^Buitenland.
volmaakt in orde en behoorlijk gefrankeerd was. Hij
bestelde bij den zadelmaker twee volledige paarden
tuigen, verscheidene paren, verschillende vernikkelde
sporen en eenige hoofdstellen van verschillende modellen.
Daar hij. zooals hij zeide. denzelfden avond moest ver
trekken, verzocht hij den zadelmaker het bestelde
naar het Oi lans-station te zenden, de pakken aan
het goederen-kantoor te bezorgen en het vrachtbriefje
aan het buffet in de wachtkamer van het station af
te geven, waar hij het dan wel zou afhalen en verder
bezorgen. Wat de betaling betreft, was hij niet den
heer Tresson overeengekomen, dat deze maandelijks
een gedeelte van de schuld zou aflossen. De zadel
maker voerde zonder eenige bedenking de orders van
den vreemdeling uit en de pakken werden door een
loopjongen naar het station gebracht. Den volgenden
dag evenwel herinnerde de heer Terrier zich enkele
bijzonderheden, die hem op het eerste oogenblik niet
waren opgevallen, maar die hem nu verdacht voor
kwamen en daar hij een oplichterij vreesde, zond hij
een telegram aan den kolonel van het regiment en
aan vicomte de T., om zekerheid te bekomen omtrent
Tresson, die voor de betaling zou zorgen. Men ant
woordde hem, dat deze onbekend was.
De pakken waren aan het goederenkantoor afgehaald
en de heer Terrier heeft een aanklacht ingediend bij
den commissaris van politie, die een onderzoek heeft
ingesteld.
Frankrij k.
De regeering heeft een plan ontworpen tot wijziging
der suikerwetgeving. Het ontwerp zal deels een tijdelijk,
deels een definitief karakter hebben. Het eerste bestaat
hierin, dat het recht op de geraffineerde suiker
gedurende het jaar 1887, te beginnen met '1 April,
verhoogd wordt met 10 fr. per 100 kilo. Deze maat
regel zal niet alleen van toepassing zijn op de geraf
fineerde suiker, die reeds niet 50 fr. belast is, maar
ook op de suiker, die als excedent van het fabrikaat
bij de wet van 1884 van de belasting is vrijgesteld.
Het andere gedeelte der voordracht, de maatregel die
bestemd is van blijvenden aard te zijn, houdt in, dat
de belastbare hoeveelheid verhoogd wordt van 6y4
op 7 percent.
In de laatste weken zijn weder een aantal misbruiken
aan het licht gebracht, die een gevolg zijn van politieke
protectie. De afgevaardigden Salis en Laur, de laatste
een bekend ingenieur, hebben de mislukte havenwerken
van den laatsten tijd toegelicht. In de laatste tien
jaren zijn 348 millioen voor havenwerken uitgegeven,
een veel hoogere som dan in Engeland en Duitschland
is besteed. De in Algerië gebouwde havens, zegt Laur,
zijn allen mislukt. De haven van H&vre heeft zeer
veel geld gekost, maar de groote overzeesche stoom
schepen kunnen er niet binnen loopen. Te St. Malo
zijn 27 millioen verspild en alle aan het Kanaal en
den Atlantischen Oceaan gelegen havens verzanden
en worden hoe langer hoe ontoegankelijker voor groote
schepen. Dit is ook de voornaamste reden, waarom
Hèvre niet tegen Antwerpen kan concurreeren. Met
de uitvoering der havenwerken werden ingenieurs
belast, die op aanbeveling van afgevaardigden waren
aangesteld en zoo weinig geschikt waren voor hun
taak, dat zij tot tweemalen toe moesten worden ver
vangen. Ook de uitbreiding van liet spoorwegnet
veroorzaakt bittere teleurstelling. Toen zij in 1883
door eene speciale overeenkomst aan de zes groote
spoorwegmaatschappijen werd opgedragen, werden de
kosten op 2600 millioen berekend. Sedert is er 483
millioen verwerkt, maar daarbij heeft men de over
tuiging opgedaan, dat de kosten minstens 400 millioen
te laag zijn geraamd. Overigens zijn de bevoorrechte
maatschappijen gewoon den Staat hooge kosten in
rekening te brengen. Toen don Carlos op bevel
der regeering Frankrijk moest verlaten, werd hij per
extra trein van Pau naar Boulogne vervoerd. Daarvoor
hebben de drie betrokken maatschappijen zich 6654 fr.
