voor liet arrondis- sement Zierikzre. 1882. No. 25, Woensdag 29 Maart. 85ste jaargang. NIEUWS- en ADVERTENTIE-BLAD 1 fj STEMMEN IN DE WOESTIJN. zDöükzeesghe courant. Deze Courant verschijnt DINSDAG- en VRIJDAG-AVOND uitgezonderd op FEESTDAGEN. Prijs per drie maanden f 1,Franco per post f 1,- Afzonderlijke nommers 5 cent, met Bijblad 4 0 cent. PRIJS DER ADVERTENTIE N: Per gewone regel 10 cent. Huwelijks-, Geboorte- en Doodberichten van 10 regels 60 cent. Dienstaanbiedingen van 1-5 regels, mits contant betaald, 25 ct. Alle stnkken, de redactie betreffende, gelieve men uiterlijk een dag voor de uitgave in te zenden aan den uitgever H. LAKEftMAft, De koningin van Engeland heeft, zooals bekend is, een groot gezin en gaat gebukt ouder de daaraan verknochte zorgen. Toen in 1861 de prins-gemaal stierf, bleef zij als weduwe met negen kinderen zittenelk dezer kinderen genoot als prins of prinses een toelaag van 15000 pond f 180,000) uit de schatkist en bij het trouwen werd die toelaag verhoogd tot 25000 pond, of f 300,000, terwijl zij zelve een civiele lijst had van 406,239 pond (f 4.874,868), 't welk niet veel is te noemen, vergeleken b.v. by 't inkomen van Napoleon III, dat meer dan 12 millioen Gulden bedroeg. De prins van Wales, die in 1863 gehuwd is, heeft ook een huisgezin met vijf kinderen, die op grootmoeders beurs teren. Het is dus wel te begrijpen, dat de koningin niet zonder zorg er kommer haar weduwlijken staat heeft doorgebracht tot dusver, zij 't ook al niet onder zoo nijpende zorgen, als b.v. eenige honderdduizeudenlerschehuisvaders en huismoeders te verduren hebben. Ondertusscheu 't blijkt uit de aaugehaalde cijfers doet de Engelscbe natie wat zij kan. We mogen ook wel aannemen dat de koningin uit domeinen en andere kleinigheden, alsmede als keizerin van Indië, nog wel eenige revenuen trekt, maar toch, dat alles geen couleur de rose is, kan men afleiden uit het feit dat dezer dagen de Regeering weder is moeten toeschieten om een handje te helpen. Gladstone, de premier, heeft in het Par lement voorgesteld om de jaarlijksche toelaag van prins Leopold, die nu gaat trouwen, van 15000 pond tot op 25000 pond te verhoogen en tevens om aan zijn bruid een eventueel weduwen-pensioen van 6000 pond te verzekeren. Als argument voerde Gladstone aan, dat prins Leopold een veelbelovend jongman en dat prinses Helena van nature rijk begaafd is. Het was dus niet meer dan billijk dat de natie ook niet slechts veelbelovend maar ook veelgevend en rijk be giftigend moest zijn. Nu zou men zoo meenen dat het voorstel van Gladstone luide zaltoegejuichtzijngeworden. Niets daarvan. Labouchère, een der radicalen, zeide: „Wij zijn hier niet om een épitbalamium (bruiloftslied) aan te heffen, wij zijn hier voor een meer prozaïsch doel. Toen vroeger der gelijke aanvragen werden gedaan, stemden sommigen, die thans minister zijn, tegen; ik verwacht dat zij consequent zullen zijn. Ik ben tegen het voorstel, omdat de civiele lijst vol doende is om de kinderen van de Kroon to onderhouden, omdat er geen reden van staat is, dat prins Leopold zal trouwen, aangezien andere leden der familie reeds kinderen hebben, de een meer, de andere minder, zoodat de opvolgiüg verzekerd is; eindelijk omdat ik 15000 pond voldoende vind. Ik weet wel dat velen mij schriel zullen vinden, omdat ik dit zeg, maar ik weet ook, dat er veel gebrek wordt geleden. Prins Leopold is een beschaafd „gentleman" en zijn bruid komt uit een land, waar geld alleen weinig in tel is. Moeten wij doen uitkomen, dat een beschaafd man, al is bij een prins, niet van 15000 pond kan leven? Het is bier geen kwestie van loyauteit, zooals „premier" beweert, en 't zou zeer treurig zijn, indien men onze loyauteit moest afmeten naar de bereidwilligheid waarmede de buitensporige aanvragen voor de koninklijke familie worden toegestaan". Het parlementslid Broadhurst zeide dat voor stellen als dit impopulair wareu, vooral onder deu werkenden stand. 25000 pond, dat was te veel, zelfs voor een prins. „Prins Leopold bad nu al 288 pond 's weeks, en dat was meer dan menigeen bad om zijn geheele gezin een jaar te onderhouden; waar om zou men er nu 480 pond 's weeks van maken?" Healy doch dat is een Ier - merkte op, dat de premier gezegd had, dat koningin Victoria zeer gelukkig was geweest in de huwelijken barer kinderen. Hij (Healy) meende, dat dit geluk grooteudeels bestond in de toe lagen van 25000 pond. Hij was er tegen om „dat volk" iets te geven. Als prins Leopold zoo'n goed hoofd had, moest hij dat maar ge bruiken om er zijn kost mee te verdienen. „Ik heb nooit een prins gezien en weet niet, hoe bij er uitziet", zei Healy, „maar ik vind dat een prins een goed voorbeeld moet geven en moet werken voor den kost". Storey, ook een radioaal, zeide, dat het Huis de gelden van den Staat niet moest besteden om sommigen in een toestand van «getitelde werkeloosheid" te handhaveD, maar alleen ter beloouing van bewezen diensten". »Ik beb niets tegen den prins, maar waar zou het heen moeten, wanneer aan ieder res pectabel jongmensch, die gaat trouwen, 10000 pond 'sjaars werd gegeven'? Toelagen worden in Engeland altoos gegeven aan personen, die tot den allergeringsten of tot den allerhoogsten stand bebooren. Ik weet wel, dat dit velen hier onaangenaam in de ooren klinkt, want er zijn hier 110 leden en in het Hoogerhuis 126, die toelagen van den Staat krijgen, en niet alleen zij, maar hun ooms, neven en broeders scheppen mee uit den staatsketel. Niemand heeft iets tegen de civiele lijst van de Kroon, maar wel tegen de groote sommen, die elk jaar worden uitgekeerd aan de satellieten der koningin en der prinsen, de gold sticks in waiting, de edele lords, die zich niet schaamden de parasieten van de Kroon te zijn, en dat terwijl men elk jaar geld te kort komt voor bet onderwijs b.v. en het volk onder belastingen zwoegt". Zoo had het weinig geschield of men had prins Leopolds huwelijk eeu spaak in 't wiel gestoken en gemaakt dat hij met zijn jong vrouwtje op, moeders dak zou moeten komen, of zijn huwelijk moeten uitstellen tot hij eeoigs- zins in de eigen verdiensten zou gekomen zijn. Zelfs gingen eenige ministers, die ook tegen de dotatie waren, heen tegen de stemming. Niettemin kwam alles in orde door de loyauteit van de overgroote meerderheid van 't Huis dei- Gemeen ten; met 387 tegen 42 stemmen werd het voorstel aangenomen. Zoo is ook dit pak der grijze koningin van 't hart genomen en op de schouders der belasting betalende leren, Schotten en Engelschen getast. Nu, die dragen 't met hun allen alsof 't een veertje was en de koningin behoeft zich nu om die zorg al weer niet meer te bekommeren. Binnenland. ZIERIKZEE, 2 8 Maart 1 882. De ambachtsheerlijkheid van Brigdamme met daaraan verbonden jachtrecht op 570 hectaren, het vischrecht enz., alsmede het lijf der heerlijkheid, zijnde een ond kerkhof met een ruïne en beplantingen daarop, is dezer dagen te Middelburg in publieke veiling verkocht voor f 4250. De heerlijkheid Brigdamme behoorde oudtijds aan dien tak der van Borsselen's, die ontsproten is uit Wolfert van Borsselen van ter Veere, die in 1298 te Delft door 'tvolk vermoord werd. Het brok muur, dat nog op 't kerkhof staat, is het laatste overblijfsel der kerk. Het huis of kasteel is reeds sedert den Spaanschen tijd verdwenen. Zulke heerlijkheden waren in de middeleeuwen nog al wat. De heeren van Brigdamme waren lastige huren voor de Middelburgers en menigmaal plaagden zij die goede onderdanen der geestelijke heeren van de abdij op erge wijze. Dit liep zoo hoog, dat hertog Albrecht, die voor zijn broeder Willem V als graaf van Zeeland regeerde, in 1358 aan den toenmaligen heer van Brigdamme, Boudewijn van Borsselen, zijn gebied ontnam en het aan Middelburg schonk, met verbod van weder sterke huizen te bouwen op den grond der heerlijkheid. Thans is de heerlijkheid" niet duur meer. De tegenwoordige kooper kan, naar men berekent, uit het jachtrecht gemakkelijk f 200 maken, zoodat hem 't recht om zich ambachtsheer van Brigdamme" te noemen al niet meer dan f 12,50 'sjaars zal kosten. Vrijdag kwam een bericht uit Parijs, dat tengevolge van de opnieuw gevoerde onderhandelingen het tractaat van handel en scheepvaart tusschen Frankrijk en Nederland geteekend was. Verder luidde het bericht, dat geen wijziging gebracht was in de tarieven van het vorige tractaat, maar door een aangenomen redactie tot op zekere hoogte aan de wenschen van Nederland tegemoet gekomen is. Daar dit bericht van Reuter 's office afkomstig is, kan het wel onjuist zijn, gelijk zoo menigmaal met de telegrammen van Reuter 't geval ismaar bevat het waarheid, dan betwijfelen wij of we met deze nieuwe editie van het afgekeurde tractaat wel een stap zullen gevorderd zijn. De reden van afkeuring- van het tractaat door onze Tweede Kamer lag toch niet in een verschil omtrent de redactie. Deugde het tractaat niet, dan kan het niet goed worden, al wordt het ook in een nieuwen omslag ons opnieuw aangeboden. Blijkens de Slaots-Courant is het inderdaad gelijk Reuter's bericht heeft gemeld. Men zal dus weldra kunnen vernemen hoe de Kamer er thans over denkt. Volgens inlichting, die de N. Schied. Ct. uit Parijs omtrent den inhoud van het nieuwe tractaat ontving, zal art. 14 van het verworpen tractaat ver vallen of althans gewijzigd worden. Ook het veel besproken art. 21 moet verdwenen zijn, zoodat niet de mogelijkheid is afgesneden om weêr differentiëele rechten in onze koloniën te heften. Overigens moet het tractaat gelijkluidend zijn met het vroegere. Den 19 Juni zal te 'sHage de hondententoonstelling der jachtvereeniging «Nimrod" geopend worden. i i j

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Courant | 1882 | | pagina 1