van
elijk
ilda-
praa.
van
to zij
jaar,
ition
inaie
Voor
^ocht.
d en
iring
be-
mge-
erde.
mige
ol te
lister
ilood-
men
j den
Een
taard
)rpen
slagen; latere Turkselie berichten beweren hetzelfde
ten aanzien der Turken, die ook alle aanvallen zouden
hebben afgeslagen. Dus zijn beide partijen weder
vruchteloos tegen elkaar in het vuur geweest en is
alleen het nutteloos opofferen van eenige honderden,
misschien wel duizenden meuschen te betreuren.
De jongste Russische berichten erkennen dat op
den 2en eigenlijk een npderlnng is geleden, al wordt
er ook bij gezegd dat den Ben de Turken weder werden
geslagen, terwijl eindelijk den 4en de retraite plaats
had die wij zoo even aanduidden. Dat de Russen
voorwenden de eerst veroverde posities verlaten te
hebben omdat er gebrek aan drinkbaar water was,
is een verontschuldiging die geen papieren roebel
waard is.
Daar echter thans evenmin als bij het begin van
den oorlog de beslissing in Azië te vinden is, geven
we aan 't geen van daar alzoo wordt bericht niet
veel aandacht.
Wat er aan den Donau omgaat is van meer belang.
De Turken yan Silistria arbeiden druk voort om over
de rivier te komen. Het doel hiervan is waarschijulijk
veel m&et een -bruggenhoofd te maken op den Roemeeu-
schen oever ten einde. Silistria des te beter tegen een
bombardement te dekken, dan om den toegang tot
den Roemeenschen bodem te openen, of om een aanval
op den spoorweg te doen.
Van hun kant maken de Russen ook een brug
van den Roemeenschen vasten oever door de moerassen
van een eiland in de rivier, ten einde daar geschut
te kfiunen planten om de Turksche overbrugging te
vernielen of althans te belemmeren.
De Grootvorst-troonopvolger schijnt langzaam vooruit
te gaan sedert Mehemed-Ali achteruit is getrokken.
De Roemeensche mineurs en sappeurs blijven zich
voortdurend opofferen, om de geduchte redoutes van
Plevna volgens al de regelen der kunst ten val te
brengen.
Yan generaal Zimmerman, die in de Dobroedscha
als geheel verzonken scheen, wordt thans weder iets
vernomen. Hij moet volgens Russische berichten met
zijn linkervleugel op Varna aanrukken. We gelooven
daar weinig van.
7 Oct.
Voor een paar dagen reeds vonden we het bericht
dat Mehemed-Ali-pacha teruggeroepen was en dat
hem tot vergoeding een eervolle benoeming te Kon-
stantinopel was te beurt gevallen. Thans wordt gemeld
dat zijn terugroeping het gevolg is van een verschil
van gevoelen tusschen hem en het bestuur te Kou-
stantinopel. Hij zou dan gewild hebben de Russen
in de moerassige streken van den Donau te laten
vergaan aan ongemak en ziekten, terwijl men daaren
tegen in de omgeving vau den Sultan zon verlangd
hebben dat hij de aanvallen op de Russen krachtig
zou doorzetten, ten einde Duitschiand geen tijd te
geven om met diplomatieke tusschenkorast te beginnen,
en om in alle geval het feit van de nederlagen der
Russen nog sterker sprekend te maken, 't Kan zijn.
Wij vermoeden echter dat de sinds eenige» tijd be
staande minder goede verhouding tusschen den flinken
Mehemed-Ali-pacha en prins Hassan van Egypte ook
wel eens zijn terugroeping kan veroorzaakt hebben,
't Zou de eerste maal en ook de laatste niet zijn dat
de belangen van den Staat werden opgeofferd aan de
grillen van enkele vorstelijke onbeduidendheden.
Daar Soeleimaii-pacha de opvolger van Mehemed-
Ali-pacha is geworden, loopt er ook nog een andere
lezing omtrent de oorzaak van Mebemed-Ali's onge
nade. Deze zou namel. 't gevolg zijn van intriges
van Soeleiman-pacha. Soeleiman is een geboren Turk,
Mehemed-Ali niet en nu zou ijverzucht den val van
den niet volbloed Turk hebben veroorzaakt. Ook dit
zou wei waar kunnen zijn.
