Voor den aanleg van een kanaal dwars door Frankrijk
zijn thans twee plannen openbaar gemaakt. IJet meest
omvattende plan beoogt den aanleg van een Kanaal
van het noorden naar bet zuiden, van het kanaal naai
de Middellandsche Zee, geheel Frankrijk doorsnijdend.
Het zal van Marseille uitgaan, Lyon aandoen en van
daar de bijrivieren van de Boven-Loire en Seine ge
bruikende, langs Parijs bij Calais of bij Duinkerken
in bet Kanaal uitloopen. Deze lijn volgend, moet bet
Noord-Zuidkanaal ook voor handel en nijverheid aan
zienlijke voordeelen opleveren, daar bet zeer vruchtbare
landstreken doorsnijdt, de hoofd handelplaatsen van
't inwendige van Frankrijk, Parijs en Lyon, zoowel als
de beide kusten verbindt en ook de verbinding uitmaakt
tusschen verschillende steenkolenmijnen van het land,
waardoor Frankrijk in staat zal zijn met de Engelsche,
Belgische en Duitsche kolen te wedijveren. Het tweede
ontwerp is eenvoudiger en heeft de voorkeur van ge
makkelijker uitvoerbaarheid, 't Is een zee-scheepvaart
kanaal van de Garonne-monding (Bordeaux) over Toulouse
naar Cette of Narbonne aan de kust der Middellandsche
Zee. Dit «Zuidkanaal" zou, al staat het in beteekenis
ook ten achter bij het Noord-Zuidkanaal", op gelijke
wijze als het laatste de omtrekking van de Engelsche
stelling bij Gibraltar mogelijk maken. De lengte wordt
op 900 kilometers, die van het Noord-Zuidkanaal" op
bijna het driedubbele aangegeven.
Gemengd Buiteiilandscli Nieuws.
Dat men in de Yereenigde Staten onder onze voor
malige landgenooten met de drijvers van sectescholen
niet bijzonder ingenomen is, bewijst o. a. het volgende,
overgenomen uit eene orthodoxe courant uit Michigan.
»Nooit make men de Christelijke volksscholen tot
voorbereidingsscholen voor de Hollandsche catechisaties,
zooals sommigen willen. Het grootste ongeluk voor ons
land zou zijn, als het werd opgevuld met sectescholen,
die alle begrip van vaderlandsliefde en vaderlandslievende
deugden zouden weren."
Een Familietwist. De tegenwoordige verkiezings
strijd in Tennessee is inderdaad een aardigheid te
noemen. De Republikeinen hebben Alfred A. Taylor
tot candidaat voor Gouverneur, de Democraten zijn
broeder Robert L. Taylor en de Prohibitionisten hunnen
vader Nathaniel G. Taylor. Men denkt, voegt het blad,
waaruit wij dit bericht ontleenen, er leuk bij, dat de
vader de meeste kans heeft om gekozen te worden,
zooals ook betamelijk zou zijn
De justitie en politie te Chicago zitten, na de ver
oordeeling der eerste 7 anarchisten, niet stil, maar
zetten hunne vervolging der bende ijverig voort. Ver
leden week zijn er weer 3 gevangen genomen op de
beschuldiging van samenzweerders te zijn tegen de
rust en orde van den Staat. Vermoedelijk zullen er
spoedig nog meer volgen.
De uitvoering van bet doodvonnis tegen eerstgenoemde
7 zal plaats hebben op Maandag 6 December a.s.
Een nieuwerwetsch Begrafenisplan. Iemand te
Chicago heeft aan den Gezondheidsraad aldaar voor
gesteld om voor een half millioen Dollars een zeer
hoogen toren te bouwen, 50 verdiepingen hoog, bestaande
uit naast en boven elkander staande vakken, waarin
de lijken der afgestorvenen zullen worden geplaatst,
terwijl in den toren een groot vuur altijd brandende
zal gehouden worden, om de gassen, ontstaande uit
het verteren der lijken, te verbranden en ontbinden.
