een ziet de naaste toekomst met zorg tegemoet,
inzonderheid is dit treurig voor de'arbeidende
klasse, ofschoon hierbij wel mag bedacht worden,
dat net in andere landen, met name iu Engeland
en de Vereenigde Staten, nog vrij wat ongun
stiger gesteld is.
De vrachten van onzen parlementairen arbeid
mogen we niet hoog aansiaau, ook op dat ge
bied is zekere malaise niet weg te praten. De
liberale partij is een jaar ouder geworden, of
ze zooveel degelijker en krachtiger is geworden,
durven we niet beslissen.
De inwendige kankers van socialisme, nihi
lisme en dergelijke uitingen van innerlijke
verdorvenheid hebben zich bij ons niet vertoond.
Een gezegend landje is Nederland ia dit op
zicht, gezegend' boven menigen grooten nabuur
en verre keunis, die zich zooveel sterker waant
doch wiea 't aan inwendig gezond leven nog
maar ai te zeer ontbreekt.
Bij ons geen exeeptioneele wetten noocüg j0t
verzekering «er openbare orde of tot handha
ving van 't gezag. Maar niettemin ook hij ons
waakzaamheid en wakkerheid onmisbaar om
desnoods een krachtigen dam op te Werpen
tegen den langzamerhand voortwoekerenden'eu
alles met ondermijning dreigenden stroom van
het eleriealisme.
Wij willen niet zeggen, dat het op geestelijk
gebied dit jaar bij ons donkerder geworden is;
maar toch degenen, die wandelen in de don
sproken, waarvoor deor der -.daten zoon, f A p
fokker, werd dank gezegd. F
In den heer Fokker verliest de Stsai i -
verdienstelijk en ijyerig ambtenaar en de" wetenschap
een doorkundig beoefenaar. Ieder, die den hep?
j-okker van nabij lende, weet, hoe onder, een on
aanraiting eniigszius stug uiterlijk een war...
bart klopte. Zijn ijver en zorg voor zij,, dienstvak
waren zoo volkome,, dat hij zelfs in er,lst,g j'e
den toestand nog eigenhandig den omslachtig
van het verslag djr inspectie over 't loopendd jaa?
l eeft afgedaan. .vletLlit mag van hem getuigd worden
dat h.j heeft gewer t, zoolang 't voor hem da* was
en dat de dood heij niet heeft verast.
Te Middelburg f, zooals dat i laatste*!,!
meer ui gebruik ko«, een do~» Co. ^rioius mi|i.
'keuleiijkheid
«penfcropitee ia
ftlea soklaten-
Aapen, ainiijst
tnar voetstu
kere
schaduwen van domheid, bijgeloof ea
tom"openfhHfunLsihaP' komel1 ermee|^nm'eer
dag voor te stellen eiT^É' aVen heWereQ.
daartegenover de fakkels des lichte
en fier genoeg geheven worden. Laaj ong
daaromtrent geen verleidelijke ihaziën kotstere.;
al is excelsior! de leus, en al aatwooijden we
op t tot ons gerichte, vermanende en aanmoe
digende: Sursum cordai ook met- een over
tuigd Habemus ad dominum, 5) zoo mag' een
tot waakzaamheid aansporend per aspera ad
astra! s) daarbij niet uit het oog verloren worden.
J) De li ar ten omhoog!
2) Wij hebben ze opgericht tot den Heer.
3) Door wederwaardigheden cp toi de sterren
Binnenland.
Zierikzee, SI Dec. Meldden, we reeds het afsterven
van dr. A. A. Fokker, inspecteur van het genees
kundig staatstoezicht iu Zeeland, Vrijdag werd diens
stoffelijk overschot op eenvoudige wijze op de open
bare begraafplaats te JV'jcldelburg 'ter aarde besteld.
Behalve door 'k? „ff ff ,c dekkingen werd de lijkstoet
II -O C) J
ook gevolgd Qo> ffrarsten, adjunct-inspecteur
in Ziuu-tlollad sebretaris van het genees-
kundig staatsfcoez*^ Mn Zeeland, dr J. P. Berdecia
van Berlekorn, terwijl op het kerkhof eenige genees
kundigen en een commissie uit het bestuur van het
Zeeuwsch genootschap der wetenschappen zich daarbij
aansloten. Door den heer Luti werd een woord van
hulde aan de nagedachtenis van den overledene ge
fcaire can tine tot sUid gei
hebben korporaals ei sold.1
aangebracht, met d, ziniiM
stand, gedekt door Lt Nederl
cloor de driekleur, ej dra<*e»M"
inschrift: „Uit ~agm"dS—
korporaals en soldaten, de/, re|. U* !jne
ombuig moeten met Kerstmis, naar aanleiding
van em bevel der autoriteiten tot sluiting der har-
berger op zeker uur, zulke ernstige ongeregeldheden
hebbel plaats gehad, dat er uit Middelburg hulp van
Kijks-puiïhe ën marecliaugsée is gevraagd.
e«i later be®t ütijkt er gelukkig geen
zco^ erge dingen, gebeurd zijn, ->.u hec e: geruC|lt
deed veronderstellen. Alles schijnt aiei. tp
zijn afgeloopen.
