V IT, 92. ZEBRIRZESSCHE .yfrtu^ Wrij^ag NIEUWSTIJDINGEN. dtecWattfo. (OUKAHT. 15 November. S' jm*3 a Frankfort den 7 November. Het gerucht dat de duitsche bondsvergadering haren zetel naar elders verleggen zou, blijft, boe dikwerf ook tegengesproken nog altijd levendig. Nu heet het dat zij Regensburg tbt hare residentie zou kiezen. De rtissisëhe minister, graaf von JSesselrodeis te Petersburg teruggekomen met den oostenrijkschen ambassadeur graaf von Fic- ejuelmont. Bij het pruissische ministerie van buitenlandsche zaken merkt men eene ongemeene drukte op. Bij den minister Aneillon worden dikwerf conferentiën gehouden die de gezanten van Oostenrijk en Rusland bijwonen. Men izcgt, dat aan de kabinetten van Parijs en Londen openingen gedaan zijn doch van welken aard hoort men niet. Het zou niet onmogelijk wezen dat men beide hoven wilde verzoeken zich niet in te laten met de zaken van Duitschland dat bij de ophanden zijnde ministeriële conferentiën niet noodig en zelfs hoogst schadelijk zou kunnen zijn wanneer eene bemoeijing van buiten 's lands de besluiten der duitsche vorsten soms krachte loos mogt maken. Men herinnert zich hoe lord Palnierstonbij gelegenheid van bet besluit van den bondsdag van 1822 eene nota inleverde en zich het regt voorbehield om ten geschikten tijd te protesteren. Toen ook werd hem betoogd dat dit onstaatkundig was, en de redenen, waarop men die meening grondde, schijnen zoo voldoende geweest te zijn en zoo veel indruk op het engéisch kabinet gemaakt te hebben dat bij die stilzwijgend aannam. Nu zou men welligt eene tweede nota van dien inhoud willen voor komen en beletten dat driftige of ongeschikte handen zich slaken in het regelen dér belangen van het vasteland. Dat Rusland bet inet Oostenrijk en Pruissen eens is kan niet betwijfeld worden en blijkt genoegzaam uit de bijeenkomsten der monarchen en bel lang durig verblijf van den graaf vón Nesselrode in Berlijn. Inlusschen is liet te hopen dat het aan de mogendheden gelukken zal den vrede te bewaren terwijl het geen bewijs behoeftdat zij den oor log mogt die onvermijdelijk worden door het teleurstellen barer verwachtingen niet Vreözen. Zoo men in Parijs en Londen ook den vrede behouden wil waaraan niet te twijfelen is, en men zich over eenige punten kan verstaan mag men zich eene gelukkige toe komst beloven. In Berlijn schijnt men volgens een bijzon deren brief van daar ontvangen berigten uit Spanje te hebben die zeer ongunstig voor de koningin luiden dewijl daarin gezegd wordt dat zij het bij alle partijen verkorven heeft en in Spanje geen juist midden bestaat, waarop zij steunen kan. Men wil, dat Frankrijk haar geraden heeft zich des noods naar Barcelona te begeven terwijl de fransche troepen de Pyreneën zouden overtrekken en aan de Ebro post vatten. Mogt dit geschieden dan is het te verwachten, dat geheel Spanje van haar afvalt en zich voor don Carlos ver klaart. De Franschen zouden niet over de Ebro gaan en alleen beoogen om de Royalisten in het zuiden van Frankrijk te beletten eene gemeenzame zaak met de Spanjaarden te maken. Uit Muncben schrijft men dat men er geruststellende berig ten uit Griekenland ontvangen heeft. Men werft in Beijcren nog altijd krijgsvolk aan voor de dienst van koning Otto en reeds be droeg, op bet eind der vorige maand, dit nieuwe korps achttien honderd man, waarvan binnen kort een gedeehe naar Griekenland gezonden zal worden. Onder de vrijwilligers merkt men een aan tal studenten van verschillende duitsche universiteiten op. Tijdingen uit Weenen, van den 3o October, houden het volgende in «De courierwissel tusschen Parijs en Petersburg is zeer levendig. Men gelooft dat de oostersche aangelegenheden daarvan voorna melijk de oorzaak zijn. Ook zullen de zaken van Spanje daar wel iets toe bijdragen. De laatste post uit Xionstantinopel luidde, wel is waar, zeer bevredigend doch er leggen in Turkije zoo veel ge vaarlijke brandstoffen opgehoopt dat liet niet te verwonderen zou zijn in een oogenblik de grootste stilte in de vreemdste gebeurte nissen te zien veranderen. Niemand, die eeuig doorzigt bezit, ontgaat zulks en onze staatsmannen schijnen, dien ten gevolge, bij voorraad, voor ieder mogelijk geval maatregelen te nemen, Van daar de conferentie en overwegingen met de andere kabinetten. De gebeurtenissen op Candia zijn niet van belang ontbloot 5 zij strek ken ten bewijze van het door Mehemed-aW ontworpen belastings stelsel dit ook in Syrië en in de overige aan de Porie ontnomene provinciën deszeifs vruchten dragen zal. Men kan niet ontkennen dat het bestuur des sultans drukkend zij doch hetzelve is, in ver gelijking van de stelsel matige afpersingen van den onderkoning, slechts een kinderspel. De Engelsehen en Franschen zullen spoedig bemerken wat zij door de verandering van bezitter gewonnen heb ben bijzonder de Engelscben die geene vrienden van vreemde monopoliën zijn. De Franschen genieten nog eenige voordeden, vermits bijna alle krachten des vernufts die in Egypte zich be ginnen tc ontwikkelen door Franschen geleid en de benoodigdhe- den van het arakische leger en de zeemagt uit Frankrijk gehaald A'. 