Z1EM1ZËESCHE COURANT.
voor liet arrondis- JA*a sement Zierikzee.
I
ERDAM
1886. No. 2. Zaterdag 9 Januari. 89ste jaargang.
NIEUWS- en ADVERTENTIE-BLAD
Feuilleton.
80 cent
PJES.
9
t u i.
I'd ter Snelpers-
rikzee, alsmede
■001 J.
laatschappij.
1 en 2.
L.
FATSEN.
MET
•shaven.
lo Rotterdam:
fm org. 9,u,
9,~»
9,
9,—
9,—
9,-
<10,
40,—
•10, -
10,-»
b en Rotterdam
jit f 1,50, Voor-
usschenveeren
ééne maand.
Maaden Co.
G. Vos.
|UMAN.
LIVIEB.
AND.
AATSEN.
[MET
shaven.
net 8 Jan.
IENST,
imorg. 9.30.
Rotterdam:
9 sm.
9.30 u.
2
9.30
4
9.30
6 s
9.30
9
9.30
1
9.30
3
9.30
6
9.30
8
9.30
0
9.30 9
II EP.
letonr.
f 3—
ajuit.
2.50
it
1.50
P. Kievits.
A. V. D. SCHUIJT,
loek Pauwensteeg.
Rouman.
GASTEL.
te Zierikzee.
Deze Courant verschijnt DINSDAG- en VRIJDAG-AVOND
uitgezonderd op FEESTDAGEN.
Prijs per drie maanden 1Franco per post f 1
Afzonderlijke nommers 5 Cent, met Bijblad 10 Cent.
PRIJS DER ADVERTENTIE N:
Per gewone regel 10 Cent. Huwelijks-, Geboorte-
en Doodberichten van 16 regels 60 Cent.
Dienstaanbiedingen van 1-5 regels, mits contant betaald, 25 Ct.
Alle stukken, de redactie betreffende, gelieve men uiterlijk een dag- voor de uitgave in te zenden aan den uitgever II. L4KMMA1V.
Binnenland.
ZIERIKZEE, 8 Januari 1 8 8 6.
Bij den Burgerlijken Stand der gemeente Ouwerkerk
werden in 1885 aangegeven: de geboorte van 25
kinderen't overlijden van 13 personen, terwijl 8 huwe
lijken werden voltrokken. De sterfte beliep nog geen
16%0.
Op u°. December was de bevolking der gemeente
422 M. en 414 V. Samen 836 zielen.
Naar het Vad. verneemt, heeft de gouverneur der
Koninklijke Militaire Academie zich dezer dagen tot den
Minister van Oorlog' gewend, met een krachtig protest
tegen hetgeen hij in de Tweede Kamer, naar aanleiding
van het ontslag van prof. de Hollander, heeft mede
gedeeld. De gouverneur heeft daarin aangetoond, dat
hij niet heeft gedaan wat hij niet verantwoorden kon
hij heeft dit kunnen aantoonen door overlegging eener
schriftelijke opdracht van den inspecteur van het militair
onderwijs, welke opdracht gegeven werd »ook uit
naam van den Minister, dié over de geheele zaak zeer
ontstemd is."
Het nieuwe Centraal-spoorwegstation te Amsterdam
zal door vijf en twintig booglampen, elk ter sterkte
van 2000 kaarsen, electrisch verlicht worden. De in
richting is in concurrentie met buitenlandsche fabrieken
opgedragen aan de firma Willem Smit en Co. te
Slikkerveer.
De »Vereeniging van Weesvaders" heeft, wegens de
bestaande werkeloosheid, welke zich ook vooral in
groote gestichten doet gevoelen, besloten eene tentoon
stelling te doen houden van voorwerpen van kunst en
smaak, door weezen vervaardigd, en daartoe eene
aanzienlijke sóm beschikbaar te stellen tot den aankoop
van materiaal en arbeidsloon. De aldus vervaardigde
voorwerpen zullen tegen vastgestelde prijzen ten ver
koop worden aangeboden. De onverkocht geblevp,n voor
werpen wil men vervolgens vei loten de geheele opbrengst
zal ten goede komen aan het fonds, dat bestemd is
tot verzorging en opvoeding van weezen, wier lot in
vele opzichten nog veel te wenschen overlaat.
Naar het Dagblad bericht, bestaat er sedert 1 Jan.
bij het Ministei'ie van Waterstaat enz, geen afdeeling
Telegrafie meer en is die tak van dienst bij de Pos
terijen ingesmolten. Met het rekenpfchtig beheer der
Rijkstelegraaf blijft echter de inspecteur, de heer
A. H. van Thiel, belast.
Welken slechten indruk men in het het buitenland
van onze Nederlandsche boter heeft, blijkt zonneklaar uit
het Weekblad tegen vervalsching van levensmiddelen
dat de volgende zinsnede mededeelt uit een brief, door
een lid van de Friesche Maatschappij van Landbouw
uit Londen ontvangen:
«Zend nooit boter over Amsterdam of Vlissingen,
want dan wordt het hier voor kunstboter aangemerkt;
zend over Harlingen, al is dit duurder, want dan is
het natuurboter!"
