Openbare Raadsvergadering
hocfte, moeten verwezen worden naar de arm
besturen dit is zoowel in het belang der
behoeftigen als van de armbesturen, want hun
relatie met de lombard verergert slechts hun
behoeftigheid; zij drijven geen zaken, die floris
sant genoeg zijn om daaruit een rente van
16 perc. of meer te kunnen vergoeden. Zij,
die komen beleenen om te verkwisten, moeten
toch zeker geen publieke instelling tot hun
dienst hebben om in hun verkeerde neiging
gestijfd te worden. Voor hen, die beleenen
om tijdelijk uit oogenblikkelijken geldnood
geholpen te worden of 0111 geld beschikbaar te
krijgen om dit productief te maken, bestaan
betere instellingen in de hulpbanken en hypo
theekbanken, en zoo deze nog niet zoo algemeen
aanwezig zijn, de opheffing der lombarden zal
ze wel doen ontstaan en de concurrentie zal
ze ook wel zoo voordeelig mogelijk maken.
Hun eindelijk, die komen beleenen uit gewoonte,
en die zijn er velen, mag men geen openbare
gelegenheid openstellen om die gewoonte bot
te vieren, ja de sluiting aller banken van
leening en van alle openbare pandjeshuizen
zou voor deze kategorie van beleeners nog een
direct voordeel zijn. Immers doorgaans bestaat
er naast de bank van leening nog iets anders dat
voornamelijk in het nadeel is van hen, die uit
overgeërfde gewoonte, als 't ware uit een familie
zwak, wekelijks de bank van leening bezoeken.
Ben voorbeeld om dit op te helderen tot slot.
Arbeider N. N. heeft een jas, die voor 3 in
de bank van leening staat. De drie guldon
zijn er eenmaal op ontvangen en gebruikt
N. N. kan het nooit zoover brengen om weder
drie gulden over te winnen en nog daarenboven
de onkosten om het pand weder te lossen
niettemin wil N. N. toch gaarne Zondags zijn
jas aan hebben, ook opdat „men" niet zal
opmerken dat zijn jas in de lombard staat.
Hoe nu X geeft hulp. Zaterdagsavonds schiet
X de drie gulden voor om den jas te lossen
en hij is wel zoo goed dit te doen tegen een
dubbeltje per guldendat is wel wat veel voor
N. N., maar hij kan toch heter 30 ets. plus
de onkosten voor 't lossen missen dan de drie
gulden, en zonder deze geen jas. Derhalve
betaalt N. N. nog iets meer dan 520 perc.
'sjaars boven de onkosten, om 't faveur te
genieten zijn eigen jas Zondags te mogen
dragen. Zonder lombard zou N. N. misschien
ook niet vervallen in de handen van den woe
keraar, die hem 520 laat betalen.
Of deze dingen alzoo zijn? Wie weet; men
zou 't eens kunnen onderzoekenmaar 't zou
wellicht op moeielijkheden stuitende arme
tobbers leggen niet gaarne al hun ellende bloot
en verklappen die soort van helpers niet licht.
Ondertusschen, en hiermede eindigen wij voor
heden, juichen wij 't besluit tot opheffing der bank
van leening toe. Moge 't voor armverzorgers en
voor waarachtige philanthropen een aansporing
zijn tot een nauwgezette, conscientieuse en vooral
verstandige bestndeering van de ellende der
armen en de nooden der fatsoenlijke burgerij
kan 't niet helpenik wil niet galant wezen tegen
mijn gemoed in. Ik kan niet zeggen wat ik zou ge
daan hebben om een aardige jonge Emanoipatoriaansohe
van dienst te zijn; zelfs zou ik in staat zijn geweest
mijn eigen nieuwsgierigheid naar 't schouwspel ten
offer te brengen aan een eerwaardige matrone die ik
om een of andere reden moest hoogachten doch zoo
maar voor gewilligen ezel te spelen voor de eerste de
beste brutale oude feeks, daar had ik geen zin 111.
„Wel nu nog mooier, grijnsde de oude. Hebt gij
dan geen aasje ziele-sympathie? Gevoelt ge dan geen
innerlijke consciëntie? Verheft zich de goddelijke bazis
van een lage natuur niet naar een hoogcre en meer
siderale sfeer tot een meer etherische existentie?
Wilt gij niet ingewijd worden in onzen heiligen band
waarin alles is genot en zaligheid, klaarheid en onver
gankelijke weelderigheid
„Ik begrijp niet, vrouwtje! wat al deze geleerde
woorden te maken hebben met uw verlangen om mij
voor ezel te gebruiken. Ik dank u en ga u groeten."
Snel schoot ik tussohen de menigte door en ver
wijderde mij; 't scheen tijd te zijn, want zoSveel merkte
ik nog wel op dat de oude heks andere personen
aantikte en mij nawees inet haar waaier. Eindelijk
ij In hoofdzaak is deze dioloog historischzie 0. a.
New-York Weekly Herald August '10 1873.
gehouden te Z1ERIKZEE den 11 October 1873.
Afwezig zijn de heeren jlir. de Jonge en mi*. Moo-
lenburgh.
