baren, schreeuwden zij »een leven hoog" op den Czaar
uit, en dwongen de met hen in het bierhuis aan
wezigen op te staan, en in de vereering van hun
Keizer, door eveneens te schreeuwen, in te stemmen.
Toen aan dat verlangen door de Duitschers niet on
middellijk werd voldaan, grepen de Russen hun neven-
lieden bij den arm en wilden hen op die manier tot
instemming dwingen. Dat die eigenaardige manier van
uitnoodigen niet welkom was, is zeer verklaarbaar,
en het duurde dan ook niet Jang of er ontstond een
algemeene vechtpartij. De Russen werden met hun
gids door de politie in verzekerde bewaring gebracht.
In het nieuwe tooneelstuk van Dumas,' »Francillon"
genaamd, spreekt een van de handelende personen
van eene Japansche salade, en geeft zelfs het recept
tot de toebereiding hiervan. Natuurlijk onthouden alle
aanwezige dames de ingrediënten, en den volgenden
dag wordt in tal van Parijsche huizen een Japansche
salade toebereid. Het recept in 't stuk is echter helaas
zoo onvoldoende, dat tot nu toe alle pogingen om een
smakelijk gerecht toe te bereiden volkomen mislukten,
en de arme Dumas krijgt dagelijks brieven, in hoffelijken
vorm van »de .mevrouwen", op minder beschaafde
toon van de keukenmeiden. Dezer dagen ontving
Dumas zelfs een voornaam bezoek; de keukenprinses
van president Grévy wilde namelijk eens nauwkeurig
ingelicht worden omtrent de salade. Het onderhoud
schijnt haar evenwel niet geheel bevredigd te hebben,
want hare laatste woorden tot Dumas luidden
«Wanneer uwe personen niets van de kookkunst
verstaat, laten ze er dan ook niet over spreken!"
Een eigenaardig proces is te Londen gevoerd. De
klager, Brett genaamd, had, toen hij in een restaurant
iets gebruikte, behalve de spijs die hem was voorgezet,
ook een voorwerp ingeslikt, waarvan hij na een
langdurige ziekte en verscheidene operaties, in den
vorin eener naald met een draad eraan, bevrijd werd.
De aanklager eischte van den restaurateur eene
schadevergoeding van 2000 pd. st. Zijn eisch is
afgewezen.
Een Spaansche pelgrim, die voor eenigen tijd te
Rome door zijn kluizenaarsleven de aandacht van
het publiek tot zich trok, bevindt zich thans te
Napels, waar hij ook van zich doet spreken.
Vier jaren geleden was hij veearts te Madrid, toen
hij plotseling roeping gevoelde, om de kerk als zendeling
te dienen. .Jaar hij dit verlangen niet kon bevredigen,
werd hij pelgrim en legde hij te voet den weg af
naar 't beloofde land. Nu wil hij de verschillende
plaatsen in Egypte en Noord-Afrika bezoeken, waarvan
in de heilige schrift gesproken wordt om vervolgens
weer naar Palestina te ïeizen. «Gebed en kastijding"
ls zijn zinspreuk, zijn doel, de overwinning der wereld,
des vleesches en des duivels. Om dit te bereiken trekt
hij bedelend, hongerend door de wereld, slechts in een
eenvoudige monnikspij gekleed. Zijn nachtleger zoekt
hij in den regel in een stal. Op de vraag of hij zich
wiesch, heeft hij geantwoord: «Ja, als het regent."
Sedert hij in Napels is, brengt hij bijna den ganschen
dag in de kerk door.
Met het oog op de herhaalde klachten van het
wegmaken van sneeuw door middel van zout, deelt
een Amerikaan in een Weener blad mede, dat reeds
ongeveer dertig jaren geleden te Philadelphia door de
tramweg-maatschappij dit middel werd toegepast, doch
dat na korten tijd de gemeenteraad zich genoodzaakt
zag om het gebruik van zout tot dit doel, als schade
lijk voor de gezondheid, te verbieden. De doctoren
constateerden nl. dat het aantal ziekten door kou en
natheid veroorzaakt, zeer toenam.
