ZÏERIKZEESCHE COURANT.
1883. No. 1.
Woensdag 3 Januari.
86ste jaargang.
NIEUWS- en ADVERTENTIE-BLAD
voor het arrondis- xtèrx semen! Zierikaee.
1 8 8 3.
Deze Courant verschijnt DINSDAG- en VRIJDAG-AVOND
uitgezonderd op FEESTDAGEN.
Prijs per drie maanden 1,Fr a n co per post ƒ1,-
Afzonderlijke nommers 5 cent, met Bijblad '10 cent.
PRIJS DER AD VERTENTIEN:
Per gewone regel 10 cent. Huwelijks-, G eb oorte
en Doodberichten van 16 regels 60 cent.
Dienstaanbiedingen van '1-5 regels, mits contant betaald, 25 ct
Alle stukken, de redactie betreffende, gelieve men uiterlijk een dag voor de uitgave in te zenden aan den uitgever II. LAKEN9I VN.
Bij den aanvang van den nieuwen jaarkring
eu het verschijnen van het eerste nominer van
den 86eu jaargang der Zierikieesche Courant,
wenschen wij onzen Lezers alle mogelijke heil
zegen en voorspoed toe, zoo in hun personen
en familiën als in hun zaken eu ondernemingen.
Wij drukken tevens onze beste wenschen
uit voor de stad onzer inwoning, voor Schouwen
en Duiveland, voor gausch Zeeland en geheel
't dierbaar Vaderland.
Mogen handel en bedrijf, ambachten en neringen
bloeien of, voor zoover sommige takken daarvan
kwijnende zijn, herleven. Dit geldt inzonderheid
deu landbouw, den ouden vermaarden Zeeuvv-
schen landbouw, die hetere dageu heeft gekend,
dan hij na, helaas, sinds ecuigc jaren heeft moeten
doorworstelen. Wel is de concurrentie, vooral
voor onzen landbouw, moeielijk; maar toch,
een bodem waaraan onze vaderen en ook dit
geslacht schatten ontwoekerd hebben, zal zijn
noeste bearbeidgrs niet in den steek laten als
deze maar moed honden, wakker blijven eu
steeds trachten de bakens behoorlijk te verzetten
al naar gelang het getij verloopt.
Dat vrede en eendracht, burgerzin en huma
niteit ouder ons mogen blijven wonen, want
daarin vindt een volk veel meer zijn kracht
dan in ijdel getwist en geseur over de dingen,
die toch niemand goed verstaat en die daarom
slechts geschikt zijn om te verdeelen en vaneen
te scheuren, wat vereeuigd en zoodoende krachtig
moet zijn.
Binnenland.
ZIERIKZEE, 2 Januari '1 8 8 3.
Aangaande Prins Alexander van Oranje Schrijft de
Nederlaodsche correspondent van het Journal des
Débatsdat hij de eer heeft gehad den Prins van
nabij te naderen, en bij die gelegenheid de overtuiging
gekregen heeft, dat de onrustbarende geruchten, die
onophoudelijk omtrent 's Prinsen gezondheid in omloop
worden gebracht, onwaar zijn. »Laat ik er bijvoegen",
schrijft hij, »ten gevalle van de vele vrienden, die
Nederland in Frankrijk heeft, en die weten dat de
toekomst van Nederland nauw verbonden is aan die
^•'.Prinsen uit het huis van Oranje, dat men misschien
...peielijk in Europa een prins zal kunnen vinden van
imgebreider kennis, van degelijker verstand en van
meer verheven en wezenlijk liberale gevoelens. De Prins,
die heel teruggetrokken leeft, 't geen door de om
standigheden wellicht wordt vereischt, is op de hoogte van
al wat er omgaat en gedrukt wordt. De al te weinigen,
wien het vergund is bij hem te worden toegelaten,
ontvangt hij allereenvoudigst.
Zelden had hij ons een nieuw ingevoerde wet een
wonderlijker bakergeschiedenis dan de nieuwe zegelwet.
