ZlËRÏKZEESCHE (M BAiVT.
M
1887. No. 83. Woensdag 26 October. 90ste jaargang.
NIEUWS- en ADVERTENTIE-BLAD
voor het arrondis- aS**, sement Mkzee.
f
Binnenland.
Deze Courant verschijnt DINSDAG- en VRIJDAG-AYOND,
uitgezonderd op FEESTDAGEN.
Prijs per drie maanden f 1,-. Franco per post f 1,-.
Afzonderlijke nommers 5 Cent, met Bijblad '10 Cent.
PRIJS DER AD VERTENTIEN:
Per gewone regel 10 Cent. Huwelijks-, Geboorte-
en Doodberichten van 16 regels 60 Cent.
Dienstaanbiedingen van 1-5 regels, mits contant betaald, 25 Ct
Alle stokken, de redactie ketreffende, gelieve men uiterlijk een dag voor de uitgave in te zenden aan den uitgever II. LAKEKMAN.
ZIERIKZEE, 25 October 1 8 8 7.
In de heden gehouden vergadering van den ge
meenteraad is besloten den weg over den Oosthavendijk
naar de steenbakkerij, over een lengte van 200 Meters
met oude keien te bestraten. De kosten worden op
f 75 geraamd.
Afschrijving van hoofdelijken omslag over 1887
werd verleend, wegens vertrek uit de gemeente, aan
J. van Beveren voor f 14; aan H. Boeree voor f 8,75;
aan H. de Guede voor f 1,865 en aan de wed. M.
Platschorre voor f 1,86*.
Heden avond is aan de orde de behandeling der
gemeentebegrooting voor 1888.
B. en W. van Middelburg hebben bij den raad
rapport uitgebracht over den aanleg en de exploitatie
van de gemeentelijke waterleiding uit de duinen in
het noorden van Walcheren. Zij stellen den raad voor,
omtrent de levering der plannen en bestedingsstukken
en omtrent het houden van oppertoezicht gedurende
den aanleg van het eerste jaar van exploitatie, een
contract aan te gaan met den heer Th. Stang, directeur
van de Haagsche waterleiding.
Tot den aanleg van de waterleiding hebben het Rijks
domein, het kroondomein, de gemeentebesturen van
Serooskerke, van Vrouwepolder en St. Laurens, benevens
het polderbestuur van Walcheren, hunne medewerking
toegezegd. De geheele aan den Staat behoorende duin
streek van den noordoosthoek van Walcheren tot nabij
Domburg stelt de Staat behoudens goedkeuring
der wetgevende macht ten verkoop beschikbaar tegen
eene som van f 17,200.
Onder de door het polderbestuur gestelde voorwaarden
behoort ook, dat wanneer orn welke redenen ook ge
noemd bestuur het verleggen of opruimen van buizen
wenschelijk acht, die opruiming zal moeten geschieden
uiterlijk binnen 2 jaren nadat de aanzegging hiertoe
heeft plaats gehad.
Over de zaak Smit, waarover het Sociaal Weekblad
nog geen oordeel wenscht uit te spreken, schrijft
't blad o. a. het volgende
«In redelijkheid kan niet geloochend worden, dat
de vrijheid van spreken voor een ambtenaar, ganschelijk
afgezien van de strafwet, haar grenzen heeft. De
vrijheid van spreken van eiken ambtenaar, om het
enkele feit, dat hij in den dienst der overheid staat.
Die van den onderwijzer te meer, omdat hij mede
opvoeder is van kinderen en invloed oefent op hun
karaktervorming."
En nu moeten wij erkennen, dat een voorheen ons
onbekend verslag, hetwelk van een door den heer
Smit te Amsterdam gehouden voordracht in de Echo
van 23 Augustus werd gegeven, een uiterst pijnlijken
indruk op ons heeft gemaakt. Laat ons slechts één
aanhaling doen. Doelende op het paling-oproer des
vorigen jaars, zou de spreker in dezer voege zich
hebben uitgelatenBurgemeester Van Tienhoven
zegt: »Wie zijn kinderen liefheeft, kastijdt ze het
meest", en laat er maar op inhakken." Wij vragen:
als iemand deze en dergelijke taal spreekt, pleegt dan
het bevoegde gezag een de vrijheid en het recht des
burgers schendende daad, door hem niet langer te
dulden als leeraar aan een openbare school?