De brei die ontstaat door de verbinding van sneeuw
en zout, tast het schoeisel aan en de zolen en het
bovenleer worden zoo met zout doortrokken, dat het
leer niet meer wil drogennatte voeten en de onge
steldheden daaraan verbonden, zijn natuuriljk hiervan
de onaangename gevolgen.
De eerste internationale tentoonstelling voor volks
voeding en onderwijs is Donderdag te Leipzig geopend.
Omstreeks 450 inzenders nemen er deel aan, waar
onder velen uit Italië, Nederland, Engeland en Rusland.
Deze tentoonstelling is even interessant als leerrijk en
geeft een ruim overzicht over de volks- en leger-
voeding. Op den dag der opening vond 's middags in
een der zalen de spijziging plaats van twee bataljons
infanterie met zuurkool, erwten, pekel- en rundvleesch
en in den tuin snelkoken en eten van een compagnie
artillerie. Deze week komen verscheidene gestichten
aan do beurt.
portwijn antwoordde de ander. Daar ze van meening
verschilden, proefden ze beide nog eens. «Ik zeg u
dat het Marsala is!" «En ik zeg u dat het port
wijn is. Laten we het nog eens probeeren!" Dit ge
schiedde. «Nu wat moet ik er voor opschrijven,
Marsala of Portwijn?" vroeg de eerste executeur.
«Schrijf maar liever op: een leege fleschantwoorde
de ander diep ademhalend.
Zooals de Italia meldt, heeft de politie te Rome
aan alle omnibus- en tramway-conducteurs verboden,
bij het voorbijrijden van 't huis van den minister
president Depretis, te fluiten, te bellen of op den
hoorn te blazen, daar Depretis tengevolge eener rheu-
matische kwaal zeer zenuwachtig is.
Onder de landen, waarheen zich in den laatsten
tijd de grootste stroom van landverhuizers richtte,
behoort ongetwijfeld Texas in de eerste plaats te
worden genoemd. Thans wordt er op gewezen in
Duitsche bladen, dat de goede landerijen bijna alle
reeds in 't bezit van landbouwers zijn, en dat de
overgeblevene voor landbouw bijna, of in 't geheel
niet geschikt zijn.
Voor korten tijd nog verklaarde een reiziger, dat
het land ten westen van Dallas en fort Worth een
troosteloozen aanblik oplevert: dorre steppen, ver
schrompeld graan, uitgehongerd vee. Voor een paar
dagen nu kwam het bericht van een hongersnood,
die tengevolge van den mislukten oogst in West-
Texas is uitgebroken.
In het eerst hebben de bezitters van land aldaar
de zaak willen loochenen, daar zij tot geen prijs Texas
in miscrediet wilden ziennu worden hunne stemmen
evenwel overschreeuwd door die van de ongelukkige
noodlijdenden. Het is te hopen, dat de Amerikaansche
weldadigheid en vrygevigheid den nood der onge
lukkige slachtoffers een weinig zal verzachten.
Het verbod van den uitvoer van paarden
uit Duitseliland.
Berlijn, 27 Jan. Het verbod der regeering tot
uitvoer van paarden heeft hier nog al de aandacht
getrokken. Deze maatregel behoort tot de zelden voor
komende veischijnselen in Duitschland, want het eerste
verbod van dien aard werd uitgevaardigd op 7 Juli
1877 en op 22 Juli 1878 weer opgeheven. Toen
werd dit verbod gerechtvaardigd door den Turksch-
Russischen oorlog. Toch beschouwt men nu den maat
regel volstrekt niet als eene bedreiging, ofschoon men
overtuigd is, dat de regeering daartoe niet zou zijn
overgegaan, indien zij het niet werkelijk noodig had
geacht. Inderdaad is dan ook in de laatste maanden
van 1886 de uitvoer van paarden naar Frankrijk en
Nederland zeer toegenomen, maar daar staat weer
tegenover, dat ook de invoer vun paarden aanmerke
lijk is vermeerderd.
