wi
Hoe warm het was
en hoe ver.
En het resultaat
«Keven*
Oen
van
spannend speO
krackt en gratie*
De beteekenis van het
Concours Hippique.
£m ale licet*
Per postkoets door de
Goessche straten.
Seiifociaslellaiigs-
dagkoet*»
2elfa tint, freon punaise-s,
frzeu ueiUfrheid,
s-p&i-don
,flel was omstreeks Nieuwjaar
toen de heer Dorst mij vroeg om
het secretariaat van de Prov.
Landbouwtentoonstelling op mij
te nemen
Wetende uit ervaring van vele vorige Kring-tentoonstellingen
der Z.L.M., die ik ,van nabij heb meegemaakt en mede gezien de
personeelsbezetting van de Z.L.M. vergeleken bij die van vóór den
oorlog, heb ik geen moment geaarzeld deze ver trouwens post te
weigeren", aldus de heer A. J. D ruskei, die mei inspanning van
al zijn krachten hét voorbereidende werk voor de tentoonstelling
heeft georganiseerd-
In onderstaand artikel vertelt hij iets over zijn werk.
Begin januari had dan de eerste
vergadering plaats met de Hoofd
commissie, waar de gruoto lijnen
werden uitgestippeld.
Begoimen werd om met een
traditie van alle vorige landbouw
tentoonstellingen te breken, n.l.
het uitgeven van een z.g. vraag
programma, mede i.v.m. de pa
piersituatie.
Per advertentie is nu tot deel
name aan en inzending op de ten
toonstelling opgewekt.
Reeds in Januari werden alle
tentenfabrikanten en -verhuurders
in Nederland aangeschreven. ,Na
veel moeite is het gelukt voor alle
inzendingen onderdak te vinden.
Overigens hadden wc voor 't
geval, dat we hierin niet ten volle
zouden slagen, tijdig beslag ge
legd op een groote partij dekzeilen
van 6x8 M, waarvan men in ge
val van nood nog tenten had kun
nen maken. Overigens een experi
ment, waar ik mijn hart voor
vasthield....
Te gelijkertijd, trok ik er op
uit om hout vast te krijgen, op
dat men vroeg aan den gang zou
kunnen gaan met het gereedmaken
van de stands. Hierbij had ik ge
luk daar Landbouwherstcl een
groote partij hout had afgekeurd
en ongebruikt ergens in de pro
vincie had liggen. Men was zoo
welwillend dit hout aan ons over
te doen.
Omstreeks' Febr.Maart werd
ook reeds offerte gevraagd aan
alle papier, en cartonfa'briekcn in
Nederlan. Dit had o.m. tot resul
taat, dat ik 40.000 drinkbekers
kon koopen. Ook begon ik toen
reeds te werken voor toewijzingen
voor dranken. Groot succes boek--
ten we iil dezen bij het Centraal
Bierbrouwerij-kantoor te Amster
dam en bij diverse particuliere in
stellingen. Voor gedistilleerd was
het resultaat nihil.
Na een bezoek aan de Jaar
beurs, waarvan ik met waarde
volle inlichtingen terug kwam wat
betreft extra-toewijzingen voor
eetwaren, wendde ik mij op 11
April tot het Centraal Distributie
kantoor te 's-Gravenhage.
Toen wij op 9 Mei van dezie
instantie nog geen antwoord had
den ontvangen, hebben we nog
maals geschreven. Doch het ant
woord bleef uit. Ook de pogin
gen om langs andere wegen iets
te bereiken, haalden weinig uit.
De Goessche Middenstand kan
'hierover meepraten I
Dezelfde ervaring deden we op
bij een viertal andere Rijksbu-
reaux, waar wij voor allerlei be-
noodigdheden terecht moesten
komen. Doch genoeg hierover.
Dergelijke droevige ervaringen
hporen in een feestprogramma
niet thuis.
Nu nog iets van de tentoon
stelling zelf.
