gewijde mannen,' de bloem der volken. Men wijst wel eens op de talloos sterke legers der oude volken als een bewijs van de barbattrsoliheid der tijden; manr (|e negentiende geeft den oudsten eeuwen op dat punt weinig toe en de twintigste zal misschien alle ln-el en halfweerbare mannen in 't geweer zien staan om de knoop van 't noodlottige vraagstuk der overbevolking door te hakken met het zwaard. Immers, als men niet schier overal in den waan verkeerde, dal er te veel menschen zij», dat zij elkander in den weg loopen, elkaar de brokken broods uit den mond en de macht uit de handen kijken, men zou niet zoo altoos zinnen op elkanders verderf. Zal nu Duitschland sterk genoeg zijn om eventueel zich Rusland aan de eene, Frankrijk aan de andere zijde van 't lijf te houden? Ons dunkt, ja, als t maar aan de Fraiischeu en Russen en aan de Duit* sellers stond te beslissen of er gevochten zal moeten worden of niet. In dat geval kon 'men 't zelfs met wat minder krijgsmacht doen. Maar 't zijn helaas, de volken als zoodanig niet, die in deze veel le zeggen hebben, of van hun recht van spreken gebruik maken. Misschien niet meer zoo erg als wel vroeger, maar toch nog maar al te veel zijn 't de enkele groote heerschers der volken, die de menigte bij den neus omleiden, die heden't volk laten roepenvrede, vrede, liefelijke vrede, heilige eendracht! en die morgen die zelfde volken opzetten om ze tegen elkaar te botsen, opdat ze elkaar vernielen. Dat jammerlijke schouwspel zal va9t nog eeuwen door telkens op nieuw vertoond worden. Ofschoon alle volken en elk in het bijzonder wel overtuigd zijn, dat de vrede de engel is, die wel vaart geeft, en welvaart bewaart, zoo laten zij zich toch nog telkens wijs maken, dat er nu een excep tioneel geval is, waarin de oorlog welvaart en groot heid, rust en rijkdom zal aanbrengen. Grootheid, eer en rijkdom, ja, voor enkele behendige»; maar ellende en achteruitgang voor de menigte. De verwikkelingen met de Roomsche curie scliijnen in Duitschland haar einde te naderen. Reeds lang is er geloofd en geboden, geëisclit en gedongen, nu heeft men althans iets gewonnen. Paus Leo heeft het Duusche episcopaat gemachtigd om wat betreft de benoeming der mindere geestelijken de landswetten 11a te komen. Zeer behendig maken daarvan de ullra- montaansche organen gebruik om nu de Duitsche Regeering in mora te stellen, alsof nu alles maar van Vorst Bismarck afhing en tie Paus in allen deele ge daan heeft wat hij kon. Men zal zien wat er van is't is voor 't oogen- blik nog niet wel na te gaan. Hoe 't in Frankrijk zal gaan, nu de Senaat art. 7 heeft verworpen, wordt floor velen met belangstelling afgezien. Men gelooft vrij algemeen, dat de Regeering der Republiek, vertrouwende op den steun der Kamer en van een groot deel der natie, niet zal bezwijken in den strijd tegen de Jezuïeten en hun helpers, maar nu eenvoudig de beslaande wetten zal gaan toepassen, die als de Regeering dat zoeken wil, vrij wat meer wapenen in de hand geven legen alle niet erkende congregatiën, corporatiën, orden en alle dergelijke ultramontaansche samenzweringen, dan het zooveel be sproken en eindelijk door den Senaat afgemaakte art. 7 der wet op 't hooger ouderwijs. Men zegt, dat vele Jezuïeten reeds bezig zijn hun matten op te rollen, ten einde die in België, dat beloofde land voor hen, of in Spanje weder uil te spreiden. Ook heeft tnen hit r en daar al een huismiddeltje gevonden om de Regeering te verschalken en toch de zaak bij 't oude te laten. Men zet namel. aan 't hoofd der iuste1- lingen van onderwijs, thans door niet toegelaten geestelijken bestuurd, leeken als siroopoppen. Of de Rfgeering hiertegen iets zal weten