Onitsoliland.
Den 23 Jan. is op Apia, een der Samoa-eilanden,
de Duitsche vlag geheschen Eenige matrozen van de
»Albatros" gingen aan land en namen bezit van een
stuk grond, waar zij een vlag plantten. Er werden
palissaden om gezet en daarbinnen een wacht geplaatst.
Men zegt, dat de weigering van Malietoa, den koning
van Samoa, om sommige verplichtingen, die hij drie
jaren geleden had aangegaan, te vervullen, tie aanleiding
tot het gebeurde is geweest, waarvan aan de Engelsche
en Amerikaansche consuls kennis is gegeven. Men
gelooft niet, dat het Duitsche gouvernement deze
annexatie zal goedkeuren.
Engeland.
Men zegt, dat tusschen Frankrijk en China vredes
onderhandelingen worden gevoerd en dat Frankrijk
zich thans met de uitvoering van het tractaat van
Tientsin zou tevreden stellen. Van den eisch van een
schadevergoeding voor het beweerde verraad van
Langson zou dus zijn afgezien, liet is echter de vraag,
of de Chineezen, die zeer goed weten in welk een
hachelijke positie de Franschen en Tongkin zijn, zich
nu nog door het tractaat van Tientsin gebonden
zullen achten. De Standard verneemt evenwel,
dat China dat tractaat als grondslag van nieuwe
onderhandelingen zou willen aannemen, maar nooit
eene oorlogsschatting zou betalen. Volgens dat blad
doen tegenwoordig sir Robert Hart, chef der Chiueesche
douane en de Russische gezant te Pekin hun best
om vredesvoorwaarden vast te stellen.
Italië.
In de laatste dagen is de gisting onder de studenten
aan de ltaliaansche universiteiten toegenomen. De
aanleiding is de ruwe wijze, waarop eene demonstratie
van studenten te Turijn dooi' de politie is onderdrukt.
Men zegt, dat twee studenten doodelijk zijn gewond
en dat eenige professoren, die tusschen beide wilden
komen, door politie-agenten zijn mishandeld. De stu
denten te Rome, ontevreden omdat de minister in de
Kamer geene voldoende ophelderingen had willen geven,
luidden de klokken in den toren der universiteit en
trokken vervolgens in optocht naar het departement
van onderwijs, waar eene deputatie bij den minister
werd toegelaten. Hij gaf de verzekering, dat de politie
de gehouwen eener universiteit niet mocht binnen
dringen, tenzij op verzoek van den rector; dat een
gerechtelijk en een administratief onderzoek waren
ingesteld naar hetgeen te Turijn was voorgevallen en
dat de schuldigen zonden worden gestraft. De studenten
hebben besloten geene colleges bij te wonen, voordat
voldoening was verschaft aan hunne "kameraden te
Turijn. Te Bologna, Pavia, Pisa en Napels zijn dergelijke
besluiten genomen.
Gemengd KuitenlaiidscU Nieuws.
De inwoners van Canada, die jaarlijks eenige achter
eenvolgende maanden met ijs en sneeuw gezegend
zijn, weten van den nood eene deugd te maken door
de wintermaanden tot den vroolijksten tijd van het
jaar te bestemmen. Vooral de stad Montreal munt
daarin uit, waar ieder jaar in het laatst van Januari
eene week wordt besteed aan het in het openbaar
genieten van allerlei soort van wintervermaken, waartoe
inwoners en vreemdelingen worden uitgenoodigd. Ook
onlangs had dit weer plaats. IJ et houden vau gecos-
tumeerde optochten, te voet, te paard, op sneeuw-
scitoenen en met sleden behoor t tot de voornaamste
dezer vermaken. Maar het allervoornaamste is het
oprichten van een groot winterpaleis, dat geheel met
poorten, ramen en torens van blokken ijs wordt op
elkander gestapeld en dan belegerd en verdedigd wordt.