Reeds vroeg in het voorjaar
werden 'de verschillende commis
sies gevormd, zooals die voor
Rfmdvee, Varkens, landbouw
werktuigen, enz., enz. Opgemerkt
zij, dat de Afd. Paarden geheel
verzorgd wordt door de Ver. „Het
Ncd. Trekpaard", terwijl ook de
Concours-Hippique-vereeniging
haar eigen programma heeft ver
zorgd.
Ik zou nog wel een krant vol
kunnen schrijven over al de we
derwaardigheden, die men beleeft,
als men een tentoonstelling heeft
voor te bereiden in een uitgeplun
derd land, waar nog haast geen
veiligheidsspeld, punaise of lint
voor een paard te koop is.
Maar genoeg 'hierover. Mijn
artikel zou te lang worden en
bovendien zou men ons niet g.e-
looveit, als inen Vrijdag e'n Za
terdag de tentoonstelling bezoekt.
Want met verbazing zj men zich
afvragen, hoe dit alles tot stand is
kunnen komen in dezen tijd.
Daarom hulde en dank aan alle
medewerkers, die ik hier niet alle
bij name kan noemen.
Lang lc-ve Zeeland, lang leve
do Z.L.M.I
A. J. BRUSKET.,
Secr. van de Hoofdcommissie,
De landman gaat, nu de avond is gevalletv
■En de arbeid slaapt, voor 't laatst zijn hoeve rond.;
Hij keurt het werk der knechts in schuur en stallen;
En als een schaduw volgt hem trouw de hond.
Hij toeft bij 't vee en luistert hoe het ademt;
Rond schoft en horen hangt een warme damp,
Die met een geur van zomer hem bewademt,
En in een nimbus nevelt om de lamp.
Dan loopt hij tastend langs „de ruif der paarden,
Verwelkomd door ten dreunend hoefgeklop;
Hij spreekt hen aan, en streelt een ruig behaarden
En speelsch hem toegestoken manekop.
En als hij eind'lijk, rustig na 't volbrachte,
De handen boven 't vlammend haardvuur heft,
Vervult hem nog de ontroerende gedachte
Aan wat rondom hem leeft en 't niet beseft.
Hij peinst en leest, in 't boek met koopren sloten
Plet hoofdstuk uit, dat Noaeh's tocht beschrijft,
Hoe de arke met haar slmp'lc reisgenooten
Lang op den oevcrloozcn zondvloed drijft.
Gansch in het wonderbaar verhaal verloren,
Terwijl hij mijm'repd In den lmardglocdi staart,
Lijkt ,het lieni of, door God daartoe •verkoren,
Hij tnet zijn dieren over 't water vaart.
AART VAN DER LEEUW.
Wanneer het den landbouw
goed gaat, bloeien ook alle
andere bedrijven: wanneer de
aarde echter geïjfongen wordt
woost to blijven liggen, dan
gaan ook allo andere bedrij
ven in korten tijd to gronde,
zoowel to land als ter zee.
Xosoplion.
Het Cctocours-IIippiquewezen,
zooals dat in Nederland tot
ontwikkeling is gekomen, heeft
ook weerklank gevonden in
onze provincie en zoo heeft
voor het eerst in 1945 binnen
de grenzen van liet Zeeuwsche
land eert Concours Hippique
plaats gehad, hetwelk aan
spraak kon maken om ge
plaatst te worden in de eerste
rijen van de Concoursen Hippi
que van beteekenis in Neder
land.
Wat is de eigenlijke bedoe
ling van het Concours Hippi
que? Deze iB tweeërlei. In de
den inwoners hunner provin
cie een hoogstaande ontspan
ning te verschaffen.
Iedereen heeft eens ontspan
ning noodig; de,een zoekt het
hierin, de ander daar in, maar
niet elke ontspanning is hoog-,
staand.
De sport, die op qnze Con
coursen Hippique wordt gege
ven, is dit wel; bij geen enkele
sport is het amateurisme zoo
ongerept gebleven als bij deze
Voor een landbouwende be
volking als de Zeeuwsche,
heeft een Concours Hippique
groote bekoring en aantrek-
madi-ige, gat hei eigene h:
vandaar dat het zóó wordt aan
gespannen en voor een zóóda
nige wagen, dat zijn kwalitei-
'ten alsdan het meeste en. het
beste tot uiting komen.
