselen naar
Frankrijk.
Blijkens oen publicatie in hot
Franseho staatsblad ia do invoer
van mosselen uit Nederland toege
staan tot een hoeveelheid van 8000
ton.
De conferentie te Pangkal
Pinang.
Donderdag heeft de eerste bij
eenkomst te Pangkal Pinang
plaats gevonden, waarbij 4 afge
vaardigden van de associatieve
groepen het woord hebben ge
voerd.
De „Tegelberg" vertrokken.
Gistermiddag tegen vijf uur is
het m.s. „Tegolborg" met 2081
man van de 7 December-divisie
uit Amsterdam naar Batavia ver
trokken. Hiermede heoft het zesde
schip met troepen van deze divisie
ons land verlaten.
Nieuwbouw vordert gestaag.
Van do aan de Provincies vol
gens het bouwplan 1946 toegewe
zen woningen waren er 30 Sep
tember 9746 in aanbouw of ge
gund voor 31 Juli en 31 Augus
tus luiden deze getallen resp.
6884 en 8329.
De veroordeelden van
Neurenberg.
Frank, Streicher en Kalten
brunner hebben hun advocaten
meegedeeld, dat zij tegen hun
doodvonnis n i e t in beroep zullen
gaan.
Seyss Inquart weet nog niet of
hij gratie zal vragen. Goering
heeft tegen zijn advocaat gezegd.
„Ik berust, het komt er niet op
aan, of ze mij ophangen of dood
schieten".
Keitel en Jodl verlangen „als
soldaten te sterven".
Baldur von Schirach, Hitiers
jeugdleider, heeft verklaard: „Ik
ga niet in beroep, twintig jaar is
een rechtvaardige straf voor de
misdaden, die ik begaan heb".