tegenbezoek kwam niets. Het schijnt dus vreemd, dat
de Keizer thans van meening veranderd zou zijn. De
crewezen Aartshertogen van Toskane zijn nog altijd
de favorieten van zijn Hof en hij zal voorzeker de
geliefde bloedverwanten niet willen grieven."
B e 1 g' i e.
Tengevolge van de conservie der gemeentelijke schuld
zal te Brussel waaaschijnlijk reeds '1 Januari a.s. de
gasprijs worden verlaagd, van 17 op 15 centiemen.
De gasverbruikende ingezetenen zullen daardoor een
voordeel van fr. 300.000 'sjaars genieten, met welk
bedrag de inkomsten uit de gasfabriek op de begrooting
verminderd worden; daartegenover staat eene verlaging
van den jaarlijkschen dienst voor rente en aflossing
der gemeentesehuld met zoo althans verzekert de
Chronique des travaux publics weinig minder dan
fr. 800.000.
Dinsdag heeft te Brussel de manifestatie plaats
gehad der vrouwen uit het land van Charleroi ten
gunste van de amnestie. Ongeveer '1000 vrouwen,
allen in het zwart gekleed, zijn met een specialen
trein aan het Zuiderstation aangekomen, waar eene
dicht opeengepakte menigte, in en buiten het station,
haar toejuichte en vive Vamnestieriep.
De troonrede, waarmede de Koning op dien dag de
zitting van het Parlement heeft geopend, constateert
de goede verstandhouding met alle Mogendheden. België
vervult stipt de plichten, haar door haar neutraliteit
opgelegd. Na verklaard te hebben, dat de industrieele
productie, die door de Antwerpsche tentoonstelling
werd bevestigd, niet is verminderd en de uitbreiding
van de handelsbetrekkingen te hebben aanbevolen,
brengt de troonrede in herinnering de treurige ge
beurtenissen, die te Luik en Charleroi hebben plaats
gehad. Voorgelicht door de werken van de enquête
commissie, zal de Regeering aan de Kamers belangrijke
voorstellen aanbieden. Voornamelijk zal 't doel zijn de
vorming van beroepsvereenigingen te vergemakkelijken,
tusschen de eigenaars van de industrieën en de werk
lieden nieuwe banden te leggen, door de oprichting
van raden van arbitrage en bemiddeling en den
arbeid van vrouwen en kinderen te regelen.
Verscheidene vrouwen, werkzaam te Charleroi, zijn
Dinsdagmorgen te Brussel aangekomen om aan de
Kamers een smeekschrift aan te bieden voor de ver
oordeelde werklieden. Onder haar bevonden zich de
bejaarde moeder van Oscar Falleur, diens vrouw en
de vrouw van Xavier Smidt.
Gemengd Buitenlandsch Nieuws.
Dat vele dieren al op zeer eigenaardige wijze aan
hun eind komen, zoo verhaalt de Münchener Anzeiger,
heeft ons eene langdurige natuurbeschouwing en onder
zoeking geleerd.
In België werden honderden fasanten en vele hazen
door een' hagelslag gedood.
Het aantal trekvogels, die op hun nachtelijke tochten
zich aan vuurtorens en lichtbaken stooten, of door
stormen in zee omkomen, is ontzettend groot. Dat
vogels van allerlei soort zich aan telegraafdraden stooten,
en zich dan zwaar verwonden of dood neervallen, komt
vaak voor. Dat bij het maaien van gras, broeiende
patrijzen gedood worden, of hazen het verlies hunner
lepels moeten betreuren is niets ongewoons. Een koppel
patrijzen, dat tijdens een onweer, met negen jongen
een schuilplaats onder een boom zocht, werd door den
bliksem gedood.
Een machinist, die op de locomotief van een snel
trein stond, kreeg een patrijs met zooveel kracht tegen
't gelaat, dat het dier dood in den tender viel, en hij
zelf gedurende eenige dagen niet in staat was om zijn
dienst waar te nemen.
