1810
N<\ 14
Woensdag 16 Februari.
WOENSDAG Éi ZATERDAG.
Binnenlandsche Tijdingen.
Biiitenlandsche Tijdingen.
Ingezonden Stukken.
ZIERIKZEESCHE COURANT
PRIJS DER ADVERTENTIËN.
Gewone 5 cent de regel. Geboorte-, Huwelijks- en Dood-
berigtenvan 18 regels a 0,50.
VERSCHIJNT:
A B O N N E M E N T S-P R IJ S.
Per drie maanden f 1,25 - Franco per post 1,50. Inx. u
ding der Advertentiën daags te voren, vóór 10 ure mor»
Waarom wij evenals elke redactie anonym schrijven
Wij antwoorden met een citaat genomen uit de Bosch
KDMPIK
„In het algemeen is het echter verkeerd te achten
dat alle artikelen in de dagbladen onderteekend wor
den. Men hecht wel eens te veel of te weinig aan
een geschriftwaarvan men den schrijver kent. Een
zelfstandig volk moet niet oordeelen naar het gezag
dat de een e schrijver heeft en de andere nog niet be-
lit maar naar de redenen die worden btjgebragt."
Zierikzee 14 Februari. Tengevolge van de ge
stremde communicatie kon de militie-commissaris uit
Middelburg hier heen niet overkomen. De loting is
één maand uitgesteld. De koehoornmuziek galmde
toch nog even langs onze straten kort maar vreeslijk.
Het Schouwsche en üuivelandsche landvolk nit zijn
muzikaal gevoel niet iu harmonieuze toonen.
-Wat eene zeldzaamheid is in deze zeeplaats ge
beurt thans, nu het ijshet vervoer te water schier onmoge
lijk gemaakt heefter werdt nl. zeevisch aangevoerd. In
de laatste jaren komt er maar zeer enkele malen een
visscher zijne waar hier aan de markt brengenge
woonlijk als hij door storm of ijs er toe genoodzaakt
wordt. Anders wordt de meeste visch aan Belgen of
Engelschen verkocht.
Na Zaterdag morgen is er eerst Maandag-middag een
pest uit Stavenisse aangekomen. Wij ondervinden thans
al de genoegens van onzen insulairen toestand.
Te Renkum zit ia de rivier een schip met graan
beladen bestemd voor Arnhem op het droog in het ijs.
Daar het water te Keulen gevallen ..en-te Arnhem
gerezen is schijnt de W aal (men zegt te Tiel) te zitten.
Akïthem, 9 Febr. Keulen 2/3 drijfijs, beden ochtend 1/5
drijfijs dus zit de rivier vermoedelijk boven Keulen,
IJssel zit van Westervoort tot aan de kop.
Heden I uur was de post uit Nijmegen die anders
om 9 uur aankomtnog niet te Arnhem.
Den 10 Febr. was de rivier voor deze stad bedekt
met drijfijs.
Wetsontwerp op de rechterlijke
indeeliagf.
Aan dit wetsontwerp ohtleenen wij het volgende
Er zullen voortaan vijf gerechtshoven zijn: één te
'a Hertogenbosch voor de provinciën Noord-Brabant en
iiimburg.één te Arnhem voor Gelderland en Overijs-
«el; één te Leeuwarden voor Friesland Groningen en
Drentheéén te Amsterdam voor Noord-Holland en
terecht en één. te 's Graveuhage voor Zuid-Holland en
Zeeland. Het gerechtshof te Middelburg wordt dua
Opgeheven.
De volgende veranderingen worden er bovendien in
de rechterlijke indeeling van onze provincie gemaakt.
De arrondisseménts-rechtbank te Goes wordt opgehe
ven Zuid- en Noord-Beveland zullen met Walcheren
het arrondissement Middelburg vormen, dat uit twee
•^kantons Middelburg, en Goes zal bestaan het kanton
Middelburg zal het eiland Walcheren omvattenhet
kanton Goes de eilanden Noord- en Zuid-Bevelanclde
kantongerechten te VlissingenHeinkenszand en Kort-
gene worden dus opgeheven.
Middelburg zal een rechtbank van de 2de klasse zijn
het kanton Middelburg een kautongerecht van de 3de
'klasse het kanton Goes van de 4de klasse.
