ZIERIkZimill' COURANT
1875. No. 89. Zaterdag 13 November. 78ste jaargang.
NIEUWS- en ADVERTENTIE-BLAD
voor het arrondis- x«êrx seiuent Zierito.
Binnenland.
KINDEREN VAN '89?
Deze Courant verschijnt DINSDAG en VRIJDAG avond,
uitgezonderd op FEESTDAGEN,
Prijs per drie maanden 1,Franco per post 1,
Afzonderlijke nommers 5 cent, met Bijblad 10 cent.
PRIJS DER AD VERTEN TI EN:
Per gewonen regel 10 cent. Huwelijks-, Geboorte-
en Doodberichten van 16 regels 60 cent.
Dienstaanbiedingen van Ioregels, mits contant betaald, 25 ct.
Alle stukken, de redactie betreffende, gelieve men uiterlijk een dag voor de uitgave in te zenden aan den uitgever II. LAIvENMAN.
li.
De groote omwenteling die in 1789 te Ver
sailles en Parijs aanving, die spoedig gelieel
Frankrijk in vuur en vlam zette, en voor en
na de meeste staten van Europa tot in hun
grondvesten schudde was een gevolg, een uit
vloeisel, van andere en diep liggende oorzaken,
de oplossing van een lang voorziene crisis, de
afrekening van sinds eeuwen opgeloopen schulden
van allerlei aard, stoffelijke en zedelijke.
Doorgaans spreekt men van haar als van
„de revolutie" in den zin van de verpersoonlijking
van wanorde, zedeloosheid, tengelloosheid, anti
christendom en wat dies meer zij, en aan haar
verwijten de thans nog levende aanhangers van
lang verouderde denkbeelden alles wat hun niet
naar den zin is.
Dit is niet billijk, en ook niet verstandig.
De revolutie was een gevolg, een proces en 't
doet er voor 't oogenblik weinig toe boe dat
proces is verloopen. 't Is van meer belang te
weten vrat er de aanleidingen van waren en
niet minder van belang te erkennen welke
gevolgen 't proces heeft gehad. Dit wordt
doorgaans verzuimd; ook de Standaard is zoo
vrij dit na te laten, 't Schijnt dat de Standaard
in den grond van zijn gemoed toch niets anders
is dan een onleerzame van vóór '89, een clc-
rieale aristocraat of aristocratische clericaal, zoo
als men dit. nu maar wil, die alleen de allures
van een democraat voor een poosje heeft aan
genomen om zich partij te maken in de laagte,
zooals veeleer een Égalité dit gedaan heeft, noch
de revolutie, noch den ziektetoestand van den
tijd vóór de revolutie, noch de strekking der
beweging begrijpende en slechts denkende aan
't eigen ik, dat voordeel en aanzien zocht in
alle affaires, onverschillig welke, mits ze maar
uitzicht op succes gaven.
Dit oordeel is hard, te hard is bet niet.
Ons gezond verstand staat stil voor de vraag
hoe 't mogelijk is dat een richting die voor
geeft te gelooven aan het Godsbestuur dat de
zaken der wereld regelt, er toe komen kan om
te smalen op de Fransehen van '89, op hen die
door 't Godsbestuur werden uitgekozen tot werk
tuigen om de verloopen, verroeste en door
nietswaardige machinisten in den grond bedorven
machine, eens geheel uit elkaar te gooien en
te vervangen door een geheel nieuw werktuig
van geheel andere contractie en waarbij behoor
lijk de vorderingen der wetenschap waren in
toepassing gebracht!
Nadat die nieuwe, grooteudeels ongekend
nieuwe machinerie nagenoeg een eeuw ge
werkt heeft, en wel in menig opzicht zoo goed
gewerkt heeft dat velen, door gewoon te raken
aan 't groote nut, gemak en voordeel dat zij
er bij hebben, schier vergeten zijn hoe jammer
lijk treurig het er tijdens de werking der oude
machine uitzag, - nu gaan clericale drijvers
en fortuinzoekers de schare diets maken dat er-
eigenlijk geen grooter ramp over 't menschdom
ooit is gekomen dan die groote verandering van
machinerie
Én om dan op 't gemoed te werken, worden
er klaagtonen aangeheven omdat wij nu niet
meer leven ia den tijd der patriarchen, die heer
en meester waren over leven en dood der hunnen,
die 't „Jacob heb ik lief en Ezau haat ik"
zelfs Gode in den mond dufden leggen, die
kortom thuis behoorden in het tijdperk van
vóór een 50 a 60 eenwen
Neen, in plaats van onder deChristelijke
kap een figuur te willen plaatsen uit de dagen
van 't oude Israël, die de wereld wel nooit zal
terug wenschen, en in plaats vau hemel en
aarde te schudden en te schokken in den strijd
om, onder den geiisurpeerden titel van Gods
stedehouder te zijn, geweld te oefenen op de
aarde, -in plaats daarvan was het beter den
volke vóór te houden hoe Frankrijk en de wereld
er uitzagen vóór die zoo te kwader naam en
faam staande revolutieen der schare te leeren
hoe 't God is die de wereld regeert en voor
uithelpt en. niet zijn stedehouders of die zich
als zoodanig opwerpen.
Laat ons eenige kleinigheden optellen van
de zegeningen die de contra-revolutionairen, zij
die '89 willen schrappen, weder zonden ver
langen terug te zien.
Belasting te betalen onder den vorm van
accijnsen, tollen, tienden, hoofdgelden enz. en
dat alleen door de burgerij en de boeren, zijnde
adel en geestelijkheid vrij van belasting.