Mag het classicaal bestuur de hulp der politie in
roepen om den toegang tot de kosterij eener kerk te
beletten en mag de politie die hulp'Verleenen?
Die vraag is thans aan de orde, naar aanleiding
van het gebeurde te Amsterdam.
De heer Hovy heeft zich daarover .bij den burge
meester als hoofd der politie beklaagd en o. a. aan
gevoerd, dat de uitoefening van bezitsrechten ten
aanzien van kerkgebouwen, uitsluitend toekomt aan
kerkvoogden en geenszins aan het classicaal bestuur.
We weten niet wat de burgemeester geantwoord
heeft.
Als curiositeit wordt gemeld dat er in een van de
kleinste dorpen van Zuid-Beveland van 15 October
tot 34 December door twee jagers zonder akte 99 hazen,
2 eenden, 2 wulpen en 1 watersnip zijn geschoten,
zonder door de jachtopzieners of politie achtervolgd
te zijn.
Dezer dagen is verschenen het eerste nommer van
den zesden jaargang van het Maandblad der Ver-
eeniging tegen de Kwakzalverij, Dit nommer wordt
gratis toegezonden aan elk die het aanvraagt bij
den uitgever H. van Bellium Kz. te Leeuwarden.
De inhoud van dit nommer is als volgt:
Aan de leden der Vereeniging. - Homeriana. - Hy-
pophosphiten van Churchill. - Advertenties in vak
bladen. - Guyot's dwaze reclame. - Een kwakzalver
uit Oost-Stellingwerf. - Beslissing van den Hoogen
Raad in zake het Boertje van Nieuw-Buinen. - ld. in
zake H. S. te Wageningen. - Veroordeelingen door
de rechtbanken te Maastricht, te 's Gravenhage en
te Rotterdam. - Aanhouding van H. R. te Zwolle. -
De kwakzalverij op groote schaal ongestraft. - Pastilles
Géraudel, het nieuwste product op de kwakzalvers-
markt. - De haarmiddeltjes van Theophile. - F. C.
Bauer, een uit velen. - Een raad voor hen, die van
somnambules heil verwachten. -Kwakzalvers-alphabet. -
Teercapsules van Guyot. - Zwitsersche pillen.
Waar de uitstooting van den heer Heldt uit het
Bond voor Algemeen Stemrecht al niet goed voor
was! Dank zij de noodzakelijkheid voor alle afdeelingen
van het Bond om die zaak te bespreken, zijn we
thans te weten gekomen, dat er zelfs eene afdeeling
van het Bond gevestigd is in Stiens en dat men
daar die uitstooting heel goed vindt. Nu is het pleit
beslecht! Nu Stiens de houding van Heldt afkeurt, is
hij natuurlijk veroordeeld
Weder is een belangrijke steun gegeven aan alles
wat reeds gedaan is om de a. s. feesten der universiteit,
en tevens den bloei dier instelling te verzekeren. Een
aantal oud-studenten der Utrechtsche hoogeschool zijn
Woensdag te Utrecht bijeen geweest, en hebben het
besluit genomen, tot oprichting van een «oud-studen-
tenfonds" ter bevordering van den bloei dezer univer
siteit. Oud-studenten zullen dit fonds beheeren, waaraan
zij zoo ruim en algemeen mogelijk uitbreiding zullen
trachten te geven.
Verhaal van mijne reis
Zuid-Af rika.
naar
y e k y o l g.
Van D'Urban gaat de trein slechts door tot Pieter Marits-
burg, ofschoon de geheele spoorweg klaar is tot Ladysmith
doch daar Natal voor het oogenblik ook al weer geen geld
heeft om den boedel van de aandeelhouders over te nemen,
en dezen de lijn niet willen exploiteeren, zoo kan het nog
geruimen tijd duren eer deze geopend wordt.
Het station te D'Urban is, evenals al de stations, die wij
passeerden en tot Pieter Maritsburg waren het er 21
niet bijzonder mooi.
De waggons zijn iets kleiner dan bij ons. Zij zijn geheel
bekleed met leder, wat niet zoo warm is als stof. Aan
beide zijden zijn drie ramen, die alle open kunnen;, het
ziet er dan uit alsof men in een open tramwagen zit.
De locomotieven zijn ook iets kleiner dan de onze. Zij
hebben van voren ijzeren schoffels, gelijk in Amerika, ten
einde het vee, zoo het op de rails mocht liggen of loopen,
er af te gooien, en te voorkomen dat het onderraakt of
met het overige van den trein in aanraking komt. De vier
pooten worden natuurlijk bij deze gelegenheid gebroken.
Iedereen, die een beetje fatsoen heeft, reist in Zuid-Afrika
eerste klasse, hetgeen, wat aangaat den prijs, slechts een
klein verschil uitmaakt, waarvoor men dan ook niet met
Kaffers samenzit.
