voor bet irroadta-
I
Zaterdag 22 Februari. 83ste jaargang.
NIEUWS- en ADVERTENTIE-BLAD
F e q j i iet o il
BRIEVEN UIT HOLLAND.
Schetsen ran Land- en Volkenkunde.
Deze Courant verschijnt DINSDAG eu VRIJDAG avond,
uitgezonderd op FEESTDAGEN,
Prijs per drie maanden 1,Franco per post I,—
Afzonderlijke nummers 5 cent, met Bijblad 10 cent.
Alle stokken, de redactie betreffende, gelieve men
SA
Itvaili
WAJS
va 178 Kft ADVBRTENTIEN:
F.;r gewonen regal 10 eeut. huwelijks-, Gehoor te
en Doodberi ohfcen vaa 16 regels 80 cent.
Dienstaanbiedingen van 15 regels, ic its cos taut betaald, 25 cl»
M. de Bed.
Als wc da politieke ontwikkeling der burgers
moesten afmeten naar den ijver; dien ze ba-
toooen in 't opbrengen der 'asten ten aigtmeonun
aoUe, dsr, vrees ik dat de ontwikkeling, ook
muur dezen maatstaf gemeten, niet bijzonder
boog aangeteekeud zou worden. Doeb ik erken,
die maatstaf zou, zoolang we niet volmaakte
burgers zijn, onredelijk wezen, 't Is niemand
kwalijk te nemen dat, terwijl hij zijn sigaren, of
s'a aardappelen tegen den bedongen prijs berustend
voldoet, hij daarentegen met een zucht de bepaalde
som afpast, waarvore bij genoten beeft veiligheid,
ast, goede wegen, wandelplaatsen, pompwater
eni, altomaal zaken waarvan we dagelijks
püteorét .-.ouder er een rubriek van in,onze
e.ker te m-i teiasting is een nood-rakgljik
l'aadwe kousen nu eenmaal niet ir eeli
ordenden staat wonen of wa moeteiiAie ordc
en tc -zamen betaler
uiterlijk een dag voor de oitgave in te
in schuldbrieven dan in baudelsoperatiën steken.
De meesteu van deze trekken een behoorlijke
rente en leiden een stil ordentelijk leven, be
talen boofdelijken omslag; personeel en grond
belasting voor hun gebouw en 't lapje stadsgrond,
dat ze hun tuin noemen fe laten de rest voor
rekening huns bum-mans. die zoo dwaas is met
süden aa'
szm&m
den uitgever II. laksyhAS.
zijn geld. een fabriek ts drijven en daardoor.om \v
dienstige ivertnigiug, dan wel op zijn burgerlijk
olicbtgevol. Waaruit dus volgt dat 't eigenlijk
niet ou, deu eed te doen is, maar om 't geen
volgt. Misschien zou 't beter zjj.i den bela's-
tingsiliuidige op, zijn woord te gelooren on den
e«i te schrappen. Elk goed burger beeft den eed
de ingesloten bedreigingen niet van noode
en vinger aanwijst boe groot
als 't ware met
zijn kapitaal is.
Aan zulke wanverhoudingen kan nu eu* eind
Komen. Hij, die schépen bauwt, kunstboter fabri
ceert een sociëteit exploiteert of wat dan ook doet
rnft zijr, geld, slaat iiooger ate borger dan hij,
die sea trommel vol Oostenrijke® en Russen
beeft, waarvan bij te bestemder: tijd geregeld
conpopjjeij.es knipt en 't is een oiirecbtvaardig-
keji om den eerste aan belastingen van allerlei
aard te ondèiSyerpou, die kern. een niet aardig
procent van zyrrvvinst afzuigen, en den ander
Wijs zaj<ft zïin bet wijbeid te geven gijn gekeelen intrest voorzie
- .laten en goed uit %/Jogen te zien; i te bo<iöeB:' Satioueei 3» dut ook deze zgu
1±..ÖC»AJ oivfitri i i i
er"^Sifeiariiéid in lands- en
ezaken, dit uhinderfc met dat or nu I
vreemde sprongen gemaakt worden op j
gebied, sprongen waarvan iemand, j
get .niet hoogpr dan enkels honderden
te berge rijzen. Helder, 011-
sL "p ...de cijfergroepecringen,
3 onze bears belang heeft, kan er nimmer
eel zijn, zelfs at zouden we daarvoor iets
a's moeten uitschieten, wat niet noodig is,
't goed gaat.