95 centimes laten betalen.
In de Matin laat de heer John Lemoinne als volgt
zich uit over het schrijven van kardinaal Jacobini:
«Met de grootste onpartijdigheid en met volkomen
vrijheid van oordeel zullen wij zeggen, dat de paus
ons toeschijnt zijne godsdienstige en politieke rol met
juistheid te hebben opgevat, en dat wij zijnen stap
even onberispelijk als zijne taal onaantastbaar achten.
Vooreerst is het niet mogelijk, in de tusschenkomst
van den paus de geringste Frankrijk vijandige bedoeling
te vinden. Dg quaestie is voor hem een quaestie van
binnenlandsch belang in Duitschland, van betrekkingen
tusschen kerk en staat. Mij beoogt vóór alle dingen
de intrekking van de bijzondere op de kerk in het
Duitsche rijk toegepaste wet, em om die te verkrijgen,
verleent hij zijn steun aan de regeering in eene zaak,
welke de kerk niet raakt. En wanneer de katholieken,
die zich zijne onderdanen noemen, zich op partijbelangen
beroepen, antwoordt hij hun, dat zij zoowel volstrekte
en vaste als betrekkelijke en voorbijgaande plichten
hebben. Dat is de ware leer der kerk, welke de
verschillende regeeringsvormen van ondergeschikten
aard acht en in de politiek slechts de middelen zoekt
otn voor hare hoogere en oudere belangen te dienen.
De paus ziet, dat de katholieke partij bij de laatste
crisis de regeering heeft verslagen; hij ziet in dat
bedrijf gevaar voor eene verscherping der kerkwetten,
en hij zegt uitdrukkelijk, dat hij den keizer en zijn
minister wenscht te winnen. Indien, gelijk alles doet
gelooven, en ondanks eenig gemor, zijne tusschenkomst
afdoende is, zal hij het recht hebben zich daarvoor
te doen betalen, en dit is de drijfveer van geheel
zijne handelwijze. Het is een der eigenaardigste, belang
wekkendste, buitengewoonste dingen onzes tijds, de
geestelijke macht van den paus te zien toenemen
juist tengevolge van het verlies zijner wereldlijke
macht."
JOuit soli land.
De Kölnische Zeitung betoogt, dat wat kardinaal
Jacobini zegt van de. van Duitschland te verwachten
hulp, ten einde verbetering te brengen in den onhoud-
baien toestand van de curie, niet beteekent, dat hij
het herstel der wereldlijke macht van den paus
verwacht. De politieke souvereiniteit van den paus
wordt echter voortdurend door Italië bedreigd, het zou
wenschelijk zijn haar onafhankelijk van de Italiaansche
waarborgwet, algemeen erkend en verzekerd te zien.
Eene Europeesche verwikkeling zou wellicht de Itali
aansche regeering in de verzoeking brengen om de
waarborgen wet geheel op te heffen. Paus Leo is
volgens de Kölnische veel minder intransigent
dan zijn voorganger, en zou zich waarschijnlijk wel
met den koning van Italië willen verzoenen. Doch de
eerste stappen kunnen evenmin door hem, als door
koning Humbert worden gedaan, en daarom is het
wenschelijk, dat een derde de behulpzame hand reike,
om het werk der verzoening tot stand te brengen.
Die rol is, volgens de Kölnischevoor Duitschland
weggelegd.
IV oord-Amerika*
De toestand, in verband met de werkstakingen te
New-York, wordt voortdurend beter en de pogingen
der «Ridders van den Arbeid" om al de werklieden
van den Reading-spoorweg tot eene werkstaking te
nopen, uit sympathie met de steenkooldragers aan de
haven van New-York, zijn mislukt. Bedoelde werklieden
hebben eene schikking met de Spooi weg-Maatschappij
aangegaan, waardoor ;.eene werkstaking vermeden is.
