mg
sche
0,000
i\o. 68.
ZATERDAG 26 AUGUSTUS
1871.
1,-
Buitenlandsch Overzicht.
ir.
oo.
so.
RIWEAUWl).
ïi-.
300.
300.
300.
300.
300,
September
halve a
■rd tegen
erzonden.
GH.
DE VOS.
•rcMe.
>L
1871.
itgeloot
50,000
15,000
10,000
10,000
6,000
6,000
7,500
12,000
125,000
7.1 ERIkZEESCIIE tOlRAlT.
Verselipt op WOENSDAG
ZATERDAG
PRIJS der A D VE RTE NT1N.
10 Cents per Regel. De Inzending kan geschieden uiterlijk tot
Dinsdag en Vrijdag morgen 11 ure.
A B O N N E M E N T S-P R IJ S.
Per drie maanden f 1,— Franco per Post
Ilet Telegraafkantoor is geopend van 1 April tot 80 SeptemberOp Werkdagen
Van 7 u. 's voormidd. tot 9 u. 's namidd. Op Zon- en Feestdagen: Van
89 's voorin.van 13 en van 7—9 u. 's namidd.
Het Postkantoor is geopend met inbegrip van Zon- en Feestdagen:
Van des voormiddags van 91/»11 Va uur.
namiddags 23
j avonds 7T/n
9Va10
Sprekende over den toestand van Europa en den
invloed, dien Frankrijk ook. na zijne vernedering zal
blijven uitoefenen, zeide dezer dagen Joh. Scherr het
volgende: //Het is treurig, maar desniettemin waar,
dat het lot van Europa nog gedurende geruimen tijd
hiervan zal afhangen, of Frankrijk al of niet in staat
is om eenen nieuwen aanval te doen op Duitschland.
Er zijn er die meenen, dat de republiek nu voor goed
iu Frankrijk gevestigd is en dat zij hare citoyens
wel zal ontnemen de onweerstaanbare zucht naar
liet verwerven van gloire en heil zal genezen van
den ijdelen waan dat zij nog altijd in Europa den
toonkunnen aangeven. Maar eigenlijk zijn deze
menschen niet meer dan droomers. Zij die rekening
houden met de geschiedenis en een weinig dieper zijn
doorgedrongen in de kennis van het Fransche volks
karakter komen allen na het opmaken van het voor
Sen het tegen tot het resultaat, dat al het denken en
handelen der Fransche natie hierop gericht zal zijn, om
zoo spoedig mogelijk weer oorlog met Duitschland te
"beginnen zelfs wanneer het onmogelijke eens waar
50
i kon-
eet franco
worden'
loper on-
en gratis.!
SS.
n wort
9or he
1538.
ke
n-Olid
inden
0(30
jflverd en Frankrijk eene republiek bleef. Onmogelijk noe-
|y>qn we dit, omdat de Franschen van republikanisme
i ciemokratie en vrijheid zeer eigenaardige, dat wil zeggen,
echt Fransche begrippen koesteren. Demokratie is
voor hen niet anders clan de heerschappij van 't geweld,
van de willekeurrepubliek het middel om andere
volken te brengen tot hunne nationaliteit, hen te //be
sehaven", d. i. hen te brengen onder de macht der
•Yansche heerschappij. Nooit zullen de Franschen de
groote waarheid leeren verstaan, die een van de edelste
mannen van onzen tijd Anastasius Grim zoo schoon
fionder woorden heeft gebracht: //vrijheid is niet genot,
Waar arbeid, voortdurende arbeid om de menschheid
■steeds verder te brengen op den weg der ware be-
jschavmg." Neen //de Franschen zullen op den ouden
weg blijven voortwandelen'
't Geen -er op dit oogenblik in Frankrijk voorvalt
fes de bevestiging van 'tgeen Scherr schreef, 't is liet
■bewijs dat hij goed heeft gezien. Onder de massa
niet anders dan Pruisse'nhaatdie door de bladen op
j allerlei wijzen wordt aangewakkerd - bij de leiders
-der verschillende partijen ook niets anders dan wan
hopende pogingen om zoo spoedig mogelijk de strijd-
I krachten des lands tot zulk eene hoogte optevoeren
•dat men in staat is met de hand aan het zwaard zekere
•eiséhen tegenover Pruissen te doen gelden. //Zij zullen
ivandelen op de oude wegen." Dat is een' profetie.
