ZIER1KZMOTE COURANT.
voor liet arrondis- smient Zierikzee.
1886. No. 7. Woensdag 27 Januari. 89ste jaargang.
NIEUWS- en ADVERTENTIE-BLAD
Feuilleton.
ONTEVREDENHEID.
Verhaal van mijne reis naar
Zuid-Af rika.
Deze Courant verschijnt DINSDAG- en VRIJDAG-AVOND,
uitgezonderd op FEESTDAGEN.
Prijs per drie maanden f 1,-. Franco per post f 1,-.
Afzonderlijke nommers 5 Cent, met Bijblad 10 Cent.
PRIJS DER ADVERTENTIE N:
Per gewone regel 10 Cent. Huwelijks-, Geboorte-
en Doodberichten van 16 regels 60 Cent.
Dienstaanbiedingen van 1-5 regels, mits contant betaald, 25 Ct.
Alle stukken, de redactie betreffende, gelieve men uiterlijk een dag voor de uitgave in te zenden aan den uitgever H. LAREWIAN.
De sociaal-demokraten, van wie de vromen
eenvoudig getuigen, dat er geen goed haar aan
is, dat ze schurken en gauwdieven zijn, houden
vol dat de maatschappij hen besteelt. Ze hebben
niets en de maatschappij kan hun dus niets
afnemen, maar de maatschappij heeft, wat zij
óok konden, of aithans graag wilden hebben
en daarom meenen ze bestolen te* zijn.
En de vromen klagen eveneens.
Niet alleen noemen ze de sociaal-demokraten
goddelooze lui, maar de heele vromen be
tuigen, dat zij alleen recht hebben op de dub
beltjes, op het geld van kerk of' gemeente, en
de gewone vromen beweren, dat beide helften
van de gemeente er evenveel recht op hebben.
En de iui, die geen sociaal-demokraten of
vromen zijn, klagen ook.
Ze zeggen, waarom moet dat mooie kranten
papier bedrukt worden met al die babbelarijen,
die ons geen stap vooruitbrengenwaarom geen
belangrijke en onderhoudende stukken dan al
dat gesnater over Burger X en Burger Y, die
schrikkelijk hard schreeuwen om een soort
naampje te krijgen, zoo'n soort armzalige
kranten-reputatie, en waarom dat gehakketak
van Broeder W tegen Broeder Z over de
kerkelijke reglementen en het geloof en meer
van dat slag. En dan, zonderling genoeg, ze
vechten nu eindelijk alleen om het geld of wel
om het beheer van het geld, maar het woord
geld wordt niet genoemd. Geen wonderz e
schreeuwen kruis, maar ze meenen
munt, zooals ik voor een jaar of tien eens
in de Goesche Courant las.
Maar de Broeders maken het erger dan de
Burgers. Burger Nieuwenhuys en Burger Fortuin
schreeuwen wel hard, maar ze doen nog niets,
ze praten van moorden en branden en stelen
alsof 't zoo niets was, maar ze hebben het nog
niet gedaan. Maar de Broeders in den Heere
hebben deuren opengeloopen en brandkasten
opengebroken en paneelen uitgezaagd I
En waarom dat alles?
Omdat de eene partij (die der demok. soc.)
stoffelijk en de andere (die der kerkelijken)
geestelijk in een toestand verkeeren, die hun
niet behaagt. Waar de geestelijke behoeften
stoffelijke middelen vragen, die tot dat doel
voorhanden zijn, kan, mag en moet de wereld
lijke rechter, desnoods de machtige band der
Regeering dwingen tot verdeeling van den buit,
opdat de vrede in het land hersteld worde.
Maar overigens bij alle ontevredenheid in
zake bevoordeeling is elke verandering onmo
gelijk zoolang de menschen onderling niet
beter verdraagzaam zijn.
Waarom vertreedt gij een brandnetel en
bewaart zorgvuldig een roosje? Kan de brand
netel helpen, dat hij geen roos is en moet hj
daarom miskend en veracht worden? En waarom
streelt en liefkoost gij uw hazewindhond en uw
paard en waarom uw varken en uw koe niet?
