ZlMRZEESCHE COURANT.
voor het irrondis-
sement Zierikzee.
1886. No. 87. Zaterdag 13 November. 89ste jaargang.
NIEUWS- en ADVERTENTIE-BLAD
Deze Courant verschijnt DINSDAG- en VRIJDAG-AVOND,
uitgezonderd op FEESTDAGEN.
Prijs per drie maanden f '1,-. Franco per post f
Afzonderlijke nommers 5 Cent, met Bijblad 10 Cent.
PRIJS DER AD VERTENTIEN:
Per gewone regel 10 Cent. H u w e 1 ij k s -Geboorte-
en Doodberichten van 16 regels 60 Cent.
Dienstaanbiedingen van 1-5 regels, mits contant betaald, 25 Ct.
Alle stukken, (le redactie betreffende, gelieve men uiterlijk een dag voor de uitgave in te zenden aan den uitgever II. EAKENMAX.
Bij deze Courant behoort een Bijvoegsel.
Binnenland.
ZIERIKZEE, 12 November 188 6.
Bij resolutie d.d. 21 October 1886, is door den
Minister van Justitie tot onbezoldigd rijks-veldwachter
aangesteld, Jacobus Kooiman, werkzaam bij de Maat
schappij voor Oesterteelt te Zierikzee.
Men schrijft ons uit Zuid-Beveland
Een zonderlinge gewoonte onder de landbouwers in
Zuid-Beveland is het, dat de boer en boerin er ieder
hunne afzonderlijke kas op nahouden. De opbrengst
van melk, boter en eieren is voor de boerin bestemd,
die daarvan in de behoeften der huishouding voorziet.
Bij velen wordt dit zoo consequent doorgevoerd, dat
de een van den ander soms 1 cent of meer ter leen
ontvangt onder gehoudenheid het geleende terug te
geven. Wordt dit vergeten, de leener wordt aan zijne
verplichting herinnerd.
Dat die gewoonte hoogst schadelijk werkt, is licht
te begrijpen. Mij zijn voorbeelden bekend van land
bouwers, die b.v. 10 koeien konden hebben, maar er
slechts 6 houdenook van hen, die er voordeel in
zouden zien hun vee gedeeltelijk met koren te voeden,
maar het niet doen, zeggende: »ik heb er toch niets
aan, 't is alles voor mijne vrouw!" Of die slechte
gewoonte ook elders heerscht, is mij onbekend. In
Schouwen, Duiveland enz. bestaat zij gelukkig niet.
Met een landbouwer in mijne omgeving over deze
zaak sprekende, veroordeelde hij die gewoonte ten
sterkste; 't was een landbouwer van elders herwaarts
gekomen. Zijne vrouw en hij hielpen elkander waar
het noodig was en van een afzonderlijk potje was er
geen sprake.
Hoogst wenschelijk zou 't zijn, dat hoe eer hoe
liever met deze gewoonte wierd gebroken, doch
landbouwers zijn nog al vasthoudend en zij zijn niet
gemakkelijk te bewegen om oude palen te verzetten.
De gasprijs te Vlissingen is zóó hoog (12 ct. per
kubieken Meter), dat de meeste winkeliers, koffiehuis
houders enz. petroleum branden, waarvan zij, bij het
gebruik van de goede lampsoorten van den tegen-
woordigen tijd, een beter en veel goedkooper licht
hebben dan van het gas, dat geen bijzondere licht-
kracht heeft en toch sterk op den meter drukt.
Men schrijft aan het Utr. Dagbl.
»In Januari 1885 werd te Amsterdam iemand tot
2 jaren celstraf veroordeeld. Hij had toen 4 maanden
preventief gezeten. Met het oog op zijn toestand werd
hem vergund van de pistole gebruik te maken. Een
aantal vrienden bracht het noodzakelijke geld daartoe
bijeen.
Indien deze gevangene onder de nieuwe wet was
veroordeeld, zou hij in October in vrijheid zijn gesteld.
Nu heeft men hem juist in October, in een gewone
cel, in het gevangenispak, opgesloten en hem verboden
langer van het voorrecht der pistole te genieten.
't Is natuurlijk wettig, wat hier geschied maar
is het ook billijk?"