Aan de Russische zijde is 't evenzoo. Daar hebben
we wel niet een belachelijke vertooning gehad als
van het kogelrapertje te Saarbrücken in 1870, maar
we zien daar toch een gansche trits grootvorsten,
vorsten en kleinvorsten die zoowat niets uitvoeren,
dan de zaken in de war sturen en hun uniform als
mede hun huid zuiver houden. Men zegt dat er op
dit oogenblik al vijf zonen des Keizers in het leger
pronken, behalve 's Keizers broeders en een tal van
ondergeschikte, of bijloopende prinsen en prinselijk-
hede».
Volgens een officieel bericht uit Petersburg heeft de
kolonel Lewis den 1 Oct. op den weg van Plevna
naar Sofia een Turksch transport van 1000 stuks
vee, 50 paarden, en een voorraad zout en genees
middelen buit gemaakt,
Den 4 Oct. moet Moukthar-pacha, een aanval
doende met 20 bataljons op het Russische centrum,
de nederlaag geleden hebben. De Russen hoopten
hem van Kars fe kunnen afsnijden.
8 Oct.
Uit de berichten van heden blijkt nader dat de
gevechten bij Kars verleden week een ware vier-
daagsche veldslag geweest zijn, waarin van beide
zijden een groot aantal dooden en gewonden gevallen
zijn, doch die voor 't overige onbeslist is gebleven.
Voorts schijnt het er nu werkelijk van te komen dat
het Russische hoofdkwartier naar Sistowa zal verlegd
worden. Van Sistowa is 't maar eenige stappen de
Donaubrug over en de Czaar aller Russen is in
veiligheid voor den Turk.
P r a n kr ij 1*
Het manifest van de linkerzijde van den Senaat tot
de kiezers, luidt als volgt
//Waarde medeburgers! Ge zijt tegen den 14 October
bijeengeroepen om uw vertegenwoordigers voor de
Kamer te kiezen. Het staat niet aan ons te beoor-
deeleu, in hoever deze late datum in strijd is met de
orde en met de constitutie. De Kamers alleen, wanneer
zij bijeengekomen zulle» zij», zullen hierover haar
souvereine meening doen kennen. Onze plicht is het
thans met het oog op de beschuldigingen, tegen de
voormalige Kamer gericht, u opnieuw de verzekering
te geven, dat zij gematigd was en bezield door een
verzoeningsgezinden geest. Nooit betwistte zij den
Senaat diens wettigen invloed, nooit miskende zij het
gezag van het uitvoerend bewind; haar besluiten be
wijzen dit. Maar getrouw aan de haar door u opgelegde
roeping, wilde zij de Republiek bevestigenzij wilde
ook de ultramontaansche .woelingen onderdrukken, die
een gevaar werden voor onze instellingen en voor den
openbaren vrede, en dit waren de wezenlijke, de eenige
grieven, die haar ontbinding moLiveerden. Door de
motie van orde van wantrouwen jegens het Kabinet
aan te nemen, hebben de 363 derhalve op loyale en
vaderlandslievende wijze hun mandaat vervuld en dit
mandaat, ge zult het hernieuwen, In de andere dis
tricten zult ge met denzelfden ijver, met dezelfde
overeenstemming de republikeinsche kandidaturen steu
nen, en haar succes is bijna overal verzekerd. De
toestand is zeer ernstigvoor verdeeldheid en traagheid
zou geen verontschuldiging te vinden zijn. De toekomst
van Frankrijk staat op het spel. Ge zijt geroepen
om te beslissen, of het land geregeerd zal worden
door het persoonlijk gezag, geleid door clericale en
absolutische invloeden, of dat de natie zichzelf wil
blijven regeeren door vertegenwoordigers naar haar
keuze. In het eerste geval loopt al hetgeen wij door
1789 verkregen gevaar, d. w. z. onze dierbaarste
vrijheden, onze staatkundige, burgerlijke en gewetens
vrijheid en het algemeen stemrecht loopen gevaar, het
land wordt overgeleverd aan de mededinging der mo
narchieën, de orde wordt voor geruimen tijd naar
binnen verstoord, de vrede naar buiten wordt ernstig
bedreigd. In het tweede geval worden de republikeinsche
instellingen voor goed bevestigd, de landsbelangen
beschermd, kalmte en 'vertrouwen hersteld, de vrede
verzekerd, de vrede, dien bij de bestaande omstandig
heden in Europa de Republiek alleen aan Frankrijk
kan blijven schenken. Kan hier twijfel of aarzeling
gedoogd worden P Men spreekt u van radicalisme en
demagogie. De eenige revoltionairen zijn zij, die, van
een terugkeer tot een onmogelijk verleden droomende,
op gevaar af van het land in onrust en verwarring
te brengen, het zouden willen doen teruggaanmet
het oog op deze dwaze poging noemde de groote burger,
wiens verlies Frankrijk betreurt, die mannen rustver
stoorders en voorstanders der regeeringloosheid. De
ware conservatieven daarentegen zijn zij, die zich
verzoend hebben met een stelsel, dat door de kracht
der omstandigheden ingevoerd, door een plechtig goed
gekeurde constitutie bezegeld, door de overgroote
meerderheid der natie aangenomen werd, en dat rekening
houdt met al de groote maatschappelijke beginselen
en belangen; de ware conservatieven zijn zij, die de
getrouwe en loyale toepassing van dat stelsel verlangen.
