naar Ismailia; de plaats' waar Arabi een kamp wil
maken ligt fcusschen het station en het Ismailia-Kanaal
"Verder wil hij versterkingen oprichten in een boog,
die zich uitstrekt van Telel-Kebir door Salahiel
tot Kantara aan het Suez-kanaal, om de spoorweglijnen
van Sagazig naar de kust te beschermen. Thans zijn
de Engelschen nog niet sterk genoeg om dat te Ver
hinderen, maar de Euphrates" is met twee regimenten
te Alexandrië aangekomen en de «Dacca" is op weg
naar het Suez-kanaal met '1000 man aan boord; een
deel van het Indisch contingent is reeds van Bombay
daarheen vertrokkende rest volgt spoedig. De Egypte-
naren hebben ook den spoorweg tusschen Ismailia en
Suez afgesneden. De telegraaf werkt nog, maar Lesseps
weigert andere dan scheepsvaartberichten te doen
overseinen.
Men zegt dat de Porte slechts 3000 man naar
Egypte zal zenden, om Engeland pleiziér te doen,
terwijl aan den voormaligen Engelschman Baker-Pacha
de leiding der expeditie zou worden toevertrouwd.
Arabi moet van den Sultan hebben gezegd: »De
beheerscher der geloovigen kan hen niet in den steek
laten, waarover hij Khalief is. Zoo hij in staat was
dit te doen, dan zijn toch in elk geval zijn soldaten
èn de onze broederen.*'
Engeland.
Uit het gevecht van. Zaterdag maakt de Morning
Advertiser op: Vooreerst dat het Egyptische leger
niet zoo verachtelijk is, als sommigen het hadden
voorgesteld, en ten tweede, dat de sterkte van Arabi's
linie, zoowel als het aantal en het kaliber zijner
kanonnen zijn overdreven geworden. Geen oogenblik
gedurende het gevecht was de meerderheid der En-
gelsche artillerie twijfelachtig, terwijl nergens de vijand
zijn linie bleef verdedigen, als de Engelschen cordaat
voorwaarts gingen. Dat men. dit weet, is van groot
belang en daar niemand kan veronderstellen, dat de
generaal iets anders bedoelde dan een verkenning,
kunnen wij hem gelooven, als hij zegt, dat hij zijn
doel heeft bereikt. De Morning Post zegt, dat
generaal Alison ongetwijfeld gelijk had, zich te verge
wissen van de sterkte en de bewegingen des vijands.
Bovendien is het nuttig de troepen te oefenen en aan
het vuur tè gewennen. De Pull Mali Gaz. merkt,
op, dat de Engelschen beter hebben geschoten dan
bij vroegere gelegenheden en dat de jagers zich uit
stekend hebben gehouden. De Egyptenaren, ofschoon
blijkbaar geen verachtelijke vijanden, deden op de
vlakte voor de Engelschen onder in moed en schoten
in het wilde. Doch er hebben zich een paar onge
lukkige incidenten voorgedaan. Het roekeloos avariceeren
- van een hoopje bereden infanterie heeft luitenant Vyse-
het leven gekost. Erger was een vergissing van kolonel
Thackwell, die den linkervleugel halt liet maken, toen
het door den generaal aangegeven uiterste punt nog
niet was bereikt. De vergissing was zeer verklaarbaar,
maar daardoor werden de mariniers, die verder waren
gegaan, niet langer door de linkervleugel gedekt en
blootgesteld aan een hevig vuur der Egyptenaars.
Zij trokken bedaard terug «zonder overhaasting en
verwarring, op de goede oude manier van Engelsche
soldaten", zegt de correspondent van de Standard
doch hij voegt er bij, dat zijgedecimeerd zouden zijn
geworden, als de Egyptenaren beter hadden geschoten.
Frankrijk.
Het Journal officiel deelt mede, dat het Kabinet
is samengesteld als volgt: Duclerc, Minister-President,
belast met de portefeuille van Buitenlandsche Zaken;
Fallières, Binnenlandsche ZakenDevès, Justitie Tirard,
Financiën; Duvaux, Onderwijs; Billot, Oorlog; Jauré-
guiberry, Marine; Mahy, landbouw; Cochery, Post
en Telegraaf wezenLegrand, Koophandel en ad interim
Openbare WerkenDevelle, ondersecretaris van Binnen
landsche Zaken.