Men bedenke wat met het voorstel Fi.vet is gebeurd
ten - uog gebeurt. De linkerzijde stelt voor de volmacht
*\an den heer Thiers verleend voor clvie jaar te ver
lengen. De rechterzijde, die van oordeel is, dat men
.nu de gelegenheid moet waarnemen om terugtekeeren
tot de monarchie en meent dat Thiers, die eerlijk een
pröef wil nemeu met de republiek, haar daarbij iu
den weg staat, do rechterzijde, die tot nu toe de
meerderheid heeft, verklaarde zich van de beginne af
;egen het voorstel. Maar eensklaps doet zich een
ansch nieuw incident voor. Overal worden adressen
;eteekend, vooral iu het Zuiden des lauds, waarbij
an de nationale vergadering het verzoek wordt ge-
icht om zich te ontbindenom nu, zooals in de
'ergadering te Bordeaux oorspronkelijk besloten werd,
:1e plaats te ruimen voor eene Constituante. De linkér-
;ijüe oppert liet denkbeeld om, wanneer haar voorstel
öcht vallen, eenvoudig de vergadering te verlaten,
waardoor hare ontbinding noodzakelijk zou worden
en terzelfder tijd verspreidt zich ook liet gerucht,
dat dé rechterzijde zich zal laten vindéndat zij waar
schijnlijk het voorstel Rivet eenigzins gewijzigd zal
aannemen, omdat ze meent, dat daardoor ook haar
eigen bestaan gedurende drie jaren verzekerd zou
zijn. Niet het heil des lands, maar het bezit van
de macht treedt op den voorgrond. Zij wandelep
in de oude wegen.
Nog maar eenige maanden geleden, waren alle bladen
Vol loftuigingen op de nationale gardedie zich zoo
heldhaftig gedragen had. - Plotseling komt generaal
Clianzy met het voorstel voor den dag om haar in 't
gansche land opteheffen. //Aan het leger wordt de
stembrief, aan de kiezers het wapen ontnomenzoo
lui'dt het parool. Te vergeefs waarschuwt men van
alte kanten, dat zulk eene plotselinge opheffing van de
j nationale garde misschien de organisatie zou kunnen
zijn van den burgeroorlog - dat alles rustig zal afloopeti,
wanneer^ men deze opheffing decreteert tegelijk met de
uitvaardiging van de wet 4 waarbij algemeene dienst
plichtigheid wordt ingevoerd - alles te vergeefsch het
voorstel wordt urgent verklaardwaarom? Zou'took
zijn omdat het te gevaarlijk was, om in de handen der
burgers wapenen te laten nu men misschien wie weet
binnen hoe korten tijdeene poging zal aanwenden
het royalisme -weer in te voeren Zij wandelen op oude
wegen. Vrijheid is arbeid - vrijheid is parlage, zegt de
Franschman, 'tis gebruik maken van het oogenblik om
zijne eigene willekeur tot wet te verheften.
Alleen uit Algerie komen eenige gunstige berichten
tot ons. Nadat de gansche oogst is vernieldde
wouden en daaronder ook meer dau 30000 kurkeiken
zijn verbrand schijnen dc Algerijnsche stammen ein
delijk tot onderwerping te zullen komen. Zal de
hongersnood niet het noodzakelijk gevolg zijn van den
krijg O zeker gansch Frankrijk zijne koloniën niet
uitgesloten, boet zwaar voor zijne ingenomenheid met
het keizerlijk regime.
Intusschen zijn ook de berichten uit't overige ge
deelte van Europa niet zoo heel gunstig. I11 Duitschland
volgt nog altijd-de eene strike op de andere. De staat
van beleg waarin het stadje Koningslmtte verkeerde
ten gevolge van den opstand der arbeiders, is opgeheven,
maar vau alle kanten hooren we van metselaars, schrijn
werkers fabriekarbeiders enz.die weigeren te werken
dan tegen hoogere belooning, Intusschen gelooven we
niet dat deze strikes lang zullen duren. De Internationale
begrijpt reeds, dat dit middel nutteloos, dat het een
zwaard is 'twelk wondt hemdie het voert, 't Gevaar
voor Duitschland ligt elders. Onze Tiele zei eens dat
allen die de vrijheid liefhebben sidderende van de toe
komst het antwoord verwachten op de vraag of Duitsch
land dronken van zijne overwinningen van nu voortaan
de apostel zal zijn van dat walgelijk despotisme, dat alleen
gepredikt kan worden door bloed en staal. Is er oorzaak
voor die vrees? Wanneer we vernemen, dat nu reeds de
gewone bijdrage van 225 thaler per soldaat, die door
eiken Duitschen staat moet worden opgebracht, niet
voldoende is, dat bovendien eene vrij groote buitengewone
bijdrage zal worden gevorderd voor den bouw van nieuwe
kazernenwaarvoor men rekent 100 millioen tjialer
noodig te hebben, dan vreezen we dat het militairisme
in Duitschland den scepter zwaait - voor hoe lang
misschien wel
In Oostenrijk zijn alle partijen druk bezig
voorbereidende maatregelen te nemen voor den aanstaan
den verkiezingsstrijd. Alle bladen gelooven, dat de partij,
die ze dienen de overwinning zal behalen. De gewone
verkiezings-manoeuvre. Intusschen doet v. Beust alle
mogelijke moeite om zich steeds nauwer bij Pruissen
aantesluiten. De aristokratische partij, die v, Beust
recht hartelijk haatzet hem den voet dwars - ze
coquetteert met Rusland en wanneer Wilhelm van
Pruissen en Jozef van Oostenrijk bij mekaar komen,
loopt ze weg - ze noemt dat eene demonstratie.