)a eepste stap tot vermeerdering puzer iu-
nsten is gedaan. Do heer Gleicïiman beeft
i inoed gehad een effectenbelasting ia te
lenen. De 'Nederlanders zijn ten allen tijde
■flinke geldschieters geweest; in plaats van
nijverheidsoudernemingen rifebf'.ea ze bij voor
keur gezonken en zinkende staten op, hetgeen
ze „secuur gaan" noemden. Ëa ofschoon, die
securiteit, reads velen genekt beeft, zijn er toch
nog massa's, die hun spaarpenningen .veel liever
doei draagt in de lasten naar gelang van zpn
vermogen en niet langer 1" den aard van zijn
bezittingen een scherm vindt, waar achter hij
wegschuilen kan.
Een groot bezwaar doet zich eoinor op. dat
thans de eed zulk een scherm dreigt te worden.
Hoewel dit in den aanvang nog t geval niet
zal zijn, „is er toch we! «enig gevaar voor in
de toekomst. Het afleggen vau den eed ge
schiedt thans bijna alleen voor de rechtbank.
Daar is genoeg decorum om 't zweren tot een
plechtigheid te maken, waarvoor een gewoon
burgerrasR"ch rilt. Ontneemt uien den eed, nu
dozen luister eu iaat men afnemen teij.overstaan
van den fiscus, dau dunkt me dat de eedsaflegging
weldra iets zeer ordinairs worden zal. Wat
ze ook eigenlijk wezen moest, zegt ge. ïoege
gevenals steeds op den eed de waarheid volgt,
doet het er weinig toe of de eed op eenvoudige
wijze wordt afger.omeu, dan wel met qenigen
zwier, of die gegrond is op des zweerde® gods-
arbeid te spieken en voor hen, die hem
niet missen kunnen, mag men wel oppassen
dat de eed zijn waarde behoudt. Anders zal
later 't afleggen vau den eed op dezelfde wijs
geschieden als ai saflcit tijden bet duizendtal
gebeden uitgesproken wordt, dat jaarlijks
drie- ui' viermaal per dag naar hoven
heet, tc stijgen. Dat is wat jk bet ordinair
worden van den eed noen\do. Zooals thans
do werkman, thuis gekomen, zijn hoofddeksel
afschuift eu sen gebed prevelt inet de lippen,
terwijl zijn geest over de aardappels trippelt
en neerdaalt in 't slingeisauspannetja, zoo
zal ook de gewoonte 't afleggen van den eed
totja, tot een gewoonte maken en de effec
ten schraper zat diet, wellicht over jaren zoo gerust
afleggen op zjju aangifte vau f 8000, terwijl zijn
geest spookt in de brandkas, bij de overige 4€k»0,
ais de bidder zijn „onze vader" uitspreekt.
De eed, hoe men
luoeiclgkbijveBgse!. I
niet op 't woord gelooven kan, moet men wel
tot een buitengewoon middel de toevlucht nemen.
En vooralsnog is er geen buiten den eed, die
de vertegenwoordiging bij aanneming van 't
ontwerp dan ook wei zal voorschrijven.
