en dood er mee te voeren had. Bij zijne thuiskomst
is het beest, dat slechts een dag in zijn bezit was,
op hem aangevallen en heeft hem op vele plaatsen
in het aangezicht en aan de armen geduchte wonden
toegebracht. Aan de vreeselijke worsteling kon aan-
avnkelijk geen einde gemaakt worden, ondanks het
hulpgeroep van den aangevallene, omdat hij juist de
deur gegrendeld haddoch eindelijk wist men zich
een weg door het venster te banen, waarna een
goedgemikt schot een einde aan het leven van het
gevaarlijke dier maakte.
Buitenland.
Rusland.
Een nieuw nihilistenproces, zoo schrijft de Petersburger
Correspondent van de Daily Newsbegon hier den
20 December, voor eene bijzondere rechtbank van
senatoren en vertegenwoordiger*; van al de klassen der
Russische samenleving. De zaak werd met gesloten
deuren behandeld, onder voorzitterschap van Deyer,
lid van het ^Bestendige Mof voor misdaden tegen den
Staat" De beschuldigden zijn ten getale van acht:
vijf mannen Boris Orstas, een jood, wonende in
eene kleine stad van Zuid-RuslandPetrolfski, insgelijks
uit Zuid-Rusland; Vitali Tchernof, officier bij de
kozakken, Alex. Alexandrin, edelman, student aan de
Petersburger iïoogeschoolAkim Sakid, bediende te
Langarog en soldaat bij zijne aanhouding. De drie
vrouwen zijn: de vrouw Sakid, Ekart Truntatskaia,
echtgenoote van een regeerings-secretaris, Oustininia
Tedorova, van Akkerman, in Bessarabiën. Boris Orstas
is de leider der samenzwering, waarin al de overige
betichten min of meer betrokken zijn. De zaak is
met het grootste geheim omgeven, ofschoon de volgende
feiten aan 't licht gekomen zijnNu twee jaren ge
leden, eenige dagen voor de vastgestelde aankomst van
den czaar en zijne familie te Novotcherkask, hoofdstad
der Don Kozakken, vonden eenige boeren vier kleine
doozen, verborgen in het hooi op een der eigendommen
van een adelijken kozak, genaamd Tchernoff. De
politie werd onmiddellijk onderricht. De doozen weiden
onderzocht en bevonden gevuld te zijn met dynamiet-
bommen. De politie ontdekte weldra dat de zoon van
den edelman, een jong kozakken-ofücier, Vitali TchernofF,
zelf die bommen had verborgen. Mij werd onmiddellijk
aangehouden en deed bekentenissen, die de aanhouding
zijner neven, Alexandrin, Petrofski en Sikid ten gevolge
hadden. Sikid was in militaire dienst, toen hij in de
gevangenis werd gezet. Toen het gerecht hoorde dat
hij getrouwd en te Taganrog woonde, deed men in
zijne woning eene huiszoeking. Tot aller verwondering
vond men er eene volmaakte drukkerij, alsook duizende
exemplaren van verschillende revolutionaire geschriften,
o.a. van het orgaan der Terroristen Naroddnai Volia.
(De wil des volks.) Drie vrouwen waren in de drukkerij
werkzaamSikid's echtgenoote. Trinitatskaia en de
iSjarige Fedorova. Ook zij werden in hechtenis genomen.
Het huis bleef onder het toezicht der politie, en zes
maanden later, bij eene nieuwe huiszoeking, vond men
nog drie dynamietbommen. Zij waren van hetzelfde
maaksel als die van Novotcherkask. Het openbaar
ministerie eischt tegen al de beschuldigden de doodstraf.
F r a n k r ij k.
Volgens eene naai* het schijnt officieuse mededeeling
is het verraad van Chatelain ernstiger dan men aan-
vankelyk meende. Den minister van oorlog zijn bescheiden
toegezonden, waaruit blijkt, dat net hem gelukt is
door tusschenkomst van Duitsche officieren, die zich
te Trana ophielden en met wie hij voortdurend in
betrekking stond, patronen van het Lebel-geweer naar
Duitschland te zenden. De gevangene wordt afgezonderd
gehouden en aanhoudend bewaakt. Men vreest, dat het
hem gelukt is een model van het geweer zelf te
leveren."
