ZIERIKZEESCIIE COURANT
voor het arrondis- sement Zierikzee.
1873. No. 89. Zaterdag 8 November. 76ste jaargang.
NIEUWS- en ADVERTENTIE-BLAD
Feuilleton.
POS T K II IJ A.
DE CH 0 LE R A.
Een reisje naar Emancipatoria,
Deze Courant verschijnt DINSDAG en VRIJDAG avond,
uitgezonderd op FEESTDAGEN.
Prijs per drie maanden 1.Franco per post 1.
Afzonderlijke nommers 5 cent, met Bijblad 10. cent.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Per gewonen regel 10 cent. Huwelijks-, Geboorte-
en Doodberichten van 1—6 r.egels 60 cent.
Dienstaanbiedingen vau 15 regels, mits contant betaald, 25 ct.
Alle stukken, de redactie betreffende, gelieve men uiterlijk een dag voor de uitgave in te zenden aan den uitgever H. L\lvE\llA\.
Bij deze Courant behoort een Bijvoegsel.
De DIRECTEUR van het Postkantoor te Zierikzee
brengt in herinnering de volgende artikelen der Postvvet:
Art. i. Aan den Staat wordt voorbehouden de uitsluitende
bevoegdheidom geslotene of ongeslotene brieven of pak
ketten, papieren bevattende, van de eene plaats naar de
andere, tegen het genot van vracht, te doen overbrengen,
op den voet en behoudens de uitzonderingen hierna vermeld.
Art. 25. Niemand, behalve de ambtenaren of personen
in dienst der Postadministratie, en deze alleen ten behoeve
van den Staat, vermag zich te belasten of in te laten met
de overbrenging, tegen genot van vracht, van brieven of
pakketten, papieren bevattende, tusschen de eene plaats en
de andere, op wegen, of inrichtingen waar eene brievenpost
bestaat, of waar door de Administratie gelegenheid tot het
verzenden of ontvangen van brieven gegeven wordt; noch
ook in eenige gemeente, waar eene postmrichting bestaat,
brieven van anderen ter verzending aannemen, bijeenver
zamelen of bestellen, op eene boete van f'10 tot 100
voor de eerste en van ƒ100 tot ƒ300 voor elke volgende
overtreding; of wel, in geval van wanbetaling, op straf
eener gevangenis van drie tot zeven dagen in het eerste,
en van zeven tot veertien dagen in het tweede geval.
De ondernemers van spoorwegen, postwagens, diligences,
omnibussen, vrachtwagens of vrachtkarren, stoombooten,
veerschepen of veerschuiten, en in het algemeen van open
bare middelen van vervoer, mitsgaders voetboden of com-
missionnairs op vaste of vooraf aangekondigde tijdstippen
vertrekkende, die een der in de vorige zinsnede bedoelde
misdrijven hebben gepleegd of doen plegen, worden in het
dubbel der daarbij bepaalde straffen verwezen.
Alle vervoer, bijeenzameling, verzending of bestelling van
brievendoor of van wege de personen bij de vorige zinsnede
bedoeld, wordt gerekend tegen genot van vracht te geschieden.
De Directeur voornoemd
PILAAR.
Tot nu toe is ons vaderland nog vrij geble
ven van 't ernstig bezoek der zoo gevreesde
ziekte die reeds sedert vele maanden de meer
oostelijk gelegen landen van Europa lieeft ge
teisterd. Slechts enkele gevallen van Cholera
Asiatiea deden zich nog voor in sommige plaatsen
van Nederland. Ook is de provincie Zeeland
doorgaans van bezoeken der Cliolera-epidemie
verschoond gebleven. Een en ander kunnen
redenen zijn van een zekere gerustheid der be
volking die vast niet ongunstig zal werken als
middel om de epidemie ook verder te weren.
Nochtans kan liet nuttig zijn, nu er toch wer
kelijk hier en daar gevallen van Cholera zijn
voorgekomen de aandacht te vestigen op de
wenken en voorlichtingen die door bevoegde
mannen der behartiging waardig zijn gekeurd.