Ziehier enkele bijzonderheden, welke tot toelichting
kunnen dienen. Duitschland behoort tot die landen,
welke niet in staat zijn de paarden, noodig voor den
landbouw, voor de rijtuigen en het leger, zelve te
leveren, maar het moet hiervoor elders ter markt
gaan. Volgens de laatste veetelling in 1883 bezit
Duitschland 3,522,545 paarden, terwijl van 1880 tot
'1885 400,363 paarden werden ingevoerd tegen een
uitvoer van '109,053. Jaarlijks overtreft de invoer dus
den uitvoer met 48,552, zoodat Duitschland elk jaar
4/32 van de paarden, welke het noodig heeft, van
elders ontvangt.
Wat nu den geheelen uitvoer van paarden betreft,
deze bedroeg in de eerste 9 maanden van het vorige
jaar niet zoo bijzonder veel meer dan in de vorige
jaren, rnaar wel kwam er wijziging in de verhouding
van den uitvoer naar de verschillende landen. In de
eerste 11 maanden van 1886 wei-den naar Frankrijk
uitgevoerd 1084 paarden tegen 354 in dezelfde maanden
van het vorige jaar; naar Nederland 2147 tegen
1631 in '1884. Daarbij werd minder uitgevoerd naar
Zwitserland, terwijl ook de invoer uit Frankrijk toe
nam. Uit Frankrijk werden 5832 paarden naar Duitsch
land gebracht, uit Nederland 7234, uit België 18,280
en uit Zwitserland 713. In het geheel ontving Duitsch
land van zijn oostelijke naburen dus 25,651 paarden.
Men ziet dus, hoe zeer Duitschland in dit opzicht
afhankelijk is van zijne naburen. Daar de uitvoer
vooral naar Frankrijk zoo is toegenomen, heeft de
regeering den uitvoer door haar verbod belet, maar
daardoor stelt zij zich aan dergelijke maatregelen van
de zijde harer buren bloot, en daardoor zou Duitsch
land, dat meer paarden van zijn buren ontvangt dan
het hun geeft, ongetwijfeld het meeste nadeei lijden.
nog op te merken, dat een Duitsch rijkspatent aan
den heer E. Turpin te Parijs is verleend voor eene j
methode ter vervaardiging van eene ontplofbare stof j
uit pikrinzuur. Zou het misschien met het geheim
zinnig meliniet in verband staan." Uit Krakau
werd aan de Pester Lloyd getelegrafeerd, dat de
Russische regeering twee fabrieken van pikrinzuur,
eene bij Cherson en eene bij Paltawa, laat bouwen.
Fransche werklieden, die voor deze fabrieken waren
aangenomen, passeerden onlangs Warschau. Alles wat
die fabrieken produceeren, moet aan de regeering
worden afgeleverd. De grondstoffen ter vervaardiging
van pikrinzuur komen uit Frankrijk en worden in
Rusland vrij van rechten ingevoerd.
Frankrijk.
Een aantal Parijsche bladen verklaren eenstemmig,
dat de minister Boulanger de laatste dagen geen enkelen
correspondent van een buitenlandsch blad ontving. Die
verklaring vindt haren grond in een bericht van de
Londensche Daily Telegraph, waarin de schijn werd
aangenomen, alsof de Fransche minister van oorlog zich
over het behoud des yredes min of meer bedenkelijk
had uitgelaten. Bij die verklaring voegen de bedoelde
bladen heftige uitvallen tegen de Engelsche pers, wegens
hare valsche berichten der laatste dagen.
