uitenlani
Gemengde Berichten.
Duitschland.
Sedert eenige dagen levert de Köln. Zeitung artikelen
over de vraag welke der verschillende politieke partijen
in Rruissen het meest recht hebben om aan het hoofd
te staan van 's lands zaken. Natuurlijk komen daarbij
vooral in aanmerking de liberale en de conservatieve
of zoogenaamde Kreuz-Zeitung-partij. Enkele mede-
deelingen uit deze artikelen doen we, omdat de stand
der partijen bijna overal vrij wel dezelfde is en men
nergens te vergeefs zal zoeken naar de menners, ie
sympathie koesteren voor de Kreuz-Zeilung c- s-
schrijver wijst er op, dat zoo ooit aan eenige pai ij
gunstige gelegenheid is geboden ooi bewijs te geven
van de haar inwonende kracht het niet aan de con
servatieve partij is. Toen zij vaa woe. p ^e011
van 1 SI-S de regceriug aanvaardde betwistte bijna
niemand haar het gezag. Zij genoot het volle ver
trouwen des konings. Zij kon beschikken over een
administratie-personeel, dat nergens zijnsgelijke had.
Het laud had te veel geloden dan dat men eenige
lust zou gehad hebben om nu reeds een nieuwen
veldtocht te openen voor de beginselen, die slechts
eenige oogenblikkcn hadden gezegevierd. Het ministerie
kon dan ook op eene gesloten meerderheid in het huis
der afgevaardigden rekenen. De linanti.cn waren in
goeden staat. Zelfs in de verte dacht men nog niet
aan de regeling van die groote en raoeielijke kwesties,
die in onze dagen aan de orde van den dag zijn.
Wanneer eene partij'onder zulke omstandigheden niet
in staat is het vaderland tot den hoogsten trap van
bloei tc brengen, dan is zij eo ipso geoordeeld. En
wat is er gebeurd Deze partij heen, al hare sympathie
geschonken aan eene //verliezende en verloren zaak."
ïa den Krim-oorlog vertegenwoordigde zij en verdedigde
zij de belangen van het Russische despotismein den
Italiaanseheu oorlog handhaafde zij het recht der
dynastiëu tegenover het recht van een volk om in
aaneensluiting kracht te zoekenin -'.en Amerikaanschen
oorlog verdedigde zij de slavernij, altijd in de hoop,
dat op deze wijze de republiek zou ineenstorten en
op hare puinhoopen een nieuw keizer- of koninkrijk
zou kunnen worden opgericht. In Mexico profeteerde
zij de komst van eene nieuwe sera bij de stichting
van het keizerrijk, zonder vragen of wel de geheele
oorlog tegen Mexico een misdaad was. In Frankrijk
verdedigde zij na het sluiten van den vrede de woe
lingen van de legitimisten en zelfs, wanneer dat zoo
te pas kwam der Bonaparfcisfcen, in Oostenrijk ijverde
zij voor de mannen van het Concordaat. En wat is
er geworden van wat deze partij lief had P De éénheid
van Italië is een feit en de vorsten uit het huis van
Bourbon hebben evenmin hunne taak als rooverhoofd-
lieden, als vroeger die van koningen bij de gratie Gods
met eenigen goeden uitslag kunnen vervullen. En
hoe langzaam ook het Italiaansche volk zich herstelle
van den clericalen druk, waaronder het jaren lang
heeft gezucht, toch heeft liet in den korten tijd van
zijn ontstaan kracht genoeg gekregen om ook voor
Pruisen reeds een zeer gewenschte bondgenoot te zijn,
zooals het dat was <n den strijd tegen Oostenrijk, den
staat met wien de Kreuz-Zeitung ons door dik en dnn
wilde doen gaan. De groote Araerikaansche oorlog
heeft al hare wenschen en verwachtingen teleurgesteld,
in Mexico werd het keizerrijk kort na zijne geboorte
begraven en Duitschlaud behoorde onder de landen,
die het eerst de betrekkingen weer aanknoopten met
den rechtmatigen president Juarez. In Frankrijk
maken de beschermelingen der Kreuz-Zeitung zich
belachelijk, in Spanje zijn de Carlisten er al niet veel
beter aan toe als de legitimisten in Frankrijk en de
eenigste zege, die deze partij in Europa behalen kon
was de verwerping der bondsconstitnde in Zwitserland,
die zij voornamelijk te danken had aan hare meest
gehate vijanden de radicalen en de Jezuïten.
Inderdaad de geschiedenis is een streng rechter.