Italië zendt scharen staatsambtenaren naar Rome
en leden van de Internationale naar de gevangenis. Met
Spanje houdt het een wedloop wie 't langst zal kunnen
praten van bezuinigen van millioenen en toch altijd te
kort kan komen.
In Engfelatld is de zitting van 'tparlement
gesloten met eene speech van de koningin saamgesteld
uit de volgende ingrediëntendankbaarheid voor het
afgedaan droefheid over 'tniet afgedaan werk
maar dergelijke redevoeringen zijn genoegzaam bekend.
Liever eindigen we ons overzicht met de blijde tijding,
dat Spanje en Mexico plechtig met elkander verzoend
zijn, dat de houders van Rumenische spoorweg-aandeelen
hun geld niet gansch en al zullen verliezen maar
slechts een gedeelte dat ook de vriendschap tusschen
Turkije en Egypte niets meer te wenschen overlaat.
De New-Yorksche bladen bevatten eene depcehe
uit St.-Louis, van 26 Julij over het ongeluk dat eenige
spoorbeambten is overkomendie met een ganschen
trein door de Indianen zijn gevangen genomen. William
M'Moore, zoo wórdt bericht, ging in het .midden van
Junij, met 13 andere spoorbeambten van Paw Bailey in
Texas naar het fort Sill, in het Indiaanschegebied gelegen.
Toen zij op den avond van 28 Junij over eene rivier
trokken, werden zij door omstreeks 150 Indianen
overvallen, die in gemeenschap stonden met blanke
roovers. Er onstouel een gevecht, en na weinige mi
nuten lagen zeven der spoorbeambten, dood op de
plaatseen er van werd gewond en de overigen werden
gevangen. De gewonde werd met een tomahawk alge-
maakt en daarna gescalpeerd. De gevangenen, zes' in
getal, werden geboeid en in het woud gebracht. Wat
van den trein is geworden, is niet bekend. Toen den
dag daarna een der gevangenen beproefde te ontvluchten,
werd hij gedood en gescalpeerd. Twee dagen achter
een trokken zij in eene noordelijke richtingtoen de
Indianen twee der gevangenen aan een paal bonden,
hen de tong en ooren afsneden, en na nog vele andere
wreedheden hen in tegenwoordigheid van hunnne
medemakkers, verbrandden. De drie andere gevangenen,
Brown, M'Moore en Jackson besloot'men nog in het
leven te latenen toen een paar avonden later de
Indiaansche wachten beschonken in slaap waren ge
vallen was door den régen het touw, waarmede men
de gevangenen had gebonden eenigzins losgeraakt
waardoor een hunner zich kon los maken, die spoedig
een mes van een der slapende wilden stal en zijn
andere makkers uit hunne gevaarlijke positie bevrijdde.
Verscheidene dagen hadden zij bijna naakt geloopen
toen zij bij eene bevriende stamde Pottewattamies
terecht kwamen, die hen wat te eten gaven. Den 12
Juli kwamen zij bijna uitgeput op het fort Rilen aan.
Deze bende moet voor een vierde gedeelte uit blanke
Desperados hebben bestaan, die onder bevel van
Stanley een misdadiger uit Oost-Texas, stonden, zich
precies als de Indianen kleeden en bij lien in wreed
heden "tfiet ten achter stonden. Zij hadden nog andere
gevangenen bij zich; eene zekere mevr. Powman uit
Guadeloupe-Mauntain in Texas en een schoon blank
meisje, Emma Bailey genaamd. Voor het geloofwaardige
van M'Moore's bericht wordt, door aanzienlijke burgers
van St.-Josepliwaarheen hij zijne beide makkers
vooruitsnelde, ingestaan.
