Buitenland.
eischen werden ingewilligd", vraagt de heer Brog-
den, »Zou dan hiermee geen voorbeeld worden
gesteld voor anderen van zijn slag om een voordeeltje
te halen uit elke stranding, en geld en privilegiën te
verkrijgen, door het gevangenhouden van de schip
breukelingen en, om zoo te zeggen, door handel te
drijven met hun leven en vrijheid? Ik spreek hier niet
over mogelijke grieven, die de Radjah kan hebben of
beweert te hebben tegen de Ned.-Indische Regeering;
maar het is duidelijk, dat het Nederlandsche Gouver
nement geen blaam verdient voor het stranden van
het schip en dat de daarop gevolgde behandeling van
de bemanning door den Radjah hem niet de geringste
aanspraak geeft op eenige consideratie onzerzijds.
Uit de aangekomen Engelsche bladen blijkt, dat het
»Nisero"-debat in het Lagerhuis Donderdagavond nog
een grooten omvang heeft aangenomen. Maar daaruit
blijkt tevens, dat de Engelschen langzamerhand een
juister inzicht in deze ingewikkelde quaestie hebben
gekregen. Er verhief zich geen stem meer om den
Radja voor te spreken of de regeering op te wekken
hem te steunen. Zelfs werd door een der sprekers de
uitzending van den heer Maxwel gegispt. Gladstone
zelf verdedigde de houding der regeering en de critiek
van Northcote was zeer gematigd.
Een eigenaardige beschouwing heeft de Pall Mali.
Engeland had maar terstond een expeditie moeten
uitrusten om de gevangenen te bevrijden en had dan
aan de Nederlandsche Regeering zijn verontschuldigingen
moeten aanbieden. Nederland toch zou dan het recht
hebben gehad zich gegriefd te gevoelen, rnaar zou
zich wel met een verontschuldiging tevreden hebben
gesteld. Inmiddels zouden de gevangenen vrij zijn. Nu
is Nederland gegriefd en zijn de gevangenen niet vrij
Vad.
Gerustheid aan te raden, waar reden tot ongerust
heid bestaat, is zeker verkeerdmen belemmert dan
indirect de voorzorgsmaatregelen, die in elk geval zijn
aan te raden. Maar nu men met zekeren angst spreekt
over de cholera in Toulon en Marseille, verdient het
toch in overweging te worden gegeven of er wel ge
sproken kan worden van het heerschen dier ziekte,
wanneer daaraan in een etmaal 3 personen sterven
op eene bevolking van 320,000 zielen, die Marseille
telt en op de bevolking van 85,000 zielen van Toulon.
Daarbij moet men nog in aanmerking nemen, dat de
steden in zuidelijk Frankrijk zeer slecht bekend staan
om hare zorg voor den algemeenen gezondheidstoestand
en er vele duizenden wonen, die aan geen voorzorgs
maatregelen gelooven, veel minder ze in acht nemen.
A. Ct.
Ongelukken; Rampen, Misdaden, enz.
Het gehucht Hohroth bij Munster is grootendeels
door brand vernield. Een twintigtal gebouwen zijn in
de asch gelegd. Men gelooft dat kwaadwilligheid aan
dit onheil niet vreemd is.
Onder de voorstelling in de opera te Frankfort viel
in de afgeloopen week de jonge vrouw van een der
leden van het orchest in onmacht. Zij werd onmiddellijk
per rijtuig naar hare woning gebracht, doch voor zij
daar aankwam, was zij reeds overleden. Volgens het
advies der geneesheeren is deze jonge echtgenoote ge
storven tengevolge van het sterk inrijgen harer kleederen.
Een rijtuig, waarin vijf heeren gezeten waren, kwam
in de nabijheid van Siegburg in aanraking met een
spoortrein op den overweg, die niet door een hek is
afgesloten, doch waar de locomotief door luide signalen
haar aankomst aankondigt. Toen het rijtuig op de
rails was, bespeurden de rijders pas dat er een
trein in de onmiddellijke nabijheid was. Allen sprongen
er uit en een hunner kwam op de locomotief, waar
men hem greep; hij kwam er met een gebroken rib
af. Twee anderen bleven geheel ongedeerd. De vierde
had een ernstige hoofdwond en de vijfde, die door de
locomotief een eind werd voortgeschoven en toen ter
zijde geworpen, had een paar ernstige beenwonden.
