ZII IMk/i l Sl lir COURANT.
voor kt arrondis-
m\mi Zierlkee.
i
1877. No. 88. Woensdag 7 November, 80ste jaargang.
NIEUWS- en ADVERTENTIE-BLAD
Feuilleton.
Binnenland.
SCHETSEN OP REIS,
Deze Courant verschijnt DINSDAG en VRIJDAG avond,
uitgezonderd op FEESTDAGEN,
Prijs per drie maanden 1,Franco per post 1,-
Afzonderlijke nommers 5 cent, met Bijblad 10 cent.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Per gewonen regel 10 cent. Huwelijks-, Geboorte-
en Dooclberioliten van 16 regels 60 cent.
Dienstaanbiedingen van 15 regels, mits contant betaald, 25 ct.
Alle stukken, de redactie betreffende, gelieve men uiterlijk ecu dag' voor de uitgave in te zenden aan den uitgever II, lAIiEAiHAll.
Zierikzee, 6 Nov. Zaterdag 3 November vierde
de heer dr. Hubrecht Goemans de herinnering zijner
op dien dag volbrachte vijftigjarige practijk als ge
neeskundige. Algemeen was de deelneming die de
burgerij bij deze gelegenheid aan den dag legde en
wie dr. Goe.raans nog niet zoo bijzonder kende als
den vriend van velen, als een algemeen geacht en ge-
eerd burger, kon zich daarvan toen overtuigen. Uit
tal van woningen door de geheele stad wapperde de
driekleur. Des middags te één uur werd de jubilaris
door een commissie uit zijn vele vrienden en vereerders,
die zich daartoe reeds voor lang hadden vereenigd en
alles in de stilte voorbereid, naar de smaakvol ver
sierde concertzaal geleid in welk lokaal de feestelijke
ovatie en receptie zouden plaats hebben. De schet
terende fanfares van het muziekgezelschap //Kunst en
Eer'' verwelkomden den jubilaris en zijn familie reeds
bij liet binnentreden.
Toen nam een lid der genoemde commissie, de heer
G. A. de Looze, het woord en hield een treffende
toespraak, in welke hij de groote en veelzijdige ver
diensten van den heer Goemans in het licht stelde,
hem namens zijn talrijke vrienden en vereerders, ja
uit naam der geheele burgerij van Zierikzee, want
alle rangen en standen waren in de zaal vertegen
woordigd, hartelijk geluk wenschte met dezen dag en
bood hem een kostbaar geschenk aan, bestaande uit
een monumenteel zilveren zinnebeeld op zwarthouten
voet en met een inscriptie, alsmede uit het keurig
gebonden werk van Sepp over de insecten.
Een rijk bewerkt album, even als de banden van
het evengenoemde boekwerk op de binderij van de
heeren S. Ochtman en Zoon zeer verdienstelijk ver
vaardigd, hield de namen in der schenkers. De in
scriptie op het voetstuk van het beeld luidt:
z/Aan dr. H. Goemans,
zijn vrienden en vereerders:
3 Nov. 1827—1877".
Ook van afzonderlijke personen heeft de heer Goe
mans nog eenige prachtige geschenken ontvangen.^
Zichtbaar aangedaan beantwoordde de waardige grijs
aard de hem toegebrachte hulde. In de weinige
woorden, die hij wijdde aan de herinnering van den
dag waarop hij 50 jaar geleden zijn promotiefeest
hield, wees hij er op dat onder de weiuigeu die
destijds dat feest bijwoonden en thans nog in leven
zijn, ook behoort dr. J. N. Boom, mede een algemeen
geacht en bemind veteraan op het gebied der genees
kundige practijk en die ook nu aan dit feest deelnam.
Vervolgens sprak nog ds. W. Bax een kernachtig
woord, inzonderheid tot mevrouw Goemans en de
verdere betrekkingen van den jubilaris. Met deze
toespraken werd luide ingestemd door de geestdriftige
toejuiching van alle aanwezigen en door de fanfares
der muziek.
Hierna ontving de heer Goemans de gelukwenschen
van familieleden en verdere vrienden en belangstel
lenden, waarna deze schoone, zij 't ook voor den held
van den dag wat vermoeiende ovatie afliep.
Reeds in ons vorig nommer is door een vriend
van den //ouden dokter" een welmeenend woord te
zijner eer gezegd.
