fglllMIl, BP. A. J. F. FOKKER, FIJNE TOILETZEEP, re Burgerlijke Stand te Zierikzee. ADVERTENTIEN. TE PACHTEN: Erf, Tuin, Boomgaard, vrucht bare Bouw- en Weilanden in Oosterla?id en Ouwerkerk. 1 H. Al A. 80 c.A. DIJK 9 H. 72 A. 10 c.A. DIJKEN en SCHORREN, VISITEKAARTJES. Stempel J. J. GEULEN, Middelburg. of toenemende misdaden aan te voeren, hetgeen het trouwens niet had kunnen doen. Als Engeland een stelsel van onderdrukking in Ierland wil toepassen onder het voorwendsel, misdaden tegen te gaan, hebben de Ieren het recht te antwoorden, dat naar verhouding in Engeland meer misdaden worden ge pleegd dan in Ierland. Het nieuwe ontwerp bedreigt Ierland met eene nieuwe lijdensperiode, maar Ierland weet te lijden. Voor Engeland is het veel erger, want de toepassing dier wet zou het met schande bedekken. Gladstone herinnert, hoe in '1876 eene groote meeting van werklieden den eersten stoot gaf aan de groote beweging over de Bulgaarsche gruwelen, eene beweging, die den val der Tories en de terugkomst der liberalen aan het bewind ten gevolge had. Moge, zegt hij ten slotte, de meeting van Maandag de doodsklok zijn van het tiranniekst, het stuitendst, het minst gerecht vaardigd van alle repressieve voorstellen, die ooit bij het parlement zijn ingediend. Het kanaal van Panama is, naar men zegt, de rechtstreeksche aanleiding tot het verschil, dat ontstaan is tusschen Engeland en de republiek Haïti, waar nu tengevolge der opwinding van de zwarte bevolking een zeker aantal vreemdelingen in gevaar zijn van vermoord te worden. Aangezien onder die vreemdelingen te Port-au-Prince eenige Franschen zijn, is een oorlogs schip van het Fransche eskader der Antillen daarheen vertrokken. Het verschil heeft den schijn van gezocht te zijn door Engeland, om zich meester te maken van het Schildpad-eiland, dat een goede oorlogspost zou kunnen woiden voor den ingang van 't kanaal van Panama. De oorzaak van het verschil is deze: Het Schildpad-eiland is bezet met bosschen van verfhout, die in 1870 in concessie waren gegeven aan de wed. VV. Maunders, geboren Faubert, tegen eene vergoeding welke echter nooit is betaald. De wed. Maunders heeft de voorwaarden der concessie niet uitgevoerd, en deze is dus vervallen en gegeven aan een ander. Daarop heeft gezegde dame zich gesteld onder bescherming van het Britsche gezag te Jamaica, hoewel zij geen Engelsch onderdaan is, en zij heeft aan Haïti eene schadevergoeding gevraagd van bijna vier millioen frank, die haar natuurlijk niet betaald is. De Engelsche regeering heeft zich de zaak der weduwe Maunders aangetrokken, en er is eene lange diplomatieke briefwisseling ontstaan, waarbij onder anderen door Haïti de bemiddeling is voorgesteld van het Fransche hof van cassatie, en daarna van den president der Fransche republiek. Men meende, dat na weigering van dit aanbod de zaak in het vergeetboek was geraakt, toen de Engelschen onlangs opnieuw hun recht op het Schildpad-eiland staande hielden en Haïti gedreigd hebben met eene beschieting. Daardoor is natuurlijk in de neger-republiek eene groote op schudding ontstaan, die thans dreigt bloedige gevolgen te zullen hebben, ten koste van de vreemdelingen te Port-au-Prince, die aan de zaak geheel onschuldig zijn. Gemengd Buitenlandsch Nieuws. De arrondissements-rechtbank te Soratow (Rusland) heeft onlangs eene zaak van heiligschennis behandeld, zooals weinig voorkomt. Een meisje van acht jaar was op zekeren dag in de kerk gekomen met eene aangekleede kat in de armen en was daarmede de tafel genaderd, waar de priester het Heilige Avondmaal toediende. De rechters erkenden de schuld van het kind, doch zonden het als zeer jong naar hare ouders terug. Het meisje verhaalde met tranen in de oogen de daad gepleegd te hebben op aanstoking harer vriendinnetjes. De landverhuizing naar de Vereenigde Staten en Canada is in de laatste weken weder verbazend toe