De jury, schrijft het Journal des Débats, geeft
aanhoudend zonderlinge bewijzen van de weinige waarde,
die zij aan het menscbelijk leven hecht. Voor eenige
dagen sprak zij in het departement Indre een man
vrij, die het goed vond zich te ontdoen van een nutte-
loozen mond, dooi' een bijtend vocht in den drank
van zijn jongstgeborene te gieten. Met kind stierf na
vreeselijke pijnen. De jury heeft het gedrag van dien
huisvader niets berispelijk gevondenNu hebben twaalf
gezworenen van het hof van asisses der Seine, onder
de toejuichingen van het publiek, het »niet schuldig"
uitgesproken, niet over een getrouwd man, die zijn
vrouw vermoord heeft in dergelijke gevallen is
vrijspraak regel, en het feit zou niet waard zijn te
vermelden maar over een gewezen getrouwd man
die zijne gewezene vrouw gedood heeft. Tusschen den
man en zijne vrouw was scheiding van tafel en bed
uitgesproken, en de moord kon dus niet uitgelegd
worden door de gemeenzaamheid van het echtelijk
leven. Het slachtoffer was vroeger, naar het schijnt,
hare huwelijksplichten vergeten, maar ook de man
was niet zonder blaam, want de scheiding van tafel
en bed was tegen hen beiden uitgesproken. De jury
der Seine heeft met dit al deze achfcernakomende
wraakneming goedgekeurd. Zij sprak den moordenaar
vrij en het publiek klapte in de handen. En zoo
is 't in alJes: revolver en vitriool zijn aan de orde
van den dag, en indien de moordenaar de kunst kent,
om zoo wat dramatisch te werk te gaan, dan mag
hij zeker zijn van de sympathie van 't publiek. En
't publiek is tegenwoordig de meester in Frankrijk
Ook de moorden op Kamerleden worden als zeer be
langwekkend aangezien. Toen men onlangs den man,
die Germain .Casse trachtte te dooden, vrijsprak, was
't publiek zeer geroerd. Ook Aubertin begint in de
gunst te geraken, 't Is een teeken des tijds en van
't zedelijke verval der Fransche natie.
Zware verdenking is ontstaan tegen Foubert, ont
slagen hoofdambtenaar van binnenlandsehe zaken, als
schuldig aan den moord van Barrême, prefect van
het departement Eure, op 14 Januari 1886.
Rochefort maakt in zijn blad, Intransigeant, melding
van den aanval, waaraan hij van de zijde van Gamier
heeft blootgestaan en verklaart met dezen niet te
willen vechten. Met mannen, die vrouwen slaan, moet
men niet in 't strijdperk treden, zegt Rochefort, om
zich van de zaak af te maken.
Grroot-JBr itta.n j e.
Dublin zal spoedig zonder lord-mayor zijn, hetgeen
nog nooit gebeurd is. De nieuw gekozene, Thomas
Sexton, heeft de typhus en kan zijn post niet aan
vaarden. Met artikel der wet, dat in dergelijke gevallen
voorziet, kan ditmaal niet toegepast worden. De wet
zegt namelijk, dat bij ziekte van den benoemde, de
afgetreden lord-mayor de functie moet blijven ver
vullen. Deze nu, Sullivan, zit in de gevangenis en
kan derhalve niet aan die verplichting voldoen.
Twee voorname huwelijken zijn in Engeland verleden
week voltrokken. In de eerste plaats dat van Gerard
Balfour, broeder van den staatssecretaris van Ierland,
met de dochter van lord Lyttons, den Engelschen
gezant te Parijs, en in de tweede plaats dat van
lord Cairns met miss Olivie Berens, nicht van generaal
Stewart. Lord Cairns is bekend door zijn avontuur
met miss Fortescue, een bekende actrice, aan wie hij
een paar jaren geleden trouwbelofte gedaan en aan
wie hij, wegens het breken dier belofte 120,000
gulden schadeloosstelling heeft moeten geven.
De prins en de prinses van Wales vieren den
lOden Maart 1888 hun zilveren brui'offc. De gemeente
van Londen beeft besloten hun bij die gelegenheid
een model in zilver aan te bieden van bet instituut,
dat thans ter herinnering aan het jubileum van
koningin Victoria gebouwd wordt.