Het rijtuig zelf werd geheel verbrijzeld, doch het paard
bleef ongedeerd.
F r a n k r ij k.
Nog geen enkele nauwkeurige inlichting is bekend
omtrent het incident, dat de goede betrekkingen
tusschen Frankrijk en China op ernstige wijze bedreigt.
Tot heden zijn de vijandelijkheden nog niet begonnen.
De Chineesche gezant, Li-Fong-Pao, is te Parijs
aangekomen, terwijl de heer Patenótre, de diplomatieke
vertegenwoordiger van Frankrijk in China, bevel heeft
ontvangen zich onmiddellijk naar Peking te begeven
om er de rechten van Frankrijk te handhaven. Welke
echter de ware instructiën zijn, die de Fransche
regeering aan haar vertegenwoordiger heeft gezonden,
is niet bekend.
Een andere zaak, waarmede men zich in zekere
kringen bezig houdt, is de strijd tusschen prins Napoleon
Jerome en zijn zoon Victor. De oneenigheid tusschen
vader en zoon is reeds zoover gekomen, dat de Jeró-
misten te Parijs zijn vergaderd geweest om uit den
mond van een der leiders het verhaal van den twist
te vernemen. De heer Pascal voerde het woord, en
deed uitkomen, dat, hoeveel liefde prins Napoleon
voor zijn zoon ook heeft, hij zich genoodzaakt zag
hem voor de vierschaar der openbare meening te dagen.
De vader is getrotseerd, beleedigd geworden door zijn
eigen zoon zeide Pascal, die met zijn ergste
vijanden heult en samenspant.
Toen een der aanwezigen den moed had »Leve
Victor te roepen, werd hij door de commissarissen
van orde met geweld uit de zaal gezet.
Op den heer Pascal moesten nog eenige sprekers
volgen, doch zij zagen van het woord af, daar hij
alles wat te vertellen was, op de hatelijkste en scherpste
wijze had medegedeeld.
Ten slotte werd een motie aangenomen, waarbij
het gedrag van den oproerigen zoon werd afgekeurd
en de candidatuur van prins Jeróme, den eenigen,
den waren afstammeling der Napoleons gesteld wordt.
Grfoot-Ui'ittan j e.
De heer Gladstone heeft weder een adres te wachten
van een aantal vrouwen tot het verkrijgen van het
kies- en stemrecht.
Miss Muller, te Londen, eene der vurigste strijdsters
voor het stemrecht der vrouwen, is thans eene marte
lares geworden. Ten gevolge van hare weigering de
belasting te betaling, verscheen j.l. Woensdag drie
mannen van den fiscus te haren huize, om zich de
17 p. st. te verschaffen, welke zij krachtens de be
staande wetten aan den Staat schuldig is. In gezelschap
van een groot aantal harer geestverwanten en politieke
geloofsgenooten, allen «onafhankelijke vrouwen", be
lastingplichtigen, ontving zij de heeren, en terwijl deze
begeerige blikken sloegen op het huisraad der weer
barstige burgeres, hield zij een toespraak, waarin de
gewone argumenten voor de politieke gelijkstelling van
het schoone en zwakke met het sterke geslacht herhaald
werden.
Drie meubelstukken, waaronder de schrijftafel van
Miss Muller, werden door de deurwaarders medegenomen,
en zoo heeft dan de oorlog der vrouwen tegen het
Parlement een aanvang genomen. Miss Muller ver
klaarde dat vijftig vrouwen besloten hebben zoo te
handelen als zij thans handelde, en Miss Bewicke be
vestigde dit wat haar zelve betreft. Dit jaar heeft zij
helaasde belasting reeds betaald, maar in het volgende
jaar zal zij zich laten executeeren. De aanwezige
dames besloten een adres aan Gladstone te zenden,
houdende vernieuwenden aandrang ter verkrijging van
het kies- en stemrecht.
