SCHOUWBURG VAN LIER. ZWARTE GRIET, 1 1 «I Burgerlijke Stand te Zierikzee. ADVERTENTIES. OPEHIHGS-VOORSTELLING VISITEKAARTJES. THEEHANDEL! u-voor harte t onze burger leugen, n wijs regel ^Ben en lijk te I ot een Je wend oodige in van Lbiieke ren en schap, meer ingen, noodig or dit want ar wij bor de I omen, blieke 'stellen 'choon ^Buiten wegen j pschen n nog ijk te loeten t vev- g der ■gezien geen hetzij ■schen 3 om vegen n het schen an de maar ïting, eving in de Hn op elijk- sheid ingen ^Relijke dasse igerd porig I iel ven deze 'ordt, ering lacht bben eling wel alles niet chter eving van nsche fs de be ll de ver van Iden, halte men. schen t de hting een met Jules ld en ivier. 'azilië 'root, ugal, eens Jules Gros moet voor de wetgeving zorgen, alsook voor rechtspleging, de politie, den eigendom enz in één woord voor alles wat noodig is voor de welvaart van het land. Hij heeft de opdracht aanvaard, maar is op 't oogenblik nog te Parijs omdat de nieuwe republikeinen vergeten hebben hem reisgeld te zenden. Om toch iets te doen heeft de nieuwe president een orde gesticht, de orde van de ster van Gunani, waarvan hij zelf grootmeester is, en die veel gelijkt op het legioen van eer. Groot kanselier ervan is de heer Guigues, door den president tot minister van staat benoemd. Veel heil zien wij er voor den nieuwen president niet in. Men moet maar »Pech" hebben. De heer X, ambtenaar bij de prefectuur te Parijs, wandelde de vorige week te Bougival, waar hij een daagje rust had genomen, langs de oevers der Seine, toen hem de lust bekroop eens te gaan baden. In allerhaast koopt hij het voor een dergelijk geval onmisbare kleedingstukje, en een kwartier later zwemt onze heer in de Seine rond. Ongelukkig had hij in lang niet gezwommen en toen hij een flink eind van den oever was, overviel hem een zekere stijfheid, zoodat hij slechts met moeite den oever kon bereiken, maar, o noodlot, juist dien, waar zijn kleederen niet lagen. Daar zat nu de ongelukkige met een wanhopigen blik naar den overkant te staren in iets meer dan het costuum van wijlen vader Adam. Kans om den anderen oever te bereiken zag hij niet en goedschiks of kwaadschiks moest hij dus in zijn hoogst primitief costuum, dat zeker onze voorouders, hoe eenvoudig ook, nog zou hebben doen blozen, geheel omloopen over de brug, te midden van honderden wandelaars. Tot overmaat van ongeluk vraagt men den man op de brug om zijn 2ya cent en onmiddellijk tastte hij naar zijn beurs of ten minste naar de plaats waar deze zich anders bevond, maar gelukkig liet men hem op zijn eerlijk gezicht passeeren. Men kan zich eenigszins een voorstelling maken van de menigte kwinkslagen en grappen, die men deed hooren, ten koste van den ongelukkigen heer X, die plechtig gezworen heeft nooit meer naar Bougival te zullen gaan. Over den oorlogshond wordt in de Revue Scientifique het volgende medegedeeld aangaande het gebruik van den hond in oorlogstijd. Reeds de bewoners van Kolopha en Kastabala gebruikten volgens Plinius den hond als verkenner. De Johannitterridders op Rhodus stelden op alle voorposten honden aan en er liep geen patrouille of een hond ging vooruit en een hond sloot den stoet. De Fransche troepen in Algiers deden eveneens. Grooten roem verwierf de poedel Moustache, die het Fransche leger bij de eerste veldtochten in Italië vergezelde. Voornamelijk bij Marengo bewees hij groote diensten. Hij verkende de streek naar alle richtingen, volgde de bewegingen van den vijand en bewaarde het Fransche leger voor menigen hinderlaag. De Franschen stelden zooveel vertrouwen in het dier dat zij hem blindelings volgden. Te vergeefs trachtten de vijanden het Fransche leger te overvallen, door de waakzaamheid van Moustache werden zij herhaaldelijk verstrooid en verslagen. Tegen het einde der 17e eeuw bezigde men in Kroatië en Dalmatië honden om de bewegingen van den vijand, de Turken, na te gaan. Ook moeten de Grieken den hond in oorlogstijd hebben gebruikt tot het overbrengen van berichten. Zij doopten een brief in een of andere voedingsstof en lieten hem dan door den hond opeten. Gelukte het hem gelukkig aan de bestemmingsplaats te komen, dan werd hij terstond gedood