ZIER1KZEESCBE COURANT.
voir liet arroitdis- aSsm. seinen! Zierihzec.
[882. No. 44.
Zaterdag 10 Juni.
85ste jaargang.
NIEUWS- en ADVERTENTIE-BLAD
F euille t o n.
Binnenland.
JOZEF GARIBALDI.
Deze Courant verschijnt DINSDAG- en VRIJDAG-AVOND
uitgezonderd op FEESTDAGEN.
Prijs per drie maanden f 1,Franco per post f \-
Afzonderlijke noramers 5 cent, met Bijblad 10 cent-
PR IJS DER ADVERT EN TI EN:
Per gewone regel 10 cent. Huwelijks-, G eb oor te
en Doodberichten van 10 regels 00 cent.
Dienstaanbiedingen van '1-5 regels, mits contant betaald, 25 ct.
Alle stukken, de redactie betreffende, gelieve men uiterlijk een dag' voor de uitgave in te zenden aan den uitgever H. LARENM.VN.
ZIERIKZEE, 9 Juni 1 8 8 2.
Uitslag der door het Dagelijksch Bestuur van het
Waterschap Schouwen den 8 Juni 1882 gehoudene
aanbesteding van
1°. Het herstellen en onderhouden van de sluizen
en duikers in de zee-, inlaag- en binnendijken en
oude magazijnen van het Waterschap Schouwen, ge
durende de jaren '1882, 1883 en'1884, volgens bestek
No. 88, in 3 perceelenbij inschrijving en opbod.
Ie perceel aangenomen door W. Koole te Zierikzee,
voor f 425 per jaar;
2e perceel laagste inschrijver M. van Strien te
Zierikzee, voor f 601 per jaar, niet gegund;
3e perceel aangenomen door C. Kappers te Brou
wershaven, voor f 350 per jaar.
2°. Het herstellen en onderhouden van de gehouwen
van het Waterschap Schouwen, gedurende de jaren
1882, 1883 en 1884, volgens bestek No. 89, in drie
perceelenbij enkele inschrijving aangenomen door
le perceel Jac. Lammers Jz. te Zierikzee, voor
f 247,50 per jaar;
2e perceel L. J. Kappers te Renesse, voor f 240
per jaar;
3e perceel C. Kappers te Brouwershaven, voor f 265
per jaar.
3°. Het herstellen en onderhouden van de haven
hoofden van Zierikzee, gedurende de jaren 1882,
1883 en 1884, volgens bestek No. 90, bij inschrijving
en opbod aangenomen door H. C. van den Ende te
Zierikzee, voor 1730 per jaar.
Naar men uit Vlissingen mededeelt zijn de aanleg
plaats en verdere inrichtingen te Queensboro reeds
nagenoeg in zoover voorloopig hersteld, dat het vervoer
van personen en van de ijlgoederen binnenkort weder
iangs dien weg kan plaats hebben. Van de verplaatsing
der zaak naar Dover zal waarschijnlijk niets komen.
Bij de voortgezette verpachting van de viscliperceelen
in de Ooster-Schelde, die te Bergen op Zoom gehouden
wordt, brachten achtereenvolgens 44 perceelen f '133,51,
49 perceelen f 48,358 en 46 perceelen f 82,042 op.
Er werden fabelachtig hooge prijzen besteed. Per
ceelen, die getaxeerd waren op ongeveer f 150, brengen
dikwijls f 2000 a f 2500 op. Het geheel doet on
willekeurig denken aan den dwazen tulpenhandel van
voor twee eeuwen.
Het geheel van de verpachting wordt op omstreeks
f 150,000 geschat. Dit bedrag is reeds bijna bereikt,
en de belangrijkste perceelen moeten nog aangeboden
worden. Men vraagt waar dit heen moet; of de
eigenaren van oesterbanken hebben in den laatsten
tijd ontzaglijk veel geld verdiend, óf de oesters zullen
nog duurder worden dan zij reeds zijn.
Onder de geroutineerde oesterculteurs is men algemeen
van gevoelen, dat het eene onmogelijkheid is, hij
dergelijke hooge pachtprijzen de zaak met winst te
drijven.