Te Ballyneety, bij de Iersche stad Limerick, is
Donderdag een roomsch-katholiek geestelijke, de heer
Ryan, tot eene maand gevangenisstraf met dwangarbeid
veroordeeld, omdat hij eene rede had gehouden, waarin
hij het volk aanspoorde geene pacht te betalen en
zich aan het veldtochtsplan aan te sluiten. De bevol
king was, gelijk zich denken laat, zeer opgewonden,
maar de aanwezigheid van eene sterke politie-macht
en militairen voorkwam ongeregeldheden van beteekenis.
De Daily News wil daarlaten, of de regeering niet
gevaarlijk handelt met aldus een geestelijke om politieke
redenen te arresteeren en te veroordeelen, maar meent,
dot dit zeker het geval is, nu hij niets anders misdaan
had dan het houden van zulk eene rede. Bovendien
is hem, zegt het blad. nu met opzet, eene gevan
genisstraf, niet grooter dan ééne maand, opgelegd,
om hem te verhinderen in appèl te komen. Dat nu
zou in Engeland niet hebben kunnen gebeuren, en de
minister Balfour toont aldus zijne plechtige belofte te
hebben gebroken, dat ook onder de dwangwet het
recht van appèl hetzelfde in Ierland als in Engeland
zou zijn.
Gladstone is met zijn dochter en een zijner zoons
naar Italië vertrokken.
Op zijn reis door Engeland was de ontvangst zeer
verschillend. Tusschen Hawarden en Dovres werd hij
overal toegejuicht. Te Londen daarentegen heeft men
een weinig gefloten. Op verschillende plaatsen heeft
hij het woord moeten voeren. Te Parijs zal hij een
paar dagen vertoeven.
Volgens een Liverpoolsch blad, heeft iemand patent
genomen voor een uitvinding, door welke in het voort
stuwend vermogen van stoomschepen een geheeie om
wenteling zal worden teweeggebracht. Den uitvinder
zou reeds 100,000 pond sterling voor zijn uitvinding
geboden zijn.
Aan 1465 burgers, die hem de candidatuur aanboden
voor het presidentschap der republiek, heeft de. heer
Paul Krüger het volgende antwoord gezonden»Ik
dank u voor het vertrouwen, dat gij in mij stelt,
zooals uit het doen van deze uwe vraag blijkt, en
hoewel het besef mijner tekortkoming en het gewicht
dezer betrekking, die ik nu reeds gedurende vijf jaren
heb vervuld, drukt, gevoel ik geen vrijmoedigheid, in
het oog houdende de omstandigheden des lands en de
ondersteuning, die ik steeds van u heb ondervonden,
en ook in de toekomst (indien ik gekozen mocht
worden) nog steeds hoop te zullen ondervinden, om
uw verzoek af te slaan, en stel ik mij dus, vertrouwend
op Gods hulp en bestuur, wederom verkiesbaar. Gij
spreekt van de vele zegeningen en weldaden, die ons
geliefd vaderland mocht genieten gedurende den tijd
dat ik staatspresident ben geweest, ouk ik verheug
mij daaiin, maar ken de eer daarvan niet aan myzelven
toe. Indien ik daaraan iets heb gedaan en medegewerkt,
ben ik alleen een middel geweest in de hand des Heeren.
Ook tijden van tegenspoed en ellende hebben wij ge
durende dien tijd gekend. Met dankbaarheid kan ik
zeggen, dat gij zelf, de burgers onzer geliefde repu
bliek, het geweest zijt, die deze moeielijke tijden hebt
helpen doorworstelen, en die steeds gereed waart om
gehoor te geven, als de regeering zich op u beriep.