1868. Worden. De engelsche kooplieden in de Levant zijn geene vrienden van Mehemed-a\\ er zouden resds te Londen bittere klagten gere zen zijn over de onachtzame behandeling der engelsche onderdanen in Syrië. Dat is het natuurlijk gevolg van de zich niet gelijk blij vende staatkunde van het britsche kabinet, dat zich overal mede bemoeit, maar nergens schijnt te willen doortasten." (Svooi-feviitattuk, Londen, den 9 November. Met Zr. Ms. brik Panlaloonte Fal mouth binnen heeft men berigten uit Lissabon tot den 27 en uit Oporto tot den 3o der vorige maand. Deze behelzen niets be slissends. Don Miguel was steeds meester van Santarem en don Pedro had nog geen aanval gewaagd 0111 hem uit die positie te veiM drijven. Men zeide dat bij meerder troepen uit Oporto verwachtte alvorens dit te ondernemen. Santarem is eene sterke stad, die, zoo zij wel verdedigd wordt niet dan met groote opoffering van menschen veroverd kan worden. Don Miguel zou het kostbaarste zijner goederen naar Elvas hebben gezonden ten einde, zoo hem geene hoop meer overbleef, het naar Spanje in veiligheid te bren gen. Men verspreidde bet gerucht, dat Figueira Coimbra en Leiria zich voor dona Maria hadden verklaard en men meende dal nu don Miguel genoodzaakt was zijne troepen uit de provin ciën te trekken de voornaamste steden weldra de constitutionele vlag zouden uitsteken. De armee van don Miguel wordt op dertig duizend man be grootzoo geregelde troepen als vrijwilligers, en heeft te Santa rem aan niets gebrek doch zijne vijanden vleijen zich dat hem weldra alle toevoer afgesneden etï zijn toestand daardoor geheel hopeloos worden zal. De troepen van don Pedrodie voor deze stad en in den om trek gekampeerd liggen, hebben geene tenten en moeten onderden blooten hemel blijven zoo dat zij veel van koude en regen te lij den hebben. Onder de laatstelijk uit Engeland te Lissabon aangekomen man schap voor hel leger ven don PedUo heerscht veel misnoegen over het niet voldoen der beloften die haar bij de Werving gedaan zijn. Bijna alle de officieren hebben besloten naar Engeland Weer te keeren, en wat men met de soldalen zal aanvangen is nog niet zeker. Men gelooftdat men hen onder verschillende korpsen zal steken ondertusschen zijn tachtig soldaten op het kasteel gevangen gezetdie geene andere officieren dan die-, met welke zij uit En geland gekomen waren wilden gehoorzamen. Omtrent den spaanscbert infant don Carles heeft men geene stel lige tijdingen. Men dacht, dat hij zich nog altijd in Portugal bij de spaansche grenzen ophield. Van den maarschalk Bourmont ver haalt men dat hij met twee andere fransche officieren te Badajoz aangehouden was en daar moest blijven tot dat men uadere orders ten zijnen opzigte uit Madrid zou ontvangen hebben. Parijs den io November. Aan de overige werklieden hebben zich gisteren ook de drukkersgezellen aangesloten en daar deze in vrij groot aantal zijn en zich niet in staat bevinden om voor eigene rekening te werken schijnt die medewerking hei bestuur te bekommeren vooral nadat men dezen morgen van eene bijeenkomst aan de Barrière du Maine verhaalde alwaar zou besloten zijn de m.echanieke persen te verbreken. Te Lyon heeft zich dezelfde geest van ontevredenheid vertoond en de gevolgen aldaar niet te berë- kenen zijnde heeft de miire dier stad dadelijk een zeer ernstige proclamatie uitgevaardigd waarbij de werklieden hunne wezenlijke belangen worden voor oogen gehouden met bedreiging eener ge strenge vervolging indien er zamenspanningen mogten ontdekt worden. Hel fransche garnizoen van Ancoria is den 'ig October die stad uitgetrokken om groote manoeuvres te maken. Aan eene plaats gekomen, waar een wachtpost van pauselijke troepen stond, wer den de Franschen aangehouden en hun kennis gegeven, dat de of ficier van den post order had hun aan te. zeggen, dat zij terug moesten keeren. De kolonel Raynev&ldie de troep kommandeerde stoorde zich aan die waarschuwing niet en rukte voort.. Nu ver lieten de pauselijken den post* en trokken op Osimo aan. Toen de Franschen met hunne manoeuvres begonnen waren Cn een oógen- b 1 ik rust namen hoorde men, dat een bataillon pauselijke soldaten van Osimo in aantogt was,-en weldra zag men deze, ten getale vau drie a vier honderd man ouder het bevel van den majoor Rinaldi aankomen. De Franschen riepen terstond, dat daar de vijand lfwam doch de prologaat Grasseliniwelke bij de manoeuvres te genwoordig was (anderen zeggen de generaal Cubières)zond een dragonder af aan den majoor Rinaldi met order om af te trekken uat deze dadelijk deed. Na den alloop der exercitiën reed de heer Grasselini naar Osimo en vernam, zoo als men verhaalt, dat de majoor order had om de Franschen niet voorbij den post van Ca sino di Boni te laten weshalve hij opgeirokken was om de regtca van zijn gouvernement te verdedigen en besloten had de Franseheu j des noods .met geweld te dwingen om achter dien post terug te b

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Courant | 1833 | | pagina 1