De vrijlating van politieke delinquenten. liit de Schatkamer onzer Letteren. Minister Jonkman over de Indische politiek. Protestvergadering van de G. O. I. W. Verhoogde productie van de mijnen. De export van pootaardappelen in gevaar? Protestvergadering te Oostburg. Waarom Commissie-generaal? De eenheid van het Rijk. „Het Vrije van Sluis" en Staatsboschbeheer. Zwarte pensionprijzen. Uitvoer Duitsche goederen naar Rusland. In strijd met de gemaakte afspraken. Het ultimatum in het bankbedrijf. Te 's-Graverihage is een pro testvergadering van oud-illegale werkers gehouden, ten doel heb bende voorlichting te geven en te protesteeren tegen de voorgeno men vrijlating van de 45.000 poli tieke delinquenten. De voorzitter, de heer M. A. Loze merkte in zijn openings woord o.a. op, dat noch de minis ter, noch wie dan ook kan duide lijk maken, waarom juist dit ge tal politieke delinquenten zal wor den vrijgelaten. Een dergelijke wijze van hande len, zeide hij, kunnen wij niet aanvaarden. Niemand heeft be zwaar tegen de vrijlating van lich te gevallen, als de beslissing daar- •toe berust op goede gronden. Het prijs geven van de belangen van het Nederlandsche volk, dat zoo tallooze offers aan goed en bloed gebracht heeft, voor centenpolitiek is gevaarlijk en zal kunnen leiden tot betreurenswaardige gevolgen. De heer Mr H. J. Ewoudt Ver meulen wees er op, dat eerst aan de illegaliteit geweigerd werd bij benoemingen te adviseeren, toen daartegen geprotesteerd werd kwam generaal Kruis aan de groote advies commissie mededee- len, dat de regeering voornemens was N.S.B.-ers los te laten. De regeering verwachtte weer stand van den kant der illegaliteit. Om dien te smoren had men het plan een aantal vooraanstaande illegalen in den adelstand te ver heffen en een lintjesregen op de illegaliteit te doen neerkomendat vond verzet en van dit plan werd afgezien. Korten tijd later kwam er een radiorede van Minister Beel. Daarin gaf hij blijk buiten gewoon goed te weten, hoe er gezuiverd moest worden, maar gezien de ervaring met den heer Beel, aldus spr., bleven wij sceptisch. Wel weten hoe het moet en niet doen zooals het moet, is dub bel laakbaar. Spr. gaf verder een overzicht van het verloop der zuivering, tot de oekase van minister Beel kwam om de burgemeesters door de Commissarissen der Koningin te laten bezien. Daarop is de heer van Boeyen afgetreden. Er kwa men andere heeren en de samen werking met de G.O.I.W. ging gaandeweg verloren. Er zijn zelfs stemmen opgegaan om den heer Beel als lid te royeeren. Spr. ver klaarde vervolgens, dat de poli tieke berechting een groote rom mel is. Men heeft z.i. de berechting niet aan gewild en voor een groot deel niet aan gekund. Toen heeft men gekregen het instituut van buiten vervolging stelling. De G.O.I.W. beschouwde dit als een wijze van afdoen welke het rechtsgevoel niet bevredigt. Op 10 Juli verklaarde de heer Beel, dat de regeering van plan was 45.000 politieks delinquenten zonder berechting vrij te laten. Dis is sabotage. Men wil de snelheid doen prai.valeeren boven het recht. Zoo moet men zich niet verwonderen, dat het respect voor de wet verdwijnt. Het is on logisch om voorop te stellen, dat slechts 25.000 delinquenten zullen gevangen blijven. Dat is een ont zaglijke fout der regeering, zeide spr. Het beteekent, dat niet de aard der overtredingen, maar departe mentsambtenaren zullen beslissen. Dat beteekent, dat de regeering zich gaat bemoeien met