Dood door plotselinge sclir-ilt.
Voor eenige dagen heeft in Gotha de intocht plaats
gehad van het Thuringsehe regiment. Langs den weg,
die van het station naar dc stad voerdehadden de
Gothingers eene eerepoort opgericht, de soldaten waren
met bloemkransen versierd het muziek van het regi
ment deed vrolijke krijgsliederen hoorenhet volk
juichte en zwaaide met zakdoeken. Terwijl zicli hier
al wat leefde uitermate verheugde zat op een' trap
van het hertogelijk slot een grijsaardin zijn stand
een vermogend rentenier. Opgewonden en aan al de
leden sidderende zat hij hier op den hertogelijken
trap. Een bediende van den hertog verhaalde den
portier dat deze oude heer in de nabijheid der her
togelijke oranjerie een alleenstaand huisje bewoonde
dat hij met zijne vrouw en eene dienstbode sedert
het begin van den oorlog, bewoonde. Zijn en zijner
trotsche wouw eenige zoon Theobald, die, negentien
jaar oud was, is vrijwillig naar den oorlog vertrokken.
Deze zoon die tot het nu binnenrukkend regiment
behoorde, had in het begin zeer dikwijlsdocli in de
laatste zes weken in het geheel niet meer geschreven.
Wat was van hem geworden Iu den vreeselijksten
angst had de oude man hier gestaan en bijna zijne
oogen uitgekeken, om zijn zoon onder de binnenruk
kende manschappen te ontdekken en hem zijne moeder
in de armen te voeren. Maar even als Leonore te
vergeefs naar haren Wilhelm uitzag zoo had hij naar
zijn eenigen en geliefden zoon uitgezien. Daar begaven
hem zijne krachten. Een adjudant van den hertog-
naderde om zich naar het slot te begeven. De oude
man spande al zijne krachten in stond op en vroeg
den hem bekenden officier//Heer v. Z.zeg mij eens
om Godswil, hoe maakt het mijn-zoon?" De adjudant
knipoogde //Hij heeft in den strijd voor de vrijheid
van het vaderland den dood gevondenZonder geluid
te geven zonk de ongelukkige vader ineen - de slag
was hem te hard aangekomen - hij was dood. Toen
men het lijk van den man thuis brachtvond men
de moeder in vreugdetranen baden want zij had in
hare armen - den zoon. Hij luid zes weken ziek in
een lazareth gelegende geneesheeren hadden hein
reeds geheel opgegevendoch de kracht der natuur
had gezegevierd. Om zijne ouders te verrassen had
hij van zijne komst niets geschreven maar was op
den dag van den intochtmet den spoortrein gearri
veerd en zonder zich te laten aanmelden bij zijne
moeder binnengetreden die bijna van vreugde was
gestorven. De adjudant bad veertien dagen geleden
vóór dit gebeurde van een hoofdartz vernomendat
de jonge Theobald R. wellicht niet weder zou herstellen,
hij dacht dusdat hij nu reeds dood zou zijn. De
droefheid van vrouw en zoon te schilderenis niet
mogelijk. Het lijk van den ouden heer werd bij de
begrafenis door vele officieren gevolgd en ook door
den adjudant die door het dood verklaren van den
zoon den vader had gedood.
Dood door plotselinge vreugde.
Toen Donderdag jl. het examen plaats had in de
meisjesschool der Urselienen in de Johannesstraat te
Weenenhad er een voorval plaatsdat ieder met
ontroering deed vervullen. De vrouw van een maga
zijnhouder Josephine Jacobiuit de wijk Rotzau
Zeestraat no. 12, was bij het examen harer beide
dochters tegenwoordig, getroffen door de verstandige
en passende antwoorden liarer kinderen verkeerde zij
in zoo eene vreugdevolle staat van opgewondenheid
dat zij plotseling bewusteloos ineenzeeg. Er werden
terstond middelen aangewend om de levensgeesten weer
in haar op te wekken doch wat men ook beproefd,
alles was vruchteloos. De geneesheeren die me.
gehaald had verklaarden dat haren dood het gevolg
was van eene zenuwberoerte. Het was aandoenlijk 011
te zien, hoe de beide plotseling moederloos gew orde
kinderen bij het lijk der moeder weenden en jammerden
Dat men voorzichtig moet zijn met den aan
koop van Amerikaansche spoorwegwaarden zooge
naamde prioriteits-aandeelen welke bij millioenci
op de Europeesche markten worden gebrachtblijk
uit een vonnis, dezer dagen door het hoogste gerechtsho
in Noord-Amerika gewezenwaarbij aan spoorweg
maatschappijen het recht niet wordt toegekend, 01111
zonder toestemming der wetgevende macht, prioriteit*
aaudeelen met verpanding van een spoorweg uit Ij
geven. Tengevolge van dit vonnis worden reeds stappei
gedaan om de hypotheken van den St.-Louis-spoorwe^
nietig te verklaren. Nieuws v. d. dag.
