ZIER1KZEESCME COURANT. voor het irrondis- ment Zierihee. 1877. No. 92. Woensdag 21 November, 80ste jaargang. NIEUWS- en ADVERTENTIE-BLAD SPAR E JNL Binnenland. Deze Courant verschijnt DINSDAG en VRIJDAG avond, uitgezonderd op FEESTDAGEN, Prijs per drie maanden 1,Franco per post 1,- Afzonderlijke nommers 5 cent, met Bijblad 10 cent. PRIJS DER AD VERTEN TIEN: Per gewonen regel 10 cent. li u w 1 ij k s -Geboorte- en Doodberichten van 16 regels 60 cent. Dienstaanbiedingen van 15 regels, mits contant betaald, 25 ct. Alle stukken, de redactie betreffende, gelieve men uiterlijk een dag voor de uitgave in te zenden aan den uitgever II. I.AKKMIAX. i. „Daar is niets nieuws onder de zon", zeide een wijze van den ouden dag, en hij had gelijk. Dit neemt echter niet weg, dat elke tijd een bepaald karakter heeft, zekere physionomie ver toont, welke hem van voorgangers en volgers onderscheidt. Om dit karakter te leeren kennen heeft men natuurlijk op de deugden en gebre ken, op den licht- en schaduw-kant eens tijds te letten. Zien wij bijv. op onze eeuw, dan vallen twee zaken ons al aanstonds in het oog1°. de reuzenschreden, welke de weten schap maakt, 2°. de groote mate van ontevre denheid, welke alle standen en klassen heeft aangetast. Dit stemt, dunkt ons, ieder toe, ook zonder dat wij het nader toelichten! Ieder weet, dat de door de Muze der kunst bezielden in onze dagen weinigen, de herauten der weten schap daarentegen velen zijn. Op elk gebied hooren wij van nieuwe ontdekkingen, nieuwe uitvindingen, nieuwe toepassingen, nieuwe ge zichtspunten enz. enz. Ieder weet ook, dat de booze geest der ontevredenheid in veler hart heeft post gevat. De negentiende eeuw is de eeuw van het pessimisme. Geleerden bewijzen, dat onze wereld de slechtst mogelijke is en dat het beter ware, als zij niet bestond. Anderen, al weten zij niets van pessimisme af, zijn toch ook, in meerdere of mindere mate, met pessimis tischer: geest gedoopt en openbaren dit door met allerlei zaken ontevreden te wezen. De loonen aebt men te laag, de levensbehoeften te duur, het standen-verschil te scherp of te flauw geteekeud en zoo nog tal van zaken meer. Niet elk dezer klachten echter is even on billijk. Wij kunnen niet bij allen afzonderlijk stilstaan, doch bij een enkele willen wij een oogeublik toeven. „De weelde", aldus zegt men o. a. ook, „wordt te hoog opgevoerd". Zou dit zoo zijn? Wij ge- looven het wel. Weelde is goed, een bewijs van welvaart en beschaving, doch er kan, gelijk de Duitsckers zeggen, „des Guten zu viel" zijn. Zoo nu is het in onzen tijd. Het is een jagen naar genot en gemak. Men wil zoo weinig mogelijk verrichten, zooveel mogelijk genieten, zoo rijk mogelijk leven. A. ziet naar B. en B. wil niet onderdoen voor C. Wat is biervan het gevolg? Natuurlijk, dat menigeen verder wil reiken dan zijn arm lang is, en Wie hooger klimt dan hem betaamt, Yalt lager dan hij heeft geraamd. De man, die op wassen vleugelen naar de zon wilde stijgen, tuimelde naar beneden, dewijl zijn vleugen smolten. Wie te weelderig leeft put ziju kas uit of steekt zich iu schulden, en het een zoowel als bet ander verwekt bij den patient naargeestigheid. Ja, wij aarzelen niet als onze overtuiging uit te spreken, dat, ware er wat minder te hoog opgevoerde weelde (en een iegelijk, die meer koopt of geniet, dan zijn vermogen hem toelaat, leeft te weelderig) er over het algemeen wat meer tevredenheid zou zijn. Ook in dezen moest ieder weten zich zelf te beheerschen. Gave niemand niet slechts meer, maar ook niet alles, wat bij verdiende, uit, men zou zich gelukkiger gevoelen. De gedachte, dat men iets bezit, schenkt een be wustzijn van kracht, van zelfstandigheid, van vrijheid eu van onafhankelijkheid. Daarom zou bet goed zijn, als ieder, ook de minder be doelde, wist te sparen; dit wil niet zeggen: gierig te zijn, verre vandaar! dat is een ander, niet minder leelijk, uiterste, maar ieder moest (om een bekend woord te gebruiken) de tering naar de nering zetten, en niet vragen, boe zijn buurman leefde, om dien dan na te volgen, maar te raden gaan met zijn kas en zijn toekomst. Niemand moet op zijn ouden dag doodarm zijn. „Het voorrecht van den mensch om in de toekomst te zien, dat hem door zijn rede wordt verschaft, maakt het hem tot plicht voor die toekomst te zorgen". Zeker iemand heeft armoede op den ouden dag een misdaad genoemd. Al willen wij dit woord nu juist niet verdedigen, wij gelooven toch, dat daarin veel waars is. Immers: „Geen verkwisting, geen gebrek". Men spaart niet, doch geeft uit, wat men verdient, hetzij veel, hetzij weinig. Franklin zeide: „Onze belastingen zijn inder daad zeer drukkenden als nu die, welke het Gouvernement ons oplegt, de eeuigen waren, die wij te betalen hadden, dan zon het nog zoo'n zwaren gang niet gaan maar wij gaan nog onder zooveel andere gebukt, die heel wat zwaarder- zijn. Wij worden zeker even