Wij voor ons voegen hier de warme betuiging
onzer sympathie aan toe. Moge 't deir waardigen dr.
Goemans, die vijftig jaren van zijn leven zoo wel besteed
heeft in den dienst der lijdende menschheid, gegeven
worden zicli nog lang in de algemeene liefde en
achting als loon voor zijn arbeid te verheugen
Zierikzee, 6 Nov. De Staatcourant heeft thans
het ontslag van het oude en de benoeming van het
nieuwe kabinet medegedeeld. In hoofdzaak is het
samengesteld gelijk wij 't in ons vorig nommer op
gaven. Alleen wordt nog geen gewag gemaakt van
den heer Tak, die zoo men weet gedoodverfd werd
als Minister van een nieuw te vormen departement
van Handel, Nijverheid en Openbare werken.
Ons voorbehoudende later meer opzettelijk het nieuwe
kabinet te bespreken, deeleu we al vast eenige bijzonder
heden mede omtrent de personen.
Mr. J. Kappeijne van de Coppello is een eminent
rechtsgeleerde; hij heeft te Leiden gestudeerd eu zicli
daarna te 's Gravenhage als advokaat gevestigd. In
het parlement -trad hij 't eerst op als afgevaardigde
van de Residentie, toen deze nog liberalen naar de
Kamer zond. Later heeft hij zitting gekregen voor
Haarlem, 't Is ongeveer twee jaar geleden dat hij in
de Kamer als leider der liberale partij werd erkend.
De nieuwe Miuister van Buitenlandsche Zaken,
Mr. W. Baron van Heeckeren van Keil is uit hot
bekende Geldersclie geslacht der vau Heeckerens. Een
tijdlang was hij een verdienstelijk lid van Ged. Staten
van Gelderland, tot hij door zijn huwelijk met een
dochter van den Commissaris des IConings in dat ge
west zijn ontslag moest nemen. In 1868 werd hij
directeur van het kabinet des Konings.
De heer Mr. H. J. Smidt, w-ie.n de portefeuille van
Justitie is opgedragen, heeft zicli als een kundig
rechtsgeleerde doen kennenhij schreef verscheidene
stukken over onderwerpen van staathuishoudkunde en
administratie. Zijn talenten als financier schijuen den
heer Kappeijne te hebben doen weifelen hem liever
de portefeuille van Financiën toe te vertrouwen, die
nu ten deel is gevallen aan
Mr. J. G. Gleichman, die als een uitstekend
administrateur bekend staat. Hij was reeds op jeugdigen
leeftijd chef eener afdeeling van het dep, van Financiën
en was thans Secretatis vau de Nederlandsche Bank.
Als Minister van Oorlog treedt op de heer J. K. H.
de Roo van Alderwerelt. Als kapitein werd hij door
Leeuwarden tot afgevaardigde gekozen en heeft sinds
jaren zitting in de Kamer. Hij is later nog tot
majoor bevorderd. De heer de Roo heeft de reputatie
van een militaire specialiteit te zijn. Tot heden heeft
hij daarvan alleen negatieve bewijzen gegeven, door
het afmaken van Ministers van Oorloghij was de
schrik dier Ministers.
Jhr. O. li. Wiehers, de nieuwe Minister van Marine,
moet een zeer verdienstelijk zeeofficier zijnhij is
tevens als hoofdambtenaar aan het Dep. van Marine
werkzaam geweest.
Tot zoover zijn alle Ministers van het kabinet
Kappeijne nieuwe mannen. De eenige veteraan onder
hen, en een duchtige, is Mr. P. P. van Bosse, die
nu als 'Minister van Koloniën zal werkzaam zijn
ook vroeger heeft hij die portefeuille reeds gehad.
Bovendien is hij reeds viermalen Minister van Finan
ciën en een maand lang ook Minister van Binnen-
landsche Zaken ad interim geweest. De heer v. Bosse
is dus nu voor de zesde maal Minister. Sedert 1872
had hij geen actief deel meer genomen aan onze
politieke zaken.
Te 's Gravenhage loopt in goed onderrichte kringen
het gerucht, dat de heer jhr. W. Six, Commissaris
van over zee en van over land.
XLII.
Inzonderheid trof ons een groote marmeren Venuskop
vermoedelijk een Venuskop, volgens den catalogus.