Een zeer belangrijk Koninklijk ba
dagen verschenen; n.l. dat -
.No. 1, betreffende u« toelating van
ambten bij de 'degrade en nostenj.
- Het genoemde besluit bepaaL:
1°. Bij hèu Witoordienst der p
telegrafie kunnen ook v?o_
aangesteld, namelijk:
bii den postdienst ale r
mei air, brievengaarste!*, a
/bij den telegraafdienst a
telegrafist, klerk, adsiste
2°. De aanstelling
schiedt op dezelfde v
er. bepalingen als v -
in Let ilgonieen zijn peeking,
jat geen vrouweïjke beambten op een hoogere be
zoldiging dan f 1000 Vjaars zullen worden benoemd,
en dat haar aantal beneden h'et een derde van het
aantal mannelijke beambten van gelijke rangen zal
blijven.
Een aan vele dochteren van Nederland welkome
Kerstgave mag dit Koninklijk besluit wel genoemd
worden.
Het platte land van Walcheren wordt op dit oogen-
blik afgeloopen door wervers. Naar men verneemt is
het door dezen verkregen resultaat zeer gering.
Het buitengewone gezantschap van Z. M. Koning
Leopold II van Bcilgië, bij de aanstaande feesten t,e
Amsterdam, zal bestaan uit: baron DftTornaco, vice-
president van den'Belgischen Senaat, ridder Ferdinand
De Stüers en graaf De Berloymont.
Am^eltVLf ÏZftT
Vaderland verschijnen, wórdt eeu/u^ T' in k
naar aanleiding van het onlangs Vd °^e!aa-
sprokene over de brievenbestellers en ,7 i,rae'' S'
In plaats van dien beambten de" Wr egl'.l,ai °.ode'
I !00'.[e ®B'houden, nu zoo bepaald "is öi
er niet ooi mogen v a s- p 1 1 p ^ëd, de
"enontpii s- - ""SeD> geeft ïobei -ij,,
penoojeii -.si. ,„au do gewon» foM te <»-'
I Hij wijst daarbij veer terecht op de kar
der bestellers en boden en op Jen ck
Ven dienstijver in het belang var
daar tegenover staat. Wij kunne
komen vereen.geu. Ons postwez--
uitstekend eh het personeel Jaa
niets te wenschen over, maar i
t publiek voor accurate d
cchier ook wnrr/ Jat
is op zich zei i"
irri-
heeft.
&an
7 Vi
Sjsprar
'"en
over iv.
65 leerling
8 met gekic
missende,
50 van 't
geslacht,
.•e. jen zich daarop
gev \nd om veraietigi
treioti;.-> raadsbesluit tii].: iv;/
he^mthans de 'i;:: :sr up ee.
slissiwg geuoraeii in deu geesUu..e
gemeenteraad.
Uit Amsterdam meldt raen aa
volgonde opmerkelijke feit:
,tZekeC. wevd-nu ruim S "jar
van faillissement verklaard 't sehe
fezeer verwarden toestand waren en
sclfuldeischers niets zou oversr.hieien. E^
gir;-- werd ingesield en C. vertrok naar
Inmiddels wérd hij door een erfenis ia staa
zijn schulden ten volle te kwijten.
