Burgerlijke Stand te Zierikzee. ADVERTENTIES. II. Q. fluloch Houwer, Mr. J. Moolenhurgh, Mr. J. W. A. Schneiders van Qreijffenswerlh H. 13. P. Zuurdeeg, Mr. A. J. F. Fokker, cavalerie en een escadron huzaren vormden de achter hoede. Naast de koningin reden de hertog van Connaught, prins Christiaan, de prins van Battenberg, fte groothertog en de erfprins van Hessen. Bij het naderen der Koningin werd het volkslied door de muziekkorpsen aangeheven, terwijl de troepen salueerden. De hertog van Cambridge wenschte H, M. daarop namens het leger geluk de Koningin antwoordde en plotseling schalde het gejuich der manschappende infanteristen staken hunne helmen op de geweren en zwaaiden ze. Daarop volgde het défilé, dat in de grootste orde geschiedde. Chin a. De keizer van China heeft machtiging verleend tot den aanleg van een spoorweg van Peking naar Canton. Het werk zal met Chineesch kapitaal worden uitgevoerd. De spoorweg, dié aangelegd wordt om de kolenmijnen van K'ai-ping met de stad Lu-fat te verbinden, zal worden uitgebreid tot Tientsin, daar het militaire nut daarvan erkend is. Het kapitaal voor het eerste gedeelte is door de locale overheden bezorgd en het Chineesche publiek, dat misschien zal worden uit- genoodigd om in te schrijven, zal geen stem hebben in het bestuur der zaken. Men herinnert aan eene Chineesche stoomvaart-maatschappij, die onder zeer gunstige omstandigheden werd opgericht, doch in weinige jaren hopeloos in schulden stak door de onbekwaamheid van de door de regeering aangestelde directeuren. Oostenrij te llet officieuse Fremdenblatt schrijft o. a.«Wij zien met voldoening, dat de nieuwgekozen Vorst op legaal terrein wil blijven en openlijk verklaart, alleen in overeenstemming met de internationale tractaten te willen handelen. Dat opent de mogelijkheid van eene minnelijke en wettelijke oplossing der Bulgaarsche quaestie. Toch geve men zich niet aan valsche ver wachtingen overwant de groote moeielijkhtid bestond tot dusver hierin, dat de mogendheden het niet eens waren over de verkiezing van een nieuwen vorst, eene moeielijkheid, die na het votum der Sobranje even goed als daarvoor bestaat Het kon wel eens zijn, dat de schoone droom der Sobranje van eindelijk aan het land een Vorst gegeven te hebben, die de binnenlandsche orde herstellen zou, tegelijk met de goede verstandhouding tusschen Bulgarije en de mogendheden, niet lang duurde. Daarom is het beter, den loop der gebeurtenissen af te wachten dan aan de tegenwoordige episode een gewicht toe te kennen, dat zij later misschien verkrijgen zal, maar daarentegen gemakkelijk kan verliezen, wanneer de Vorst niet aan alle verwachtingen beantwoordt, die men op hem bouwt." (Semeiig'd ISuiteiiUuidscli Nieuws. Bij de onthulling, die Maandag te Brugge heeft plaats gehad van het standbeeld voor Breidel en De Conine, de twee groote Vlaamsche volksmannen, zoo goecl ook in het buitenland uit Conscience's meesterwerk »De Leeuw van Vlaanderen" bekend, kwamen uit alle streken van Vlaanderen vereenigingen met vlaggen en banieren en speelden marschen van Gevaert, Benoit enz. bij haar tocht door de oude koopstad. De autori teiten, waaronder de gouverneur der provincie, hadden op de feesttribune plaats genomen. De oudste man in Hongarije, en misschien in geheel Europa is Franz Nagy, die in 1756 geboren, nu '131 jaar oud is. Hij is betrekkelijk zeer gezond en welvarende en nog in het bezit van al zijn geestvermogens. Zijn ouders waren lijfeigenen. Tot zijn 20e jaar was hij herder, daarna werd hij soldaat en maakte als »oud- huzaar" den slag bij Leipzig in 1813 mede. Hij leeft nu van de liefdadigheid der bewoners van zijn geboorte plaats Csokna, en herinnert zich niet ooit ziek te zijn geweest. Tot 1824 rookte hij, maar uit spaarzaamheid gaf hij het op. Het dichte hoofd- en baardhaar is geelachtig wit, terwijl hij nog enkele tanden bezit. Het linkeroog heeft hem reeds lang zijn diensten ont zegd en nu is het rechter ook niet geheel gezond meer. Zijn gang is nog licht en zijn spraak zeer goed verstaanbaar. Hij eet slechts eenmaal daags en leeft zeer matig. Nagy heeft nooit de vreugden van het huwelijksleven gekend en ook nooit er naar verlangd. Een staaltje van de geslepenheid en sluwheid der Parijsche dieven geeft de heer