Als wet zelf schijnt zij zeer populair te zijn, 't welk
men maar weinig van wetten kan zeggen, die gelde
lijke lasten aan de natie opleggen. Maar de ambitie
der betrokkenen om zich aan haar last te onderwerpen
staat in omgekeerde reden tot de middelen om dat
te doen. Plakzegels zijn öf niet te krijgen öf de ge
lukkigen die er eenige bemachtigd he.bben, kunnen ze
niet gebruiken. Met het stempelen, van zegelpapier
hort het vreeselijk, zoodat er een crisis in vele zaken
door te duchten is. 'tls inderdaad zeer vreemd dat
men aan de bureaux waar men met het gereedmaken
der zegels, stempels enz. belast is, daar geen voort
gang mede gemaakt heeft en blijkbaar geen begrip
heeft van den verbazenden omvang eener schijnbaar
zoo nietige zaak als die zegeltjes van 5 ets. Had
men van den beginne af de gewone 5 ets. postzegels
daarvoor geldig verklaard, dan was er geen oogenblik
moeite geweest.
Onder Ellemeet is Vrijdagavond de hofstede en schuur
van de wed. Jan Jonker totaal afgebrand. Het huis
was sinds eenigen tijd onbewoond. De oorzaak van
den brand is onbekend.
Een oude dame, te Gorinchem overleden, heeft aan
haar erfgenamen o. a. nagelaten 25 parapluies. Dit
brengt ons een paar gevallen in herinnering, die vóór
een 25 jaar in Holland zijn voorgekomen. In de
nalatenschap van een oud heer vond men een collectie
hoeden, alle familiestukken en van hem en zijn voor
ouders afkomstig. De oudste hoeden waren uit het
midden der '17e eeuw. Bij een alleenwonend oud man,
tuinier van beroep, vonden de erfgenamen na zijn
dood een groote collectie gouden, zilveren, koperen
en stalen tabnksdoozen en snuifdoozen van allerlei model
en ouderdom, doch alle g\,vuld met oude gouden en
zilveren munten. Zoo heeft ieder zijn liefhebberij.
Onder veel blijken van sympathie en waardeering
heeft de gemeente-veldwachter J. Mirt, te Ter Neuzen,
Vrijdag zijn 40jarige dienstvervulling gevierd. Van
het gemeentebestuur ontving hij een gratificatie van
40.
De stearinekaarsen-fabriek van de firma Brandon
te Amsterdam is met 30 December gesloten, waardoor
800 menschen zonder werk zijn.
Volgens de N. Rott. Ct. is het bericht, dezer dagen
in de bladen verspreid, dat een paar groote handels-,
instellingen hun zaken van Rotterdam naar Vlissingen
zouden verplaatsen, onwaar wat betreft de Rotterdamsche
Lloyd, die te Rotterdam zal gevestigd blijven.
In het hotel des Indes in den Haag is afgestapt het
Perzisch gezantschap, dat beurtelings alle hoven van
Europa bezoekt. Onze Min. van Buitenl. Zaken heeft
den chef van het gezantschap een bezoek gebracht.
Volgens het Z. D. komt voor de ontstane vacature
in den Raad van State in aanmerking mi'. C. J. A.
Heydenrijck, lid van de Tweede Kamer der Staten-
Generaal.
Het schijnt dat de groote vrees voor verval der
wollenrnanufacturen-industrie in N.-Brabant tengevolge
van het gemis van een traktaat met Frankrijk tamelijk
voorbarig is geweest. Uit Eindhoven schrijft men n.l.
aan de N. Rott. Ct., dat daar in de fabrieken over
vloed van werk is, vooral in de bukskins, zoodat zelfs
aan sommige fabrieken 's nachts wordt doorgewerkt.
Aan den Hoek van Holland zijn twee schepen ge
bleven. Het eene is denkelijk geheel weg. Het andere,
zijnde het stoomschip »Fenham", zit nog, doch is
door 8 sleepbooten niet afgesleept kunnen worden.
Aan bergloon voor het
van het bij Gallandsoog
redden der lading katoen
gestrand geweest zijnde
stoomschip »Strathmore" is door de vletters, schippers
en sjouwers verdiend ongeveer 58,000, en zulks
na aftrek van circa 1600 loodsgelden. De lui, die
de Andrea" hebben afgebracht, hebben daarvoor
6000 bekomen.
