ZIER1KZEESCHE COERMT.
voor het arrondis- >4»* sement Zierihzee.
1884. No. 44. Woensdag 11 Juni. 87ste jaargang.
NIEUWS- en ADVERTENTIE-BLAD
Feuilleton.
Binnenland.
OCTAVE FEUILLET,
„La Veuve"; „Le Voyageur".
Deze Courant verschijnt DINSDAG- en "VRIJDAG-AVOND,
uitgezonderd op FEESTDAGEN.
P r ij s per drie maanden IFranco per post f 1
Afzonderlijke nommers 5 cent, met Bijblad 10 Cent.
PRIJS DER ADVERTENTIE N:
Per gewone regel 10 cent. Huwelijks-, Geboorte-
en Doodberichten van 16 regels 60 cent.
Dienstaanbiedingen van 1-5 regels, mits contant betaald, 25 ct.
Alle stukken, de redactie betreffende, gelievfe men uiterlijk een dag voor de uitgave in te zenden aan den uitgever II. LAIvEMUN.
ZIERIKZEE, 10 Juni 1 8 8 4.
De vereeniging tegen de kwakzalverij telde op 1
Januari 1883 nog slechts 520 leden, welk aantal
op 1 Juni 1.1. nagenoeg was verdubbeld en gestegen
tot 1001.
Van het maandblad der vereeniging werden in 1883
ruim 91,000 exemplaren gratis verspreid en bovendien
nog ruim 17,000 kleine blaadjes, zoodat er door de
vereeniging meer dan 108,000 stuks drukwerken met
nuttige waarschuwingen onder het publiek werden
gebracht.
De inkomsten der vereeniging bedroegen in 1883
ongeveer f 1800, waaronder f 200 van de Nederl.
Maatsch. ter bevordering der geneeskunst en een nog
iets grootere som van extra bijdragen der leden.
Daarentegen bereikten de uitgaven een nog hooger
bedrag en kon het nadeelig saldo van het jaar 1882,
ten bedrage van f 403, niet geheel worden aangevuld,
maar werd het slechts verminderd tot een bedrag
van f 231.
Terwijl het verslag over 1883 de overtuiging uit
spreekt, dat de vereeniging ook dit jaar nuttig is
werkzaam geweest, ter waarschuwing tegen bedrog,
dat de gezondheid en de welvaart bedreigteindigt
het met een opwekking tot de leden, om in hunnen
kring vrienden en kennissen aan te sporen, om mede
het doel der vereeniging te helpen bevorderen.
Een bericht uit Middelburg meldt, dat de voort
vluchtige postdirecteur uit IJzendijke W. H. Pieters,
niet aan boord van het Eng. stoomschip »Queen" bij
aankomst te New-York is gevonden het is dus meer
dan waarschijnlijk, dat hij zich naar een der Zuid-
Amerikaansche republieken heeft ingescheept.
De vorige week kwam te Vlissingen binnen het
Noordsche driemastschip «Craiqallion", dat de eerste
lading petroleum rechtstreeks uit Amerika aldaar aan
voert, om te worden opgeslagen in de nieuw opgerichte
petroleura-pakhuizen, welk aldaar voor de pakhuis-
meesteren te Rotterdam in den afgeloopen winter zijn
gebouwd.
De benoeming van graaf Herbert Von Bismarck
tot gezant bij ons Hof wordt in de politieke kringen
van Berlijn voor zeker gehouden. Hij neemt echter
de gelukwenschen deswege nog niet aan. De vertraging
der officiëele aanstelling moet daaruit worden verklaard,
dat de overplaatsing naar Washington van den heer
Von Alvensleben, thans bij de Nederlandsche Regeering
geaccrediteerd, nog niet kan plaats hebben, omdat
nog geen nieuwe Amerikaansche ambassadeur voor
Berlijn werd afgevaardigd. De Amerikanen benoemen
niet gaarne nieuwe gezanten tegen het tijdstip, dat
de nieuwe President zal worden gekozen. De nieuw
gekozene moet altijd eenige baantjes beschikbaar
hebben.
Op het Zuiderzendingsfeest, dat Woensdag 16 Juli
onder 's Heer-Arendskerke op de hofstede «Dijkzigt"
van mevrouw De Bruijn zal gehouden worden, zullen
o. a. de navolgende heeren als sprekers optreden:
Gerth Van Wijk, 's GravenhageA. Van Veelo,
Klundert; K. Van Gooi', Nieuwen dijkA. Van Schelven,
BeverwijkJ. B. Van Heijningen, 's-GravendeelJ. H.