Tusschen de takken van een zware beuk werd het
geraamte van een hert gevonden. Zeker was het dier
op zijne vlucht daarin gesprongen, en niet in staat er
weder uit te komen. Herten, die al vechtende met de
horens in elkaar verward geraken, en zoo aan hun
eind komen, worden jaarlijks gevonden.
Het zonderlingste kwam een vos om het leven. Deze
wilde namelijk in een kippenhok sluipen, maar de
vrouw des huizes, die dit bemerkte, gooide hem de
deur met zulk een geweld tegen den kop, dat hij
niets anders meer te doen had dan zijn laatsten adem
uit te blazen.
Over de eigenaardige gewoonten van verscheidene
auteurs bij de opvoering hunner première, verhaalt
de Figaro: met de meeste luchthartigheid, gelukkig
en tevreden lachtte Alexandre Dumas, in de eene of
andere loge gezeten, om zijne eigene stukken. Dumas,
de zoon, blijft eveneens dapper, als een veldheer in
't vuur. Sardou heeft meestal hoofdpijn en blijft thuis,
Scribe ging in een hoek van den schouwburg zitten
en wachtte. Bijna allen verraden echter in zulke kritieke
oogenblikken hunne opgewondenheid door de eene of
andere bijzondere »tic." Mélesville bijvoorbeeld hield
zijn handschoen in de hand en trok er koortsachtig
aan. Dumersan steunde met de handen op zijn stok,
en stampte er van tijd tot tijd mede op den vloer.
Verdi plukte zenuwachtig een papierpropje in duizend
stukjes. Theodor Anne ging in 't parterre onder 't publiek
zitten en hoorde en maakte opmerkingen.
Dikwijls gaf hij zelf het teeken tot applaus. Men
hoorde hem bijv. zelfs roepen: «Uitstekend! Prachtig!
De man heeft inderdaad een dramatisch talent."
De meesten echter kunnen niet tegen deze zenuwach
tige opwinding en gaan eenvoudig weg, zoodra het
scherm omhoog gaat; een zeker instinct leidt echter
telkens weer hunne schreden naar het theater. Begrip
van tijd heeft de schrijver dan volstrekt niet. Na tien
minuten meent hij al een uur te hebben gewandeld,
om 9 of 10 uur gaat hij weer naar den schouwburg
en wil den uitslag hooren, ofschoon zijn stuk eerst
te middernacht is afgeloopen. Zoo neemt de ongelukkige
alle verschrikkingen, die hij in den schouwburg ont
vlieden wil, op zijne wandeling mede. Hij ziet zijn
stuk afspelen, hij hoort precies wat allen daar beneden
in 't parterre zeggen. Daar wordt geflotenHet is wel
is waar slechts een voorbijgaande straatjongen, maar
hij meent dat het zijn stuk geldt. Een veroordeelde
kan niet meer lijden dan menig schrijver op den avond,
waarop zijn stuk voor de eerste maal wordt opgevoerd.
Een der zonderlingste voorbeelden van deze spanning
was Charles Dickens, de onvergelijkelijke Engelsche
humorist. Zeer opgewonden liep Dickens een weinig
om 't theater heen, en maakte daarna eene wandeling.
Hij wachtte en talmde van acte tot acte totdat het
stuk uit was, zonder er zelfs iets van gezien te hebben.
Vervalsclite pelterijen. De heer Gruhier, indertijd
door den Franschen minister van koophandel naar de
tentoonstelling te Amsterdam afgevaardigd, zegt in
zijn rapport, dat tegenwoordig van konijn- en katte-
vellen allerlei bont wordt nagebootst. Sabel-, marter-,
bever en otterbont, alles wordt, dank zij verschillende
vernuftige bewerkingen, vooral door het Fransche
konijn geleverd. Niet lang geleden raadpleegde eene
Amerikaansche dame den heer Gruhier over eene
kostbare mof van ottervel, welke door de mot was
aangetast. De mof had haar zestig gulden gekost. Bij
onderzoek bleek, dat het «kostbare" kleedingstuk be
stond uit een kattevel ter waarde van ruim drie
gulden. Wel twee derden van het in de wereld ge
bruikte bont, verklaart de heer Gruhier, is van
konijnen afkomstig.
