mg
aas!
No. 100.
WOENSDAG 14 DECEMBER
)0 Gld.
lelaar i
ia-.
~BUITENLANP.
Wetenschap
pelijk aan.be
Ïvolen tegen-
koude op de
maag, hoest,
slechte spijs-
vertering,kort
8 ademigheiden
graveel. Voor-
hauden in ge-
plombeerde
doozen met
gebruiks-aau-
wijzing a 30
feKr. 8 '/a Sgr.
Ki 51 Centen.
see bij M. J, de
ZIERIKZEESCHE COURANT.
Versehijnt op WOENSDAG en ZATERDAG
PRIJS derADVERTENTIËN.
10 Cents per Regel. De Inzending kan geschieden uiterlijk tot
Dinsdag en Vrijdag morgen 11 ure.
ABONNEMENTS-PRIJS.
Per drie maanden f 1,Franco per Post f 1,25.
Het Telegraafkantoor is geopend van 1 October tot 31 Maart: Op Werkdagen
Van 8 u. 's voormidd. tot 9 u. 's namidd. Op Zon- en Feestdagen: Van
89 'svoorm., van 13 en van 79. u. 's namidd.
Het Postkantoor is geopend met inbegrip van Zon- en Feestdagen
Van des voormiddags van 972HVs nur.
namiddags 23
avonds 7VU
9Vs10
X>e Stoomvaart van Ylis-
singen op de Vereenigde
Staten van Noord-Amerika.
aanvangende
at Hamburg
oote
g,
5val bedraagt
00, 40,000,
3 a 12,000,
8000, 4a
16 a 300o
200 156 a
219 a 200
rden in deze
n het geheel
krachtens
In door het
lag verzendt
ii voor de 1 e
ldreeds op
a. sl
iste prijzen
1. 3.50.
1.75.
-00, onder
■ningj
mij de van
.neele loten
stellen zijn.
lt bij iedere
worden de
ambtelijke
iden nauw-
h deze loten
ik ook be-
welke dan
gentot in
rig en ver
te en regt- j
willen op-
daarop op-
ending van
brief mede-
k de naam
Banknoten
ngenomen.
Onder dén titel„Een brug over den Oceaan gaf
heer Jansen, gepensioneerd kapt. ter zee in 1869
:ene brochure uitin welke hij zijne landgenooten
xaehtte op te wekken om eene krachtige poging te
ivagen ten einde den stroom van personen en goederen,
be onophoudelijk van liet vaste land vau Europa naar
Amerika vloeit, door ons land te leiden. Hij meende
d?.t zulk eene poging moest slagen en staafde deze zijne
meening met zeer krachtige bewijzen. Vlissingen was
;ijns inziens de aangewezen plaats van waar Neder-
anders hunne transatlantische stoomvaartuigen naar de
Nieuwe Wereld zouden moeten zenden. Geen zeehaven
leoosten en benoorden liet Engelsclie kanaal, die voor
Vfidden Europa voordeelen aanbiedt als "Vlissingen.
De heer Jansen resumeert ze als volgt: Onmiddelijke
ïabijheid van het Engelsche kanaalhetwelk in weinige
iren en bijna zonder gevaar te bereiken is terwijl de
toomschepen van Bremen en Hamburg vóór zij op de
ioogte van Vlissingen zijn, reeds eene reis van circa 30
uren hebben gemaakt door de zoo gevaarlijke Noordzee
;oegankelijkheid Van de haven voor schepen van grooten
diepgang 't gansche jaar door terwijl alle meer oostelijk
©legen havens een paar maanden in den winter door
js gesloten zijn gemeenschap met de ScheldeMaas
u Rijn aansluiting aan het Europeescb spoorwegnet
:Oor den Zeeuwsch Limburgschen spoorweg. Time is
noney zoo ergens dan is dit waar op 't gebied van
ien handel en zoo lijdt het geen twijfel of de Europesche
laudelaars zullen als eenmaal do gelegenheid geopend is
im in minderen tijd en dus goedkooper landverhuizers
on goederen te vervoeren over "Vlissingen dan over Bremen
;u Hamburg van deze gunstige gelegenheid gebruik ma-
:en. Al dadelijk echter deed zich een gewiohiigbezwaar op,
lat de klip dreigt te wordenwaarop het vaartuig van
le Atlantische stoomvaart te gronde zal gaan. De op
:e richten maatschappij zal in de eerste jaren niet kunnen
>estaan zonder subsidie van staatswege: Natuurlijk niet.