Waarde medeburgers, ook gij wilt dit en zult dit
vorderen. De zaak, welke gij te verdedigen hebt, is
die, welke uw vaderen in 1830 roemrijk verdedigden.
Gij zult u aan dit gedenkwaardig voorbeeld spiegelen.
Maar het komt er op aan, dat uw wil zich op schit
terende en onweersprekelijke wijze zal doen kennen.
Begeeft u dan allen naar de stembus, zonder u te
laten bangmaken door de kunstgrepen van ambtenaren
van één dag, of u te storen aan vruchtelooze be
dreigingen.
De Senaat kan niets zonder de Kamer en het ware
den Senaat beleedigen, wanneer ge ondersteldet, dat
hij tot inconstitutioneele maatregelen zou medewetken.
In vrije staten lieeft het land het laatste woord, en
wanneer gij gesproken zult hebben, zal men'uw woord
moeten gehoorzamen." Het stuk draagt den datum
van 4 Octpber en is onderteekend door de leden der
bureels van het linkermidden, de republikeinsche linker
zijde en de Utiioti Républicaine.
De lijst der Republikeinsche candidaten voor de
Fransche verkiezingen van 14 Oct. bevat de namen
van 352 van de /,363". Van de 11 overige waren
6 overleden en 5 hadden voor de candidatuur bedankt.
In 7 kiesdistricten hebben de republikeinen geen
candidaten gesteld (3 in het departement Cötes dn
Nord, 2 in het departement Nord, 1 in het dep. Tarn
en 1 in het dep. Bassen-Pyrenées). De Regeering
heeft in 46 districten geen officiëele candidaten gesteld,
waaronder 16 in het dep. Seine. Slechts in 6 kies
districten betwisten 2 republikeinsche candidaten elkan
der de zege en allen hebben beloofd bij een herstemming
te wijken voor hen, die de meeste stemmen op zich
vereenigen. In 31 districten zullen de bonapartisten,
legitimisten en orleanisten elkander liet terrein betwisten.
Bij herstemming zullen de legitimisten zich van de
stemming onthouden. Het toeval wil, dat niet alleen over
11 republikeinsche afgevaardigden maar ook over 11
afgevaardigden van de rechterzijde niet weer zal worden
gesteund. Tot deze laatsten behooren de onder cura-
teele gestelde de Castellane en de vroegere Minister
Mathieu Bodet.
Van Victor Hugo's Histoire d' an crime was Zaterdag
geen exemplaar meer te Parijs te krijgen. Er zijn
nieuwe uitgaven ter perse tegen 7 frs. 50 en er
zal een goedkoope editie van 2 frs. verkrijgbaar worden
gesteld.
Gambetta heeft zijn manifest uitgevaardigd. Het
is kort maar krachtig. Hij zegt dat Frankrijk nu
aan het woord zal komen en zijn meening zal zeggen
over het iegenwoordige Kabinet, over zijn daden van
persoonlijke staatkunde, over het Hoofd des Staats
en over de niet té rechtvaardigen outbinding. Frankrijk
wil de Republiek als het noodzakelijk gouvernement
van Frankrijk; het wil niet de moreele orde maar de
republikeinsche orde van zaken grondvesten. Het
zal te kennen geven, dat het zich onttrekken wil aan
de clericale overheersching. Het zal de dictatoriale
staatkunde veroordeelen en het Hoofd des Staats, die
een plebiscit voor zich heeft uitgeschreven, geen andere
keus overlaten dan meegaan of heen te gaan. Gam
betta houdt zich dus bij zijn nu reeds wereldkundig
geworden dilemna. 't Is ook eenvoudig genoeg, als
Mac-Mahon 't ook maar zoo begrijpen wildocli dit
gelooven we niet.