I11 de week van den I3deri tot den T 9de:i
Aug. zijn te Amsterdam aan pokken overleden 22
mannenl. en 22 vrouwel.te zamen 44 waaronder
21 kinderen.
De leening groot f 450,000, voor eene directe
stoomvaart tusschen Rotterdam en Amerikais meer
dan volteekeud.
De Haagsche correspondentie van de Rott. Ct.
bevat het volgende verhaal
//Een burgerjuffertje was voor eenigen tijd door den
kantonrechter wegéns een politie-overtreding veroo.-
deeld tot betaling èe.ner boete van ƒ3, maar ik meen.'
Zij bleef (waarom is mij niet bekend) nalatig die boete*
te voldoen en 11a het verstrijken van den termijn van
2 maanden bij de wet gesteld moest zij een sub-'
sidiaire gevangenisstraf van een dag ondergaan. Om'
deze te ontkomen richtte zij een rekest aan den koning."
Vóórdat zij nu in kennis gesteld was met 's konings'
beschikking werd zij bij den commissaris van politie
Wulffers ontboden, die haar, omdat ze een beetje te'
laat aan zijn bureau kwam niet humaan bejegende/
Hij zeide haar, //dat hij een vonnis tot haar last had1
en dat zij zitten moest." Op haar antwoord, dat zij'
een rekest aan den koning had ingediend, gaf hij te'
kennen dat dit niets ter zake afdeed en zij spoedig
moest terugkomen om lia-jr straf te ondergaan. De1
vrouw begaf zich tot het ministerie van justitie, waar
men haar zeide dat zij gerust wachten kon tótdatJ
zij de beschikking op haar rekest ontvangen had. Zij
deed dit, ook toen de heer Wulffers haar kort daarna
nog eens //gelastte bij den commissaris van politie te
komen."
z/En wat gebeurde nu in de vorige week? De vrouw
kreeg de boodschap van een rijksveldwachter dat ze
aan het gebouw der rechtbank moest komen. Zij ging 1
er heen, met haar dochtertje, dat men in eene zijka
mer liet om de moeder, nadat mén haar een afwij-
zende beschikking op haar rekest had vertoond in
den //dievenwagen" te slepen ofschoon zij aanbood
dadelijk, te huis gekomen, haar boete te betalen. Haar
geschrei noch dat van haar dochtertje baatte - zij werd
naar de gevangenis gereden." 1
Uit Rotterdam meldt men van 22 dezer. De
heden afgeloopeu kermis hoewel van meer beperkten 1
aard dan andere jarenheeft daarom in drukte eu
gezelligheid voor geen voorgangster ondergedaan.» De
nacht van Zaterdag op Zondag heeft 0. a. rijkelijk 1
zijne oude beruchtheid gehandhaafd en was rijkelijk'
gestoffeerd met dronken lieden. Wat al zeer onaan
genaam was om aan te'zien was het gezicht vau
zoovele dronken kinderen; nu en dan zag men door
de agenten van politie een paar jongens onder de
pomp leggen ten einde ze, zoo mogelijk, tot bewust
zijn te brengen. Dat er twee lieden in de Schie zijn
verdronken in denzelfdeu nacht is treurig, maar minder
te verwonderen, wanneer men de lichtzinnige hossende
menigte heeft aanschouwd.
Een inwoner vau Amersfoort had in de vorige
week een niet aangeteekenden brief, welke aan bank
biljetten een som van ƒ125 bevatte, "naar Leiden ge
adresseerd, doch vernam dat die blief niet ontvangen
was. Toen hij zich daarover tot den postdirecteur te
Amersfoort, den heer R. A. W. baron van Iieeckeren,
wendde kwam dezen op den vernuftigen inval den
afzender bet adres van den brief eenige malen te doen
opschrijven. Toen bleek, dat uit de wijze waarop deze
persoon //Leiden" schreef, ook //Leuven" te lezen was.
Een telegram, naar Leuven gezonden bevestigde bet
vermoeden, dat de brief derwaarts was verzonden. Hij
was daar ter plaatse reeds bij een persoon bezorgddie
toevallig genoeg, denzelfden naam voerde als de ge
adresseerde te Leiden, doch weder aan het postkantoor