om den brief machtig te worden. Het gebruik van den hond als strijder in den slag is zeer oud en was reeds in de middeleeuwen bekend. Hendrik VIII van Engeland zond keizer Karei V 4000 soldaten en evenveel honden als hulptroepen tegen den koning van Frankrijk. Toen Karei Valencia belegerde en de beide legers juist tot den aanval zouden overgaan, ontmoetten de Fransche honden die van het Spaansche leger. Een vreeselijk gevecht ontstond en de Spaansche honden bleven overwinners. »Ik hoop", zeide Karei tot zijn soldaten, »dat gij even dapper zult zijn als uwe honden," Inderdaad werden de Franschen verslagen. Hun moed was zeker reeds verminderd, doordien zij den nederlaag van hun honden als een slecht voorteeken beschouwden. Het eerste draaiorgel werdt in 't begin der regeering van Lode wijk XIV naar Parijs gebracht en de man, die de Parijzenaars met dit eigenaardige instrument kwam verbazen, verdiende daarmede veel geld. Zelfs het hof gaf zijne bewondering te kennen. De opgang dien hij maakte, en de groote winst, die hij behaalde, brachten den eigenaar van het orgel er toe om een tweede te laten maken, dat nog viermaal grooter was dan het eerste. Door aanplakbiljetten en omroepers maakte hij bekend, dat het nieuwe orgel alle stukjes zou spelen, die het publiek maar zou verlangen. Inder daad speelde de duizendkunstenaar eenige liedjes en marschen, die het volk wilde hooren. Dit baarde natuur lijk groot opzienook de koning hoorde er van en liet den »kunstenaar" komen. Het nieuwe orgel overtrof zelfs zijne stoutste verwachtingen, maar hij wilde het nu ook van binnen eens zien, wat de eigenaar in 't eerst weigerde, totdat de koning in allen ernst de opening van het instrument beval. Daarin bevond zich echter de zoon van den orgelman. Niettegen staande dit bedrog, dat spoedig in geheel Parijs bekend werd, won de man nog ongeveer 6000 francs met zijn orgel. Hoe bij een schouwburgbrand een paniek wordt voorkomen, door flink en krachtig optreden, verhaalt iemand in de Wiener Allgem. Zty. aangaande den brand van het operettentheater in den Demidowtuin te St. Petersburg in den winter 1881/82. Wij laten het woord aan den inzender Mijn plaats was in de eerste rij naast den jongen, later door de. nihilisten vermoorden poiitie-officier Sudeikin. Midden onder de voorstelling sloeg plotseling links een hevige vlam uit. »Brand" riep ik tot den poiitie-officier en voegde er bij»Op onze plaats bij het orkest zijn wij in dezen houten zaal, die geen andere uitgangen heeft dan achter, verloren." Blijf stil zitten" riep hij, een revolver in de hand nemende en mij op mijn stoel nederdrukkende. Het vuurwapen alsnu op de toeschouwers richtende, riep hij met donderende stem: »In den naam des keizers, iedereen blijft op zijn plaats!" Ik was nu getuige van een zeer zonderling voorval. Aan de eene zijde het tooneel in rook en vlammen gehuld, aan de andere de onbewegelijke menigte, getroffen door het woord van een enkel man. Dit alles was zeer snel geschied, want de moedige man zag dat de oogenblikken geteld waren. nGarodovoj", riep hij den agenten toe, die aan de deuren stonden, ^brengt de aanwezigen naar buiten." Alsnu stond de een na den ander op, die door de Garodovoj met den vinger werden aangewezen. Onder een doodsche stilte werden de loges en zitplaatsen in het parterre ontruimd. Achter ons hadden de muzikanten reeds lang de vlucht genomen en boven ons brandde de zoldering. De wensch kwam bij mij op te ontvluchten, maar ik wilde niet laf schijnen en daarbij had ik de zekerheid dat Sudeikin mij evenals de andere toeschouwers zou hebben neergeschoten, wat hij mij dan ook later bevestigde. Toen wij eindelijk ook buiten kwamen, was alles zoo geregeld en in orde geschied, dat men zelfs de mantels en jassen nog kon halen om de aan het vuur ontkomenen te bewaren voor een longtering. Bij het weggaan zeide Sudeikin tot mij*>In uw hoedanigheid als vreemde, hebt gij de eer het laatst het gebouw te verlaten." Het geheele voorval, dat zeker niemand der aanwezigen ooit zal vergeten, had nog geen 10 minuten geduurd. Een kwartier later was er van het gebouw zoogoed als niets meer over; de vlammen hadden het letterlijk