No. 5.
WOENSDAG 17 J AM AKI
1872.
BERICHT!
Bi)tenia ndsch Overzicht.
BINNENLAND.
Verschijnt op WOENSDAG en ZATERDAG
p R ij S~d er ADVERTRN T1N.
10 Cents per Regel. De Inzending kan geschieden uiterlijk tot
Dinsdag en Vrijdag morgen 11 ure.
abonnemekïs-pr ij s.
Per drie maanden f 1,— Franco per Post f i,-~.
Het Telegraafkantoor is geopenddagelijks
Van 8 u. 's voormidd. tot 9 u. 's namidd. Op Zondag Van
89 's voorm.van 13 en van 79 u. 's namidd.
Het Postkantoor is geopend met uitzondering van Zon- en Feestdagen
Van des voormiddags van 812 uur.
namiddags 25
avonds 710
Des Zondags vau 9-12 vm. 24, 77,30 en van. 9,3010 nam.
Voor het deponeeren en uitbetalen der geldartikelen van 912 voorm. en van 35 mjj.
Op Zon- en Feestdagen worden postwissels afgegeven van 9 u. 's morg. tot 12 u. 's midd.
ADVEBTENTIËN waarvan de plaatsing driemaal
L'orclt opgegevenworden, slechts tweemaa l in
\eksrihig. nehraM, Aanbiedingen van Dienstboden
'io cfibts per Advertentie. Geboorte-Huwe
lijks- en Doodberichten van l6 regels 30 ets»
De Uitgevers.
fcforma'l
Duöhel
lontron
Naar aanleiding van den dood van een' zekeren heer
Dönniges schrijft het Beiersche //Vaterland" daar
jdj gelooven in èene goddelijke rechtvaardigheid en er
Irliets onreins," met name dus geen vrijmetselaar of
[ets van dat soort kap. ingaan in den heroei, zoo zijn
iij overtuigddat deze heer v. Dönniges zonder
Ivijfei door den duivel gehaald is. Wij keuren de?"
nöelwijze van deu duivel volkomen goed en wenschteu
aar dat hij wat vlugger doorwerkte, //Er blijven
j tijd nog genoeg over" zei de koning van Pruissen -
[ji gehaald te worden namelijk.''"
In Frankrijk schijnt de curie van oordeel dat de
luivei nies voornemens is heel spoedig den wensch
fan het//Vaterland" te vervullen en dat er heel wat
ladere middelen noodig zijn om met vrijmetselaars
beralen en dergelijke klaar te komendie den neer
Jules Simons teunen in zijne pogingen om het onderwijs
lit zijn staat van verval op te heffen die ook de taak
den Fra.Rsch.man te leeren lezenschrijven en
kenen en hem zoo mogelijk ook nog andere kun-
gheden te bezorgen opgedragen wenschen te zien aan
lens^hen, die 't- bewijs hebben geleverd dun zij voor kunne
•herekond zijn - ander bewijs en degelijker dan de ton-
r en de pij De kardinaal de Bonnechose de man
fie een Tw-wffCido dat de lagere geestelijkheid van zijn
usr.c: ge'i'V /es ar.n een regiment, soldaten, dat
rheerde or ijn bevelheeft bevel gegeven om
|;:r tukken. Uij zelf heeft zich aan't hoofd geplaatst
zijn regiment - de overige bisschoppen zijn
•xieelu ter plaatse waar het regiment een officier
heeft. Keeds knallen de tirailleursschoten -
1-i.esten leger, het ohderwijsonfcwerpdie nu eens
duidelijk zullen maken wat de regeering te
Dm heeft.
Vve deelen uit deze protesten eenige citaten mee,
ludai daaruit duidelijk blijkt in welke verhouding de
pk in 'Fvaukrijk zich tot den staat geplaatst wenscht
t /ven pi. het blijkt dat achter ö:t verzet tegen de
i jiiWc schoolwet ook nog een ander politiek doel
pb.-nge-n is. //Meer dan ooit", roept de aartsbisschop
- B'mrges, die tegelijkertijd bij wijze van dreigement
kjppen geeft, dat de geheele beweging door het
j.tau op touw is gezet-//meer dan ooit hangt het
d maatschappij en dei kerk voor bet grootste
deeltc af 'v«n hot onderwij? j door hetonderwijs
iTi </o vijanden der maatschappelijke orde -eii der
Irk hun praktisch, atheïsme invoeren. Op dit veld
|Qeten_Tyij den strijd aanvaarden". Duidelijker kan
1 met. ^ij die acte van bekwaamheid eischen van
|-' onderwijzer voor zij hem dejeimieren toeverti ,\u..eu,
:;vV,;; vèrpnóht ■■■<}-■ enz. de mamien
'proef met dc republiek eerlijk willen nemen'
{■zijn vijanden der maatschappelijke ordc.} commune-
f internationale radicalen m radicale internaü-
Wie zal ons redden De kerk rz: het ultra-
Intanisme. Geef haar het onderwijs - waarvan
lenwoordig alles afhangt - in handen en de
schappelijke orde is gered. Zonderling! Eu de
liimine verhief juist hare vlammenbanier, nadat de
gelijkheid jaren achtereen het onderwijs in handen
I gehad! En de Internationale zij reeruteert zich
It daar, waar het ultramontanisme ach! zoo lancr
scepter zwaaide!