Men heeft aan dat stuk een eereplaats gegeven in
't midden eener zaal op een voetstuk bekleed met
rood fluweel en onder een glazen stolp. Op vijf a zes
schreden afstands die kop gezien, dan leeft hij, clan
is dat gelaat, dat half ter zijde gebogen hoofd, zoo
verrukkelijk schoon dat men er van huivert.
Ach, waar zijn onder het thans levende geslacht de
kunstenaars die zoo 't marmer bezielen kunnenWat
zijn de mutsenbollen onzer beeldhouwers vergeleken
bij zulke engelachtige koppen 1 Wat zijn de stijve,
houtige poppen, die wij in onze tuinen zetten als
musschenverschfikkers, in onze vestibules als stomme
knechts, op onze gehouwen alssieraden, in
onze kerken als heiligen vergeleken, bij die Grieksche
statuen
Gelukkig dat er nog stukadoors zijn, die afgietsels
in gips kunnen maken van de meesterwerken van
Pheidias, Iktinos en zooveel anderen!
Ik wil hiermede een Thorwaldsen, een Canoya geen
onrecht aandoen. Maar is 't hun nog wel gelukt de
Grieksche meesters eenigszius te evenaren?
En gelijk het met het marmer is, zoo is 't met het
brons ook. Welk recht heeft onze heclendaagsche
kunst met haar duizenderlei hulpmiddelen, om zich
op eenige vaardigheid te beroemen, in vergelijking
met de ouden, die ondanks hun geringe hulpmiddelen
toch het metaal zoo verbazend fijn en zuiver wisten
te bewerken?
Bij de vazen en anclere steenen vaten wordt men
evenzeer getroffen door den uitnemend fijnen kunstsmaak
der ouden. Ik weet niet of het vernederend voor ons
geslacht is, dan wel of de ouden de grootst mogelijke
hoogte in de kunst reeds bereikt hebben en iets beters
een hersenschim zou zijnmaar wij zullen ons
gelukkig mogen rekenen als we 't ooit zoover brengen
dat we hen- eenigszins kunnen navolgen. Ten minsten
als ik bedenk hoe onze kunstverzamelaars azen op en
schatten verspillen aan onoogelijke potten en pannen,
dan moet men wel denken clat de Grieken een eigen
orgaan voor het schoone gehad hebben.
De Grieksche kunst huwt zich in het Britsch Museum
op eigenaardige wijze aan cle Romeinschede over
gang is schier ongemerkt. Gelijk van de Grieksche
afdeeling de marmeren beeldwerken de schoonste en
indrukwekkendste zijn, zoo bekleeden in de Romeinsche
afdeeling de Etruskisclie vazen de eerste plaats. Men
weet dat in dit genre 't oucle Etrurie nog onovertroffen,
zelfs niet geëvenaard is. Sèvres en Saksen heeft 't nog
niet verder gebracht dan tot het min of meer ge
lukkig navolgen en treffen dier bevallige vormen.
Doch we moeten ons haasten. We kunnen niet
stilstaan hij die tallooze kleinere voortbrengselen van
kunst en voorwerpen van dagelijksch gebruik der
oude Grieken en Romeinenook niet bij de vele zaken
afkomstig uit Ilerculanum en Pompeji, noch bij de
menigte staaltjes van Yenetiaansche en Italiaansche
kunstnijverheid uit het laatste tijdvak der middeleeuwen.
Aan zuiver Britsche merkwaardigheden is het museum
minder rijk dan men verwachten zou. Het schijnt
dat cle nationale antiquiteiten in Engeland nog meest
verspreid zijn in de talrijke particuliere of openbare
verzamelingen. Trouwens de nationale ijdelheid cler
Engelschen gestijfd door hun vele geld, schijnt hen meer
aan te sporen om heinde en ver in den vreemde al
het merkwaardige in beslag te nemen en naar cle
metropolis te voeren, clan om 't eigen gebied met
ernst te exploiteeren.
Gaarne zou ik dagen achtereen uren lang hebben
verwijld in cle rijke zalen van het Britsch Museum;
maar onze beperkte tijcl drong ons heen te gaan,
toen we pas een voorsmaak hadden gekregen van
't genot clat daar binnen die muren te halen is.
't Uur van sluiting naderde toen wij 't gebouw
verlieten. Laat mij hier nog de prozaïsche opmerking
