J No. 21. WOENSDAG 15 MAART 1871. Brieven uit de Hoofdstad. Buitenlandsch Overzicht. It s» in et A de ZIERlhZEESdlE COVRMT. J*- Verschijnt op WOENSDAG en ZATERDAG PR IJ S der ADVERTENTIE N. 10 Cents per Regel. De Inzending kan geschieden uiterlijk tot Dinsdag en Vrijdag morgen II ure. A B O N N E M E N T S-P R IJ S. Per drie maanden f 1,Franco per Post f 1, Over de preventieve gevangenis. Derde brief. Zoo 3N) lers) ire, ;r J. stem hoor en. D. J. Mom Visch. Hetgeen ik u nu ga schrijven is geschiedenis en el een zeer tragische. Luister en oordeel. In eene onzer provinciën'kzal maar zeggen in oord-Holland, was een misdrijf gepleegd, met lijf- en onteerende straffen bedreigd, e 'iui' ■Een Persoon verdacht als dader en twee anderen als a' a'nei« medeplichtigen worden door de justitie gegrepen en lot iicht Lopgebracht". Het geheele dorp komt in opschudding. Iiierach- fce straatjongens vinden het een aardig geval: ze loopen (j j)e Snee, op zijde en vooruit om er alles van te hebben Het Telegraafkantoor is geopend van 1 October tot 31 MaartOp Werkdagen Van 8 u. 's voorniidd. tot 9 u. 's namidd. Op Zon- en FeestdagenVan 89 'svoorm., van 1—3 en van 7'9 u. 's namidd. Het Postkantoor is geopend met inbegrip van Zon- en Feestdagen Van des voormiddags van 9VSHVs uur, namiddags 23 avonds 77 V» O ÖVa10 Pas- waarin aten uit iterRa- J. N, 1 9 de verdachten van voren en van achteren te he rijken, de verdachtendie tusschen twee rijks-veld- achters, diep bedroefd en met neergeslagen blikken vorden voortgeleid. Ze zijn geboeidnatuurlijkzulke Irie dorperszonder noemenswaardig geld op zak ;oevertrouwd aan twee gewapende dienaren der open- ja re macht, gaan licht op de vlucht! Van hun werkgehaald, was het hun slechts vergund (ran hun gezin afscheid te nemen, niet eens zich een veinig te verkleeden. Enkele verbaasde en medelijdende >mstanders hebben hun nog gauw een kleinigheid toe- Jgestopt, om zich eens een versnaperingetje te kunnen i jkoopen. Maar toen had de justitie (ge weet en zult IP Istraks weer zien, dat ze altijd een ontzettenden haast heeft) ook geen oogenblik meer te verliezen en voort- ectie 'iet °P klaarlichten dag de openbare straat op. Overal scharen zich groepjes die de zaak ;met de gevorderde belangstelling bepraten. Het is zonderling te hooren, hoe diep bij het volk nog altijd de meening geworteld isdat ze iemandwiens schuld niet bewezen isook niet gevangen nemen [Zoo ook hier. Van den eenen verwonderde het nie mand, maar van de andere twee hadden ze 't nooit gedacht. Dat waren toch menschen, die altijd ieder het zijne gaven en nooit met rechters of rechtbanken iets te maken hadden gehad. Wat men zich toch in een mensch niet bedriegen kan, want schuldig dat waren ze zekeranders zou men ze toch zoo niet behandelen, zoo niet als slaven naar de markt drijven! Neen, het volk kan aan zulk onrecht niet gelooven. Na een lange en sombere wandeling kwamen ze vermoeid aan voor een trotsch gebouween cellulaire gevangenis, 't geleek wel een paleis. Gerust kon men in den gevel er van beitelenDie hier intreedt laat zijn goeden naam achter. Huiverend gaan ze binnenallesook hun beetje geld wordt hun afgenomen. De directeur wordt hun voogd;, hun curator. Spoedig is elk verdachte in een cel. Verdacht en cellulair gevangenen, welk eenwreede bespotting der vrijheid Weldra waren de beschuldigden en ook een dertigtal getuigen verhoord en de eersten met sommigen der laatsten overhoord en vergeleken geconfronteerd zeg- |gen ze in de stadhuistaal, onverhoopt vermoe(ieIijke dader erkende zijn schuld. De •eleverd medeplichtigen bleven ontkennendoch uit den on derliggen samenhang van het verhaal der feitenook uit de antwoorden van den dadervoor zoover zich bij een eerste verhoor liet overzien rezen gewichtige bezwaren tegen hendie ze niet bij machte waren te ontzenuwen. Hadden ze nu maar iemand mogen hebben om zich te verdedigenMaar dat mag