de recht spraak. Het ziet er naar uit, dat een aantal presidenten en leden van tribunalen het bijltje er bij zullen neerleggen, evenals ver scheidene leden der Bijzondere Gerechtshoven. In de Kamer heeft de re geering gezegd, dat het nu de tijd is om barmhartigheid te beoefenen. Wij willen zoo zeide Spr. dat door het vasthouden der land verraders barmhartigheid be oefend wordt jegens het Ne- derlandsche volk, dat al ge noeg heeft geleden. Men denke pas aan barmhartig heid als het recht zijn loop heeft gehad. Spr. wees er vervolgens op, dat volgens de gegeven richtlijnen in Utrecht 500 jonge S.S.-ers vrij komen, dat is het ergste tuig. Spr. verklaarde aan de hand van deze richtlijnen kans te zien om Mus- sert vrij te krijgen, als hij niet dood was. De regeering werkt mede aan de ondermijning van het rechts bewustzijn van het Nederlandsche volk. Nadat verder nog verschillende sprekers het woord hadden ge- Dank zij een geleidelijke stij ging van het aantal onder- grondsche diensten werd ook in de week van 29 Juli tot en met 3 Augustus weer een hoo- gcre productie bereikt dan in de voorafgaande weken. Zij bedroeg 175.690 ton. Het daggemiddelde steeg voor de eerste keer boven de 29.0p0 ton. De hoogste productie werd be reikt op Vrijdag 2 Aug. met 31.614 ton. Door de tewerkgestelde ge detineerden. werden itt deze week per werkdag gemiddeld 1670 diensten gemaakt. CENTRALE RAAD VOOR CONSUMENTENCREDIET. De ministers van Financiën en van Sociale Zaken hebben in den Centralen Raad voor het Consu mentenkrediet o.m. benoemd: Tot lid, tevens voorzitter: Mr F. J. H. Bachg, lid van de Twee de Kamer, directeur van het Bu reau van den Ned. R.K. Midden standsbond en tot lid plaatsver vangend voorzitter: J. Melles, voorzitter van de ondervakgroep Sociale Volkscredietsteliingen. Voorts is aan den Centralen Raad tot directeur benoemd: V. Verhage, directeur der Nutsspaar- voerd, werd een motie aangeno- bank te 's-Gravenhage en tot men, waarin tegen de maatrege- secretaris: Mr C. van der Tak, len der regeering met klem ge- ambtenaar bij het departement van protesteerd wordt. I Financiën. Woensdag vergaderde te Oostburg, de Bond van West Zeeuwsch- Vlaamsche pootaardappelexporteurs onder voorzitterschap van den heer M. Govaert. Behalve de exporteurs waren ook vele telers ter vergadering aanwezig, alsmede vertegenwoordigers van de Stichting voor den Landbouw, Kamer van Koophandel, Stichting Herstel Zeeland 1945 en van den Bond van Landeigenaren. De heer Govaert gaf eerst een korte uiteenzetting omtrent het doel der bijeenkomst en een overzicht van hetgeen gedurende de laatste 25 jaar op het gebied van den export werd tot stand gebracht. Vervolgens behandelde hij de wijze van exporteeren, zooals die thans „centraal" geschiedt. Hierbij bleek, dat men van hoogerhand nog steeds hals starrig vasthoudt aan de op instignatie van Seyss-lnquart getroffen regeling tijdens de bezetting 1 Men had gemeend, aldus spreker, dat na de bevrijding ook de autocratische maatregelen zouden vervallen. Dit is echter anders uitgekomen. Wel is de gestichte Bond voorloopig erkend, doch het is niet de bedoeling der exporteurs om zoo nu en dan eens een kleine toelage te mogen ontvangen. Men wil den handel met de oude rela ties weer hervatten en daardoor het vertrouwen in het Zeeuwsch- Vlaamsche pootgoed herstellen. De resultaten door centralen export in het afgeloopen jaar be reikt, zijn buitengewoon slecht te noemen. De centrale export breekt den goeden naam in het buitenland af en dit in hoofdzaak door dat men de belangen van een kleine groep exporteurs en producenten van zandgrond-pootgoed wil behartigen. Door de levering van minderwaardig pootgoed in het afgeloopen jaar valt thans concurrentie van andere lan den te duchten, niet in de laatste plaats van Zwedert, dat zelfs op orediet kan leveren. Uitvoerig besprak de heer Govaert vervolgens de aan de telers ter ondertcekening toegezonden B.E.A.