uit te voeren, zal later blijken. Tusschen Frankrijk en Rusland is 't nog geen mooi weêr geworden. Graaf Orloff is nu te St. Pe tersburg en zal over eenigen tijd wel weder naar Parijs terugkeeren, doch als particulier, niet als gezant van Rusland. Toch zijn de diplomatieke betrekkingen volstrekt niet afgebroken. Mogelijk zal een verwisse ling van personen aan de hangende spanning een soort van oplossing moeten geven. In de Russische bladen wordt nog steeds scherp gesproken over de weinige goedwilligheid van Frankrijk. Ook wordt daarbij op Frankrijks eergevoel gewerkt door 't voor te stellen als hadde de Minister Frey- cinet von Bismarck genoegen willen doen met Rusland een klap le geven door Hartman niet uit te leveren. In Rusland zelf is thans de crisis, door de optre ding van den groot-vizier Loris Melikoff veroorzaakt, in vollen gang. Soms zou men zeggen, dat de op lossing een verrassing zal worde» voor degenen, die in Rusland zoo gaarne een milder binnenlatidsche staat kunde gevolgd zagen. Zeker is het, dat Melikoff langzamerhand al de oude machines van het despo tisme uit elkander neemt en de stukken onder zijn eigen beheer brengt. Of hij niet onmiddellijk nieuwe en naar de eischen des tijds gewijzigde er voor in de plaats zal stellen, kan men nog niet zeggen. Men schijnt echter veel vertrouwen in hem te stellen en dat is veel waard. Wellicht is hij de man, die zijn Keizer en zijn land de grootste weldaden zal moeten bewijzen, die beide ooit ondervonden hebben. In Engeland wordt alles gereed gemaakt voor den verkiezingsstrijd. De voorvechters der beide partijen zijn druk in de weêr om de kiezers te bespreken of, wil men, te belezen. Gladstone is te Edinburg bezig. Aan de bekeeriug van Derby tot de liberale partij wordt door beide partijen groot gewicht gehecht. Reeds zijn beschermingen gemaakt aangaande de kansen der oppositie en daaruit kan de mogelijkheid eeuer overwinning van tie liberalen worden afgeleid, 't Is echter te betwijfelen of de Eugelsehen nog wel genoeg van de kost hebben, die lord Beacons- field hun voorzet. Ons dunkt, dat de liberalen hem eerst de thans hangende verwikkelingen met Rusland maar moesten laten afdoen anders krijgen ze eventueel een treurige erfenis. Gemengd Buitenlandsch Nieuws. Koningin Marguerila van Italië, die tengevolge van den schrik, wegens den moordaanslag van Passanante op den Koning langen tijd ziekelijk is geweest, is na genoeg geheel hersteld. Koning Cetewayo en John Dunn. Aan een particuliere correspondentie uit Oranje Vrijstaat ontleenen wij het volgende: //Het wordt hier algemeen geloofd, dat Cetewayo door de Eugelsehen niet is gevangen genomen en er zijn zelfs lieden, die zeggen, dat zij in Zoeloelaud bij hem geweest zijn en met hem gesproken hebben. Alleen de Eugelsehen zijn overtuigd, dal de Kaffer, die in de Kaapstad in de gevangenis zit, werkelijk Cetewayo is. Zooals het verhaal gaat, zijn de Engelschen gefopt door hnn eigen 9piou, Johu Duun. Dit ver haal komt op het navolgende neer John Dunn is een Engelschman vpu eeuige opvoe ding, die lang in Duitschland woonde en geheel Zoeloe is geworden. Hij heeft verscheidene Zoeloe vrouwen, ouder welke eeue dochter vau Cetewayo. Vóór den oorlog ontving tiij reeds van liet Engelsche Gouvernement een salaris van 300, ten einde het Gouvernement op de hoogte te houden omtrent de bedoeling 1 tier Zoeloe's. Hij nam den schijn aan, alsof hij het met het Engelsche Gouvernement eens was; maar spande in het geheim met zijn schoonvader samen. Voor dat de oorlog uitbrak gaf Cetewayo aan John Duun den raad, om Zoeloelaud te verlaten en met zich te voeren 1000 beesten, eenige oude mannen, vrouwen en dito