Iïet is evenwel /.oo klaar als de dag, dat .zoowel
de Engelschen als de Fransclien er tegen opzien, in
Epypte een vernieuwing van den Oosterschen oorlog
te beginnen. Vooreerst zullen zij beducht zijn iets degelijks
te doen, want alles zou per slot van rekening wel eens
ten bate van Rusland kunnen komen, en Rusland is
sinds het gebleken wanbestuur en de mishandeling der
Joden zeer gedaald in de schatting der Westersche
mogendheden. Ten anderen zijn de "belangen van
Engeland en Frankrijk aan den Nijl geenszins even
zwaar en zou het van Frankrijk wel wat al te groot
moedig en al te weinig leerzaam zijn, als het nu om
wat krijgsroem zich andermaal op groote schaal in een
Oosterschen oorlog mengde. De Krim-geschiedenis is
nog niet zoo heel oud.
De sultan schijnt inmiddels te rekenen öf op bond-
genooten in het Westen (Duitschland?) öf op de om
standigheden, die Engeland en Frankrijk te sterk zijn;
want hij speelt blijkbaar een actieve rol in de Egyp
tische zaken. De logica der geschiedenis schijnt vroeg
of laat een oorlog tusschen Duitschland en Engeland
te voorspellen; 't zou zoo onmogelijk niet zijn dat
de Egyptische verwikkelingen daartoe leidden.
In Rusland is een kleine wijziging in het bestuur
gekomen. Ignatief, de Jodenvreter, is afgetreden en
opgevolgd door een ander, die zoo al geen Jodenvreter
dan toch een Jodenvervolger moet zijn, naar hetgeen
men er van verneemt. Ook wordt gezegd dat het huis
Rothchildt geweigerd heeft een nieuwe Russische leening
te nemen, met welker opbrengst men de tegen Duitsch
land opgeworpen nieuwe vestingwerken in Polen zou
willen betalen.
Zoo moest het gaan. De bankiers, die toch nog
altoos de Joden der koningen zijn, moesten voor slechte
zaken geen cent meer geven, dan was de politiek van
bloed en geweld vrij spoedig gedaan. Jammer maar,
dat als de eene, Rothchildt, het geld niet verschaffen
wil, anderen dit wel op zich nemen, wel wetende dat
de kleine kapitalisten, tuk op hooge renten, grif
genoeg hun penningen afstaan, al is het ook om de
schandelijkste, onrechtvaardigste oorlogen mogelijk te
maken en om barbaarsche gouvernementen te steunen.
In België zijn de verkiezingen gunstig voor de libe
ralen uitgevallen. De strijd was echter fel en de cijfers
der meerderheden niet groot. Op enkele punten ver
loren de liberalen zelfs. Merkwaardig is de ijver dei-
kiezers in België. Het is voor ons, flauwe papkiezers
een beschamend voorbeeld. Of zou bij ons alles zoo
zeer verzekerd zijn, dat de kiezers gerust met de
slaapmuts over de ooren thuis kunnen blijven, als de
troepjes gemaakte, en opgejaagde kiezers, die in den
regel aan de stemmingen deelnemen, zich met de
moeite belasten een briefje in de bus te gaan werpen
Gemengd ISuiteiilandscli Nieuws.