De provincie Noord-Brabant heeft een 3y2 pet.
leening van f 50000 opengesteld tot delging van
loopende schulden.
Het cassatie-proces van F. Domela Nieuwenhuis zal,
naar men verneemt, vermoedelijk in de volgende week,
in elk geval in deze maand, voor den Iloogen Raad
behandeld worden.
II. M. de Koningin heeft aan het etat-major van
het stoomschip «Koningin Emma der Nederlanden"
Hds. portret in fraaie lijst geschonken. Deze bodem
heeft 's rijks marinewerf te Nieuwediep verlaten en
zal, na in de buitenhaven victualiën en kruit te
hebben ingenomen, Zaterdag a.s. vertrekken.
Aan de Tweede Kamer is een adres -gericht door
het bestuur van den Algemeenen Nederlandschen
Vredebond, verzoekende, bij de aanstaande grondwets
herziening, Art. 56 zoodanig te wijzigen, dat als
beginsel worde uitgemaakt, dat geen oorlogvoeren
door eene Nederlandsche regeering zal zijn toegelaten
zonder de voorafgaande toestemming der Staten-
Generaal.
Vanwege de hoofdcommissie voor de tentoonstelling
van voedingsmiddelen, die men in het volgende jaar
te Amsterdam wil houden, is een circulaire verspreid,
om op te wekken tot deelneming in het waarborgfonds.
Wanneer zij niet door een waarborgfonds van minstens
f '100,000 wordt gesteund, verklaart de commissie
den begonnen arbeid niet te kunnen voortzetten. Het
fonds wordt gesplitst in aandeelen van f 50, waarvan
50 pCt. op 1 Maart 1887 als voorloopige waarborg
moet worden gestort; aan elke inschrijving van
f 50 is persoonlijk vrije toegang tot de tentoonstelling
verbonden. Een eventueel tekort zal pondspondsgewijze
over de inschrijvers worden omgeslagen.
Naar het Hbl. verneemt, heeft mr. Ph. A. Haas Az.,
te Amsterdam, een request om gratie van verderen
straftijd ten behoeve van Jeanne Lorette aan Z. M.
den Koning ingeleverd.
In de gemeente Oegstgeest moet zich een zonderlinge,
voor een der het meest bij de zaak betrokken personen,
zelfs zeer belangrijke quaestie hebben voorgedaan.
Een gelukkig echtpaar zag het gezin vermeerderd,
naar de dokter zeide met een meisje. Enkele buren
waren weldra getuigen van de vreugde der ouders,
maar wenschten den vader geluk met de geboorte
van diens zoontje! Wie had nu gelijk? Naar
het scheen de buren, want het wicht werd werkelijk
bij den burgerlijken stand als een jongsken aangegeven
en ook ingeschreven. Toen de vader en de getuigen
echter weer thuis kwamen, bleek dat men zich
deerlijk vergist had. De onomstootelijke waarheid van
een dokter laat niet met zich spotten, noch zich
verdraaien.
Een Oudbeijerlander heeft dezen, zomer krieken in
een flesch gedaan, deze goed dichtgekurkt en in den
grond begraven. Dinsdag heeft hij de flesch opgegraven
en geopend en bleek de vrucht er prachtig uit te
zienzij had hoegenaamd niets geleden.
Cocaïne.
Nu de belangstelling in dit plaatselijk verdoovend
middel meer algemeen is geworden, is het misschien
niet ondienstig enkele bijzonderheden van deze nuttige
stof in ruimer kring te verspreiden.
De cocaïne is een alkaloid, het eerst in 1859 door
dr. Nieman uit de bladeren der cocaplant afgezonderd.
Vooral in Peru wordt de cocastruik op groote schaal
verbouwd; verder komen in aanmerking Bolivia, de
Argentijnsche republiek, Brazilië, Oost-Indië, Nieuw-
IJolland en Kaap de Goede Hoop. De bladeren van
deze plant worden, al dan niet vermengd met een
andere stof, door de inlanders gekauwd, met het
resultaat, dat zij opgewekter hun arbeid verrichten,
beter vermoeienissen kunnen doorstaan en gedurende
eenige dagen, zonder hinder, voedsel ontberen kunnen.