goederen, die toch voor den Zoeloe geen waarde hadden. Hierdoor gaf Duim aan de Engelsche» blijk, dat hij het niet met Cetewayo hield. Bekend met aile wegen, was Dunn de vraagbaak der Engelsche aanvoerders, «1 ie, niet bekend met de Zoeloetaai, door Dunn in hun bijzijn gefopt en misleid werdenwanneer er van het Engelsche leger bood schappers naar Cetewayo werden gezonden, droeg Dunn hun niet den last van dezen op, inaar wel, wat hij zelf aan Cetewayo wilde tneedeelen. Sir Garnet VYolseLy kwam met de opdracht, om zoo spoedig mogelijk op eene ee»igsziti9 eervolle wijze vrede te sluiten. Naden slag van Uluudi gaf hij dit. aan Dunn te kennen, er bij voegende, dat dit slechts kon geschieden onder voorwaarde, dat Cetewayo werd uitgeleverd. Een bode ontving den last om dit laatstgenoemde mee te deelen en Dunn, die de overtuiging had, dat de Zoeloes, bijaldien de oorlog werd voortgezet, te veel verliezen zouden lijden door de achterladers, omdat zij van dat wapen nog niet voldoende waren voorzien, gaf Cete wayo den raad 0111 een Kafferhoofd, dat eeiiigszins op hem gelijkt, in zijn plaats uit te leveren, zich zeiven met zijn regimenten terug te trékken en een beter tijdstip af te wachten. Dit geschiedde. Een ander Kaffer wordt gevangen genomen en met vijf vrouwen en een paar mannen afgezonden. Deze, voor Duun gebracht, wordt door hem verklaard Cele ayo te zijn, waarover de blijdschap der Engelsche» groot was. Dun» gaf echter den raad, om Cetewayo niet te veel aan het volk te laten zien, wijl men trachten zou om tot zijn ontvluchting bij le dragen. De vermeende Koning wordt 1111 in een overdekten wagen onder sterk geleide vervoerd en in alle stilte aan boord van //The Torresieu" gebracht en verder naar de Kaapstad, waar hij zich goed moet amuseeren. De gronden voor de waarheid van dit verhaal zijn de volgende: Geen enkele van Celewavo'9 regimenten is gevangen genomen; men weet zelfs niet t; zeggen, waar al zijn soldaten, die 30 a 40,000 man sterk zijn, zich bevinden; zij, die zich aan de Engelschen hebben overgegeven, zijn oude mannen en vrouwen met on bruikbare geweren; de wapenen, door de Zoeloe's bij Isandhulaua buitgemaakt, zijn niet teruggevonden noch uitgeleverd, evenmin als een enkel geweer, waarmede Cetewayo zijn leger gewapend had. Zoo min van den Zoeloekoning zelf als van eeuig ander Kafferhoofd is eenig vee buit gemaakt, terwijl het vee, door de Zoeloe's geroofd, nimmer door hen is teruggegeven; wel is eenig buitgemaakt vee in Natal verkocht, doch dit was geen vee van den Koning en, last not least John Dunn is hoofd van een der grootste districten, waarin Zoeloelaud verdeeld is, wien de Zoeloe's ge willig gehoorzamen, terwijl, indien hij in hunne oogen den verrader had gespeeld, hij zeker reeds lang door hen vermoord zou zijn. Het is dus zeer waarschijnlijk, dat Cetewayo, door Dunn gesteund, zijn tijd afwacht en, zoodra alle Engelsche troepen vertrokken zijn, Natal aanvalt. Op d e wijze zouden de zorgeloosheid en lichtgeloovigheid der Engelschen nog duur genoeg kunnen gestraft worden." R. N.bl. TOONIi UINSTT" Gisteren avond heeft het aangekondigde concert plaats gehad. Was het een teleurstelling dat de van elders verwachte medewerkers door ongesteldheid ver hinderd waren over te komen, toch was 't geen ge geven werd van dien aard, dat het concert welgeslaagd mag heeten. Het komt ons voor, dat ten aanzien van een concert, met een liefdadig doel en grootendeels door dilettanten gegeven, de kritiek de gemakkelijke rol van te zwijgen vervullen kan, zoo niet moet. Maar al was dat zoo niet, dan nog behoefden zulke executanten geen publieke beoordeeling te duchten ze kunnen die met glans doorstaan. De