We hebben nu eenmaal jaren achtereen geduldig toege-
;ien dat onze buren door hunnen ijver en ondernemings
geest vergoedden wat de uatuur hun onthouden had.
l'erwijl in het jaar 18G6/67 uit het Tolverbond over
Bremen en Hamburg werd uitgevoerd voor eene waarde
bijna 20 millioen stelde het gunstiger gelegen
Nederland zich tevreden met een' uitvoer van nog geen
f 700,000. En 'tis niet zoo gemakkelijk als men meent
dezen stroom af te leiden. Eerst zullen we eene stoom
vaart moeten scheppen en aan handelaren en industriëlen
j knoeten fcoonendat de geregelde vaart op Amerika
verzekerd iswe zullen met cijfersmet statistieke
pgaven moeten kunnen aantoonendat de weg door
ons land de gemakkelijkstede kortste eu de goedkoopste
is vóór we kunnen verwachten dat Europa onze havens
tot stapelplaatsen zal piaken. In de eerste jaren dus
tal de op te richten maatschappij zonder twijfel werken
met verlies. Elke transatlantische stoomvaartmaatschappij
iu Frankrijk en Engeland heeft zich dan ook mogen
verheugen in 't genot van vrij aanzienlijke subsidies van
den staatdie begreep dat de indirecte voordeelen
meer dan opwegen tegen het directe nadeeldat eene
subsidie uit 's lands schatkist kon opleveren. Ook de
heer Jansen wendde zicli dus 26 Jan. 1S70 tot de re
gering met verzoek „om hem liet vooruitzicht te openen
Dm over eene subsidie te onderhandelen of, zoo z, exc.
minister van finantiën voor alsnog ..daarin meende
niet te kunnen toestemmen, ten minste de prioriteit te
mogen hebbenwanneer het gouvernement later tot het
verleenen van subsidie zou willen overgaan." En wat
antwoordde Z. E. Niets hoegenaamd. Was de rege-
'ing misschien niet overtuigdvan het nut der onder-
cming -Integendeel, toen later de Twéntsohe vereeniging
;ot bevordering van handel en nijverheid zich insgelijks
^dresseerde aan den minister om den heer Jansen te
ite Be •1 steunen an woord de de minister, dat „het nut eener
toomvaart op Amerika boven alle bedenking verheven was."
^n, Toch, niettegenstaande deze overtuiging, liet ze den
B I ^Wakkeren Jansen wachten van 26 Jan. tot in't midden
Van October en zon ze misschien ook nu nog haar stil
zwijgen niet verbroken hebben wanneer Twenthe niet
iijne stem had doen hooren. We noemen dat rechtaf
bene onverantwoordelijke handelwijze. Maar 't antwoord
is er nu en 't luidt„datvermits de staatsinkomsten
:eeds nu niet toereiken om de uitgaver. te dekken en
seae verhooging van belasting is moeten voor-
•en worden om in het ontbrekende te voorzien
een voorstel tot vermeerdering der staatsuitgaven thans
ontijdig' moet worden geacht.
(Vervolg en slot in een volgend Nummer,)
Algemeen overzicht (Luxemburg.)