Meer dan honderdduizend toeschouwers woonden deze
vertooning bij. De doorschijnende muren van het paleis
schitterden en glinsterden in de stralen van het
electi'isch Jicht. Door het oplaten van een vuurpijl
werd het sein tot den aanvang gegeven. Een regen
van vuurwerk wordt door hen, die de belegeraars
voorstellen, op het paleis afgezonden en beantwoord
door- de zich in het paleis bevindenden uit iedere
pooit, raain en toren daarvan. Dit duurt zoo voort,
totdat het geheele gebouw en zijne omgeving in vuur
schijnt te staan, 't welk eene allerprachtigste vertooniug
oplevert. Vuurwerk, fakkels, electrisch licht en de
bleeke, maar heldere maan wedijveren met elkander
als het ware orn de toeschouwers door (Jit heerlijk
schouwspel te verbazen. Bijna een uur duurde zulks,
en 't werd besloten door eene vertooning van ver
schillend gekleurd vuurwerk, 't welk met zulke groote
snelheid in het paleis werd afgestoken, dat het scheen
of de verschillende kleuren in elkander overgingen en
een prachtigen reusachtiger) regenboog vormden.
Aan een particuliere correspondentie uit Centraal-
Amerika is het volgende ontleend
Aan de voltooiing van het Panama-kanaal wordt
thans niet meer getwijfeldhet zal gereed zijnde een
lengte hebben van 73 kilometer's.
Over 48 kilometers eene bodembreedte van 22 M.
met eene breedte op den water-spiegel van 50 M. en
over de verdere lengte eene bodembreedte van 24 met
eene breedte op den waterspiegel van 28.
De diepte zal gedeeltelijk 8,50 M. en 9,00 M. worden.
Voorts 5 verbreedingen, ieder lang 500 M. met eene
bodembreedte van 44 M.
In December jl. waren er 20,239 menschen aan
werkzaam (opzichters en ander personeel hieronder
begrepen).
Behalve de werken, die de maatschappij zelve onder
eigen beheer laat uitvoeren, werden er met 21 ver
schillende aannemers contracten voor gedeelten van
werken gesloten tot een gezamenlijk bedrag van twee
honderd zes en dertig millioen vierhonderd en vijftig
duizend 236,450,000 francs.
Te New-York is nu door een aantal dames een
formeelo anticrioline-vereeniging gesticht, tot liet weren
van dit «nutteloos, hinderlijk en vernederend vrouwelijk
kleedingstuk." Zij stelt zich daarbij echter de nog meer
omvattende taak nl.»de vrouwen op te wekken, niet
langer de slavinnen der mannen te zijn, maar deze laat
ster) tot het besef hunner minderheid te brengen en de
haar toekomende plaats in de maatschappij te ver
overen." Zij zal leden uitzenden, om overal in den lande
voordrachten in dien geest te houden.
Wat verbeelding al niet doet. De Fransche
geleerde Boutihouse diende bij het leger van Napoleon
en woonde verscheidene veldslagen bij.
Bij den slag van Wagiarn, in 1809, was hij in de
hitte van het gevecht; de gelederen om hem heen
waren verschrikkelijk gedund, en tegen zonsondergang
stond hij bijna alleen. Terwijl hij zijn geweer weder
laadde, werd hij door een kanonskogel getroffen. Hij
dacht niet anders of de kogel had hen» zijne beide
beenen onder de knieën afgeschoten, want hij zonk
plotseling ineen, naar hij meende ongeveer een voet
korter geworden. Het lijf viel achterover op den grond,
en hij was half bewusteloos door den schok. Zoo lag
hij den geheelen nacht onbewegelijk te midden van
dooden en gekwetsten, want hij durfde zich niet ver
roeren, uit vrees dat daardoor het bloedverlies met
doodelijk gevolg zou toenemen. Dat hij geen pijn ge
voelde, schreef hij toe aan de verdooveude uitwerking
van den schok op zijn zenuwgestel, en hij had zijne
zinnen nog niet genoeg bij elkaar, om te kunnen
beredeneeren hoe het kwam dat hij niet reeds dood
gebloed was. In den vroegen ochtend werd hij gewekt
door een officier van gezondheid, die daar kwam om
de gewonden te helpen.
