ZIERIKZIMM COUMAMT.
voor het arrondis-
sement Zierikzee.
1885. No. 14. Woensdag- is Februari. 88ste jaargang.
NIEUWS- en ADVERTENTIE-BLAD
Deze Courant verschijnt DINSDAG- en VRIJDAG-AVOND
uitgezonderd op FEESTDAGEN.
Prijs per drie maanden f 1,Franco per post fi,
Afzonderlijke nommers 5 Cent, met Bijblad 10 Cent.
PRIJS DER AD VERTENTIEN:
Per gewone regel 10 Cent. H u w e I ij k s -Geboorte-
en Doodberichten van 16 regels 60 Cent.
Dienstaanbiedingen van 1-5 regels, mits contant betaald, 25 Ct.
Alle stukken, de redactie betreffende, gelieve men uiterlijk een dag voor de uitgave in te zenden aan den uitgever H. LAKJJA'MAIV.
ANNEXATIE.
Ala deze of gene ons met een enkele zinsnede
wilde bewijzen, hoe donker de toekomst voor
ons was, dan heette het: „Duitschland zal ons
annexeevenen dan verdiepte men zieli in
de zwartgalligste bespiegelingen. Wij hebben
ons niet zoo erg bang daarvoor gemaakt, liebt
vertellen we U later wel eeDS, waarom. Die
„klank", want meer was bet niet, beeft echter
aan het woord annexeeren eene beteekenis ge
geven, die zoo ongeveer alles in zich sluit,
wat schrik kan verwekken en nn Amsterdam
eene „nieuwe grensregeling" verlangt tussehen
Amsterdam en Nieuwer-Amstel, wordt de wet
telijke term door de Nieuwer-Amstelaars ver
vangen door „annexatie", trouwens dat is bet
even goed als „inlijving, afronding der grenzen,
uitbreiding van rijksgebied en gedwongen ver
andering van vaderland" in de hoogere politiek
woorden van gelijke beteekenis zijn.
De aangegeven gronden van de zijde van
Amsterdam zijn, dat Nieuwer-Amstel alle voor-
deelen van Amsterdam trekt en niet deelt in
de lasten, dat brandweer en politie en bet
onderhoud van wegen veel te wenscben over
laat, dat daardoor schade wordt toegebracht
aan de eigendommen van Amsterdammers op
aangrenzend grondgebied en aan ben, die uit
Amsterdam de aangrenzende gemeente bezoeken,
dat in zaken van gemeenschappelijke rekening
geregeld Nieuwer-Amstel zijne verplichtingen
niet nakomt enz. enz. De hoofdzaak is in deze,
dat Amsterdam het aantal belastingplichtigen
wil vermeerderen en gelegenheid hebben een
grootev aantal leden naar de Provinciale Staten
en de Tweede Kamer af te vaardigen. Na
allerlei tegenstand is de zaak eene nieuwe
phase ingetreden. De commissiën in beide ge
meenten zijn benoemd en de uitslag is te voor
zien, een deel van Nieawer-Auistel zal aan
Amsterdam worden toegevoegd. Voor eene groote
stad, die zieli uitbreidt, is bet inderdaad zeer
gewenscht, dat zij gelegenheid bebbe ook bare
omgeving in te richten zóoals zij dat verlangt
en niet op korten afstand van wellicht de
schoonste of volkrijkste buurt te worden terug
gehouden in verbetering en verfraaiing door
de macht eener kleine naburige gemeente, die
èf bij gebrek aan middelen óf bij gebrek aan
helder inzicht nalaat te doen, wat behoorde
gedaan te worden. Het zou een grootsch en
verbeven plan zijn, Amsterdam zoo uitgebreid te
zien, dat de Buiten-Amstel en bet IJ als grachten
midden door de stad golfden, gelijk thans de
hoofdstad reeds inderdaad aan weerszijde dier
wateren hare gronden beeft.