Verschillende dagbladen hebben in den laatsten tijd
de geruchten vermeld die in Duitschland in omloop
Jkkery
V OS
ubbeldcl
Cognac-
ïeranz
tz.
zijn, als zouPruissen niet alleen den Elizas en Lotharingen
\yillen annexeren, maar ook langs den vreedzamen weg
dei' onderhandelingen zich in 't bezit willen stellen
van Luxemburg, dat om zijne ligging en om de ge
duchte vestingwerken zijner hoofdstad van groot belang
is voor het Duitsche rijk. Zelfs is uit Belgie een
particulier telegram gekomen meldende dat Pi'uissen
het tractaat van 1867 zou hebben opgezegd. In zulk
eene traptatén-opzegging vinden we natuurlijk niets
onwaarschijnlijks meer. De eerste stap op dieü weg
is gedaan en al heeft Rusland voor den vorm er in
toegestemd om over de Pontus-kwestie nog eens met
de heeren te pratenals de heeren 't eens niet goed
mochten vindenzou Gortsehakoff zijn land toch niet
langer in de vernederende positie kunnen laten blijven
van niet te mogen bouwen schepen en arsenalen waar
het wil en zou hij dus door de omstandigheden gedwongen
worden te doen, alsof het traktaat van 1856 niet meer
bestond. Dit particulier gerucht wordt lieden beves-
tiigd. En de Luxemburgsc-he kwestie heeft in der
tijd in ons land zooveel sensatie gemaakt en de
vrees voor verwikkelingenwaarin de fijne po
litiek van van Znylen ons in de toekomst misschien
zou kunnen doen deelen, was een jaar of wat geleden
zoo grootdat alles wat op Luxemburg betrekking
heeftonze aandacht trekt. Zoolang wij Nederlanders
werkelijk niets met het groot-hertogdom te maken
hadden was 't een andere zaak nu wij ook voor
een gedeelte de neutraliteit hebben gewaarborgd van
de personeele bezitting van onzen koninghebben
we ook een woordje mee te spreken. En dan be
groeten we met ingenomenheid een artikeldat
dezer dagen in de Kölnische Zeitung gepubliceerd
werd. Wij deelen onzen lezers een klein uittreksel
daaruit mee. /Oranje boven J" zoo vangt de Keulsche
redaotie aan. //In liet naburige landje Luxemburg is
in de laatste dagen een ware storm van loyauteits-
adressen losgebroken. Wij hadden er op gewezen
dat nu de tijd voor Pruissen gekomen was om Luxem
burg dat in 1866 uit den Duitschen bond was ge
treden, weder met Duitschland te vereenigen en het,
evenals Frankrijk dit in 186,7 wilde doen, van koning
Willem III te koopen. De Luxemburgers nu
bevreesd voor 't verlies van hunne neutraliteit en on
afhankelijkheid, hebben in menigte van adressen aan prins
Hendrikden broeder des koningsverklaard dat zij
onderdanen wilden blijven van het huis van Oranje.
Zes en twintig verschillende vereenigingen hebben aan
deze adresdemonstratie deelgenomen en hun aantal is
reeds gestegen tot zes en zestig."
De redactie wijst er dan op hoe deze liefde van
Luxemburg voor 't huis van Oranje niets is dan eene
fictie. Zij kan zich zulk eene aanhankelijkheid voor
stellen wanneer eeuwen achtereen een volk met het
stamhuis vreugde en leed heeft gedeeldmaar hier
kan daarvan geene sprake zijn, Eerst in 1815 werd
Luxemburg aan den koniug der Nederlanden gegeven
door het Weener Congres (dat Weener Congres schijnt
Europa voor een legkaart te hebben gehoudendie op
meer dan eene manier in elkaar gezet kon worden) als
compensatie voor 't verlies der Nassausche erflanden.
En 'tis van algemeene bekendheid dat in 1867 de
Luxemburgers zich zouden hebben verklaard voor eene
vereeniging met Frankrijkdat Willem III niets had
tegen den verkoopdie door omstandigheden onaf
hankelijk van liem is afgesprongen. Waar is clan die
wederzijdsche liefde en aanhankelijkheid Ook de Neue
freie Presse meent, dat de annexatie van Luxemburg
een stap tot den vrede zou zijndaar Duitschland de
stad tot de sterkste vesting van Europa zou kunnen
maken en daardoor in de gelegenheid zou worden ge
steld om afstand te doen van zijne aanspraken op Metz,
dat dan eenvoudig ontmanteld zou kunnen worden.