De Visser, Almeloo; C. B. Oorthuijs, Harderwijk;
J. Kromsigt, LeiderdorpJ. Van !t LindenhoutSteen
houwer, Papendrecht; R. Visscher, Numansdorp en
A. Loois, Pernis.
In het stations-koffiehuis te Leeuwarden is eene
vergadering gehouden, met het doel om eene ver
eeniging op te richten, ten einde eene geregelde verzending
van vee naar Amerika te bevorderen. Het is zeker,
dat de Amerikanen, die hier komen om tegen hooge
prijzen best fokvee op te koopen, daarop nog enorme
winsten behalen. Men kan dan ook gerust zeggen,
dat een groot deel der opbrengst vloeit in de zakken
van deze tusschenpersonen. Die verdiensten nu wenscht
men zooveel mogelijk voor de fokkers zeiven te be
houden, en het plan is, eene naamlooze vennootschap
te vormen, die voor hare rekening hier vee, bij voorkeur
van de leden, koopt en in Amerika verkoopt. Aan
vankelijk wordt een bedrijfskapitaal van f 50,000
voldoende geacht, dat men bij kleine aandeelen van
f 100 zal trachten te plaatsen, om de deelneming
zoo algemeen mogelijk te maken.
Een algemeene order verbiedt de militairen, gekleed
in groote tenue, het rooken van sigaar of pijp op den
openbaren weg. Voor liefhebbers is dit ontegenzeggelijk
een ware plaag en menigeen, die de verzoeking te
sterk was, heeft bij overtreding van het verbod al
eens een »leelijke pijp" gerookt. Bij het 3e reg. inf.
te Bergen op Zoom is daarin thans een wijziging
gebracht. De militairen mogen nu des Zondags het
hoogste sieraad - de pompon van hun chako - thuis
laten, zijn dus niet in «groote tenue" en mogen dien
tengevolge naar hartelust dampen.
Zoowel de Volksstem als de Zuid-Afrikaan keuren
zeer af sommige uitdrukkingen van de heeren du Toit
en prof. Kuyper, met betrekking van Engeland. Zulke
praatjes, gelijk laastgemeld blad ze noemt, zijn 't meest
berekend om de vijandschap (met de Engelschen) te
bestendigen, welke het zoo noodzakelijk is bij te leggen.
Het betreurt het, dat noch Krtiger noch Smit een
woord heeft gesproken om hunne niet-instemming te
kennen te geven. Dei-gelijke ontboezemingen belemme
ren de pogingen om de oorzaken weg te nemen, die
gedurig werken tegen de vrije en volledige ontwikke
ling van het volk van dit land, samengesteld gelijk
het is uit verschillende blanke nationaliteiten, die,
schoon nu nog tot zekere hoogte naast elkander
wonende, bestemd zijn om in den natuurlijken loop der
gebeurtenissen tot ééne natie samen te smelten.
Het volgende is zeker een allereenvoudigst middel
om het onvermengde van melk op de proef te stellen.
Men steekt een goed gepolijste naald in de verdachte
melk en trekt ze in loodrechte houding er dadelijk
weer uit. Is de melk niet aangelengd, dan blijft er
aan de naald wat melk hangen; is er water bij
gedaan, ook slechts een kleine hoeveelheid, dan blijft
er aan de punt geen dropje hangen.
BULLETIN
omtrent den toestand yan Z. K. H. Prins Alexander.
De opwekkende middelen gaven geen verbetering,
maar de nacht verliep verder rustig.
De darmbloeding heeft opgehouden, terwijl de adem
halingswerktuigen niet erger zijn.
De Prins is zeer zwak.
ii.
Slot.
De schrijver verplaatst ons een goed jaar later in
het salon van mevr. de Frémeuse, waar mevrouw
de Combaleu, haar de mededeeling komt doen van
het aanstaande huwelijk tusschen haar zoon Gérard
de Combaleu en de weduwe Marianne de la Pave.
Maurice, al dien tijd afwezig gebleven, verrast een
paar dagen daarna zijne moeder met diens komst.
Gérard de Combaleu had, tijdens het verblijf zijner
nicht te Parijs, haar de meeste oplettendheden be
wezen, zij was de bloem geweest waar hij als vlinder
steeds omhenen fladderde; hij, een losbol, iemand,
die op de boulevards en achter de coulissen geen
onbekende was, eene doorgesleten stoelzitting, was niet
afkeerig de alleszins rijke, jonge weduwe het hof te
maken en, daarin door zijne tante op meesterlijke
wijze voortgeholpen, had Marianne, grootendeels uit
spijt den man dien zij in stilte liefhad -- Maurice
niet te kunnen huwen, hém hare hand geschonken.