De K om eet. Geen erger fopster is er in langen
tijd onder de zon verschenen dan de met zooveel ophef
aangekondigde "komeet van Wells. Reeds meer dan
een maand geleden maakten de Barnum's van het
firmament zoo druk reclame voor haar, dat alle lief
hebbers van kometen avond aan avond hun best deden
om het wonderding te zien, begeerig vooral om het
te aanschouwen in »al den onbeschrijfelijken glans",
waarmede het zou schitteren, ja waardoor het zelfs bij
dag een niet te versmaden concurrent van de zon zou
wezen. Fransclie geleerden, die toevallig in Egypte of
Arabië zich met de waarneming van Venus bezig
hielden, die op haar bekende ondeugende ja brutale
manier vlak voorbij de zon ging zonder deze ook maar
één lonkje toe te werpen doch wie weet of
ze dit toch niet ter sluiks gedaan heeft Fransche
geleerden dan, die 'tmet Venus druk hadden, brachten
alles in rep en roer door te gewagen van het
enorme indruk'wekkende verschijnsel, dat zij gezien
hadden: een komeet grooter dan zij ooit een zagen,
en dat nog al op klaarlichten dagGeen wonder, dat
men hier ging uitkijken. Doch, hoe vreemd, toen de
komeet al lang verschenen en haarfijn beschreven was,
gedetermineerd, gewikt en gewogen als een vreemd
geldstuk op de toonbank van een winkelier, toen had
eigenlijk nog niemand haar gezien. Uit de bulletins
van de geleerden in 't Westen kon men opmaken,
dat ook onder de geleerden zelf de meeningen verdeeld
waren't was zelfs of er onder hen waren, die wel
niet willen erkennen dat zij niets zagen, maar die
toch de komeet alleen aanschouwd hadden met de
oogen des geloofs in de goede kijkers of gelukkige
oogenblikken van de andere geleerden.
't Bleek in allegeval een hoog aristocratische komeet
te zijn,, die maar voor enkele bevoorrechten verschenen
moest zijn, want het groote publiek kreeg niets te zien.
Ondertusschen gingen de geleerden vlijtig door met
het uitgeven van dagelijksche bulletins, vermeldende
den staat der patient. Deze was steeds in beterschap
en welstand toenemende volgens de bulletins. Zelfs
stelde men den spectroscoop te werk, en nu deed men
nog wonderbaarlijker ontdekkingen. De eene geleerde
constateerde dat het licht sterk ja intensief geel
was; de andere echter constateerde even stellig dat
het zeer extra-intensief rood was, waaruit nu weder
de gevolgtrekking voor de hand lag, dat de komeet
moet bestaan uit gloeiende natriumgassen of uit iets
anders. Deze gevolgtrekking kon trouwens ook gemaakt
worden door leeken, die haar niet eens gezien hadden;
immers zij moet bestaan uit natriumgassen of uit iets
anders, en als 't, niets anders is moet het wel
natrium zijn.
Men is nu ook bezig om de liehtkracht te berekenen,
die, zooveel weet men er van, gelijk moet zijn aan
die van een aantal kaarsen; over dat getal is men
't nog niet eens.
Thelephoon. De langste lijn, die op dit
oogen blik voor den telephoondienst in werking is, is
die welke de ingenieurs Cunningham en Co. hebben
gelegd tusschen Christchurch en Tinmore op Nieuw-
Zeeland. De lijn is '100 K.M. (30 uren gaans) lang en
heeft f '19,000 gekost. Zij werkt uitmuntend. De
tijd schijnt nu niet ver meer af, dat voor den telephoon
evenals voor den telegraaf dé afstanden zoo goed als
buiten aanmerking zullen blijven.
Elect risch licht. Nog is het gas niet door
het electrisch licht verdrongen; maar de aanwending-
van eleetrische verlichting bij wijze van proef, neemt
toch gedurig in omvang toe. Op vele plaatsen worden
openbare gebouwen electrisch verlicht, zoo b.v. de
prefectuur te Parijs, de werkplaatsen der Société
Lyonnaise te Parijs, de koninklijke bibliotheek te
Brussel, de openbare boekerij te Edinburg; verder
eenige schepen van de Britsche marine, de bovenstad
van Ottawa in Canada, de zalen van het gemeente
bestuur van Parijs in het palviljoen van Flora, een
der gespaard gebleven vleugels van de Tuilerieën enz.
De verlichting van dat gedeelte van de Theemskade,
te Londen dat door Siemens als proefneming was
verlicht, zal in het openbaar worden uitbesteed. In
Engeland werden weder vijf nieuwe maatschappijen
voor eleetrische verlichting en beweegkracht opgelicht
met een gezamenlijk kapitaal van '1.300,000 pd. st.
(f 15.600,000). De reeds bestaande maatschappijen
van dien aarcl in Amerika hebben zich vereenigd tot
ééne groote, de »Gramm Electric Company".
Garibaldi. De groote manifestatie te Rome
op Zondag j.I. is in de beste orde afgeloopen. Zij was
zeer indrukwekkend. Men schat het aantal menschen,
dio aan den optocht deelnamen, op ongeveer 50,000.