niet die gunst was te gevaarlijk voor den loop van het rechtLater mogen ze een advocaat nemen of wordt er hun een toegevoegd. Voor het oogenblik mag de justitie wel alles aanwenden om de beklaagden schuldig te doen schijnendoch zelf een poging doen om hunne onschuld te stavendat mogen ze eerst later. Waarom die ongelijkheid Het voorspel is afgeloopen. De officier van justitie •ekent zich na het verslag van den rechtercommissaris voldoende ingelicht om aan de rechtbank te verzoeken rechtsingang met bevel van gevangenhouding. Dit collegiegeene andere inlichtingen noch be scheiden hebbende dan die van den officierverleent natuurlijk zou ik haast zeggen - het gevraagde. Het altijd zoo gegaan, er zijn immers //genoegzame" bezwarenen hoe zou het met de instructie gaan als men gedurig moest dagvaarden om voor den rechter commissaris te verschijnen Dat was toch wat te veel gevergd. En dan 'de ontvluchting die tegenwoordig met spoorwegen en stoombooten zoo gemakkelijk is (alsof een ijverige policie met haar machtigenalom- tegenwoordigen agent, den telegraaf, die niet beletten kon Maar in elk gevalze hebben het reoht tot naandelijks [r post naars tegen M de uit- alsmede is )L: iehang' L2 oudt IOUD O. zn. liberij e VOS gevangenhoudigwaartoe zich daarvan beroofd Uit routine lezen ze de wet niet meer. Zeer naief staat dan ook in de bevelen alleendat ze de daartoe be trekkelijke artikelen //gezien" hebben. Gevangenhouding, hoe wreed heeft de practijk de zedelijke bevoegdheid er toe, waarvan natuurlijk niet dan in de uiterste nood zakelijkheid kan worden gebruik gemaakt, opgevat als een eiscli van den letter der wet, waarachter zich het onrecht zoo gemakkelijk verschuilt De verhooren en confrontation gaan voort en na verloop van eenigen tijd wordt het onderzoek gesloten. De medeplichtigen blijven ontkennen en, ofschoon geen enkel zeker noch onzeker bewijs van hunne schuld is geblekenpreventief cellulair gevangen. In roerende woorden beschrijven ze hun toestand en betuigen hun onschuld. Spoedig komen eenigen der f^nilie hen bezoeken en treden met een briefje van den officier of van den rechter-commissaris de gevangenis in. Hoe hadden ze zich voorgesteld in de cel eens druk te pratente vertellen hoe het ging hoe treurig ze allen waren en hoe ze verarmden nu zij de kostwinnershun waren ontrukt. Ze hadden echter buiten den bewaarder gerekend die steeds bij hen blijft en hen in een hok laat van onder tot boven omtimmerd met houten traliën van een palin middellijn. Het licht valt er van boven in de gevangenen mochten anders eens iets van den blau wen hemel zien. Daartegenover is een zelfde getralied hokwaarin één (ze zitten cellulair) der preventief gevangenen ge- bracht wordt. Daar staan ze in sprakelooze verbazing, badende in tranen, elkaar te bekijken. 'tis of het wilde dieren zijn in een kermis-beestenspel. Toch zijn het menschen, burgers van het vrije Neder land. Hoe gaarne hadden ze elkaarman en vrouw moeder en zoon, broeder en zuster al was het slechts een handdruk gegeven maar onmogelijkTusschen de beide hokken is eeri paar ellen ruimte en de houten traliën staan zoo dichtdat er geen arm tusschen kan. Ga slechts in een cellulaire gevangenis en ge zult het zien. //Heb goeden moedGod is rechtvaardig" is alles wat ze kunnen uitbrengen. Nu verlaten ze de hokken om er niet weder te keeren. De bewaarder krijgt voor de vertooning een fooitje. Langzaam beeft //het recht zijn loop" gehad en schijnen al de tooneelen van het treurspel bewerkt te zijn en in elkaar te passen. Althans toen ze zoowat drie maanden gezeten hadden werd hun aangezegd dat de rechtbank hen naar den Procureur-Generaal had verwezen. Zoodra deze de stukken heeft ontvangen, is hij ver plicht die binnen tien dagen aan het hof in te dienen. Gedurende dien tijd mag de beklaagde eene memorie aan het hof inleveren en zich te dien einde beraden met een advocaat, welke