Z1ERIKZEESCHE COURANT.
voor het arrondis- senient Zierihzee.
1886. No. 6. Zaterdag- 23 Januari. 89ste jaargang.
NIEUWS- en ADVERTENTIE-BLAD
Feuilleton.
Binnenland.
Deze Courant verschijnt DINSDAG- en VRIJDAG-AVOND,
uitgezonderd op FEESTDAGEN.
Prijs per drie maanden f '1,-. Franco per post f 1,-.
Afzonderlijke nommers 5 Cent, met Bijblad 10 Cent.
PRIJS DER ADVERTENTIE N:
Per gewone regel '10 Cent. H u w e 1 ij k s -Geboorte-
en Doodberichten van 16 regels 60 Cent.
Dienstaanbiedingen van '1-5 regels, mits contant betaald, 25 Ct.
Alle stukken, tie redactie betreffende, gelieve men uiterlijk een dag voor de uitgave in te zenden aan den uitgever II. LAKEXMAN.
ZIE RIK ZEE, 2 2 Januari 1 8 8 6.
Het Venl. Weekbl. schrijft eene prijsvraag uit,
luidende: Wat middel is er om bet ministerie Heems
kerk te behouden, al komt er niets van de grondwets
herziening? Het laatste is zoo goed als zeker. Doch
het fatale van de historie is, dat wij niet alleen staan
voor den val der grondwetsherziening, maar ook voor
den val van het kabinet. Dit verband is allernoodlottigst,
en de premier heeft zeker niet bedacht, in hoe
moeielijke positie hij de leden der Kamer bracht, toen
hij te dezer zake de kabinets-quaestie stelde.
De kunst is nu, er een mouw aan te passen. »Hoe
maken wij den premier los van zijne verklaring en
vrij om te blijven? Zietdaar eene quaestie, waardig
om zijn vernuft op te spitsen. Wij bevelen ze allen
politici in den lande aan, en zullen hem prijzen, die
er iets op vindt."
De kerkeraad der herv. gemeente te Middelburg
heeft besloten tegenover de bekende circulaire van
dr. Ph. J. Hoedemaker, inhoudende verzoek om be
tuiging van sympathie aan den Amsterdamschen
kerkeraad, eene afwachtende houding aan te nemen.
Men weet dat Het Nieuws v. d. Dag een genees
kundige wilde uitzenden, ervaren in de bacteriologie,
om zich persoonlijk op de hoogte te stellen van de
pathologisch-hygienische onderzoekingen van professor
Pasteur, te Parijs. In die zaak is thans een beslissing
genomen. De professoren, die het toezicht op die
uitzending hebben aanvaard, kozen uit de sollicitanten
dr. R. H. Saltet, arts en privaat-docent in de gezond
heidsleer en adsitent aan het hygiënisch laboratorium
te Amsterdam. De directie van Het Nieuws v. d. Dag
heeft zich met de keus vereenigd. Dr. Saltet hoopt
weldra aan de bedoelde zending te voldoen.
Het onderzoek, dat onder de leiding van het hoofd
bestuur der Fr. Maatschappij van Landbouw door
eene commissie is ingesteld naar de geschatte waarde
van de tot typen gekozen eigendommen in andere
provinciën, heeft f 816,80 gekost.
Men heeft nog besloten, ook aan Groningen een
bezoek te brengen, wanneer de gegevens ter inzage
zijn nedergelegd. Ook zou een onderzoek in Zeeland
aanbeveling verdienen. Verder wordt het noodig geoor
deeld na het laatste onderzoek een onderhoud te hebben
met de hoofdcommissie, ten einde aan haar mee te
deelen welke bezwaren de commissie meent dat er
tegen de vaste typen bestaan, en zoo noodig de door
de commissie bevonden grieven toe te lichten en hare
denkbeelden uiteen te zetten.
Daarvoor wordt nog een beroep gedaan op hen,
die belang stellen in en belang hebben bij het vast
stellen der typenf 500 is daarvoor nog noodig.
Dagelijks bedanken te Amsterdam tientallen gasver-
bruikers om langer van den zwaren druk der Imperial
Gas-Association Company te genieten zij laten hun
leidingen afsluiten en nemen hun toevlucht tot petroleum.
Soms komen veertig verzoeken tot afsnijding op één
dag bij genoemde Maatschappij in.
Het bericht, als zou binnenkort een nieuw dagblad,
onder den naam Courrier de Maestricht verschijnen,
wordt door de Tijd tegengesproken.