Het handschoenenmaken geeft, volgens een Engelsch
blad, in Engeland werk aan bijna 25,000 vrouwen.
Twintig jaar geleden had men in Amerika slechts
twaalf dames-doctoren; nu zijn er over de acht
honderd
Dat de omgang met bacterieën ook in de hygiënische
instituten een gevaarlijk werk is, is opnieuw onder
vonden te Munchen, alwaar achtereenvolgens de
hoogleeraar professor Bollinger en diens adsistent door
roos werden aangetast, waarna uit een, door dr. Em
merich ingesteld onderzoek bleek, dat de lucht in
het laboratorium door de bacterieën van de roos
was besmet.
In het Amerikaansche dagblad Be Grondwet komt
het volgende bericht voor:
«Het Steinfield block, op den hoek van Ohio en
Woodland Ave. te Cleveland, in Ohio, heeft een ijzeren
gevel en een electrische straatlantaren hangt er dicht
bij. Dinsdagavond, nadat het licht was uitgedraaid,
bemerkte de politie, dat de geheele gevel zoodanig
met electficiteit was bezwangerd, dat iemand, die den
gevel met beide handen zou aangeraakt hebben, waar
schijnlijk terstond dood neergevallen zou zijn. Er zijn
maatregelen genomen, om een ongeluk te voorkomen
en de electriciteit weer uit het gebouw te verwijderen.
Te Weenen is eene cholera-uniform ingevoerd. Zij
is bestemd voor de leden van het vrijwillige reddings
gezelschap, en kan evenals de draagbaren voor het
vervoeren van choleralijders zeer snel ontsmet worden.
De uniform is van leder en caoutchouc gemaakt.
De persoon, die belast is met het vervoer van de
zieken voor 't hospitaal, draagt hooge laarzen, een
lederen pantalon, een engsluitend buis en een soort
van zonnehelm met eene lange voile van caoutchouc,
die achter op den rug afhangt. Armen, borst en rug
zijn bedekt met een omhulsel van caoutchouc. Eene
flesch met sterken drank en eene andere met carbol
heeft hij altijd by zich.
Onlangs heeft de Amerikaansche regeering den
Engelschen kapitein ter zee M'Neil, die zes zeelieden
gered had, een zilveren beker vereerd. Deze mannen,
behoorende tot een Amerikaanschen walvischvaarder,
waren door een geharpoenden. walvisch met hunne
boot zoover medegesleurd, dat zij hun schip niet
konden terugvinden, en hadden dagen lang zonder
voedsel of drinken rondgezwalkt.
In Frankrijk is een nieuw rnodel voor briefkaarten
van '15 centimes ingevoerd, waarvan het papier
dikker en steviger is dan van de tegenwoordige.
Een merkwaardig feest werd den achtsten November
te Gorgonzola (Italië) gevierdHet driehonderdjarig
jubilaeum van de wereldberoemde Gorgonzola-Strac-
chinokaas. Een groot volksfeest met illuminatie en
vuurwerk zal er ter eere hier van gegeven worden,
terwijl een reusachtige Stracchino-kaas in optocht
door de straten zal worden gevoerd.
Zooals de New-Yorker Nation mededeelt, hebben
verscheiden hoogescholen in de Vereenigde Staten
leerstoelen voor de journalistiek opgericht, daar
verscheiden redacteuren overstelpt werden met brieven
van jongelieden, die zich aan 't courantenvak wilden
wijden, zonder dat ze evenwel wisten hoe te beginnen.
Dat men de journalistiek evenals 't Latijn of de
Wiskunde leeren kan is eigenlijk nog niet beproefd
het is in elk geval eene belangwekkende poging.