De nieuwe minister van buitenlandsche zakén en
voorzitter van den ministerraad Duclerc is den 9 Nov.
1812 te Bagnèresde-Bigorre geboren. Hij begon zijne
loopbaan als corrector op eene drukkerij. Onder Louis
Philippe schreef hij in de Nationalover llnanciëele
en staathuishoudkundige zaken. Ook werd hij een
der voornaamste medewerkers van' de Bictionnaire
politique van Pagnerre. Na de Februari-omwentoling
werd hij adjunct-maire te Parijs, daarna onder-secre
taris van staat bij financiën en vervolgens minister
bij dat departement. Het departement der Landes
zond hem naar de Kamer, waar hij met de linker
zijde stemde; hij nam zijn ontslag als minister, toen
de Kamer na den opstand van Juni besloot den staat
van beleg in te voeren, met welken maatregel hij
zich niet kon vereenigen. Onder het keizerrijk werd
hem herhaaldelijk door de oppositie de kandidatuur
voor het Wetgevend Lichaam aangeboden, maar hij
weigerde telkens. Eerst bij de verkiezingen voor de
Nationale Vergadering in Februari 1871 werd hij in
de Beneden-Pyreneeën tot afgevaardigde gekozen en
sedert 16 Mei .1875 was hij voortdurend een der
vice-president en der Kamer tot op de ontbinding van
1877. Bij de samenstelling van den Senaat kreeg
hij er eene plaats als senator voor het leven. De
heer Fallières, minister van binnenlandsche zaken,
werd door het bestuur der moreele orde als maire
van Ncrac ontslagen. Hij is een vriend van Gambetta.
De heer Devès, die de portefeuille van justitie
heeft gekregen, was in het Kabinet-Gambetta minister
van landbouw. De heer Devaux, die aan het hoofd
van het departement van onderwijs is gekomen, werd
in 1848 rechterlijk ambtenaar; na den 2 December
nam hij zijn ontslag. Onder het bestuur der nationale
verdediging werd hij benoemd tot onder-prefet te Saifc-
Omer. In 1871 stelde hij zich kandidaat voor de
Nationale Vergadering, maar werd niet gekozen. Hij
nam nu zijn ontslag als onder-prefect en aanvaardde
het bestuur over het Crédit agricole te Rijssel. In
1876 kwam hij in de Kamer, waar hij zich bij de
union républicaine aansloot. De heer Louis Legrand,
wien de portefeuille van koophandel is ten deel ge
vallen, was advokaat te Valenciennes. Een zijner
werken: le Mariage au -point de vue moral et social
lègal et religieux, is door de Akademie van zede- en
staatkundige wetenschappen bekroond. In de vorige
Kamer behoorde hij tot de gematigde linkerzijde.
De andere ministers hadden reeds zitting in het
Kabinet-Freycinet.
De verklaring van het ministerie-Duclerc in de
'Kamers luidde als volgt:
«Mijne heeren Senatoren en Afgevaardigden!
«Het votum in de Kamer van 29 Juli j.l. brengt voor
u een nieuw Kabinet. Zijn eerste plicht is, u te zeggen,
wat voor hetzelve dit votum beteekent, welke gedrags
lijn het aan hetzelve oplegt. Door het weigeren der
noodige credièten voor de gedeeltelijke bezetting van
het Suez-kanaal, heeft de Kamer een maatregel van
behoedzaamheid en voorzichtigheid genomen, die echter
niet gelijk staat met eene abdicatie. De regeering zal
tot leiddraad nemen de gedachte, die dit votum voor
schreef, en daarnaar hare gedragslijn richten. Mochten
er zich gebeurtenissen voordoen, waarbij de eer en
de belangen van Frankrijk betrokken schijnen, dan
zullen wij ons haasten de Kamers bijeen te roepen,
en haar de besluiten voor te leggen, die de omstandig
heden mochten eischen. De binnenlandsche vraagstukken,
al zijn zij minder dringend, vergen niet minder onze
aandacht. Op dit stuk echter kan er niets aangevat
noch ondernomen worden gedurende de aanstaande
schorsing van uwe zittingen. Wij zullen ons dien tijd
ten nutte maken tot het overwegen van die vraag
stukken en met de hulp uwer commissiën zullen wij
trachten naar vrijzinnige en voorwaarts gerichte op
lossingen ervan. Tevens stellen wij ons voor ons best
te doen tot het bewerken van toenadering en verzoe
ning tusschen de fractiën der republikeinsche meerder
heid. En zoo wij, met behulp, dezen voor het vaderland
heilzamen uitslag mogen bereiken, dan zullen wij
gelooven een werk te hebben gedaan, dat onder de
huidige omstandigheden ten zeerste strekken zal tot
het gemeenschappelijk belang, van de Kamers, van
de Republiek en van Frankrijk."