De notulen der vorige vergadering worden gelezen
en goedgekeurd.
Wordt medegedeeld een schrijven van den heer de
Beucker houdende gelukwensching met de ministerieele
beschikking om voor deze gemeente eene rijkssubsidie
voor eene landbouwschool, voor te stellen. Voor ken
nisgeving aangenomen.
Aan den heer J. H. Wiersma wordt op zijn verzoek
remissie van hoofdei, omslag verleend wegens vertrek
naar elders.
Het voorstel tot verhooging van den prijs van het
gas waaromtrent de beslissing in de vorige vergadering-
is aangehouden, wordt op voorstel van Burg. en
Weth. weder aangehouden.
Door de commissie van fabricage wordt rapport
uitgebracht op het denkbeeld van mr. Eokker om den
straatweg niet te verleggen maar om, indien Ged.
Staten daartoe vergunning geven de zelkascli uit dien
weg te graven en een li nip weg te maken, houdende
advies om niet af te wijken van het eerste plan omdat
de bezwaren aan een hulpweg verbonden van overwegend
gewicht te zijn. Wordt na discussie besloten bij liet
eerste plan te blijven.
Op de verzoekschriften van P. Tuijtel en A. B. de
Koninck om eenegedempte vroon in erfpacht te bekomen
wordt op voorstel van Burg. en Weth. na discussie
besloten gunstig te beschikken tegen 2 cent per C. A.
en op de gewone voorwaarden.
Op voorstel van Burg. en Weth. wordt na discussie
besloten gunstig te beschikken op een verzoek van A.
Paulussen, om bij den reeds verkregen grond van het
gedempte deel der Oude Haven achter zijne panden
gelegen ook nog het oostelijk gedeeltelijk grenzende
cirkelvormig van af het voormalige aceijnsliuisje tot
aan den nieuw bestraten rijweg, hetwelk tot heden
aan de gemeente behoort, te bekomen op zekere
voorwaarden en tegen denzelfdeu prijs.
Wordt op voorstel van Burg. en Weth. besloten tot
verkoop van eenige opgaande hoornen, met uitzondering-
van één boom op de Oude Haven voor de woning-
van de wed. van Yeen, waarvan de roeiing ook
werd voorgesteld.
Wordt een crediet verleend van 150 tot inrichting-
van het op de begraafplaats aanwezige gebouw tot lokaal
voor bewaring van aan besmettelijke ziekten overledenen.
Op voorstel van Burg. en Weth. wordt overeeukomstig
het advies der commissie voor het middelb. onderwijs
en van den inspecteur besloten den heer C. J. Korsten
gedurende de vacature van leeraar in bet handteekenen
aan de hoogere burgerschool en burgeravondschool alhier
met de waarneming dier betrekking te belasten op een
jaarwedde van 800.
Wordt besloten tot eenige af- en overschrijving op
de begrooting- voor 1873.
Wordt medegedeeld een brief van de Directie der
bank van leening houdende voorstel om de bank op
te heffen, als in de gegeven omstandigheden het
raadzaamst ten einde zekerheid omtrent den waren
toestand te verkrijgen. Hiertoe wordt na discussie
met algemeene stemmen besloten.
In handen van Burg. en Weth. wordt gesteld een
verzoekschrift van het Israëlitisch kerk- en armbestuur,
om eene toelage uit de gemeentekas, ten einde bij de
begraafplaats dier gemeente een lokaal voor be waring-
van aan besmettelijke ziekten overledenen op te richten.
Wordt gesteld in handen van B. en W. tot preeadvies.
Hierna wordt de zitting gesloten.
geraakte ik die tribune uit, doch oordeelde het nu
verstandig mij voor 't oogenblik maar niet weder in
een andere te wagen.
Zonderling! Daar was ik nu bijna geheel onder
vrouwen, die zwakke, teedere schepseltjes, en toch
verkeerde ik onmiskenbaar in gevaar van een heel
onaangename ontmoeting. "En zonderlinger nog, on
willekeurig- viel mij de gedachte in was Corrilla maar
hier! Dat was kleinmoedig van mij? Misschien,
maar wat moet men al niet doen om zijn fatsoen te
bewarenIk kon mij toch niet blootstellen aan een
gevecht met die zusteren van Hekaté en misschien
nog een revolverkogel oploopendaar was 't nog
wat te vroeg voor.
Onverwachts kwam er uitkomst. Niet ver van den
oever herkende ik onder de sloepen er een van de
Utopia, de wimpel wees haar mij aan; ik riep de
officier toe die er in zat en die ik kende. Toen zij
mij ook hei-kende, gebood zij snel haar roeiers naar
den wal te varende sloep legde aan en ik werd met
de meeste bereidwilligheid mede genomen. Ik vertelde
de officier mijn avontuur, waarover zij hartelijk lachte,
terwijl zij mij aanried bij voorkomende gelegenheden
voorzichtig te zijn.
//Wij hebben hier nog vele vertegenwoordigsters
van het oude geslacht, zeide zij, en die zijn wat ruw
Binnenland.
ZIE 11 IK ZEE, 14 October 187 3.
