ZIER1KZEESCME COURANT.
voor het irrondis-
ment Zierihee.
1877. No. 92. Woensdag 21 November, 80ste jaargang.
NIEUWS- en ADVERTENTIE-BLAD
SPAR E JNL
Binnenland.
Deze Courant verschijnt DINSDAG en VRIJDAG avond,
uitgezonderd op FEESTDAGEN,
Prijs per drie maanden 1,Franco per post 1,-
Afzonderlijke nommers 5 cent, met Bijblad 10 cent.
PRIJS DER AD VERTEN TIEN:
Per gewonen regel 10 cent. li u w 1 ij k s -Geboorte-
en Doodberichten van 16 regels 60 cent.
Dienstaanbiedingen van 15 regels, mits contant betaald, 25 ct.
Alle stukken, de redactie betreffende, gelieve men uiterlijk een dag voor de uitgave in te zenden aan den uitgever II. I.AKKMIAX.
i.
„Daar is niets nieuws onder de zon", zeide een
wijze van den ouden dag, en hij had gelijk.
Dit neemt echter niet weg, dat elke tijd een
bepaald karakter heeft, zekere physionomie ver
toont, welke hem van voorgangers en volgers
onderscheidt. Om dit karakter te leeren kennen
heeft men natuurlijk op de deugden en gebre
ken, op den licht- en schaduw-kant eens tijds
te letten. Zien wij bijv. op onze eeuw, dan
vallen twee zaken ons al aanstonds in het
oog1°. de reuzenschreden, welke de weten
schap maakt, 2°. de groote mate van ontevre
denheid, welke alle standen en klassen heeft
aangetast. Dit stemt, dunkt ons, ieder toe, ook
zonder dat wij het nader toelichten! Ieder
weet, dat de door de Muze der kunst bezielden
in onze dagen weinigen, de herauten der weten
schap daarentegen velen zijn. Op elk gebied
hooren wij van nieuwe ontdekkingen, nieuwe
uitvindingen, nieuwe toepassingen, nieuwe ge
zichtspunten enz. enz. Ieder weet ook, dat de
booze geest der ontevredenheid in veler hart
heeft post gevat. De negentiende eeuw is de
eeuw van het pessimisme. Geleerden bewijzen,
dat onze wereld de slechtst mogelijke is en
dat het beter ware, als zij niet bestond. Anderen,
al weten zij niets van pessimisme af, zijn toch
ook, in meerdere of mindere mate, met pessimis
tischer: geest gedoopt en openbaren dit door
met allerlei zaken ontevreden te wezen. De
loonen aebt men te laag, de levensbehoeften
te duur, het standen-verschil te scherp of te
flauw geteekeud en zoo nog tal van zaken meer.
Niet elk dezer klachten echter is even on
billijk. Wij kunnen niet bij allen afzonderlijk
stilstaan, doch bij een enkele willen wij een
oogeublik toeven.
„De weelde", aldus zegt men o. a. ook, „wordt
te hoog opgevoerd". Zou dit zoo zijn? Wij ge-
looven het wel. Weelde is goed, een bewijs van
welvaart en beschaving, doch er kan, gelijk de
Duitsckers zeggen, „des Guten zu viel" zijn.
Zoo nu is het in onzen tijd. Het is een jagen
naar genot en gemak. Men wil zoo weinig
mogelijk verrichten, zooveel mogelijk genieten,
zoo rijk mogelijk leven. A. ziet naar B. en B.
wil niet onderdoen voor C. Wat is biervan
het gevolg? Natuurlijk, dat menigeen verder
wil reiken dan zijn arm lang is, en
Wie hooger klimt dan hem betaamt,
Yalt lager dan hij heeft geraamd.