De godsdienst der Peruanen staat in zeer nauwe be
trekking tot de cocaplant, die door hen als heilig wordt
beschouwd: »De wichelaar raadpleegde met coca in
den mond het orakel, de offerdieren werden met coca
bladeren getooid, deze werden gebrand bij de gods
dienstoefeningen, terwijl de priesters de coca kauwden
geen zegen rustte er op het werk, tenzij begonnen
met coca in den mond". Het zaaien (Nov., Dec. en
Jan.) en oogsten (Maart en Juni) der coca gaat nog
steeds met godsdienstige gebruiken gepaard.
Toen de Spanjaarden in het begin der '16de eeuw
Peru veroverden vonden zij de hun vreemde aanplanting
en vroegen wat die beteekende. Er werd geantwoord:
»dat Manko Kapak, de goddelijke zoon van de Zon,
vóór overoude tijden van de rotsen van het Titikaka-
meer was gedaald en het licht van zijn moeder over
de arme bewoners van het land had uitgegoten. Hij
had hen nuttige kunsten geleerd en den landbouw
onder hen verbreid. Tevens had hij hen de coca ge
schonken, dat goddelijke kruid, dat den hongerige
verzadigt, den vermoeide en uitgeputte nieuwe krachten
verleent en den ongelukkige zijn kommer doet vergeten."
Er is verslag uitgebracht door de commissie, benoemd
door houders der 6' pet. obiigatiën, ten laste van de
Dorrepaalsche Bank der Vorstenlanden. Het bevat de
mededeeling, dat cr zonder nieuw geld zeer weinig
terecht zal komen van het bezit der obligatiehouders.
Alle hulpmiddelen, om de zaken gaande te houden,
zijn uitgeput, een gedeelte van het actief der Bank
is tot ongeveer 50 pet. van de boekwaarde, met het
recht van wederinkoop verkocht, een ander gedeelte
in pand gegeven. Hetgeen de obligatiehouders en onge
dekte crediteuren nader kunnen beschouwen als het
onderpand hunner titels en vorderingen, heeft meeren-
deels zeer geringe waarde.
De toestand van zaken is dus deze, dat bij liquidatie
de uitkeering zeer gering zal wezen, en dat, wil men
de kans op verbetering van uitkomsten niet te loor
doen gaan, de voortzetting van het bedrijf noodzakelijk
is: doch daartoe wordt in de allereerste plaats nieuw
kapitaal vereischt. Een plan om daartoe te komen
wordt overgelegd.
Wij lezen in het Maandblad tegen de Vervalsching
van Levensmiddelen en Handelsartikelen:
De opsporing van vervalschingen in
de huishouding.
Wij lazen dezer dagen in een der dagbladen, dat
in Delft zich eenige boterhandelaren vereenigd hadden,
met het doel om een aanzienlijke som uit te loven,
bij wijze van prijsvraag, aan dengene, die een zeer
eenvoudige wijze aan de hand zoude doen, om natuur-
en kunstbotermengsels op afdoende wijze aan te toonen,
en wel zoodanig, dat noch chemisch noch microscopisch
onderzoek daarbij noodig is. Wij stellen op den
voorgrond, dat de bedoeling dezer handelaren alleszins
begrijpelijk en prijzenswaardig is, doch gelooven dat
men het goede doel in deze voorbijstreeft, en achten
het met het oog op het zoo gewichtig beginsel der
bestrijding van de vervalsching van levensmiddelen in
het algemeen, gepast onze meening te dezer zake
eenigszins uitvoerig toe te lichten.
Evenmin als een verstandig geneeskundige zal ont
kennen, dat leeken op zijn gebied dikwijls zeer
practische wenken kunnen geven, en soms door ervaring,
gepaard met een juiste opmerkingsgave, den aard
eener ziekte zullen kunnen herkennen, evenmin
zal de scheikundige de diensten gering schatten,
welke een handelaar of huisvrouw bewijzen kan,
waar het op warenkennis aankomt of de behandeling
van eenvoudige instrumenten ter bepaling der deugde
lijkheid zijner artikelen.
Doch niets is gevaarlijker, bij de vele stoffen
die de vervalscher voor zijn slechte praktijken kan
aanwenden, dan het vaste vertrouwen op een