Wat aangaat de verhouding tusschen de regeering
dezer republiek, en die van Marei* Majesteits gouver
nement, kan ik tot mijn genoegen getuigen, dat die
zeer vriendschappelijk is. En evenals in myn weldra
afgeloopen diensttijd zal het ook in de toekomst (indien
ik herkozen mocht worden) mijn streven zijn zulks te
laten voortduren. Waar ook een klein verschil mocht
ontstaan zijn, is dat steeds dooi' vriendschappelijke
correspondentie uit den weg geruimd. Steeds zal ik,
waar het niet raakt aan onze onafhankelijkheid, Enge-
lands belangen in het oog houden en daaraan tegemoet
komen, evenals ik meen te mogen gelooven en ver
trouwen, dat Hi*. Ms. gouvernement ten aanzien van
ons zal doen. Wat betreft de delvers, ben ik van
meening om het hun zoo gemakkelijk mogelijk te
maken, maar onder voorbehoud dat niet geraakt worde
aan ons onafhankelijk standpunt. Het is u ongetwijfeld
bekend dat ik voor het oogenblik nog steeds ben tegen
een algemeen tolverbond van alle koloniën en staten
van Zuid-Afrika te zamen. Ik ben er niet op tegen,
dat de Z. A. republiek bijzondere overeenkomsten aan
zou gaan met de verschillende Staten en koloniën van
Zuid-Afrika met betrekking tot de wederzijdsche pro
ducten, maar ik ben van meening, dat het deelnemen
aan een algemeen tolverbond zou insluiten het afgeven
van een deel onzer onafhankelijkheid. Als de Z. A.
republiek eene eigen haven had, zou de toestand geheel
anders zijn. Thans meen ik, dat de Z. A. republiek
haar streven moet richten op de spoedige verbinding
door middel van een spoorweg van Delagoabaai met
Pretoria. Ik ben gelukkig te kunnen zeggen, dat wij
zulks binnen niet te langen tijd kunnen tegemoet zien.
Op Portugeesch gebied is de spoorweg reeds voor het
grootste deel gereed, terwijl onze spoorweg-maatschappij
gereed is de lijn op ons gebied dadelijk door te trekken.
De meerdere toenadering en nauwere vereeniging van
den Oranje Vrijstaat en deze Republiek zal mij steeds
aan het harte liggen. Het zal mijn streven zijn die
nauwere vereeniging tot stand te brengen op de grond
slagen neergelegd in het concept eener federale unie,
die tijdens de jongste onderhandelingen te Bloemfontein
voorgesteld werd door Z. II. Ed. president Brand, mits
de federale of vereenigde constitutie, die gemaakt zal
moeten worden, genoegzame waarborgen geeft voor de
onafhankelijkheid en vrijheid van beide volken en staten,
zoodat het volk ook zijne stem behoudt volgens wet.
Het groot aantal naturellen, dat zich in dezen staat
bevindt, is de oorzaak dat ik steeds mijne aandacht
daaraan heb gewijd ook in het vervolg zal ik niet
ophouden mijne geheeie opmerkzaamheid daaraan te
schenken. Ik hoop en vertrouw, dat het niet zoo lang
meer zal duren of overal onder de naturellen zal geregeld
heid en beschaving worden gevonden. Ik zou nog over
vele andere punten kunnen spreken als b, v. over de
verhouding van den godsdienst tot den staat; maar
ik meen te dien aanzien te kunnen terugwijzen op
mijn antwoord, dat ik bij gelegenheid van de presidents
verkiezing op de aan mij gerichte requisites heb ge
geven. Bovendien zijn mijne denkbeelden voldoende
gebleken uit mijne geheeie politieke loopbaan. Alleen
vvensch ik ten slotte er nog den nadruk op te leggen,
dat mijn voornaamste doel altijd zal zijn het behouden
en versterken van de onafhankelijkheid dezer republiek.
God heeft getoond, dat Mij in de onafhankelijkheid
van ons land een welbehagen had, zoodat zelfs onge-
loovigen en heidenen moeten erkennen, dat het zijne
hand was die ons heeft vrijgemaakt. Ik gevoel, dat
ik een vloek op mij zou halen als die onafhankelijkheid
en vrijheid door mij werden geschonden. Als een dier
baar kleinood moet dat eerstgeboorterecht van het volk
worden bewaard. Als wij dat eerstgeboorterecht niet
blijven beschermen; als wij handelen gelijk Ezau die
het zijne verkocht, zou even als bij hem ook bij ons
Gods zegen worden afgetrokken. Ik verneem dat er
ook requisites gericht zijn aan den weled. gestrengen
heer P. J. Joubert, onzen commandant-generaal. Als
de keuze der meerderheid op hem mocht vallen, hoop
ik dat gij hem steeds dezelfde ondersteuning en gehoor
zaamheid zult betoonen als ik tot dusver altijd van
u heb mogen ondervinden: want waar eendracht,
liefde en vrede is, gebiedt de Heer zijn zegen."