Zijn die dieren minder waard, dat gij ze met
zoo weinig waardeering behandelt? En is het
eerlijk, dat uw ploegpaarden op éen dag meer
werken dan uw rijpaard in een heele week?
En waarom is liet lekkerste eten goed genoeg
voor Mignon, uw vrouws lieflingshond, die in
de kamer bij de kachel ligt, en is het grofste
eten goed genoeg voor Karo, die in alle weer
en wind aan een ketting buiten ligt?
En waarom maakt men meer werk van een
blonden krullebol met mooie blauwe kijkers,
dan van een klierachtig sukkeltje met een zeer
hoofd En waarom kan een mooi nichtje van
achttien jaar duizendmaal meer gedaan krijgen
dan een pokdalige, gebochelde, manke tante
van vijftig
O, gij die van geijkheid droomt en de maat-
schappj van onrechtvaardigheid beschuldigt, zie
zelf eens hoe partjdig gj zijt. Kunt gj de
ongelijkheid wegredeneerendie schoonheid
jeugd of toevallige omstandigheden doen ontstaan,
dan zuilen we gaarne van uwe geijkheid
hooren en een volledig beeld krijgen van uwe
maatschappij. We weten, wat gij niet wilt,
maar zeg ons ook, wat gij wèl wilt. Het zal
toch niet uwe leus zijnseten zonder werken",
want gj wilt immers niet, dat gij zoudt moeten
werken om anderen te doen eten.
Uwe ontevredenheid is even gegrond als die
van een appel, die boos is omdat hj geen peer
was of van een mossel, die woedend is dat
men zooveel geld voor een oester betaalt.
Binnenland.
ZIERIKZEE, 25 Januari 1886.
Zooals wij verwachten, schijnt de maatregel door
een aantal landbouwers in Zeeland genomen, om de
suikerbieten voor niet minder dan f 10,50 a 11
per 1000 kg. af te staan, weinig te helpen. Er zijn
nog veel suikerbieten-telers overgebleven, die niet
toetraden en nu voor f 10 gaarne contracteeren,
terwijl ook enkele, die wel toetraden, eieren voor hun
geld kozen en ook tot f 10 met de agenten der
fabrieken contracteerden.
Naar aanleiding van het feit, dat deze week bij de
opvoering van »La fille du Tambour-major", alle be
schikbare manschappen van het le bataljon regiment
grenadiers en jagers gecommandeerd zijn tot figureeren
in die sopéra-comique", heeft de commandant van
het regiment in herinnering gebracht, dat alleen die
personen daarvoor mogen worden aangewezen, die zich
vrijwillig aanbieden of die geen bezwaren daartegen
hebben.
Misbruik van gezag in deze zal gestraft worden.
V E K V O X. G.
18 Dec. In plaats van de reis in tienhoogstens veertien
dagen af te leggen, kwamen wij eerst na twintig dagen
te Harrismith aan.
Onmogelijk was het mij om op den transportwagen een
geregelden brief te schrijven. Wanneer men het verhaal
van mijne landreis zal gelezen hebben, zal men dit nog
gemakkelijker kunnen begrijpen. Ik heb alles slechts in
't kort aangeteekend.
Op Zaterdag, den 12den December, arriveerden wij te
Harrismith. De post voor Europa ging juist dien dag, des
avonds te 5 uur, van hier. Ik was dus niet in staat met
dezé gelegenheid berichten mede te geven, en moest acht
dagen wachten.
Op aanraden van Killoch ging ik naar een privaat hotel.
Ik kon daar echter geen intrek bekomen. Alle kamers waren
bezet. Toen ging ik naar het groote Hotel, wat zeer mooi,
fijn en net is.
Vandaar ging ik naar een landgenoot, een vroegeren
bewoner van ons eilandje nog wel. Door hem werd ik in
kennis gebracht met den vrederechter, wiens vrouw evenals
nog 5 andere patiënten reeds onder mijne behandeling
is, daar zij lijdende is aan de rheuinatiek.
Door deze familie kwam ik weer in aanraking met andere
lui, zoodat ik spoedig alles van Harrismith wist, wat ik
weten wilde. »Ik moest er maar blijven, daar ik er mijn'
kost wel zou verdienen".
