ZIERIKZEESM COURANT.
voor liet arrondis-
seiieiit Zierikzee.
1873. No. 65. Zaterdag 16 Augustus. 76ste jaargang.
NIEUWS- en ADVERTENTIE-BLAD
Feuilleton.
Deze Courant verschijnt DINSDAG en V.RUDAG avond,
uitgezonderd op FEESTDAGEN.
Prijs per drie maanden I.Franco per post f 1.
Afzonderlijke nommers 5 cent, met Bijblad 10 cent.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Per gewonen regel 10 cent. Huwelijks-, Geboorte-
en Doodberichten van 16 regels 60 cent.
Dienstaanbiedingen van 15 regels, mits contant betaald, 25 et.
Alle stukken, de redactie betreffende, gelieve men uiterlijk een dag* voor de uitgave in te zenden aan den uitgever II. ïAKENMAiV.
Nog eens over Amerikaansche Sporen.
Dat de speculatie in Amerikaansche spoor
weg-effecten een zeer gevaarlijk spel is geweest,
hebben de noodlottige uitkomsten genoegzaam
bewezen. Dat thans onder den druk der paniek
de weinige eerlijke en goede ondernemingen
ook door de slechte hebben geleden en baai-
papieren naar beneden zijn gegaanbehoel't
almede niet meer in herinnering gebracht te
worden. Maar wat nog altoos wacht op vol
doende opheldering is de vraag: hoe 't moge
lijk was dat zulke in-slechte zaken zulke
brutale bedriegerijen als sommige, ja wel vele
Amerikaansche spoorweg-ondernemingen zijn,
aan de Nederlandsehe beurs emitteurs hebben
kunnen vinden ouder mannen, die 't vertrouwen
van 't publiek genoten.
Er zijn in den jongsten tijd, nadat de door
enkelen voorziene crisis eon feit was geworden,
door verscheidene bevoegde schrijvers geschriften
en stukken openbaar gemaakt, waardoor niet
alleen de grootte en onbeschaamdheid van 't be
drog nog meer wordt aan den dag gebracht,
maar waardoor al sterker en sterker nadruk
wordt gelegd op de beschuldiging van licht
vaardigheid, zoo niet van iets ergers, ten laste
van hen, die do markt met zulk tuig zonder
waarde hebben verontreinigd.
Eu aan den anderen kant moet het toch
ook verwondering baren dat het publiek zelf
niet heeft vermoed, niet heeft ingezien dat er
onder die schoonschijnende zaken bedrog moest
schuilen. Men wist niet wat goed óf slecht
was, is de gewone verontschuldiging. Zonder
onbillijk te zijn kan men hiertegen inbrengen
dat men dit toch had moeten weten en dat
men het ook had kunnen weten. De Neder
landsehe kleine kapitalist heeft ditmaal zijn
voorzichtigheid verlorenzijn vertrouwen te
lichtvaardig weggeschonken en zich door't ver
leidelijke spel laten medesleepen. Terwijl hij
te voorzichtig en te wantrouwig is ten opzichte
van vaderlandsche ondernemingen, was hij over-
gul jegens de Amerikaansche afzetters. Zoo
heeft bij den particulier de begeeriglieid de
wijsheid bedrogen.
Dit mag evenwel bij bankiers, die zich met
de emissie van effecten belasten, het geval niet
zijnvan hen mag men eischen dat zij de
wijsheid en de voorzichtigheid bewaren. Welken
naam zou men anders op hun industrie moeten
toepassen
Terwijl, nu de ramp niet meer te keeren is,
ieder klagend uitroept: had ik't maar geweten!
moet het, we herhalen 't, ons verwonderen dat
men niet de bronnen beeft onderzocht, waaruit
men die wetenschap bad kunnen putten.
Het is thans openbaar geworden dat de
meeste slechte spoorweg-effecten, waarmede ons
publiek bedot is, in Amerika reeds zoo bekend
waren, dat ze daar niet eens in de beursno-
teeringeu werden opgenomen. Aan onze Ara-
sfcerdamsche beurs is handel gedreven in tal
van spoorweg-waarden, die men te New York
niet eens schijnt te kennen.
Zoo komen de Oalifornië-Oregon, St. Joaquin
Valley, Marietta Pittsburg, Denver-Pacific, Gil-
man-Springfield Denver-Rio-GrandeDenver-
Boulder en meer anderen niet eens voor in de
prijscouranten van New York. Men vindt ze
zelfs niet in bet uitvoerige en welonderrichte
Bulletin de New-Yorji.
Daarentegen vindt men in dat blad en in
de beurs-noteeringen van New York wel tal
van effecten, die men nooit aan de Amster-
damsche beurs noteert, b.v. New-York-Central,
Albany en SusquehannaMunro en Toledo,
Bellevue en St. Ills, Alton en Terre-IIaute,
St. Louis en Iron, Toledo en Wabash, Hanuibal
en Naples, New-Yersey-Central, enz. Wat is
van dit verschijnsel de oorzaak Niets anders
dan het feit dat de soliede Amerikaansche ban
kiers zich niet met de spoorweg-zwendelarijen
hebben ingelaten, althans niet openlijk, en dat
deze gepleegd zijn door agenten en onderge
schikte werktuigen, die op de beurs van New
York niet genoeg in tel waren om koopers
voor hun stukken te vinden en daarom zijn
gaan visschen in Europa.
Dat de soliede bankiers in Amerika zich
niet openlijk met die zaken durven afgeven en
de beurs er geen notitie van neemt, komt
wederom daar vandaan, dat in Amerika de
slechte grondslagen der ondernemingen in bij
zonderheden bekend zijn en dit reeds zijn ge
weest van den beginne af.
