Buitenlandsch, Overzicht. Ongelukken, misdaden enz. VARIA. Duitscliland levert tegenwoordig al heel weinig stof op voor politieke beschouwingen. Sinds eenigen tijd meldt de telegraaf bijna dagelijks niets anders dan dat er aan de Bijksmunt weder zooveel of zóóveel gouden 20-raarkslukken zijn geslagen. liet is waarlijk of het nieuwe Bijk zich met niets anders dan gouden duitenplaterij ophoudt en of de correspondenten voor de buiteniandsche bladen meenen dat dit de wereld daarbuiten al bijzonder veel belang inboezemt. Dat onze Germaansche stamgenooten erg op de penning zijn, weten wij echter al van ouds, en daarom vinden we 't erg vervelend van den telegraaf dat hij ons daaraan zoo dag aan dag komt lierinueren. Kwam hij ons liever eens vertellen hoe toch eigenlijk het zoo veel besproken en zoo hoog geroemde drie keizers- bond uit elkaar is gevallen, daar zouden we meer aan hebben. Doch hiervan schijnt nog niemand het fijne te weten. Voor 't overige blijkt dat er in Duitscliland op het gebied van handel en nijverheid groote malaise heerscht. De berichten uit vele fabrieksdistricten luiden hoogst ongunstig, en het ziet er tegen den aanstaanden winter voor de werkende klasse treurig uit. Door vroegere overproductie en tegenwoordige gedrukte vraag zijn de prijzen der fabrieksartikelen zoo laag dat de fabrikanten hun werkplaatsen moeten sluiten of althans veel van hun werkvolk afdanken, liet vooruitzicht is donker genoeg, daar in de naaste toekomst wel geen gunstige verandering van den toestand te wachten is. Gewis voor latere geslachten zal de ontzettend groote en vooral in haar gevolgen zoo 111 alles ingrijpende algemeene financieele crisis van onzen tijd een merkwaardig en leerzaam voorwerp van studie uitmaken. Want dat alles samenhangt met de geduchte financieele rampen der laatste jaren, kan wel niet worden betwijfeld. In Frankrijk is weder een niet onbelangrijk licht puntje ontloken. Bij de verkiezingen voor de gemeen teraden in Bretagne is namelijk gebleken dat de liberalen en republikeinen in de meeste gemeenten de meerderheid van stemmen hebben verkregen, en dat waar ook al andersgezinden werden gekozen, toch die overwinningen slechts niet geringe meerderheden zijn verkregen. Dit feit is van belang. Geen provincie van Frankrijk toch was ooit zoo weinig republikeinsch en zoo volbloed clericaal als juist Bretagne met de bekende Vendée. Het schijnt echter dat de tegen woordige republiek al meer en meer het vertrouwen wint, ook van de rustige en vreedzame landelijke bevolking, die zich vroeger auders maar al te gemak kelijk tegen de republiek liet opzetten. Het moet dan ook gezegd worden dat de republiek van 4 Sep tember 1870 veel gelukkiger is dan haar voorgangsters van '92 en '48. Oiidertiisschen kan men niet zeggen dat de hooge regeering en meer bijzonder de President Mac-Mahon er zoo bijzonder op uit is om liberale sympathieën aan den dag te leggen. Het tegendeel is eerder waar. Zoo was Mac-Mahon o. a. op zijn jongste bezoek aan de groote manoeuvres te Dretix vergezeld van den hertog van Nemours, die hem ook bij de manoeuvres te BesaiiQon had vergezeld. Men heeft ook opgemerkt dot op het officieele diner de graaf van Parijs en de zoon van den hertog van Nemours, de hertog van Alengon, tegenwoordig waren. Nu moet hierbij ook worden gezegd dat Nemours de oudste divisie-generaal van het Fransche leger is, terwijl de graaf van Parijs den rang van luitenant-kolonel bij' het territoriale leger bekleedt. In alle geval is het merkwaardig dat Mac-Mahon zich toch niet omgeeft met een wolk van gevallen sterren uit het keizerrijk. Men zou eerder denken aan een soort van vingerwijzing voor dezen dat zij voor 't oogenblik niets te hopen hebben. Ook vinden de nu en dan voorkomende pogingen om de legitimiteits-denkbeelden weder op te warmen, bitter weinig bijval bij de natie. Zoo heeft de Union een manifestatie op touw gezet, daarin bestaande dat aan den graaf van Chambord op diens verjaardag (29 Sept.) een adres zal aangeboden worden door zijn aanhangers onderteekend. In dit stuk heet Cham bord weder Venfant du miraclewordt hij betiteld met o noire roi en noemen zich de onderteekenaars zijn onderdanige, gehoorzame en getrouwe onderdanen. Men neemt weinig notitie van deze opwarmerijzelfs de radicale bladen spreken er niet van, 't welk trou wens het verstandigste is. Merkwaardig is liet ook hoe de woelingen en mani festaties der ultramöntanen, bepaaldelijk door middel der processie-beweging, dit jaar veel minder succes hebben dan verleden jaar. De dezer dagen gehouden monster- bedevaart naar