Maar al die voordeelen beletten niet, dat
men zich vooraf ernstig moet afvragen niet
alleen of het recht en billijk is, maar ook, of
er ook nadeelen aan deze nieuwe grensregeling
of gedeeltelijke inlijving of annexatie verbonden
zijn. De staathuishoudkunde leert ons, hoe we
eene dergelijke handeling te beoordeelen hebben.
Men heeft de spreuk la propriélé c'est le vol,
d. i.: alle eigendom is diefstal, verschrikkelijk
genoemd en toch ze is minstens voor de helft
waar, immers alle eigendom ontstaat alleen
door toeëigening. Aanvankelijk had niemand
iets of liever allen hadden alles te zaaien. Lang
zamerhand hebben de menscben bet een en
aDder voor zichzelven afgezonderd en zich dat
toegeëigend en die toeëigening beeft bun een
eigendom gegeven. De jachtwet bewijst, dat
ook heden ten dage die regel geen letter van
zijne beteekenis beeft verloren, eenige jagers
gaan in een naburig jachtveld waarvan de
groncl bun eigendom niet is ter jacht. De
hazen behooren aan allen of aan geen van hen,
maar bij, die een baas schiet, is eigenaar van
den baas. Nog duidelijker bleek dat voor de
markenverdeeliDg in de veenderijen in Twentbe.
Op den door de gemeente vastgestelden dag
begaven zicb de veenders naar het veld en
ieder bakende zich door 't uitspitten van kleine
stukken aard het terrein op, dat hij zich toe
eigende om te zijnen voordeele te verveenen.
Zoo is das eigendom wel geen diefstal, maar
toch altijd ontstaan door toeëigening. Die toe-
eigening heeft maar éen grens, nl. dat men
zicb niet mag toeëigenen, wat reeds bet eigen
dom van een ander is. Daarom is ook bet zich
toeëigenen van gevonden voorwerpen strafbaar
voor de wet.
Maar even oud als de oudste wet is de
regel, dat het bijzonder belang voor het alge
meen belang moet wijken en Art. 147 der
Grondwet laat op de bepaling „Niemand kan
van zijn eigendom worden outzet" onmiddellijk
volgen „dan ten algemeenen nutte en
tegen voorafgaande schadeloosstelling". De wet
van 28 Aug. 1851 (Staatsbl. No. 125) „rege
lende de onteigening ten algemeenen nutte",
geeft ons de volle overtuiging, dat ook zelfs
de groote stad Amsterdam zicb niet in bet bezit
van bet kleinste deeltje van Nieuwer-Amstel
zou kunnen stellen, wanneer niet wettig en
overtuigend bewezen is, dat inderdaad bet
algemeen belang de onteigening vordert.
De vraag doet zicb echter voor, of onteigening
van grondgebied eener naburige gemeente door
eene gemeente inderdaad gelijk te stellen is
met onteigening van particulieren, immers het
gevolg der onteigening is niet alleen vermeer
dering van gemeente-eigendommen, maar ook
vermeerdering van macht, vermeerdering van
invloed op den gebeelen gang van zaken.
Amsterdam heeft nu van de 72 leden van
Provinciale Staten er 34 te kiezen tegen Nieuwer-
Amstel 2 en van de 7 leden van Gedeputeerde
Staten zijn 6 Amsterdammers. We komen tot
den toestand in de dagen van de republiek
terug, toen Amsterdam geheel Holland en Hol
land geheel de republiek beheerschte. Dit is te
meer waar, nu allerwege openlijk in strijd met
den geest der wet wordt getuigd, dat de afge
vaardigde in de eerste plaats de belangen heeft
voor te staan van bet district waar hij werd
gekozen. Daar moet bij het algemeen belang
dienen, maar de publieke opinie vordert, dat
bij in de eerste plaats het bijzonder belang
voorsta. De overwegende invloed dus aan Am
sterdam toegekend, door vermeerdering van
het aantal leden naar de Provinciale Staten af
te vaardigen, de alles overheersehende meerder
heid bij Gedeputeerden, die daarvan het gevolg
is, doet tekort aan de iDdividuëele macht van
de kleinere gemeenten. Botterdam kau eerlang
in Zuid-Holland tot gelijke maatregelen genood
zaakt zijn, maar daar vindt men tegenwicht in
's Gravenbage en Leiden, om van kleinere steden
niet te spreken. In België deden ziek voor
Brussel dezelfde bezwaren op, welnu, de nieuwe
kwartieren St. Gilles, Qnartier Leopold e. a.
