WAARSCHUW MG.
Één rïjaehtspretik uit vele van Prins
von Bismarck.
De COMMISSARIS VAN POLITIE te Zkrilczee j
herinnert de ingezetenen dier gemeente nan 't voor-
schrift va» de Arte. 8 en 10 der Wet ven Maart 1877
{BtU. No. 48} i waarbij op boete van f 3 tot f 75
•verboden. wordt vreemde munten (w- -.rtoe
Belgische centen beitooren) ire betaling xe
gevöB en waarschuwt hen tevens, dat elke over
treding van dit verbod zal worden vervolgd.
ZlEKlK.fc.EE. 26 Mei 1879.
De Commissaris voornoemd,
B R O E R S M A.
Staathuishoudkundige ketterij is tegenwoordig
in Duitschland aai! de. orde van den dag.
Sedert den aanhangers der ware ieer in 1871
het hoofd op hoi $s geraakt door de bedwelming
der overwinning, zijn allerlei ketters naar voren
getreden; Prins von Bismarck is daarna wei
i!e> grootste. Awat in den jongsten tijd in
Duitschland op économisch gebied door de wet-
gersads mach; «uw bereid oi oatworpen en
dat bij de uitvoering waarschijnlijk een ware
revolutie zal teweegbrengen, hangt aan elkaar
van er, berust op ketterijen tegen de tot vóór
weinige jaren algemeen en thans nog door zeer
velea als onomstootelijk erkende ware leer.
Prins Bismarck zelf treedt stout op met zijn
ketterijen en paradoxen; hij doet hot met al
het zelfvertrouwen dut zijn prestige hem ver
oorlooft, wei bewust dat velen hem zullen toe
juichen en door de echo's van hun applaus
steuuen, terwijl zij die 't gimsch niet met hem
eens zijn toch niet bij machte zullen wezen de
omwenteling te kecreo, die jdj op r gebied van
hendel, fabriekwezen, handwerken en landbouw
..--.•^teweegbrengen. Zoo is vermoedelijk de
niet. verre aSSj dat men zal kannen
.eggen: de ketters zijn de baas over de ware
leer der économie. Trouwens om de baas ie
zijn, daar is 't ook maar om te doen in den
strijd om 't bestaan, bij bat streven naar wel
vaart, naar rijkdom, naar geuot, of hoe mei:
anders 't wezen der économie wil karakteriseeren.
Ben der jongste ketterijen van den Rijks
kanselier is deze: „de Duitsshe boerenstand is
achteruitgegaan, bij moet voortgeholpen worden
door invoerrechten op het graanook de bur- 1
gerstand klaagt, doch deze behoeft zie'h niet
te verontrusten wegens de graanbelastiug,-want
het brood zal daardoor niet duurder worden;
er is geen verband tusschen de graanprijzen en
de broodprijzen".
Waarlijk men heeft in langen tijd zulk een
paradox niet gehoord ais deze: ,.er is geen
verband tusschen graanprijzen en broodprijzen".
Het is immers zoo klaar ais de dag en we
leerden het reeds ais kinderen, dat er wel ver
band is tusschen die twee, een innig' noodzakelijk
verbaad zelfs, om de eenvoudige reden, dat het
grasp de grondstof is voor het brood en grond
stof eo eind-product ia noodzakelijk verband
met elkander staan!
Eu toch, hoe is 't mogelijk dat de Rijks
kanselier, die immers alles behalve idioot is,
zulk een ketterij aan den man komt brengen,
indien fan voor zijn meening althans niet éénigen
grond heeft, als niet. minstens de schijn voor
rienr ris?
Bij nader bezien moet men dan ook erkennen
dat een directe onmiddellijke werking en tegen
werking krachtens het reehtstreekseh verband
tusschen graan-- en broodprijzen zicfc niet laat
constateereu. Wé! in do th'eorie, niet in de
werkelijkheid. De feitelijke Icfep fier dingen is
vaak gedurende een kotter of langer tijdperk
iu staat van ketterij ten aanzien vau dé ware
teer der wetenschap, n
Zoo is 't wel een feit! dat een rijzing der
graanprijzen onmiddellijk -den rijzing der brood
prijzen ten gevolge heeft; maar het is niet
tuinder een feit dat een diliug.der.graanprjjzeu
niet onmiddellijk een datn'g der broodprijzen
Veroorzaakt.