evering8
bisschpp van Verviers schrijft „de woede
jnnede de vijanden der kerk bezield zijn om den
wns^ uit sluiten van het ouderwijs toont ens
r op 'i oogenblik het gevaar dreigt en waar wij
U;liyal hebben te doen. Nooit is Frankrijk in
rieiijkèr toestand geweest. Tc midden van al de
felukken die ons als Christenen en als Franschen
Strotten hebben blijft ons voor de toekomst maai
pnen geven om zich zeiven te verloochenen'en de
Tire liefde voor het vaderland in zijne ziel kunnen
areu Zonderling al weer Heeft het vroegere
leerwijs der geestelijkheid dan niet kunnen opleiden
F v die soiled? deugden r Dat is toch om wanhopend
te worden De ongelukken die de Franschen als
Franschen getroffenhebben zijn 't gevolg van - ja
van gebrek aan grondig Christelijk onderwijs. "Maar
in 's hemels naam, waarom heeft de eerwaarde kardi
naal de Bonnechose zijn //regiment" dan maar niet
bevolen om de schoolplak vaster in de hand te nemen
zich een nieuw soort onderwijs aan te schaffen dat
wel soliede deugden kweekt en vaderlandsliefde wekt.
Of nog lieverwaarom heeft hij bij //zijn regiment"
maar niet een' anderen geest.ingevoerd bij wijze van
nieuwen patroontasch.
Hooren wij nog den bisschop van Aix //de nieuwe
wet is klaarblijkelijk het werk der vreeselijke onrier-
wijsiigue, die luide verklaart, dat zij bij alle volkeren door
het onderwijs wil voorbereiden de vrijheid des gewetens!
Als zulke gevaren den godsdienst bedreigen enz,"
R'abemus confitenten Dat is het groote gevaar, 't welk
dreigt - gewetensvrijheid. Maatschappelijke orde -
vaderlandsliefde - soliede deugden - altemaal woorden
om te maskeren den Vaticaanschen toeleg: gewetens
vrijheid tegentegaan d. w. z. in positieven vorm
.uitgedrukt: gewetensdwang in te voeren. Frankrijk is
dezen bisschop dank schuldig voor deze vrijmoedige
verklaring. Het weet nu, wanneer onder de besoherming
van deze zelfde lieeren overal comites worden gevormd,
die //gericht- zijn tegen demagogie en wier gemeen
schappelijk doel is de herstelling van de monarchie
van den graaf van Chambordwat zij van deze
clericaal-iegitimistische protesten^kanonade te denken
heeft - Frankrijk weet nu wat zijn lot zal zijn als
het zich eenmaal heeft geworpen in de armen van
deze redders der maatschappij. Erg belust op zulk
■eene rustplaats, schijnt men evenwel nog niet te wezen,
zooals blijkt uit de verkiezingen van 17 nieuwe afge
vaardigdenvan welke 11 behooreu tot de republi-
keinsche4- tot de monarchale, 2 tot de Bonnpartis-
tische partij. Zou de beer Buisson die dezer dagen
meende, dat in het besluit door de nationale vergadering
instinctmatig genomen om niet in Parijs maar in
Versailles te vergaderen, den vinger Gods zag en daarom
ook den terugkeer naar Parijs afriedzou hij ook in
deze verkiezing den vinger Gods zien. Twijfel is
geoorloofd.
