V
IT, 92.
ZEBRIRZESSCHE
.yfrtu^ Wrij^ag
NIEUWSTIJDINGEN.
dtecWattfo.
(OUKAHT.
15 November.
S'
jm*3 a
Frankfort den 7 November. Het gerucht dat de duitsche
bondsvergadering haren zetel naar elders verleggen zou, blijft,
boe dikwerf ook tegengesproken nog altijd levendig. Nu heet het
dat zij Regensburg tbt hare residentie zou kiezen.
De rtissisëhe minister, graaf von JSesselrodeis te Petersburg
teruggekomen met den oostenrijkschen ambassadeur graaf von Fic-
ejuelmont.
Bij het pruissische ministerie van buitenlandsche zaken merkt
men eene ongemeene drukte op. Bij den minister Aneillon worden
dikwerf conferentiën gehouden die de gezanten van Oostenrijk en
Rusland bijwonen. Men izcgt, dat aan de kabinetten van Parijs en
Londen openingen gedaan zijn doch van welken aard hoort men
niet. Het zou niet onmogelijk wezen dat men beide hoven wilde
verzoeken zich niet in te laten met de zaken van Duitschland dat
bij de ophanden zijnde ministeriële conferentiën niet noodig en
zelfs hoogst schadelijk zou kunnen zijn wanneer eene bemoeijing
van buiten 's lands de besluiten der duitsche vorsten soms krachte
loos mogt maken. Men herinnert zich hoe lord Palnierstonbij
gelegenheid van bet besluit van den bondsdag van 1822 eene nota
inleverde en zich het regt voorbehield om ten geschikten tijd te
protesteren. Toen ook werd hem betoogd dat dit onstaatkundig
was, en de redenen, waarop men die meening grondde, schijnen
zoo voldoende geweest te zijn en zoo veel indruk op het engéisch
kabinet gemaakt te hebben dat bij die stilzwijgend aannam. Nu
zou men welligt eene tweede nota van dien inhoud willen voor
komen en beletten dat driftige of ongeschikte handen zich slaken
in het regelen dér belangen van het vasteland. Dat Rusland bet
inet Oostenrijk en Pruissen eens is kan niet betwijfeld worden en
blijkt genoegzaam uit de bijeenkomsten der monarchen en bel lang
durig verblijf van den graaf vón Nesselrode in Berlijn. Inlusschen
is liet te hopen dat het aan de mogendheden gelukken zal den
vrede te bewaren terwijl het geen bewijs behoeftdat zij den oor
log mogt die onvermijdelijk worden door het teleurstellen barer
verwachtingen niet Vreözen. Zoo men in Parijs en Londen ook
den vrede behouden wil waaraan niet te twijfelen is, en men zich
over eenige punten kan verstaan mag men zich eene gelukkige toe
komst beloven.
In Berlijn schijnt men volgens een bijzon deren brief van
daar ontvangen berigten uit Spanje te hebben die zeer ongunstig
voor de koningin luiden dewijl daarin gezegd wordt dat zij het
bij alle partijen verkorven heeft en in Spanje geen juist midden
bestaat, waarop zij steunen kan. Men wil, dat Frankrijk haar
geraden heeft zich des noods naar Barcelona te begeven terwijl
de fransche troepen de Pyreneën zouden overtrekken en aan de
Ebro post vatten. Mogt dit geschieden dan is het te verwachten,
dat geheel Spanje van haar afvalt en zich voor don Carlos ver
klaart. De Franschen zouden niet over de Ebro gaan en alleen
beoogen om de Royalisten in het zuiden van Frankrijk te beletten
eene gemeenzame zaak met de Spanjaarden te maken.
Uit Muncben schrijft men dat men er geruststellende berig
ten uit Griekenland ontvangen heeft. Men werft in Beijcren nog
altijd krijgsvolk aan voor de dienst van koning Otto en reeds be
droeg, op bet eind der vorige maand, dit nieuwe korps achttien
honderd man, waarvan binnen kort een gedeehe naar Griekenland
gezonden zal worden. Onder de vrijwilligers merkt men een aan
tal studenten van verschillende duitsche universiteiten op.
Tijdingen uit Weenen, van den 3o October, houden het
volgende in
«De courierwissel tusschen Parijs en Petersburg is zeer levendig.
Men gelooft dat de oostersche aangelegenheden daarvan voorna
melijk de oorzaak zijn. Ook zullen de zaken van Spanje daar wel
iets toe bijdragen. De laatste post uit Xionstantinopel luidde, wel
is waar, zeer bevredigend doch er leggen in Turkije zoo veel ge
vaarlijke brandstoffen opgehoopt dat liet niet te verwonderen zou
zijn in een oogenblik de grootste stilte in de vreemdste gebeurte
nissen te zien veranderen. Niemand, die eeuig doorzigt bezit,
ontgaat zulks en onze staatsmannen schijnen, dien ten gevolge,
bij voorraad, voor ieder mogelijk geval maatregelen te nemen, Van
daar de conferentie en overwegingen met de andere kabinetten. De
gebeurtenissen op Candia zijn niet van belang ontbloot 5 zij strek
ken ten bewijze van het door Mehemed-aW ontworpen belastings
stelsel dit ook in Syrië en in de overige aan de Porie ontnomene
provinciën deszeifs vruchten dragen zal. Men kan niet ontkennen
dat het bestuur des sultans drukkend zij doch hetzelve is, in ver
gelijking van de stelsel matige afpersingen van den onderkoning,
slechts een kinderspel. De Engelsehen en Franschen zullen spoedig
bemerken wat zij door de verandering van bezitter gewonnen heb
ben bijzonder de Engelscben die geene vrienden van vreemde
monopoliën zijn. De Franschen genieten nog eenige voordeden,
vermits bijna alle krachten des vernufts die in Egypte zich be
ginnen tc ontwikkelen door Franschen geleid en de benoodigdhe-
den van het arakische leger en de zeemagt uit Frankrijk gehaald
A'. 1868.