Posen. Dat het der regeeriug met haren strijd
tegen de Jezuïten ernst blijft, blijkt uit het volgende
berichtGisteren werd in de kerk der Jezuïten al
hier het feest ter eere van Ignatius van Loyola met
buitengewone pracht gevierd. De bevolking der stad
zoowei als der oiniiggenue partijen nam in grooten
getale daaraan deel. Heden vroeg "in den mor°-en be
gaf zich de betrokken autoriteit naar het klooster om,
op grond van de wet tot wering der Jezuïten, aan
den prior aantekondigen, dat de Jezmten-con°re°-atie
van nu af aan was opgeheven en dat het den volge
lingen van Loyola van nu voortaan verboden zou
wezen zich rnct kerkelijke of onderwijszaken te be
moeien. De kloosterkerk werd daarop gesloten en de
sleutel meegenomen. De bewouers van het klooster
moeten binnen een' bepaalden termijn eene andere
woonplaats kiezen. De tijding van deze gebeurtenissen
verspreidde zich met bliksemsnelheid door de stad
maar de oproerige bewegingen, waarvoor men gevreesd
had, bleven achterwege.
Frankrijk.
maar daarom niet minder gewichtio-
.1 - balans der politiek des heeren Thiers)
die zoo gaarne goede vrienden wil blijven met de
rechter- en met de linkerzijde, eene politiek op
welke wii reeds dikwijls de aandacht onzer lezers
vmtieden vinden we in 't geen dezer dagen gebeurd
is De ra'ad van Yillefranche had een adres van dank-
<e"°" in0, aan den president gezonden voorde bescherming,
dic° hij aan de republiek had verleend, maar was
tevens verder gegaan en had den wensch uitgedrukt,
dat nu ook verschillende hervormingen zouden worden
ino-evoerd, zooals leerplichtigheid o. a. die allen te
samen zoo wat op het programma der radicale partij
stonden, niet te vergeten de ontbinding der Nationale
Vergadering. De heer Barthelemy de St. Hilaire, de
particuliere secretaris van den heer Thiers, eeu zuiver
republiekein zond aan den raad een accusé van den
goeden ontvangst en schreef eigenhandig er onder dat
de president de Hh. bedankte voor hunne goede
wenschen. De republiekeinsche partij schreeuwde tri-
umf de rechterzijde daarentegen was woedend. Haar
achterdocht was gaande gemaakt, dat nu toch mis
schien de ontbinding zou doorgaan. Hare organen
riepen den heer St. Hilaire d. i. den heer Thiers ter
verantwoording. In het Journal OHiciei verscheen
daarop eene nota, waarin werd medegedeeld, dat wan
neer de heer St. Hilaire het adres van Villefranclie
nauwkeurig had gelezen, hij waarschijnlijk anders zou
geschreven hebben en eene ernstige terechtwijzing zou
hebben gezonden aan den raad, die zich bemoeide
met dingen die hem niet aangingen. De rechterzijde
was ten toppunt van vreugde en natuurlijk nu de
linker woedend. Maar ook nu is er uitkomst. Officieus
deelt de heer Thiers mede, dat de verantwoordelijkheid
van deze nota geheel komt voor rekening van den
secretaris-generaal van het presidentschap of van de
redacteur van het Journal Officie! en dat zij dus
eigenlijk van geene beteekenis is. En zoo weet nie
mand meer of hij in de president zijn' vriend of ziju'
vijand moet zien en zet deze zijne plannen door,
steunende nu op dezen dan weder op de andere partij.
Intiisschen gaan de republiekeinsche bladen voort het
publiek te bewerken om het gunstig te stemmeu voor
eene ontbinding der Nationale Vergadering. Altijd
uitgaande van het beginsel, dat het nu nog geen tijd
is voor zulk eene ontbinding, bespreken zij toch de
meerdere of mindere wenschelijkheid en noodzakelijk
heid en weten menigeen te overtuigen, dat het heel
jammer is dat het geschikte oogeublik nog maar niet
daar is. Of dat niet misschien heel spoedig komen zal
Engeland.
Zeer belangrijk was de discussiedie in de ver
gadering van 3 Aug. in het Lagerhuis plaats had.
