Buitenlandsch Overzicht.
grond; ook zij behooren meest tot het noordelijk ge
deelte van Minnesota. Daarentegen hebben de bosseheu
van 't centrale gedeelte, waar het hout uit eiken, iepen,
ahornen, linden, esschen en noteboomen bestaat, een en
uitstekenden bodem, terwijl het hout zelf later oene
grootere waarde heeft, dan men nu voor den grond
betaalt. Deze streken bestaan ook niet geheel uit zwaar
bosch. Op vele plaatsen treft men daarin een breed en
zoom aan, die met jong hout bezet is en gemakke
lijker kan worden in cultuur gebracht. Er liggen
kleine pairien tussehen, zoowel als uitmuntende weiden,
die wel dikwijls liet eerste jaar te vochtig zijn, maar
na den aanleg van greppels steeds zeer goed hooi
opleveren.
Ziedaar eenige gronden voor mijne overtuiging,
dat minvermogende landbouwers de prairiestreken
vooralsnog moeten mijden, en men hun een goeden
dienst bewijst door hen aan te raden zich op de
boschgronden te vestigen. Ik geloof, dat ieder die
met mij Minnesota bezocht, mij zal toestemmen dat
om vele redenen de boschgronden boven de prairie-
gronden zijn te verkiezen.
Amsterdam, A. C. van MEETEEEN.
26 Februari 1873.
Binnenland.
Zierikzee. Sedert eenigen tijd trekt een schrijver
in de Zierikzeesche Nieuwsbode duchtig te velde tegen
de schromelijke dronkenschap der landbouwers op de
marktdagen of zooals 't in het genoemde blad genoemd
wordt het //zupe" der //boeren." Wij stellen ons daar
veel vrucht van voor, vooral omdat de schrijver in
plat Schouwsch dien dronken marktgangers de waarheid
zegt. In de raadsvergaderingen en andere officieele
bijeenkomsten te platten lande moet het volgens hem
ook al erg toegaan.
Wij verwachten nu eerlang een gunstige ommekeer
van zaken. De afschaffing, die hier in de stad maar
niet heeft willen tieren op den duur, zal nu alom in
de buitengemeenten grooten toevloed van leden krijgen
en op de Donderdagen zal het in de stad gedurig
stemmiger en deftiger toegaan. De landbouwers, van
hun //zupe" genezeu, zullen zelf hun lafenis van huis
medebrengen in den vorm van flesschen en kruiken
met water en melk. Voor de koffiehuizen en sociteiten
zal dit groote schade zijn ook voor de kruideniers,
die voortaan nog grooter koffieketels zullen noodig
hebben dan nu reeds het geval is.
Mochten de boerinnen nu van haar kant ook eens
de gewoonte afschaffen van zooveel lekkers te gaan
snoepen in de banketwinkels, dan zal de matigheid
der plattelands-bevolkiug niets meer te wenschen
overlaten, en dan kan men ook eens aan de vermindering
der //halfjes" die hier in de stad te veel gedronken
worden, de hand gaan slaan.
Den 5 Maart zijn voor het prov. gerechtshof van
Zuid-Holland de pleidooien gevoerd in een zaak die
voor de bewoners van zeeplaatsen nog al van belang
is. Gelijk men zich misschien nog wel herinnert is
in 1860 in het Gat van Brouwershaven gezonken het
barkschip Willem III met een lading koperen duiten.
Het wrak en het uitsluitend recht om de lading te
bergen zijn destijds bij publieke acte verkocht aan
v. d. T. Van de lading kon weinig geborgen worden
daar het wrak onder het zand werkte. Ongeveer drie
jaar geleden werden echter door zekeren v. B. eenige
duiten opgehaald, waaruit bleek dat het wrak toen
weer blootgeschuurd was. Genoemde v. B. legde een
boei als merk op de plaats waar het wrak lag. Nu
ging echter ook v. d. T. weder aan 't visschen en
haalde 150 kisten duiten op. V. B. had hier geenszins
vrede mee maar hield voor de rechtbank te Brielle zijn
aanspraak staaude op 't geen te vinden was op de
plaats waar hij zijn bcei had gelegd. De Brielsche
rechtbank ontzegde v. B. zijn eischdeze kwam in
appèl en zoo was deze zaak verleden Woensdag in
behandeling te 's Gravenhage. Voor v. B. pleitte mr.
