r
Zaterdag 22 October
flT°. 85
1870
WOENSDAGEN ZATERDAG.
tl
BUITENLAND.
1.
!/2
'/4
'x8
'/t
ZIERIKZEESCHE COD
PRIJS DER ADVERTENÏIËN.
Gewone 10 cent de regel. Geboorte-, Huwelijks- en Dood-
berigtenvan 18 regels 4 0,50.
VERSCHIJNT:
ABONNEMENTS-PRIJS.
Per drie maanden f 1,Franco per post 1,25. Inzen
ding der Advertentiën daags te vorenvóór 10 ure 's morg
Tweede Kamer.
De zittingen zijn geopendde algemeene beraadsla^
gingen hebben een aanvang genomen. In een volgend
no. zullen we onzen lezers de voornaamste bijzonder
heden van de öiscussien over de Indische begrooting
meedeèlen.
Iets oyer liet wetsontwerp tot
afkoopbaarstelling dier Tienden»
li
Als wij het vluchtig doorloopen dan ver
nemen wij dat alle vóór 1 October 1838 het tijdstip
der invoering van het Burgerlijk Wetboek gevestigde
schuldplichtigheid van tienden of van eenige andere
evenredige hoeveelheid Aan vruchten, hetzij in deze,
hetzij in geld te voldoen al ware het tegendeel bedon
gen afkoopbaar is.
De afkoop kan zoowel door den heffer als door den
plichtige worden gevorderd. De vordering tot afkoop
kan ook dan wanneer de schuldplichtigheid zich als
een geheel over zekere oppervlakte of o\rer onderscheidene
gronden uitstrektzoöwèl door als tegen ieder der
plichtigen voor zijn deel worden ingesteld.
In vroegere ontwerpen kwam deze bepaling dit we-
derkeerigheidsbeginsel niet aldus voor. Aan den plichtige
en aan den heffer zijn nu gelijke rechten verleend. Dat
op deze gelijkheid wel is af te dingen, is buiten twijfel,
toch vleit de minister van justitie zich dat deze be
voegdheid tot afkoop van beide zijden misschien de
vernietiging der tienden zal kunnen tengevolge hebben.
Op hoe groote of op hoe kleine uitgestrektheid ze nu
drukken beiden kunnen er zich naar de voorgestelde
regeling van ontdoen. Mocht de eigenaar van eeu blok-
tiend vermeenen zich in zijne rechten benadeeld de
éénheid verbroken te zien wanneer iemand b, v. voor
eeu halveu hectaar daarin tiendplichtig dit afkocht
hij noodzake de overigen daartoe.
Gelijk bij alle dergelijke zaken bestaat de afkoopprijs
bij gebreke van overeenkomst in het twintigvoud van
de jaarlijksche opbrengst. Tot maatstaf daarvan strekt
de gemiddelde zuivere opbrengst der 15 laatste jaren
na aftrek der 2 voordeeligste en der 2 nadeeligste.
Kan de waarde niet aldusnoch door marktprijzen
bepaald worden dan wordt de afkoopprijs door den
rechter na verhoor van deskundigenvastgesteld. Dit
zal zeker van toepassing zijn, wanneer men de schuld
plichtigheid van wéilaiidenbósschën en dergelijke wil
afkoopen?
Geschiedt de afkoop op vordering van den heffer
,dan kan de kooper dadelijk betalen of hypotheek voor
den afkoopprijs op het afgekochte perceel vestigen
tegen 5% rente 'sjaars, met bevoegdheid om de schuld
ten allen tijde af te lossen welke aflossing de schuld-
eischer gedurende de tien eerste jaren niet kan vorderen.
Na die 10 jaar moet de schuldenaar elk jaar l/l0 deel
Van het oorspronkelijk bedrag der schuld afleggen.
"Wij gelooven niet dat van deze bevoegdheidom
de daarmee gepaard gaande kosten vee) gebruik zal
worden gemaakt. Behalve de kosten van afkoop heeft
de kooper dan nog die van vestiging der hypotheek
en later die van hare doorhaling te voldoen en de
eerste zoowel als de toestemming tot de laatste moeten
bij nóiariéele akte verleend worden. Bovendien blijft
zijn eigendom langen rijd met een nieuwen last bezwaard
en op vele vaste goederen rust reeds een hypothekair
verband.