't Behoeft geen betoog, dat zoodanige dolzinnigheden
schadelijk voor de cultuur zullen werken en 't is
waarlijk te betreuren, dat eene thans bloeiende in
dustrie door' dwaasheden van eenige individuen met
stagnatie wordt bedreigd. Z. Dagbl.
Eenige jongens waren te Vlissingen op een stuk
weiland aan 't bloemen plukken. Dat beviel zoo weinig
aan den zoon van den eigenaar, dat hij een der
kinderen opnam en in 't water smeet. De jongen
werd spoedig gered en tegen den dader is proces
verbaal opgemaakt.
Door het Algemeen Nederl. Werkliedenverbond is
een adres aan de Tweede Kamer gericht voor het
ontwerp van wet op den kinderarbeid. Afdrukken
van het adres zijn gezonden aan Z. M. den Koning,
de ministers, de leden der beide Kamers, aan alle
werkliedenvereenigingenenz.
Naar de N. Rott. Ct. vernomen heeft is de gezond
heidstoestand van den heer mr. W. C. Borsius, lid
van de Eerste Kamer, zooveel verbeterd dat hij
eerstdaags weder uit het buitenland te Middelburg
wordt terugverwacht.
Aan dr. J. E. de Vrij te 's ITage, die dezer dagen
zijn öOjarig jubilé als apotheker vierde, is door 322
apothekers hier te lande als blijk van sympathie een
prachtig, geschenk vereerd, bestaande in een zilveren
statuet van Hypocrates onder een glazen stolp met
een kinaboom op het voetstuk.
Men is in de kringen der liefhebbers vol animo
over de wedrennen bij Nijmegen. Zij zullen aldaar
den 15 Juni gehouden worden. Voor de harddraverijen
zijn een dertigtal paarden ingeschreven en voor de
wedrennen 36 paarden. De baan is ovaal 1400 M.
lang en 10 M. breed. Men verwacht veel toeloop en
er worden groote toebereidselen gemaakt.
De groote wedrennen, welke Donderdag 15 Juni
a.s. te Nijmegen zullen gehouden worden, wekken
ook in 't buitenland belangstelling. Verscheidene
Duitsche bladen, vooral die uit de Rijnprovincie, hebben
een artikel daaraan gewijd, waarin zij hunne lezers
tot een bezoek opwekken naar de stad welke de
»Heldengestalt" van Karei den Grooten zoo vaak aan
schouwde". De gastvrijheid en gulheid der Nijmegenaars
schijnt aldaar goed aangeschreven te staan, ten minste
een der bladen meent op karakteristiek Duitsche wijze,
dat de voorvaderen der tegenwoordige inwoners de be
oefening dezer deugden van hunne Kaiser lichen Gönner"
geleerd hebben.
De directeur van het Amsterdamsche weerkundig
station, de heer van Hasselt, heeft aan alle landbouwers
in Nederland aangeboden dagelijksche weerkundige
berichten per telegraaf te leveren tegen een bijdrage
in eens van f 4 en verder 25 ets. per dag. Natuurlijk
kunnen landbouwvereenigingen, sociteiten, gemeente
besturen en particulieren, die samen willen doen, ook
van deze gelegenheid gebruik maken om geregeld op
de hoogte gehouden te worden van de verschijnselen,
n.
Inmiddels waren de Sardinische troepen van het
Noorden naar 't Napelsche komen opzetten. Garibaldi's
ideaal was de eenheid van Italië, doch de diplomatiek
schreed slechts schoorvoetend naar dat ideaal voort en
als man van de daad, als doortaster, kwam hij nu
zelfs Victor Emmanuels aarzelende regeering, die al
te zeer van Napoleon III afhankelijk was, ongelegen.
De diplomatieke intriganten hadden zelfs getracht-
Garibaldi's overtocht van Sicilië naar 't vaste' land vari 't
koninkrijk Napels te beletten. Toen dit niet gelukt
was en de roodhemden in een oogwenk het geheele
koninkrijk veroverd hadden, legde men zich daarbij neder.