A. Teixeira de Mattos en voor v. d. T. mr. P. W.
A. Cort v. d. Linden. Den 16 April zal het Hof
uitspraak doen.
Doorgaans is 't bij een proces om geldzaken te doen
maar hier hebben we nu een geval dat het in den
letterlijken zin des woords om de duiten te doen is.
De Minister van Oorlog heeft een hoogst belang
rijk besluit genomen. Tot nu toe moesten de jon
gelingen, bij het instructie-bataillon te Kampen en
de artillerie-instructie-kompagnie te Schoonhoven
dienst nemende, zich voor tien jaren verbinden.
Thans is bepaald dat die engagementstijd voortaan
slechts minstens vijf jaren zal behoeven te zijn.
Ons is toegezonden het ontwerp der Grondslagen
tot vestiging eeüer Nederla7idsche Maatschappij voor
Tuinbouw en Plantkunde, zooals deze zijn aangenomen
n een vergadering van belangstellenden den 17den
December 1872 te 's Gravenhage gehouden.
Het denkbeeld der stichting van zoodanige maat
schappij is ontstaan bij gelegenheid van de groote
Tentoonstelling van Landbouw in Sopt. te 's Plage
gehouden. Er werd toen een comité benoemd tot liet
ontwerpen der grondslagen, en tot voorloopige_vestiging
der maatschappij.
Het doel der maatschappij is het vormen van een
zedelijk lichaam, bestemd om al wat ter eere cn ten
nutte van Tuinbouw en Plantkunde in Nederland
strekken kan, te behandelen en te behartigen. Ook
tot de overzeesche bezittingen zal zij haar bemoeiingen
uitstrekken.
Zij eerbiedigt alle bestaande vereenigingen, die reeds
het hare aanwenden ter bevordering van Tuinbouw en
Plantkunde, en zal er naar moeten streven, de door
dezen daarvoor in 't werk gestelde pogingen te onder
steunen en, waar het noodig mocht zijn, aan te vullen.
Opdat de nieuwe Maatschappij krachtig optrede,
wordt vereischt, dat veler medewerking en goede
wenken invloed uitoefenen op de vaststelling der
definitieve Statuten en op de keuze van het Hoofd
bestuur, waartoe in den loop van dit jaar, vermoedelijk
te Amsterdam, de gelegenheid zal worden aangeboden.
Hiertoe is noodig het toetreden van velen tot het
lidmaatschaphet tot stand komen van plaatselijke
afdeelirigen en eindelijk het aansluiten van alle reeds
bestaande vereenigingen, op dit gebied werkzaam, op
dat er één centraalpunt zij, waarin die allen de gelegenheid
tot ontmoeting vinden kunnen.
Zoo zal er een bond kunnen ontstaan, naar welks
vestiging reeds jaren lang gewenscht werd en waarvan
goede vruchten verwacht mogen worden, ten voordeele
van industrie, handel en wetenschap.
De middelen, waardoor de Maatschappij haar doel
tracht te bereiken, zijn hoofdzakelijk de volgendeHet
vestigen van vaste commissien van raadgevinghet
uitloven van premiënhet houden van tentoonstellingen
bijeenkomsten of congressen het bevorderen van
voordrachten het ondersteunen van onderwijshet
uitgeveu en verspreiden van geschriften; het uitschrijven
van prijsvragen het ondersteunen van proeven het
erkennen van de verdiensten van werklieden en het
verbeteren van hun toestand het richten van verzoe
ken en vertoogen tot de plaatselijke of gewestelijke
regeeriug en besturen, of wel tot de Hooge Begeering
en de Volksvertegenwoordiging.
Tot het geven van alle verlangde inlichtingen heb
ben zich persoonlijk bereid verklaard de leden van het
comité, zijnde de volgende heeren J. H. Krelage,
Voorz. te Haarlem, Dr. D. J. Coster, onder-voorz. te
Amsterdam, Mr. D. A. Koenen,secretaris-penning
meester, Weteringschans, BBd 159 te Amsterdam, C.