In den Eizas tracht de geestelijkheid tegenover
Duitschland dezelfde rol te spelen die hare leden in
Frankrijk tegen Thiers in praktijk brengen. De bis
schop van Straatsburg Riis heeft den keizer een adres
overhandigd, onderteekend door 800 geestelijken, waarin
o. a. verlangd wordt, dat de Jezuïten volkomen vrij
zullen zijn in al hunne bewegingen en de broeders
en zusters der verschillende geestelijke orden op de
scholen zullen worden toegelaten. Een correspondent
maakt de opmerkingdat de bisschop zijn adres
gerust 'thuis had kunnen laten, omdat de Duitsche
keizer volstrekt niet van plan zijne Elzassers zoo stief
moederlijk te behandelen.
Langzamerhand komen ook de diplomaten weer op
den voorgrond. Na lang wachten was eindelijk de
heer v. Arnim in staat zijne geloofsbrieven aan den
president der republiek overtegeven, waarin menschen
die gewoon rijn uit niets*-' iets te maken het bewijs
zien, dat nog nooit de verhouding tusschen Frankrijk
en Pruissen zoo goed is geweest als thans. Evenzoo
zien Pmissische clairvoyants in de plechtige ontfangst
van deu Pr.uissischen ambassadeur te Petersburg- het
bewijs, dat-de - vriendschapsbanden, waardoor Rusland
en Pruissen verbonden zijn nu wel onverbreekbaar
moeien wezen. Trouwens men lieeft er een zeker be
lang bij dergelijke zaken niet onopgemerkt te laten
voorbijgaan, nu in Frankrijk, dat nog altijd rekent op
de rancune tusschen Pruissen en Oostenrijk, een nieuw
soort geschiedschrijvers is opgestaandie bewijzen
kunnen, dat de rampen die Oostenrijk hebben getroffen
moeten worden geweten aan Pruissen en dat Oosten
rijks heil alleen maar gezocht kan worden in eene
Russisch-Obstenrijksche alliantie. En dan zou Frank
rijk der Dritte sein im heiligen Bunde. Een goed
vooruitzicht tegen den tijd dat liet laatste milliard zal
moeten worden betaald. De- hemel beware ons voor
allianties 1
-— Daily News bevat een lang verslag over leeuwen
temmers en vertooningen met en van leeuwen in En
geland, geschreven door een der leeuwenkoningen, thans
een oud man, 'd.oeh die, zoo als hij bericht, reeds grijze
haren had toen hij jong was. tengevolge van den angst
die hem telkens bekroop wanneer hij het hok moest
binnentreden. Ook hij gebruikte sterken drank toen
hij eenmaal gewond was geworden om den moed niet
te verliezen. "Volgens genoemd bericht zijn er thans
ongeveer vijftig lee'-.,en, meestal Indisch ras, in Enge
land, doch zee»- reinig oude. I)e leeuw wordt aangemerkt
als het krachtigst, wanneer hij tien jaren bereikt heeft.
Do berichtgever meldt, dat hij leeuwen, die uit het
woud waren aangevoerd, veel gemakkelijker kon leeren
dan de inlands geborenen en merkt aan, dat de aan
houdende vertooning in een hokwaarvoor zoo veel
menschen staanden invloed dien de menschelijke blik
anders uitoefent, zeer vermindert. Hij stelt als zeker,
dat Massarti zich te veel waagde, door niet te bedenken,
dat leeuwen zich tegenwoordig in een ongunstig tijdperk
bevinden.
Van Von Amburgh, die zoo bekend en befaamd was,
doordien hij zijn hoofd in den muil van den leeuw
stak, zegt de schrijver, dat hij dit deed door den kop
van den leeuw met de rechterhand op te heffen en met
de linkerhand het neusgat de onderkaak en de lip te
grijpen, als wanneer het beest veel van de kracht zijner
kaken verliest. Wanneer de leeuw echter een zijner
pooten opheft en zijn klauwen intrektdan is er groot
gevaar en moet de temmer zich niet verroeren als hij
zijn leven lief heeft. Von Amburgh stierf een natuur
lijken dood, doch had een aantal lidteekenen.
Er waren vroeger nog verscheiden leeuwentemmers
in Engeland; die den meesten invloed uitoefende was
Crockett, die voor eenige jaren bij Asbtley zes leeuwen,
welke kuusten moesten verrichten doch losbraken, eeu
man verscheurd hadden en gereed waren op de paarden
te springen, bedwong en in hunne hokken dreef, zonder
iets anders in de hand te hebben dan een teentje.
Crockets moeder reisde op kermissen als reuzinzijnde
6 voet 9 duim lang.
Behalve Crockett bestond er nog een neger, Maccomo,
die een buitengewoon overwicht op wilde dieren bezat.