genomen. Straatmakers, stukadoors en metselaars vinden vooral zeer gemakkelijk en voordeelig werk. De toevloed van werklieden is echter op eenmaal vooral uit Schotland, Wales, de noorder-districten van Engeland, Duitschland en Zweden en Noorwegen, zóó toegenomen, dat de meeste stoomvaart-maatschappijen hun agenten hebben aangeschreven voorloopig de inschrijving van landverhuizers weer eenigen tijd te staken. Een Petersburger courant bevat het volgende bericht »Er loopt hier een gerucht, dat binnenkort het dragen van hooge cylinderhoeden verboden zal worden. Als reden hiervoor wordt opgegeven, dat de politie er achter was gekomen, dat de nihilisten hunne moord werktuigen, bommen enz. in de hooge hoeden wilden verbergen. Door eene bijzondere inrichting van het hoofddeksel, zou de bom daarin hangen, terwijl dit verder zoo zou gemaakt zijn, dat bij het afnemen van den hoed, bij het groeten b. v. door een verborgen veer de bom in een bepaalde richting geslingerd wordt." Hoe men telegram-kosten spaart. Een heer te Gotha ontving onlangs een telegram uit New-York van den volgenden inhoud: »3de brief Johannes, vers 13-15." De man zag vreemd op en dacht eerst dat men een loopje met hem had willen nemen, maar bij eenig nadenken besloot hij die bijbelplaats eens op te slaan, en zag toen dat die verzen a's volgt luiden: »Ik had veel te schrijven, maar ik wil u niet schrijven met inkt en pen. Ik hoop u echter weldra te zien, dan zullen wij mondeling met elkander spreken. Vrede zij u. De vrienden groeten u. Groet de vrienden met name." De Oostenrijksche hofbeambten hadden, zooals de Daily Chronicle verhaalt, bij het verblijf van den Russischen keizer te Kremsier alle mogelijke voorzorgs maatregelen genomen voor diens veiligheid, en deelde men den Russischen major-domus dit alles mede. Nadat deze zwijgend de Oostenrijksche beambten had aangehoord, zeide hij tot hunne groote verbazing, dat ze een van de belangrijkste voorzorgsmaatregelen vergeten hadden. »Gëen enkele schoorsteen", zeide hij, »is bewaakt." Dadelijk werd bij eiken schoorsteen van het paleis een schildwacht geplaatst. Kort daarna kwam de czaar aan en werd hij naar zijne vertrekken geleid. Het eerste wat hij zag, toen hij eens in zijn studeervertrek rondkeek, was een nihilistische procla matie, die op zijn schrijftafel lag. Graaf d'Ormour, te Parijs, iemand die bijzonder veel van muziek houdt, kwam, nu ongeveer zes jaren geleden, in de voorstad Saint-Dénis langs een huis, waar hij een jong stemmetje een lied hoorde zingen. De graaf ging op het geluid af, trad de woning binnen en nadat hij vernomen had, dat het 't veertienjarige dochtertje van eene werkster was, riep hij vol geest drift uit: »Het kind heeft veel talent, ze maakt trillers als een leeuwerik, ik laat de kleine tot zangeres opleiden." Werkelijk liet de graaf het meisje zes jaren lang les geven, hij gaf haar eene piano, terwijl hij ook voor hare kleeding zorgde. Door zijne bemoeiingen kon de jonge zangeres Claire Dupuis vier weken geleden in de Opéra comique optreden, waar zij evenwel verbazend fiasco maakte. «Dat beteekent niets", meende de graaf, «zij was nog een weinig bedeesd." De proef werd herhaald, maar de uitslag bleef dezelfde, en de professor, die den graaf hierover sprak, zeide: «Ik heb het altijd wel gezegd, dat zij geen greintje talent had." De graaf zocht het meisje te troosten, maar tot zijne groote verrassing klaagde mama Dupuis hem aan, daar hare dochter door zijne dwaze manie zooveel tijd verloren had. «Bovendien", riep zij uit, «had ik niet eens plaats genoeg om te wonen, want de piano nam bijna de geheele kamer in, en de boven kamers, die ik anders goed had kunnen verhuren, bleven leeg door het gegil in huis." De rechter zeide tot den aangeklaagde: «De vrouw heeft geen recht om schadevergoeding van u te eischen, maar wanneer gij het arme meisje eene kleine schadeloosstelling wildet geven voor de