Trouwens dit verschijnsel ia van algemeane
bekendheid, het is de gfjose grieve der huis
vaders, die de marktbcriditen in de kranten
nagaan. 'Bakten de mens&es allen, hun eigen
brood, liefst na in hun £getr molen 't graan
tot meel gemaakt te heb'en, dan zon or eeu
onmiddellijke werking eu- terugwerking kunnen
plaats hebb- nr. ha;, dv/e doorgaan" °n
daarvan is de me ut rgst ingewikkelde
inrichting der aatscin.oj lAer wel de oor
zaak. Zou au Prins V;P er eo
weten om bij rijzende g^anprijzen de brood
prijzen aan dan invloed dkervan te onttrekken?
Graan was weleer de standaard der volks
voeding. Het is dit shi's lang niet meer
bij de volken, die zich hoofdzakelijk roet aard
appelen voeden' gelijk de ikitscbers, wij Neder
landers, de Beigen, de Ejanscaeu ook al meer
eo meer, geheel Europa ijageïroeg. Het brood
is "eeu bijzaak. Ware het, gelijk in den onden
tijd, hoofdzaak, we gelopven dat dan op dit
cogeablik het brood nog veel duurder in
geldsom uitgedrukt althans zou zijn dan
't nu is, want zeker wordt er naar verhouding
van de verbazend toegehomeu bevolkingen in
Europa niet zooveel mee/ graan geproduceerd
als in vroegere eeuwen.' Daardoor kan het
gebeuren, en we zieu kit ook in de-meeste
jaren werkelijk, dat een goed geslaagde aard
appeloogst op de broodprijzen weinig invloed
urtoefent en ook in een minder goed aardappel
jas:' de broodprijzen tvc-img variëeren. Gebrek
lijden of betrekkelijk overvloed hebben, hangt
vee! meer samen met den aardappel dan met
het graan.
Wat echter bij da kwestie van vee! meer
belang is, dat is niet zoozeer de eenigszins
vicieuswerkendegecomv.iieeerdeiuriehtirig, waar
door 't graan van den akker in den vorm van
brood op de tafel der verbruikers gebracht
wordt, maar wet dat sinds eenige jaren de be
trekkelijk beperkte graanproduetie van Europa
te doen heeft gekregen met de betrekkelijk
onbeperkte graanproductie van Amerika. Op
menig dorp dat ergeus in Europa te midden
der korenvelden ligt, eet men brood van Ameri-
kaarrsch graan afkomstig. Wanneer dus tegen
woordig üe Duitsche beer niet vooruitgaat,
omdat de graneu te g -fkoop zijn, dau komt
dit omdat de Amerikaansche boer zijn concur
rent is geworden. Nu meent von Bismarck
den boer te helpeu door het vreemde graan met
inkomend recht te bezwaren. In hoever hij
daar 'odt den boer voordeel zal kunnen be
zorgen toch altoos maar tijdelijk! of,
waar 't toch op neërkoir.t, wat meer geld uit
de steden in den zak der boeren zal kunnen
spelen, laat zich niet zoo gemakkelijk beslissen.
Dat hangt af vau de positie van dien boer
is deze groudeigenaar dakomt hem dat voor
deel in den zak zoolang' hst stelsel het houdt
is hij pachter, dan gaat bet voordeel naar de
kas van den grondeigenaar, want dan zal de
kunstmatig verhoogde graanprijs noodwendig
verhoogiug dev pachten ten gevolge hebben.
Dat het brood wel duurder zal worden binnen
den Chineesehen muur van Duitschland lijdt
geen twijfel, en wordt de boer ook al bevoor
deeld, do broodetera inj de steden zullen zich
moeten gaan bekrimpen want die moeten die
verhoogde inkomsten ain den graanproducent
bezorgen. Doch dit bekrimpen behoeft cok bij
hooger broodprijzen nog niet noodwendig te
volgen dit hangt nog if van de werking van
het nieuwe systeem m zjjn geheel. Het is n,i.
mogelijk dat de betrekkelijke prijzen vaa arbeid
en levensmiddelen zoo aanmerkelijk gewijzigd
worden, dat 't hooger bedrag in geld dat voor
het brood zal moeien betaald worden, niet tot
beperking van verbruik behoeft te dwingen.