Geen der leeuwentemmers (Crockett en Maccomo) ge
bruikten sterkendrauk. Laatstgenoemde dronk slechts
koffie en stierf ongeveeer.15 maanden geleden aan de
tering, na onophoudelijk het denkbeeld te hebben ge
koesterd, dat hij op gewelddadige wijze zou omkomen.
Vrouwen zijn insgelijks opgetreden als leeuwentem-
sters. De dochter van een menageriehouderHilton
genaamd, was de eerstezij verscheen onder den naam
van madame Pauline de Verethe Lady of Lyon.
Vervolgens miss Cgampman, nu de vrouw van George
Sangerdaarna trad miss Helen Bright op, doch deze
stierf, toen zij tc Greenwich bij gelegenheid van de
kermis, door een ouden, tijger bij den hals gegrepen
werd, op het oogenblik dat zij zich omkeerde om een
jonger beest kunsten te doen verrichten.
Daarna verbood, de regeering het optreden van
//leeuwen koninginnen" en zij zou, zoo als de schrijver
van den brief te recht aanmerktwel doen ook het
optreden van //leeuwen-koningen" te verbieden iets
dat van meer belang ware dan het verbod van kwink
slagen op de Ministers xn de pantomimes.
De Fransche krijgsraad zal weldra een deserteur
te vonnissen hebben, die vóór en gedurende het beleg
van Parijs, als een echte gauwdief, van de omstandigheden
partij heeft weten te trekken. Charles Dupontver
gulder van beroep, twintig jaar oud, had vrijwillig,
voor zoo lang de oorlog duurde, dienst genomen, bij
het 18de bataillon jagers te voet. Terwijl hij te
Vincennes in garnizoen lag, haalde hij zich tien dagen
politie-zaal op den hals. Door deze straf verbitterd
deserteerde hijhing den linkerarm in eeu draagban
en decoreerde zich met het legioen van eer, de mili
taire medaille en de //medaille des sauveteurs." Ziedaar
zijn gereedschap en hij werkte er behendig mee. Ge-
nrimen tijd had hij een goed en gemakkelijk leventje.
Hij bezocht de koffiehuizen en restauratiënieder wilde
den jongen dapperen gekwetste onthalen en helpen
en hem, die voor het vaderland in den moorddadigen
slag bij Gravelotte zoo ongelukkig geworden was,
goed doen.
Op zekeren dag was de fortuin hem bijzonder gun
stig. Hij wandelde in den //Jardin des plantos," uit
kijkende wien hij het best meende te zullen plukken
en ontmoette een der voornaamste professoren aan die
inrichting verbonden den heer B. Het was juist in
den tijd dat de Parijzenaars gewonden ter verpleging
aan hun huis namen en de lieer B. had er reeds een
onder zijn dak. Doch Dupont boezemde hem door zijn
goed voorkomen, zijn wond, zijn decoratiën, zoo veel
belangstelling in dat hij ook hem uitnoodigde zijn
intrek te zijnen huize te nemen. Dupont bedacht zich
geen oogenblik en bij had er een leven als in Luilekker
land. Het beste was voor den jongen gekwetste niet
te goed hij werd als kind des huizes behandeld en
die geest van welwillendheid deelde zich mede tot
zelfs aan de vrienden van den heer B, die den //held
van Gravelotte" aan zijn huis hadden leeren kennen.
Hij werd overladen met uitnoodigingen; men betwistte
elkander zijn gezelschap. Hij sliep in de kamer en op
het bed van den zoon des heeren B. Zijn beurs werd
getrouw gevuld. Er bleef hem niets te wenschen. Op
zekeren dag'dat hij uitgegaan was en wat veel ver
teerd had bracht hij zijn ridderkruis naar de bank
van leening. Onbeschaamd ging hij ongedecoreerd
weder naar huis. Zijn verzorger merkte het gemis
van het insigne op. Dupont verhaalde dat hij in een
koffiehuis zoo omhelsd was en men zich zoo om hem
verdrongen had dat het ringetje waaraan het "kruis
bevestigd zatgebroken was en hij liet op die wijzij
verloren had. Dat kon de goede professor niet aanzien.
