ZIERIKZEESM (MJRAÏVT.
II
ikzee.
1873. No. @5. Zaterdag 16 Augustus. 76ste jaargang.
van Woensdag 13 Augustus 1873.
Buitenlandscïi Overzicht.
wrnTTOro
h T\TTT7>T_>mTTMVTmTTT^ "r*T A HT^
Onchmks de schraalheid van 't terrein der dagblad
schrijvers, die nu al evenweinig gras te maaien vinden
als de koeien op de door de zon verschroeide wei
landen, zijn er toch nog een paar incidentjes voorgekomen
waaraan men, heel eigenaardig, wat politiek gekeuvel
zou kunnen vastknoopeu. Zij zijn het incident Vigilant
en 't. incident Frohdorf.
Kapitein Werner die de Friedrich-Carl gekomman-
deerd heeft, is teruggeroepen en in zijn plaats het
bevel over het Duitsche observatie-escader in de
Spaansche wateren opgedragen aan den kommandant
van de marine te Wilhelmshafen. Volgens vele dag
bladen is hiermede de geschiedenis van het nemen
der Vigilant eigenlijk uit en heeft deze terugroeping
zonneklaar bewezen dat het kabinet van Berlijn de
handelingen van kapitein Werner niet avoueert, dat
Pruisen niet anders aan de Spaansche zaken zal
deelnemen dan de andere zeemogendheden, enz, enz.
Maar sommige journalisten zijn al vrij spoedig tevreden
.gesteld en voor zoover zij zich enkel tot de echo van
de uitgestrooide en loopende praatjes willen maken,
is dit ook nog al te verklaren. Wij voor ons houden
het incident Vigilant voorloopig nog op de agenda
en meenen dat het nog geenszins afgedaan is, maar
zijn beteekenis nog evengoed blijft behouden als 't die
had toen het eerst de telegraaf het geval vermeldde,
liet zou toch al zeer vreemd zijn dat kapitein Werner
met de Friedrich-Carl zoo dagen lang voor 't geval
met de Vigilant plaats had, langs de kust van Spanje
en van de eene haven naar de andere zou gekruisd
hebben zonder instructiën voor eventueele botsingen
onzes inziens kon een fout, als 't nemen van het
Spaansche schip nu wordt gezegd geweest te zijn,
onmogelijk plaats hebben tenzij de Friedrich-Carl in
zee geweest is zonder instructies eu dit is toch niet
te veronderstellen de Duitsche staatslieden zijn te
wakker om aanleiding te geven dat het eerste optreden
der jonge Duitsche marine in de Europeesche zaken
een domheid moest wezen.
Het terugroepen van kapitein Werner, zelfs het
formeel afkeuren zijner handeling, dat echter nog niet
heeft plaats gehad, doch misschien nog wel zal volgen,
laten zich toch goed verklaren. Immers, wat er nu
ook gebeure, 'tfeit dat het jonge machtige Duitschland
nu toch het eerste zal genoemd worden onder de
mogendheden die zich de Spaansche zaken aantrekken,
staat vast. En kan 't niet juist hierom te doen
geweest zijn
Mocht eventueel Engeland, dat waarlijk veel belang
heeft bij den loop der dingen in Spanje, zich er in
willen mengen, het kau niet anders dan nummer
twee zijn en buiten Duitschland zeker niets uitvoeren.
De positie van het wettige gouvernement te Madrid
is veel verbeterd. De voornaamste middelpunten van
den opstand der internationale en communards zijn
iu handen der troepen gevallen en 't schijnt dat het
uiterste van wanorde den muitenden soldaten ook de
oogen geopend heeft. Onderscheidene regementen wier
trouw vóór eenige dagen minder dan twijfelachtig
was, zijn tot de orde teruggekeerd en hebben dapper
tegen de woedende opstandelingen gestreden.
't Schijnt nu het plan der regeering te zijn om eerst
den opstand in de kustplaatsen geheel te dempen en
dan //met kracht" tegen Don Carlos en zijne volge
lingen te gaan ageeren. Deze laatste schijnt liet nog
altoos niet aan te durven om op Madrid los te gaan,
al heeft hij ook reeds den eed afgelegd op de oude
provinciale constitutie van het Noorden. Deze eedsaf
legging is, tusschen haakjes gezegd, wederom een
kapitale fout van den pretendent want hij erkent
daardoor feitelijk de ontbinbing der monarchie. Op
die wijze voortgaande zal hij ten laatste, als hij ooit
te Madrid komt, juist zooveel maal op verschillenden
voet koning zijn in Spanje, als hij Spaansche pro
vinciën of kantons is doorgetrokken; maar koning
van Spanje zal hij dan nog moeten worden en dat
niet kunnen zonder een zeker aantal afgelegde eeden
te niet te doen.
Het tweede incident is dat van Erohsdorf. In dit
kleine, aan de Leitha lief gelegen plaatsje, houdt de
graaf van Chambord, vroeger hertog, van Bordeaux
en sedert 1848 als Hendrik V de hoop der legiti
misten, zijn verblijf. Den vijfden Augustus moet er
te Erohsdorf een bijeenkomst hebben plaats gehad
van den graaf van Parijs en andere prinsen dei-
jongere linie met den graaf van Chambord, ten einde
te beraadslagen over de vacature van den Eranschen
troon. Het schijnt dat nog altoos de beide Bour-
bonsche takken samen te beschikken hebben over de
gratie Gods ten opzichte van de kroon van Frankrijk.