Naar de Gelderlander mededeelt, hebben opgravingen
in den Eversberg onder Milligen den pastoor de over
tuiging geschonken, niet slechts, dat daar een blokhuis
van de Romeinen moet geweest zijn, door Drusus
gebouwd, maar ook dat Claudius Civilis hier moet
begraven zijn. Hij twijfelt niet, of de plaats, waar
deze ligt, zal nog kunnen gevonden worden en zijne
asch zal dan naar Leiden of Nijmegen kunnen over
gebracht worden.
Burger Van Helsdingen van Rotterdam trad Zondag
als voorganger op in het Volkspark te Amsterdam,
voor eene vergadering van Sociaal-democraten. Hij
had tot tekst gekozen: »Geen vrede, maar strijd."
Zondag avond werd te Delfzijl eene sociaal-demo-
cratisehe vergadering gehouden. E. J. Urban, uit
Groningen, sprak over de vraag: »Wat willen de
socialisten?" Het antwoord op die vraag gaf de bur
gemeester, die hem waarschuwde om de zaal te doen
ontruimen en de lichten uit te laten doen,
De door de gansche wereld bekende prestidigitateur
Stot-Tai zal, naar wij vernemen, in Maart a. s. voor
goed ons land verlaten en zich metterwoon in
Duitschland vestigen oin zich daar geheel aan de
letteren te wijden. In het openbaar zal hij niet meer
optreden, zooals hij thans '15 jaren aaneen gedaan
heeft, met het doel overal te leeren en te zien om
zoodoende stof voor zijn aanstaanden letterkundigen
arbeid te verzamelen. In Nederland gaf Stot-Tai
reeds meer dan duizend voorstellingen. Heel wat
vrienden heeft hij zich hier te lande gemaakt en
velen zullen dezen goeden en ouden bekende slechts
ongaarne voor goed van Nederland, dat ook hem
lief was geworden, afscheid zien nemen. Hebben talloos
velen aangename herinneringen aan Stot-Tai behouden,
omgekeerd vertrouwen wij, dat het Nederlandsch
publiek bij Stot-Tai in aangenaam aandenken blijven zal.
Dagelijks worden nieuwe gevallen geconstateerd
van hersenontsteking onder manschappen van het
reg. grenadiers en jagers. Reeds enkele lijders zijn
bezweken aan deze, een spoedig verloop nemende
ziekte. In de verschillende wachtlokalen van het
garnizoen zijn schriftelijke raadgevingen opgehangen,
in acht te nemen tot behoud der gezondheid.
De reeds vermelde ontvluchting van Wedemeijer
uit de cellulaire gevangenis te Amsterdam heeft op
de volgende wijze plaats gehad.
Verhaal van mijne reis naar
Zuid-Af rika.
V E K V O L G.
De Kaffers zijn de eigenlijke inboorlingen van Zuid-Afrika.
De Koelies zijn afkomstig uit Britsch-Indië.
Het Kaffervolk is een groot, sterk ras. Zij zijn de krachtigste
stam onder de zwarten, zooals de Duitschers dat onder
ons zijn. Hun geheele lichaam is mooi en regelmatig ge
bouwd. Zij zijn eer dik dan mager. De kleur hunner huid
is van donkerbruin tot koolzwart. De voetzolen en de hand
vlakte zijn veel lichter. Onder hunne nagels zit geen zwart pig-
I ment. Door hun veel sterker transpireeren dan wij, blanken,
en doordat zij van tijd tot tijd zich de huid insmeren met
olie of vet, om de poriën open te houden, blinken zij als
een spiegel en lijken wel gekoolteerd.
Zoowel de mannen als de vrouwen hebben kort, gitzwart
r kroeshaar, dat op bosjes groeit en zich dan tot mooie,
fijne krulletjes vereenigt, juist zooals de wol bij de schapen.
Het lichaam van den Kafferman is bijna niet behaard.
Zijne huid, die zeer zacht op 't aanvoelen is, gelijkt eerder
op die der vrouwen. Ik heb slechts enkele mannen gezien,
wier lichaam op deze en gene plaats wat behaard was,
doch ook dit haar is, gelijk dat van hun hoofd, gekruld haar.
De meeste mannen krijgen ook geen' baard, soms slechts
hier en daar een haartje.
De schedel der Kaffers behoort tot de smalkoppen. Hun
voorhoofd is iets lager dan het onze en het springt ook
wat meer terug. Allen hebben donkerbruine oogen. Hun
neus is erg breed en de neusgaten staan soms een weinig
meer naar voren dan de onze. Sommigen hebben zeer
breede, omgekrulde lippen. Bij anderen is dit veel minder
het. geval, en het minst komt het bij de vrouwen voor.
Hunne tanden zijn prachtig. Zij bestaan uit zuiver ivoor.
Misvormde lui vindt men slechts zeer zelden onder hen.