Voor Garibaldi kwam nu het schoonste oogenblik
zijns levens. Had hij zich niet ingehouden, dan was
hij op Rome losgetrokken, dan zou hij geheel Italië
allicht in een republikeinsche beweging hebben doen
tuimelen, daardoor zou hij misschien, ja zelfs vrij zeker
de geheele zaak van Italië's bevrijding voor vele jaren
bedorven hebben. Doch op 't uiterste oogenblik wist
hij de noodige gematigdheid te bewaren en den 9
November bood hij Victor Emmanuel als Koning van
Italië zijn hulde aan en legde zijn degen voor 's Konings
voeten neêr. De ridderlijke vorst, persoonlijk een be
wonderaar en vriend van den vrijheidsheld, overlaadde
hem met eerbewijzen, doch Garibaldi, toch inwendig
teleurgesteld, trok zich uit het politieke gewoel terug
en ging weder naar zijn magere boerderij op Capréra.
Lang duurde zijn rust echter niet, want nog altoos
was Rome in de macht van den kerkvorst en dit was
hem een ergernis, omdat zoolang Rome niet vrij was
er geen sprake kon zijn van een vrij en eenig Italië.
Zijn vrienden en partijgangers bleven steeds 't oog op
hem gevestigd houden en ofschoon hij op Capréra
voortdurend slechts een klein getal getrouwen om zich
vereenigd hield, zoo was één wenk van hem voldoende
om van alle kanten zijn oude krijgsmakkers en vele
nieuwelingen rondom hem te vereenigen. Dien wenk
gaf hij in 't laatst van Mei 1862. In Juni landde hij
weder te Palermo, vergaderde daar zijn vrijcorps, stak
de straat van Messina over en landde 25 Augustus
in Calabrië. Ook nu echter stond de gang der diplo
matiek in de verte niet in verhouding tot zijn voortvarende
drift. De koning van Italië was tegen wil en dank
verplicht, Garibaldi's onderneming te doen stuiten; er
werd een legercorps tegen hem afgezondenden 29
Augustus stiet dit op Garibaldi's troepdoor een misver
stand werd er gevuurd wat niet in de bedoeling des konings,
noch in de aan den bevelhebber gegeven orders lag,
en 't ongeluk wilde dat een der weinige kogels Gari
baldi in den enkel trof. Van zijn kant werd geen
schot gelost. Nu werd de gewonde leeuw gevangen
en te La Spezzia als krijgsgevangene bewaakt, doch
met zorg en onderscheiding behandeld, terwijl hij reeds
den 5 October amnestie kreeg. Hij heeft toen veel geleden
aan zijn verwonden voet. De geneesheeren konden den
kogel niet vinden, die diep in het gewricht was ge
slagen. Maanden lang moest hij in half liggende
houding doorbrengenziek en pijnlijk liet hij zich in
December naar zijn huis voeren en kwam daar den
49 December aan. Algemeen was het medelijden dat
men met den populairen held haddagelijks gaven
alle groote en kleine bladen van Europa berichten
omtrent zijn toestand. Napoleon III, die persoonlijke
achting voor hem koesterde, zond hem zijn lijfarts dr.
Nélaton, wien liet gelukte te constateeren dat de kogel
zich nog in de wonde bevond en die het lood er ook
uit verwijderde, waarna de lijder betrekkelijk spoedig
herstelde, al heeft hij ook sedert eenigszins trekbeenend
moeten loopen.
In 't voorjaar van 1864 deed Garibaldi een reis naar
Engeland, gehoor gevende aan de herhaalde uitnoodi-
gingen van voorname personen uit alle partijen daar
te lande. Te Londen logeerde hij op Stafford-house
bij den hertog van Sutherland, doch ging van daar
spoedig verhuizen naar zijn vriend, liet Parlementslid
SBely in Hyde-park. Hij werd te Londen zeer geëerd,
een stoet van grooten bracht hem bezoeken, o. a. de
hertog en de hertogin van Argyll, de markies van
Lorne, de graaf en de gravin van Russel en lord
Palmerston. De city verleende hem het eereburgerschap.
Hij scheen zich echter volstrekt niet op zijn gemak
te gevoelen te midden van al de wierookwolken en
keerde plotseling den 22 April, midden in de feesten
te zijner eer aangelegd, naar Italië terug. Een korte
poos ging hij nu zijn zetel in liet Italiaansche parle
ment innemen, doch hij was geen man voor een
parlement; hij was daar niet op zijn plaats en gevoelde
zich er ook niet op zijn gemak. Zijn verzet tegen
het verlies van Savoj^e en Nizza was niet practisch