Virmaitre, een hoog geplaatst Fransch politie-beambte, in een door hem uitgegeven boek, dat een blik doet slaan in de inrichting der misdadigers-wereld in 't algemeen en in die van Parijs in het bijzonder. De kleine geschiedenissen die de schrijver ten beste geeft, zijn zeer leerrijk, daar men met vele onbekende streken en listen van de pick-pockets en dergelijke paria's der groote steden bekend raakt en men zich er dus zooveel mogelijk voor kan hoeden. Vooral het volgende is bepaald interessant Een dame, die bij de Parijsclie fine.fleur niet bijzonder in aanzien stond, had op verzoek van eenige personen, die bij Napoleon III zeer in aanzien stonden, een invitatie gekregen voor een gemaskerd bal in deTuileriën. Op het bal verloor zij een paar diamanten oorbellen van groote waarde, en spoedig was het onder de aan wezigen bekend, terwijl het duidelijk bleek dat men met diefstal te doen had. Bij het oogenblik van ver trek, toen de dame haar rnantille zou aantrekken vond zij in de kanten van haar mantel een der verloren geraakte oorknopjes, die zij aan den chef der politie Claude, ter hand stelde. Den volgenden dag, terwijl Claude juist op een middel zon om het andere knopje in handen te krijgen, ontving hij een kaartje, waarop stond: «Graaf X, officier van het legioen van eer." Hij gaf bevel den heer onmiddellijk binnen te laten. De bezoeker was iemand van zeer voornaam uiterlijk en spoedig maakte hij zich bekend als de broeder van gravin X, die door den keizer zoozeer werd be gunstigd, en «zooals gij weet", zeide hij tot den politie-chef, «heeft zij Dinsdag het ongeluk gehad een harer oorknopjes te verliezen, terwijl zij u het andere heeft ter hand gesteld om het onderzoek gemakkelijker te maken." De chef antwoordde bevestigend en haalde het kostbare knopje uit zijn lessenaar te voor schijn. «Nu mijnheer", ging de graaf voort «gij behoeft verder geen moeite te doen; Woensdag ontving mijn zuster een brief met honderd excuses en met terug zending van het oorknopje, zie hier. Ik verzoek u nu om het oorknopje, dat u in bewaring hebt terug en dan is de voor u zoo lastige zaak uit de wereld. De politie-chef was zeer in zijn schik dat de zaak zulk een gelukkig verkeer had genomen; hij gaf het hem in bewaring gegeven oorknopje aan den bezoeker over en begeleidde hem met vele plichtplegingen tot zijn rijtuig. Denzelfden dag nog bleek dat de graaf de dief was en zich op deze bijzonder sluwe wijze ook in het bezit van het tweede knopje had gesteld. Deze ge schiedenis koste Claude bijna zijn betrekking. De hondsdagen maakten, naar men vroeger beweerde, het gevaarlijke tijdperk uit, waarin vele honden dol werden. Neen, zeiden anderen, de oorsprong dier be naming, aan zekeren tijd van 't jaar gegeven, moet elders worden gezocht en wel aan den hemel. Gedurende die dagen staat de zon in de nabijheid van het sterre- beeld «de groote hond". De ware afleiding deelde het tijdschrift Natur dezer dagen mede. Onder de oude volken bestond de gewoonte, aan de verschillende tijd perken des jaars benamingen te geven, in Verband staande met het op- of ondergaan van meer of min schitterende sterren of sterrebeelden. En als zoudanig kwam de prachtige «Sirius", de zoo helder blinkende ster in het stenebeeld «de groote hond", ook in aan merking. Zoodra deze ster in de vroege ochtendscheme ring aan den horizon zichtbaar werd, ving in de Grieksche oudheid het heetste tijdperk des jaars aan. In verband met den naam der schitterende ster noemde men het Hèmerai kumades, door de Romeinen genoemd dies canieulares. Zij vingen aan op 22, 23 of 24 Juli en duurden tot 22, 23 of 24 Augustus. Algemeen bestempelde men gedurende veie eeuwen aan de universiteiten, 't geen wij «de groote vacantia" heeten, met de benaming van feriae canieulares, omdat zij in 't midden van den zomer vielen. De mensch is er tegenwoordig op uit, zijne meest verbitterde vijanden met den microscoop te zoeken. Volgens onderzoekingen, die dr. Klein te Londen gedaan heeft, is de oorzaak van de scharlakenkoorts bij menschen ook alweer een microscopisch klein wezen. Dit werd door den professor waargenomen in het bloed van patiënten, die door de scharlakenkoorts waren aangetast, en het bleek, bij een nauwkeurig onderzoek, hetzelfde karakter te vertoonen