Zij zouden liefst geheel naakt loopen, doch dit is in alle
staten van Zuid-Afrika verboden. Voorschrift is, dat bij het
mannelijk geslacht de pubes, en bij de vrouwen ook nog
de borst, bedekt moeten zijn. Aldus loopen zij echter rnaar
alleen op 't land. Komen zij de steden binnen of de dorpen
op, dan trekken zij van te voren nog andere, zeer ver
schillende kleedingstukken aan. De onder de blanken wonende
Kaffers zijn dus altijd in meerdere of mindere mate gekleed.
Vele mannen hebben öf een rooden of een witten doek
om 't hoofd, of wel een kransje. Eenige hebben vederen in
het haar. De meesten dragen echter niets.
In hunne ooren hebben zij gaarne ringen of witte,
beenen manchetknoopen, waartoe zij geweldige gaten in de
oorlel maken.
Over het lijf dragen zij alleen een wit of gekleurd hemd,
of slechts eene jas. Zij nemen ook wel een gewonen koren-
zak, snijden er drie openingen in, voor het hoofd en de
armen, en trekken dien dan ook aan, zonder iets meer.
Dit is een zeer vreemd en belachelijk gezichtOok wanneer
de Kaffer een hemd aan heeft, scheurt hij er meestal de
mouwen uit, zoodat het grootste gedeelte met bloote
armen loopt.
Eenigen hebben ook korte broekjes aan, die tot de
knieën reiken. Anderen een gekregen heerenbroek. Zij, die
een lang bovenkleed aan hebben, dragen nimmer een broek.
Als het koud is of dat het regent, trekt de Kaffer eene
dikke, lange jas aan, van gewoonlijk donkergrijze stof. Het
hoofd blijft dan meestal toch ongedekt.
Aan schoeisel heeft hij erg het land. Hij loopt dan ook
te allen tijde barrevoets.
Hij trekt alles aan, wat men hem geeft, en hij is daar
zeer dankbaar voor. Doet men hem een boord cadeau, dan
doet hij het om den hals. Geeft men hem eene mouw
van eene jas, zoo trekt hij doodbedaard deze ééne mouw
aan. Kortom, hij draagt van alles, zoo bespottelijk kan het
niet zijn. Bovendien schikt hij zich gaarne op met roode,
blauwe, gele kleedingstukken en linten. Verzot is hij op
een rood soldatenrokje der Engelschen.
Verreweg de meeste vrouwen loopen blootshoofds. Eenigen
dragen roode doeken, in den vorm van een' tulband, om
het hoofd gewikkeld. In de ooren dragen zij meestal niets.
Om haar bovenlijf dragen de armste ook alleen een'
graanzak. De anderen hebben een' rok en een lijfje aan,
veelal van fijne kleuren, wit, licht rood, zacht blauw,
hetgeen zeer goed staat bij dat zwarte gelaat en die donkere
handen en voeten. Dezen hebben ook een' doek om de
schouders geslagen.
Alle Kafferinnen gaan ook steeds blootsvoets.
Evenals de mannen tooien zij zich gaarne met metalen
voorwerpen. Soms hebben zij zilveren banden aan armen
en beenen.
Als boven uitgedost, ziet eene jeugdige, stevige, wel
gebouwde Kafferin er niet onaardig uit. 't Is slechts het
andere type, het zwarte gelaat hetwelk er vaak zeer
goed uitziet dat eerst wat vreemd staat; doch men
gewent er zich spoedig aan. Ik heb reeds verscheidene
Kafferinnetjes gezien, die wat lichaamsschoonheid aangaat,
best zouden kunnen concurreeren met onze 't schoonst
gevormde Europeesche dames.
Ontwikkeld is het Kaffervolk gelukkig nog geenszins.
Zeer enkelen kunnen lezen of schrijven of beide. Onder
elkaar spreken zij steeds hunne eigen taal; met de blanken
gebroken Engelsch, en in de Republieken, Hollandsch.
Al hun doen en laten is speelsch, ondoordacht, kinderlijk.
Schaamte hebben zij nog niet. Zij gaan gekleed omdat
zij moeten, maar met plezier doen zij geheel naakt een
dansje voor een' blanke.
Liefst doen ze niets.
De Kaffer gevoelt zeer zijne minderheid tegenover den
blanke. Hij ziet hem naar de oogen, bedient hem op zijne
wenken, vliegt voor hem uit den weg; in één woord, hij
is hem geheel en al ondergeschikt.
Hij is goed en zacht van aard. Niet gaarne zou hij een'
blanke bestelen of kwaad doen, tenzij de kennismaking
met het Christendom waarvoor hij nog niet genoeg
ontwikkeld is hem heeft verdorven.
Getrouwer kindermeisje dan een Kafferjongen is er niet
te vinden. Hij leeft, om zoo te zeggen, voor de kleinen.