Holland, zoo voegt dit blad er bijHolland
heeft niets tegen dien afstand. Neen zeker niet. Of
onze koning ook groothertog is of nietintërresseert
ons in 't afgetrokkene beschouwd niets. Maar nu hij
groothertog van Luxemburg iswensohen we recht
hartelijk dat hij zeer spoedig in 't bezit kome van
eenige millioenen die hem 't verlies van zijn hertogdom
kunnen vergoeden. Ook wij gelooven niet aan die
mnige hartelijke liefde der Luxemburgers voor hunnen
vorstdien ze misschien nooit in hun leven hebben
gezien. En wanneer de Luxemburgers zelve er niets
tegen hebben leden te worden van het groote. Duitsche
rijk dan zouden wij den dag zegenen, waarop groote
Duitsche bladen niet meer in de mogelijkheid zouden
zijn groote artikelen te schrijven over Luxemburg
onder het opschrift „NederlandenV en daardoor het
denkbeeld ingang te doen vinden dat wij toch eigenlijk
wel wat met Luxemburg te maken hebben.
Natuurlijk kunnen alleen de Luxemburgers dezen
wensGh vervullen. De zielverkooperij, zooals die eeuwen
achtereen in Europa gedreven iswaarbij aan de vorsten
't recht werd toegekend om hunne onderdanen //overte-
doen valt niet erg in onzen smaak. Maar men lokke
een plebisciet uit. Deze uiting van den volkswilze
moge na 't plebisciet van Mexicovan Frankrijk
en van Nizza en Savoye in discrediet zijn geraakt
niet te ontkennen is het dat er een beginsel aan ten grond
slag ligtdat eenmaal algemeen als het ware zal
worden erkendditdat de volken het recht bezitten
zelve uitspraak te doen over den vormwaaronder en
den persoon door wien ze geregeerd wensohen te
worden» Welnu men passé dat beginsel eerlijk in
Luxemburg toe. Men oefene geene pressie. liet volk
spreke. Geene vereeniging maar het volk openbare
zijnen wil. Dan zal het blijken of de liefde voor het
regerende stamhuis groot genoeg is om Luxemburg
geduldig te doen dragen al de nadeelendie uit eene
niet aansluiting van het Duitsche rijk zouden voort
vloeien en die volgens een artikel van Unsere Zeit. in
niets minder zouden bestaan dan in Uitdrijving uit het
toj verhondj volkomen isolement. Maar wanneer de meer
derheid zich ten gunste van vereeniging met Duitsch
land heeft uitgesproken dat dan ook de groothertog
geene belemmering in den weg legge en tegen de
noodige vergoeding afstand doe niet van zijn land
van zijn volk maar eenvoudig van zijne souvereiniteits-
rechten. Hij zal er zich de eer mee verwerven van
een vonk te hebben gebluscht, die ontstoken door
een politicus agitator heel gemakkelijk een vlam kan
worden die nieer verteert dan met den afstand van
Luxemburg verloren kan worden.
Bij zon der lieden.
Als aanvulling van het bovenstaande volgt eene
mededeeling uit
Brusselj 10 Dee. Brieven uit Luxemburg
bevestigen liet gerucht, dat Pruissen aan de regeering
aldaar kennis zou hebben gegeven dat het zich niet
meer gebonden acht door het verdrag van 1867. Deze
mededeeling heeft in Luxemburg algemeen groote
ontsteltenis te weeg gebracht en men is zeer- vertoornd
op de directie van den Franschen Oosterspoorweg, aan
welke men de sohuld geeft, dat het zooverre gekomen
is. Deze direotie heerscht in het kleine staatje bijna
als soeverein en is de bron, waaruit alle anti-duitsche
demonstraties voortvloeien. In bovengemelde brieven
wordt de vrees uitgesprokendat deze maatschappij
Luxemburg te gronde zal richten.
Dat de vijandelijke houding van Pruissen tegen liet
Groothertogdom niet geheel ongegrond is, blijkt uit
een brief door den correspondent van den Daily News
aan dat blad gericht.