De «égouts" van Parijs voeren jaarlijks honderd
duizenden kubiek meters vuile stoffen uit de wereldstad
naar de Seine. De plaatsen aan de rivier, waar deze
bestanddeelen worden uitgestort, bevinden zich voor
namelijk tusschen Clichy en St. Dénis. De lichtere deelen
worden door den stroom mede naar zee gevoerd, doch
de zwaardere vormen in de rivier banken van grooten
omvang. Onlangs heeft het gemeentebestuur van Parijs
de opruiming dier banken aanbesteed, terwijl de levering
van de daarvoor benoodigde werktuigen is opgedragen
aan den heer Thomas Figee, den eigenaar van de werf
Conrad" te Haarlem. Deze werktuigen bestaan uit
baggermachines, transportvaartuigen en een drijvenden
elevator van zeer grooten omvang. Het laatstgenoemde
werktuig toch zal in staat zijn om per werkdag van
12 uur een hoeveelheid van 2000 M. vaste stof te
lossen en op den daar ter plaatse 10 Meter hoogen
oever uit te storten.
Dat het gezegde »Er is niets nieuws onder de zon",
toch niet altijd doorgaat, bewijst de volgende brief,
die een Milaneesch blad openbaar maakt. Want wie
heeft er ooit van gehoord dat een kunstenaar of
kunstenares zich beklaagde, dat ze te zeer geprezen
werden
Er bestaat toch zoo iemand, met name Ferezina
Mazzaretti, en haar brief aan den redacteur van het
blad luidt woordelijk
Mijnheer Ik verzoek u mij in het volgend nummer
van uw blad een plaatsje te gunnen voor een bericht,
dat ik voor belangrijk houd. Gij hebt mij in uwe
laatste recensie een lof toegezwaaid, dien ik niet verdien
ofschoon ik u dank wijt voor uwe welwillendheid, zal
dit mij toch niet blind voor de vleierij maken. Het
publiek zou me echter in staat achten, dat ik dezen
overdreven lof als ernstig gemeend opvat. Daarom
verzoek ik u dringend, in uw blad mijne verklaring
openbaar te maken, dat ik me nog verwijderd acht
van het meesterschap, dat ge mij toeschrijft. Ik doe
wat ik kan maar meer ook niet. In elk geval zal
de mij toegezwaaide lof, mij tot vernieuwden ijver
aansporen. Vergun mij, mijnheer, mij met de meeste
hoogachting te noemen enz."
Of deze brief ernstig gemeend dan wel of het
een nieuw middel tot reclame is, vermeldt het Milaneesche
blad evenwel niet.
Het is algemeen bekend op welke grootsche wijze
het couranten wezen in de Vereenigde Staten van
Noord-Amerika is ingericht, en evenzoo bekend kan
het zijn, dat de uitgevers van de dagbladen eigene
perstreinen laten loopen om hun blad reeds weinige
uren na de verschijning ook in handen te brengen
van de meest veraf wonende lezers. Het is werkelijk
fabelachtig' met welke snelheid deze treinen loopen;
zoo gebruiken zij, om maar één voorbeeld te noemen,
voor eene uitgestrektheid van 450 Engelsche mijlen
lang van New-York naar Buffalo slechts 0y2 uur!
De volgende schets geeft daarvan een proefje.
Het is halfdrie in den morgen. Op het Centraal
station te New-York staat een trein gereed, slechts
bestaande uit de machine, een personen- en een goede
renwagen. De machine sist reeds ongeduldig en de
lantaarns fonkelen hier en daar in de duisternis. Hand
wagens met reusachtige pakken vol couranten gevuld,
komen met geraas aansnellen, en hun inhoud, bestaande
uit New-Yorksche bladen in honderdduizenden exem
plaren, verdwijnt in den goederenwagen. De middelste,
de personenwagen, is er maar bijgevoegd als een soort
ballast, ten einde het schommelen der trein te ver
minderen. De zitbanken zijn er uit verwijderd en in
plaats daarvan ziet men groote tafels, waarop onder
weg de couranten gevouwen worden. Met doffen klank
slaat de stationsklok drie uur het laatste pakket
wordt in den wagen geworpen, de machine laat een
luid gefluit hooren, ze gaat voorwaarts, stort zich in
den tunnel en de trein is in volle vaart. Nog eer de
conducteurs tot bezinning komen, zijn ze reeds verre
weg en de flikkerende gaslantaarns van de Hudson-
metropolis verliezen zich in de duisternis.