als die, welke bij de koe eene dergelijke ziekte veroorzaakt. Daar nu de melk van eene aangetaste koe, de ziekte op den mensch kan overbrengen, is het niet overbodig hierbij te voegen, dat de werking der smetstof door eene verhitting van 85° Celcius gemakkelijk wordt vernietigd. Eene reden te meer om geen ongekookte melk te drinken. Zooals uit Ems wordt medegedeeld, bevindt zich daar weinige schreden van de vensters der vertrekken waar de keizer woonde de plek, waar in 1870 de keizer, den Franschen gezant den rug toekeerde. De burgers van Ems wilden deze gebeurtenis door een gedenkzuil verheerlijken, maar de keizer wilde daarvan niets hooren. Zoo bleef er niets over dan een eenvoudige steenen plaat, die in het kiezelpad is neergelegd en even hoog ligt als dit pad. In deze zerk zijn de vol gende woorden gebeiteld: «13 Juli 1870, 9 Uhr 10 Min. 's morgens". Op bevel van den keizer mag de steen op den gedenkdag niet met kransen en bloemen worden versierd. De Parijsche Figaro heeft een uitvinding gedaan ten behoeve der Duitsche bierdrinkers, die zeer practisch is te noemen. Dat blad weet namelijk mede te deelen, dat in de Berlijner bierhuizen op het oogenblik bord papieren schilden worden verkocht met touwtjes, die tot opschrift dragen: «Ik heb te veel bier gedronken. Breng mij naar huis straat verdieping". Zoodra de bierdrinker binnenkomt, koopt hij voor enkele pfenningen zulk een schild, vult het in, hangt het om en drinkt nu met een gerust hart zijn «bock" of «kühle Blonde", in de zekerheid later als postpakket franco thuis te worden bezorgd. De velocipede zal in liet Engelsche leger nu ook tot het vervoer van ammunitie naar het slagveld worden gebruikt. Daartoe worden 6 bycicles zoodanig verbonden, dat zij te zarnen een enkele machine, een veel wiel vormen, ter berijding voor 12 man. De wielen der enkele deelen liggen niet achter, maar naast elkaar, zoodat voor het evenwicht niet behoeft gezorgd te worden. Men kan het geheele toestel met een twaalf-spannige wagen vergelijken. De voorman bestuurt de geheele toestel en op een goeden weg worden 16 a 25 mijlen per uur afgelegd. Van den dierentemmer Agob, die te Bourges (Frank rijk) door een leeuw is gedood, wordt het volgende verhaaldAgob werkte vroeger met de bekende dieren- temster Nouma-Hara samen. Hij was een schoon man, wiens plotseling verdwijnen uit de menagerie veel opzien wekte. Toen men naar hem vroeg zeide Nouma- Hara: «Hij had vrees, ja zooals ik zeg, hij had vrees en daardoor is hij niet meer in staat in het vak te blijven. Ons geheim bestaat daarin, geen vrees te hebben. Men temt de leeuwen niet, den eersten keer plaatst men zich moedig' tegenover henzij schrikken en deinzen terug. Agob is begonnen te sidderen en geloof het gerust, de dieren hebben dat gezien. Ook schreeuwde hij te veel, dat was geen bravour meer, dat was bravade en daarmede wordt niets uitgericht. Daarom is hij heengegaan, Onze dieren zijn nu ver wend en er is niets meer met hen aan te vangen, omdat zij nu hun macht over ons kennen, waardoor er niets meer met hen te beginnen is. Heeft men in ons beroep eens gesidderd, dan moet men het opgeven of men schiet er het leven bij in. Agob wil liet niet opgeven, welnu het zal hem zijn leven kosten." Nouma-Hara heeft gelijk gehad, de leeuwen hebben Agob in zijn bedrijf gedood. Van 8—15 Juli 1887. Geboren: Een dochter van J. W. de Graay en N. van Beveren. zoon A. van der Welle en A. van Sluis. dochter J. G. Vingerhoed en C. van Dongen. P. Willemse en D. Kooijman. zoon J. Geers en C. J. Legemaate. Gehuwd: L. van der Wekken, 27 j., j.m. en C. den Boer, 30 j., j.d. Overleden: J. de Meulemeester, bijna 72 j., j,m. Cletiouwd M. C. MÜLOCK HOUWER Zierikzee, Brouwershaven J. BYBAU. 13 Juli -1887. De Heer en Mevrouw MULOCK HOUWER- Bybau betuigenook namens wederzijdsche Familie hunnen liartelijKen daiaK voor de vele bewijzen van belangstelling bij hun huwelijk ondervonden. De ZIER1KZEESCHE LIBERALE K1ES- VEREENIGING heeft voor de aanstaande verkiezing van vijf leden van den Gemeenteraad tot candidaten gesteldde aftredende ledenzijnde de HI-I. die allen deze canclidaturen hebben aanvaard. Het Bestuur C. VAN DER VLIET. J. II. C. HEIJSE.

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Courant | 1887 | | pagina 3