Wat scheelt u, goede vriend zeide de militaire
dokter.
Ach, raak mij voorzichtig aan, dokter, antwoordde
Boutihouse, »een kanonskogel lieeft mijne beenen af
geschoten."
De dokter bezag de bedoelde lichaamsdeelen, schudde
ze terdege, en zeide, luid lachend:
Sta maar op, er scheelt niets aan uwe beenen.
In de grootste verbazing sprong Bouthihouse over
eind en stond vast op de beenen, die hij voor altijd
dacht verloren te hebben.
Nooit in mijn leven heb ik zulk een dankbaar ge
voel gehad, zeide hij. Ik had geen wonde. Wel was
ik door een kanonskogel omvergeworpen, maar in
plaats van rnijne beenen te raken, zooals ik vast ge
loofde, was de kogel onder mijne voeten doorgegaan,
en had een groot gat in den grond, van minstens
een voet diepte, gegraven, waar ik plotseling was
ingezakt, hetgeen mij in den waan bracht, dat ik
door het verlies van mijne beenen zooveel korter was
geworden.
Prinses Beatrice van Engeland, de verloofde van den
Prins van Battenberg, die zeer godsdienstig is, had
bevel gegeven, dat de voor haar uitzet bestemde tafel
lakens, servetten, handdoeken enz. niet met kroon en
naamcijfer zouden gemerkt worden, maar toepasselijke
bijbelteksten moesten dragen.
Het bleek weldra dat rnen teksten tekort kwam en
de Prinses vroeg haren bruidegom om raad, die zich
dadelijk bereid verklaarde onderscheidene gewijde uit
spraken in de Latijnsche taal te leveren.
Hij hield woord en zond een aantal, en onmiddellijk
ging men aan het werk, maar toen men er mede
gereed was, bleek het, tot groote ontsteltenis der
jonge vorstin, dat de gewaande vrome uitspraken regels
van zeer profane studenten-liedjes waren. Prinses Bea
trice pruilde een beetje, maar ten hove had rnen zeer
veel schik over het goed geslaagde grapje.
Woensdagavond is Mile Van Zandt voor het eerst
na haar terugkomst uit St. Petersburg weder in de
Opera Coinique te Parijs opgetreden. Men was tamelijk
gespannen hoe het publiek haar ontvangen zou, nadat
men haar verweten had dat zij verleden zomer in
kennelijken staat in de Barbier'' was opgetreden.
De uitkomst bleek echter zeer gunstig voor onze voor
malige landgenoote te zijn. Na eenige oogenblikken
van spanning begon het publiek haar geweldig toe te
juichen en den geheelen avoud verwierf zij verder door
haar zang telkens warm applaus. De tweede voor
stelling, welke Vrijdagavond plaats had, is echter niet
zoo goed afgeloopen. Den geheelen avond was het zeer
onrustig in de zaal; de voorstelling moest gestaakt
en het scherm nedergelaten worden. Twee toeschouwers
zijn uit de zaal gezet. Na hervatting der voorstelling
bleef het rustig.
In een stad in Engeland leefden twee jonge men
schen, die uithangborden schilderden voor hun levens
onderhoud. Op een goeden dag moest een der schilders
buiten een werkje verrichten en liet zijn atelier achter
onder de hoede van zijn compagnon en een jongen,
die verf wreef. Tijdens zijn afwezigheid beschilderde
die compagnon voor de aardigheid den jongen, alsof
deze een groote wond op zijn voorhoofd en een snede
over zijn oog had. Hij maakte roode vlekken op den
vloer, verwarde het haar van den jongen en legde
dien in een hoek. Daarop schilderde hij een groote
wonde op zijn eigen wang, ontblootte zijn borst,
maakte zijn kleeding in wanorde, stak een groot mes
in den pot met roode verf en wachtte geduldig tot
zijn compagnon terugkwam.