hem op zijn verzoek, zoo hij er geen heeft, wordt toegevoegd. Beter kan het dus- niet. Maar hoe wordt hem dit vaak uitgelegdZóó dat er maar zeer weinig memorien worden ingeleverd. Op de ontvangen stukken doet het hof uitspraak zonder- den beklaagde of de getuigen te hooren. Het verwees onze beschuldigden naar de openbare terechtzitting van het hof met last om hen binnen 48 uren na de beteekening van het arrest over te brengen naar 's Hofs gevangenis. De Procureur-Generaal is nu verplicht binnen den korst mogelijken tijd eene akte van beschuldiging op te maken. Maardaar viel de groote vacantie in. Eerst daarna zou de terechtstelling plaats hebben. Twee prachtige zomermaanden gaan over onze ge- kerkerden heen. Zij wachten in hun cel week in week uit. Een hooggeplaatst venster werpt eenig licht naar binnenmaar zoodat ze zelve van de lucht niets zien kunnen. Hun houten stoel staat aan een ketting. Gaan zitten waar ze willen in hun beperkte ruimte dat ware te vrijZij zijn alleenalleen met hun ge dachten en wachten, wachten, wanneer het dan eindelijk blijken zal wat ze gelooven willenmaar met ach zooveel moeite kunnen blijven gelooven dat God rechtvaardig is. Onderwijl rusten de rechters uit van hun zwaren arbeid in den kring hunner familie of herstellen aan een badplaats hun geschokte gezondheid. En toch staat in het wetboek van sfcrafvordening laatste alinea vau art. 113 Zij (de hoven en recht banken) zullen bijzonder achtslaan datwanneer er eene voorloopige aanhouding heeft plaats gehad de zaak met clen vereisctiten spoed worde voortgezet. God betere hetAdieu. Evenals na een geducht onweder de lucht niet op eenmaal opklaart en soms nog donkere wolkgevaarten door 't ontstelde luchtruim trekken als een krijgshaftige achterhoede vau 'tcentrum, waaruit kort te voren bliksemschichten en donderslagen 't aardrijk met ontzag vervuldenzoo is ook thans in Frankrijkal is de groote bui ook zoo wat afgedreven de lucht nog verre van zuiver; er vertoonen zich hier en daar nog on heilspellende teekenen die onrust en verwarring dreigen in een tijdsgewricht waarin alleen eenheid van gevoel bij eenheid van leed zou mogen verwacht worden. //Daar is iets verrots in den staat," dit merkwaardige gezegde komt ons onwillekeurig voor den geest en 'top Frankrijk toepassende mogen wij wel zeggen dat er niet iets maar zeer veel verrots in is. Inderdaad verkeert het land in spanning: de van 'tgouvernement uitgaande berichten luiden wel geruststellend, doch er is reden om aan de echtheid van die gerustheid te twijfelen. En even als zoo menigmaal in zulke oogen- blikken van ontbinding is er ook nu een beginsel noodig en een man om dit uit te voeren ten einde rust te scheppen uit de onrust en weder leven bij te zetten aan het staatslichaam. In de vergadering te Bordeaux volgt de eene onstuimige scène op de andere, 'tls of ieder schuld gevoelt en of daarom allen hun best doen elkander te beschuldigen. Zoo gaf het onderzoek der verkiezing van Garibaldi aan leiding tot een heftig tooneel, dat eindigde met den aftocht van Victor Hugodie zijn ontslag nam. Garibaldi is slechts even binnengekomen om heen te gaande Parijsche afgevaardigden zijn heengegaannu gaat de dichterlijke staatsman ook heen. Anderen zullen misschien nog wel volgen en waarheen gaan al die opgewonden mannen? 'tWare beter dat zij bleven staan voor hunne beginselen dan dat zij er met een boos hoofd voor gaan loopen. 