Lourdes, waarvan zoo verbazend veel ophef was gemaakt vóór zij plaats had, is geheel en al mislukt. In plaats van de gehoopte duizenden en tienduizenden, namen slechts eenige weinige honderden daaraan deel en deze bestonden voor 't meerendeel uit priesters en domme Savoyschc boeven. De graaf de Mun, die ridder van de droevige figuur der ultra möntanen, stond natuurlijk in het voorste gelid. Een opmerkelijk, zij 't dan ook treurig, feit is het dat de ultramontaansche drijvers, na een paar jaren te ver geefs beproefd te hebben met troepjes hoogadellijke dames en heeren om liet Fransche volk aan den loop te krijgen met de waskaars in de eene en 't zwaard in de andere hand, liet thans aanleggen met dat grondsop der maatschappij waaruit wijlen de Fransche Internationale en wijlen de Parijschc Commune haar deelnemers haalden. Waarlijk een zaak die men uit geeft voor de zaak van God, kan men al niet leelijker compromitfceeren dan door zulk een speculatie op het gemeenste en slechtste der maatschappij, ten einde daaruit werktuigen aan te wennen om te eeniger tijd het zwaard te voeren tegen de gevestigde maatschappij, de zoogenoemde moderne wereld en haar beschaving. Terecht wordt dan ook door velen in Frankrijk op gemerkt dat de ultramöntanen zich op die wijze meer kwaaddoen dan zij denken en meer dan zelfs hun bestrijders met alle middelen die eerlijk zijn hun kunnen toebrengen. Zoo behoort het ook, het kwaad moet liefst zichzelf uitroeien. Spanje laat tegenwoordig weder van zich hooren en, als naar gewoonte, in zeer ongunstigen zin. Na de omwenteling, die Isabella van den troon en met haar vuilen aanhang het land uitjoeg, is men een oogenblik liberaal gezind geweest. Dit openbaarde zich o. a. in een ongekend mijden geest ten aanzien der Protestanten. Deze mochten voortaan leven in Spanje, zelfs kerken en scholen bouwen, hun dooden begraven en meer van die vrijheden genieten, die in een maatschappij van gewone beschaafde menschen, al zijn 't ook geen Christenen, als van zelf spreken, doch in een land als Spanje iets ongehoords mochten heeten. Spoedig is er evenwel reactie gekomen, De onlangs aangenomen zoogenoemde //Godsdienstige verdraagzaamheid" werd slechts met veel moeite er doorgehaald in de Cortes. En thans, in plaats van op middelen te zinnen om den berooiden financieelen toestand te verbeteren, en aan het buitenland de rente van het geleende geld te betalen, houdt de regeering zich ijverig bezig met de Protestanten te vervolgen, en gaat zij daarbij zoo echt Jesuïtisch te werk dat zij nog durft volhouden dat de constitutie wordt geëerbiedigd. Zij heeft feitelijk de Protestanten-vervolging alreeds begonnen, en dat wel met de verfkwast. Van overheidswege zijn alle opschriften op kerken, scholen en andere gestichten der Protestanten uitgeverfd. Wel kleingeestig, maar 't is toch .al vast iets. Van de verfkwast tot de wijkwast is de overgang zoo groot niet. Ploe zeer steekt deze toestand toch af bij het geen er te zien is in landen waar de Protestanten de meerderheid hebben, b.v. bij ons, in Engeland en Duitscliland, en zelfs daar waar zij de heerschende meerderheid zijn, b.v. in Zweden en Noorwegen. Bij ons bouwen de Katholieken kerken, kloosters, paleizen en niemand die hen daarin hindert. Zooveel vrijheid genieten zij dat zelfs ullramontaausche heeren zoover durven gaan dat zij weigeren belasting te betalen als gewone Nederlandsche burgers. En in Spanje mag boven een deur van een Proteslantsche kerk niet eens staan //Kerk van Jezus", maar wordt er een sLads- werkman gezonden om die woorden uit te verven. Gelukkig dat het ware licht, dat ook wel te eeniger tijd liet thans nog in droevige schaduwen gehulde Spanje beschijnen zal, zich niet laat uitverven. In Vlaamsch-België neemt de spanning tusschen clericalen en liberalen meer en meer toe. De Gentsche feesten zijn wel zonder stoornis van beteekenis afge- loopen, docli als- men let op de taal van sommige clevicale heethoofden, zelfs op die feestdagen in sommige kerken geiiit, dan mag men wel vragen of dit lang zoo zal kunnen duren en of niet te eeniger tijd bloedige botsingen onvermijdelijk zullen worden. Waar moet het toch heen als een priester openlijk van den kansel zijn gehoorige schapen durft toeroepen Gullie zijt domme, laffe kinkelsgullie zijt bang voor bloed ge moet niet bang zijn om bloed te vergietenen dergelijke openbare opzettingen tot den burgerkrijg? Het schijnt dan ook dat de regeering zelf, ofschoon verklaard clericaal, meer en meer met den bestaanden toestand verlegen wordt, gelijk dezer dagen nog blijkt bij de onthulling van een