De machinist is een nachtuil gelijk. Zijn oog doorziet
nevel en duisternis, met de hand op den kruk staat hij
daar onbewegelijk als een standbeeld, zijn voertuig
ratelt onder hem voort met een snelheid van 40
Engelsche mijlen per uur. Onderwijl is het vol leven
in den wagen. De expediteurs hebben rok en vest uit
geworpen en met een snelheid, welke de oogen der
toeschouwers doet duizelen, gooien zij de couranten
heen en weer, sorteeren, vouwen en pakken ze de
bladen bijeen.
Daarbuiten vliegen dorpen en steden voorbij, zoo
ook de onbevolkte stations, op welker perrons de
voorbijsnellendende trein de couranten-pakketten als
't ware laat neerregenen. Station Yough-keepjeAlle
treinen houden hier tien minuten stil. «For refresh
ments!" staat op een tafel met groote letters te lezen.
Welk een bespotting voor de begeleiders van den
extratrein, voor wie nog gedurende menig uur geen
verfrissching bereid is. 't Is 5 uur geslagen, de trein
rent in vliegende vaart de badplaats Catskill voorbij,
en de couranten vliegen letterlijk tot voor de Hotels
en de fashionable zomerverblijven. Met twee uren heeft
de perstrein reeds de snelheid van een koeriertrein
overtroffen, voort gaat het totdat om 6 uur 10 min.
de trein het station van Albany binnenstoomt en halt
houdt. De machine wordt afgespannen, een frissche
locomotief met vollen druk neemt haar plaats in.
Nu gaat het opnieuw rusteloos voort, totdat op een
der grensstations de roldeuren der goederenwagens
weer openvliegen en rechts en links de pakketten
worden uitgeworpen op de sporen, het perron, tegen
de palen, op het gras, in den modder, die weer door
andere treinen in vliegende vaart verder worden ge
bracht. Na te Syrakus weder van machine verwisseld
te hebben, welk oponthoud de beambten gebruiken
om met koortsachtige drift de restauratie te bestormen,
is het Cromwell, Van der Bilt's lievelings-machinist,
de vaste stuurman van den cxpressetrein van den
spoorwegkoning, die de «teugels" der locomotief in
handen neemt, »Ik zal u eens toonen, wat vliegen
heet"! roept hij glimlachend uit en de trein dondert
verder. Cromwell houdt zijn belofte in 87 minuten
legt hij 81 mijlen af. Zijn stoker moet zich van tijd
tot tijd omwenden, om even adem te halen. En zoo
voortvliegend wordt het eind-station Buffalo bereikt
nog 6 min. voor den vastgestelden tijd; te 12 uur
30 min. loopt de perstrein het station van Buffalo
binnen, en wel in 7 uren korter tijd dan de beste
koerier-trein het gewoon is te doen. Van hier worden
de aansluitingen naar alle steden van het Westen
geregeld.
Zoo vliegen dagelijks de New-Yorker dagbladen over
het gansche vaste land van Amerika.
De Engelsche haven Harwich.
Het Duitsche weekblad Export bevat in een zijner
laatste nummers een artikel over genoemde haven,
waaraan wij bet volgende ontleenen. De haven van
Harwich wordt gevormd door het tezamen stroomen
der rivieren Orwell en Stour, die bij bovengenoemde
plaats in zee vallen. De toegangen der haven bieden
volkomen veiligheid voor de scheepvaart. Ten gevolge
van de gelijkmatige diepte van het water, den omvang
van het bekken, de zekerheid welke zij biedt en
haar onmiddellijken samenhang met de zee, is de
haven van Harwich een der beste havens aan de
oostkust van Engeland. Wegens de gemakkelijkheid
waarmede men kan binnenloopen in alle jaargetijden,
bij dag en bij nacht is zij misschien de eenige haven
van de kust, die met recht als vluchthaven mag
worden beschouwd. Om het zoover te brengen heeft
de Engelsche regeoring 450,000 uitgegeven.
De Great-Eastern-Spoorwegmaatschappij, die in
Harwich de beste plaats voor verlevendiging van
haar verkeer met het vasteland erkende, heeft
ongeveer 3/4 millioen pond sterling ten koste gelegd
aan het bouwen der groote etablissementen van
Parkeston Quay, zoowel voor hare eigen als voor
andere lijnen. Parkeston Quay ligt even boven de
stad Harwich aan den rechter-oever der Stour; het
is een vrije aanlegplaats in de haven van Harwich.