Zierikzbe, 14 October. Velen onzer lezers is zeker
reeds het plan bekend dat men heeft ter sprake gebracht,
om bij het aanstaande feest der 25jarige herinnering
aan de troonsbeklimming van Z. M. den Koning door
alle Nederlandsche schoolkinderen beneden de 1 5 jaar
aan Z. M. een huldeblijk te doen aanbieden. Zoo er
één eigenaardige en beteekenisvolle manifestatie kon
worden uitgedacht 't zou gewis die zijn door het plan
beoogd. Kan op schooner wijze een nationaal blijk
van sympathie aan het geëerbiedigde hoofd van den
staat worden gebracht dan juist door Nederlands kin
deren, daar toch geen regeering in onze geschiedenis
bekend is onder welke zooveel voor 't heil der jeugd
is gedaan als juist in de weldra afgeloopen kwarteeuw
van Willem III 's koningschap.
Men zou zich echter vergissen als men meende dat
dit denkbeeld weerklank kon vinden in alle Nederlandsche
harten. Men leze de Standaard slechts om te zien
dat aan zulk een echt nationale manifestatie van on-
mondigen, die nog niet door den adem van den
partijgeest geheel bedorven kunnen zijn, althans door
de jeugd van de Standaard-party niet zal worden
deelgenomen.
Het staat dus te voorzien dat het feest van het
25jarig koningschap van Z. M. Willem III ontsierd
zal worden door wanklanken zelfs vreezen wij door
nog grooter wanklanken dan die welke de harmonieën
der Aprilfeesten verstoord hebben.
Hoe betreurenswaardig is het toch als geestelijke
hoogmoed en valsche vrome waan het eene deel eener
natie zich zeiven doen verheffen boven de andere
kinderen van hetzelfde vaderland en zich alleen het
voorrecht doen toerekenen om een nationale» jubeldag
waardig te mogen vieren
Wij nemen deze gelegenheid waar om er op te wijzen
dat hier ter stede nog geen feestcommissie gevormd
is en 't wellicht om den wille eener zoo zeer gewenschte
éénheid van handeling door het geheele land te bevor
deren niet te vroeg zou wezen om met de samenstelling
zoodaniger commissie een aanvang te maken.
Hopen we dan tevens dat althans onder ons geen
nevenzaken de groote hoofdzaak zullen op den achter
grond schuiven
Zierikzee, 13 October. Met uitnemend genoegen
woonden we Vrijdag j. 1. het concert van de heeren
Kwast en Ezerman bij. Avonden van waar kunstgenot
zijn uit den aard der zaak hier zoo zeldzaam dat
men de weinige aangeboden gelegenheden niet onge
bruikt mag laten voorbijgaan. De heeren Ezerman
en de Jong waren ons niet onbekend en wij ver
wachtten wel niet anders dan dat zij hun gevestigde
reputatie schitterend zouden handhaven. De heer
Kwast verraste ons door zijn schoon spel en opende
ons liet uitzicht dat wij van zijn talenten op vol
gende concerteu nog menigmaal nut en genoegen
zullen mogen trekken. De heer Jacobs openbaarde
zich op het anders zoo weerbarstige instrument als
een artist van den eersten rang. Gewis zullen weinig
kunstenaars gevonden worden, die zoo de trombone
tot een heerlijk solo-instrument weten te verheffen.
Met den verslaggever in de Nieuwsbode betreuren
wij 't ook dat liet publiek niet in grooter getale was
opgekomen. Is de kring van ware kunstminners hier
te klein? Verkeert men in den waan dat zonder vol
doende deelneming, om althans de concertgevers zonder
schade te doen werken, degelijke kunst-concerten hier
en origineel, men moet met haar weten om te gaan."
Plotseling gaf nu een kanonschot liet sein voor
den aanvang van den wedstrijd. Er ontstond stilte
en aller blikken richtten zich met gespannen verwachting
naar het begin van de baan; deze was nu over de
geheele lengte vrij van de booten en sloepen die zich
buiten de bakens geschaard hadden. Daar werden te
gelijk al de gordijnen van de zooeven beschreven
compartimenten der groote tent open geschoven; op
een gegeven teeken traden de tien deelneemsters aan
den wedstrijd naar voren op den rand van het vlot
elk midden in de opening van haar kamertje staande
en allen in een flinke en toch bevallige parade-
houding. Dat was een verrassend tooneel, voor mijn
Europeesche oogeu een nooit aanschouwd tableau. De
tien sclioone kampioenen wftren van de beroemdste
zwemsters des hands; zoo als ze daar stonden onder
al den feesttooi, 't middelpunt van aller blikken, en
alleen gekleed in een nauwsluitend costuum dat de
armen en beenen bloot liet en de buste fraai deed
uitkomen was 't als een apotheose van najaden.
Vermoedelijk zou menig Europeescli nufje of stemmig
vrouwtje die parade wel wat //kras" hebben gevonden,
doch zij was wezenlijk niet zoo //kras", niet zoo
gewaagd als 't geen men wel eens bij sommige tableaux
vivants te zien geeft. Wordt vervolgd