Het was een goed georganiseerde stoet: voorop een
talrijke troep oud-gedienden van Garibaldi met een
muziekcorps. Daarna kwamen de leerlingen van vele
scholen, de studenten der universiteiten, de leden van
een aantal werklieden-vereenigingen en politieke clubs,
de veteranen van het leger, de leden der vrijmetselaars
orde. Al deze groepen hadden hun banieren. Het-
borstbeeld van den held, wiens nagedachtenis het eere-
betoon gold, stond op een door acht schimmels ge
trokken triomfwagen. Naast de buste stond het beeld
der overwinning, een lauwerkrans over de buste hou
dende. De wagen was als onder bloemen en kransen
begraven. De optocht werd gesloten door de Fransche
deputatie, de bijzondere vrienden van Garibaldi en de
weduwen van krijgers, die onder Garibaldi gesneuveld
waren. Onder die vrouwen waren er vele die decoraties
droegen, welke zij hadden verworven voor diensten
op het slagveld en in de ambulances.
Alles is goed afgeloopen, ofschoon men niet zonder
zorg was dat er verstoringen der orde zouden plaats
hebben. De uiterste partijen waren blijkbaar bang van
elkaarde deelnemers aan den optocht waren bang
dat er huurlingen van de ultra-clericalen zouden
trachten alles in verwarring te brengen en in 't kamp
der clericalen was men beducht dat de roode radicalen
zich aan de laatsten zouden vergrijpen.
Het borstbeeld is op het Kapitool geplaatst, door
den burgemeester in ontvangst genomen en daarbij
zijn toepasselijke redevoeringen uitgesproken. Na den
afloop ging alles in orde uiteen.
Te Napels is mede een optocht gehouden. Zij, die
daaraan deelnamen, ten getale van meer dan 40,000, ver
gaderden aan het spoorwegstation van waar Garibaldi
in '1860 de stad is binnengetrokken en van daar ging
het naar het stadhuis, waar aan den burgemeester een
marmeren gedenktafel werd overgegeven, die in den
muur aan de gang van het gebouw zal geplaatst
worden. Op den steen staat »Aan Garibaldi, het volk
van Napels." Er werden toespraken gehouden en alles
liep in de beste orde af, ofschoon er nagenoeg geen
politie te zien was.
Ook te Parijs is Zondag op groote schaal hulde
bewezen aan Garibaldi's nagedachtenis. Daartoe was
in het groote Cirque d'Hiver, dat wel 25000 menschen
kan bevatten, een groote meeting aangelegd met be
taling van entrees van l/2 fr., 4 fr., 5 tr., 20 fr. en
500 fr. De opbrengst is bestemd voor de weduwen en
weezen van in 1870'74 gesneuvelden. Onder de
leiders der plechtigheid waren Lockroy, die indertijd
ook onder Garibaldi heeft gediend en behoorde onder
de 4000 te Marsala, generaal Türr, een Hongaar en
wapenbroeder van Garibaldi, Humbert en andere mannen
van naam, alsmede vele Italianen. Men had aan Victor
Hugo het eere-voorzitterschap aangeboden, doch hij
was niet verschenen, maar had toch zijn kleinzoon
gezonden, n.l. een dertienjarige zoon van Lockroy.
Lockroy is n.l. gehuwd met een dochter van Victor
Hugo. Ook was er de burgemeester van Dijon. Er
werd muziek uitgevoerd, redevoeringen werden gehouden
door Lockroy, Madier de Montjau, Dubois, burge
meester van Dijon, en generaal Türr. Ook ontbrak het
niet aan geïmproviseerde betuigingen van sympathie
tusschen Frankrijk en Italië. Inderdaad de hulde aan
de nagedachtenis van Garibaldi is een goede gelegen
heid om Frankrijk en Italië weder wat tot elkander te
brengen, 't welk wel noodig is.