//Dezer dagen zijn familie, alhier willende l
werd hij echter in hechtenis genomen, zoodat
schoon 100 pCt. hebbende uetaald, waarschijn!,
ter zake van bed degelijke bankbreuk zal moei
rechtstaan."
hun maatregelen genomen. Het aftrekkend leger
werd onophoudelijk uoor in hinderlaag liggende benden
aangevallenAkber-Kha» had de bergpassen door
zijn aanhangers doen bezetten. Na een paar dagen
geleek de rampzalige tocht op den aftocht der Fraii8chen
uit Moskou in 1818. Eiken nacht vroren er hon
derden op den weg dood's morgens werden de
overlevenden door de kogels en yatagans der Afghanen
afgemaakt. Na 7 dagen waren er nog 80 gewapenden
van de 17000 over. Één enkel officier was de eenige
Engelschman, die levend te Djellalabad aankwam
van de Hindoes kwamen er later ook. nog een paar
terecht. Ai de overigen waren doodgevroren of
vermoord. Sommige officieren, o. a. de generaal-raajoor
Anquetil, verkochten hnu leven duur, anderen lieten
zich, geheel gedemoraliseerd, zonder eenigeu weerstand
door de Afgl, an en slachten. De opperbevelhebber
Eiphiiisbone liet zijn soldaten onder weg in den steek
en trachtte zich te reuden door zich over te geven
aan een detachement van Akber-Khans troepen.
Van üe twee jaren vroeger zoo trotsche en over
moedige expeditie bereikten in het geheel slechts
10 personen, n.l. de bovenvermelde officier eu acht
koelies de boorden van den Indus.
Dc garnizoenen van Kandahar en Djellalabad hielden
zich onder hun bekwame officieren staande doch de
bezetting van Ghizni werd ook tot den laatsten mau
vermoord.
Nog nooit waren de trouwelooze politiek van En-
I geland en de onbekwaamheid zijner dienaren zóó zwaar
gestraft. Maar een Staajt voc; wien vuig égoïsme de
eenige richlsuoey is, 'hertelt zijn eergevoel niel spoedig.
Dit werd bewezen dco^ 't.geen op de ramp volgde.
Lord Auckland verloor zijn post als onderkoning van
Indië en werd door llord Ëlleuborough vervangen,
doch dezen werd een! gedragslijn voorgeschreven,
waarin het wreken vatj hét Engelsche bloed en de
Engeische eer slechts »en zeer ondergeschikt punt
uitmaakte. Hij wilde geèi wezenlijke tweede expeditie,
en waren de verontwaardiging en de aandrang in het
Engelsch-Tndische leger .niet zoo groot geweest, daG
was alles wellicht er bij.gebleven ja nog meer, men
liet Dost-Mohammed zijn gevangenis te Loediana
vertrekken, van waar hijl zich naar Kaboel terugbegaf.
Eindelijk gaf Ellenborough toe aan den aandrang van
de generaals Pollock en Nott en liet dezen aan 't hoofd
van twee divisiën een vraaktocht houden, ofschoon
hun' voornaamste last bijstond in het terughalen van
de bezettingen van Kafeihar en Djellalabad, die nog
in die plaatsen achtergebleven en daardoor aan de
vernietiging ontkomen vjren. Aan het hoofd hunner
grootendeels uit Engelsiheu bestaande afdeelingen,
daar de cepayers eerst nieste bewegen waren mede op te
trekken, marcheerden Pollock en Nott nu door den
Kheiber-pas, de eerste op Djellalabad en Kaboel, de
tweede op Kandahar er, Ghizni.
Het wtis voor de Eagffjsche soldaten een genoegen,
dat zij door den "loop der feiten gedwongen werden
van het hoofdpunt hunner opdracht af te wijk.
Lord Ëlleuborough liet n.l. Akber-Khan uitnoódjg
de gevangenen, die hij nog in zijn macht had, uii
leveren, doch de Afghaan weigerde dit, waarna
generaals eindelijk volmacht kregen om nan; omat,
dikheden te handelen.
Ondertusschen was bij de Hindoes ook "t jdée i
wraakneming wakker geworden, waardoor het le
met eenige Indische regimenten kon versterkt word
Polleek bestormde met 15000 man de Kheiber—pass
ontzette daarop Diellalabail en trok van daar op Kabc
Nott toog met 13000 man op Kandahar, ontze
hefc garnizoen dat daar lag en richtte zich vervolg
ook op Kaboel, onderweg Ghizni bestormende eu
woestende. Onderwijl versloeg PoJloNr de 161
Afghanen, clie Akber-Khau verzameld had, bij ^V
De beide legerafdeeüngen kwamen buna gelijktij
te Kaboel aan. Hier werd geen tegenstand geboi
en men bevrijdde de gevangenen, die daar nog war
Een gedeeiie der gevangenen, 65 mannen en vrouw
had Abker-Khan op zijn vlucht naar het Noorr
medegenomen, vermoedelijk om hen m Boekhnrr»
slaven te verkoopen, doch hefc gehikte dezen raensch^
hun. geleiders om te koopen en naar 't Eugelsch
leger te ontvluchten.
Wordt vervolgd.