De prijzen der dingen op zichzelf beteekeoeu
immers niets, maar alleen de betrekkelijke prijzen
der dingen onderling. Ben voorbeeld: Of ie
Amsterdam het brood 20 ets. of 25 of 30 kost,
dat, is den diamantslijper tamelijk onverschillig,
want zijn positie als werkman, verkooper van
arbeid, is gunstig in verhouding tot de be-
Staaede gemiddelde prijzen der eerste levens
middelen. Kon den Rijks-kanselier gelukken
der- Duitschen arbeider over 't algemeen in
zulk een gunstige stelling te brengen, dan zou
hij zyu doei ongetwijfeld bereiken, hij zou meer
populair worden dan ooit en Duitschland zou
spoedig overvloeien van melk en honig. Dat is
echter de vraag. De gunstige positie der
diamantwerkers is enkel een gevolg van het
monopolie, van den ouden gildegeest in dat *ak
streng gehandhaafd, var het protectionisme door
de uitoefenaars van het val: zelf toegepast. Maar
ais op die wijze gehandeld werd irr veis vakken
van arbeid dau zou de uitzondering regel worden
en alles zou onder iioogere cijfert: weldra weer
genivelleerd zijn. De oude verhoudingen keerden
dus vermoedelijk weer terug en het voordeel
was maar zeer tijdelijk geweest.
Nu is het op goede gronden te betwijfelen
of bet Bismarck ooit zal gelukken zulk een
algemeens verbetering vau verhouding tusschen
den prijs van arbeid en dien v: levensgenot
teweeg te brengen dat het Duitsche volk, glo
baal genoméh, er zooveel beter aan toe zal zijn
dan thans.
Daartoe zou noodig zijn dat Duitschland
zich, geheel geïsoleerd, toch in allen deele van
alles zou kunnen voorzien.
Men kan zich een staat denken die 'oldtet
met. het protectionisme, zie N.-Amerika-X
maar dan zijn twee dingen noodig: consequente
en volstrekt algemeens protectie, en een be
trekkelijk dunne bevolking, .-zodat er voor het
verkrijgen der eerste levensbehoeften niet naar
den vreemde behoeft gegaan -dsn. Duitsch
land nu staat in dit opzicin v el ongunstiger
positie dan b.v. Frankrijk en -t zou Frankrijk,
't misschien maar hoogst bezWas lijk lang kunnen
houden met znib een systeem. Met fioord-
Amerika kan Duitschland zmh in de verste
verte niet nieten.
Derhalve, gelijk we reeds zeiden, 't laat-zich
niet zoo bepaald beslissen in hoever von Bis
marck met zijn nieuw systeem althans dea schijn
van geslaagd te zijn zal verkrijgenmaar of
hij op den duur den Stroom zal kunnen tegen
houden en naar zijn zin leiden uitsluitend ten
voordeele zijner ianrlgenooten, dat betwijfelen
wij zeer.
Binnenland.
ZIERI-KZEE, 2? Mëi 1 8 7 9.
Te Sfc'.-Phiiipslaiid is tot lid van den gemeenteraad
gekozen de heer J. Mol Az.
Door de kiesvereeniging //de Grondwet" le Middel
burg ia kandidaat gesteld voor het lidmaatschap der
Prov. Staten de heer tar. G-. N. de Stoppeiaar.
Men meldt aan de Middelb. CL> dat de nieuwe
verhoogde steiger aan den kop van den westelijken
havendam te Breakers thans voltooid is en daardoor
aan het verlangen vaa iiet publiek is voldaan, daar
nu bij een waterstand, wanneer de stoomboot niet
kan aankomen, aan gemeitleu steiger behoorlijk kan
gelost en geladen worden.
De Regeering heeft het ontwerp kanaiea-wet in
getrokken.