-contracten, waarin voor hen onaanvaardbare voorwaarden zijn opgenomen, terwijl de B.E.A. in feite geen enkele verplichting op zich neemt en desgewenscht zonder meer tot annuleering kan overgaan! Den telers wordt als het ware het mes op de keel gezet, daar de B.E.A. het doet voorkomen, alsof bij niet-onderteekening der contracten nadeelige gevolgen voor de betrokkenen te verwachten zijn. Op deze wijze die sterk doet denken aan dictatuur tracht de B.E.A. de pootaardappelen vast te leggen voor centralen export. De mogelijkheid tot buiten-Europeeschen export is ook geschapen, doch de zeer eigenaardige voorwaarden, die daarvoor gesteld zijn, maken het noodzakelijk, dat men al zeer dicht bij het B.E.A.-tafeltje gezeten moet zijn, om daar zonder kleerscheuren af te komen. Spreker besloot zijn betoog met er op te wijzen, dat het in aller belang thans dringend noodzakelijk is, dat men schouder aan schouder staat Verschillende sprekers voerden het woord. Daarbij werd blijk gegeven van groote ontevredenheid over den gang van zaken. Besloten werd tenslotte een telegram te zenden aan H. M. de Koningin en den Minister van Landbouw. De Stichting voor den Landbouw, heeft een audiëntie aangevraagd om de belangen van telers en exporteurs te bespreken. Het ligt in de bedoeling van de regeering om den aardappel prijs met ingang van Maandag a..s. te verlagen 'tot 13 ct. p. kg. Minister Jonkman heeft in een regeeringsverklaring van 1946, gesprek met den Amsterdamschen waarbij aan de Indonesische be- correspondent van de Times mede- volking na een zekeren tijd van gedeeld, dat het vormen van een voorbereiding, de vrije keus wordt commissie-generaal voor Indonesië gegarandeerd ten aanzien van het noodzakelijk was, omdat de i al of niet blijven deel uitmaken grondwet de taak van den gou verneur-generaal om de Kroon in de Nederlandsche regeering te vertegenwoordigen beperkt en be paalt, dat de aangelegenheden, welke verband houden met de in ternationale betrekkingen en de structuur van het Koninkrijk, zoo- ais b.v. het onderhandelen met de nationalistische beweging, tot de competenties van de centrale re geering behooren. Door de slechte verbindingen en tengevolge van de algemeene ver warring waren beide taken tot nu toe door Dr van Mook ver vuld. Op de vraag of de nieuwe re geering een andqre politiek zal volgen dan het vorige kabinet, antwoordde Dr Jonkman, dat de te volgen politiek nog steeds ia gebaseerd op de boodschap van Koningin Wilhelmina en op de van het Koninkrijk. Het huidige kabinet was evenwel geneigd meer den nadruk te leggen op de pas sage in dezelfde verklaring waarin wordt gezegd, dat het uiteindelijke doel van de re geering was de deelen van het Rijk bij elkaar te houden. De Times spreekt in een hoofd artikel als haar meening uit, dat de Nederlandsche regeering zoo duidelijk het oude koloniale sys teem heeft laten vallen, en zoo duidelijk van plan is de Indone sische regeering te helpen haar plaats onder