Het verlangen der «Ridders" kwam trouwens hierop
neder, dat 100,000 man den arbeid zouden neder-
leggen ten believe van 85 anderen. Intusschen hebben
thans weder te Boston de beambten eener tramlijn,
ten einde de werkstakenden aan eene andere lijn te
steunen, den arbeid gestaakt. Het verkeer staat stil,
tot groot ongerief van het publiek, daar de maat
schappijen geene plaatsvervangers kunnen krijgen.
Rusland.
In de groote katoenspinnerij Demidoff en Go., nabij
Viazniki in de provincie Vladimir, is den 26 Januari
eene groote werkstaking begonnen. Duizende arbeiders
hadden den arbeid gestaakt. De fabrieken en magazijnen
hadden eene ware belegering te doorstaan. De kantoren
werden totaal verwoest en de boeken verscheurd,
groote hoeveelheden koopwaren verbrand, overal schade
en vernieling toegebracht en alles leeggeplunderd. De
directeur en de opzichters werden door de razende
menigte aangevallen en doodelijk gewond. Het oproer
duurde dpn geheelen nacht, 's Morgens kwam de
ondergouvevneur der provincie met eene sterke afdeeling
troepen ter plaats en toen werd spoedig de rust
hersteld. De reden van dat oproer is, volgens sommige,
het toepassen der nieuwe wet op den arbeid in
fabrieken. Het Dagblad van Moskou valt hevig de
justitie aan, die de belhamels der werkstaking in de
fabrieken Morozoff verleden jaar ongestraft liet en
aldus de ontevreden werklieden tot den opstand
aanmoedigt.
Italië.
De Opinione verlangt, dat bij de oplossing der
minister-crisis de buitenlandsche politiek vooral moet
worden in aanmerking genomen. Binnen weinige maanden
loopt het verdrag met Duitschland en Oostenrijk ten
einde, dat bestemd geweest is om een waarborg te
zijn van den vrede en van de integriteit van het
wederzijdsch grondgebied. Graaf Robilant heeft tot
nu toe eene vernieuwing van dit verdrag verhinderd,
omdat hij grootere voordeelen voor Italië wilde be
dingen. Het is van het hoogste belang, dat deze
onderhandelingen tot een goed einde worden gebracht.
Men maakt uit dit artikel op, dat tusschen Robilant
en Depretis verschil van meening over de buitenlandsche
staatkunde bestond. De eerste zou een beslissende
stap hebben willen doen, en begrepen hebben, dat hij
daarvoor eene grootere meerderheid noodig had, dan
die, waarover het ministerie-Depretis kon beschikken.
Gemengd Buitenlandse!] Nieuws.
Het ontslaan van Bucharest. Bucharest, de hoofdstad
van Rumenië, strekt zich aan weerszijden van het
riviertje Demkomitza, in de vruchtbare Walachijsche
vlakte zoover uit, dat men meenen zou een stad met
een half millioen inwoners voor zich te zien, terwijl
zij in waarheid niet meer dan 25.000 huizen en 230,000
inwoners telt. Toch behoort Buchaiest tot de merk
waardigste steden van Europa, Omtrent het ontstaan
van de stad wordt het volgende verhaald: Heel lang
geleden in welk jaar weet niemand woonde in
het stadje Varna aan de Zwarte Zee een schatrijk
Armenisch koopman met een allerbekoorlijkste dochter,
Guzla, die op haar zestiende jaar de parel van het
Oosten genoemd werd. Het kostte den koopman heel
wat moeite om zijn schatten voor de roofzucht der
rijksgrooten te beveiligen, maar nog veel meer zorg
baarde hem de toekomst zijner dochter. Hoewel zij
voortdurend omringd was door een schaar van aan
zienlijke aanbidders, wilde hij dat zij slechts hem
hare hand zou reiken, die haar uit ware liefde ten
huwelijk vroeg. Eens op een morgen kwam men hem
zeggen, dat zijn dochter gedurende den nacht ver
dwenen was. De koopman was buiten zichzelven van
schrik en ontsteltenis, want dat zij niet alleen ontvlucht
zou zijn, begreep hij heel goed. Daar hoorde hij het
veulen van zijn lievelingspaard Bukar klagend hinneken.