Een oogenblik later hoorde hij dezen de trap op
komen en daarop begon de voorstelling.
De compagnon keek naar binnen, zag den jongen
op den vloer liggen en hoorde hem kreunen en «moord"
roepen, terwijl stoelen, tafels, banken, kwasten en
verfpotten door het atelier verspreid lagen en de woeste
schilder met het bebloede mes in zijn opgeheven hand
door de kamer rende en een wild, onsamenhangend
geschreeuw uitstootte.
Het bleek den man in de deur duidelijk, dat zijn
makker den jongen had vermoord.
Snel als de wind vloog hij weg om hulp te halen,
een aantal vrienden werd bijeengeschanvld en terug
ging het toen naar het tooneel van het gewaande diama.
De menschenmassa groeide steeds aan, hoe nader
men aan het atelier kwam.
Een ieder, die slechts meê kon komen, ging naar
binnen, een groote menigte moest buiten blijven staan.
Intusschen echter was ai les weer in orde gebracht.
Aan den jongen was niets meer te zien, de kamer
netjes opgeknapt, geen enkele bloedvlek merkbaar en
de schilder was bezig met een uithangbord. Toen hij
hoorde wat hem ten laste was gelegd, zeide hij er
niets van te begrijpen, maar nam de gelegenheid te
bant om onder alle aanwezigen en de menigte voor
de deur adreskaarten van zijn firma uit te deelen.
Men zegt, dat deze vreemdsoortige reclame den
oolijken schilder heel wat werk verschafte.
De bekende hoofdman der Indianen, Sitting Bull,
die der Amerikaansche justitie indertijd veel te doen
heeft gegeven voor hij gevangen genomen werd, zal,
vergezeld van zijne dochter, twee andere Indiaansche
vrouwen, twee kinderen en vijf krijgslieden, in het
geheel een troep van elf roodhuiden uitmakende, in
den aanstaanden zomer naar Berlijn komen. Dat hij
de bekende Sitting Bull is, moet door tal van certifi
caten bewezen worden. De hoofdman, die nog steeds
een gevangene der Amerikaansche regeering is, ver
toeft thans te Omaha, in de nabijheid der Black Iliha
(zwarte bergen) in West-Amerika. De roodhuiden zullen
hun tocht door Europa met Berlijn beginnen.
Een bewonderaar van prins Bismarck is voornemens
een origineel cadeau te geven bij gelegenheid van den
70en verjaardag van den rijkskanselier. De man heeft
nl. alles verzameld wat in het Russisch geschreven is
over den jubilaris, als: dagblad-artikelen, brochuren,
boekwerken, welke hij in negen folio deelen heeft
vereenigd. Of dit cadeau den prins aangenaam zal zijn,
is te betwijfelen, want hoogst waarschijnlijk zal hij
het Russisch niet voldoende machtig zijn om van deze
lectuur te kunnen genieten.
De werkstakers in de mijn-districten van België
houden zich vrij kalm. De heer Volders heeft in een
meeting, te Jemappes Vrijdag gehouden, medegedeeld,
dat weder 40,000 brooden van de Gentsche werk
lieden onderweg waren. 250 werklieden in de Borinage
hebben Vrijdagmorgen het werk hervat.
De Deensche stoomboot «Aarhuus" werd Donderdag
bij hare aankomst van Kopenhagen te Stettin door de
politie onderzocht of geene socialistische geschriften
zich aan boord bevonden. Men vond echter niets en
de 21 passagiers mochten het schip niet eer verlaten
voor hunne papieren in behoorlijke orde bevonden
waren.
ZEETIJDINGEN.
BINNENGEKOMEN. ZIERIKZEE.
22 Maart. «Lucy Richmond", kapt. Richmond, van
Londen naar Dordrecht, laatst van Vlissingen.
23 «Emerald", kapt. Barker, van Londen naar
Keulen.