Ziedaar de voor den landbouwer voornaamste rechten
en verplichtingen aangestipt. Het ontwerp zelf telt niet
minder dan 28 artikelen. "Voor ons doel kunnen we
veilig van de overigen zwijgen.
Alleen vermelden we nog dat de practijkdie steeds
naar eene weinig omslachtige en min kostbare uitvoering
zoekt, vermoedelijk het registreerèn en het overschrijven
van den afkoopstitel in de registers des hypotheekbe
waarders zal nalaten en zich met een gezegeld bewijs
van kwijting vergenoegen De leggers van het kadaster
toonen niet aan of een perceel al of niet tiendschuldig
iswaar en waartoe zou men dus de vrijwording aan-
teekenen?
In elk geval zou billijkheidshalve móeten bepaald wor-
ndat bij vrijwillige overeenkomst de kosten door
beide partijenieder voor de helftgedragen zullen
worden.
Oogenschijulijk ziet het ontwerp er nog al aanlokkelijk
lit, en toch vragen wij wacht het een beter lot dan
pijue voorgangersis het bestemd om wet te worden
eu den landbouw van een storenden druk te bevrijden,
of zou het, na eerst door de Tweede Kamer onkenbaar
gemaakt te zijn bezwijken of daardoor na verknoeiing
vun veel nationaleii tijdworden ingetrokken en bij
vele broederen vergaderd worden, of na eene loutering
en aanneming der Tweede Kamerdoor de grijze tiend-
keffers en tiendplichtigen der Eerste als vroeger veworpen
worden en andermaal eenige jaren heengaan eer er van
een gewijzigd ontwerp sprake isen de tienddruk in
middels voortduren
Maar laat al het voorstel eens wet wordenzal
het uitvoerbaar zijn en uitgevoerd wordenof even
als de wet op de Rechterlijke Organisatie eene nutte-
looze plaats in het Staatsblad beslaan
Wij hopen het nietmaar kunnen toch de vrees er
voor niet onderdrukken, hoewel het beginsel van weder-
keerigheid met uitzondering der kosten volkomen mis
schien te volkomen is aangenomen. Wie slechts even
een kijkje in de tiendwereld heeft genomen die weet bos
oneindig velen er in betrokken zijn die komt schier
tot conclusie dat het dus onmogelijk is.
We zijn misschien pessimistisch.
In een tiendblok van b. v. 100 bnnders (en hoeveel
zulke grootere en kleinere zijn er niet alleen in Zeeland)
zijn vaak 50 en veel meer plichtigen welk eene menigte
tiendeigenaren zijn er nieten voor welk bespottelijk
klein deel zijn ze soms tot de heffing in het tiend
gerechtigd. Beide partijen wonen hier en elders ver
spreid tellen minderjarigen, afwezigen onder curateele
gestelden en eene massa koppigen die het liefst laten
zoo als het is. Door overlijden neemt beider getal
veelal toe en hoe die allengezwegen nog van de
kosten, ofschoon op geenerlei stukken zegel noch
registratierechten verschuldigd zijn met het oog op de
eindelooze formaliteiten te vereenigen om b. v. de
afkoop van het tiend van één bunder en kleinere hoe
veelheden vrijwillig tot stand te brengen of in rechten
te vorderenhetzij door den plichtige hetzij door den
heffer. Wil men den afkoop gerechtelijk vordereu men
moet beginnen met eiken tiendheffer, hoe klein zijn deel
ook zij tot dat ze samen tot den verkoop van het
geheele tiend bevoegd zijn hunne voogdencurators
of gemachtigden te laten dagvaarden daar elke rechts
ingang aanvangt met eene dagvaard. Minderjarigen
hebben soms geen voogdenonnoozelen geen curator
afwezigen geen gemachtigde maar laat ons zwijgen
en toch is dat alles noodig voor den eersten stap op
den weg van rechten.