verteerd. Voor den landdrost te Pretoria, den ambtenaar die ongeveer de functiën van onze kantonrechters uitoefent, werd onlangs aanhangig gemaakt een zaak wegens diefstal van een paard. Als beschuldigde was aange wezen en verscheen een neef van den rechter. Na eenige vragen en antwoorden was de conclusie genomen en werd het neefje vrijgesproken, maar omdat toch wel eenigszins aan diens onschuldigheid scheen getwijfeld te worden werden de kosten te zijnen laste gebracht. Hierop volgde ongeveer deze woorden wisseling Neef: »Ja, oome, maar dat is ja nie goe niejij zeg, ik die koste rnot betaal en ik toch nies gedaan heb nie." Oom»Nou je tenenspraak, ons laat ons nie koeje- neer nie; nou jij betaal die koste en jij ook mot sit twee daag in die tronk (gevangenis.) Ons zal jou wel leer." De bruikbaarheid van papier is verwonderlijk. Het is tegenwoordig een kleinigheid papier te gebruiken voor zaken, waarvoor men vroeger ijzer of staal bezigde. In Zweden is onlangs een papiermolen opgericht, waar papier wordt gemaakt van het bekende Zweedsche mos. Uit dit mos wordt papier vervaardigd van ver schillende kwaliteit en dikte, tot zelfs bordpapier van 3/4 duiin dikte, dat dan zoo hard is als hout en gemakkelijk wordt beschilderd en verder behandeld, terwijl het wel de goede eigenschappen, maar niet de kwade van hout heeft. Dat men geheele huizen, meubelen en ander huisraad van papier heeft gemaakt, is bekend. Men heeft nu plan kachels en verwarmings toestellen van papier te maken, die niet alleen zeer licht, maar ook veel goedkooper zullen zijn dan ijzeren. Er zijn reeds proeven met papieren kachels genomen. Het papier wordt eerst met een stof bestreken, waardoor het verbranden onmogelijk wordt. Daarna gaat men tot de samenstelling over en nadat er een of andere gewenschte kleur aan is gegeven, is de kachel tot gebruik gereed. Ook badkuipen en kookpotten kunnen uit waterdicht, onverbrandbaar papier worden vervaardigd. Ook deuren worden van papier gemaakt en een papieren piano, natuurlijk alleen de kast van papier, was dezer dagen te Parijs het voorwerp van algemeene bewondering, zoowel wegens de schoone versieringen als wegens de volheid van toon. zkjëtijdTn&jeiv.~ BINNENGEKOMEN. ZIERIKZEE. 30 Aug. »Astrea", kapt. Organ, van Liverpool. Van 26 Aug.—2 Sept. 1887. Geboren: Een zoon van M. Klink en J. I-Iuigens. J. C. Schults en J. van Espen. dochter F. Boogers en P. J, van Beveren. Gehuwd: A. Kloote, 24 j., jm. en C. Kaan, 24 j., jd, Overleden: C. de Vos, 48 j., van tafel en bed gescheiden echtgenoot van J. Graveleijn. StandplaatsHAVENPLEIN. Donderdag 8 September (8 uur): met liet Successtuk: Oorspronkelijk tooneelspel in 6 tafereelen, door Rosier Faassen. Ie Rang f 1,49; 2e Rang f 1; 3e Rang f 0,?5j 4e Rang f 0,10. ÏO Abonnementskaarten 12. Omtrent het sluiten van contracten van levensverzekering en lijfrente bij de Hollandsche Sociëteit van Levensverzekeringen opgericht in het jaar 1807 te Amsterdam en tegenwoordig onder het bestuur van de Heeren J. FOCK, O. P. VAK EEGHEK, J. T. VAK ROSSE en J. G. SU.EEM, als Commissarissen, Jhr. Mr. C. IHRTSEK Jbsz., als Directeur, en Mr. J. P. PORTIEEJU, als Tweede Directeur, zijn inlichtingen te verkrijgen aan het Kantoor te Amsterdam, Reguliersdwarsstraat 12, hij H.H. Correspondenten in de voornaamste steden des Rijks en bij den Heer T. RRAIJER, te 'S Gravenhage, Billitonstraat 2, Generaal Agent. Jaarlijksche premie per Honderd Gulden Iiapitaal-Yerzekering voor het geheele leven: Op 25 jaar f 1,99. Op 40 jaar f 3,11. 30 - 2,27. 45 - 3,71. 35 - 2,64. 50 - 4,53. 100 stuks voor 50, 60, 80 cent en één gulden, allen in net étui. Bovenstaande worden steeds geleverd ter Snelpers drukkerij van H. LAKENMAN te Zierikzeealsmede door den Boekhandelaar A. C. DE MOOIJ. J AN VAN REES Sc ZOON THEEHANDELAREN te Zwolle, stellen hunne Tuitmuntend door kracht, geur en waterhoudendheid, in verzegelde pakjes van i, 2y2 en 5 ons, voorzien van stempel, prijs en nommers verkrijgbaar bij «X. 13 A.L te Zierikzee (St. Domus- straat, naast de Bewaarschool), alwaar gratis prijscouranten te bekomen zijn. v -v 4 JT

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Courant | 1887 | | pagina 3