teleurstelling, zoudt ge daarmede wèl doen. De graaf zag het meisje vriendelijk aan en zeide: «Zoek een braven man; van mij krijg je een goeden bruidschat en weet je, ik weet er meer van dan die recensenten, je hebt toch een mooien triller Niet minder dan 272 bezitters van winnende loten van de loterij der jongste Antwerpsche Tentoonstelling, d. i. bijna 10 percent, hebben verzuimd hun prijzen af te halen. Onder de gewonnen voorwerpen, zegt het Handels blad van Antwerpen, zijn er zeker van geringe waarde, maar er zijn er ook welke voor honderden, ja duizenden franken zijn aangekocht. De bezitters dezer nummers kunnen alsnog er den prijs van krijgen, mits zij zich vóór 27 April a.s. wenden tot den heer Amelin, Zijstraat 1, te Brussel; anders worden de niet afgehaalde voorwerpen ten bate der schatkist verkocht. Waartoe de verzamel-manie iemand kan brengen Eenigen tijd geleden werd een commissaris van politie te Parijs geroepen, om den zelfmoord van een 72-jarig grijsaard te constateeren. Bij dezen ongelukkige, tot de grootste ellende gebracht, vond men niet minder dan 80,000 tram- en omnibuskaartjes, alle volgens datum en plaats gerangschikt van de postwagens uit den tijd van Louis Philippe, tot aan de electrische trams van de tentoonstelling. Tusschen twee huwelijks-agentessen te Berlijn was ongenoegen ontstaan, omdat de een de ander een «vetten" candidaat had weggekaapt, die nu op het punt stond met de laatst aanbevolene te huwen. Om zich te wreken schreef de verontwaardigde huwelijks- bezorgster een brief aan de bruid, dat haar aanstaande echtgenoot haar door middel van een huwelijks-agent schap had leeren kennen; dit kwam de eerste agentesse te hooren en het gevolg was, dat zij haar ambt- genoote een flink pak slaag gaf. De geheele zaak zal nu voor de rechtbank komen. ZEETIJ Dl NG-EN. BINNENGEKOMEN. ZIERIKZEE. 13 April. «Jasper", kapt. Battershill, van Liverpool. Van 1—15 April 1887. Geboren: Een dochter van J. L. Cashoek en M. M. Vermaas. W. Timmermans en M. Boogerd. zoon D. Versteeg en J. Legemate. A. D. van de Stolpe en W. Anker. J. Saaman en J. W. de Jonge. J. Kooiman en H. Zijta. C. Laven en W. van der Stel. A. van den Hamer en A. van Popering. H. Luijk en Q. Klaasse. Gehuwd: Th. Trompeiy21 j., j.m. en M. Berkhoudt, 19 j., j.d. Overleden: A. Loenjers, 9 j., d. G. Lokker, 22 j., ongeh. d. R. Bezaans, 80 j., ongeh. z. L. K. Manni, 3 w., d. Als levenloos aangegeven: Een zoon van C. van der Werf en W. Remmers. dochter H. Luijk en Q. Klaasse. De ZIERIKZEESCHE LIBERALE KIES- VEREENIGING heeft tot candidaat gesteld voor de vacature in den gemeenteraad den Heer die deze candidatuur heeft aangenomen en aan alle liberale kiezers dringend wordt aanbevolen. Het Bestuur C. VAN DER VLIET. Mr. J. MOOLENBURGH. J. H. C. HEÏJSE. zijnde eene HOIFSTJED.'E9 bestaande in Woon huis (gedeeltelijk vernieuwd), twee Schuren en verder Getimmerte, staande en gelegen in de Gemeente Oosterland (Duiveland) met 58 H. 86 A. 58 c.A. en (zijnde de Zuidzeedijk en het vóórliggende schor) in alles te zamen 70 H. 00 A. 48 c.A. (173 Gemeten 164 Roeden) aan elkander gelegen. NT.BB. Hierbij volgen de Mest en het $troo in den Mestput en op de Hofstede aanwezig. De pacht gaat in met rooven van den oogst 1887. Te bevragen ten kantore van Jhr. W. M. H. DE JONGE te Zierikzee, alwaar ter visie liggen de kaart en de conditiën der verpachting en waar de inschrij vingsbiljetten moeten worden ingeleverd vóór of op 30 April 1887. 100 stuks voor 50, 60, 80 cent en één gulden, allen in net étui. Bovenstaande worden steeds geleverd ter Snelpers drukkerij van H. LAKENMAN te Zierikzee, alsmede door den Boekhandelaar A. C. DE MOOIJ. Gr uiman ve p. stuk 15 ct. doosjes van 3 st. 40 ct. Chinois 25 70 Mede verkrijgbaar bij de Heeren A. M. E, VAN DISHOECK en A. C. DE MOOIJ, Zierikzee.

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Courant | 1887 | | pagina 3