de Vereenigde Vol keren in te nemen, dat, wanneer Sjahrir en de gematigde elemen ten op Java hun positie weten te versterken, het niet onmogelijk moet zijn tot overeenstemming te komen. DE OOGST OP FLAKKEE. In de jaren 1944/45 golfde het water door de polders van dit vruchtbare eiland. Thans kan men het koren zien golven. De land man werkt hard, de tractor raast, de dorschmachine loeit, alles om den oogst met spoed binnen te halen. Het is alles boveif verwachting. Alle vruchten staan er goed voor. De opbrengst der tarwe is van 30 tot 40 mud per gemet dit is ook het geval met de gerst, aardappe len en suikerbieten. Alleen het vlas had beter kunnen zijn. CH1NEESCHE WIJS HEID. Hot Chineesche blad Sin Wan Pao heeft van de „Groote Vijf" de volgende karakteris tiek gegeven: De Franschen handelen onmiddellijk nadat zij gepraat hebben; de Britten handelen terwijl zij praten; de Amerikanen praten pas nadat zij gehandeld hebben; de Sov jets handelen maar praten heelemaal niet en de Chineezen praten en praten, maar doen niets. DOODSTRAFFEN IN BELGIË. Naar te Brussel vernomen wordt hebben Belgische mili taire gerechtshoven tot 1 Juni 3758 doodstraffen voor oor logsmisdaden uitgesproken. Hierbij zijn 2454 vonnissen bij verstek. Slechts 102 vonnissen zijn totnogtoe ten uitvoer ge bracht. De bevoegdheid van den dijkgraaf. Uitspraak in hooger beroep. Indertijd is melding gemaakt van een principieel; kwestie, welke was gerezen tusschen het waterschap „Het Vrije van Sluis," an: bet Staatsboschbe heer. D« vraag ging hierover- of het „Besluit Staatstoezicht op de Bosschen 1943", hetwelk verbiedt om zonder vergunning van den Directeur van het Staatsboschbeheer boomen te verwijderen ook van toepassing is op boomen, die in strijd zijn met de bepalingen van het Zeeuwsche Reglement voor de Polders en Waterschappen in de watergangen aanwezig zijn. De kantonrechter te Oost- burg, gaf een uitspraak, waar bij het waterschap gelegenheid kreeg om in hooger beroep te gaan. Derhalve moest de Mid- delburgsche Rechtbank de zaak onderzoeken. Zij kwam tot de conclusie, dat de dijkgraaf van het: Vrije van Sluis die opdracht had gegeven tot het rooien van boomen binnen twee meter van den kant eener watergang, daarvoor niet strafbaar was. De rechtbank overwoog daar bij, dat een en ander is geschied ter uitvoering van een voor schrift van den provincialen wetgever, die daarbij de in de wet gestelde grenzen in acht heeft genomen en dat die be paling derhalve een wettelijk voorschrift in den zin van art. 42 van het' Wetboek van Straf recht is. Zooals ook door het Waterschap ter verdediging was aangevoerd. Thans is de Offh :r van Justitie tegen dit; vonnis in cas- sate gegaan, teneinde in hoog ste instantie een principieele uitspraak in deze voor de Zeeuwsche waterschaps- en polderbesturen zoo belangrijke kwestie te verkrijgen. En lastige vacantiegangers, Ambtenaren van da prijscon trole ten behoeve van vacantie gangers, bezoeken niet alleen de hotels en pensions, maar ook de gasten, wanneer deze in hun ■woonplaats zijn teruggekeerd. Uit de gehouden controle is ge bleken, dat er pensionhouders zijn die niet schromen hun gasten te vragen bij een eventueel bezoek van de prijscontrole een bepaald bedrag te noemen, maar hen in werkelijkheid tweemaal zooveel laten betalen. Eveneens is het voorgekomen, dat een compleet verzorgde vacantieweek voor een redelijken prijs werd aangeboden, maar dat de gegadigden moesten