Bij het tuigpaard komt de
élegance, de fraaiheid van lij
nen en actie tot uiting en bij'
de rij- en springpaarden ziet
men de verrichtingen van
paarden, die zich na jarenlange
voorbereidingen tot machtige
prestaties .hebben opgewerkt.
Dit alles brengt het publiek
in vervoering en dagen en we
ken later wordt dan ook op
het boerenerf en in de huiska
mers van stad en land nog
over deze prestaties gesproken.
Het paard, dait in ons econo
misch leven zulk een groote
plaats inneemt en dat in het
leven van den hoer zooveel
rijkdom brengt, is het gelief
koosd object geworden voor de
ontspanning van duizenden en
duizenden menschen.
Op liet Concours Hippique,
dat Zaterdag ter cere van het
lüü-jarlg bestaan der Z.L.M.
en ter opluistering van de
Landbouwtentoonstelling te
j Goes gehouden zal worden,
zullen paarden uit alle deelen
van Nederland verschijnen en
aan de Zeeuwsdie bevolking zal
getoond worden de bloem van
onze nationale paardenstapel,
n.l. trekpaarden, tuigpaaruen,
hackneys, rij-, jacht- en spring
paarden.
Elk paard kan men beoordee-
len en bewonderen in zijn soort
en kwaliteiten; op het sport
veld denkt men niet aan folc-
rlchting; daar bewondert men
alleen de prestaties van rijders,
ruiters en paarden, waardoor
men een juist inzicht verkrijgt
van al datgene, wat op dit ge
bied in Nederland, dus ook in
Zeeland, gedaan kan worden.
Zoo wordt Zeeland, liet fok-
kersland bij uitnemendheid van
'het trekpaard, opgenomen in
het geheele Nederlandsjhe
paardengebeuren.
Iz. GROENEWEGE,
voorz. Prov. Zeeuw
sche Cone. Hipp. Ver.
Hoedekenskerke,
eerste plaats is het doel der or-1 kingskracht, omdat men daar
kan zien de bouw, de schoon
heid en de verrichtingen van
het paard, het schoonste - dier
der schepping. Nergens meer
dan op een. Concours Hippique
komit het juiste wezen van
het paard tot uiting.
Bij het trekpaard is zulks de
robuustheid, de vlotheid en het
ganiseerende Vereeniging de
paardensport in liet algemeen
te dienen en te helpen bevor
deren en in de tweede plaats,
ftl(>zgi wkad.
Ir M. A. GEUZE,
de actieve voorzitjer der Z.L.M.
leest het landbouwblad.
Geen dierder plek voor ons op
t [aard,
Geen oord ter wereld meer ons
waard
Dan waar, beschermd door dijk
[en down,
Ons toelacht veld cn bosoh en
[tuin.
Waar steeds de aloude een
dracht woont
En welvaart 'slandmans werk
[bekroont,
Dctar klinkt des leeuwen forsche
[stem
Ik worstel moedig en ontzwem.
De lamdbouwdagen in Goes op
5 en Juli plaatsen Zeeland en
speciaal agrarisch Zeeland in het
midden der belangstelling.
Ontworsteld aan de zee.
Voor de welvaart van deze pro
vincie heeft de landbouw steeds
een groote' rol gespeeld. En dit
is geen wonder. De grondt veelal
moeizaam ontworsteld aan het
zilte nat, is vruchtbaar; de be
woners, gewend aan den strijd
tegen de elementen, vol noesten
arbeidsvlijt. Het grootste deel van
de klei- en zavelgronden is als
akkerbouwland in gebruik en
levert meestentijds rijke vruchten.
Ook de tuinbouw staat op een
hoog plan, waarbij de uitgestrekte
boomgaarden en dus speciaal de
fruitteelt in verschillende streken,
in onze gedachten komen. De
paardenfokkerij bloeit en de vee
houderij, hoewel zwaar gehavend
door den oorlog, is bezig zich
weer op te richten. Met recht mag
de Z.L.M. de aandacht niet alleen
van de Zeeuwen zelf, maar van
dat deel van Nederland', dat zich
voor den landbouw interesseert,
een oogenblik opeischen. En voor
al in deze na-oorlogsche dagen.