zwaar belast door onze luiheid, driemaal zoo sterk door onzen trots, en viermaal zoo zwaar door onze dwaasheid. Van deze belastingen nukunnen onze vertegenwoordigers ons niet ontheffen". En Franklin had gelijk. Ieder kan sparen, als hij maar wil. Een merkwaardig voorbeeld van spaarzaamheid is het volgende. De predikant Robert Walker, in 1735 als zoodanig de Laithwaite benoemd, bezat f 480; hij verdiende f 60 'sjaars, en toch, hoewel hij acht kinderen had, wist hij nog geld te sparen. De tijden zijn sedert veranderd, ongetwijfeld, doek de inkomsten zijn ook vrij wat gestegen. Wie wil kan ook nu nog sparen. Hoe dan dit aan te leggen Daarbij staan wij een volgend maal stil. t Zierikzee, 20 Nov. Een groot deel der kiezers van het hoofdkiesdistrict Leeuwarden schijnt het niet eens te zijn met de dezer dagen van onderscheiden kanten uitgesproken leer, dat het niet wenschelijk is ministers als leden der Kamer te kiezen. De heer de Roo van Alderwerelt, min. van Oorlog, is te Leeuwarden met groote meerderheid van stemmen in de toongevende kiesvereeniging als kandidaat ge proclameerd. De heer Kerdijk heeft zich reeds bepaald terugge trokken, daar hij niet tegenover den heer de Roo kandidaat wil zijn. In het district Haarlem is op verschillende plaatsen, laatstelijk ook te Westzaan en Koog-Zaandijk, de heer W. de Meijier van Wormerveer kandidaat gesteld. //Eendracht" te Haarlem heeft gisteren avond eene nadere vergadering gehouden tot welker bijwoning waren uitgenoodigd de heeren Mr. J. de Clercq van Weel van Haarlem, W. de Meijier te Wormerveer en Mr. W. K. baron van Dedem te Hoorn. De conservatieve kiesvereeniging //Vaderland eu Koning" te Zutfen heeft kandidaat gesteld den heer A. baron Schimmelpenninck van der Oije. Jhr. G. A. van Nispen, burgemeester van Doetinchem, heeft de kandidatuur afgewezen. Het schijnt dat Mr. C. J. Sickesz, burgemeester van Laren, de meeste kans heeft. Gisteren zijn de nieuwe Ministers voor 't eerst in de Tweede Kamer verschenen. De heer Kappeijne heeft niet op nieuw een program voorgedragen. De beginselen zijn bekend en bij de behandeling der be langrijke zaken komt van zelf gelegenheid tot gedachten- wisseling. De Ministers rekenen op 't vertrouwen en de medewerking van de meerderheid. De uitvoering door de Rederijkerskamer //Ruysch" j.l. Vrijdag avond gegeven, en waarvan de opbrengst 'strekt ten voordeele van het fonds voor den verbouw van liet Ned. Herv. Armengcsticht, is druk bezocht en de uitslag, wat bovengenoemd doel betreft, be vredigend te noemen. z/Ruysch" verdient eer voor haar belangstelling in den armen. Zoo wordt de beoefening der dramatische kunst ook rechtstreeksch nuttig voor de misdeelden in de samenleving. Wij vestigen de aandacht van het publiek op de keurige, groote uitstalling door den heer J. de Jong Zijlstra, ter gelegenheid van het St. Nicolaas-feest in zijn bazar gereed gemaakt. Honderden ja duizenden voorwerpen van nut of smaak wedijveren daar om de aandacht van de bezoekers te trekken. Blijkens adver tentie en verspreide circulaires is er zoo veel en zoo velerlei in den bazar van den lieer Zijlstra, dat we er ons niet aan wagen 't op te noemen. Men ga er heen en zie. Uit Middelburg schrijft men aan het TJtrechtscli Dagbl. Klaagde uw correspondent eenige dagen ge leden, dat het droogdok braak lag, op 't oogeublik is er een van de grootste stoomschepen in de tusschen Rotterdam en New-York varende //Galand", die onge veer een lOtal dagen er in zal moeten vertoeven, 'tis" een prachtig gezicht zulk een reusachtig schip midden in een stad zoo hoog tusschen de huizen te zien staan en voor iemand, die het nooit heeft gezien, zou het een reis waard zijn, daar men er zich geen voorstelling van kan maken. De gemeenteraad van Goedereede heeft besloten instemming te betuigen met een door het bestuur der vereeniging vau burgemeesters en secretarissen in Z-Holland aan Z. M. den Koning ingediend adres, om of de gemeenten te ontheffen van de werkzaam heden uitsluitend in het algemeen rijksbelang, of daarvoor aan de gemeenten vergoeding toe te kennen. Als een staaltje van de Haagsche deftigheid deelt de berichtgever der Gr. Ct. uit de hofstad mede, dat de heer Paulez, le luit. der d.d, schutterij, zijn ontslag heeft genomen, oudat men hem gepasseerd heeft voor den kapiteinsrang, 'waarop hij aanspraak had. Men maakte bezwaar den zoon van een hotelhouder de persoon in kwestie is de zoon van den bekenden hotelier in den Haag tot den kapiteinsrang te be vorderen, niettegenstaande hij uitmuntend met den dienst bekend en bij ziju mede-officieren geacht en geëerd was. Naar t Vaderland verneemt zullen al dadelijk 11a liet bijeenkomen der Kamer de wetsontwerpen op het Lager Onderwijs, de kiestabel en de ontwerpen tot herziening van eenige belastingen worden ingetrokken.

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Courant | 1877 | | pagina 1