ondervinden, dat van eenig com fort geen sprake was en dat zij volkomen aan hun lot werden overgelaten. Daartegenover staat echter dat zeer vele pensiongasten het den pensionhouder niet gemakkelijk maken. Zij stellen dikwijls buiten sporige eischen en moedigen hem aan zwarte inkoopen te doen, die deze dan ook weer wil berekenen. Men moet ook niet al te veel ver langen. Hotel- en pensionhouders be klaagden zich er over, dat som mige gasten zich niet ontzien lepels, vorken e.d. mede te nemen. DE DOODSTRAF GEËISCHT. Tegen een 31-jarig voorma lig Nederlandsch artillerie-offi cier uit Apeldoorn, A. du Burck, die dienst had genomen bij de SS, nadat hij eerst als instructeur in den Arbeidsdienst en bij het Politie-opleidingsba- taljon der Waffen SS was op getreden, werd door het Bij zonder Gerechtshof te Arnhem de doodstraf geëischt. De Britsche regeering heeft een nota gezonden aan de V.S., de Sovjet-Unie en Frankrijk waarin er op wordt gewezen, dat bij de overeenkomst van Potsdam is bepaald, dat de Sovjet-regee ring niet het recht heeft bij wijze van herstel-betaling goederen uit Duitschland te betrekken, zoolang dit land nog geen uitvoeroverschot heeft. Deze overeenkomst kan niet eenzijdig door een der ondertee kenaars worden opgezegd. Na een beschouwing van de be sprekingen der „groote vier" te Parijs zegt de nota, dat de Brit sche regeering nimmer den Ru3- sischen eisch tot herstelbetalingen ten bedrage van 10 milliard dol lars heeft aanvaard. De Sovjet vertegenwoordiger, aldus de nota, heeft verwezen naar een bepaling, dat bepaalde producten naar de westelijke zones moeten wor den gezonden, in ruil voor industrieele installaties die uit die zones aan Rusland zou den worden geleverd. Aangezien deze leveringen volgens genoem den vertegenwoordiger weinig voortgang maken, acht Rusland zich blijkbaar gerechtigd goederen uit de loopende productie van Duitschland tot zich te trekken. Volgens de nota is de door den Sovjet-vertegenwoordiger aange haalde bepaling niet ter zake die nend. Zij is geen rechtvaardiging voor 't weghalen van goederen als herstelbetaling zoolang de Duitsche exporten onvoldoende zijn om de noodzakelijkste aarikoopen in het buitenland mede te betalen, tenge volge waarvan reeds een jaarlijk- sche last van 100 millioen pond sterling op de andere bezettende mogendheden rust. In de nota wordt aan de betrok ken regeeringen verzocht hun standpunt bekend te maken. Indien zij het met de in de nota tot uit drukking gebrachte principes eens zijn verzoekt de Britsche regee ring onmiddellijk maatregelen te nemen om deze in praktijk te brengen. Een kwestie van tempo. Werkgevers tot overleg bereid. Met betrekking tot de situatie in het bankbedrijf wordt van werkgeverszijde medegedeeld, dat er van onwil bij do werkgevers om in overleg met de Bedrijfs- unie der samenwerkende kantoor- bediendenorganisaties te komen tot een herziening van de gelden de salarisregeling, geen sprake is. De salariseommissie der werk gevers heeft in den laatsten tfjd herhaaldelijk met de Bedrijfsunie overleg gepleegd over aangelegen heden, de arbeidsvoorwaarden der bankemployé's betreffend en er zijn reeds eenige malen regelingen omtrent bepaalde punten (salaris- verhooging, overwerkhetaling) door beide partijen gezamenlijk tot stand gebracht. Een stap verder op dezen weg is gezot, doordat de oprichting van een „Werkgeversvereeniging voor het bankbedrijf" is voor bereid. In een bespreking met de Be