In den Volksalmanak van het Nut voor 1888 vindt
men de volgende bijdragen: Schrijftaal en spreektaal,
door J. VerdamHet legaat van Appelen-Mie, door
E. Seipgens; Levensverzekering, door P. Van Geer;
De afsluiting en droogmaking der Zuiderzee (met een
kaartje), door A. A. BeekmanEen vergeten schouwburg
en een miskend kunstenaar, door Justus Van Maurik Jr.
Nederlandsche belangen in Zuid-Afrika, door C. B.
Spruyt; De zorg voor de zuiverheid en het gehalte
onzer levensmiddelen, door V. Bruinsma.
De heer W. E. Willink Ketjen zal in het begin
der volgende maand in de »Unie" te Amsterdam als
spreker optreden om sin het openbaar het Neder
landsche volk te wijzen op het onrecht hem van
regeeringswege aangedaan."
Wanneer Nederlandsche officieren van hun detachee
ring uit Indië terugkeeren, kunnen zij zich in den
regel in het Moederland slecht schikken, zegt de
Locomotiefen liggen zij al spoedig met hun inkomsten,
het klimaat, den dienst enz, overhoop, zoodat zij niets
liever wenschen dan maar weer gauw naar Insulinde
terug te gaan. Doch deze gunst is slechts voor weinig
vriendjes weggelegd; de meesten worden maar eenmaal
gedetacheerd. Het eenige wat den liefhebbers van
Indië dan nog overschiet, is: hun overplaatsing bij
ons leger te vragen, iets dat wel toegestaan wordt,
maar gewoonlijk met een zeer aanmerkelijk verlies
aan anciënniteit gepaard gaat. Zoo hebben wij op het
oogenblik verscheiden officieren in onze gelederen, die,
vroeger in Nederland gediend hebbende, thans zeker
vier a vijf jaren later kapitein worden dan zij, die
even oud of jonger zijn, doch dadelijk bij het Indische
leger overgingen. Wel een bewijs, dat de Indische
dienst nog zoo heel kwaad niet is.
Naar de Arnh. Ct. uit Zwolle verneemt, zullen
alle havens aan de Zuiderzee gelegen achtereenvolgens
in onderhoud en beheer bij de regeering komen.
Het fonds tot ondersteuning der weduwen en weezen
van vrijwillig dienende militairen beneden den rang
van officier, kon ook weder dit jaar, wegens den
gunstigen stand der kas, aan weezen 75 pet. ver
hooging op hun onderstand uitkeeren.
De eerstvolgende oproeping van jongelingen bij het
instructie-batailjon te Kampen is bepaald op 16 Nov.,
zijnde de laatste in dit jaar.
Door het uitvoerend comité voor de Nationale ten
toonstelling van oude en nieuwe Kunstnijverheid, in
1888 te 'sGravenhage te houden, is besloten een
wijziging te brengen in het programma, die zeker
aan de inzenders zeer aangenaam zal wezen.
Terwijl aanvankelijk was bepaald, dat de bekroonden
diploma's zouden ontvangen van verschillende waarde,
is thans besloten, dat die onderscheidingsteekenen
zullen bestaan in gouden (verguld zilveren), zilveren
en bronzen medailles, die geslagen zullen worden op
den eigen stempel van het comité. De bekroonden
zullen dus hun medailles in natura ontvangen.
Aan liefhebbers voor het baantje van politie-agent
(salaris f 450) gaf de burgemeester van Overschie
een paar dagen audiëntie. Hij had keus in overvloed
Op den eersten dag waren te Rotterdam aan het
stoombootje van 9 uur zooveel sollicitanten, dat de
kapitein moeite had om ze allen te bergen.
De Prins-Hendrik-Stichting" voor behoeftige oude
en gebrekkige zeelieden te Egmond aan Zee vraagt geld.
Bestuurderen zijn vol vertrouwen. Bemoedigend
richten zij tot hun verpleegden het woord:
»Slaapt wel, ouwe JanSlaapt wel, ouwe pikbroeken,
flinke mannen die, toen 't uw tijd was, hebt gewaakt,
gewerkt, gezwoegd voor u en voor anderen.
»Slaapt allen wel! Ge hebt uw rust wel verdiend;
moeielijk was uw leven, hard uw werk en bescheiden
uw loon.