Zijn hartelijkheid voor Dupont ging zoo verdat hij
het ridderkruis van zijn eigen borst nam en het op
den rok van Dupont hechtte. Geruimcn tijd duurde
dat zorgelooze leventje voort. Dupont verhaalde maar
uit en daarna van Gravelotte, van de drie kogels die
hij in den arm had gekregen enz.enz.ging trouw
alle dagen zoo het heettenaar de verbandplaats te
Val-de-GrS.ce en kwam stipt met een inrdioijtifleschja
terug. Niets ontbrak aan het bedrog. Maar - was
de Jardin des plantos" zijn geluk geweestzij werd
ook zijn ongeluk. Een kapitein der jagers ontmoet en
ondervraagt hem. Dupont is dadelijk klaar en snijdt
het verhaal zijner heldendaden te Gravelotte op - zonder
te denken dat hij, helaasjuist een officier van liet
ISe bataillon voor zich had waarbij hij en slechts
een blauwen Maandag te Vincennis gesWan had. De
kapitein luisterde aandachtig, kreeg argwaan en vroeg
hem of hij kapitein X (hier noemde de kapitein zijn
eigen naam) ook gekend had. //Gekendriep Dupont
uit, //nudat zou ik denken Een eerste schavuit
De kapitein gaf den armen gewonde een geweldigen
oorveegrukte hem het ridderkruis van de borst en
liet hem dadelijk voor den oommissaris van politie
brengen. Daar werd alles ontdekt, zijn arm onderzocht
en volkomen gaaf bevonden. De gansche oplichterij
was uit en Dupont zal thans niet slechts als deserteur,
maar bovendien wegens bedriegelijke handelingen en
onwettig dragen, van decoratiën terecht staan.
De geschiedenis van New-York is met een nieuw
schandaal verrijkt. James Fiks jr. de beruchte dB
recteur van deu Erie-spoorwegis zooals reeds per
telegraaf werd gemeldvermoord door zekeren Eduard
Stokes.
Omtrent de aanleiding tot dien moord deelt men
het volgende mede
Fisk had met Stokes twist gekregen ter zake van
een liefdesavontuur met zekere miss Mansfield. Hij
besloot zijn medeminnaar onschadelijk te maken door
hem te laten arresteerener volgde een langdurig en
scandaleus proces, waarin Stokes'werd vrijgesproken,
Zaterdag den öden dezer nu was Stokes als getuigq
geroepen in eene strafzaak tegen Fisk die door miss
Mauslield van laster was beschuldigd Stoke.s maakte
van deze gelegenheid gebruik om zijn hart lucht te
geven hij dreigde o. a. met het openbaar maken van
brieven door Fisk aan zijne bijzit geschreven, waardoor
veel duisters in die Erie-geschiedenis zou worden op
gehelderd. Fisk kocht nu een rechter om die. aan
Stokes het openbaar maken van deze brieven verbood j
bovendien wist hij de jury te bewegen om Stokes te
vervolgen wegens valsche getuigenis iu strafzaken.
Dit laatste deed de woede van Stokes ten top stijgen
Zondag namiddag ontmoette hij Fisk in een corridor
vaii' Grand Central Hotel, en lostte drie pistoolschoten
op hem. Fisk gaf den volgenden morgen den geest
in de armen van Gould en Tweed twee beruchte
zwendelaars met wie hij steeds in nauwe betrekking
had gestaan en die niet van zijn sterfbed waren geweken
uit vrees, dat- eeuig geheim zon worden.verraden.
De moordenaar werd natuurlijk in hechtenis genomen,
en men verwachtdat zijn vernoor meer licht zal
verspreiden ook over het Erie-sehandaai.
Fisk was een echte Yankee die begon als mars
kramer vervolgens bediende werd in eene grutterij
maar daarop zich als makelaar in geld neerzette en
spoedig naam maakte. Bij 't eindigen van den bur
geroorlog in Amerika wist hij zich tot directeur van
den Erie-spoorweg te doen benoemenhij moest zijua
directie met geweld handhaven kocht de rechters om
bouwde een prachtigen schouwburg waarboven zijne
nog prachtiger bureaux werden gevestigd kocht nog
een schouwburgrichtte een stoombootdienst op naar
Bostonbleef fmantieheld maar een schurk iu 't
grootterwijl hij eerlijk was in 't klein. Hij bracht
den Erie-spoorweg bijna ten val en behoorde tot de
groote dieven, die Noord-Amerika en vooral New-York
ten schande strekken. Hij leefde daarbij zeer losbandig,
had onderscheidene meisjes luisterrijk gehuisd en zou
zijn roem weldra hebben overleefd, als'tlaatste drama,
hem niet te juister ure van 't w'ereldtooneel had
gestooten.
Zièrikzee, 16 Januari. Op Maandag 8 Januari
hield de heer T. T. Leupenj leeraar aan de hoogeret
burgerschoolin de vergadering van de maatschappij