De man, die op wassen vleugelen naar de
zon wilde stijgen, tuimelde naar beneden, dewijl
zijn vleugen smolten. Wie te weelderig leeft
put ziju kas uit of steekt zich iu schulden,
en het een zoowel als bet ander verwekt bij
den patient naargeestigheid. Ja, wij aarzelen
niet als onze overtuiging uit te spreken, dat,
ware er wat minder te hoog opgevoerde weelde
(en een iegelijk, die meer koopt of geniet, dan
zijn vermogen hem toelaat, leeft te weelderig)
er over het algemeen wat meer tevredenheid
zou zijn. Ook in dezen moest ieder weten zich
zelf te beheerschen. Gave niemand niet slechts
meer, maar ook niet alles, wat bij verdiende,
uit, men zou zich gelukkiger gevoelen. De
gedachte, dat men iets bezit, schenkt een be
wustzijn van kracht, van zelfstandigheid, van
vrijheid eu van onafhankelijkheid. Daarom zou
bet goed zijn, als ieder, ook de minder be
doelde, wist te sparen; dit wil niet zeggen:
gierig te zijn, verre vandaar! dat is een ander,
niet minder leelijk, uiterste, maar ieder moest
(om een bekend woord te gebruiken) de tering
naar de nering zetten, en niet vragen, boe zijn
buurman leefde, om dien dan na te volgen,
maar te raden gaan met zijn kas en zijn
toekomst. Niemand moet op zijn ouden dag
doodarm zijn. „Het voorrecht van den mensch
om in de toekomst te zien, dat hem door zijn
rede wordt verschaft, maakt het hem tot plicht
voor die toekomst te zorgen". Zeker iemand
heeft armoede op den ouden dag een misdaad
genoemd. Al willen wij dit woord nu juist
niet verdedigen, wij gelooven toch, dat daarin
veel waars is. Immers: „Geen verkwisting,
geen gebrek". Men spaart niet, doch geeft uit,
wat men verdient, hetzij veel, hetzij weinig.
Franklin zeide: „Onze belastingen zijn inder
daad zeer drukkenden als nu die, welke het
Gouvernement ons oplegt, de eeuigen waren,
die wij te betalen hadden, dan zon het nog
zoo'n zwaren gang niet gaan maar wij gaan nog
onder zooveel andere gebukt, die heel wat
zwaarder- zijn. Wij worden zeker even zwaar
belast door onze luiheid, driemaal zoo sterk
door onzen trots, en viermaal zoo zwaar door
onze dwaasheid. Van deze belastingen nukunnen
onze vertegenwoordigers ons niet ontheffen".
En Franklin had gelijk.
Ieder kan sparen, als hij maar wil. Een
merkwaardig voorbeeld van spaarzaamheid is
het volgende. De predikant Robert Walker,
in 1735 als zoodanig de Laithwaite benoemd,
bezat f 480; hij verdiende f 60 'sjaars, en
toch, hoewel hij acht kinderen had, wist hij
nog geld te sparen.
De tijden zijn sedert veranderd, ongetwijfeld,
doek de inkomsten zijn ook vrij wat gestegen.
Wie wil kan ook nu nog sparen.
Hoe dan dit aan te leggen
Daarbij staan wij een volgend maal stil.
t
Zierikzee, 20 Nov. Een groot deel der kiezers
van het hoofdkiesdistrict Leeuwarden schijnt het niet
eens te zijn met de dezer dagen van onderscheiden
kanten uitgesproken leer, dat het niet wenschelijk is
ministers als leden der Kamer te kiezen.
De heer de Roo van Alderwerelt, min. van Oorlog,
is te Leeuwarden met groote meerderheid van stemmen
in de toongevende kiesvereeniging als kandidaat ge
proclameerd.
De heer Kerdijk heeft zich reeds bepaald terugge
trokken, daar hij niet tegenover den heer de Roo
kandidaat wil zijn.
In het district Haarlem is op verschillende plaatsen,
laatstelijk ook te Westzaan en Koog-Zaandijk, de heer
W. de Meijier van Wormerveer kandidaat gesteld.
//Eendracht" te Haarlem heeft gisteren avond eene
nadere vergadering gehouden tot welker bijwoning
waren uitgenoodigd de heeren Mr. J. de Clercq van
Weel van Haarlem, W. de Meijier te Wormerveer
en Mr. W. K. baron van Dedem te Hoorn.