//'t Is merkwaardig," zoo schrijft hij//tegenwoordig
het Fransche vioe-consulaat alhier te bezoeken. Het
bureau van dit Consulaat ligt vlak bij het spoorweg
station en de vice-consulzoowel ais zijn secretaris
zijn den gansohen dag bezig, Fransolie gevangenen te
ontvangen, aan wie het gelukt is uit Duitschland te
ontkomen. Zij behooren meest allen tot de troepen
die zich bij de capitulatie van Metz hebben overge
geven. In de zonderlingste vermommingen komen zij
hier aan. Zoodra zij dit neutraal grondgebied hebben
bereikt zijn zij veilig en 't is dan de plicht van den
Franschen vertegenwoordiger zijne laiidgenooten te
ondersteunen. Natuurlijk legt hij bij de vervulling van
dezen plicht veel ijver aan den dag, vooral als de
vluchtelingen genegen zijn zich noordwaarts te wenden
dat wil zeggen weder dienst te nemen bij de Noord er-
armee, waarin zij dan gewoonlijk een' hoogeren rang
innemen dan zij vroeger hebben bekleed.
Niet aan honderden maar aan duizenden is reeds
op zulk eene wijze de gelegenheid verschaft op nieuw
tegeu Duitschland de wapenen op te vatten. Ik zelf
heb in de Ardennen geheele veldbatterijen eu sGharen
van mobiele gardes gezien, die preoies langs de Bel
gische grenzen voortrukken en zichnu zij in hunne
eigene departementen geen nut meer kunnen doen,
laten inlijven in de Noorder armee.
De Duitsche bladen geven nog altijd zeer uitvoerige
beschrijvingen van de gevechten om en bij Orleans.
Allen komen daarin overeen, dat het Loireleger totaal
verslagen is en in den eersten tijd daar ten minste
geene groote veldslagen meer te wachten zijn. //Plet
resultaat vau deze gevechten," zoo schrijft de officieële
Staatsanzeiger, is nog niet met zekerheid op te geven.
Wij weten nu dat, behalve de verliezen, die de Fran
schen in verschillende kleine gevechten hebben geleden
in Orleans 10000 man gevangenen77 stukken ge
schut en vier stoombooten gewapend met 4 stukken
geschut in onze handen gevallen zijn. De Loire-armee
zelve is in alle richtingen uiteengestoven. Zij is geheel
in wanorde en zal zich in den eersten tijd niet meer
kunnen reorganiseren. De grootste belangrijkheid
verkrijgt deze tweede inneming van Orleans hierdoor,
dat door de vernietiging van dit machtigste leger der
republiek alle hoop op ontzet van de Fransche hoofd
stad (en de machthebbers in Tours zelve hebben ve
klaard, dat dit hunne laatste hoop. was) verloren is.
De Duitsche armee heeft zich in twee deelen ver
deeld. Het eene gedeelte rukt Noord- lief.andere.
Zuidwaarts-. Waarschijnlijk is het eerste bestemd om
later de hand té reiken aai\ de Duitsche Noord er-armee
die, na Amiens irigënomört te hebben op Havre aan
rukt om ook daar de zegevierende Duitsche banier tö
planten. Hoezeer men de komst der Duitsehers aldaar
vreest blijkt uit onderstaand bericht uit Havre.
Havre, 7 Dec. In deze srad heerscht de grootste
gisting. Van alle zijdon stroomen mnsshs troepen aan.
Gisteren arriveerden meer dan 20000 mobiele gardes.
Zij werden op stoom- en sleepbooten en zelfs in bootjes
van Honfieur naar Havre gebracht. Te nauwernood
waren zij de Pruissen ontsnapt. Iu drie dagen haddeü
zij 60 engelsche mijlen afgelegd. Geen wonder clan
ook dat zij uitgeput hier aankwamen. Van Cherbourg
kwamen twee oorlogsschepen met 1200 zeesoldaten»
Ook hebben we cavalerie en linie-troepen-. Morgen vei'"
wachten wij 10000 zeesoldaten uit Brest: Waarschijnlijk
zullen we hier 50000 man kunnen bijeenbrengen tot
verdediging der stad. De aanrukkende vijand wordt
op 70000 man geschat. Het geschut wordt op de
wallen geplaatst en alle niaiineii van 40 tot 60 jareii
met liet snidergeweer gewapend-. Men vermoedt dat
er PrUissische spionnen in de stad zijn» Gisteren zijn
reeds zes onder verdenking gevangen genomen.