Weder is een tocht per luchtballon over het Kanaal
ondernomen en geslaagd. De luchtschipper Simmons
is te Mahlon in Essen opgestegen en te Arras in
Frankrijk nedergedaald. De afstand van 170 mijlen
is door den ballon in vijf kwartier afgelegd. Deze
duizelingwekkende vaart was voornamelijk het gevolg
van den feilen stormwind die er woei. Deze storm
was ook oorzaak dat sir Claude Crespigny, die Sim
mons zou vergezellenbij het opgaan uit het schuitje
viel en een been brak.
In Cochin-iChina kunnen de Fransclien het maar
niet eens worden met de inboorlingen. Met drie kanon-
neerbooten hebben zij onlangs de citadel der stad
Hanoi' gebombardeerd en deze daarna bestormd en
ingenomen, bij welke actie de Annamieten 200 dooden
en gewonden verloren. De Fransclien leden volgens
hun opgaaf geringe verliezen.
Door den Franschen Minister van openbare werken
is een rapport aan den President der Republiek in
gediend, waarin werd voorgesteld een commissie te
benoemen tot onderzoek van het ontwerp voor een
scheepvaartkanaal tusschen den Atlantischen Oceaan
en de Middellandsclie Zee.
Dit kanaal, door den heer Godin de l'Epinay ont
worpen, zou 407 kilometer lang zijn en 550 millioen frs,
kosten. Een voorloopige commissie van onderzoek heeft
daarentegen de kosten op meer dan een milliard
begroot. Thans heeft Grévy dus een andere commissie
benoemd, waarin vijf leden van den Senaat en vijf
van de Kamer, benevens vele waterbouwkundige speci
aliteiten zitting hebben.
Een kruidenier op den Boulevard St. Germain te
Parijs, die van de werkstaking in de suikerraffinaderijen
wilde profiteeren, hacl aangekondigd, dat de suiker
40 centimes per kilo duurder werd, omdat hij ook
meer moest betalen. De woede der vrouwen, die
gewoon waren dien winkel te bezoeken, was zoo groot,
dat de politie een plundering heeft moeten beletten
en de man zijn magazijn een paar dagen diende te
sluiten.
Het proces tegen Eugène Guyot, den ontvoerder
van de kinderen van de Hertogin De Chaulnes, uit
de woning hunner grootmama, de Hertogin De Chevreuse,
is aangevangen. De beide Hertoginnen zijn reeds als
getuigen gehoord. De moeder verklaarde dat zij besloten
had haar kinderen te doen wegvoeren, omdat men ze
tegen haar opzette en haar de geschenken, die ze
den kleinen zond, deed terugbezorgen. DeheerBremaeker,
die het plan voor de Hertogin uitvoerde, deed dit
volgens haar, uit vriendschap, zonder belooning. Guyot,
zijn werktuig, zag er geen kwaad in kinderen aan
hun moeder terug te geven. Het getuigenverhoor wordt
heden voortgezet.
De 300 pd. st., tot betaling waarvan Bradlaugh
was veroordeeld, zijn bijeengebracht door een publieke
inschrijving, in giften van 2 pence tot 5 pd. De
meeste bijdragen waren van een shilling.
Te West-Leicester is een dame, voor de eerste
maal voor zoover ons bekend, tot «ambtenaar" bij
het bureau van bevolking benoemd. Het is de weduwe
Mac Allister, wier man onlangs stierf, haar en zijn
kinderen onverzorgd achterlatende. Daar de vrouw
dikwerf het werk van haar man zeer ten genoegen
zijner chefs had verricht, hebben dezen haar nu ook
bij exceptie een aanstelling gegeven.
Cecil Lawson, de Engelsche landschapsschilder, is
overleden.
De hoofdkerk te Bremen vertoont deze eigenaardigheid,
dat daarin gebrachte lijken niet tot ontbinding overgaan.
Bederfwerende gassen schijnen daar uit den grond te
komen. Zoo vindt men daar nog in goeden staat het
lijk van een loodgieter, die in '1462, dus voor 420
jaar, van het dak viel; dat van Lady Stanhope (240
jaar oud), drie Zweden 250 jaar, een student (470
jaar). Wie dus lang op deze wereld wil verblijven
al heeft men er zelf geen genot van die
bestelle zich een laatste rustplaats in B re mens hoofdkerk.