Den tiendheffer wachten dezelfde formaliteiten. Denkt
men nu dat onder al de keffers en dat nog maar in
één bloker iemand kan zijn die niet vrijwillig tot den
afkoop verkiest mee te werkenen dat hij toch voor
100/iooo eu zulke en soortgelijke deelen zijn er veel
en overal in het geheel van het tiend van den
plichtigen grond komt, of omgekeerd de grondeigenaar
er 50 roeden tiendschuldigen grond in bezit, dan is
dit alles noodig voor dien éénen weerbarstige om den
grond geheel van den tiendlast te zuiveren Hoe zal
het du3 gaan met de duizende tiendblokken
Eigenaars van groote aaneengelegen partijen zullen
tot den afkoop besluiten maar op ontelbaar veie per-
ceelen zal de schuldplichtigheid blijven rusteneenvoudig
omdat de wet onuitvoerbaar is.
De tienden van het Kroondomein zijn sedert laag
afkoopbaar en nagenoeg niemand maakt er althans
in Zeeland gebruik van ook daar niet waar het
domein de eenige heffer is.
Het jachtrecktdat men langzamerhand onbillijk en
ondragelijk: begint te vinden is mede afkoopbaar en
wie is er toe overgegaan P
En boe te doen met weiland bosckenz. waar do
schuldplichtigheid insgelijks op kleeft en die nu of
laterdoor voortdurende verbetering tot bouwgrond
gemaakt kunnen worden en dan dadelijk tiendschuldig
zijn F
De tienden afschaffen zou alleen een monarch als
Napoleon I gekuud hebbendie er niet opzag met één
pennestreek een geheel koningrijk weg te wisscben.
Een doortastend middel, het eenige dat o. i. tot de
verdwijning der tienden zou kunnen leiden is even als
bij de beteugeling der veeziektede afkoopde afma
king door den Staateen middel datvolgens de
meening der Regeeringom de groote geldelijke lasten
voor als nog niet in practijk kan gebracht worden.
Daar ze evenwel hoe eer boe beter verdwijnen moeien,
zou het dan inderdaad onmogelij/c zijn dat de Staat er
zich mee belast
Wij willen dit in een volgend nommer onderzoeken.
Later zijn er geene meer gevestigd.
Algemeen Overzicht. (Rome)
Terwijl de aandacht van geheel Europa gevestigd
was op Frankrijk en zijne worsteling tegen de over
machtige Pruissiscbe legers had in het Italiaansche
schiereiland eene gebeurtenis plaatsdie bij elke andere
gelegenheid ous werelddeel tot op zijne grondvesten zon
geschokt hebben. Cadornade bevelhebber der
troepen van Victor Emanueltrok op bevel van zijnen
vorst tegen de heilige stad opzoodra het vertrek der
Fransche troepen uit Rome de handhaving der beruchte
September-conveutie onmogelijk had gemaakt. Den 20
Sept. 's morgens te 5 ure werd het eerste schot vau de
porta del Popoio gehoord en eenige uren later was
Rome eene Italiaansche stad. Spoedig daarna (2 Okt.)
verklaarden de Romeinen dat ze deel wilden uitmaken
van bet rijk van den Sardinisehen koning en weldra
misschien zal Victor zijnen zetel hebben gevestigd in
bet Quirinaal of in een der andere prachtige paleizen
van Rome. 't Was te voorzien, dat met de bezetting
van Rome niet alles gedaan zou zijn. Pius IX, de
pauskoning en zijn kardinalenstoet hadden te dikwijls
tegenover de eischen die hun gesteld werden door den
geest des tijds hun non possumus (wij kunnen
niet) doen hooren, dan dat men nu zou hebben kunnen
verwachten dat zij stilzwijgend zich zouden hebben on
derworpen aan het gebeurde feit en de klachten over
de beroovmg van het patrimonium Petri (het erfdeel
van Petrus) alleen zouden hebben doen weerklinken in
de eenzame zalen van het Vaticaan. Reeds den 28
Sept. zond kardiuaal Antonelli eene nota aan het corps
diplomatiquewaarin hij protesteerde tegen de geweld
dadige inbezitneming van den kerkelijken staat „Uwe
Excellentie kent," zoo spreekt de kardinaal in de ge
zwollen taai var, het Romeinsche hof, „de gebeurtenissen
van 1859 docr welke aan den B. Vader zijn grond
gebied ontnomen werd. Zeker de regering die ons op
zulk eeüe wijze overviel zou niet hebben nagelaten met
zijne godslasterlijke berooving voorttegaanals de
Fransche regering niet tusschenbeide was gekomen."