Worden. De engelsche kooplieden in de Levant zijn geene vrienden
van Mehemed-a\\ er zouden resds te Londen bittere klagten gere
zen zijn over de onachtzame behandeling der engelsche onderdanen
in Syrië. Dat is het natuurlijk gevolg van de zich niet gelijk blij
vende staatkunde van het britsche kabinet, dat zich overal mede
bemoeit, maar nergens schijnt te willen doortasten."
(Svooi-feviitattuk,
Londen, den 9 November. Met Zr. Ms. brik Panlaloonte Fal
mouth binnen heeft men berigten uit Lissabon tot den 27 en
uit Oporto tot den 3o der vorige maand. Deze behelzen niets be
slissends. Don Miguel was steeds meester van Santarem en don
Pedro had nog geen aanval gewaagd 0111 hem uit die positie te veiM
drijven. Men zeide dat bij meerder troepen uit Oporto verwachtte
alvorens dit te ondernemen. Santarem is eene sterke stad, die,
zoo zij wel verdedigd wordt niet dan met groote opoffering van
menschen veroverd kan worden. Don Miguel zou het kostbaarste
zijner goederen naar Elvas hebben gezonden ten einde, zoo hem
geene hoop meer overbleef, het naar Spanje in veiligheid te bren
gen. Men verspreidde bet gerucht, dat Figueira Coimbra en
Leiria zich voor dona Maria hadden verklaard en men meende
dal nu don Miguel genoodzaakt was zijne troepen uit de provin
ciën te trekken de voornaamste steden weldra de constitutionele
vlag zouden uitsteken.
De armee van don Miguel wordt op dertig duizend man be
grootzoo geregelde troepen als vrijwilligers, en heeft te Santa
rem aan niets gebrek doch zijne vijanden vleijen zich dat hem
weldra alle toevoer afgesneden etï zijn toestand daardoor geheel
hopeloos worden zal.
De troepen van don Pedrodie voor deze stad en in den om
trek gekampeerd liggen, hebben geene tenten en moeten onderden
blooten hemel blijven zoo dat zij veel van koude en regen te lij
den hebben.
Onder de laatstelijk uit Engeland te Lissabon aangekomen man
schap voor hel leger ven don PedUo heerscht veel misnoegen over
het niet voldoen der beloften die haar bij de Werving gedaan zijn.
Bijna alle de officieren hebben besloten naar Engeland Weer te
keeren, en wat men met de soldalen zal aanvangen is nog niet
zeker. Men gelooftdat men hen onder verschillende korpsen zal
steken ondertusschen zijn tachtig soldaten op het kasteel gevangen
gezetdie geene andere officieren dan die-, met welke zij uit En
geland gekomen waren wilden gehoorzamen.
Omtrent den spaanscbert infant don Carles heeft men geene stel
lige tijdingen. Men dacht, dat hij zich nog altijd in Portugal bij
de spaansche grenzen ophield. Van den maarschalk Bourmont ver
haalt men dat hij met twee andere fransche officieren te Badajoz
aangehouden was en daar moest blijven tot dat men uadere orders
ten zijnen opzigte uit Madrid zou ontvangen hebben.
Parijs den io November. Aan de overige werklieden hebben
zich gisteren ook de drukkersgezellen aangesloten en daar deze
in vrij groot aantal zijn en zich niet in staat bevinden om voor
eigene rekening te werken schijnt die medewerking hei bestuur te
bekommeren vooral nadat men dezen morgen van eene bijeenkomst
aan de Barrière du Maine verhaalde alwaar zou besloten zijn de
m.echanieke persen te verbreken. Te Lyon heeft zich dezelfde geest
van ontevredenheid vertoond en de gevolgen aldaar niet te berë-
kenen zijnde heeft de miire dier stad dadelijk een zeer ernstige
proclamatie uitgevaardigd waarbij de werklieden hunne wezenlijke
belangen worden voor oogen gehouden met bedreiging eener ge
strenge vervolging indien er zamenspanningen mogten ontdekt
worden.
Hel fransche garnizoen van Ancoria is den 'ig October die stad
uitgetrokken om groote manoeuvres te maken. Aan eene plaats
gekomen, waar een wachtpost van pauselijke troepen stond, wer
den de Franschen aangehouden en hun kennis gegeven, dat de of
ficier van den post order had hun aan te. zeggen, dat zij terug
moesten keeren. De kolonel Raynev&ldie de troep kommandeerde
stoorde zich aan die waarschuwing niet en rukte voort.. Nu ver
lieten de pauselijken den post* en trokken op Osimo aan. Toen de
Franschen met hunne manoeuvres begonnen waren Cn een oógen-
b 1 ik rust namen hoorde men, dat een bataillon pauselijke soldaten
van Osimo in aantogt was,-en weldra zag men deze, ten getale vau
drie a vier honderd man ouder het bevel van den majoor Rinaldi
aankomen. De Franschen riepen terstond, dat daar de vijand
lfwam doch de prologaat Grasseliniwelke bij de manoeuvres te
genwoordig was (anderen zeggen de generaal Cubières)zond een
dragonder af aan den majoor Rinaldi met order om af te trekken
uat deze dadelijk deed. Na den alloop der exercitiën reed de heer
Grasselini naar Osimo en vernam, zoo als men verhaalt, dat de
majoor order had om de Franschen niet voorbij den post van Ca
sino di Boni te laten weshalve hij opgeirokken was om de regtca
van zijn gouvernement te verdedigen en besloten had de Franseheu
j des noods .met geweld te dwingen om achter dien post terug te
b