ZIEfilK ZFüSflHFi lOIUWi.
voor het arrondis-
sement Zierikiee.
1877. No. 86. Woensdag 81 October. 80ste jaargang.
NIEUWS- en ADVERTENTIE-BLAD
Feuilleton.
BRIEVEN UIT HOLLAND.
x.
SCHETSEN OP REIS,
Deze Courant verschijnt DINSDAG en VRIJDAG avond,
uitgezonderd op FEESTDAGEN,
Prijs per drie maanden 1,Franco per post 1,-
Afzonderlijke nommers 5 cent, met Bijblad 10 cent.
PRIJS DER AD VERTE NTIEN
Per gewonen regel 10 cent. H u w e 1 ij k s -Geboorte-
en Doodberichten van 16 regels 60 cent.
Dienstaanbiedingen van 15 regels, mits contant betaald, 25 ct.
Alle stukken, de redactie betreffende, gelieve men uiterlijk een dag' voor de uitgave in te zenden aan den uitgever II. LAKENMAN.
Bij deze Courant behoort een Bijvoegsel.
De Kiesvereeniging van Stellendijk.
De kastelein uit het logement de klim
mende Tortel treedt zijn bovenzaal binnen,
ten einde die in gereedheid te brengen voor 'n
vergadering der Kiesvereeniging de Poli
tieke Kompasnaald, welke belegd is
tot het stellen van een kandidaat voor 't lid
maatschap der 2de Kamer. Hij bevindt zieh
daar echter niet alleen, want reeds vóór hem
was een jonge dame naar boven gesneld om
een vriendin te bezoeken die bij Steekamp
logeerde. Karoline had Mevr. Lansing
in volmaakten welstand aangetroffen op de
zaal naast de logeerkamers en die opzettelijk
ingericht is tot het houden van vergaderingen
en nntslezingen. Spoedig waren ze in een druk
gesprek getreden over beider omstandigheden
en wist Mevr. Lansing dat Karoline niet zoo
heel „vrij" meer was als ze dat wilde doen
voorkomen en de laatste dat Louise gelukkig
getrouwd was, doch dat de politiek haar
rampzalig dreigde te maken. Men wilde te
Stellendijk haar man tot lid voor de Tweede
Kamer en hoewel hem ten stelligste verzekerd
was dat de aanneming reeds van 't kandidaat-
schap voor z'n vrouw zou uitloopen op onterving
door haren schatrijken oom Marksteen,
toch had de onverzettelijke echtgenoot verklaard
die eervolle betrekking te zullen aanvaarden in
geval men hem mocht benoemen. Dat was
hard voor Louise! Wat toeh zegt het een man
te hebben die lid der Kamer is, terwijl daar
tegenover een verlies van eenige tonnen staat
Immers niets? Ja, dat was Karoline volmaakt
met haar eens en samen zonnen ze op '11 middel
tot afwending van 't dreigende gevaar, toen
juist Steekamp binnentrad.
Van hem vernemen ze nu dat de Kiesver
eeniging dien middag zou vergaderen en dat
een zekere ingenieur Valburg een der be
stuursleden is. Karoline herinnert zich dien
naam. Indertijd heeft de eigenaar een merk
baren indruk op haar gemaakt en thans hoopt
ze hem te kunnen overhalen tot haar plan
het mislukken van Lansings kandidatuur.
De dames vertrekken en een oogenblik latei-
dagen de leden der vereeniging opslechts drie
voldoen aan de oproeping, t. w. de heeren
Schor, gewezen procureur, president, Val
burg, secretaris en Haspelstok, particu
lier en gewoon lid.
De notulen worden gelezen „op de hier en
elders gebruikelijke wijze", zooals de pres. zegt
tot Haspelstok, die er niets van verstaat, en
daarna gearresteerd.