Na de vernieling
de opbouw.
Over de vruchtbare grond, over
1 bloeiende stellen en dorpen is de
geesel van den oorlog gegaan. En
i Zeeland heeft de tol 'betaald voor
de vrijheid van geheel ons land,
ja van West-Europa. De opbouw
is aan den gang en vooral in de
agrarische sector,mag deze er
wezen.
Tholen en St. Philipsland wa
ren reeds vorig jaar, Schouwen
en Walcheren zijn dit jaar weer
ingezaaid en voor zoover wij men
schen het kunen bezien, zal er van
deze geïnundeerde gronden weer
geoogst worden. De boeren in
deze gebieden hebben met voort
varendheid en moed de vele pro
blemen opgelost waarvoor zij wer-
den gesteld.
De boeren in de gebieden waar
nu nog puinhoopen liggen, lossen
nog dagelijks de tallooze moeilijk
heden op en ploegen voort on
danks ongelukkige behuizing en
allerhande ongemak.
De vooruitzichten van den oogst
worden thans- op 40 van een
Zeeland, eens „tut schor cn
slijk" geschapen, is door tien
oorlog zwaar getroffen. Maar
de Zeeuwsche landbouw richt
zich weer op om te werken
aan een nieuwe toekomst.
normale opbrengst geschal, waar
bij bedacht moet worden, dat de
keuze van de gewassen, die op
deze met zout water doordrenkte
gronden geteeld kunnen worden,
beperkt is.
De
Nog 1001 problemen.
weersomstandigheden zijn
Ik heb 'n groote emotie beleefd.
Ik heb met een echte diligence
gereden. Lezer, stel U voor, wat
dat voor herinneringen bij mij
heeft, wakker geroepen. Ik voelde
me geheel opgenomen in de sfeer
van een honderd jaar geleden, den
tijd van dien braven Hildebrand,
die ons in zijn „Camera" op zoo
onverbeterlijke wijze de diligence,
alsmede dezclvcr passagiers heeft
vereeuwigd. U herinnert zich
toch nog de momentopnamen van
do 'juffrouw, idle niet In haar
blauwgcruite mantel „gedoken"
maar „gestoken" zat en vim den
zilversmid die commies ter secre-
tarlu cn den commissaris van po
litie, die pikeur vim de manége
bleek te zijn?
Waarlijk Ik had het gevoel of
we aan 't eind van onze tocht
zouden stilstaan voor een oud
heerenhuis, waar Ik, nadat een
oude gedienstige op gclujdlooze
wijze de groote deur zou hebben
geopend, door den, heer Stastok
Sr hl hoogst eigen persoon zou
worden verwelkomd met de gees
tige opmerking, dat het zeer warm
was, al zei hij 't zelf...„
Maar lezer, laat ik U niet lan
ger plagen met mijn fantasiën
cn terugkeeren tot de werkelijk
heid, die in zooverre met mijn
droomen over dien „gocien ouwen
tijd" overeenkomt, dat ik indcr-
daad boven op een postkoets heb
gezeten en dat ik met Hildebrand
kan verzuchten: „Hoe warm het
was en hoe ver".
Maar ook: „hoe aardig 't was",
Want het was Inderdaud een be
levenis,' zoo hoog boven het ge
wriemel der menschen op liet dak
van een oude postkoets door du
Goessche straten te rijden. De
Goessche niiddeiistaiidsvereeiiigiii-
gen „Handelsbelangen" en de
„Hanze" hadden zeker geen oor
spronkelijker reclame kuur en be
denken.
Daarom lezer, raad lk U aan
zelf gedurende de tentoonstellings-
dagen een rit per dUligence te
maken en U een oogenblik te
verplaatsen in een tijd, waarin
onze Zeeuwsche wapenspreuk nog
kon worden uitgelegd als „Lukt
'het vandaag niet, dan lukt het
morgen".
Op een mijn geloopen.
Bij de kust van Texel is de
Texel 79 op een mijn geloopen.