Het voormalig 4de en 5de district zullen het arron
dissement Axel (3de klasse) vormen met de kantons
Axel (5de district) en Oostburg (4de district) (beide
van de 3de klasse) de kantongerechten tê Sluis eu te
Hulst worden dus opgeheven.
De arrondissements-rechlbank alhier zal een belang
rijke uitbreiding ondergaandaar het gebeele eiland
Flakkée er aan toegevoegd zal worden. Het zal eene
rechtbank van de 3de klasse zijn met dc kautons
Tholen (5de klasse) bestaande uit de eilanden Tholen
en St. Philipslaud ZicriKzee (4de klasse) bestaande uit
de eilanden Schouwen en Duiveland en Sommelsdijk
(5de klasse) gevormd door het eiland Flakkée. Het
kantongerecht te Brouwershaven wordt dus opgeheven.
Het personeel van de rechtbanken en kantongerechten,
die opgeheven zijn wordt op wachtgeld geplaatst.
Wanneer dit ontwerp als het tot wet verheven zal
zijn ingevoerd zal worden is nog hoogst onzekerdaa*
dit gelijk met de nieuwe wet op de rechterlijke orga
nisatie zal gebeuren. Die wet welke 31 Mei 1861
gedagteekend is is tot nu toe voor onbepaald uitgesteld^
daar onze wetboeken van burgerlijke rechtsvordering
en van strafvordering eerst eeuige niet onbelangrijke
veranderingen moeten ondergaan.
Wat de toevoeging van Flakkée aan dit arrondisse
ment betreft, gelooven wij dat de ongeregelde communi
catie een groot bezwaar opleveit, en niet minder de
slechte post-gemcenschap, daar de brieven uit dat eiland
ons over Rotterdam of Dordrecht toegezonden worden.
Hierin zal dus eene groote veraudering moetea komen
de communicatie zal verbeterd en een geregeld post
verkeer daargesteld moeten worden anders zal deze
toevoeging voor de bewoners van Flakkée niet dan na-
deelig wezen en voor de justitie vol ongeriefelijkheden.
FRANKRIJK.
Pakijs 9 Februari. De ongeregeldhedendie in
de vorige week in Parijs hebben plaats gehad zijn
geheel en al bedaard. De oproermakers vonden geen
steun in het eigenlijke volken zelfs niet bij de be
woners van die wijken welke in vorige jaren de brand
punten der revolutie waren De werklieden van den
faubourg St. Antoine hebben zieh rustig gedragen. f
eveneens de bewoners van het quartier Latin. De
„natie" die wegens de gevangenneming van Rochefort
in beweging gekomen is bestond uit wat straatloopers
vroegere gevangenen losbollen en personen wier zaken
achteruitgegaan waren, het gewone volkje dat in op-
loopen en opstanden genoegen schepten er heil iti
de toekomst van verwacht. Alleen de massa nieuws
gierigen gaf in den beginne aan de gebeurtenissen een
eenigzins dreigend aanzien.
De vreemdelingen zijn evenwelzoodra zij van bar
ricades hoorden, van een panischen schrik bevaugeu ge
worden en hebben zoo spoedig mogelijk Parijs verlaten.
Dingsdagzoo schrijft le Rappelheeft men een groot
gedeelte van den dag koetsen met'koffers beladen dé
straten van Parijs kunnen zien doorkruisen allen naar
de spoorwegstations.