De conservatieve kiesvereeniging //Vaderland eu
Koning" te Zutfen heeft kandidaat gesteld den heer
A. baron Schimmelpenninck van der Oije. Jhr. G. A.
van Nispen, burgemeester van Doetinchem, heeft de
kandidatuur afgewezen. Het schijnt dat Mr. C. J.
Sickesz, burgemeester van Laren, de meeste kans heeft.
Gisteren zijn de nieuwe Ministers voor 't eerst in
de Tweede Kamer verschenen. De heer Kappeijne
heeft niet op nieuw een program voorgedragen. De
beginselen zijn bekend en bij de behandeling der be
langrijke zaken komt van zelf gelegenheid tot gedachten-
wisseling. De Ministers rekenen op 't vertrouwen
en de medewerking van de meerderheid.
De uitvoering door de Rederijkerskamer //Ruysch"
j.l. Vrijdag avond gegeven, en waarvan de opbrengst
'strekt ten voordeele van het fonds voor den verbouw
van liet Ned. Herv. Armengcsticht, is druk bezocht
en de uitslag, wat bovengenoemd doel betreft, be
vredigend te noemen.
z/Ruysch" verdient eer voor haar belangstelling in
den armen. Zoo wordt de beoefening der dramatische
kunst ook rechtstreeksch nuttig voor de misdeelden
in de samenleving.
Wij vestigen de aandacht van het publiek op de
keurige, groote uitstalling door den heer J. de Jong
Zijlstra, ter gelegenheid van het St. Nicolaas-feest in
zijn bazar gereed gemaakt. Honderden ja duizenden
voorwerpen van nut of smaak wedijveren daar om de
aandacht van de bezoekers te trekken. Blijkens adver
tentie en verspreide circulaires is er zoo veel en zoo
velerlei in den bazar van den lieer Zijlstra, dat we er
ons niet aan wagen 't op te noemen. Men ga er
heen en zie.
Uit Middelburg schrijft men aan het TJtrechtscli
Dagbl. Klaagde uw correspondent eenige dagen ge
leden, dat het droogdok braak lag, op 't oogeublik
is er een van de grootste stoomschepen in de tusschen
Rotterdam en New-York varende //Galand", die onge
veer een lOtal dagen er in zal moeten vertoeven,
'tis" een prachtig gezicht zulk een reusachtig schip
midden in een stad zoo hoog tusschen de huizen te
zien staan en voor iemand, die het nooit heeft gezien,
zou het een reis waard zijn, daar men er zich geen
voorstelling van kan maken.
De gemeenteraad van Goedereede heeft besloten
instemming te betuigen met een door het bestuur der
vereeniging vau burgemeesters en secretarissen in
Z-Holland aan Z. M. den Koning ingediend adres,
om of de gemeenten te ontheffen van de werkzaam
heden uitsluitend in het algemeen rijksbelang, of
daarvoor aan de gemeenten vergoeding toe te kennen.
Als een staaltje van de Haagsche deftigheid deelt
de berichtgever der Gr. Ct. uit de hofstad mede,
dat de heer Paulez, le luit. der d.d, schutterij, zijn
ontslag heeft genomen, oudat men hem gepasseerd
heeft voor den kapiteinsrang, 'waarop hij aanspraak had.
Men maakte bezwaar den zoon van een hotelhouder
de persoon in kwestie is de zoon van den bekenden
hotelier in den Haag tot den kapiteinsrang te be
vorderen, niettegenstaande hij uitmuntend met den
dienst bekend en bij ziju mede-officieren geacht en
geëerd was.
Naar t Vaderland verneemt zullen al dadelijk 11a
liet bijeenkomen der Kamer de wetsontwerpen op het
Lager Onderwijs, de kiestabel en de ontwerpen tot
herziening van eenige belastingen worden ingetrokken.