Glijm te Utrecht, K. J. W. Ottolander te Boskoop,
Joh. van Zoest te Arnhem en F. C. B. W. Michell
te 's Gravenhage.
Met het begin dezer maand heeft de president der
Vereenigde Staten, Ulysses Sydney Grant, andermaal
zijn gewichtig ambt, waartoe hij onlaugs-herkozen was,
plechtig aanvaard. Hij heeft den 4den Maart de bood
schap geteekend die wij wel zijn troonrede mogen noemen.
De omstandigheden zijn nu voor den heer Grant in
menig opzicht anders dan zij waren toen hij, vier
jaren geleden, zijn eerste boodschap mededeelde. Toen
was hij de man die den grooten burgeroorlog had be
sloten met de geheele onderwerping van 'tZuiden.
Het land bloedde uit vele wondenhet Zuiden was
onderworpen; de trotsche planters met hun bruisend,
half Spaansch half Engelsch bloed waren getemd, niet
verzoend met 'tNoorden; zij zijn dit nog niet. De
onophoudelijke woelingen, vooral te Nieuw-Orleans,
duiden genoegzaam aan dat de soldaten der Unie daar
nog niet kunnen worden gemist, al sprak ook de
president onlangs de meening uit, dat de bezettings
troepen langzamerhand uit het Zuiden konden worden
teruggetrokken. De financiën waren in zeer ontredderden
staat en hiervan was de burgeroorlog niet alléén de
schuld. Er was in de hoogste ambtenaarskringen dei-
Unie een corruptie ingedrongen, die na den vrede eer
nog verergerde dan afnam. Het is niet te ontkennen
dat hierin eenige verandering gekomen is. Het is
evenwel niet uitgemaakt of deze verbetering niet veel
meer aan den drang der publieke opinie moet toege
schreven worden dan aan het initiatief van Grant.
Indien de groote Unie door natuurlijke, edoch slechts
tijdelijke oorzaken niet ruime bronnen van inkomsten
had, die andere staten missen; indien ook 'tgouver
nement van Washington zijn wegens den oorlog ver
scherpt stelsel van inkomende rechten als bron van
inkomsten niet had blijven exploiteeren, zou er dan
nu op zooveel verbetering in den staat der fin ancien
kunnen geroemd worden? 31Is een twijfelachtige lof
die om deze zaak aan 'tafgeloopen eerste president
schap van Grant wordt toegezwaaid. Nochtans de
Augias-stal was zoo onrein dat we 'tden president niet
willen in rekening brengen dat er niet veel meer door
hem is verricht. Wij zijn geneigd hem onder de weinigen
te tellen die niet door de straks bedoelde coruptie zijn
aangestoken geweest en des te moeilijker was zijn
laak, des te zwaarder zijn strijd.
Zijn boodschap van den 4den Maart slaat ons
echter in het geheel niet aan. Zij mist geheel den
echt-Amerikaansche stempelzij ademt niet dien geest
van struggle for doing die we zoo vaak in de Ame-
rikaansche staatslieden bewonderden; zij mist te cene-
male dat nuchteren eenvoudige, dat 'naïef degelijke
dat menigmaal zelfs den meest ouwerwetschen conser
vatief van Europa bewondering afperste voor die
Amerikaansche model-republikeinen.
De boodschap van Grant is een stuk uit proza en
poczie bestaande en dat proza is verdacht en die
poëzie is bombast.
Een hard oordeel. We zullen het staven door een
kort overzicht van de boodschap te geven
z/De president koestert de vaste overtuiging dat
de beschaafde wereld voorwaarts streeft in de richting
der [republiek, en dat de groote Amerikaansche republiek
bestemd is, om haar tot leidend gesternte te dienen."