De belastingen te zien innen door pachters
die nog een 20 a 30 perc. opcenten voor zich
er bij namen.
De gabelleeen wekelijksche gedwongen in
koop van zout door elk gezin, en volgens
voorgeschreven tarief in verhouding tot de
grootte des gezins, en zulks opdat niemand
aan de drukkende zoutbelasting mocht ontsnap
pen of trachten zonder zout te leven.
Geen rekening noch eenige verantwoording van
'l opgebrachte en afgeperste geld.
Dit geld gebruikt door een walgelijk zedeloos
hof om de walgelijke zedeloosheid mede te
bekostigen, en door een dito dito geestelijkheid
om er hetzelfde mede te doen.
De adel en de geestelijkheid de geboren en
gewijde heersehers de burgers als niets geacht.
Een godsdienst van staat en vervolging van
hen die daartoe niet willen behooren.
De lettres de cachet om de tegensprekers
zonder vorm van proces voor hun leven naai
de bastille of een anderen kerker te zenden
lettres de cachet in blanco, bij bundels gelijk
in handen gesteld van de bijzitten des konings
en van andere lichtekooien. Bij ons te lande geen
lettres de cachet maar „briefjes van uitzetting"
waardoor „Burgemeesters en schepenen" iemand
zonder vorm van proces en binnen 24 uren ter
stede uit konden bannen voor eeuwig op lijfstraffen
bij mogelijken terugkeer, en jegens de dames
der regenten zoo ongeveer dezelfde beleefdheid
met zulke briefjes als in Frankrijk met de lettres
de cachet in blanco.
Opgehangen aan galgen van veertig voet zij
die 't waagden de liefderijke, vaderlijke be
doelingen der wereldlijkeen geestelijke heersehers
niet te begrijpen.
1) Garlyle.
Een koning die in zijn opgeblazenheid zich
vermeet te zeggen l'état c'est moi. s)
Geestelijke heersehers die in hun opgeblazenheid
zich vermeten te zeggen„Gods plaatshekleeders
op aarde zijn wij", en die ondertussehen schur
kenstreken plegen durven waarop de doodstraf
staat als een burgerman ze pleegt. 3)
De ambten, posten en bedieningen verkocht
voor geld, of opgedragen aan lichtekooien, in
den vorm van loon voor hare diensten, en met
verlof om ze te verkoopen zooals ze best konden.
Bij ons 't begeven van posten enz. verdeeld
onder de regenten bij maand- of weekbeurten.
De school een afdak van de kerk, de onder
wijzer een oogendienaar van dominé of pastoor
of wel een oud gediende stalknecht van den
een of anderen regent.
De jeugd niet te wijs gemaakt., haar den
catechismus ingestampt opdat ze leere zoet en
gedwee te zijn onder de tuchtroede der „van
God geordineerde overigheid" en opdat zij, groot
geworden, niet murmureeren tegen geweld,
onrecht, zoutbelasting, droit nocturne en tienden.
Wetten onder 't stof begraven en in plaats
daarvan keuren, willekeuren en decreten.
Zie, daarheen of naar iets dat daar zoo wat
mee overeenkomt, moeten degenen heen willen
die op '89 smalen en de kinderen van '89 't
geloof in de toekomst onder de voeten trachten
weg te roovenanders kunnen we hun drij
ven niet verklaren.
(Slot volgt.)
2) De Staat ben ik.
3) De kardinaal prins de Rohan.
ZIERIKZEE, 12 November 1875.
Den 17 Oct. jl. ontvluchtten 4 kolonialen die te
Nieuwediep op scheepsgelegenheid wachtten en met
een groot getal lotgenooten tijdelijk in het fort Kijk
duin geïnterneerd lagen, in een vlet die zij gestolen
hadden en staken met dit brooze vaartuig uit 't Texel-
sche gat in zee. Men hoorde verder niet meer van
hen .'en jachtte (hen verloren, jjte meer "daar er den
volgenden dag een storm opkwam. Dezer dagen
werd uit Antwerpen bericht dat zij daar met de vlet
waren aangekomen en het vaartuigje den stroom had
den laten afdrijven. Dat zou inderdaad een stoute
tocht hebben mogen lieeten, indien het bericht waar
heid had behelsd. Dit is echter het geval niet ge
weest. Immers den 9 Nov. jl. zijn de vier deserteurs
weder te Nieuwediep binnengebracht en wel als pas
sagiers van 't Noordsclie barkschip //Haabet", kapt.
J. Sörensen. Deze had hen reeds den dag na hun
vlucht gevisckt op de Haaks, dus nog onder den wal.
Zij waren toen uitgeput en verkleumd en de vlet was
half vol water. Kapit. Sörensen vertrouwde hun vertelsels
niet en zag hen aan voor deserteurs. Hij zou hen,
zoo hij hun zeide, naar Christiania brengen; doch
door tegenwind en slecht weder werd hij drie weken
lang in de Noordzee opgehouden, en moest eindelijk
in 'fc Vlie binnen komen om levensmiddelen op te doen.
Van de Vlierede is 't schip vervolgens naar den Helder
gesleept waar kapt. Sörensen zijn gasten aan de be
voegde autoriteiten heeft overgegeven.
De stormen der jongste dagen hebben veel zeerampen
veroorzaakt, ook op onze kusten. Bezijden den Nieuwen
Waterweg is de Engelsche stoomboot //Forth" gestrand
en totaal sveg. De equipage, uit 18 man bestaande