De opvarenden, vader en zoon,
hebben er liet leven afgebracht.
De zoon heeft een gebroken
been en bekwam inwendige
kneuzingen. Het scheepje moet
als verloren worden beschouwd.
mijn
tot nu toe voor d<e overige deelen
van Zeeland niet bijster gunstig
geweest voor een goeden oogst.
De vele regens en de nachtvor
sten hebben aan den stand der
gewassen afbreuk gedaan, terwijl
ook nog steeds voortdurend ge
brek aan kunstmeststoffen en wel
speciaal aan stikstof, duidelijk
merkbaar is. Voorts moeten er
nog tal van moeilijkheden over
wonnen worden, die het gevolg
zijn van de 5 jaren oorlog, zoo
als daar zijn het tekort aan land
bouwwerktuigen, het gebrek aan
arbeidskrachten, werkkleeding,
schoeisel, fietsen, en fietsbanden.
Kortom moeilijkheden, die voort
spruiten uit de armoede, waa"raan
een niets ontziende bezetter ons
land heeft prijs gegeven. Om deze
armoede te boven te komen zul
len wij hard moeten werken en
sober moeten leven. Er zal moeten
wordten uitgevoerd om ^en invoer
van de benoodigde materialen te
kunnén bekostigen. Én deze uit
voer bestaat voor een groot deel
uit landbouwproducten. Hierin
speelt ook Zeeland een belang
rijke rol. Genoemd mogen worden
de uitvoer van pootaarclappelen,
fruit, uien, zaaizaden en vlas. Ook
dfe groote uitbreiding van de sui
kerbietenteelt die dit jaar tot
stand is gekomen, beteekent een
aanzienlijke besparing van kost
bare deviezen.
Respect voor den
Zeeuwschen boer.
Zoo doet de Zeeuwsche boer
een behoorlijke duit in het zakje
van dc Nederlandsche schatkist.
Hij werkt mede aan het herstel
van ons Vaderland. Het is goed,
dat door de landbouwdagen de
aandacht op hem gevestigd wordt.
Want juist irt Zeeland valt enorm
veel te herstellen.
Moge de tentoonstelling het be
sef van overig Nederland levendig
houden, dat een spoedig herstel
van de Zeeuwsche getroffen ge
bieden den Zeeuwschen landbouw
ten goede komt en daardoor zal
zijn een zegen voor het geheele
land.
Mr J. F. G. SCHLINGEMANN.
Adj. secr. Z.L.M.
Wed fa no-fr
tien {aar- frdeden
Weet U de Stalstraat in Goes?
Prachtig. U kent dus de min of
meer onoogelijkeachteruit gang en
van de groote gehouwen op de
Markt. Maar wist U ook, dat hier
in een ruimte, die men met wat
fantasie den wijdschen naam
ateliersou kwmen geven, en
kele maanden lang is gewerkt en
geswoegd aan de artistieke uit
voering van alles wat met de
Z.L.M.'tentoonstelling te maken
had?
De heer Andries Minderhoud,
die in dit heiligdom den scepter zwaaide, licht in bijgaand kort
artikeltje een tipje van de sluier op. U zult na het gelezen te
hebben iets beseffen van den omvang van het voorbereidende werk.
en dit moet een tentoonstelling wonden, vwaar men over tien
jaar nog van spreekt" aldus de heer Dorst. Dit te bereiken door
een krachtig gevoerde propaganda, een prima uitvoering van diverse
stands, en tenslotte het geheel een zoodanig aanzien te geven als
overeenkomt met de standing van een honderdjarige.
Dat was in Februari.
Enkele maanden later staat de telefoon practisch niet meer stil.
Maar meestal bestaat de inhoud der gesprekken uit kleine variatie's
op een welbekend thema:
„Mijnheer, het hout is op, en er is niets meer te krijgen".
„Er wordt geen board meer geleverd voor dit doel".
„Papiertoewij zingen worden niet meer verstrekt".
„Het vereischte fotografisch materiaal is niet meer voorradig".
