Buitenland.
Ongelukken, Rampen, Misdaden, enz.
Te Goes is een brievenbesteller uit zijne betrekking
ontslagen, wijl hij zich veroorloofde brieven, voor een
bepaald persoon besterad, achter te houden en van
den inhoud kennis te nemen, ten einde zich geldelijke
voordeelen te verzekeren door dreigement van open
baarmaking der correspondentie, door de beambte
compromitteerend geacht voor den geadresseerde.
Op de Zaterdagmorgen van Queenboro te Vlissingen
aangekomen mailboot »Prinses Elizabeth" is een passa
gier, een heer uit Amsterdam, op de reede van
Vlissingen door een beroerte getroffen en plotseling
dood gebleven.
Uit Peking bericht men dat in China dit jaar de
overstroomingen zeer ernstig zijn. De oogst is bijna
geheel verloren. Men vreest een hongersnood.
Zuid-Afrika
Omtrent eene belangrijke ontdekking van goud bij
Pietermaritzburg meldt de Times of Natal van 4 Juli
het volgende: Sinds eenigen tijd werd er op de
plaats van den heer A. H. Halder, op den Durbanschen
weg, ongeveer 5 mijlen van de stad, geprospecteerd.
Aanwijzingen van kostbare metalen werden op ver
scheidene plekken gevonden, doch niets van belang
lekte uit, tot in de vorige week. De heer Bossey,
welbekend als een door en door practisch prospec-
teerder en delver, bezocht de plaats en gaf spoedig
eene waarschijnlijke plek aan. Wij zeggen waar
schijnlijk, doch dit was slechts voor de ingewijden,
want voor het ongeoefende oog viel aan de plek
niets te onderscheiden van de rest van het land.
Desniettegenstaande zette de heer Bossey zijn ver
trouwen op deze bijzondere plek, en nauwelijks had
hij zijne spade in den grond gezet, of hij stootte op
een «leider". Daar was het, slechts 2 voet 6 duim
onder den grond en 3 duim breed. Het eerste stuk
kwarts toonde «kleur" en zooals wel verwacht kon
worden, werd de leider" direct gevolgd. De prospec-
teerders werkten voort tot een belangrijken afstand
en bevonden, dat de leider" trapsgewijze grooter en
dieper werd, tot hij nu drie voet breed en zeven
voet diep is. Hij loopt van het noorden naar het
zuiden, met eene kleine neiging naar het oosten.
Wat de waarde van het hoofdrif zijn zal, is natuurlijk
onmogelijk te zeggen, doch uit de proeven van het
kwarts van den «leider" zal het naar alle waar
schijnlijkheid het rijkste in Zuid-Afrika zijn. In ieder
stuk kwarts kon men goud met het bloote oog zien
en eveneens eene groote hoeveelheid zilver. Een proef
is genomen, niet met bijzonder uitgekozen stukken,
maar van los voor de hand liggende, en men bevond,
dat het goud in het kwarts aanwezig is naar de
verhouding van negen onsen per ton en twintig onsen
zilver. Mocht het rif aan de verwachting beantwoorden,
dan zijn de voordeelen voor de kolonie in het algemeen
en voor Pietermaritzburg in het bijzonder niet te
berekenen."
önitsolila n cl.
De Pruisische wet op het spelen in buitenlandsche
loterijen is thans afgekondigd. Zij bevat de volgende
bepalingen: 1°. Het spelen in buitenlandsche loterijen,
die niet met koninklijke goedkeuring in Pruisen zijn toe
gelaten, wordt gestraft met eene boete van hoogstens
600 mark. 2°. Al wie loten van zulke loterijen ver
koopt, of zich als tusschenpersoon daarmede belast,
wordt gestraft met eene boete van hoogstens '1500
mark. 3°. De openbaarmaking der trekkingen van
zulke loterijen in Pruisische dagbladen wordt gestraft
met eene boete van hoogstens 50 mark. 4°. Met de
loterijen worden gelijkgesteld alle buiten Pruisen
openlijk plaats hebbende verlotingen van roerende en
onroerende goederen.
F r a n k r ij k.