Gemengd Buitenlandscb Nieuws.
Cetchwayo is te Londen de held van den dag. Wien
gaat de oorlog van Egypte wat aan Laten Gladstone
en Dilke daarvoor zorgen, het Londensche publiek heeft
zijn kafferkoning. Elke beweging die diens dikke lichaam
maakt, trekt de aandacht. Als hij in den trein zit,
telt hij de schapen in de weilanden, langs welke de
trein passeert en de reporters knoopen aan dat «gecijfer"
de meest geleerde wiskunstige beschouwingen. Is hij
thuis, de vertegenwoordigers der pers omringen hem,
meten de groote zijner voeten, de dikte van zijn
hals en kunnen het publiek toch nooit te veel
vertellen van den onttroonden vorst en vleeschetenden
zeeman.
Cetchwayo heeft de «Zoological Gardens" bezocht,
die hem bijzonder schenen te bevallen; vooral de hip
popotamussen trokken zijn aandacht. Hij gebruikt
zoowat 7 pond vleesch per dag; brood, groenten en
«sweets" beschouwt hij als bijzaken. Hij drinkt meestal
limonade en gemberbier.
Tot nu toe ontving de Zulu slechts weinige be
zoekers, o. a. Evelyn Ashley; van uitgaan spreekt hij
weinig, zoolang hij niet zekerheid heeft betreffende
zijn toekomst. Nooit verliest hij uit het oog, dat hij
een gevangene is.
De Engelsche adelborst, die door het verraad zijner
gidsen in Arabi's legerkamp terecht kwam en daar
gevangen wordt gehouden, werd juist voor den raad
van officieren gebracht, toen een Syriër, die later door
Arabi op vrije voeten gesteld, er ook was.
Gij zult naar Cairo gezonden worden," zeide
Arabi tot den pas 17jarigen Engelschman.
Ik wilde dat gij mij naar Alexandrië kondt
terugzenden! antwoordde de knaap.
Wat? om mij te bevechten?
Zeker! antwoordde de adelborst, om u en al
de vijanden van mijn land te bestrijden.
Arabi keerde zich tot zijne officieren en zeide:
Ziet, dit is de geest welken ik zoo gaarne in
Egypte zou wekken!
Arabi zond den knaap met een vriendelijk woord
weg; doch de Syriër vernam dat het zeer moeielijk
was het leven van den adelborst te beschermen tegen
het gemeen van Cairo.
Er zijn thans ook vélocipèdes voor dames. Uitvinder
is de heer Joseph Erlach te Karpitsch in Bohemen.
Deze vélocipède wordt als zeer practisch en doelmatig
geconstrueerd geroemd. Zij heeft drie wielen en is
geheel uit staal en ijzer gebouwd. Tusschen de twee
voorste wielen is een uiterst gemakkelijk en elastisch,
met fluweel bekleed bankje aangebracht, waarop de
rijdster zich neerzet; de beweging geschiedt door eene
lichte rugwaartsche beweging der voeten, die zeer
gemakkelijk uit te voeren is en tengevolge van de
kleeding der rijdster nauwelijks merkbaar, zoodat het
gebruik van de vélocipède in het minst niet in strijd
is met de vrouwelijke bevalligheid. De snelheid hangt
voornamelijk af van de hoogte van het drijfrad; ge
middeld kan op een goeden en harden straatweg eene
Duitsclie mijl in 30 minuten worden afgelegd, zonder
dat men zich noemenswaardig vermoeit. Daar de
elastische wielen bekleed zijn, maakt de in gang zijnde
vélocipède geen gedruisch, en het geheel is zóó samen
gesteld, dat er aan het gebruik niet het minste gevaar
verbonden is. Het rijden op deze vélocipède is eene
gezonde lichaamsbeweging.