Bij Walton-Hill in Engeland lag jaren geleden als
het eenig overblijfsel van een watermolen een groote
molensteen. Voor ongeveer 20 jaren verhief zich uit
de opening in 't midden de spruit van een ontkiemende
noot. Het boompje groeide voorspoedig, totdat de
stam de geheele opening vulde en vervolgens in zijn
groei den molensteen mee in de hoogte nam, zoodat
deze nu een voet boven den grond door den boom
gedragen wordt.
De postzegel-handelaar Hardonin, te Parijs, schat
in zijne laatste catalogus iedere Toskaansche postzegel
van vóór I860 op '120 francs, en wanneer ze geheel
onbeschadigd zijn, op 400 francs. Fransche postzegels
van 1849 komen op 25 francs, die van het eiland
Mauritius van 1847 op 2000 francs, terwijl hij voor
postzegels van Engelsch-Guyena van 1836 eene som
van 500 tot 1000 francs biedt.
Na een onafgebroken arbeid van vier dagen is men
er in geslaagd de in het Binger Loch gezonken
goederenboot «St.-Matthias" te lichten en de vaart door
den Rijn weder vrij te maken. Door de stremming
van den eenigen mogelijken weg voor sleepbooten en
diepgaande schepen heeft de Rijnvaart beduidende
schade geleden. Van Coblenz tot Bingen was de rivier
letterlijk met berg- en dal-schepen bezaaid, die daar
alle voor anker moeten blijven liggen. Er wordt thans
ernstig aangedrongen om de nieuwe vaargeul aan de
linkerzijde der rivier op zoodanige diepte te brengen,
dat zij bij lage waterstanden ook voor grooter schepen
gebruikt kan worden.
De wedstrijd tusschen de particuliere brievenposterijen
en de rijkspost te. Berlijn nadert zijn einde en de
particuliere maatschappijen moeten het opgeven. Als
bewijs van het onwillekeurig ontstane ongerief geldt
o. a. het pas bekend gewórden feit, dat van 1 September
tot 3'1 October niet minder dan 8272 stuks kaarten
met postzegels van particuliere ondernemingen in de
rijks brievenbussen gevonden en ter zijde gelegd werdén.
Men hoopt echter, dat het gebeurde strekken moge
om de regeering te bewegen tot verlaging der porto's
voor stadsbrieven; daarop wordt althans van invloed
rijke zijde sterk aangedrongen.
Ter eere van koningin Victoria's jubilé wil men in
den omtrek van de National Gallery te Londen een
toren bouwen, hoog 420 voet, met een basis van 60
voet. De kosten worden op 30,000 geraamd.
De heer Paul Antonini verhaalt in zijn boek, les
Chinois peints par un Francais, hoe de Chineezen
er toe gekomen zijn, om hun haar in een staart te
dragen.
Toen in 1620 de Tartaren zich van het hemelsche
rijk meester hadden gemaakt, namen zij de gewoonten
der Chineezen aan. Eerbied voor het verledene, ver
eering van het voorgeslacht, verheerlijking van Con
fucius, gebruiken bij godsdienstige ceremoniën, dat
alles eigenden zich de overwinnaars toe, tot groot
gemak van de Chineezen. Niets werd er veranderd,
behalve de wet op de verandering van hun kapsel.
Vóór den Tartaarschen inval droegen de Chineezen
het haar vrij lang en van achteren vastgemaakt. Zij
moesten het nu afscheren, behalve op de kruin, waar
een lange staart moest groeien.
Dit bevel werd uitgevaardigd door Tien-Min, de
eerste keizer van China uit het Tartaarsche stamhuis.
Bijna had dit bevel tot eene omwenteling geleid,
daar het afsnijden van het haar bij de Chineezen,
evenals in Frankrijk in den tijd der Merovingers, het
teeken was van afhankelijkheid, van slavernij, van
vermindering in maatschappelijke positie.
Duizenden Chineezen weigerden te gehoorzamen
en verkozen den dood boven de vlecht.
Thans zou een Chinees zich laten dooden om zijn
staart te verdedigen.