De tijd toch is voorbij dat men met domme
berusting bij de pakken ging nederzitten als
er sterfte of krankheid in de landpalen ver
scheen en dat men die beschouwde als slaande
engelen tegen welke men de hand niet mocht
opheffen. Buiten twijfel is het den rnensoii niet
mogelijk aan Hooger beschikking iets te ver
anderen en er is ook geen onfeilbaar voorbe
hoedmiddel noch radioaal geneesmiddel tegen
de Cholera bekend, maar dit neemt niet weg
dat ieder toch geroepen en verplicht is alle door
bevoegde deskundigen aangegeven middelen
aan te wenden om de epidemie te weren of
te bestrijden.
Wij aebten 't dan ook een goed werk van
den „Geneeskundigen Raad voor Overijssel en
Drenthe" dat hij eenige eenvoudige „raadge
vingen aan iedereen" met het oog op de na
dering der Cholera heeft publiek gemaakt.
Genoemde Geneeskundige Raad is zoo beleefd
geweest ons een exemplaar zijner brochure toe
te zendenwij ontleeuen daaraan eenige bij
zonderheden en laten die hier volgen.
Om zoo weinig mogelijk gevaar te loopen
van door de Cholera aangetast te worden
moeten wj alles vermjden wat ons lichaam
vatbaar kan maken voor die ziekte en de be
smetting met de Cholera zooveel mogelijk ver
mijden.
Als algemeene regel is aan te bevelen zich
te houden aan zijn gewonen leefregel, wanneer
die doorgaans goed en zonder excesseii is. Men
ete matig en voede zich zoo krachtig mogelijk.
Men kan alle spijzen, die men gewoon is, blijven
gebruiken en dient enkel dezulke te vermijden
die men bij ondervinding weet dat ons niet
goed bekomen of die buikpijn, loslijvigheid of
spanning in de maag veroorzaken. Het drink
water moet zuiver zijnregenwater dat niet
met looddeelen of organische zelfstandigbeden
bezwangerd is zal bet beste zijn't water
moet kleurloosreukeloos en smakeloos zijn
brak putwater, vaart-, sloot- of rivierwater moet
men niet gebruiken, althans nooit voor 'teerst
volkomen gefiltreerd en scheikundig gezuiverd is.
Koffie, thee, goed bier en goede Pransche wijn
kunnen geen kwaad; sterke dranken zijn be
paald schadelijk, altoos zij men matig in het
drinken.
Het vatten van koude is in dezen tijd zeer
nadeelig; men kleede zich dus matig warm,
verwarme en droge de koude vochtige vertrekken
zoo men gedwongen is die te bewonen.
Men zorge steeds natte kleederen dadelijk
uit te doen en door droge te vervangen en
wake vooral tegen koude, natte voeten. Ziude-
delijkheid is, als altoos, nu vooral aan te be
velen geregelde arbeid en rust evenzeer en al
wat men kan doen of laten om een bedaarde
kalme gemoedsstemming te bewaren verdient
mede in acht genomen te worden,.
Het mag als uitgemaakt beschouwd worden
dat de Cholera besmettelijk is en dat vooral de
uitwerpselen der Cholera-lijders de kiemen der
ziekte voortplanten.
Daarom moeten de uitwerpselen en uitge
braakte stoffen der zieken dadelijk worden ver
wijderd en onschadelijk gemaakt. Alle daardoor
aangeraakte kleederenbeddegoed of andere
voorwerpen moeten goed gereinigd en ontsmet
worden.
De desinfectatie-middelen zijn carbolzuur
Fantasie door W E R T H E R,
XLIY.
Op welken titel is verder het recht gegrond van de ouders die
hun kinderen exploiteeren als een rouleerend kapitaal en die
dan, God betere 't, den kinderen nog wijs maken dat zij zich
gelukkig mogen rekenen zooveel voor hun ouders te mogen
doen Toch niet daarop dat de kinderen aan de ouders het
levenslicht verschuldigd zijn Dit is immers een leugen
Een bepaald individu is geenszins het leven verschuldigd
aan een ander individu; dit zou slechts waar zijn zoo dat
andere individu zich vooraf had voorgenomen 't leven te
schenken aan dat bepaalde individu. Hoe lang zullen de
menschen zich toch nog blijven bezig houden met elkander
allerlei gevaarlijke dwaasheden na te praten?