drijfsunie op 23 Juli j.l. hebben de werkgevers zich bereid ver klaard om met de unio ernstig te werken aan de herziening van van de bestaande salarisregeling. Echter hebben zij betoogd, dat deze nieuwe regeling een grondige bestudeering vereiseht, terwijl men voorts wachtte op de richt lijnen, welke ten aanzien van de salariëering van administratief personeel door een deskundigen commissie worden ontworpen on spoedig gereed zullen zijn. Daartegenover werd door de Bedrijfsunie een herziening op zeer korten termijn verlangd. Het bestaande meeningsversehil heeft derhalve hoofdzakelijk betrekking op het tempo van behandeling. Wat betreft da onlangs bij eenige instellingen gegeven sala- risverhoogingen, het zou geheel onjuist zijn daaruit te concludee- ren, dat overleg omtrent de sala risregeling niet meer gewenscht wordt. Het gaat hier slechts om de in een aantal gevallen nood zakelijk geworden aanpassing aan het hoogere niveau waarop jon gelui, die pas hun einddiploma H.B.S. of Mulo behaald hebben, thans algemeen worden aange nomen. Het wordt van werkgeverszijde ten zeerste betreurd, dat de Be drijfsunie bij den huidigen stand der besprekingen gemeend heeft een ultimatum te moeten aankon digen, hetgeen niet bevorderlijk is voor de goede verstandhouding tusschen werkgevers en werk nemers. Bovendien wordt het uit organisatorisch oogpunt niet juist geacht, dat de Bedrijfsunie zich niet heeft gericht tot de salaris- commissie resp. dc Werkgevers vereeniging in oprichting, doch tot enkele individueels werk gevers. AMERIKAANSCH CREDIET AAN JAPAN. Van officieele zijde wordt ver nomen, dat de regeering van de V.S. Japan een crediet van 30.800.880 Amerikaansche dollars zal verleenen, terwijl Korea op 5.080.808 dollar crediet kan reke nen. Het crediet wordt voor dertig jaar gegeven. Een klein gedeelte wordt besteed voor den aankoop van Amerikaansche legervoor- raden door Japan. XXV11I HET CHRISTELIJK ELEMENT IN ONZE LETTERKUNDE. 8. DE POËZIE DER CALVINISTEN. 2. In ons vorige artikel hebben GEMEENTERADEN. VLISSINGEN. Dinsdag 13 Augustus des na middags 2 uur komt de noodge- meenteraad voor het laatst bijeen. In den ouden raad, die bestond uit 17 leden keeren niet terug de hee ren F. C. Wijsveld (C.H.), W. Sanderse (C.H.), J. C. Limonard (R.K.), J. L. Verhagen (P. v. d. V.) en A. Korteweg P. v. d. A.). De nieuwe raad die wederom zooals vroeger uit 19 leden zal bestaan komt voor het eerst op Vrijdag 23 Aug. bijeen. KAPELLE. Woensdagavond vergade.de de gemeenteraad onder voor zitterschap van den heer Bal kenende. Afwezig waren de wethouders Blok en de Jonge en de heeren S. P. Groenleer en I. Slabbekoorn. De voorz. deelde mede, dat B. en W. besloten hadden om tot noodherstelling over te gaan van den weg die loopt vanaf de groote weg naar de Abdij straat van Biezelinge. Op het oogenblik is men hiermee druk bezig. Verder deelde hij mede, dat aan den heer Berghoeve te Aalsmeer is opgedragen plannen te maken voor den bouw van een nieuw gemeente huis. Van de comm. van advies van Bouw- en Woningtoezicht was 'n overzicht ontvangen, waaruit bleek, dat Kapelle een heel eind boven andere gemeenten staat betreffende hetgeen er gebouwd en uitgevoerd is. Totaal werden 64 werken uit gevoerd. De rekening van het B.A. 1945 werd op advies van de commissie goedgekeurd. De pensioengrondslagen van den secretaris-ontvanger en den ge neesheer van het B.A. werden als volgt vastgesteld: f 679 en f 437 per jaar. De gemeentebegrooting voor 1946 ziet et als volgt uitGe wone DienstOntvangsten f 311.591,94, uitg. f346.598,38, nadeelig saldo f 35.006,44. Ka,pi- taaldienst Ink. f 26.122,69, uitg. f 106,623,58, nadeelig saldo f 80.500,89. Voor het jaar 1946 werd f 12.46 per leerling beschikbaar gesteld voor het O.L.