Valburg stelt Lansing tot kandidaat en ver
dedigt zijn voorstel. Haspelstok draagt zijn
neef voor, een fabrikant in houten kunstarmen
en beenen. 't Komt tot een stemming:
twee blanco en de derde voegt zich bij do
meerderheid. Valburg tracht te betoogen dat
zijn kandidaat de overwinning behaald heeft,
wat echter niet toegegeven wordt; men besluit
in den namiddag op nieuw te vergaderen.
In dien tusschentijd echter loopt Karoline
haar vriend op en verzoekt hem alles aan te
wonden tot mislukking der kandidatuur, 't Spijt
me van Valburg te moeten zeggeu dat voor de
oogen der sehoone zijn politiek geweten op de
vlucht slaat en hij daarna, zooals men ziet
zonder dat geweten, zijn medeleden convoceert
op den 5den in plaats van op heden, den 4den.
Terwijl Valburg die valsche biljetten schrijft,
valt het Haspelstok te beurt kennis te maken
met den heer Marksteen, die voor zaken in
Stellendijk vertoeft en door wien hij ingelicht
wordt omtrent de bedoelingen der liberale af-
brekers. Ook Valburg maakt Marksteens keunis
en beide leden der Kiesvereeniging besluiten in
de volgende vergadering te stemmen op dezen
rijken conservatief. Valburg vooral om den
oom te winnen voor Louise. De vergadering
heeft plaats. Er zijn drie leden present, na
tuurlijk dezelfden van 's morgens. De voorzitter,
die onpartijdig wil blijven, zoekt op de vreem-
delingenlijst van Steekamp naar een naam,
onverschillig welken, en zijn oog valt op Mark
steen. Ergo is deze zijn kandidaat, die thans
met algemeene stemmen gekozen wordt. Men
noodigt hem beleefdelijk uit boven te komen
en in een toespraak, waarvan Marksteen in
't eerst niets begrijpt, doch die hem allengs
duidelijker wordt, doet de pres. hem mededeeling
van de genomen keuze en vraagt hem de kandi
datuur wel te willen aanvaarden. Marksteen is
zeer gestreeld en neemt ze aan. Onderwijl zijn de
dames binnengetreden en staan onthutst hiel
den gevreesden 00111 aan te treffen, te meer,
daar Louise namens Valburg zoo straks de
boodschap lieeft ontvangen dat de zaak (van
Lansing n.lmaar dat was er niet bij ge
zegd) mislukt was. Ze begreep daaruit dat
haar man toeh kandidaat was gesteld en vreest
nu den toorn baars ooms. Deze echter is heel
lief voor haar en dit geeft haar moed tot 't
bijbrengen van verschoonende redenen en den
oom in te nemen voor Lansings kandidatuur.
Oom weet echter niet dat zij op haar man doelt
en doet onwetend vele concessies aan z'n nicht.
Valburg echter licht nu Karoline in en deze
fluistert 't Louise in 't oor, zoodat eindelijk
nicht den stand der zaken begrijpt. Thans nu
de dames oom zoo zachtmoedig bevinden tegen
over zijn eigen kandidatuur, zijn ze erg boos
op Valburg omdat liij toch maar niet Lansings
kansen heeft bevorderd, waarvan nn op zijn
beurt Valburg weer niets begrijpt. Aan al clie
spraakverwarringen komt een einde door 't bin
nenstuiven van Schor. Hij heeft de verkeerd
gedateerde convocatiebiljetten in de hand en
schreeuwt wraak over Valburgs onvergefelijke
van over zee en van over land.
XLI.
Men heeft de Egyptische oudheden gerangschikt in
de volgende klassenproeven en overblijfselen van
gebouwen, standbeelden en monumenten, voorwerpen
en beelden betrekkelijk den godsdienst, mummies met
de daarbij behoorende doodkisten, enkele mummies,
zaken van huishoudelijk gebruik, sieraden, vazen en
allerlei potten, bekers, glazen enz., papyrusrollen,
schilderijen enz.
Het is mij niet mogelijk in deze vluchtige schetsen
bij vele voorwerpen stil te staan, gelijk ze dat verdienen.