Voor. mijn persoon had ik 10 te betalen en voor al
mijn bagage 9, hetgeen, den afstand in aanmerking ge
nomen, niet zeer duur is.
De stationschef is altijd een blanke. De machinisten zijn
ook blanken. Kaffers worden altijd voor ondergeschikte
rollen gebruikt, en onder het opzicht van blanken. De
baanwachters zijn steeds Kaffers. Ook aan de sluitboomen
staan altijd Kaffers, met een wit vlaggetje.
Er wordt hier niet, zooals in Europa, van den eenen
sluitboom naar den anderen getelegrapheerd, maar de trein
fluit altijd eenige minuten voordat hij een sluitboom pas
seert; dan komt de Kaffer uit zijn huisje geloopen, en
vergewist zich van de veiligheid van den weg.
Het spoor is een zoogenaamd «smalspoor", zoodat de
treinen nog al eens op elkaar moeten wachten.
Even '12 uur zette onze trein zich in beweging. Reeds
spiedig begonnen wij te stijgen en'verdwenen tusschen de
heuvelen. Nauwelijks bevonden wij ons er echter tusschen,
of het begon te regenen, en dit hield aan totdat wij te
Pieter Maritsburg arriveerden. Steeds werden de heuvelen
hooger en begonnen langzamerhand op bergen te gelijken.
Alles is, zonder uitzondering, met gras begroeid. Slechts
hier en daar staan er wat andere planten en boompjes
tusschen. Bouwland ziet men in het geheel niet, tenzij
vlak bij de kleine dorpjes, die wij eerder «gehuchten"
zouden noemen. Op verschillende afstanden steekt nog een
kale rotsmassa uit. Overigens is, zooals ik zeide, alles, alles
met gras bedekt, waarop veel vee graast.
De trein maakt geweldige krommingen. Soms moet hij
een geheelen berg omrijden, nu in vliegende vaart tegen
een berg oploopen, dan weer langzaam en steeds remmende,
dalenvervolgens gaat men weer door eene tunnel of over
eene rivierbrug.
Het was dus eene interessante reis, en ik heb inderdaad
den aanleg van dezen spoorweg zitten te bewonderen. Al
die kronkelingen en omwegen maken, dat het traject
van D'Urban naar Pieter Maritsburg zes uur duurt, want
hemelsbreed liggen beide steden zóó ver niet van elkander
verwijderd.
De gezichten, die men van uit den trein heeft, zijn zeer
mooi, vooral voor iemand die nog nooit bergen heeft gezien.
Ik vond ze ook wel zeer schoon, maar ik moet toch zeggen
dat ik in Duitschland soms nog bekoorlijker panorama's
heb genoten. Er is hier ook te weinig afwisseling in de
natuur.
Na ongeveer drie uur gespoord te hebben, kwamen wij
aan een betrekkelijk groot station, Botha Hill" genaamd.
Hier stopten wij een kwartier. Alle passagiers gingen naar
binnen, waar boterhammen gereed stonden, met vleesch,
eieren enz. Spoedig was iedereen aan het eten, daar wij
het middagmaal gemist hadden.
Daar wijn en bier hier te duur zijn, wordt er steeds
koffie of thee gedronken. Alles zag er vrij goed uit, ofschoon
het dorpje slechts 300 zielen telt. Al de overige dorpen zijn
nog kleiner. Enkele hebben zeer nette villa's, door blanken
bewoond.
Te 6.10 kwamen wij te Pieter Maritsburg aan. Wij
namen een wagen om onze goederen naar ons hotel te
brengen, Hotel «Hannover" van «Winterboer", een Duitscher
uit Emden. Er wordt Engelsch, Duitsch en Hollandsch
gesproken.
Na ons maar weer wat opgeknapt en verzadigd te hebben,
lazen wij het hier verschijnende Afrikaansche blad »de
Boerenvriend", en legden ons toen ter rust.
Des nachts regende het er goed op los.
13 Nov. De lucht zwaar bewolkt en niet bijzonder warm.
Wij maakten eene wandeling door de stad.
Pieter Maritsburg ligt op een berg, 2000 voet boven de
oppervlakte der zee. Het is de hoofdstad van Natal en heeft
8000 inwoners. Er ligt veel krijgsvolk. De huizen zijn over
het algemeen kleiner dan in de vorige plaatsen, doch
overigëns heel aardig. Zonder uitzondering, zijn zij voorzien
van een bliksemafleider, daar het hier vreeselijk moet
kunnen onweeren, zóó zelfs dat een ieder bang 'wordt.
Er zijn zeer nette winkels, zoowel aan blanken, als aan
koelies (Hindoes) toebehoorende. Des avonds sluiten zij alle.
De straten zijn zeer breed. Overigens als de andere
plaatsen, die ik bezocht. Zij worden verlicht door lantarens
met petroleum.
Er is een mooi stadhuis, waarin ook het post- en het
telegraafkantoor zijn.