hebben oog sleeds evenals Sebaerbeek, Molen
beek, St. Josse bun eigen bestuur, hoewel
Diemand ziet, waar Brussel eindigt en de voor
steden beginnen. Ons ontbreekt eene wet, die
een dergclijken toestand in bet leven roept, en
die het nadeel voorkomt, dat we van Amster
dam's uitbreiding van macht vreezeu: het
vormen van een Slaat in den Staat.
Binnenland.
ZIERIKZEE, 17 Februari 1 8 8 5.
Evenals in de hoofdsteden van andere Rijken deed
de bekende gedachtenlezer, de heer Stuart Cumberland,
die thans Nederland bezoekt, zijne openbare séances
in de residentie voorafgaan door een soiree particu
liere". In de keurige salons van het Hotel des Indes"
ontving de heer Cumberland Zaterdagavond een uit
gelezen gezelschap dames en beeren. Onder de bezoekers
werden opgemerktde ministers van justitie en binnen-
landsche zaken, verscheidene buitenlandsche gezanten,
leden van vreemde legatiën en hofdignitarissen, de
burgemeester der residentie, de vice-president van den
Hoogen Raad, mr. Coninck Liefsting, de inspecteur
van het geneeskundig staatstoezicht dr. Egeling en
dr. Vinkhuizen.
De heer Cumberland is een jeugdig man, van een
gedistingeerd voorkomen, los en ongedwongen in zijn
manieren, maar blijkbaar van zeer nerveuzen aard,
wat trouwens niet te verwonderen is, indien zijn kunst
om in de gedachten te lezen berust op de gevoelig
heid van zijn zenuwstelsel, waardoor hij in staat is
de gewaarwordingen van anderen, die hij bij den pols
vat en door de kamer leidt, te voelen. Aan comperes
viel allerminst in dit gezelschap te denken. De heer
Cumberland kende van weinige aanwezigen den naam
en den eersten persoon, dien hij uitkoos, was onze
burgemeester, wiens qualiteit hem eerst later werd
medegedeeld. Met den heer Patijn slaagde de proef
uitnemend om een voorwerp te raden, dat deze in de
gedachten had: een eenvoudig gedrukt placaat waarop
het verzoek om niet te rooken was vermeld.
Niet minder, ofschoon het ditmaal eenigen tijd
vergde, gelukte het Cumberland de plaats te ontdekken
waar een voorwerp, aan den heer mr. Coninck Liefsting
behoorende en door dezen aan hem vertoond, was
weggeborgen, tijdens de ziener onder begeleiding van
den Portugeeschen gezant en een ander heer het vertrek
had verlaten.
Zeer opmerkelijk was de vlugge vinding van een
vrij gecompliceerd geval. Een jonge dame, freule N.,
nam in haar gedachten een voorwerp, dat een der
aanwezigen bij zich droeg en dat zij zich voorstelde
dat aan een derde zou worden gegeven. Cumberland
leidde de dame rond en voerde haar na een korte
poos eerst tot de dame aan wie zij gedacht, toen
naar den ring, dien deze aan den vinger droeg en
dien de jonge dame in hare gedachten bestemd had
voor een heer, tot wien de gedachtenlezer haar ten
slotte leidde.
Een vierde proef bestond in het ontdekken van eene