Een Parijsch journalist heeft den gezant van China
over de verhouding tusschen China en Frankrijk onder
vraagd. De gezant zeide o. a., dat de Chineesche
regeering zich nog in het geheel niet met de quaestie
van het aanleggen van spoorwegen had bezig ge
houden en dus ook niet daarvoor te Manchester had
onderhandeld. Er zijn in China kapitalisten genoeg
om het noodige geld bijeen te brengen en tot hen
zou men zich in de eerste plaats wenden. Het is ook
onjuist, dat pogingen worden gedaan om te Berlijn
eene leening te sluiten. Dit is waarschijnlijk uitge
strooid door Duitsche bankiers om de Chineezen te
laten weten, dat zij te Berlijn geld zouden kunnen
krijgen. Het spreekt van zelf, dat, als China in
Duitschland of Engeland geld opneemt, het deze landen
ten koste van Frankrijk handelsvoordeelen moet toestaan.
Doch in weerwil van alle voordeelen, die aan Frankrijk
zijn toegekend, zullen de Chineezen zoo min mogelijk
Fransche waren koopen. Door den oorlog heeft Frankrijk
allen invloed verloren en de grensregeling tusschen
China en Tongkin zal nog tot vele moeielijkheden
aanleiding geven. Ook zullen de Zwartvlaggen zich
niet stil houden.
De moord te Villemomble; het verdwijnen van
mej. Méuètret, die door hare dienstbode, Euphrasie
Mercier, twee jaren geleden vermoedelijk vermoord is,
geeft aan de Frangais aanleiding om de politie en
justitie »der Republiek" aan te klagen. Ruim twee
jaren geleden - zegt dat conservatieve blad - vestigt
zich de Villemomble, vlak bij het hart der hoofdstad,
eene dame, die vroeger een geenszins eerbaar leven
had geleid en ook nu nog de aandacht der buren op
hare woning vestigde door de luidruchtige tooneelen,
die voor de aangrenzende bewoners niets minder dan
aangenaam waren. Dat alles moest de aandacht trekken
alleen de politie nam er geene kennis van, en deze
trok het zich evenmin aan, toen die tooneelen eens
klaps ophielden, de dame verdween en hare dienstbode
het huis bleef bewonen met een broeder en twee
zusters. Ja toch, de politie kwam even kijken en ver
genoegde zich met de verklaring der dienstbode, dat
hare meesteres in een klooster te Luxemburg was
gegaan, zonder verder onderzoek, in hoever die ver
klaring op waarheid gegrond was. Heeft de commis
saris van politie daarvan rapport aan den prefect
gedaan? Zoo ja, dan vraagt de Frangaiswaarom
de prefect twee jaren lang heeft stilgezeten. Ver
moedelijk, zegt zij, had hij het te druk met de toe
bereidselen voor de begrafenis van Victor Hugo, of
met het onderzoek naar het merkwaardig onderscheid
tusschen eene roode vlag en eene roode banier. En
zelfs nu nog zou het twee jaren geleden gepleegde
misdrijf niet alleen ongestraft, maar zelfs nog onbe
kend zijn, indien niet een neef van Euphrasie Mercier
uit wraakzucht de zaak aan het licht had gebracht.
Welk een droevig denkbeeld zoo besluit de Fran
cais moet dat alles niet geven aan de waakzaam
heid der republikeinsche politie
Rusland.
De Russische kanselier, von Giers, heeft zich tegen
over een reporter der Neue Freie Presse aldus
uitgelaten: De bijeenkomst te Kremsier is eene
noodwendigheid, die in den aard der dingen ligt, en
het antwoord op het bezoek van den Oostenrijkschen
keizer te Skierniwice. De gevolgen der bijeenkomst
bestaan in de bevestiging der betrekkingen tusschen
beide rijken; de besprekingen betroffen enkele algemeene
en geen bijzondere quaestiën. Er is overigens niets,
dat Conferenties over bijzondere vragen tusschen
Rusland en Oostenrijk zou noodzakelijk maken. De
bijeenkomst is tegen niemand gericht: zij heeft voor
doel de versterking van den vrede. De quaestie tusschen
Rusland en Engeland zal zonder twijfel goed eindigen.