Gemengd Buitenlandscli Nieuws.
Paul Mahalin te Parijs heeft een werkje over de
Parijsche actrices uitgegeven, waarin hij weinig goeds
van haar vertelt. »En toch - verzekert de auteur -
zullen de dames over het slechte, dat ik van haar
zeg, zich troosten, wanneer zij dat lezen, wat ik van
hare collega's vertel."
Te Schweinfurth kocht een veehandelaar dezer dagen
19 stuks vee, die hij in een gesloten waggon opsloot,
terwijl hij op den vrachtbrief slechts 15 stuks aangaf.
Toen de waggon te Wernfeld werd geopend, daar het
vee in een anderen trein moest geladen worden, vond
men '16 stuks gestikt. De veehandelaar heeft hierdoor
een schade van meer dan 3000 mark, terwijl hij zich
wegens bedrog ten nadeele der spoorweg-maatschappij
en wegens dierenkwellerij zal te verantwoorden hebben.
Tien duizend kippen en quarantaine. Een Fransche
pakketboot, die van Marseille naar Barcelona is ver
trokken, heeft tien duizend kippen, die uit Italië komen,
aan boord. Daar de Spaansche autoriteiten bij het
vertrek der boot uit Marseille nog geene quarantaine
maatregelen hadden bevolen, had men slechts een
voorraad graan aan boord genomen om de kippen
gedurende 24 uren te voeden. Daar echter intusschen
een quarantaine van 20 dagen is voorgeschreven, zijn
de kippen tot een lang vasten veroordeeld. In Spanje
zal men dus bij het ontschepen geen hoogen dunk
bekomen van het Italiaansche gevogelte.
Omtrent een muiterij in 't tuchthuis te Dartmoor
wordt bericht, dat voor eenige dagen ongeveer 25
gevangenen, een weinig van de gevangenis verwijderd,
aan het werk waren, toen eensklaps een der gevangenen
eenige steenen verzamelde en ze den opzichter naar
het hoofd wierp, zoodat deze bewusteloos ter aarde
zonk. Het geladen geweer, dat de opzichter bij zich
had, viel uit zijne handen, en de gevangenen wierpen
zich op den in onmacht liggenden opzichter. Een van
hen, met name Stevens, zag het gevaar, waarin de
opzichter verkeerde, en hij maakte zich snel van het
geweer en de patroontasch meester. Zich naast den
opzichter plaatsende, schoot Stevens op zijne kameraden,
die op hem losstormden, zoodat hij zes hunner door
in de beenen te schieten, deed nedervallen. Daar hij
geene patronen meer had, sloeg hij eenigen met den
kolf van zijn geweer ter neder. Op dit oogenblik kwamen
eenige bewakers toesnellen, aan wie Stevens het voor
gevallene mededeelde. De gewonden werden naar het
hospitaal vervoerd en de overigen geboeid naar hunne
cellen teruggebracht.
In t laatst der vorige week werden alle gevangenen
in een lokaal vereenigd. De gouverneur liet Stevens
voorkomen en deelde hem mede, dat de minister als
erkenning van zijn moedig gedrag hem genade schonk,
en dat hem bovendien nog een belooning zou uitgereikt
worden. Stevens werd door deze mededeeling zoo aan
gedaan, dat hij als een kind begon te weenen en naar
zijn cel teruggebracht moest worden, welke hij in
weinige dagen als vrij man zal verlaten. Hij was
wegens een zware misdaad tot levenslange gevangenis
straf veroordeeld en had slechts 42 maanden in de
gevangenis doorgebracht.