verschillende nommers werden con amore en met veel succes uit gevoerd, zoodat het concert als kunstuitvoering vol komen goed geslaagd mag heeten. De eivolle zaal doet ons veronderstellen, dat ook het voorgestelde doel bereikt zal zijn. en Sclioolnieuws. Benoemd tot hoofdonderwijzeres der bewaarschool te Werkendam mej. J. W. Rensen. Zaterdag j.l. werd in de benedenzaal van //Bellevue" alhier, de driemaandelijksche vergadering van onder wijzers van het tweede schooldistrict van Zeeland gehouden, onder de leiding van tien District-School opziener mr. J. W. A. Schneiders van Greijffe.nswerth. De vergadering bestond uit eeu dertigtal hoofd- eu hulponderwijzers. De heeren mr. J. P. N. Ermerius en dr. J. K. de Bruijue, leden der plaatsel. school commissie efi voorstanders van 't onderwijs, de heer C. Hoffman, lid der plaatsel. schoolcommissie en tevens lid der vereniging, alsmede dr. P. Scliuringa, lid der vereeniging, woonden de vergadering bij. Na het afdoen der huishoudelijke zaken notulen, gezelschaps-verslageu, rekening enz., werden eenige vraagpunten behandeld: 1°. De verdiensten en ge breken van Boeser's rekenboekjes. De heer II. J. Baatineijer leidde dit punt in. Hij deed recht weder varen aan de verdiensten der genoemde boekjes en wees 0. a. op den goeden methodische» gang daarin gevolgd, op de oordeelkundige keuze fier voorstellen enz. Hij toonde echter als gebreken aan, o. a. het gemis van oefeningen in het zoeken van het kleinst- gemeene veelvoud, van den grootste» gnneenen deeler en in de toepassing der kenmerken van deelbaarheid verder het beperkte aantal oefeningen betrekkelijk elk hoofdpunt van het geleerde en den staat van ver strooiing, waarin sommige voorstellen zich te midden der andere bevinden; ook zou hij enkele voorstellen liever naar de leerboeken der meetkunst zien overge bracht, waar zij thuis belmoren. 2°. Zijn er nfdoende redenen om den 3en naamval vrouwel. meerv. met den te schrijven? De lieer Bastmeijer is van oor deel, dat afdoende redenen daarvoor niet beslaan; anderen zijn dit geheel met hetn eens. Ook tnerkt trien op, dat, daar men in het gebruik van onze taal toch zoo weinig werk maakt van 't naamvals-onderscheid, 't niet aan te bevelen is het den leerlingen door het invoeren van nieuwe vormen nog lastiger te maken. 3°. Is het gebruik van z e in uitdrukkingen als b.v. ik heb nooit van ze gehoord, goed te keuren? Na de inleiding van dit vraagpunt en daaruit volgende gedachten-wisseling kwam men tot de conclusie (lat dit gebruik is af te keuren. Het 4e punt: eenige merkwaardige eigenschappen van de Pythngorische tafel met betrekking tot de eind-cijfers, werd door den heer W. Schoo Hz. van Ouwerkerk behandeld, die een aantal dezer merkwaardige eigenschappen aan wees en verklaarde. Eindelijk werd door den heer vau Elsacker van Oosterland een zeer belangrijk opstel geleverd over stofwisseling, dat zeer geroemd werd orn de heldere uiteenzetting van zuivere wetenschappe lijke begrippen daarin bevat. Als vraagpunten voor de volgende vergadering, die bepaald werd op 25 Sept. n.s., werden opgegeven Is de methode-Bonman te verkiezen boven de methode- Prinsen en is zij ook toe le passen op de gewone dorpsschool? Waarom zinkt ijs soms bij dooi- vveder? Heeft de maan werkelijk invloed op de weersgesteldheid Met genoegen vprnam de vergadering, dal er thans uitzicht bestaat, dat de onderhandelingen met het gemeentebestuur van Zierikzee betreffende een hier te stichten Rijks-normaalschool tot een gewenscht einde zullen leiden en die school wellicht tegen 1 Sept. a.s. zal kunnen geopend worden.

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Courant | 1880 | | pagina 3