-onderwijs. Door de besturen der Bijz. Scholen was een verzoek ingediend, om voor schot op de gemeentelijke ver goeding over 1946. Dit werd goed gekeurd. Verder was een verzoek ont vangen om een bijdrage te ver leenen aan het waarborgfonds Klipper „Hoop op Zegen". Toen op 23 October 1944 van den schipper v. Dijk zijn schip „De Hoop op Zegen" werd ge vorderd om klokken naar Duitsch. land te vervoeren weigerde deze, en verliet zijn schip. Hierop is toen een ander geplaatst die de lading moest vervoeren. Helaas is het schip op het IJselmeer ver gaan, bij Urk. Van zijn vader landslievende houding van Van Dijk is deze de dupe geworden, omdat zijn schip niet geborgen kan worden. Om Van Dijk weer op gang te helpen is er een waar borgfonds opgericht. Het hiervoor gestichte fonds verzoekt aan, de gemeente om een bijdrage van f 225.wat goedge keurd werd. Indien de klokken heelemaal niet teruggekomen waren zou dit voor de gemeente nog heel wat grootere schadepost zijn geweest. Aan de Landarbeidersvereen. „Eigen Erf" gevestigd te Goes, werd 'n jaarlijksche subsidie van f 25 toegekend, omdat deze in fi- nancieele moeilijkheden zit. Bij de rondvraag vroeg dhr v. d. Vrie of op het Havendijkje achter het schuurtje van Hoekman een stortplaats is. De voorz. ant woordde, dat dit niet het geval is. Aan de politie is al opdracht gegeven hierop te letten. Dhr Goud informeerde naar de straatverlichting van Schore. De voorz. deelde mede, dat van de F.Z.E.M. geen bericht is ontvan gen. Dhr Lavooy vroeg om een be tere waterafvoer van sommige plaatsen in de Nieuwe Wijk. De voorz. antwoordde, dat de straat wij gezien, dat in den aanvang ook bij het lied der Calvinisten de Doopsgezinde invloed groot was. Steeds meer echter gaan de Gereformeerden hierl'egen een afwijzend standpunt inne men. In hun godsdienstoefenin gen wilden zij slechts een plaats inruimen voor het zui vere Woord van God en zij zeiden het Calvijn na, die de Fransche psalmberijming van Marot en Beza had ingeleid met de woorden„Daarom moeten wij ons beneerstigen om zulke liedekens te hebben, die niet alleen eerlijk fat soenlijk), maar ook heilig zijn: dewelke -ons als prikkels kun nen verwekken om God te bid den ende te loven ende Zijne werken te overdenken, ten ein de dat Hij geliefd, gevreesd ende geëerd werde". Naar zijn meening is niemand waardig God te bezingen, tenzij hij dit van Hemzelf ontvangen heeft. De beste liederen zijn dus de psalmen, die door den Heiligen Geest geïnspireerd zijn. Zooals gezegd streefden de Calvinisten er naar om zich op ieder gebied scherp van de an dersdenkenden te isoleeren en de grenzen duidelijk af te ba kenen. En aangezien in het schriftuurlijke lied de invloed der Doopers niet te loochenen viel, keerden zij zich tegen het gebruik daarvan. Marnix achtte het, in de voorrede van zijn Psalmuitgave van 1591, zekerder en nuttiger, „dat in Godes gemeinte gantse- lijk niet en werde ingebracht, noch gezongen, noch gelezen, dan hetgene dat uit de Heilige geloofweerde Schriften des Ouden ende des Nieuwen Tes taments eigentlijk getogen rechtstreeks ontleend) is; opdat onzen nakomelingen niet en worde stoffe ende oorzake