Natuurlijk weet liet publiek nog niet precies wat er
tusschen Chambord, Parijs en Joinville, die de hoof
den der familie zijn, is verhandeld; doch men houdt
liet er voor dat de Orleansen ridderlijk zich terug
trekken en aan Chambord 't veld ruim laten, ten
einde niets hem belemmere in zijn jacht op het wild
zijner vaderen. Yan een eigenlijke fasie der beide
takken zal niets komen. Hoe zou dit ook mogelijk
zijn, daar we hier niet hebben twee familietakken,
maar twee scherp afgescheiden politieke partijen
welker éénige punt van aanraking is de begeerte-naar
den kroon.
Het spreekt van zelf dat de ultramontaansche en
legitimistische bladen van Hendrik Y spreken als
ware hij reeds koning en gereed zijn intocht te hou
den in zijne goede stad Parijs, ten einde deze en
geheel Frankrijk eens met één enkelen handgreep een
eeuw terug te brengen. Welke waarde moet er echter
aan deze legitimistische en clericale driestheid gehecht
worden? Deze vraag is niet van belang ontbloot.
Wij voor ons gelooven dat het onmogelijk is zoo
zonder slag of stoot 't in beginsel meest gehate ko
ningschap weder te herstellen. Eerder gelooven we
VUCl, Uil tl lliueu IK illHWUUructl uucii. lYJ-cuu uciu ivv.uv
er immers niet op aan 't volmaakte is op deze aarde
niet te bereiken, 't eigenlijke, overmengde geluk niet
te vindendat 's weggelegd voor de toekomst.
„En daar vleit ge u mede, en draagt 't leven als
een last, in plaats van 't te genieten als een lust.
Wat is die toekomst? Een dwaze droom, waaruit ge
nog niet zijt ontwaakt als de groeve zich over u zal
sluiten en alles uit is."
dat ik mij weer op practisch terrein ging begeven.
„Een mooie gelegenheid is 't hier, Mevrouwzei ik
zoo droog ik maar konmooie zaal, prachtige tuin."
Zij zag- mij aan op een wijze dat ik toch over mijn
banaliteit verlegen moest worden.
„Ik ken u nog altoos niet, hernam ik. Mag ik ook
weten met wie ik de eer heb te wandelen?"
„Mijn naam kan ik u wel zeggen, zei ze, ik heet
Corrilla. Maar wat beduidt nu die naam? Nu kent
ËRTENTIEN:
ïwelijks-, Geboorte-
16 regels 60 cent.
mits contant betaald, 25 ct.
gever II. MKFVU W.
de oorzaak Niets anders
soliede Amerikaanscke ban-
de spoorweg-zwenclelarijen
ilthans niet openlijk, en dat
door agenten en onderge-
die op de beurs van New
in tel waren om koopers
te vinden en daarom zijn
uropa.
bankiers in Amerika zich
ie zaken durven afgeven en
notitie van neemt, komt
daan, dat in Amerika de
der ondernemingen in bij-
d zijn en dit reeds zijn ge-
inne af.
logelijk dat bet buitenland,
en de Fransche, zich zoo
iben laten bedriegen
en, die nog iets meer van
n willen weten, O. a. naar
r. N. J. den Tex: „Ameri-
waarden op de Amsterdam-
Oyens„Amerikaansehe
voor Nederlandsche kapita-
ket Juli-nummer van^den
van Mr. den Tex komen
die vele ondernemingen
t geen zij zijn. Hij zegt o.a.
Brie-spoorweg is gefailleerd,
een der beste nog van ge
en lang blootgesteld geweest
practijken en zwendelarijen
>e Atlantic en Great Western
in staat de rente van baar
3 betalen. De Port-Huron
haar coupon van Mei '72
ot op 31 Deo. '72 met een
2 Dollars. De aanleg van
eu al zegt gij mij nu ook den
nog even wijs. De meuschen
't eerste gehoor te kennen als
ewisseld hebben, doch die kennis
jiemerken zij soms eerst dat zij
innen en nooit gekend hebben,
nogelijk dat menschen elkander
men, door de werking der sym-
e zij, om u gerust te stellen kan
dat gij u niet compromitteeren
te bieden. Dit dacht gij wel, als
n ik begrijp datgij komt uit
is zoo anders. Hoe kunt gij u
>p een publieke plaats aanspreekt,
noodigt, met u wandelt en dat
zijn, anders voorstellen dan als
0nigen, die de groote steden der
oude wereld zoo bij duizenden en tienduizenden telt!
Haar stem was zoo natuurlijk, 't was zoo geheel de
toou der oprechtheid, dat ik nu minder wantrouwen
koesterde en besloot de kennismaking voort te zetten.
„Gij hebt gesproken van geluk, hernam ik, maar
hoe kunt gij vrouwen hier iu dit land gelukkig zijn,
daar gij de natuurlijke orde der dingen verstoord hebt?
Gij hebt de mannen vernederd verlaagd tot slaven
en idioten. Hoe kunt gij gelukkig zijn zonder liefde,