Als er meer dan drie van dergelijke boodschappen achter elkaar
komen, leg ik den hoorn een poosje fvan het toestel, en overdenk
steeds weer opnieuw hoe plezierig het wel moet zijn'geweest om
vóór den oorlog een tentoonstelling te bouwen, ik zie visioenen
van volle magazijnen van de fijnste materialen en legertjes van
menschen die graag voor je willen werken. Als ik zoover ben leg
ik den hoorn maar weer op den haak.
En tóch komt die tentoonstelling voor elkaar l
Hoe?
Doordat de leveranciers tenslotte toch voor board, hout, foto
papier en al het andere hebben gezorgd; door het enthousiasme cn
de bereidwilligheid van alle medewerkers, waarvan ik speciaal
noemde aannemers, timmerlieden en schilders. Er is veel van hen
gevergd zeer veeleen groot deel is door overwerken klaarge
komen. Er is wel eens gemopperd maar dat was altijd van zeer
voorbijgaanden aard'. De zaak is voor elkaar gekomen dat is
Dinsdagavond.
„Allemaal spreidsprong, han
den op de rug!" Aldus het wel
komstwoord, dat uw verslag
gever werd toegeroepen door
de groote luidsprekers, die
overal op het tentoonstellings-
ticrrein staan opgesteld. Stel
U echter gerust; van de pers,
die het deze dagen toch al zoo
razend druk heeft wordt op
dit oogenblik geen verdere
lichamelijke inspanning ge
vergd. De commando's, die
luid over het veld schallen zijn
bestemd voor de enkele hon
derden schoolkinderen, die Vrij
dag wel een staaltje van hun
jeugdige lenigheid zullen too-
nen. Dappere jongens en meis
jes overigens, die bij zoo'n tem
peratuur met hun armen en
beenen staan te zwaaien, dat
't een lieve lust is.
Maar dit 'ter ihleiding. Ik ben
gekomen om een speurtocht
over de tentoonstelling te ma- I
ken en te kijken, hoever del
zaak reeds is opgebouwd.
Van het secretariaatsgebouwtje
uit passeer ik eerst het groote j
tooneel, waar straks het open
luchtspel zal worden opgevoerd
en waar de heer P. Komijn
nog druk met de decoratieve
beschildering van de coulissen
bezig is. Na aan de consumptie-
tent een potteke bier gebruikt
te hebben gaat de tocht verder
naar 't eigenlijke terrein van de
expositie.
Nu, de tenten staan er alle
maal en in sommige begint er
ook wat het interieur betreft
reeds schot in te komen.
Daar is allereerst 'de tent van
de Z.te.M. zelf, die zeker één
der mooiste van de geheele ex
positie zal worden. In 't midden
trekt een groote maquette van
Zeeland dadelijk de aandacht.
Een keurig stuk werk. Even
kijken de schilders op, als ik
binnenkom. Een korte agroet,
dan gaat de arbeid weer voort.
Want er is haast bij. Ook de
rest van dezen stand is artis
tiek keurig uitgevoerd en
geeft in woord en beeld een
duidelijk overzicht van de ge
schiedenis en het werk der
Zeeuwsche Landbouw Maat
schappij.
Een andere tent, die ook da
delijk de aandacht trekt, is die
van het Ministerie van Land
bouw, afd. Voorlichting. Ben
der heeren van Studio Schenk
uit Den Haag, die hier voor de
uitvoering zorgen, wees er op,
hoe hier met de traditie van alle
vroegere tentoonstellingen ge
broken is. Niet een onover
zichtelijke massa gegevens,
voorstellingen en grafieken,
maar een duidelijke weergave
van hetgeen voor Zeeland en
speciaal voor den landbouw van
het meeste belang is. Ik geloof
zeker, dat het beoogde doel zal
bereikt worden, als straks alles
gereed is.
In een andere tent is men
druk aan 't werk om dé stands
gereed te maken voor allerlei
instellingen op agrarisch- en
tuinbouwgebied en voor ver
schillende handelsondernemin
gen. Aparte tenten verrijzen
voor Calvé, de Incassobank,
het Centr. Bureau, Rotterdam,
enz. De laatste is ook van bin
nen reeds een eind afgewerkt
en ^ertoont een zeer smaakvol
geheel.