Zoo geheel onschuldig waren de plannen der „natie"
dan ook niet. De policie heeft eene menigte Orsini-
bommen in beslag genomen, sommige van vrij groot
kaliber. De oproerlingen hadden plan eeu gat te ma
ken in een huis op den hoek van'la rue Saiut Maur,
en le faubourg du Temple daarin wilden zij die bom
men doen ontbranden en met de ruinen van dat huis
een barricade opwerpen. In tijds werd dit evenwel
ontdekt. -
Ro-chefort zit in de gevangenis St. Pélagie m t
een lotgenoot Lissagaray. Hij wordt er zeer goed be
handeld leest er dagbladen en boekeu en heeft zijne
kinderen bij zich mogen ontvangeu,
G R O OT- BRIT T ANN IE N:
Isidoor Arcinena een ferme jongen van 18 a
20 jarenzoon van een pachter uit Brunswickin
zuidelijk "Virginië werd eeuige weken geleden te paard
door zijuen vader uitgezonden ter opsporing eener ge
miste koe. Nog geen mijl ver gereden hebbende bleef
het ros plotseling stilstaan en spitste de ooren. Naar
de oorzaak dezer ongewone bewegiug van den knol
omziende bemerkte Isidoor ras twee jonge beereu
welke iu een holop 4 a 5 meters afstnnd van den
weg, in gemakkelijke houding lagen te slapen. Van
het paard te springen en de beide jonge bruintjes met
zijn jagtmes te. dooden was voor hem het werk van
een oogenblikhij bond vervolgeus de aebterpooten
aan elkanderwierp zijn buit over den zadel en steeg
weer op. Docli naauwelijks gezetenverscheen mama
Bruin op den top van een heuvelvlak aan den weg
iu eeu oogwenk had zij het gevaarwraarin haar kroost
verkeerde overzien en even snel sprong zij tot over*
grooten schrik van het oude paard achter Isidoor
legde hare pooten over diens schouderen bromde
allererbarmelijkst. Deze behield echter zijne tegenwoor
digheid van geestgreep de pooten en hield mama
Bruien stevig vasthaar zoo naauw mogelijk tegen
zijn rug trekkende. Mama, zonderling genoegkrabde
noch sloeg met de achterpootenverschrikt welligt
door hare nieuwe positie of bevreesd hare jongen te
zullen bezeereuniet vermoedendedat deze reeds
den tol aan de natuur hadden betaald. Het oude paard
zich van eene omhelzing vrij gevoelendedraafde in-
tusscheu met eene[|snelheid waarover het welligt zelf
verbaasd stondhuiswaarts en rendebeladen met
Isidoor, mama Bruin en de twee kleinen de open
staande staldeuren binnen, terwijl de eerste-in het
Fransch en Engelsch om hulp bulderde. Weldra kwam
men met een strik toegeschoten, .wierp dien mama
Brnien over den kop en trok haar op den grond, waar
zij verder zonder eeuige ceremoniën werd afgemaakt
Het artikel iu den Zierikzeeschen Nieuwsbode van 8
Febr. jl. van den heer G i 11 o t geeft mij aanleiding
om ter zake den achteruitgang der diaconie-inkomsten
een enkel woord in het mijden te brengen.
Hoe ongaarne ik zulks ook doeacht ik mij daartoe
verpligt, dewijl men uit eeu stilzwijgen op dat artikel
al zeer ligt deofschoon geheel valsche gevolgtrekking
zoude maken, dat de konfessionele partij, haar eigen
vonnis in dezen onderschreef.
Naar mijne bescheidene meening komt de hoofdvraaag
hierop neder„Is het goeddat de verarmde natuur
genoot de lijdende partij zij van het bestaand ver
schil iu richting Ik antwoord daarop van gauscher
harte neen dit is niet alleen niet goedmaar het is
onverantwoordelijk voor God en het geweten.
Wanneer nu de heer Gill otof wie ook de kon-
fessiouele partij op eenigen redelijken grond konde be
schuldigen dat zij den armen de giften onthielddie
de konfessionelen vroeger voor dat doel bestemden ik
zon de eerste zijnom die partij of wie barer leden
ook met al den ernst mijner innige overtuiging te ver
oor deelen en liet regtmatig verwijt toe te voegendat
zoodanige handelwijze zou getuigendat de geheime
drijfveer niet was opregt gemoedsbezwaar maar niets
meer of minder dan verachtelijke geldgierigheid.
Eu ofschoon ik mij nuuit den aard der zaak
'erenmin air» iemand anders, die. voor eme andere
richting optreedt, onmogelijk verantwoordelijk kanstel
len voor de individuele handelingen mijner geestver
wanten zoo geloof ik toch met volle gerustheid te
mogen beweren dat der confessionele partij dusdanig
hoogst laakbare handelwijze niet zou kunnen worden
ten laste gelegd.
„Is het goedF" kan dus naar mijue bescheiden.-
meening alleen betrekking hebben op het al of nier
geven' van zijne gaven aan den arme door tusschen-
komst van de Diakenen.
In het algemeen genomen ben ik der ineeniug toe
gedaan, ook op grond van Gods woo»-d dat die hand
reiking aan den armede meest kerkelijke en ook de
beste is of althans kan wezen.