Over het algemeen wordt men getroffen door de spre
kende bewijzen van den hoogen trap van beschaving
en geestesontwikkeling, die in den bloeitijd van Egypte
bereikt is. Die onberispelijke schoonheid van vormen,
vooral in de détails, die zorgvuldigheid en uitvoerigheid
van bewerking bij alles wat op de dooden en den
godsdienst betrekking bad, die netheid en keurigheid
der "papyrusrollen, dat alles zou beden ten dage be
zwaarlijk kunnen geëvenaard, laat staan overtroffen
worden. Sommige mummies met de daarbij behoorende
kisten zijn wezenlijk aantrekkelijk schoon, o. a. die
van Hornetatf, een priester van Ammon, waarvan
zelfs de sandalen aan de voeten fijn beschilderd zijn,
die van koning Enantatef (12e dynastie of vroeger),
die van Tenamen, een wierookvat-drager van den tempel
van Thebe, waarvan het gelaat met een fijn zwart
houten masker bedekt is, dat bovendien nog met glas
is ingelegd. Onder de jongere mummies munt uit
die van een prinses, Tphous, dochter van Heraclius
Soter, een afstammeling der Ptolenucen, en van een
Grieksche moeder. Op de prachtige doodkist is een
Grieksch opschrift, waarin vermeld wordt dat zij over
leed in het elfde jaar van keizer Hadrianus (127 n. Chr).
In diezelfde zaal ziet men de doodkist van Cleopatra
uit de familie Soter en die van een archont van Thebe
Soter geheeten en die geleefd heeft onder keizer Trajanus.
Bij de meeste mummies ziet men ook tal van gouden,
bronzen en metalen sieraden, inzonderheid afbeeldingen
van torren, die een groote rol schijnen gespeeld te
hebben, in den cultus. Groot is almede het aantal
gebalsemde lijken van heilige dieren: stieren, rammen,
jakhalzen, katten, ibissen, krokodillen, visschen en
slangen. Yan de heilige stieren werden blijkbaar alleen
de koppen en pooten gebalsemd en bewaard.
De clericale geest ademt u tegen uit al die zaken, zoo
menschelijke als dierlijke mummies, en uit de menigte
godenbeelden en voorwerpen op den cultus betrekkelijk.
Het is klaarblijkelijk dat Egypte een Staat is geweest
waarin de priesterkaste het hoogste aanzien genoot,
ja die geheel clericaal geregeerd werd.
Het is hier de plaats niet te overpeinzen of Egypte ook
wellicht als beschaafde en machtige Staat der oudheid
is te gronde gegaan omdat in het clericalisme, onder
welken vorm ook, de kiemen van den ondergang der
maatschappij en der beschaving van een zeker tijdperk
en zekere streek aanwezig zijndan wel of juist dat
clericalisme met andere gegevens in verband, onder
sommige omstandigheden een natie kan scheppen en
voor een tijd tot bloei brengenwaarvan betrekkelijk
wel iets waar moet zijn als men cle geschiedenis dei-
oude volken nagaat. Zeker is het dat in oud-Egypte
godsdienst, staats- en huiselijk leven in onafscheidelijk
verband met elkander hebben gestaan, terwijl wel de
koningen despoten geweest zijn en de priesters schier
onbeperkten invloed op het volk hadden, maar deze
twee machten: de wereldlijke en de priesterlijke, elkander
toch ook in het volksbelang opwogen.
Yan alle verzamelingen van oudheden is het Britsclie
Museum het rijkst aan voorwerpen van de Grieksche
kunst. Men kan hier een overzicht nemen van de
kunstgeschiedenis van het Grieksche volk niet enkel
gelijk 't leefde in Griekenland zelf, maar ook zoo als
het, min of meer gewijzigd door aanraking met vreemde
elementen, zicli heeft voortgeplant in de koloniën op
Aziatischen bodem, in Egypte en in beneden Italië.