«Slaapt gerust, legt zonder zorg uw hoofden neer;
er zijn in Nederland goede vrienden die voor u waken,
vele harten die voelen, vele handen geven gaarne
geven voor den grijzen Janmaat.
«Zestig oude zee-robben liggen thans kalm en tevreden
in de »Prins-Hendrik-Stichting" voor anker, maar
twee en twintig wachten nog met reikhalzend ver
langen totdat het tij gunstig is om er binnen te loopen.
«Zoolang het ebbe is moeten zij wachten, hopen
en bidden dat de vloed komt.
«Zal die komen?
«Zeker
«Daarvoor zullen de Hollanders zorgen; ieder hunner
heeft zeemansbloed in de aderenieder hunner heeft
een gave over, klein of groot, voor de kinderen der
zee. Is dat niet zoo
Bestuurderen zijn de heeren: A. C. Wertheim,
G. W. A. Van Laer, II. J. Jolles, W. G. Wendelaar,
B. Bonnerman, G. C. Van Veen, H. C. Van Munster
en G. E. Van Hal, allen te AmsterdamC. De Groot
te Egmond aan Zee; II. H. P, De Wit te Rotterdam;
Th. A. Quanjer te Utrecht en Jb. Koeman te Egmond
aan Zee.
De Dordrechtsche Ct. meldt dd. Zaterdag:
Bij het onderhoud, dat de heer Camille Dupuy,
particulier secretaris van den graaf van Parijs, ons
verleende, verzekerde deze, dat de bewering der Kreuz-
Zeitungals zou hier ter stede eene conferentie plaats
hebben met monarchistische senatoren en afgevaar
digden, ter vaststelling van de gedragslijn hunner
partij bij de aanstaande parlementaire campagne,
ten eenemale onjuist is. De graaf, uit Frankrijk ver
bannen, zal hier eenvoudig zijn politieke vrienden uit
het Noorden van Frankrijk ontmoeten, evenals hij
dat te St. Remy en te Vevey anderen deed, en dat
bij die gelegenheid de politiek zal worden ter sprake
gebracht, ligt voor de hand. Van het vaststellen eener
gedragslijn behoeft trouwens geen sprake te zijn,
daar het politiek programma van den graaf voldoende
bekend is. Hij zoowel als zijne vrienden zijn overtuigd,
dat de eenige regeeringsvorm, welke voor Frankrijks
ontwikkeling heilzaam kan zijn, is: de democratische
monarchie. «Wij zijn geen samenzweerders", zoo ging
de heer Dupuy voort, «gevaarlijk voor het land, dat
ons lief is; wij willen het alleen den door het huis
Orleans, waarvan de graaf de vertegenwoordiger is,
ingevoerden regeeringsvorm teruggeven, waaronder
het zich gelukkig heeft gevoeld.
«De namen dergenen, die den graaf hier zullen
ontmoeten, kunnen niet worden medegedeeld, daar de
graaf zoo min mogelijk drukte van de bijeenkomst
wi! maken, hetgeen zijne zaak slechts kan schaden.
Dat de vriendschappelijke ontmoeting hier plaats
heeft, vindt zijne eenige aanleiding in Hollands bekende
gastvrijheid, welke de graaf ten hoogste waardeert."
Heden voormiddag deed de graaf met zijn gevolg
eene wandeling door de stad.
Heden avond was er in zijn salon in het Hotel
Bellevue een diner van 10 couverts.
Met de latere treinen worden nog een 12tal Fransche
heeren verwacht.
Toen we voor eenigen tijd melding maakten van
eene Indische papierfabriek, vroegen wij schrijft
de Arnh. Ct. aan een oud-Indisch ambtenaar of
zulk een onderneming kans had goede zaken te maken.
Papier! Mijn waarde heer, gansch Indië hangt
van papier aan elkander, 't Is het land van papier
bij uitnemendheid. Met missives, circulaires en rapporten,
rapporten vooral, wordt men overstroomd. Wie geen
rapporten weet te maken, lange rapporten vooral,
verliest alle vooruitzicht op promotie. Hoe lijviger
rapport, hoe sterker bewijs dat men voor zijn taak
berekend is. De ambtenaar, die meent eens uit eigen
oogen te moeten gaan zien, ontvangt, als hij op het