De schepen, die er van gebruik maken, behoeven
geen dok-, los- en liggelden te betalen.
De geheele lengte der aanlegplaatsen te Harwich
bedraagt 1800 Engelsche voet, dat is ongeveer
600 meter, en kan nog veel verder uitgebreid worden.
De waterstand is gemiddeld bij vloed 28 en bij eb
16 voet. Vijf dubbelsporen verbinden de aanlegplaatsen
met de voornaamste lijnen naar Londen en het noorden
van Engeland. Hydraulische kranen en alle verdere
hulpmaterieel zijn overal volgens de nieuwste methoden
aangebracht. Twee groote pakhuizen, ieder van
528 voet lang en 60 voet breed, bevinden zich op de
kaaien en dienen, tegen een billijke vergoeding, voor
de berging van alle mogelijke waren. In de nabijheid
daarvan zijn kantoren voor reeders en kooplieden.
Aan het oostelijk uiteinde der landingsplaats be
vinden zich bruggen om vee te lossen, en daarbij
veestallen, die tegelijkertijd zes scheepsladingen kunnen
bevatten, iedere lading in een afgezonderd gedeelte
vijf en dertig waggons kunnen van hier uit gelijktijdig
geladen worden. Dicht bij die stallen bevinden zich
groote slachtplaatsen. Een stoombootlijn tusschen
Esbjerg, in Denemarken, en dit punt brengt geregelde
ladingen levend vee aan, dat in Engeland vrij mag
worden ingevoerd, omdat Denemarken wordt beschouwd
als te zijn vrij van de veeziekte. Het vee uit Nederland
mag niet levend worden aangevoerd; daarom worden
de beesten kort voor het vertrek der booten naar
Harwich geslacht en het versohe vleesch bereikt dan
toch in 15 uren de Londensche markt.
Iets meer naar achteren liggen de hotels en stations,
die door een passage met de steigers in verbinding
staan. Al deze gebouwen zijn evenalsde aanleg
plaatsen, electrisch verlicht. Londen ligt ruim 112
kilometer van Harwich verwijderd, bovendien is
Parkeston direct verbonden met de graafschappen,
zoodat de goederen daarheen bestemd, niet meer,
zooals vroeger, den omweg over Londen behoeven te
maken, hetgeen veel tijd en kosten bespaart.
Te Harwich kan men doorloopende vrachtbrieven
bekomen voor alle Engelsche stations en de voor
naamste punten van het vasteland. Onder de vracht
is berekend het staangeld en de kosten van overlading.
Het wegen, het gereed maken voor het onderzoek
der douanen en dergelijke werkzaamheden laat de
Great-Eastern-spoonvegmaatschappij tegen billijke ver
goeding door hare beambten doen.
Ten slotte nog iets omtrent de ligging van Harwich.
Deze haven is het nabij Nederland en Duitschland
dichtst gelegen punt op Engelands oostkust. Op het
oogenblik bestaan vier regelmatige stoombootlijnen
tusschen Parkeston aan de eene en van Antwerpen,
Rotterdam, Hamburg en Esbjerg aan de andere zijde.
Bovendien gebruiken veel zeil- en stoomschepen, die
onder de meest verschillende vlaggen varen, deze haven
om te laden of te lossen. Bij een cventueelen ooi log
op het vasteland zou Harwich daar op een vrijen
doorvoer in Nederland en België te rekenen is
de eenige haven zijn waarover de Duitsche en Engelsche
post kon verzonden worden. Men mag bovendien
aannemen, dat tusschen die haven en Cuxhaven of
Bremerhaven de post met snelvarende stoomschepen
even spoedig kon worden verzonden als nu. Voor de
Indische post was Harwich, onder zulke omstandigheden,
waarlijk het eenige mogelijke punt van correspondentie.
Kerk- en Sclioolnieuws.
Door wijlen den heer M. Brand-Corstius is ook aan
het diaconie-bestuur der herv. gemeente te Gemert
een legaat van f 2000 vermaakt.
Bij het te Amsterdam gehouden examen voor Middel
baar Onderwijs in het Ilandteekenen is geslaagd de
heer A. F. C. de Graaf van Zierikzee.