monument te Leuven. Tot slot nog een enkel woord over de Servische kwestie. Zou zij werkelijk afioopen met een sisser of gelijk de stalen cri-cridie thans aan de orde van den dag is onder den naam van //de Servische kwestie", met het knappend geluid van knikkend staal? Wie zal het zeggen? Zeker is het dat we ons thans midden in een knoop van het belangwek kende, ingewikkelde drama bevinden. Het komt ons gewaagd voor op dit oogenblik ter rechter- of ter linkerzijde te beslissen. Alles spreekt van vrede de mogendheden zijn het eens, volkomen eens; de Bus- sisclie Golos zelfs luidt vredevrede en geen gevaar de Turk schijnt bakzeil te maken en eieren voor zijn geld te kiezen nu niemand van zijn trotsche of wil men billijke? eischen iets wil weten; maaraan den anderen kant zijn er ook weder zooveel verschijnselen die aan een crisis doen denken, zooals wel meer aan gvoote gebeurtenissen voorafging de drie keizersbond ligt blijkbaar geheel uit elkaar; Engeland staat schijnbaar, voor 't oogenblik, aan de spils der Europeesche' diplomatie; Buslaiid is geheim zinnig als het orakel; kortom, wat zal van dat alles worden? Kan niet evengoed onverwachts de tijding langs de elcctrische draden vliegen//de Bussen trek ken op den Donau los", als ,,'t is vrede"? Zoo is voor dit oogenblik de toestand, althans zoo we ons niet te eenemale bedriegen in de schatting der ver schijnselen, die zich laten waarnemen. Te Amsterdam zijn in de Eerdinandbolstraat twee in aanbouw zijnde huizen geheel en een derde ge deeltelijk ingestort, bij welk ongeluk acht werklieden onder het puin en houtwerk bedolven werden, met het ongelukkig gevolg dat éón onmiddellijk werd ge dood, een ander kort daarna aan zijn verwondingen overleed en de anderen allen min of meer zwaar ge wond of gekneusd werden. Te Botterdam heeft een omvallende petroleumlamp brand veroorzaakt in een tapperij op den Schiedam schen dijk. Te Zuid-Beierland is een hofstede met graan schuur geheel in de ascli gelegd, mede door het breken van een petroleum-lantaren, die men op den tasch gebruikte om bij te lichten bij het inhalen van het laatste voer. Te Bidderkerk is een oppassend jonkman in de fabriek der heeren van Cappelle en Co. in het drijf werk der machine geraakt en dermate verwond dat hij aan de gevolgen is overleden. Te Delft is een schildwacht, aan den waterkant op post staande, in het water geraakt en verdronken. Te Zeijen is een vrouw van een voer boekweit gevallen en door dien val gedood. Te Gorinchem zijn twee kannoniers gevankelijk bin nengebracht, beschuldigd van iemand op den openbaren weg aangerand en geld en tabak afgezet te hebben. Te 's Hertogenbosch zijn twee militairen van het garnizoen uit Heusden gevankelijk binnen gebracht, beschuldigd van diefstal met inbraak in een woning onder Oud-Heusden. Te Dordrecht is een colporteur van loten in bui teniandsche loterijen aangehouden en naar Amsterdam opgezonden, van waar hij door den officier van justitie gesignaleerd was. Op de heenreis der stoomboot //Conrad" naar Indië, is op de reede van Napels een koloniaal over boord gesprongen. Hij was Italiaan van geboorte, werd, na eenigen tijd gezwommen te hebben, door twee landslieden met een bootje opgenomen en ontkwam aan den wal. Door de Arr. Beclitbank te Maastricht is bevel tot voorloopige aanhouding uitgevaardigd tegen den eervol ontslagen notaris W. aldaar, tegen wien ver moedens van misbruik van vertrouwen bestaan. Te Amsterdam is de dienstbode van een goud- en en zilver-kashouder in arrest genomen, verdacht van het stelen van eenige kostbare halssnoeren. Op de stoomboot tusschen Dover en Calais zijn zeven pakketten met Eussisclie en Egyptische fondsen gestolen tot een waarde van 6600 pond sterling. Boterboerin: //Nu heb ik .weer zulke goede grasboter als ik in lang niet gehad heb." Een juffrouw//Ocli, geef mij maar slechtere, anders eet mijn man er te veel van." Een bende muzikanten komt naar den burgemeester: //Wilt u ons toestaan een concert ten voordeele van eenige zwaar beproefde gezinnen te geven?" //Welke zijn die gezinnen?" z/Dat zijn we zelf, burgemeester, om u te dienen." Te Parijs werd dezer dagen een oude saladebak van aardewerk, waarop de executie van Lodewijk XVI was voorgesteld, voor 472 frs. verkocht. Totnogtoe had men geen voorwerpen van aardewerk gevonden, waarop voorstellingen van de guillotine waren aan gebracht. Kerk- en Schoolnieuws. Beroepen te Bruinisse ds. A. van Griethuijsen te O ver scli ie. Zondagmorgen trad in de Nieuwe Kerk als prediker

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Courant | 1876 | | pagina 3