Hij herinnert voorts aan den inval van Garibaldi en
den slag bij Mentana (zonder van de Chassepots-
wonderen te spreken) in Sept. 1867aan 'fc verdrag
met Italië gesloten en eindigt het eerste gedeelte van
zijn protest met de verklariug /„dat de Floreutijnsche
regering het deloyale besluit nam om gebruik te maken
van het ongeluk der Fransche wapenende gesloten
overeenkomsten te breken en met de spoliatie (berooving)
van den kerkelijken staat voerttegaan niettegenstaande
in Rome de meest volmaakte rust beerschte en van alle
zijden onophoudelijk aan de verhevene persoon van den
Heiligen Vader bewijzen werden gegeven van trouw
aanhankelijkheid en kinderlijke liefde."
Dat de kardinaal zoo spreekt is natuurlijkmaar
is het waar, wat hij zegt? Wat is er van „die trouw,
die aanhankelijkheid en kinderlijke liefde der Romeinen
voor den Paus Als zij geroepen worden hunne
meeniug te zeggen over 't geen gebeurd is, antwoorden
bij de stembus 133,681 Romeinen „wij willen vereenigd
zijn met Italië" en slechts 1507 wenschen ouder het
vaderlijk bestuur van den paus te blijven. Liefde voor
den paus Piusmen zoeke ze niet in Rome. Geen
Italiaan geen Romein heeft vergeten en kan vergeten
het in de geschiedenis van Europa zoo merkwaardige
jaar 1848.
Eiken dag bijna zag men toen de Romeinen in processie
door de straten der eeuwige stad trekken en uit duizende
monden weerklonk de kreet Viva I?io IXafge
wisseld door bet Viva lo Statuto fonda-
meutale (Leve de grondwet, de Constitutie). Toen
was Pius dc beminde, de aangebedene zijns volks. Hij
stond aan het hoofd van alle liberale Italianen. Men
bad bem gevraagd (in 1847 reeds) de instelling van
eene Consulta di Stato (een soort tweede kamer) eu de
paus had haar gevormd uit de voornaamste en bekwaamste
mannen des lands. De consulta had hervormingen ge
vraagd emancipatie der joden die nog altijd op schan
delijke wijze onderdrukt werden, verwijdering der jezuieten,
vrijheid van drukpershet vormen van een Italiaansch
verbond; de paus had schoone beloften voor de toekomst
gedaan. Toen de opstand tegen de gehate Oostenrijkers
losbarstte en Rome's bevolking als ééu man zich wapende
om Karei Albert van Sardinië ter hulpc te snellen
zegende de paus de vaandels en eindigde hij zijne toe
spraak met het gebed „o groote God zegen Italië.
Schenk bet Uwen zegen. Ootmoedig bidt Uw Vicaris
er om." De verlosser van Italië heette Pius. Eensklaps
verauderde alles. In het. consistorie van kardinalen legde
dezelfde Pins de verklaring af dat „hij nooit kon onder
steld worden een oorlog aan te moedigen tegen zijne
beminde kinderen de Duitschers." De reeds uitgetrokken
Romeinen werden door deze verklaring buiten het krijgs-
recht gesloten, 't waren eenvoudig bandieten. Nog geloofde
het volk aan de liberaliteit van den Paus en toen hij
gedwongen door de omstandigheden, aan Oostenrijk den
oorlog verklaardewas hij weder de Papa. Maar ook
dit ging voorbij. Eu toen eindelijk op nieuw de heilige
Vader meende te moeten verklaren „dat de gedachte
om den oorlog te ondernemen tegen de Duitschers zoo
ver mogelijk van hem verwijderd was toen de ruwe
Kroaten de bloem der Romeinsche jongelingschap neer
sabelde onder denzelfden kreetleve Pius IX dien zij
bad aangeheven bij het zegenen der vaandels» toen was
de ure der wrake gekomen. De dood Van graaf Rossi
was het sein tot den opstand de paus stelde nog
eens een vrijzinnig ministerie aanmaar verliet, nog
denzelfden nacht Rome, als lakei vermomd, achter op
het rijtuig van graaf Spaur. Rome was eene republiek
totdat de paus door Fransche bajonetten gesteund zijne
geliefde stad weer kon binnentrekken. Van datoogen-
blik af aan waren de terechtstellingen de verbanningen,
de verbeurdverklaringen aan de orde totdat er in schijn
ten minste rust beerschte. Maar nooit heeft de bevolking
dezen tijd vergeten en toen in 1860 Victor Emanuel
den kerkelijken staat binnentrokkwamen de meeste
steden (Pesaro Sinigaglia enz.) in opstand en riepen
de bescherming der Sardinische regering in. En wat
nu in Rome is gebeurd is slechts 't natuurlijk gevolg
van de vroegere gebeurtenissen het zaad der twee
dracht van 1848 af gezaaid heeft rijke vrucht gedragen.