Er kunnen evenwel zoodanige abnormalegeheel
van den regel afwijkende toestanden aanwezig zijn, die
eene uitzondering op dien algemeeneü regel hebben
doen geboren worden haar meer en moer uitbreiding
doen erlangen en bestendigen.
Dat nu sedert geruimen tijd voor de konfessiouelen
ook in de Hervormde gemeente alhier zulk ecu abnor
male toestand is hervoort- getreden ja meer
en meer is bevorderd en bevestigd mag ik van zoo
danige al gem eene bekeudbeid beschouwen ook door
hetgeen nog oulangs ter zake iu de Zierikzeesche Goh
rant en Nieuwsbode is geschreven, dat zulks als feit te
constateren redelijkerwijze voldoende mag worden geacht.
Dc konfessionelen de orthodoxen zijn door do
prediking der zoogenaamde moderne jeer door do
dommekracht van bet regt van den sterkste feitelijk nü
de kerk (niet uit het kerkgenootschap) verdreven
hebben een Toevlucht moeten zoeken. En ter oorzakc
waarvan Om eene bij- of nevenzaakom een' louteren
vormNeen verre van daar! Maar omdat dc konfes
sionelen de orthodoxen begeer; n eene prediking niet
ter ondermijning of naar aanleiding van maar geheel
en al gefundeerd op en in Gods onfeilbaar Woord
maar omdat de koDfessionelen en orthodoxen om des
gewetens wille- geen vrede kunnenwillen en mogen
hebben met een' modernen Christusmaar begeeren d<*.
verkondi-ring van den vollen Christus Gods zooals d:r
geopenbaard is oh „den eenigen Naam gegeven onder
den Hemel en op de aarde waardoor men kan zalig
worden van dien Christus des Bijbels die gezegd
heeft Die Mij verwerptverwerpt Dengenen die Mij
gezonden heeft
Is het voort# noodig dat ik nog in herinnering
brenge hoe reeds meer dan eens op verschillende wij
zen de konfessionelen de orthodoxen hunne gemoeds
bezwaren hebben ter kennis gebragt bij den kerkeraad
en laatstelijk aan het kiescollegietelkenreizc wanneer
het de beroeping van eenen predikant gold En hoe
zijn die bezwaren bejegend Iu officielen stijl zon men
zeggen ze zijn voor notificatie aangenomen en -yrtcn
heeft die minderheid ja men mag zeggen dood ge
zwegen" hoewel ze Gode zij dank! daarom nog volstrek!
niet dood is maar meer en meer wakker wordt en
leeft.
Heeft men dus de konfessionelende octhodox u
feitelijk buiten de Kerk verdreven nu bleef er vooi
hen als minderheid in de gegevene omstandigheden
niet anders overwaar woorden en verzoeken niet.-*
baatten dan om door daden een ja lijdelijkdoe',
daarom toch ook niet minder krachtig protestaan U-
teekenen tegen de willekeur der meerderheid. Van
daar het opzeggen van plaatsen in de kerkenvan
daar liet weigeren om deel te nemen aan armeninsckrr-
ving of wel het verminderen daarvan, zonder even vu'1
die gaven zelve aan den arme te .onthouden.
Naar mijne innige overtuiging had men dit allc*-
kunnen voorkomen of althans zeker minder omvang
hebben doen erlangen indien men de regten der min
derheid niet op dusdanige wijze had gekrenkt, mei
algeheele miskenning barer gemoedsbezwaren.
De redenering van den heer G i 11 o t dat diakenen
„als armverzorgersniet als leden van den herberaad
de giften der ingezetenen vragen," is dunkt mij eene
meer spitsvondigedan juist practische te noemen.
Krachtens welke betrekking toch heeft de diaken of
armenverzorger zitting in den kerkeraad P Immers qui
dat hij Diaken is.
En zoolang nu een diaken, krachtens dat radiknal
zitting beeft in den kerkeraad als Diaken en dus é*.u
persoon is en blijft, ondanks die tweeledige betrekking
komt mij althans die onderscheiding minstens zen-
gezocht voor.
Doch hoe dit zijzeker is het dat diakenen blijken-;
de ervaring, evenmin als het overig deel der meerde:-
héid van den kerkeraad eu van het kiescollegiedes
zins en-des willens zijn, om de regten en geraoedsbv
zwaren van de minderheid te erkennen,