De heer Monk opperde namelijk bij 't artikel diplo
matien de vraag of de missie aan het pauselijk hof
wettig was, daar hij anders zou voorstellen de gansche
som te laten vervallen. In de Engelsche wet komt
.namelijk een artikel voor waarin //gemeenschap met
den paus" streng verboden wordt. De Morney ge
neral antwoordde echter, dat deze .//gemeenschap"
welke verboden was, van godsdienstigen niet van poli-
tieken aard was, en dat er daarom tegen de wettigheid
der missie niets kon worden aangevoerd. Daarop was het
treurige thema van de veepest weer aan de orde. De
heer Barttelot vroeg de regeering, wat zij gedaan had
en deed om de verspreiding der epidemie tegentegaan.
De vice-president van den geheimen raad gaf het
volgende antwoord ik kan niet anders doen dan de
medédeeling herhalen; die ik reeds vroeger aan het
huis gegeven heb. In de britsche havens zijn zeven
scheepsladingen binnengekomen met vee dat door
runderpest was aangetastvier dezer ladingen kwa
men uit Kroonstad, twee in Deptford, één in Zeith
en één in Hartlepod. De drie andere ladingen kwa
men uit Hamburg. Er zijn stappen gedaan om den
invoer van Russisch vee te verhinderen maar de re
geering meende dat het verbod van invoer van Dnitsch
vee eene te gevaarlijke zaak was, daar de vleesch-
voorraad in het geheele land niet alleen maar bovenal
in Londen zeer zou verminderen. Toen men evenwel
tot de overtuiging was gekomen, dat de veepest in
Hamburg heerschte, hoewel de Dnitsche autoriteit
het bepaald ontkende, had de regeering oogenblikke-
lijk het verlof om vee iutevoeren uit Heemsch Hol-
stein ingetrokken. Bovendien is er bepaald dat al
het vee, 't welk uit Duitschlaud wordt aangevoerd,
oogenblikkolijk bij de ontscheping moet worden ge
slacht. Mijn departement, zeide de minister voorts,
staat als tusschen twee vuren. Aan den eenen kaut
verlangt men de meest strenge maatregelen, aan den
anderen kant beweert men dat de hooge vleeschprij
zen er het onmiddellijk gevolg van zullen zijn. Ik
geloof uiet dat dit laatste in alle opzichten juist is,
maar dit weet ik wel, dat wanneer de regeering zich
aan dusdanige klachten had gestoord, niemand eenige
reden zou kunnen opgeven, waarom de veepest zich
niet over gansch Engeland zou uitbreiden. De ziekte
heeft zeven dagen noodig om tot hare hoogste ont
wikkeling te komen de mogelijkheid bestoud dus, dat
vee uit Hamburg aangevoerd, in schijn gezond, maar
werkelijk reeds door de runderpest aangetast was.
Londen. Omtrent de strike van de timmerlieden meldt
men het volgende. Het aantal werklieden, die den arbeid
hebben gestaakt bedraagt nu 1000, terwijl 400 werk
hebben gevonden in de provinciën en eenigen ook
naar het vijandelijk kamp zijn overgeloopen. Ieder
arbeider ontvangt tegenwoordig uit de kas der onder
linge vereeniging 12 shilling, 't welk op den duur
niet voldoende is. Het comité beraadslaagt echter
tegenwoordig over een geheel nieuw plan. De arbei
ders zullen den strike blijven voortzetten tegen vijf
of zes van de grootste firmas, die de grootste contraeten
gesloten hebben en dus 't minst in staat zijn de strike
uittehouden. De anderen zullen den arbeid hervatten
en wekelijks eene som storten in de kas der vereeni
ging waardoor de werkstakers in de gelegenheid zullen
zijn om, daar zij grootere toelage ontvangen, langeren
tijd bun verzet vol te houden, 'tïs evenwel twijfelachtig
of het comité vermetel genoeg zal zijn dit gewaagde
spel te spelen.
Italië.