Nu ik toch over belastingzaken schrijf, wil
ik even aanstippen, dat aan 't OöïuGci der
Tweede .Kamer een, kwestie, tussqheii 't genie,eute-
bestunr vau Amsterdam en een belastingschuldige
onderworpen is, iu welke, kwestie de laatste een
massa ontevredenen vertegenwoordigt. De A'schö
Gemeenteraad n.i., die tusscbenbeiden zeer zon
derling met de publieke zaak kan omspringen,
beeft wet, welke voorschrijft dat het kohier
van den hooideiijken omslag voor'een ieder
hem beschouwt, blijft een
"lang ise; s'n medemenseh
Be volksvoeding m Italië
Dier in 't Noorden mei; zijn bar klimaat, dat van
b?v oners een krachtige voeding eischt en om deze
'c verkrijgen zw,aren arbeid van hen vordert, i?.nt de
physfeke. welvaart van de volksklasse veel te wenseljen
over, Trots veel inspanning gelukt, liet niet altoos de
krachtige voeding te bekomen, die niet enkel physiek
noodig, maar ook: voor den. .moreelen welstand, «ener
untie- r- -'-.uir is. Dat verwekt veel klachten en
ts een voortdurende prikkel om in deze naar verbe
tering van toestand ie streven en. het zou onbillijk
Zijn. als niet erkend wooi dat de. volksvoeding ook,
bij vroegere tijden vergeleken, aanmerkelijk verbeterd
is, ai is het streven nnr.r voldoening ook nog voor
vslen niet geheel met goed gevolg geweest. Wanneer
nsen echter onze toestanden vergelijkt met die van
andere volken, zelfs -in. oögenachijnlyk veel meer,, ge
regende lauden, dan mogen wij hier niet al te hard
klagen, ja dan i3 er veel reden ooi het geluk van ons
volk te roemen boven het lot van sommige, misschien
wel van vele andere volken. Daar is b.v. Italië: :o
licht is men geneigd, naar aanleiding van hetgeen men
aangaande, de scfhooiie uatuurtafereelen, den blauwen
hemel, .de heerlijke zou en wat niet al meer van
Italic weet, het ev voor te houden, dal het, volk in
zulk een land wel gelukkig moet zijn, imjpers geen
gebrek zal behoeven te lijden.
En hoet,geheel anders h toch de werkelijkheid!
Men behoeft volstrekt geen troep Napelaohc '.azzaroni
tot voorbeeld te neinen om armoede en ellende van
het volk onder, een schpogm hemel eu, met zooveel
natuurlijke voorrechten te kuwneu aanschouwen. Nage
noeg overal in Italië heerst# betrekkelijk zeer groote
armoede, en dat ook én vooral onder de landelijke
bevolking, zoowei in de vmhtbare vlakte als in de
bergstreken.
Wat we hieromtrent v-u hij co- taiiaanschen
correspondent vau de Èeoti Fritannique, werpt een
eigenaardig licht over den v» - and van het Itajiar.nuche
volk. Het is in Vort een fticreel vap veel prozaïsche
ellende op een schoon poëtjech. gedecoreerd iooneel.
Dé bedoelde correspondent- maakt zijn opmerkingen
naar aanleiding van de vwleden jaar plaats getsad
hebbende afschaffing der.gem.jalbelaating in het,konink
rijk ïlaiic. Hij zegt o, a,
Het Parlement heeft de verderfelijke belasting op
\ic\ gemaal afgeschaft, een belasting, die een der wood-
lottigste dwalingen was. door de geschiedenis üezer
equw gekend. Maar zoo !:ot kwaad dat zij gedaan
heeft al uiet volstrekt onherstelbaar is aict een zoo
rijke natuur als die van Italië, zoo is 't niettemin
bewezen, dat de belasting op het gemaal krachtig heeft
medegewerkt aan de verspreiding van die onreine
ziekte, bekend onder den ibjain van „pellagral (Een
afzichtelijke roosachtige huidziekte, die inzonderheid in
Lom bur d ije en het Milaneesche inlieemscii is). De
pellagra bederft het Ilaliaansche bloed en treft daar
door het land in het hart ten aanzien van zijn mili
taire en productieve kracut.
Voor de instelling der gemaalbelasting, of zooals
zij daar heette ds belasting ;/del macinate", hadden
de Italianen, evenals de andere volken van het Zuiden,
toch reeds een al te groote kwantiteit mcelspij? U
yerbraikeu. en dit verwekte zwakke en slijmerige ge
stellen. In 't Noorden en in hel midden is list da
//pollenta" of maïspapte Napels de macaroni; op
Sicilic de Barbarijsche vijgen eu, zoo<ds de Rasseyna
settimanale zter juist doet opmerken, geen genees
kundige krant is bij machte het volk daar af te
brengen, al toonde zij ook honderdmaal aan, dax de
pollenta alcaloïden bevat of trichinen verwekt. Daaruit
vloeit voort, dat zcifs ais het tarwemeel op nagenoeg