Rheumatiek kunnen de beide Engelsche dokters, die
hier zijn, nog in het geheel niet genezen. Dat moet maar
weer uit zichzelf weggaan, en 't komt hier haast nog rneer
voor dan in ons land, daar het verschil tusschen dag- en
nacht-temperatuur zoo groot is.
Koorts komt hier zelden voor.
Er is hier ook een tandarts.
Die Duitsche dokter, die hier vroeger ook stond, is sedert
Mei 85 vertrokken. Hij moet zeer knap zijn en zijn heen
gaan wordt nog steeds algemeen betreurd.
Er zijn hier al eens vier dokters te gelijk geweest, die
allen toch hun brood hadden.
De meerderheid is hier Hollandschgezind en heeft het
land aan de Engelschen.
Harrismith is een mooi, rijk dorp. Het geheele district
wordt door rijke boeren bewoond.
Op het dorp wordt veel Engelseh gesproken, doch bijna
iedereen verstaat ook Hollandsch.' Buiten het dorp en
vandaar komt al het geld naar binnen spreekt men
niets dan Hollandsch.
Van óók een land- of liever eilandgenoot van mij, heb
ik in een leeg huis eene kamer gekregen, opdat ik zou
kunnen uitpakken. Dit vertrek heeft nog geen andere meube
len dan mijne vijf kisten. De rust geniet ik evenals in
den ossenwagen. Eten doe ik nog in het hotel.
Ik kan namelijk eerst niet Januari een paar flinke kamers
krijgen, met kost en ook stalling. Ik neem dan ook een'
Kafferbediende voor in mijne apotheek. Iedere dokter moet
hier eigen apotheek houden.
Men wil gaarne dat ik geheel en al Hollandschen dokter
blijf, en met Hol land sche medicijnen praktizeer.
Door tusschenkomst van den Procureur »Van Zutphen",
zqn mijne papieren naar den Staatssecretaris opgezonden,
zoodat mijne toelating en aanstelling als dokter te Harri
smith, waarschijnlijk de volgende week in de Gouvernements
courant zal worden afgekondigd.
Voordat mijne stukken van Bloemfontein, hoofdstad van
den Vrijstaat, terug zijn, kan ik mijne advertentie natuurlijk
ook niet in de bladen plaatsen. Het is dus nog weinig
bekend dat ik hier ben.
Met Nieuwjaar moet ik ook een patent nemen, hetgeen
mij 20 pond, dus ongeveer f 240 kost. Dit pleit wel voor
de zaken, dunkt mij.
Alles is hier echter vreeselijk duur.
'tls hier nu heerlijk warm weer. Ik kan mij maar moeilijk
voorstellen dat men thans in Holland zit te bibberen van
de koude, 's Nachts is het hier echter altijd frischin den
winter dan zelfs koud.
Het is voor mij een vreemd gezicht de zon en de maan
hier in 't noorden te zien staan. Ik ben telkens bijna in
de war met de hemelstreken.
Om twaalf uur staat de zon vrij hoog aan den hemel.
Zij komt tegenwoordig, met de langste dagen, des morgens
even vóór vijven op en gaat 's avonds even na zevenen
onder. In de maand Juni, dus in wintertijd, komt zij des
morgens even na zevenen op en gaat des avonds even vóór
vijven onder. De dagen kunnen hier nooit zoo lang of zoo
kort zijn als bij ons.
Tusschen Holland en Harrismith is een tijdsverschil van
bijna anderhalf uur, vroeger.
Van Zierikzee zit ik nu circa 7500 mijlen verwijderd.
Uittreksel van de Times of Natal", verschijnende
te Pieter Maritzburg.
De kleur van de zee.
Een onderzoek naar zoo'n gemeenzaam onderwerp als
het aanzien, en meer in 't bijzonder, de kleur van de zee,
schijnt, oppervlakkig beschouwd, weinig nieuws, belang
wekkends of nuttigs te beloven.
Sedert de dichter de «donkerblauwe zee" bezong, en de
schilder het penseel opnam, om de bekoorlijkheden af te