Via de groote bioscooptent,
waar doorloopende voorstellingen
zullen worden gegeven en de
plaatsen voor geiten, varkens,
paarden, rundvee, etc., ging de
naar het terrein,
ding verdienen hier de remros-
molen, waar de kracht der paar
den o.l.v. prof. Visscher uit Wa-
g'eningen gemeten zal worden, een
enorme bietenrooimachine van
maar even 9 M. lengte, een vlas-
trekmachine en het nieuwste van
het nieuwsteeen reusachtige
maal-dorschmachine. Naast. et
hypermoderne waren echter de
antiquiteiten op landbouwgebied
niet vergeten. Oude ploegen, zelfs
uit de baby-jaren idcr Z.L.M.,
hakmachines, enz. geven ecnigs-
zins een denkbeeld op welke voor
ons gevoel primitieve wijze onze
voorvaderen hun akker bewerkten.
Toenik naar het secretariaats
gebouw terugkeerde klonk nog
van alle zijden het lied van den
arbeid mij tegen. Er wordt ge
werkt, gezwoegd. Want Vrijdag
ochtend moet alles klaar zijn.
We zijn er nog niet...., maar
we komen er well
De wijsten van het volk,
de besten van het land,
Die hebben 't veld bezaaijt
of bosschen aangeplant.
het voornaamste: de tentoonstelling „100 jaar Z.L.M." waar- tocht tenslotte
over men na tjen jaar nog zal spreken J 1 waar de diverse werktuigen zijn
ANDRIES MINDERHOUD. tentoongesteld. Speciale vermel-
Woensdagmiddag.
Het onweersbuitje van gister
avond heeft nog niet veel ver
kwikking gebracht. Tn een luch
tig shirt en gewapend met een
zonnebril trap ik weer tentoon-
stellingwaarts, terwijl de zon ge
nadeloos op mijn body brandt.
Op de werkers op het terrein
hebben zon en zomer echter blijk
baar geen invloed. Al of niet in
ontbloot bovenlijf, in shirt ox over
all wordt er een wfedloop met den
tjjd gehouden. Al die menschen
doen mij plotseling denken aan
do dichtregels van Adema van
Bcheltema:
„Dat zijn de zweters en de zwoegers
Dat is do daad".
Werkelijk hier wordt iets ge
presteerd. Mogen de komende
dagen bewijzen, dat er niet voor
niets is gewerkt.
Myn eigenlijk doel is vanmid
dag echter op het achterste ter
rein gelegen. Daar staat n.l. de
bioscooptent, zooals ik gisteren
reeds schreef. Het geroezemoes
van kinderstemmen doet ,mij ver
moeden, dat de eerste' voorstel
ling dadelijk een aanvang zal
nemen. Inderdaad vind ik de tent
reeds geheel gevuld met school
jeugd.
Helaas, ik heb van deze voor
stelling weinig plezier beleefd. De
temperatuur was hier niet langer
tropisch* maar erger dan de over
treffende trap hiervan.
De vertooning van de eerste
film lieb ik nog met een waar
lijk ascethiseh uithoudingsvermo
gen bijgewoond. Het was de be
kende rolprent over de t.b.c.-be-
strjjding onder het rundvee „Dè
bonte moet er uit". Op duidelijke
wijze wordt hierin aangetoond,
welke gevaren tuberculeus vee
ook voor den mensch kunnen op
leveren en tevens höe de strijd
tegen deze ziekte kan worden ge
voerd.
„De bonte moet er uit". Maar
helaas moest uw verslaggever er
ook uit, wilde hij niet straks in
het Boode Kruistentje weer tot
bewustzijn worden gebracht. Het
spijt me, dat ik u van de film
over de dierenbescherming en de
bloembollenfilm in kleuren daar
door niet in geuren en kleuren
kan vertellen.
Maar ik kan IJ adviseeren: Ga
er heen en overtuig U zelf.
Lezer, ik wensch U tenslotte
een paar prettige tentoonstellings-
dagen en een iets gematiger tem
peratuur.
"VERSLAGGEVER.