'tls of ze den vijand zoo zeer haten dat ze hem zelfs niet willen zien. Het is ook zeer te vreezen dat ze nu de gele deren zullen gaan versterken van de strijders voor die onbekende godheid, die door hare dienaren in Frankrijk en elders de eeuwige republiek wordt genoemd, doch die altoos 'tgrootste struikelblok geweest is voor de eenvoudige praktische republiek met haar vóór en tegen. In Parijs ziet men nu weder 't werk dier heethoofden. Zij zijn het die de nationale garden van Belleville en Montmartre 't hoofd op hol brengen en hen doen schreeuwen van de Commune en de Republiek die in gevaar moet zijn. En die arme drommels die daar achter barricaden en kanonnen zoo trouwhartig de wachten betrekken, hebben toch eigenlijk van Com mune en republiek geen andere voorstelling dan dat 't iets is dat hun 30 sous per dag bezorgt zonder dat zij daarvoor iets behoeven te doen. Schijnbaar heeft deze zaak dus niet veel te beduiden: maar in den grond is zij zeer bedenkelijk. Zij brengt ons de dagen voor den geest toen de $omeinsche Republiek en later 'tKeizerrijk door ontaarding, brooddronkenheid en verzadigde roemzucht de kiemen der ontbinding in zich had opgenomen. Wie toen 't groots te daggeld gaf aan den bedorven en te onpas gevleiden grooten hoop van 't plebs dat zich echter altoos tvolk noemdedie was de man die zich kon opwerpen tot hoofd van den staat. En nu behoeven de leiders en aanstokers niet eens izi eigen beurs te tasten want de staat betaalt al die sous. En al mogen nu de betrekkelijk onschuldige manifestatien der Parijsche volksklasse nog tijdelijk zonder gevolg blijvende oorzaak waaruit zij voortkomen is zoo spoedig niet weggenomen. Er zijn volksmenners en volksleiders werkzaam, dit is niet te ontkennen. De werkstakingen te Roubaix en te Creuzot, ook de vreedzame demonstratie der werklieden te Marseille zijn de bewijzen hiervoor en in den boezem der vergadering te Bordeaux heerschen nog groot rumoer en gekijf in plaats van waardigheid en goede wil. Alles schijnt aan te duiden dat voor 't oogenblik de gematigde republiek de beste staatsvorm voor Eranknjk zou wezen; maar als de vergadering de rooden uitwerpt door ze te overschreeuwen of als deze zelf heengaan omdat ze niet genoeg toegejuicht wordendan staan wij eerstdaags weer voor een coup d'éfcat, waaruit ongetwijfeld een zwak koning schap zal te voorschijn komen. Thiers is de man niet om bij voortdurig de Parijzenaars //leve de republiek!" te laten roepen a raison de 30 sous par jour; evenmin is Paladine d'Aurrelles daartoe gezind al heeft hij ook tot de nationale garden van Belle ville een redevoering gehouden met republikeinsche woorden er in, zoo als een Fransch blad 'theel naïef uitdrukte. 'tSchijnt dat Fontainebleau'de plaats zal zijn waarheen de vergadering van Bordeaux zal vertrekken om, zoo als 't argument van 't voorstel zegt, in rust en stille afzondering te kunnen arbeiden aan 'therstel van 't vaderland. Dit zet natuurlijk kwaad bloed te Parijs. In grooten getale keeren thans de krijgsgevangene Franschen naar 't vaderland terug. Met belangstelling zieu wij uit naar berichten aangaande de stemming, die zij zullen te weeg brengen ouder de bevolking en ook naar 'tgeen zij zeiven van zich zullen laten hooren. Een en ander kan veel invloed hebben op den loop der zaken. Uit Algiers zijn zeer ongunstige be richten aangekomen. Daar is een opstand uitgebroken de opstandelingen hebben tijdelijk de overhand be haald en de bezettinguit mobielen bestaande ontwapend. Men heeft terstond ecu regiment Zouaven uit Parijs afgezonden om de orde te herstellen en meerdere troepen zullen spoedig volgen. Dat zijn alweder groote moeielijkheden voor 't gouvernement dat toch reeds de handen overvol heeft om den ontredderden boedel weder in orde te brengen. Ook de gewezen keizer heeft weder iets van zich laten hooren. Het schijnt dat hij nog geenszins gezind is om de partij, die toch zoo geheel verloren schijnt, op te geven. De //Situation" publiceert den tekst van het protest dat hij heeft ingediend aan de nationale ver gadering. Wij laten dit stuk hier in zijn geheel volgen. //Aan den president der nationale vergadering te Bordeaux. Mijnheer de presidentop 'toogenblik dat alle Franschen, diep bedroefd over de vredesvoorwaarden, slechts aan het lijden des vaderlands dachten heeft de nationale vergadering de afzetting mijner dynastie