Het resultaat der roraeinsche verkiezingen is lieden
bekend. De uitslag is geheel in overstemming met
hetgeen men meende te mogen verwachtten. Niette
genstaande de scheiding tusschen de liberale en demo-
kratische partij, die niet bijgelegd is, is de clericale
partij met groote meerderheid geslagen. Er zijn uit
gebracht ongeveer 8300 stemmeu. De eerste candidaat
der liberale lijst kreeg 4672 stemmen - de clericale
candidaat, die nog het meest deelde in de gunst van
het publiek kreeg slechts 1599. Dit is des te opmer-
kelijkelijker, omdat onder deze 1600 ook nog gerekend
moeten worden 700 stemmen, die door de geavauceerde
partij zijn uitgebracht. Een even volledige overwinning
hebben cle riberalen behaald bij de proviuciale ver
kiezingen. Ook daar was de verhouding tusschen
clericalen en liberalen ongeveer dezelfde. De rust is
in Rome geen oogeublik gestoord. Des avonds was de
stad met vlaggen versierd en verlicht. Opmerkelijk is
een artikel dezer dagen in de Dore della Versta ver
schenen, welks schrijver den minister Lanza verant
woordelijk stelt voor al het kwaad der katholieken in
den laatsten tijd aangedaan en ronduit verklaart dat
'tvan nu af aan een strijd zal zijn'op leven en dood,
een strijd waarin de dood voor Lanza zal zijn. 'tls
nu zoover gekomen, zegt het clericale orgaan, dat
wij op den troon of terug in de katakomben van Rome
moeten, 't Schijnt dat de heeren van 'tVaticaan dan
hunne toevlucht zulleii moeten zoeken onder den grond.
Spanj e.
Omtrent de reis van den koning komen uit Madrid
de meest gunstige berichten. Overal, maar bovenal te
St. Sebastiaan schijnt hij 't voorwerp te zijn van aller
hulde. Uit alle omliggende dorpen komen deputaties
aan om hem geluk te wenschen met zijne redding. Dc
koning heeft eene revue gehouden over de troepen
die even opgewonden waren als 't groote publiek.
De Imparcial geeft eenige berichten over den op
stand op Cuba, die nog maar altijd niet geëindigd
schijnt te zijn. Hoeveel dit eiland reeds aan het moeder
land heeft gekost blijkt uit de volgende opgave13,600
opstandelingen zijn gedood 43,500 zijn gevangen ge
nomen en 69,640 hebben zich onderworpen. Zeker wel
een bewijs dat de opstand veel grooter uitgebreidheid heeft
verkregeu dan men eerst meende te kunnen toegeven.
Jules Favre zou dezer dagen in Versailles pleiten. Bij de
opening der zitting verklaarde de president, dat een der
gezworenen, in zijn eigen naam en in dien van verscheidene
anderen, hem geschreven had, dat zij niet als jury in deze
zaak konden zitten, daar hun haat jegens Jules Favre zoo
groot was, dat zij vreesden dezen op de aangeklaagden te
zullen overbrengen. De president verdaagde de vergadering,
daar men aannemen moest, dat de jury niet onpartijdig
was. Twee leeken-monnikken zijn dezer dagen, bijna op
hetzelfde uur, in het hotel der invaliden te Parijs gestorven.
De een was 76, de ander 80 jaar. Een leek-monnik is de
naam, welken men aan invaliden geeft, die zóó verminkt
zijn dat zij de hulp van anderen behoeven. Men noemt hen
leeken-monniken, omdat zij hun tijd in volkomen ledigheid
doorbrengen. Van zoodanige ongelukkigen telt het'gesticht
er 63. Deze menschen moeten zeiven de personen betalen,
die hen behulpzaam zijn, waarvoor zij eene bepaalde som
ontvangensommigen 6, andere 4, nog anderen 2 francs
'smaands. De hulp wordt dus niet zwaar betaald: 15, 10
of 5 cents daags. Toch is het baantje zeer gezocht. De
twee invaliden, die nu gestorven zijn, hadden te zamen
slechts één been en geen handen. In het Roththal bij
Bern heeft een treurig voorval plaats gehad. Twee toeristen,
de heeren Merz en von Allmen en hun gids Bischoff, zijn
door eene lawine overvallen. Sedert eenige dagen waren
zij vermist, zoodat een ontdekkingstocht van Lauterbrunnen
uit werd voorbereid24 gidsen en een aantal dalbewoners
trokken in een vreeselijk onweder uit om te zoeken, en
vonden werkelijk zoowel Merz als het lijk van von Allmen.
Laatstgenoemde schijnt door de lawine met groote snelhar
in eene diepte te zijn geworpen; hem moet boveptfrn een
steen hebben getroffen, want aan zijn voorhof was eene
gapende wonde; verscheidenesteenenbedekfn'zjiu lichaam
waaruit men opmaakt dat de ongeluk^ eenige dagen
onder de sneeuw heeft doorgebracht, zcja^0-tot de sneeuw
reeds was gesmolten en slechts de. nc® achterbleven.
Met merz is een wonder geschiedv in pet midden,
der beide overigen, door een touw Jü „„bondon; de
sneeuwval trof hen te gelijk, h| brak C11 00k hij
gevoelde dat hij werd medegeslee^ eUe vaart. Toch