De bevestiging der politieke betrekkingen geschiedt op
den grondslag van het Duitsch-Oostenrijksch keizers-
verbond. De bijeenkomst te Kremsier kan geen anderen
uitslag hebben, zelfs al ware zij een drie-keizersbij-
eenkomst geweest. De officieuse Abendpost van Weenen
zegt, dat de bijeenkomst te Kremsier niet alleen een
grooten invloed zal hebben op de innige betrekkingen
der keizerlijke families, maar ook op de vriendschappelijke
betrekkingen van beide staten. »Met tevredenheid en
voldoening", zegt het blad, »zien wij de eensgezindheid,
waarmee de openbare denkwijze van alle landen de
overtuiging heeft uitgedrukt, dat de bijeenkomst te
Kremsier een nieuw onderpand van den Europeeschen
vrede en een nieuwe waarborg van zijne voortdurende
bevestiging, tot welzijn van het rijk en tot heil van
alle staten is."
Men schrijft uit WeenenTerwijl de samenkomst
der keizers te Skierniwice slechts als een bewijs van
de verbeterde verstandhouding tusschen Oostenrijk en
Rusland en als een waarborg van den vrede werd
beschouwd, vermoedt men, dat te Kremsier geheel
iets anders is behandeld, namelijk de Midden-aziatische
quaestie, die, zooals de Russische diplomaten zeggen,
voortdurend aan de orde zal blijven, ook al worden
voor het oogenblik de geschilpunten vereffend. De
Engelschen zouden derhalve noch in de Afghaansche
quaestie, noch in de Turksch-Egyptisehe eenige
ondersteuning van Duitschland en Oostenrijk hebben
te wachten. De goede verstandhouding der drie keizer
rijken kan alleen voor Engeland een nadeelige werking
hebben. De Russische keizer heeft misschien ook beproefd,
het wantrouwen, waarmede Oostenrijk zijne handelingen
op het Balkan-schiereiland gadeslaat, weg te nemen;
maar dit zal hem waarschijnlijk niet zijn gelukt.
De Czaar, zoo schrijft een correspondent der Neue
freie Pressehoudt er niet van, zich aan het publiek
te vertoonen. Een opmerker, die in de gelegenheid
was Keizer Alexander meermalen in de laatste dagen
te zien, zeide: Voortdurend is hij onder den indruk
der herinnering aan het beeld zijns vermoorden vaders
en aan de verschrikkelijke tafereelen, die zijn dood
vooraf gingen. Vandaar die schuwe blik, die onop
houdelijk rechts en links gluurt; vandaar de gewoonte,
zelfs bij het salueeren angstig de hand van het hoofd ver
wijderd te houden, opdat hij zou kunnen rondzien, of
een vijand in de nabijheid wasvandaar ook andere
gewoonten, die duidelijk den gemoedstoestand van den
Czaar verraden, zooals de heldere verlichting van zijn
slaapwaggon. Hij is bijna nooit alleen en bijna altijd
is de keizerin in zijne nabijheid. Het is roerend te
zien, hoe zij hem weet te vervroolijken en moed in
te spreken. Het spreekt van zelf, dat de Czaar in
zulk eene gemoedsstemming niet woordenrijk is. Hij
heeft blijkbaar zijn best gedaan te Kremsier meer dan
gewoonlijk te sprekenmaai- toch was het niet veel.
De levendige keizerin heeft het woord gevoerd. De
kinderen gelijken uiterlijk niet op den vader. Hij is
blondbreed en zwaar gebouwd, zijne kinderen
zijn bruin als hunne Deensche moeder, slank en niet
groot evenals zij.
Engeland.