Wat nu is gebeurd zou reeds lang hebben plaats gehad,
wanneer niet Frankrijks legerscharen zich hadden geplaatst
tussch'n den paus en zijne onderdanen.
Maar altijd bleef de burgerij hopen op verlossing.
Vrijheid van drukpers was nog eveu als in 1847 hun
wensch. Ondragelijk noemden ze hetdat Italiaansche
bladen uit de stad werden geweerdEngelsche en
Eransche slechts zeer gehavend door de censuur in hunne
handen kwamen. Hoe bespottelijk bang de pauselijke
regering was voor eene liberale demonstratie blijkt b.v.
üieruitdat sommige operas niet mochten worden op
gevoerd dan alleen omgewerkt. De Norma b. v. werd
„het boscb van Irmirsul" en in den Wilhelm Teil werd
de plaats der handeling van Zwitserland naar Tarfarye
verlegd. „Bedelarij (zegt naar waarheid een Ned. blad)
gold als eene instelliug van God. Ieder Romein stond
van zijne geboorte af aan onder toezicht. Daar spoor
wegen en fabrieken den schadelijken geest van onderzoek
heetten te bevorderen werkte het gouvernement met
zeldzame hardnekkigheid bunnen aanleg tegen enz." Dat
werkelijk vrees voor onderzoek ook nu nog de pauselijke re
gering bezieltblijkt o. a. uit het protest door den paus
zeiven gericht aan de leden van het college van kardi
nalen, waarin letterlijk het volgende voorkomt„Boven
dien wordt liet openbaar onderwijs in deze stad door
een zeer ernstig gevaar bedreigd. Spoedig is de tijd
weer aangebroken, wanneer de studiën aan de Romeinsche
universiteit weder een aanvang zullen nemenen dan
zal deze zelfde plaats die tot nu beroemd was door
den ijver van ongeveer 1200 jongelieden als een toe
vlucht werd beschouwd door zoovele Christelijke en eer
waardige ouders waarheen ze hunne zonen konden
zenden zonder vrees dat zij bedorven zouden worden
deze zelfde plaats zal of door de valsche leeringen, die
er verspreid of door de onbekwaamheid der leeraars
die er aangesteld zullen worden in een' toestand geraken,
die zooals men begrijpt, heel wat van den vroegeren
verschillen zal."
In een volgend artikel wenschen we dit protest
van den paus verder te bespreken en tevens de pogingen
medetedeelen die men tot herstel der pauselijke macht
meent te moeten aanwenden.
Bijzonderheden.
Weenen 19 Okt. In diplomatieke kringen ver
zekert men dat binnen betrekkelijk korten lijd de vrede
zou gesloten worden op de volgende voorwaardeu.
Eazaine zal de regentes in haar gezag herstellen.
Pruissen zal er van afzien Elzas en Lotharingen in te
lijven. Alle vestingen in deze provinciën gelegen zullen
ontmanteld worden. Behalve eene aanzienlijke vergoeding
van oorlogskosten zou Pruisseu ook Luxemburg ver-
krijgen.
Bome, 19 Okt. De paus is niet ziek.
T.mnrien 10 Okt. De Standard meldt, dat het
bombardement van Parijs over 10 a 15 dagen zal be
ginnen.
De Engelsche bladen dringen bijna
eenstemmig er op aan dat Gladstone zijne vredelievende
politiek late varen en krachtig optrede tegen China,
uit vrees dat, wanneer eenmaal de nederlagen der
Franscben ook daar bekend zullen worden een alge
meene moord op fransche en engelsche onderdanen het
gevolg er van zou zijn. Uit Liverpool wordt gemeld
dat aldaar het gerucht liep van eene gemeenschappelijke
rg
lij
ui
lit
;r.
et
nt
al
id
ilt
51
n
ia
ij1'
e,