Grévy heeft insgelijks zijn verkiezings-circulaire
openbaar gemaakt. Hij beroept zich daarin vooral
op hetgeen reeds door Thiers in diens nagelaten ma
nifest is gezegd, en verdedigt met warmte de ontbonden
Kamer, die niet ontbonden is om hetgeen zij werkelijk
gedaan heeft, maar om hetgeen zij had kunnen mis
drijven, als zij haar roeping ontrouw ware geworden.
Van zijn kant heeft de Minister de Fourtou in een
circulaire aan zijn satrapen, de prefecten, zijn hart
nog eens uitgestort. Wat hij zegt zijn de reeds her
haaldelijk uitgekraamde beleedigingen en lasteringen
tegen de partij der Republiek. Zijn manifest is niets
anders dan een lastgeving aan de creaturen der Regee-
riug om met alle macht en alle middelen mede te
doen in den verkiezingsstrijd. Het is in 't kort de
inconstilutioneelheid in eigen persoon.
Kerk- en {Sclioolnieuws.
Beroepen te Zoutelande ds. I. Wisse te St Laurens
te Heiiikenszand ds. C. Steketee Az. te Andijktoe
zegging van beroep is gedaan naar Haamstede aan
ds. W. J. Oudegeest te Vlijmen.
Bedankt voor Breskens door ds. E. B. Zwalue te
Helenaveenvoor Vlissingen door ds. W. Viiegenthart
te Enschedé en voor Waarde c. a. ds. W. Beekhuis
te Loenen o/d Veluwe.
Benoemd tot hulponderwijzer te Ter Neuzen de heer
P. J. van de Sande te Waddinxveen.
Benoemd tot hoofdonderwijzeres der bewaarschool
te Haamstede mej. P. C. J. van Esch te Rotterdam,
in plaats van mej. Knip te Middelburg, die voor de
op haar uitgebrachte benoeming had bedankt.
Voor de acte-examens voor lager onderwijs hebben
zich in Zeeland aangemeld 62 kandidaten, als voor
hoofdonderwijzer 11, hoofdonderwijzeres 2, hulponder
wijzer 15, hulponderwijzeres 8, huisonderwijzeres in
het schrijven 2, wiskuude 2, teekenen 1, Fransche
taal, mannel. 8, vrouwel. 4, handwerken 9.
Hiervan slaagden, voor hoofd onderwijzerG. J.
Castenmiller, Vlissingen; A. J. Dekker, Middelburg;
J. Jobse, Meliskerke; L. PI. Dormaar, Axel; T. K.
Dulmont, Schoondijke; F. A. Roosendaal, Breskens;
S. J. van Wijck, Ter Neuzen.
Hnisonderwijzeressen in het schrijven:' geëxamineerd
en toegelaten, H. G. Hatzen, en M. C. J. Loomans,
beiden van Middelburg.
Ouderwijzer in het teekenen geëxamineerd en toege
laten, D. J. Meeusen, Middelburg.
Onderwijzeres in het Fransch toegelaten Mej. van
Loenen en J. de Graaff, van Zierikzee.
Onderwijzeressen in de handwerkengeëxamineerd
9, toegelaten mej. J. M. Buisoujc, Vlissingen (fraaie)
H. G. Halzen, Middelburg (nuttige); J. Karreman,
Zierikzee (nuttige); D. O. Keulemans, Middelburg
(nuttige en fraaie); J. B. van Kooten id. (nuttige en
fraaie)M. C. J. Loomans, id. (nuttige)C. A. Sterk,
id. (nuttige en fraaie).
De Gemeenteraad van Middelburg heeft besloten
tot reorganisatie van het gymnasium volgens de nieuwe
wet op het Hooger Onderwijs, mits de Regeering een
subsidie verleene van f 11,000, waartoe de aanvrage
zal worden gedaan. De nieuwe inrichting zou in
werking treden met 1 September 1878.