uitgesproken en beweert zij dat ik alleen verantwoordelijk ben voor de algemeene ramp. Ik protesteer tegen deze onrechtvaardige en onwettige verklaring. Onrecht vaardig want toen de oorlog verklaard werd had het nationaal gevoel, medegesleept door oorzaken die van mijn wil niet afhingen, een algemeene en onweder- staanbare beweging te weeg gebracht. Onwettig want de vergaderinguitsluitend verkozen tot het doel om vrede te makenheeft hare volmachten over schreden door vraagstukken op te lossen die boven hare bevoegdheid lagen; al ware zij zelfs eene Consti- tueerende vergadering dan zou zij toch niet in staat zijn haar wil voor dien der natie te doen doorgaan. Het verledene is daar om dit te bewijzen. De vijandigheid der constituante werd in 1848 door de verkiezing van 10 December te schande gemaakt en in 1851 heeft het volk mij met meer dan 7 millioen stemmen tegen de wetgevende vergadering in 't gelijk gesteld. De politieke hartstocht kan niet opwegen tegen het recht en in Frankrijk is alleen het Plebiscit het publieke recht voor de grondvesting vau iedere wettige regeering. Zonder dit is er slechts usurpatie aan de eene zijde en onderdrukking aan de andere. Ook ben ik bereid mij aan de vrije uitdrukking van den nationalen wil te onderwerpen, maar alleen aan deze. Met het oog op de smartelijke gebeurtenissen die aan allen onthouding en zelfverloochening opleggen had ik gaarne het stilzwijgen bewaardmaar de verklaring der vergadering dwingt mij in naam der beleedigde waar heid en van de miskende rechten der natie te protesteeren. Ontvang, enz. Napoleon." Wij zien hieruit wederom dat Napoleon op zijn manier ook zegt vox populi vox deï en dat hij wel toont te weten hoe hij aan de millioenen stemmen van 't plebiscit gekomen is. In Engeland verwacht men dat Napoleon spoedig daarheen zal komen om zijn intrek te nemen op Chisel- hurst. De Times deze omstandigheid besprekende, zegt dat de gevallen vorst zeker alleen als particuliere per soon en zonder eenige relatie tot het Engelsche hof of de regeering zal kunnen verblijven; doch tevens dat het Engelands plicht is den verstooteling even goed op te nemen als zoovele voorgangers Louis Philippe. Karei X enz. Het Engelsche ministerie moet voortdurend allerlei aanvallen en interpellation weer stand bieden die evenwel niet veel anders schijnen te zijn dan pogingen om de ministerzetels te bestormen. Immers zou anders de Engelsche oppositiedie zich altoos zoo loyaal noemt, niet zooveel zaken oprakelen die Engelands politieke eer gedurig meer in een dub belzinnig licht plaatsen. Zoo werd den eersten minis ter gevraagd of hij kennis gedragen had van 'tgeheime tractaat tusschen Rusland en Pruissen en of't waar was dat Odo Russel te Versailles had verklaard dat En geland tegen 't voeren van een oorlog opzag maar dat toch 't gedrag van Rusland eigenlijk den casus belli: daarstelde en of verder von Bismarck op de laatste officieele dépêche ten gunste van Frankrijk niet eens had geantwoord. De voorgenomen reorganisatie vau 't Engelsche leger zal vermoedelijk mislukken. De af schaffing van 'tverkoopen van offioiersplaaten is iets waartoe" de adel niet gemakkelijk zal overgaan, 't Zou te lastig worden voor de jongere zonen der groote fatnilien die tot nu toe altoos een voordelige plaat sing .konden vinden in het leger. In Duitschland schijnt de vreedzame strijd der regee- ringsbeginselen in de binnenlandsche aangelegenheden weldra te zullen aanvangen. Wij hopen spoedig in staat te zijn den stand fier partijen nauwkeurig te ;erdams laar de r beter anuari) eene lksver- i heeft anti- >rbeeld ot Nut Laesie- ng bij ginsel naden ver- rig te alent. eraad een j olks- ente- mnis ij i aau s en ppe- r na arkt .1 en irkt; IïlO- 1 en ken tot de P>g oor nt- te tl? j mr I *dt en fl ik 5' 3ttl er-« iet de e k- ie er

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Courant | 1871 | | pagina 1