Ik gevoel dat het geen ik hier zoo al zeg voor ketterij
kan uitgekreten worden. Kan ik 't helpen
Ik heb nog meer op 't hart. »Eert uwen vader en uwe
moeder opdat het u welga 1" dit is een der keurspreuken
van de moraal. In hoever beteekent zij iets Wil zij zeggen
dat de verheven meester die dit leerde er mede bedoeld
heeft te wijzen op het heiligen en in eere houden van dien
innigen band des bloeds, die kinderen aan ouders en dezen
wederkeerig aan genen verbindt Ilc kan daar vrede mede
hebben. Maar ouders die hun kinderen exploiteeren als een
eigendom, als een kapitaal, die de leer huldigen, dat de
kinderen verplicht zijn zoo spoedig mogelijk wat voor de
ouders te gaan verdienen, die hen daarom hun zalige jeugd
ontrooven, hun speel- en leertijd, die hen in hun licliame-
lijken en verstandelijken wasdom belemmerendie hun
lichaam krottig en achterlijk en hun geest vatbaar voor
allerlei kwaad doen worden, zulke ouders, beweer ik, zijn
geen eere waard. Wat moet men bij slot van rekening,
en als men practzscli is en niet ziekelijk, er tegen zeggen,
als een zoon die een ellendeling wordt, zijn vader vloekt
omdat deze, al van de prille jeugd af, in hem 't gezonde
leven beeft verstompt door hem man te maken en in de
nijvere och zoo nijverewereld in te sleepen vóór
zijn enkels nog vast waren om te staan? Waarmede moet
men de gevallen vrouw den mond stoppen, die haar moeder
verwijt dat deze de eerste oorzaak geweest is van haar val
omdat zij haar, als te eenenmale onervaren kind, de wereld
heeft ingejaagd, zooals 't heette om maar gauw «onder de
menschen" te komen en den last van 't gezin te verminderen
Het kind moge zijn vader en zijn moeder eeren, als dit
van zelf kan vooi'tvloeien uit een betrekking die ook van
den kant der ouders heilig wordt gehouden. Maar als ouders,
die hun kinderen misbruiken en daardoor mishandelen,
zedelijk dooden en lichamelijk ellendig makenook de
pretentie willen doen gelden van door hun kinderen geeërd
te moeten worden, dan ontken ik hun daartoe alle recht.
Ik zou niet weten op welken grond de slavernij van
kinderen onder de overmacht van ontaarde ouders gewettigd
en te vergoelijken kon zijn
De armoede, de armoede, zegt men dwingt er toe. Ik
spreek dit tegen en ik houd zelfs vol dat het geenszins waar
ishet zijn niet de armsten die hun kroost exploiteeren,
't zijn de meest ontaarden, de verdorvensten, de meest
verdierlijkten. Ik ken er velen die waarlijk arm zijn en
die zich toch alle opofferingen getroosten voor hun kinderen;
men ziet doorgaans ook dat daar zegen op rust. Maar ik
merk ook op dat er zijn die ruimer bestaan hebben dan
die armen en die toch hun kinderen afbeulen, er domme
doodgewerkte wezens van doen groeien en die zijn het welke
ik beweer dat geen 't minste recht hebben op de liefde
hunner kinderen. Het ware goed dat de staat aan zulke
ouders een macht ontnemen kon die zij uitoefenen zooals
Satan zijn macht uitoefent: ten verderve.
Sla den blik in de fabrieksholen. Zie daar in den don
keren, mistigen Novembermorgen kinderen van 7, 8, 9 jaar,
jongens en meisjes mannetjes en vrouwtjes mag men
wel zeggen door de nattige, slobberige straten strompelen
naar het cellulaire gebouw waar ze werken moeten, werken
in stof en pluis, in vunzige, bedompte lokalen om een
fabrikant alias industrieel te helpen rijk maken en
de markt van den mannenarbeid te bederven. Tien tegen
een of de moeder blijft nog te bed liggen als de arme
wurmen van kinderen de deur uitgejaagd zijn; daarna staat
zij op, gaat zich warmen en heete koffie slurpen bij de
water- en vuurvrouw, brengt haar. morgen door met bab
belen, aardappelen schillen en koffie slurpen, om nog niet
gereed te zijn met het sober maal als het welkende
slaven-kinder-personeel thuis komt. En de vader? Welnu,
neem aan dat die ondertusschen ook zoogenoemd wat
werkt't is toch niet veel meer dan wat lui
bakken zooveel 't gebrekkig toezicht maar veroor
looft en tusschenbeide afgewisseld door een opfrisschertje3