Brussel, 10 Dec. De Independence heeft
bericht ontvangen dat de regering te Tours door de
laatste nederlagen voor goéd gedwongen zal wordert
haren zetel naar Bordeaux te verleggen. Vergissen we
ons niet, dan is daarmede feitelijk Uitgemaaktdat
binnen korten tijd geheel Noordelijk Frankrijk in
handen der Duitsehers zal zijn, en dat de tegenstand»
die de republiek nog zal bieden» zal moeten bestaan
in liet vormen van nieuwe legers in liét Zuiden. Het
schijnt echter dat langzamerhand eene zekere moede"
loosheid zich van de Franschen meester maakt, 't Zoii
kinderachtig zijn, schrijft het Belgische blad zich nil
nog te willen diets maken dat er voor de Fransche
legers eenige kans zal bestaan om den vijand iii
't open veld te overwinnen.
10 Deo. Een nieuw conflict is ontstaan
tusschen de delegatie der regering en de municipals
teit der stad wegens de benoeming van een1 Gommis-»
saris van politie.
Versailles 9 10 Dec. De groothertog van
Mecklenburg Scliwerin tastte den vijand, die uit Tours
versterking had gekregen met kracht aan bij Beau-
gency, wierp hem teriigbezette de stad en maakte
1500 gevangenen. Zes stukken geschut vielen in onze
handen. De tweede armee vervolgt de verstrooide
overblijfselen van het leger in de richting van Bourges.
Versailles 9 10 Dec. Oogenblikkelijk nadat
de nederlaag van het Loire-leger bekend was geworden
heeft de koning aan generaal Trochu een schrijven
gericht orp hem van deze zaak die op de verdediging'
van Parijs grooten invloed moest uitoefenen, kennis te
geven en hem den voorslag te doen zelf een officier
naar Orleans te zenden om zich van den stand der
zaken aldaar te overtuigen. Generaal Trochu heeft
geweigerd van dit aanbod gebruik te maken.
De Pall Mall Gazette geeft de volgende beschrijving"
van liet gevecht bij JBeauue, alwaar de Franschen een
hevigen aanval deden op het leger van prins Friedrich
Karl. //Het dorp was bezet door eene brigade van
het armee-corps van generaal Voigtè-Rhefs. Zij had
van haren kommandant bevel gekregen het dorp bezet
te houden en zich liever tot den laatsten man te liften
neersabelen dan zich gevangen te geven. De beide
regimenten gehoorzaamden. De Franschen rukten aan
en sloten weldra de Duitsehers van alle kanten in het
dorp in. Drie divisies vielen onophoudelijk aan en
eischten eindelijk de overgave op genade of ongenade
l)e Duitsehers weigerden. De kamp ontbrandde met
vernieuwde woede. Zes volle ureii hielden zij het
dorp bezet zonder dat eenige hoop op ontzet hen staande
hield. Nog eenmaal werd de overgave gecischt. Toen
ook deze eisch afgeslagen was deden de Franschen eenen
hevigen aanval met de bajonet. De Pruissen volgden
weder hunne gewpne taktiek. Bedaard en kalm wacht
ten zij den vijand af tot hij op 300 schreden genaderd
was. Toen klonk eensklaps het kommando vnnr.
Knetterend volgden de schoten elkander op en als
hagelsteen en vielen de kogels op de aanrukkende Fran
schen. De dooden lagen letterlijk bij koopen op elkander.
Op één plaats lagen meer dan 1000 doode Franschen.
In deze opgave heerscht niet de minste overdrijving.
De chef van den staf beval de dooden te tellen.
Toch stond de kans der Pruissen zeer hachelijktoen
plotseling generaal Alvensleben kwam opdagen met
eene brigade versclie troepen. De Franschen werden
teruggedreven en verloren bij deze gelegenheid 1300
gevangenen en één kanon.