Tegenover Maurice, met wien zij op zeekren morgen
den reeds lang bepaalden rijtoer deed, erkende zij zich
van kwaad te handelen bewust te zijn, doch verheelde
hem niet dat hij er eigenlijk de schuld van was.
»En indien ik nu eens niét huwde?" vroeg zij
Doch het antwoord werd hierop schuldig gebleven,
wijl, in korten galop, Gérard de Combaleu dien zij
pas des avonds verwacht had kwam aanrijden.
Eenige dagen daarna verlieten én Gérard én mevr.
de Combaleu het kasteel, terwijl Marianne naar hare
nichten te Alengon vertrok; het aanstaand huwelyk
tusschen hen was verbroken, Gérard had zich, een
weinig onder den indruk van den wijn, dien hij zich
aan tafel goed had laten smaken, des avonds minder
wellevend tegenover zijne bruid gedragen en was tot
handtastelijkheden overgegaan, «Nooit zal een man,
»tot zulke laagheden in staat, mijn echtgenoot worden",
had Marianne tegen hare tante gezegd, en een uur
later was hare verhouding met hem verbroken en
had zij het kasteel verlaten.
Doch korten tijd daarna was zij in hare woning
teruggekeerd en Maurice hernieuwde, als vriend, zijne
bezoeken. Voor hem begon nu grooter strijd dan hij
wellicht ooit gestreden had; hij was eenerzijds over
tuigd van hare genegenheid voor hem, ter andere zijde
stond het aan den vriend gegeven eerewoord als
dreigend monster daartegenover. En het bezoek bij
den dorpspastoor, nogmaals om raad afgelegd, plaatste
hem voor een grooter dilemna dan hij had kunnen
voorzien. «De vroegere vriendschapsband", zeide deze,
»heeft zich opgelost in een gevoel van liefde, 't is
«ongelukkig, doch 'tis nu eenmaal zoo. Vertrekt gij,
»om niet weder te keeren, dan is Marianne eene
«verloren vrouw; blijft gij, en verkeert gij met haar
«op den ouden vriendschappelijke!! voet, zonder meer,
«dan is deze vriendin binnen ééne maand, binnen zes
«maanden, uwe maitresse. Daaraan twijfelt gij evenmin
«als ik, beter zij het dan dat zij uwe vrouw worde"!
'T is dus waarlijk zooals gij mij destijds voor
»»speldet"", hernam Maurice, «vijand of mede-
«plichtige en ziedaar mijzelf medeplichtige!""
In de maand September werd het huwelijk voltrokken
een veertigtal gasten zette der plechtigheid luister bij.
En op den avond van zijn huwelijksdag was Maurice,
blijkbaar vermoeid door de drukte van 't feest, op
't eenzame terras eene sigaar gaan rooken, in ge
dachten verzonken 't perron afgegaan en eene der
boschlanen ingewandeld't was eene heerlijke nacht,
de sterren schitterden in vollen pracht aan den hemel.
Na eenige minuten loopens bevond hij zich tegenover
een oud granieten kruis dat zich op de scheiding van
twee wegen in het bosch verhief; reeds sedert lang
had hij die plek vermeden, waar zooveel ongelukkige
herinneringen in hem ontwaakten. Ontmoette hij dien
avond bij toeval die gedachten aan 't verleden, of had
hij ze met opzet opgezocht? Hoe het zij, op dat uur
waarop zijne misdaad in hare gansche naaktheid en
onherstelbaarheid voor hem stond, herinnerde hij zich met
plotselinge en ontzettende juistheid evenals een man
die uit een zachten sluimer wordt opgeschrikt alles wat
er het afschuwelijke van verzwaarde. Hij zag in het
verleden aan den voet van dit kruis twee kinderen,
die in elkanders omarming, elkander eeuwige trouw
zwoeren; ook zag hij in eene hut bijna onder de
sneeuw begraven, den vriend zijner kindsche dagen en
zijner jeugd worstelende tegen den dood; hij hoorde
zijne zwakke, smeekende stem, nog ruischte in zijne
ooren die laatste vriendschapsbeê
- Belooft gij 't mij, Maurice? -
- Ja!
- Op uw eerewoord!
- Op mijn eerewoord!