gegeven om een iegelijk naar zijnen eigen zin gebeden en lof zangen te dichten, die men in de gemeintje Godes naar der menschen aalwerdige (=r dar tele) eigendunkelheid zoude willen inne-voeren". Ook deze hoog ontwikkelde en rijk be gaafde woordkunstenaar wil dus alleen de nauwkeurige be rijming van Bijbelgedeelten, en maakt ernstig bezwaar tegen liederen, die niet uitsluitend en Bijbel vond na korten tijd algemeen ingang en nog in onze eeuw zijn er geloofsgemeenschappen, die in hun godsdienstoefenin gen naast de Bijbelsche Psal men geen gezangen dulden. Ook dus in de 16e eeuw vinden we de leuze, dat in de kerk al leen het Woord Gods mag klinken; voor de menschelijke poëzie staat slechts het terrein daarbuiten open. De Calvinistische dichters vonden daar dus een nieuwe mogelijkheid en een nieuwe taak. Zoo ontstaan dan de geu zenliederen, waarover wij in een volgend artikel willen han delen. Marnix' „Schriftuur lijke Lofzangen", Het waren echter niet alleen de Psalmen, die Marnix in de godsdienstoefening behoorlijk achtte; ook enkele lofzangen en gebeden uit» den Bijbel, bui ten het Psalmenboek, achtte hij als „verspreide psalmen" even heilig en waardig om in de kerk gebruikt te worden. Dat deze grootmeester der Calvinistische kunst in de be rijming hiervan vaak tot' ver heven poëzie kwam, moge blij ken uit een gedeelte van zijn verwoording van Daniels gebed uit Daniël 9. Lieve Heere God almachig, Groot end vreeslik, sterk en [krachtig Die getrouwe t'aller stond Onderhoudert Dijn verbond Ende doet genade goedig Al dengenen, die ootmoedig Dij liefhebben end vertrouwen Ende Dijn geboden houwen. Ik beken 't:wij hebben waarlijk Veel gezondigd ende zwaarlijkl Onrecht hebben wij gedaan; Ja, wij hebben onderstaan: het gewaagd) Tegen Dij ons op te steken: Zijnd' ontrouwlijk afgeweken, O God boven alle goden, Van Dijn rechten end geboden I Neig Dijn oor, God mijner [hopen 1 Hoor- dochi Doe Dijn oogen [open I Aanzie ons verwoesting groot, Merk op onzen zwaren noodl Aanzie eenmaal uit genaden Dees stad, die mits vanwege) [Dijn weldaden Wordt terecht Dijn stad rechtstreeks aan den Bijbel End D;jn.en naam g[fnoemetl ontleend zijn. Het persoonlijke! element, dat de dichter immers ,,r in ieder'werk legt, zou wellichtWant unj komen hier getreden een gevaar vormen voor de zui- V°or D.j, Heer, met, ons verheid van de leer. Het standpunt van Marnix in de Nieuwe Wijk te breed is en te plat ligt. Een en ander zal opgenomen worden. Dhr Lavooy vroeg verder of de mogelijkheid bestaat om de sloot tusschen de Wed. Zegers en H. van Boven te dempen, omdat hier veel on gedierte huist. Dit is een sloot van den Polder. Hieraan zal een verzoek gericht worden, wat trouwens meer ge beurd is. Dhr de Klerk achtte het nood zakelijk om er nog een gemeente werkman bij te nemen. De voor zitter-bevestigde dit. Dit zal ook zitter bevestigde dit. Dit zal ver der in behandeling genomen wor den. [gebeden Die wij storten met oot- [moed Niet om onze werken goed, Noch ten opzien oft om reden Van ons eigen g'rechtigheden Maar om Dijn ontfermen [goedig, D'welk (s groot end overvloedig 1 Hoor dan. Heer, hoor onze [kermen, Wil Dij over ons ontfermen I Heere, wil doch eens verstaan End ons klachte gade slaan 1 Houde Dij niet langer stille 1 Doe het, Heer, om Dijns Zelfs [wille D'wijl dit volk end dees stad [mede Dijn volk heet end Dijn [woonstede I H. S.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1946 | | pagina 2