In een officieel rapport over den vooruitgang der
oesterteelt in Frankrijk zegt de heer Renard dat sedert
1861 eene som van meer dan 3y2 millioen fr. is be
steed tot aanmoediging der teelt. Dit heeft goede
vruchten gedragen. In 1860 waren de meeste oester
bedden verdwenen, en de overige waren ten halve
verwoest. In 1885 waren zij gedeeltelyk hersteld en
23,000 concessies van bedden leverden 597,164.000
oesters, die eene waarde vertegenwoordigden van meer
dan 12 millioen fr. Deze cijfers, zegt Renard, bewijzen
voldoende, dat het kapitaal in dezen tak van nijverheid
ten koste gelegd, meer vruchten heeft afgeworpen,
dan redelijkerwijze van eenige industrieele onderneming
verwacht kon worden. Er blijft intusschen in deze zaak
nog veel te doen, laat hij er op volgen. De spoorweg
vrachten zijn te hoog; hetzelfde is het geval met den
accijns te Parijs. Ook wil Renard eene afdoende be
scherming der oesterbedden. De oesterbedden te Arcachon
nemen eene eerste plaats in dezen tak van nijverheid
in. In 1857 waren aldaar slechts 20 bedden en in
1865 reeds 297, die meer dan 10 millioen oesters
leverden. Thans brengen zij er omstreeks 300 millioen
voort. Op de kust van Bretagne, waar de bedden uit
geput waren door een overmatig gebruik, zijn de
pogingen om die weer meer vruchtdragend te maken,
insgelijks met goeden uitslag bekroond.
lederen dag gaan een groot aantal Fransche werk
lieden naar het Champ de Mars te Parijs om werk
te vragen bij de tentoonstellings-commissie. Zij werden
van den eenen dag op den anderen verwezen. Donderdag
hoorden zij dat een aantal Belgische werklieden waren
aangenomen. Zij liepen naar het terrein, schreeuwende:
Weg met de Belgen! Weg met den ingenieur! De
politie moest handelend optreden om groote ongelukken
te voorkomen. Met de werktuigen op den schouder
gingen zij nu naar het Stadhuis Zes van hen gingen
naar binnen om hunne grieven bloot te leggen, welke
als rechtmatig werden erkend. Niet meer clan 10°/o
vreemde werklieden mag worden aangenomen. Men
gaf hun de verzekering dat men dadelijk maatregelen
zou nemen om onrechtvaardigheden te voorkomen.
De arbeiders trokken in orde af.
Gemengd Buitenlandscli Nieuws.
Koningin Elisabeth van Rumenië, die zooals bekend
onder de pseudonyme van «Carmen Sylva" verschil
lende romans het licht heeft doen zien, houdt zich
vaak onledig met het bezoeken van inrichtingen van
onderwijs. Zoo kwam de Vorstin ook onlangs op een
jongejuffrouwenschool en ging de gedraglijst der leer
lingen na. Daarop kwam een der meisjes met de aan
merking slecht voor. De Koningin vroeg waarin dat
slecht bestond. De onderwijzeres antwoordde, dat het
meisje, terwijl onderwijs werd gegeven, in een ander
boek dan in de klas op dat oogenblik gebruikt moest
worden, had gelezen. De koningin riep de kleine
Maritana Nelisi tot zich, en vroeg haar het boek
waarin zij gelezen had, haar eens te toonen. De kleine
haalde uit den zak een boekje, getiteld: «Volksver
tellingen uit Rumenië door Carmen Sylva." De koningin
omarmde het meisje en zeide haar: «lief kind, ont
houd het, gij moogt gedurende de schooluren dit
boekje niet lezen, ik kan dus aan de opgelegde straf
niets veranderen, maar zoo gij je gedurende een tijd
goed gedraagt, en mij een gedraglijst kunt overleggen,
waarop je naam met gedrag zeer goed prijkt, dan
zal ik je al de verhalen van Carmen Sylva schenken.
Eenige Russen zaten te Berlijn met verscheidene
Duitsche kooplieden in een bierhuis. Zeer verklaar baar
is het. dat in den loop van het gesprek ook de
politieke toestand van Europa op heden, niet onaan
geroerd bleef. Op een oogenblik stonden de Russen
op en onder het maken van allerlei opgewonden ge
De Russische rechtspleging wordt in een Duitsch
blad door het volgende voorbeeld gehekeld: «Twee
executeurs moesten voor korten tijd een inboedel in-
specteeren. Hierbij kwam hun ook een volle flesch in
handen. «Marsala!" verklaarde de eene executeur met
overtuiging, terwijl hij den inhoud proefde. «Neen,
ZEETIJDIJVGEiy.
BINNENGEKOMEN. ZIERIKZEE.
29 Januari. «Enterprise", kapt. Cusick, van Londen
naar Dordrecht.