Hij snelde naar den stal en bemerkte, dat het moeder-
paard ook verdwenen was. Zonder twijfel had zijn
dochter het gebruikt om te vluchten. Nu riep hij zijn
hofmeester om hem de noodige orders te geven en
dan de vluchtelingen na te zetten, maar zie de
hofmeester was ook weg! Toen ging den Armeniër
een licht op, en hij zwoer een duren eed, dat hij
niet eer rusten zou, vooraleer hij het vermetele tweetal
achterhaald had. Ten einde te ontdekken welken weg
zij gevolgd hadden, nam hij het veulen mee, dat zeker
het spoor zijner moeder wel zou weten te vinden, en
het sloeg ook terstond de richting naar het noord
westen in. De koopman volgde en bereikte weldra den
Donau. Daar was het veulen eensklaps uit zijn oogen
verdwenen, en reeds wilde hijmismoedig omkeeren,
toen een visscher hem toeriep, dat het veulen den
stroom overgezwommen was en hem tevens aanbood
om hem over te zetten. Het geschiedde, en toen de
angstig zoekende vader het land aan den overkant
wat verder ingegaan was, hoorde hij plotseling een
welbekend gehinnik. Verheugd ging hij op het geluid
af, en daar trof onverwachts een verrassend schouwspel
zijn oogen. Aan een boom vastgebonden zag hij zijn
lievelingspaard Bukar het veulen liéf kozen en ónder
het looverdak van den boom koosden nog twee anderen,
zijn dochter Guzla en haar geliefde. Eerst werd hij
hevig vertoornd en wilde gewapenderhand op de
ongehoorzame losstormen, maar Guzla snelde hem te
gemoet, omvatte zijn knieën en smeekte om genade.
«Deze bruidegom of niemand!" sprak zij, en eindelijk
gaf de vader aan haar wensch gehoor. Ter herinneiing
aan het wedervinden zijner dochter, liet hij op de
plek een huis bouwen en daav de streek schoon en
vruchtbaar was, volgden er weldra meer, totdat er
een stadje ontstond, dat ter eere van het Arabische
paard Bukar-Aske (Bukar-Stad) genoemd werd, waaruit
larer de naam Bucharest ontstaan is.
Zooals bekend is, houden zich in Indië tal van fakirs
of Mohamedaansche bedelmonniken op, die tot ver
eering van hun god Brahrna in hun wild fanatisme
allerlei dwaasheden begaan en nochtans bij de bevolking
in een reuk van heiligheid staan. De een wordt een
«zuilenheilige" omdat hij een groot gedeelte van zijn
leven op de ruïne van een tempel doorbrengt, een
ander weer laat zich tot den hals toe begraven enz.
Onze Westersche fakirs doen hun werk in eenigszins
gewijzigden vorm. De een lijdt een geheelen tijd honger,
een ander weer verslindt ongeloofelijke hoeveelheden
voedsel maar de nieuwste fakir van onze zone is
lord Carlington, die van den morgen van den 25 tot
den avond van den 28 Januari duizend stuks havanna
sigaren oprookte.
Een blad uit Buda-Pest meldt een «strike" van
een zeer bijzondere soort, nl. dat door de aanzienlijkste
burgers in de hoofdstad eene beweging op touw wordt
gezet, die ieder aanmaant, de opera niet meer te
bezoeken, zoolang graaf Keglevisch intendant is.
Een van de grootste eters van den tegenwoordigen
tijd zal ongetwijfeld wel zijn een militair oppasser,
bijgenaamd «dikke Peter", in dienst van ritmeester X.
te Berlijn. Toen Peter, een gezonde en sterke boeren
knaap, bij het regiment in dienst kwam, kon hij,
ondanks dubbele of driedubbele menage, nooit genoeg
eten. Zijn honger spotte met iedere opoffering van de
bataljonskeukende arme kerel viel geducht af en
zou ongetwijfeld aan een vreeselijken hongerdood ge
storven zijn, als ritmeester X. zich zijner niet aan
getrokken en hem als oppasser bij zich in dienst
genomen had. Dank zij de gulle vrijgevigheid van