Van tijd tot tijd wordt uit Londen of uit Petersburg
de aanstaande oplossing der Afghaansche grensquaestie
aangekondigd, maar nog is het niet bewaarheid
geworden. Bijna algemeen is men overtuigd, dat de
Russische regeering de onderhandelingen wil rekken,
totdat de Engelsche parlementsverkiezingen zijn afge-
loopen, hetzij omdat zij van een liberaal kabinet meer
inschikkelijkheid verwacht, hetzij dat zij tijd noodig
heeft om zich op een oorlog voor te bereiden. Dat
een liberaal ministerie grootere concessiën zou doen,
dan het tegenwoordige, is niet waarschijnlijk. Evenals
de conservatieve ministers zich gebonden achten dooi
de handelingen hunner voorgangers, zouden ook de
liberale opvolgers van lord Salisbury zijne politiek
niet verloochenen. Het door lord Salisbury uitgesproken
beginsel, dat de veiligheid van Indië's grenzen, onaf
hankelijk van alle betrekkingen tot de eene of andere
mogendheid, moet worden verzekerd, zal door geen
ministerie worden gedesavoueerd. Voor die verdediging
acht hij vooral de versterking van den Pischen-pas
(sedert den laatsten Afghaanischen oorlog in Engelands
bezit) noodzakelijk. Deze vallei is het uitgangspunt
van verschillende bergwegen, die van den Indus door de
passen van het Suleiman-gebergte naar de Afghaansche
hoogvlakte leiden. Daar loopen de wegen over den
Bolan-pas en den Koeram-pas en de weg door het
Schobdal ineen. Tot nog toe is de eerste van het
grootste gewicht, omdat door den Bolan-pas de spoorweg
wordt aangelegd, die de havenplaats Kurrantschi met
Quetta en Pishin en later met Kandahar verbindt.
Vroeger was Quettah als verdedigingspunt der lijn
aangewezen, maar daar het uit Afghanistan gemak
kelijker kan worden omgetrokken, is thans Pischen
gekozen. Deze stad ligt aan den uitgang van een dal,
waar gemakkelijk een leger kan worden saamgetrokken,
omdat de naaste bergen te ver zijn verwijderd om
het geretrancheerde kamp te beheerscben. Ook kunnen
de uit dit dal naar Kandahar voerende passen gemak
kelijk in staat van verdediging worden gebracht.
Voorloopig, zoo verklaarde lord Salisbury, wordt aan
eene bezetting van strategische punten op Afghaansch
grondgebeid niet gedachtdoch hij voegde er bij, dat
men natuurlijk niet kon weten, wat in de toekomst
zou kunnen gebeuren. Indien een vijand door Afghanistan
tegen Indië optrok, zouden de Engelschen hem waar
schijnlijk bij Pischen afwachten en indien hij deze
positie om trachtte te trekken door de noordelijker
gelegen passen, zouden zij door Kandahar te bezetten
zijne verbindingen bedreigen. De verdediging van Indië
wordt derhalve zoo ingericht, dat het bondgenootschap
van den Emir daarbij kan worden ontbeerd.
Denemarken.
Men kan zich, zoo wordt aan de Frankf. Ztg.
geschreven, van den abnormalen toestand in Dene
marken een begrip maken, wanneer men hoort, dat
sedert 1 April, toen de begrooting werd geoctroieerd,
niet minder dan 43 politieke processen zijn aanhangig
gemaakt 10 wegens majesteits-beleediging, 3 wegens
beleediging der ministers, 19 wegens verzet tegen de
politie en 21 wegens andere politieke misdaden.
Wegens majesteits-beleediging zijn twee redacteuren
tot 4 maanden gevangenis veroordeeld, omdat zij
hadden geschreven, dat de Koning niet boven de
partijen staat. Een bakker werd tot 6 maanden
gevangenis veroordeeld, omdat hij eene buste des
konings had stuk geslagen en een jong meisje, omdat
zij daarbij had geholpen, tot 4 maanden. Wegens
beleediging van ministers zijn drie redacteurs aan
geklaagd. De eerste heeft het ministerie beschuldigd
valsche sleutels te gebruiken om de schatkist te openen,
daar het zonder budget buitengewone uitgaven heeft
gedaan. De tweede heeft in twijfel getrokken, of de
minister Estrup den koning wel de waarheid heeft
gezegd. De derde heeft de handelingen der regeering
met die van misdadigers vergeleken. De meeste sensatie
maakt het proces tegen den president der Tweede
Kamer den heer Berg, den populairsten man des
lands. Hij is met twee andere leden der Kamer
beschuldigd, op eene volksvergadering te Holstebro,
een politie-beambte van de tribune te hebben verwijderd»