De weduwe Ancel heeft aan de civiele rechtbank
van het Dep. der Seine gevraagd om haar zoon, Albert
Ancel, afgevaardigde van Mayenne, wegens verkwisting
onder curateele te stellen. Sedert 1870 heeft Ancel
meer dan 5 millioen verkwist, en het eenig onroerend
goed, dat hem nog rest, het domein van de Bouches
d'Dzure, in Mayenne gelegen, is thans voor meer dan
600,000 frs. verhypothekeerd. De rechbank heeft aan
de aanvraag gevolg gegeven en deze afgevaardigde
onder curateele gesteld.
Hoevele afgevaardigden zou men niet onder cura
teele stellen, niet zoozeer wegens verkwisting van
eigen goed, als wel wegens verspillend omspringen
met 's lands gelden
Omtrent het veelbesproken gemengd huwelijk in
Saksen wordt thans het volgende bericht. In Maait j.l.
verloofde zich de landraad Von G. met de dochter
van den heer M. De bruidegom is Katholiek, de bruid
Protestant. Het paar besloot na de burgerlijke huwelijks
voltrekking het huwelijk te doen sluiten door den
Katholieken pastoor en aartspriester in de Katholieke
kerk te F. en dan in het slot van den vader der
bruid door den Protestantschen geestelijke. De Katholieke
priester had reeds beloofd de trouwplechtigheid te
zullen voltrekken. Daar verscheen het bevel van den
vicaris generaal Gleich, dat bij de gemengde huwelijken
de Katholieke 'trouwplechtigheid verbiedt, ingeval na
deze de inzegening van het huwelijk door den Pro
testantschen geestelijke volgt. De priester verklaarde
nu, dat hij het huwelijk niet kon voltrekken. Landraad
v. G. begaf zich toen naar den vorst-bisschop dr. Robert
Herzog en verzocht dat deze den priester zou toestaan
het huwelijk te sluiten. Doch de vorst-bisschop weigerde
en stond het Katholieke huwelijk niet toe. Een paar
dagen later liet de landraad v. G. zijn huwelijk door
den Protestantschen geestelijke op het slot te F.
inzegenen.
«Allen Paper Car-Wheel Works" maakt tegenwoordig
een gewichtig onderdeel van de uitgebreide spoorwagen-
fabriek van Pullman te Chicago uit. Terwijl het eerste
papieren spoorwagenrad in 1869 door Norton-Allen
in Vermont werd gemaakt, levert de fabriek te Ghicago
thans dagelijks 24 tot 26 van die raderen. Het
voordeel van deze raderen, waarbij het binnenste van
papier is, dat in een stalen omkleedsel is geperst, is
vooral dit, dat zij de schokken niet zoo direct op de
assen doen overgaan, zoodat dan ook nooit een rad-
of asbreuk met deze raderen is voorgekomen. Zij duren
veel langer dan de stalen raderen en kosten 80 dollars
voor een rad van 33 duim tegen 15 dollars vooreen
stalen rad. De bewerking van de grondstof geschiedt
hoofdzakelijk door hydraulische persen. De pap wordt
drie uren lang aan een hydraulische drukking van
ongeveer 650.000 kilogram onderworpen. Dan wordt
de verharde massa twee weken lang aan een tempe
ratuur van 40 graden R. blootgesteld, totdat alle
vocht daaruit verwijderd is, en daarna wordt de
grondstof, die nu een hardheid heeft gekregen zoo
groot, als die van het hardste hout, na nog eenige
bewerkingen te hebben ondergaan met een hydrauli-
schen druk van 3000 pond op den vierkanten duim,
in het stalen omkleedsel geperst. De papieren kern
blijft jarenlang onveranderd en kan menig stalen
omhulsel verslijten.
In een Amerikaansch blad kan men de volgende
advertentie lezen
De heer Willy Feates, terecht een beroemd lid van