Van de Engelsche Vorsten stierf Willem de Ver
overaar ten gevolge van onmatig drinken; Willem
Rufus stierf op de jachtHendrik I door gulzigheid
Hendrik II aan een gebroken hart; Richard Leeuwen
hart werd door een pijl gedoodJohan heeft, naar
men veronderstelt, zich zeiven vergiftigd; Hendrik III
en Eduard I zijn hun natuurlijken dood gestorven
Eduard II is vermoord; Eduard III is kindsch geworden
Richard II is uitgehongerd; Hendrik IV aan toevallen
door angst veroorzaakt; Hendrik V is plotseling aan
een onbekende oorzaak gestorven Hendrik VI in de
gevangenis; Eduard V is in den Tower verwurgd;
Richard III sneuvelde in een veldslagHendrik VII
kwijnde wegHendrik VIII stierf tengevolge van zijn
losbandigheid; Eduard VI aan verval van krachten;
Maria aan een gebroken hart; Elisabeth door zwaar
moedigheid; Jacobus I door onmatig drinkenKarei I
werd onthoofd; Karei II stierf aan een beroerte;
Willem de Derde door een val van zijn paardKoningin
Anne aan waterzuchtGeorge I aan dronkenschap
George II aan eene hartbreukGeorge III is krank
zinnig gestorven en George IV aan dronkenschap.
De luchtreiziger Joseph Simons, die onlangs bij een
spoorwegongeluk in Engeland tot de ongelukkigen
behoorde, die er goed afkwamen en dan ook, onmiddel
lijk na de ramp, kalm op het perron op en neder
liep en de mededeeling deed, dat de spoorwegmaat
schappij hem enkel een nieuwe jas zoude moeten
betalen, veranderde eenige dagen later van tactiek.
Hij klaagde de maatschappij aan, verklaarde onder
eede, dat hij door het ongeval reuk, smaak en ge
heugen verloren had en vereischte eene schadevergoeding
van vijfduizend pond sterling.
De Jury reduceerde die schadevergoeding tot een
farthing (ongeveer een halve cent) en de eischer
werd bovendien veroordeeld, om de kosten te betalen.
Daarmede was het voor den luchtreiziger nog niet
afgeloopen, want de Jury deed de uitspraak, dat hij
zich aan meineed schuldig had gemaakt, en hij werd
tot twee jaren strafarbeid veroordeeld.
De oude mevrouw Rothschild, de moeder van den
rijken bankier, bereikte den hoogen ouderdom van
89 jaar. Tot haar dood behield zij hare geestigheid,
zoowel als hare andere geestvermogens, die buiten
gewoon sterk waren. In hare laatste ziekte fluisterde
zij den dokter toe: »Och, dokter, beproef toch of gij
niets aan mij doen kunt". »Wat zou ik kunnen doen"?
zeide de dokter. »Ik kan u immers niet meer jong
maken". «Dat wil ik ook niet", hernam zij, »ik wensch
alleen maar voort te gaan met oud te worden".
Doodshoofden. Met afgrijnzen was steeds de be
diende van een professor te Thorn (Duitschland) in
diens kabinet gegaan om den vloer bij te vegen of
eenig ander werk te verrichten, daar altijd een 20tal
geraamten van allerlei apensoorten hem aangrijnsden.
Verleden week echter kwam hij bleek en ontsteld bij
zijn meester aanloopen en kon slechts met moeite
uitbrengen, dat alle koppen der skeletten over den
grond dansten.
De professor, die meer vertrouwd met zijn studie
stukken was dan zijn knecht, was minder bevreesd
en ging lachend eens zien naar het bovennatuurlijk
schouwspel. Sidderend volgde hem de knecht. Reeds
in den gang hoorde de man der wetenschap bonzen
en rollen en toen hij de deur van zijn kabinet geopend
had, zag hij tot zijne verbazing, dat niet alle, maar
toch drie doodskoppen van apen, die trouwens reeds
lang onder een tafel gelegen hadden, over den vloer
rolden, en tegen kasten en stoelen bonsten.
Nu begon er een jacht op de geheimzinnige hoofden,
die den knecht den laatsten moed deed ontzinken,
daar het den professor niet mogelijk was een der drie
bezielde koppen te vangen. Toen de leeraar er eindelijk
een tusschen de voeten kon bekneld krijgen, kwam
het kopje en toen, met moeite, het bovenlijf van