In 1883 zal een troep reizende muzikanten, zangers
en dansers, in den trant der zoogenoemde Spaansche
Studentenook ons land bezoeken.
Dinsdagavond zouden HH. MM. de Koning' en de
Koningin de voorstelling in den Holl. Schouwburg bij
wonen. Het gezelschap geeft »Fijne beschuiten" van
Justus van Maurik.
Jannetje Cornelia Struijk, zegt het G. P. N., werd
den 25 Juli '1847 te Vuren bij Gorinchem geboren
uit burgerouders, die echter in hun stand een zekere
welvaart genoten. Zonder juist voor den dienstbaren
stand te worden opgeleid, werden haar niet die zege
ningen van het onderwijs deelachtig, die wellicht voor
vele dwaasheden hadden kunnen behoeden. Grillig van
karakter, reeds als kind met eigenaardige gedachten
bezield omtrent sommige zaken en toestanden, konden
haar een zekere juistheid en gevatheid niet ontzegd
worden, eigenschappen waarvan zij, helaas, op treurige
wijze later ruimschoots gebruik heeft gemaakt. Een
erfenis, naar men zegt van 25,000, haar ten deel
gevallen,, zou de eerste aanleiding zijn geweest tot
het roekeloos omgaan met en verkwisten van geld.
Onder die omstandigheden werden haar meermalen
huwelijksvoorstellen gedaan, doch Jannetje gevoelde
voor geen der aanbidders sympathie.
Doch wat gebeurde er? Op zekeren dag te Gorinchem
zijnde, ziet zij in de uitstalkast van den horlogemaker
Antoon Hoetink eenige horloges, die zij mooi vindt.
Zij gaat den winkel binnen, koopt voor een zeker
bedrag, doch heeft niet genoeg geld bij zich. Dit is
echter geen bezwaar; de galante horlogemaker ver
trouwde haar. Zij vertrok in het bezit van het gekochte,
maar niet zooals zij gekomen wasde vrije beschikking
over haar hart had zij niet meer. Die galante horloge
maker had een overweldigenden indruk op haar gemaakt,
hij was zoo vriendelijk, zoo bereidwillig; kortom, dat
was een man zooals zij er een wenschte. De gekochte
voorwerpen werden spoedig betaald, ten huize van den
horlogemaker Hoetink werd een mandje champagne
bezorgd en op zekeren avond waren Jannetje en Antoon
omgeven door vrienden en kennissen, recht genoeglijk
te samen gekomen om een gezellig avondje te slijten.
Toen was het dat Jannetje den horlogemaker Hoe
tink vroeg: »Of hij niet eens een paar dagen met
haar de stad uit wilde?" aan welke zonderlinge uit-
noodiging niet zoo gemakkelijk kon worden voldaan
met het oog op de zaak, doch ten slotte mocht Jannetje
het geluk smaken met Hoetink een reisje te ondernemen.
De uren, in eikaars bijzijn gesleten, waren allerge
noeglijkst en in plaats van opwinden, slingeruurwerken
en passe-partouts, hoorde Hoetink van meer poëtische
zaken gewagen en zag zich verplaatst in het toover-
land der min.
Intusschen gingen de dagen zoo snel voorbij, dat, toen
zij een oogenblik tot nadenken kwamen, zij berekenden
dat hun «Snoepreisje" reeds drie weken had geduurd.
Beiden durfden niet goed huiswaarts keeren en zoo
geschiedde het dat Jannetje en Antoon besloten bij
elkaar te blijven om later ten overstaan van den
ambtenaar van den burgerlijken stand, ook hunne
namen neer te schrijven in dat groote boek, waarin
sommigen wenschten reeds tien jaren vroeger te hebben
geteekend, terwijl er anderen zijn, die wenschten er
nooit mede te hebben kennis gemaakt.
Had Jannetje spoedig gezegevierd over Antoon, dien
zij nu haren Antoon mocht noemen, haast werd er
niet gemaakt om als man en vrouw den levensweg
verder te vervolgen.
Want de gebeurtenissen in het Bible—Hótel, waar
Jannetje -1200 per week verteerde en hetgeen verder
volgde, deed de huwelijksvoltrekking verdagen. In
dit hotel schonk zij het leven aan een pand harer
liefde.