Wij hebben vrede met die overtuiging wat 'teerste
gedeelte betreft. Zij is een onderstelling, die zich
even goed laat verdedigen als deze anderedat de
beschaving voorwaarts streeft in de richting eener
volmaakte theocratie. Dat echter de groote Ameri
kaansche Unie zou bestemd zijn de wereld tot leidend
gesternte op dien weg tot de wereld-republiek te
dienen, wordt door veel feiten weersproken. In de
eerste plaats hebben de grootste Amerikaansche
staatslieden nooit deze pretentie uitgesproken of ge
kend; dat de Unie zich in 'thaspelwerk der oud-
Europeesche politiek heeft gestoken, er steeds meer in
verward raakt en zich daardoor steeds meer compro
mitteert is een uitvloeisel van de ontaarding der oor
spronkelijke zuivere en zelfstandige Amerikaansche
staatkunde. Wien is het, om eens iets te noemen,
onbekend dat de staatslieden der Unie veel meer
sympathiseeren, althans veel meer knoeien met Duitsch-
land en Busland dan met de republieken Frankrijk en
Italië. Waar blijft, als 'ter op aankomt, de sympathie
voor de ideale republiek?
Neen, de toekomst zal, als we ons in de verschijn
selen niet bedriegen, als we analogie in den gang dei-
geschiedenis van 't verledene met die der toekomst mogen
aannemen, en als we aan de wereld nog eenige
eeuwen levens toedenken, geheel andere zaken te zien
geven.
Wij zijn de eerste niet die een uiteenspatten der
thaus zoo fiere en ijdele Unie en hare verdeeling in
onderscheidene, naijverige, elkander vijandige monarchiën
als vroeg of laat zeker verwachten. Daartoe zijn alle
gegevens voorhanden geografische afscheidingen, ver
schil van godsdienst, zeden, ontwikkeling en afkomst
der onderscheidene bestanddeelen die nog in een
in confnze vermenging de bevolking uitmaken, doch
welke bestanddeelen zich onmiskenbaar steeds meer
groepeeren tot zeer onderscheiden stukken. Beeds voor
eenige jaren werd de overtuiging van vele Amerikanen
gehoord dat b. v. het Duitsche element zich wel niet
meer geheel in de nieuwe Amerikaansche nationaliteit
zal oplossen. Het lersche zal dit evenmin, en het
Zuiden zou wel oogenblikkelijk elke gelegenheid aan
grijpen willen om zich, //vrij te vechten" van de An
glicanen en Germanen van het Noorden.
z/Een uitbreiding van grondgebied op het vaste
land van Amerika zou echter hieromtrent kan
Grant de meest geruststellende verzekeringen geven -
geen vermeerdering van militaire krachten noodzakelijk
maken, integendeel: de vermidering van het bonds-
leger zou hierdoor gemakkelijker worden gemaakt."
Ziedaar een groote ketterij. Zal Engeland dan Ca
nada zoo maar zonder een schot te doen aan de
heeren van Washington afstaanZal Mexico, aange
nomen dat 'toverweldigd kan worden, niet voortdurend
een militaire bezetting noodig hebben, daar 'tanders
niet te behouden is? ZalMaar is 't niet on
zinnig; de mogelijkheid eener uitbreiding van grond
gebied, die alleen ten koste vati een machtigen of
van een onverbeterlijk hardnekkigen nabuur te ver
krijgen is, te onderstellen zonder een proces der wa
penen! De aanvoering dier mogelijkheid reeds i6 niets
anders dan een vingerwijzing voor een aanstaande
vermeerdering der militaire macht van de Unie, die
Grant nu al vast, als een vergulde pil te slikken geeft.
Wij zien in deze paragraaf van de boodschap niets
anders dan een proefballon die de oud-generaal Grant
oplaat om eens te hooren wat Europa zal zeggen.
Verder bevat de boodschap nog de navolgende ge
wichtige toezegging //opheffing van de ongelijkheid
van rechten, die nog bestaat tussehen de Amerikaansche
burgers en de geëmancipeerde slaven." Derhalve toe
kenning van het stemrecht aan de negers. Trekt
Grant dus zijn soldaten uit 'tZuiden terug dan geeft
hij dit Zuiden daarentegen prijs aan 'toverwicht der
stemgerechtigde negers; niet meer door soldaten be
dwongen, zal dan 'tZuiden //genegerd" worden.
De overige punten der boodschap zijn ordinair,
men vindt ze zoo in elke troonredec