Hoe is 't nu mogelijk dat het buitenland,
vooral onze beurs en de Fransche, zich zoo
met open oogen hebben laten bedriegen
Wij verwijzen hen, die nog iets meer van
deze treurige zaken willen weten, o. a. naai
de brochure van Mr. N. J. den Tex„Ameri
kaansche Spoorweg-waarden op de Amsterdam-
sche beurs." H. J. Oyens„Amerikaansche
Spoorweg-waarden voor Nederlandsehe kapita
listen". (1870) en het Juli-nnmmer vanjden
Economist.
In het geschrift van Mr. den Tex komen
bijzonderheden voor, die vele ondernemingen
doen kennen voor 't geen zij zijn. Hij zegt o.a.
De Boston-Hartford-Erie-spoorweg is gefailleerd.
De Erie-spoorweg, een der beste nog van ge
heel Amerika, is jaren lang blootgesteld geweest
aan de schandelijke practijken en zwendelarijen
van haar directie. De Atlantic en Great Western
is nog niet eens in staat de rente van haar
eerste hypotheek te betalen. De Port-Huron
en Chicago heeft haar coupon van Mei '72
niet betaald en sloot op 31 Deo. '72 met een
deficit van 111,332 Dollars. De aanleg van
Een reisje naar Emancipatoria,
Fantasie door W E H T XI E R.
fXXI.
//Ik behoor niet tot de ingewijden, Mevrouwsprak ik,
maar wat kan mij onder de ingewijden doen opnemen
,/Zijt gij gelukkkig, mijn vriend? vroeg zij, haast
fluisterend.
//Gelukkig? antwoordde ik, welk een zonderlinge
onbepaalde vraag. Wat noemt gij gelukkig? Bedoelt
I ge daarmede of alle wenscheu en droombeelden die
ik mij in 't leven gedacht heb, hoe bescheiden ook,
I vervuld zijn, of ik mij innerlijk wel en tevreden ge
voel, dan moet ik antwoorden neen. Maar dat komt
er immers niet op aan't volmaakte is op deze aarde
niet te bereiken, 't eigenlijke, overmengde geluk niet
te vinden; dat 's weggelegd voor de toekomst.
//En daar vleit ge n mede, en draagt 't leven als
een last, in plaats van 't te genieten als een lust.
Wat is die toekomst? Een dwaze droom, waaruit ge
nog niet zijt ontwaakt als de groeve zich over u zal
sluiten en alles uit is."
z/U gelooft dus niet aan de onsterfelijkheid?
//DwaasheidZou dit zotte drama nog een naspel
hebben? 'tls al erg genoeg sterfelijk te zijn; moet
men nog onsterfelijk zijn daarbij?
z/Het levensdrama kan een voorspel zijn hernam ik,
en toen haar vlak in de zwarte oogen ziende voegde
ik er bij: gij zijt ook niet gelukkig Mevrouw."
Zwijgend gingen we verder en onderwijl dacht ik
eens na over 't vreemde en dwaze van deze ontmoeting
en over 't zonderlinge en ongerijmde gesprek waarin
ik mij, vast nog half droomende, had laten wikkelen.
Daar loop ik nu te wandelen, dacht ik, met een
vrouw die mij geheel onbekend is; wie weet wie zij
is en wat zij is En is 't niet zonderling, dat in zulke
gevallen, wij vaak niet het beste maar het ergste
denken. Ik wilde maar weder van mijn gezellin ont
slagen zijn en daartoe dacht mij 't beste middel te zijn,
dat ik mij weer op practisck terrein ging begeven.
z/Een mooie gelegenheid is 't hier, Mevrouwzei ik
zoo droog ik maar konmooie zaal, prachtige tuin."
Zij zag mij aan op een wijze dat ik toch over mijn
baualiteit verlegen moest worden.
z/Ik ken u nog altoos niet, hernam, ik. Mag ik ook
weten met wie ik de eer heb te wandelen?"
z/Miju naam kan ik u wel zeggen, zei ze, ik heet
Corrilla. Maar wat beduidt nu die naam? Nu kent
ge mij toch nog niet en al zegt gij mij nu ook den
uwe, dan ben ik toch nog even wijs. De menschen
denken elkaar zoo op 't eerste gehoor te kennen als
zij maar hun namen gewisseld hebben, doch die kennis
is niets en na jaren bemerken zij soms eerst dat zij
elkander toch niet kennen en nooit gekend hebben.
Maar wel acht ik 't mogelijk dat menschen elkander
op 'teerste gezicht kennen, door de werking der sym
pathie. Doch vervolgde zij, om u gerust te stellen kan
ik u wel mededeelen dat gij u niet compromitteereii
zult door mij uw arm te bieden. Dit dacht gij wel, als
ik mij niet vergis, en ik begrijp datgij komt uit
Europa en daar is alles zoo anders. Iioe kunt gij u
ook een vrouw die u op een publieke plaats aanspreekt,
u tot conversatie uitnoodigt, met u wandelt en dat
zonder u bekend te zijn, anders voorstellen dan als
eene van die ongelukkigen, die de groote steden dei-
oude wereld zoo bij duizenden en tienduizenden telt!
Haar stem was zoo natuurlijk, 't was zoo geheel de
toon der oprechtheid, dat ik nu minder wantrouwen
koesterde en besloot de kennismaking voort te zetten.
//Gij liebt gesproken van geluk, hernam ik, maar
hoe kunt gij vrouwen hier in dit land gelukkig zijn,
daar gij de natuurlijke orde der dingen verstoord hebt?
Gij hebt de mannen vernederd verlaagd tot slaven
en idioten. Hoe kunt gij gelukkig ziju zonder liefde,
